We zoeken het buiten ons zelf

Lief Mens. Zodra ik over straat ga of op facebook kijk, merk ik de energie op van mensen die allemaal iets zoeken. Iets... buiten zich-zelf. Een tekort dat alleen een ander mens voor ons kan opvullen.

Hoe failliet is dat gedachtegoed?

Alles wat ik schrijf gaat hierover en samen vormt het zowat een handboek voor Eigen-Waarde; over de stappen die wij als westers mens te maken hebben, zodat we (weer) in zelf-vertrouwen en eigen-waarde in het leven staan. Spontaan. Ons-zelf zijn. Zonder rem. Zonder houding. Puur. 

Ons Zelf-beeld en Zelf-vertrouwen en Eigen-waarde zijn danig naar de klote. We gedragen ons kinderachtig. Allemaal. Omdat bijna niemand grootzielig gedrag aanleerde. 

Dat hebben we te corrigeren en onszelf in ere te herstellen. Dwars door al onze trots, houding, emotionele onbalans en onbewuste sabotages heen.
Dat vinden we doodeng... want dat bracht ons schijn-zekerheid en schijn-veiligheid die we ineens moeten achterlaten en hebben er niet gelijk iets nieuws voor terug. Scary...   

Het maakt ook verdrietig, omdat we dan gaan inzien dat we al die tijd als een clown geleefd hebben, zodra we oud-en-vertrouwd achter ons laten en donderen dan ineens in een vacuüm - dus daarom durft niemand de eerste stap te nemen. De eerste stap is een mentale: je moet het wíllen. Daarna gaat de rest van-zelf. Zelf... is een ander woord voor Ziel.

Durf jij?

En... Wanneer?

---

Meerleeslink - “Wat wij mensen doen en waarom | verband tussen Tekort. Behoefte. Intentie. Zucht naar Geluk. Levenslust. En werkelijke rijkdom” - dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/07/wat-wij-mensen-doen Oorsprong: De-wonderlijke-energie-van-kinderen.

bron: HetLichaamLiegtNooit/posts/571970762912595