woensdag 30 april 2014

Boosheid vs. oude, sluimerende, boosheid

456 woorden | beluisteren kan hier
Iedereen kent boosheid. De vraag is, of het boosheid van dat moment is dat je voelt, of oude boosheid die wakker wordt geschud en naar boven komt...

Stelling: 'Er is geen gesprek mogelijk als de boosheid in iemand geraakt is en de boventoon voert.
Dan is het "vechten". De vechter wil eerder bloed zien, dan antwoorden.
Je herkent het aan interpretatie van jouw woorden. Antwoorden is dan zinloos.

'Boosheid is niet persoonlijk; die zat er al. Al jaren. Dus boosheid is gewoon zo.
Niet (inhoudelijk) op reageren, da's zinloos.
Bekoelen en afstand nemen dus: 


"Ik spreek jou pas weer als je rustig bent. Jouw boosheid heeft niets met mij te maken. Geniet ervan. Prettige dag verder..." - om er niet op in te gaan en die ander te laten beseffen dat je aanspreekbaar bent en blijft... zodra de ander aanspreekbaar is.'


"Iedereen kent boosheid. De vraag is, of het boosheid van dat moment is dat je voelt, of oude boosheid die wakker wordt geschud"

Afleren

"Iemand die met boosheid door het leven gaat, heeft dat eerst af te leren, omdat zulke boosheid niet functioneel is"; zo leerde ik. Da's altijd een "overdosis boosheid" overigens. Een ongezonde portie dus. Dat geeft een continue boosheid - en dat staat "normaal menselijk handelen" en een gezonde dialoog grondig in de weg.

Gesteld dat boosheid het product is van verdriet en onmacht, kun je nagaan dat je éérst door die boosheid heen moet (afleren dus) voor je aan verdriet en onmacht kunt toekomen.


Over verdriet is te stellen: "Verdriet hebben we allemaal. Ik ook. Leer het te dragen"
Onmacht: "Kijk niet naar wat je niet kunt; kijk naar wat je wèl kunt"


Wat doe je er mee? De aanpak: eerst jezelf in warmte omarmen en daarna rechtzetten wat rechtgezet dient te worden. Een heel proces... traject eigenlijk... zeer de moeite waard, lucht enorm op en je leeft niet meer in angst maar vrij als een vogel omdat je de orde herstelt en je eigen plek inneemt; onzekerheid en angst maken plaats voor eigen-waarde en zelfvertrouwen. Dit hoort trouwens van-zelf te gaan, gevoed vanuit intentie. Het is niet te forceren maar heeft een eigen tempo.

Wie dat (nog) niet wil of kan, dient eerst z'n eigen mentale houding te veranderen. Dat lukt vaak pas bij vastlopen.

Tot slot. Iedereen kent boosheid. De vraag is, of het boosheid van dat moment is dat je voelt, of oude boosheid die wakker wordt geschud. Er bestaat trouwens ook gecontroleerde boosheid - onmachtig om het te uiten of te verwerken - en functionele boosheid: boosheid vanuit de situatie zelf of zelfs een functionele boosheid die van binnenuit als kracht opstaat. Dat is verreweg de leukste boosheid die ik ken en die ook geen stand houdt zodra het doel bereikt is...

Meerleeslink: "Iemand vol boosheid is gemakkelijk te provoceren | over kwaadheid, angst en zorgvuldigheid of verantwoordelijkheid voor onze eigen inbreng"
~ingeving van de dag, zoals gepost op facebook

donderdag 24 april 2014

Rechtlijnigheid | lullen met het hart op de tong

846 woorden | beluister als mp3 | epiloog: de zes apen
Tis tijd voor rechtlijnigheid. Recht is recht, krom is krom. Kijk naar hoe jonge mensen praten. Recht toe, recht aan. Geen versierselen. Ze laten ons zien: "Dit is het, meer niet." Nuchter dus. En... ze zoeken het bij zichzelf. Wow! Daar kunnen we van leren...

Hopeloos verouderd
Wie dat niet kan waarderen is naar mijn bescheiden idee hopeloos verouderd en dient voor een update te gaan. Schoon schip maken dus. Niet meer handelen vanuit het oude denken - vanuit van die beknellende kut-regeltjes dus zoals "mag niet" - maar "lullen met het hart op de tong"

"Lullen met het hart op de tong"

In het land der blinden is één oog outcast
Praten met het hart op de tong is door onze voorgaande generaties, zoals die vermaledijde babyboomers - en zij die zich zo gedragen - verguisd en weggezet als minderwaardig. Je volgde de regels en stelde geen vragen. Meer weten ze niet. Dus hadden ze de houding over zich van: "Dat doe je niet." Met de neus in de wind. Ook nog! Oud èn behoorlijk Out-dated; iedereen die niet aan die (overigens niet door jou zelf bedachte!) regeltjes voldoet, is 'n outcast. Zo was dat vroeger namelijk. Zo iemand gaf je een afkeurende blik en negeerde je - voelbaar. 
Hey! Da's jouw keuze ouwe, geniet ervan. Zo lang je er mee weg komt. 

Dis is aquarius, mèn! 
Voor "hart op de tong" is namelijk heel veel te zeggen. Wie dat niet snapt, is wat ons betreft oud of sjacho. Hebbi 'm? Zo iemand is dus een old-timer en zit vast in regeltjes. Dis is aquarius, mèn! Wake up! Praten zoals het is, "bottomline", vanuit de bodem van je hart, vanuit je tenen oftewel vanuit "onder uit de zak" is "the way to go". Het hart op de tong is juist positief. Het is de nieuwe manier die met de tijd is meegegaan. Ongekunsteld. Recht voor zijn raap. Ik heb het niet over schelden. Ik heb het over kort en duidelijk de waarheid zeggen.
Het oude credo was: "Niet lullen maar poetsen". 
Het is tijd voor: "Niet kronkelen maar waarheid"; het hart op de tong dus. Plek voor iets anders is er niet meer. 

Leefregeltjes: de zes apen
Want de nieuwe generaties staan voor je deur en die tonen ons heel wat anders. Die tonen ons: 
"Jij zit er naast ouwe. Das geen dope shit. Chill...!"

Leuk hè. Je krijgt de keuze. Ga je mee, of hou je vast aan je oude schijn-veiligheid die de oude leefregeltjes je dicteerden? Je weet wel - die kutregeltjes van die kutkerk waarvan je niets mocht. Die regeltjes die anno 2014 nog in opvallend veel mensen leven. Tssss... tis toch wat....
Doet me denken aan de zes apen (zie onderaan*). 

Je mag nog heel even draaikonten...
Want "In het land der blinden is één oog outcast" - das voorbij. We hebben een andere levenshouding nodig. Een rechtlijnige, die laat zien: 

"Wat waar is, is waar. Wat onzin is, is onzin. Hoe je het ook wendt of keert." 
Je mag nog heel even draaikonten. Daarna zetten we die carrousel stop. En moet je het verder zelf uitzoeken. Doen wij ook trouwens. 
Wie? De nieuwetijdskinderen. Die outcasts, die hoogbegaafd en hooggetalenteerd zijn en op school niet mee kunnen komen. Over tegenstrijdigheden gesproken.

Tijd om wakkerrrr te worre. Kep een boeky voor je. Drin staat: "Dromen mag nog. Slapen niet meer..." Lene?




Naschrift: het experiment met de zes apen *) 

Er was ooit een psycholoog die zes apen in een kooi stopte met aan de bovenkant een tros bananen hangend en daaronder een ladder. Toen één van de apen de ladder beklom om de bananen te bereiken goot de psycholoog ijskoud water over de vijf andere apen met een waterslang.

Een tijdje later probeerde een andere aap de ladder te beklimmen en opnieuw goot de psycholoog het ijskoude water over de vijf andere apen. Dit proces werd telkens weer herhaald tot de apen angstig werden…

Toen merkte de psycholoog dat de apen iedereen begonnen te slaan die daarna de ladder probeerde te beklimmen om de bananen te bereiken. De psycholoog legde toen de waterslang weg en verving één van de apen in de kooi met een nieuwe soort aap – een baviaan bijvoorbeeld.

De nieuwkomer probeerde natuurlijk de ladder te beklimmen, maar de vijf andere apen begonnen hem te slaan en verhinderden hem van het bereiken van een smakelijke maaltijd. De psycholoog haalde vervolgens weer een (aap) van de oude groep weg en introduceerde weer een nieuwe (baviaan).

De psycholoog merkte op dat het zelfde scenario zich opnieuw voordeed; toen de nieuwe baviaan de bananen probeerde te bereiken sloegen de anderen hem zelfs nog harder dan de slaag die zijzelf hadden ontvangen om wraak te nemen voor het pak slaag dat zij hadden gekregen.

Ten slotte waren alle apen die het ‘koud water experiment’ meegemaakt hadden eruit gehaald. De nieuwe apen die nooit de waterstraf ervaren hadden gingen toch door met het slaan van degene die de bananen probeerde te bereiken, zonder enige reden en ondanks hun honger en de afwezigheid van de waterslang.


Tip - meld je aan voor de nieuwsbrief en ontvang de volgende weblog in je mailbox

"Ik wil gelijkwaardigheid" | mensen die het graag "positief houden"

807 woorden
Sommige mensen praten ronduit onzin omdat ze gelijkwaardigheid "eisen" van hun gesprekspartner. Ik ken een ex-dinnetje dat dat zo doet. Zelf nergens voor open staan maar wel "gehoord willen worden". Dus: jij moet haar shit aanhoren die kant noch wal raakt en nergens over gaat en energie kost wat je merkt omdat je er kwaad van wordt tot je kookt, ongeveer tot niveautje Vesuvius; echter één woord van jou en ze corrigeert je gelijk. Eén richtingsverkeer dus. En hèt schoolvoorbeeld van "niet open staan". Ander woord voor: je vesting verdedigen en status quo behouden. Uit alle macht. 

Hooggetalenteerd
't Kenmerkt zich door geen interesse, geen vragen stellen, heel veel oordeel om jou af te kappen en je te doen geloven dat je gek bent. Geen ziekte, geen aandoening, maar een bijeffect van hooggetalenteerde mensen die geen kant uit kunnen met hun eigen mogelijkheden en zich er uiteindelijk maar bij hebben neergelegd, en dus ook niet willen dat jij anders in het leven staat en wèl nog leergierig bent.

Tegenstrijdig gedrag
Zo zijn er velen hoor. Gister nog eentje ontmoet zelfs. Ze geven zichzelf weg -of zo je wilt kenmerken zich- door hun tegenstrijdige gedrag. Het liefst draaien ze alle feiten om en prakken dat als smurrie zo in je toet. 
"Getver" is een logische reactie. Weglopen ook. Aanhoren en naast je neerleggen is te prefereren, gesteld dat het je gelukt is je eigen triggers tot rust te manen, zodat je niet resoneert op de shit van een ander. Geloof me daar had ik een lief ding voor over en het kostte me zeven jaar ploeteren om dat voor elkaar te krijgen. Aaahh.. diepe zucht... wat een opluchting.

Levenskwaliteit verbeteren
Waarom eigenlijk? Nou, ze doen er alles aan om niet door de mand te vallen. Willen dus niet herkend worden in hun gedrag, ze willen geen getuige van hun eigen onvermogen. Hun onvermogen om hun eigen leven te verbeteren. Preciezer: het onvermogen om de kwaliteit van hun leven te verbeteren. 

"Ik hou het graag positief"
Hoe? Door niets van wat je zegt aan te nemen of te laten bestaan, door alles wat je zegt af te doen met "ik hou het graag positief" of "dat is jouw mening" of "ik wil het gelijkwaardig tussen ons" terwijl geen ervan ter zake doende is. Het slaat namelijk nergens op. Geen dialoog bovendien. Het geeft alleen aan, dat die ander met je aan het vechten is - en niet bereid is het onderspit te delven. Ze wil winnen! (ja sorry, heb dit alleen met vrouwen meegemaakt, vandaar "ze", mannen doen dit uiteraard net zo goed en zijn daar vaak nog veel minder ruiterlijk in, zo is mij verteld)

Kort door de bocht
Noot: Eerder werd ik op de vingers getikt dat een schrijfsel "kort door de bocht" was. Dat ligt er aan hoe je het wilt zien... Ik heb het nu over een ingeving over een bepaalde situatie die ik uitgewerkt heb tot waarheid - míjn waarheid. Dat hoeft niet de jouwe te zijn. Sterker nog, dat zal zelden het geval zijn. 
Het gaat erom wat de intentie is van iemand. Dat is de kern. 
Kan zijn dat iemand niet open staat voor wat er in mij opborrelt. Echter, soms heb je de zaak open te breken door je uit te spreken. Dat is wat ik doe. Onbevreesd en zonder na te denken praat ik met het hart op de tong. Dat is een groot goed: te melden wat het hart je ingeeft; kennelijk "is het nodig", nu. Immers: het lichaam liegt nooit. 

Voor verbetering vatbaar 
De reden dat ik dit aankaart is dat ik het frustrerend vind hoe mensen in het leven staan. We zijn allemaal één, ja doag, wat een onzin. We willen allemaal het zelfde, zeker, en in de Ziel is ieder mens wonderschoon. Maar het gedrag van menigeen is voor verbetering vatbaar en dat mag anno nu eindelijk wel eens gezegd worden. Het is de hoogste tijd om dat in te zien en... waar mogelijk te veranderen. Stap voor stap. 

Kwaad? Mooi! Werk an de winkel!
Wie hiervan kwaad wordt weet, dat er werk aan de winkel is. Je wordt niet voor niets geraakt door iets of iemand. Ga naar binnen! Kijk in je-zelf! Wat doet het met je? (Laat dat gevoel eens gewoon bestaan) En wat is de boodschap? (leg je oor op je zieltje te luisteren, wacht tot het bericht er komt. Komt er niets, dan weet je: het ligt aan mij, ik wil het niet horen) Meer is er niet...

Te direct voor je? Heb je het liever in een "De Vlieger en de Zwever"-achtig verhaal? Kan ook hoor. Kijk hier maar eens: 
De Vlieger en de Zwever of Kinderen stopte je in een creche of Wie verloren is zoekt niet

We hebben het over warm menselijk communiceren in een land vol kou...

Tip - meld je aan voor de nieuwsbrief en ontvang de volgende weblog in je mailbox

woensdag 23 april 2014

"Ik sta buiten" | het onnadenkende gedrag van mensen

1415 woorden
Voor al die lieverds die niet nadenken. Of roken en niet nadenken. Of bellen en niet nadenken. Op... naar een samen-leving waarin we weer samen-leven. 

NB: 
Geen zin in lezen? Kijk dan plaatjes - vooral onderaan! :-)


Sta geld te pinnen, iemand in de rij naast mij steekt een sigaret op. Nu vind ik dat ronduit smerig dus ik hoopte al dat de wind de rook zou meenemen, ver van mij. Als ik achter iemand aanrijd die rookt dan ruik ik dat al - en geloof me, das niet goed voor mijn humeur. Word er boos en heel erg verdrietig van. Of het nu op de fiets is of op de (snel)weg, of lopend achter iemand aan; als niet-roker is dat gewoon niet fijn. Verre van zelfs. Het ontneemt me acuut een stukje levensplezier zelfs.

Het gekke is dat rokers dat niet lijken te snappen - of niet willen snappen; zeg jij het maar. Ik vermoed, dat ze zichzelf daarmee kennelijk zo verdoofd hebben voor impulsen -waarom zou je anders roken??- dat ze zich feitelijk afgesloten hebben. Op het autistische af dus, eigenlijk. 

Ik zorgde snel klaar te zijn want ik voelde al aan dat dialoog geen enkele zin had - dat heb je soms. Gebrek aan bereidheid aanvoelen van mensen, bedoel ik. Toch probeerde ik het, het was een impuls. Netjes uiteraard. In het voorbijlopen sprak ik haar aan. 
"Sorry mevrouw, ik wil er toch iets van zeggen; u rookt en dat hindert mij." 
Lekker als dat ongegeneerd uit je bek floept zonder na te denken. Mild maar raak, zeg maar.

Interessant om te zien wat gebeurde. Ze kon er niet mee omgaan. De boel ging gelijk op tilt. Ik zag haar zoeken naar antwoorden maar d'r register leek leeg. Uiteindelijk hield ze het erop: 
"Ik sta buiten" - oftewel zoek het zelf maar uit. 

"Zoek het zelf maar uit"...Doe Maar zong er al over herinner ik me nu. Een vrolijk deuntje trouwens. Waar zong Doe Maar nou niet over?? Bang... Doe maar net alsof je neus bloedt... Yep.


Ik sta buiten. Punt. 

"Hier mag het". "Ik volg de regels". "Meer kan ik niet doen". Of, zoals een andere onvolwassene in volwassen verpakking me ooit toewierp: "Je mag nergens roken!"

Het ging te ver om aan te dragen dat het dan dus kennelijk óók mag om iemand te hinderen, stomtoevallig omdat je beiden buiten bent, in de openbare ruimte. 
Het ging óók te ver om te vragen: "Besef je dat je mij èn jezelf aan het vergiftigen bent?"
Het ging óók te ver om haar en haar peuk doelgericht nat te spuiten of te overgieten met mijn waterfles die ik altijd mee heb. 

Normaal gesproken hoeft dat niet natuurlijk, je inhouden bedoel ik... dan spreek je je gewoon uit of doe je gewoon wat in je opkomt - maar nu ging dat niet. Het kwam gewoon mijn strot niet uit, wellicht omdat de grammofoon-plaat aan gene zijde bleef hangen met: "Ik sta buiten"... "ik sta buiten"... Meer zinnigs kwam niet in d'r op. Rookte al te lang denk ik. Zinloze missie dus. Hoe onnadenkend, dom en a-sociaal kunnen mensen zijn... 
"Hoe onnadenkend, dom en a-sociaal kunnen mensen zijn"

Roken onderdrukt emoties

Roken onderdrukt emoties en is een taaie gewoonte voor wie niet aan zichzelf wil werken. Een roker liegt tegen zichzelf. Meeroken is schadelijk - sommigen menen net zo schadelijk of misschien wel schadelijker dan roken. 

Verzin ik niet. Deze bevindingen tekende ik op bij jarenlang mensen helpen te stoppen met roken; vaak letterlijke uitspraken van rokers zelf. Zinloze bezigheid trouwens, want iedereen moet zelf kunnen stoppen met roken maar ik heb er een tijdje van geleefd. Immers, sigaretten zijn über duur en stoppen is een investering in je gezondheid... Of zo iets. Zo kwamen de mensen binnen althans.


Normaal, logisch gedrag, hoe ziet dat eruit?

Ze had sorry kunnen zeggen en/of de peuk kunnen doven. Of vragen stellen en de dialoog aangaan. Kwam niet in d'r op. Dat heet namelijk "rekening houden met elkaar" en "je hart laten spreken". Nix daarvan. Stellig d'r laatste stukkie rechten verdedigen, is wat ik zag. Verschansen dus. Weg van alle verstand... Weg van zich-zelf. Triest. Diep triest. Eigenlijk

Ik denk wel eens, vooral als ik mensen zie roken, vooral als ik achter een roker aan loop en dan gelijk mijn route aanpas... "hoe onnadenkend, dom en a-sociaal kunnen mensen zijn?" 

Ik woon naast een houten kerkje waar regelmatig gezongen wordt, het wordt verhuurd aan van alles en nog wat. De rokers staan buiten maar hebben geen idee dat hun rook op twee-drie meter afstand in mijn tuin en keuken terecht komt. Ik heb daarom gevraagd of ze om het hoekkie konden gaan staan omdat daar "trek" is. Wind dus. Dan heb ik er geen last van. De peukendoos staat daar inmiddels ook al. Kleine moeite, toch? Gisteravond wilde ik er niets van zeggen, leek me zinloos. Toch gedaan. Het overkwam me, kon d'r nix aan doen, echt niet! Ik sloot mijn keukendeur, liep via voordeur buiten voor een wandeling -prachtig weer- en liep tóch even langs de rokers. Iemand zei uitnodigend: "Kom maar verder hoor", een vriendelijk ogende man.
-"Nou nee, ik hou die rook graag op afstand; ik wilde graag doorgeven dat de rook zelfs in mijn keuken komt en vragen of ze hier om het hoekkie willen gaan staan - wilt u dat doorgeven, ik durf niet dichterbij te komen hoor!" Hier hoort een smiley achter, die was echt namelijk. 

"Ik denk dat dat weinig zin heeft", zei de vriendelijke man - precies  wat ik kennelijk al aangevoeld had dus! 
Zonder na te denken en voor ik er erg in had zei ik met een enorme grijns: 
-"Maar ik heb een waterkanon! En die mist nooit!"

We lachten en ik vervolgde mijn weg om met diezelfde über grijns even later tussen 30 stretchende hardlopers in felgekleurde kleding door te lopen die een wijde kring over het brede voetpad hadden gemaakt, en groette iedereen vriendelijk met een korte opmerking. De groep lichtte op, ik kreeg van mensen dezelfde warme glimlach terug, behalve van de instructeur, die me niet zag aankomen en waar ik vlak langs liep... hij was overrompeld...

Ik heb de oplossing. Ik zorg  voortaan dat mijn waterpistool van Action mee is - en geladen. Water is onschuldig. Rook niet. Lekker pûh.

Ik loop even verder zie bij Febo een bordje: "Niet bellen tijdens het bestellen"... Ah! Gelukkig! Het ligt niet aan mij! 

OK, even een time-out voor Uri onze guri:



Naschrift

Een waterpistool is het toppunt van kinderachtigheid, yep, I know - en daarom juist buitengewoon geschikt om iemand te confronteren met het eigen, karikaturale, niet-normaal menselijke gedrag. Leuk toch? Boos worden is geen optie. Water is onschadelijk - toch? Of loop je nooit in de regen?
"We mogen elkaar best confronteren met ons karikaturale gedrag dat niets met normaal menselijk gedrag te doen heeft."
Ik kan niet anders. Ik doe niet anders. Lachen toch?

Kort door de bocht
Noot: Eerder werd ik op de vingers getikt dat een schrijfsel "kort door de bocht" was. Dat ligt er aan hoe je het wilt zien... Ik heb het nu over een ingeving over een bepaalde situatie die ik uitgewerkt heb tot waarheid - míjn waarheid. Dat hoeft niet de jouwe te zijn. Sterker nog, dat zal zelden het geval zijn. 
Het gaat erom wat de intentie is van iemand. Dat is de kern. 
Kan zijn dat iemand niet open staat voor wat er in mij opborrelt. Echter, soms heb je de zaak open te breken door je uit te spreken. Dat is wat ik doe. Onbevreesd en zonder na te denken praat ik met het hart op de tong. Dat is een groot goed: te melden wat het hart je ingeeft; kennelijk "is het nodig", nu. Immers: het lichaam liegt nooit. 

Dieren (van verschillende soorten!) laten ons zien hoe samen-leven eruit ziet


Ten slotte... zelfs dieren laten ons zien hoe affectie hoort te werken (klik op een plaatje om te vergroten). Op facebook gonst het van de filmpjes van dieren van verschillende soorten die met elkaar spelen zoals een hond en een olifant, een kat en een hinde, etc. Dit vond ik zelf ook vrij ongewoon om te zien - maar tegelijk zo mooi:
*Een hond en vogel spelen samen: klik hier 

*Aap en hond zijn gelijk de beste maatjes na ogenblikkelijke zielsherkenning: klik hier

*Nog mooier: boerderij-kat zoogt drie kuikens: klik hier
Verbazingwekkend, vind je niet?


Als dieren dat kunnen...waarom wij dan niet?





Update 28 januari 2016: voortschrijdend inzicht


Boosheid of verdriet... wat onderdruk jij met roken? | Ik ben eruit... Ik zie ineens in waarom ik boosheid, agressie of intens verdriet ervaar wanneer ik sigarettenrook ruik: dat is wat de roker niet wenst te voelen en dus zelf uitstraalt!

Dáárom is roken zo onbeleefd: mensen houden het letterlijk niet bij zichzelf maar laten jou en mij mee-'genieten' van hun eigen misère.

Toppunt is beschreven in een blog van vorig jaar. Ik sprak een vrouw aan wier rook mij hinderde. Ze sprong op slot en kermde uit: "Ik sta buiten" oftewel 'het mag' en 'niets met jou te maken' en 'ik doe waar ik zin in heb' en 'het interesseert mij niet dat het jou hindert' en 'ik ben boos dat zie je toch anders hoef ik niet te roken...'

Aï...hashtags vergeten... ##

Naschrift/toedracht: In de categorie Boosheid zie ik steeds meer in hoe mensen die van hun uiten of verbergen of beide - uiten door te verbergen.

Ingeving: Daarom is het belangrijk om mensen met precies dezelfde kwaadaardigheid te confronteren door diezelfde stemming exact te spiegelen en zo te laten voelen, anders vermorzelen ze je met het gewicht van hun boosheid.
Of het nu om roken gaat of iets anders, die boosheid moet eruit - maar hoort niet bij een ander terecht te komen.


[bron: facebook.com/826966970746305, 28 januari 2016, 12:28]

maandag 21 april 2014

"Kun je verantwoordelijkheid nemen voor je pijn?"

747 woorden
In de spiri-wiri-wereld is het ego nóg groter dan daarbuiten, zo blijkt al uit het voorgaande artikel "hoogbegaafden (hsp'ers) hebben het moeilijker". Kijk maar bij bijeenkomsten of festivals als EigenTijds, Open Up, Friendly Heart, Pllek op NDSM, Nataraj, Club Lite, Ruigoord - super leuk hoor, al die gelijkgestemden om je heen, maar mijn hémel... iedereen buitelt over elkaar heen... óf om te laten zien wat ze in huis hebben, óf om hun shit onder jouw neus te houden. Geen frisse bedoening dus. 

Het volgende is echt gebeurd. Te bizar voor woorden. Ik zat bij Rijkshemelvaart (ook zo'n plek) te chillen in de zon en naast mij kwam "T" zitten. Ik raakte met hem aan de praat en zoals altijd, kwamen de woorden vanzelf; meestal over een onderwerp dat beiden bezighoudt. Ik vertelde over een recent voorval. Dat ging goed, we zaten lekker, geen vuiltje in de lucht. Tot dat moment - dat ik die meer dan ongelooflijke vraag gepresenteerd kreeg die zó onwerkelijk op mij overkwam dat ik mijn oren niet kon geloven: "Kun je verantwoordelijkheid nemen voor je pijn?"

Wat een brutale contradictie... Want wat gebeurt er nu eigenlijk?
  • De ander vraagt feitelijk niets - het is geen open vraag uit belangstelling - maar stelt zich opeens boven je als je meerdere, als ongevraagde coach, terwijl je gewoon een gebeurtenis aan het vertellen bent. Het is dus overrompelend, ongevraagd en ongepast.
  • Het gesprek is naar de knoppen door de totaal onpassende energie van iemand die met z'n grote lompe voeten jouw verhaal zojuist heeft vernield.
  • Er past niets anders dan functionele boosheid over deze onkunde. Om van het gebrek aan goeie bedoelingen van die ander (da's voelbaar immers) nog maar te zwijgen.

Houding dus. Oprecht vraag je je dan toch af: "Wat gebeurt er? Wil zo iemand zichzelf manifesteren? Meedoen met het gesprek en zelf wat inbrengen? Zich zelf profileren? Kijk mij eens?" Wat een onhandigheid...

Het overkwam mij drie keer binnen het tijdsbestek van een maand, ik tekende het op uit drie verschillende kelen, circa 2-3 jaar terug. Schreef er toen ook al over trouwens, op fb. Ben er niet boos over, noch gefrustreerd, maar eerder verbijsterd dat mensen zo doen. Ik ben niet gefrustreerd; het ís frustrerend dat mensen zo doen. Ik ben niet boos; het máákt boos - en dat is functioneel, om je te laten merken dat zulks on-zin is. Dus wat voel ik erbij? Niets anders dan de behoefte om dit aan de kaak te stellen omdat het ronduit lachwekkend en potsierlijk gedrag is van mensen, die, nou ja, kennelijk "iets voor willen stellen" - wat dan ook. Jeee... da's een leuke zin zeg... 
"Wat voel ik erbij? Niets anders dan de behoefte om dit aan de kaak te stellen omdat het ronduit lachwekkend en potsierlijk gedrag is van mensen, die, nou ja, kennelijk "iets voor willen stellen" 
Karikaturaal gedrag van iemand die in de schaduw van zijn eigen bestaan leeft dus. Immers, die ander neemt op dat moment géén verantwoordelijkheid voor zichzelf noch voor z'n eigen brutale ongevraagde opdringerige bemoeienis. 
Moet je nagaan wat je uit één zin kunt halen zeg....als je de mind laat voor wat die is, en luistert naar de ingevingen die ter zake doende zijn... 
"Kun je verantwoordelijkheid nemen voor je pijn?" Prachtig. Passend gedrag is: "stompe en weglope". Glas water in het gelaat wil ook verfrissend helpen. "Neem er nog één" vind ik ook een goeie...grinnik... Da's de beste eigenlijk!
"Wie het denken laat regeren, speelt voor God". 
Eerder vandaag postte ik op feestboek
"Wie het denken laat regeren, speelt voor God". De ziel (het hart, het gevoel) hoort leidend te zijn; wie dat vervangt door het Verstand, neemt feitelijk die rol over
"Ingeving van de dag". Deze "gedachte kwam zo in mij op en moest naar buiten. Bij deze. 
Dat is namelijk wat ik zie gebeuren.
Dat is namelijk exact wat ik zie gebeuren.
Dat is namelijk wat mijn ziel me laat in-zien dat er nu gebeurt. 

Actueel en accuraat dus. 

Oftewel: 
"We denken één te zijn met ons denken...We horen één te zijn met ons-Zelf"
Geen loze kreten; hier schrijf ik me blauwe vingers over ;-) 
Het is de stap, die wij als mensen te maken hebben. 
Dán pas neem je verantwoordelijkheid -- voor je leven, voor je zijn; voor je handelen en voor je pijn.

Next step for humanity is from human to kind. Van hoofd naar hart dus. Nog geen dertig centimeter - maar óh zo ver weg...


Meer lees links: 
*omgaan met "klauwers van energie": eigenwaarde
*here it all starts: Warm-menselijk-communiceren
*hoogbegaafden (hsp'ers) hebben het moeilijker dan anderen


Tip - meld je aan voor de nieuwsbrief en ontvang de volgende weblog in je mailbox

zondag 20 april 2014

Klokgelui

553 woorden

Wakker worden


Moge. Wat een dag. OK, ok, de zon schijnt maar kep ruzie met iedereen (die mijn blog niet snapt) en werd w-w-wakker met een droom over maffia, voelde erg naar, kreeg 100.000 euro zwijggeld gestort, then you are owned, dus terugstorten, hele toestand; las gister bij Nelleke Bakker in een post over pedofilie in chantabel Nederland en hoe ons land daardoor geregeerd wordt door maffia op www.capoditutticapi007.blogspot.com...

Aanleiding was krantenartikel over UvA prof Gert Hekma die kennelijk vindt dat je kinderen mag dwingen, dan leren ze hoe fijn seks is (klik op het plaatje voor een grotere afbeelding, beter leesbaar).

Huppa, daarover schreef Aldous Huxley in 1932 al zijn Brave New World (bij ons: "heerlijke nieuwe wereld"); "ons lichaam is van ons allemaal, niets is individueel" - als uitvloeisel van de uitvinding van de lopende band door de "Grote Henry Ford" en het Fordisme - met uitzondering dan van de top natuurlijk; privileges en verdeel en heers blijven immers. 

Waar het misgaat beschreef ik reeds in de wonderlijke energie van kinderen. Hier zie je het gevolg: youtu.be/VtLZHu1cnnI = de verklaring van Toos Nijenhuis die ritueel langdurig als kind misbruikt is door... nou ja, zie zelf maar. Kerk, satanisten en vrijmetselarij worden genoemd, en oh ja, Prins Bernhard.

Wacht, even kotsen...
Zo, ben ik weer.

Ben niet naargeestig hoor. Dit moest er gewoon even uit. Die shit was niet van mij namelijk. Sorry dat jij er nu mee zit. 

Hier, pleisterr op de wonde... : filmpje van Bill Hicks - It's Just A Ride:



Deel twee: Klokgelui en Pasen


Kwart over neugen. Zit aan de waterkant. De ene droom ontvlucht, dient de andere zich aan. Klokgelui...om kwart over negen. Audio-visuele terreur anno 2014. Slopen die gast. Ongenadig afrekenen.

Toen ik als kind voor het eerst klokken hoorde slaan - 'aftrekken' schijnt dezer dagen beter te kloppen- vroeg ik:
-"Mam, wat is dat?"
Eigenlijk wilde ik als driejarige zeggen:
-"Ik herinner me dit geluid van vroeger en dat brengt geen prettige herinneringen...wil je mij vertellen hoe we ervoor staan??" 
Dat doen de meeste drie-jarigen niet, gek genoeg. Ze weten namelijk dat dat niet zinvol is.


Mis-poes

Die ene keer met Kerst-Mis in een buitenlandse kark hebben mijn zus en ik het er fantastisch afgebracht. Ik zong te vroeg, met het orgel mee. We keken elkaar aan en vanaf dat moment wisten we het. We waren gered door de lach. 't Was goed "mis". Zo'n ingehouden proest die aanhoudt tot het einde der mis. 


Ik ga zo een choco paashaas vernielen. Oren stelen en 'm dan vragen stellen. En martelen, eerst lichamelijk, dan geestelijk. Dat schijnt de volgorde te zijn.
Wij wensen u een fijne dienst. Allah groete u. Mijn religie is "liefde" en "leven uit vertrouwen". Daar komt geen "geloven" aan te pas.

Tijd...voor chocola...

"Mijn religie is liefde en leven uit vertrouwen. Daar komt geen geloven aan te pas." 


Naschrift


Het mag nu Pasen heten, maar daar zit een heel andere oorsprong achter dan ons is opgedrongen, (alhoewel Martin Vrijland een wel héél erg leuke uitleg gemaakt heeft) kijk maar mee: 




Dit artikel doet er nog een schep bovenop, bedankt: Lijdensverhaal Jezus is plagiaat

'Een mythe gaat niet over de feiten, maar alleen over de boodschap.' 
Zo. Hoor je het ook eens van een ander. 

Ik zeg: wees in geen ding bezorgd :-)

Tip - meld je aan voor de nieuwsbrief en ontvang de volgende weblog in je mailbox






zaterdag 19 april 2014

Mensen willen allemaal hetzelfde: gelukkig zijn


481 woorden
Mensen willen allemaal hetzelfde. Gelukkig zijn. Dus: doen wat het hart ons ingeeft. (Dat vereist) één zijn met ons-zelf zodat dat vanzelfsprekend gebeurt. 

Nu zie ik in al die facebooksnoetjes het omgekeerde: ongelukkig zijn


"Probeer het eens"

Een menselijk collectief op aarde is niet haalbaar als we ons niet op ons-zelf richten. En jíj hebt geen flauw idee van wat ik bedoel zolang je die weg niet gelopen hebt. 

Tis als een appel;
*Hoe weet je hoe een appel smaakt als je die nooit eerder at?*Hoe kun je aan een ander uitleggen hoe een appel smaakt als je die nooit eerder at?
Kortom: "Probeer het eens"
Eerst proeven als je een idee of oordeel erover wilt 


Levensgeluk

Dus wat streven we na: levensgeluk
Daar kunnen we een heel mensenleven mee bezig zijn zonder zelfs de kern te raken.
misstanden in de wereld zijn niet op te lossen zolang we naar anderen wijzen en ons-zelf vergeten 
Alle misstanden en ongelijkheden in de wereld zijn niet op te lossen zolang we naar anderen (blijven) wijzen en tegelijkertijd ons-zelf vergeten. Zelf is synoniem voor ziel is gevoel is intuïtie. 


Africhten

"De neuzen dezelfde kant op" is een veel gehoorde kreet. Wat betekent dat? Dat is als africhten en da's niet hetzelfde als "een menselijk collectief van mensen die zichzelf zijn". Sinds het Pruisische model*) is ingevoerd hebben we in scholen, gevangenissen, werkomgevingen èn psychiatrische ziekenhuizen hetzelfde model geïntroduceerd, de afgelopen paar honderd jaar. "Luisteren" is synoniem voor "gehoorzamen". Op die manier trachtte men de neuzen dezelfde kant op te krijgen. Uiterst effectief als je een leger wilt leiden, maar aardig overbodig en contraproductief in deze eeuw van technologische vooruitgang waarin robotica het van ons kan overnemen en wij ons kunnen richten op creativiteit... 

Wacht even... wèlke creativiteit? Waar eigenwaarde en zelfvertrouwen verdwenen zijn, is creativiteit toch eveneens de mist in gegaan? Of ... hebben we dat sprankje hoop in ons zelf bewaard en is de vlam nooit gedoofd om nu werkelijk te gaan vlammen?

Ik nodig je uit. Stap voorbij je grenzen en laat je zien. 

Ik daag je uit. De eerste stap is een mentale. Je moet het willen en met heel je hart
Ik wil, ik kan, ik doe. Da's de volgorde. 

Groei naar jezelf en er staat een heel "leger" van welwillende mensen op die spontaan aanpakken wat er gedaan moet worden: vanuit jezelf is het nooooit werk, vanuit jezelf is het hobby die je liefdevol, energiek en probleemloos aanpakt om dan te genieten van je inspanning. Dan is inspanning geen uitputting meer.
Dan wordt leven weer leuk.

Sterker... dan gaan we eindelijk léven...




Een dot van een ingeving weer - werk 'm zelf maar uit, ik geef 'm alleen maar aan.

*) Pruisisch model: zie mijn weblog over "De wonderlijke energie van kinderen". Daarin wordt verwezen naar artikelen die dat uitdiepen. Naar Pruisisch voorbeeld zijn onze scholen (en meer!) gevormd.... 

Meerleeslink: Warm menselijk communiceren in een land vol kou

Tip - meld je aan voor de nieuwsbrief en ontvang de volgende weblog in je mailbox

vrijdag 18 april 2014

Waarom HSP/hoogbegaafden het moeilijker hebben dan anderen | Law of the “Garbage Trucks”

1700 woorden | 
HSP'ers of hoogbegaafden - woorden voor “geboren mensenhelpers van beroep” - hebben het moeilijker dan anderen. Enerzijds omdat het de sterkste schouders zijn die de lasten kunnen dragen. Anderzijds, omdat ze niet herkend worden maar juist collectief geweerd worden uit onze samenleving. Ga maar na: ons-soort-mensen wordt verguisd door de slapende meerderheid. Als wij iets zeggen wordt er raar gekeken. Als wij iets doen wordt er raar gekeken. Alles wat wij doen is raar... Vindt de meerderheid, althans. Dat schiet dus niet op. Jij en ik werden niet herkend bij geboorte voor wie je bent; niemand kreeg de ruimte om zichzelf te zijn of te ontwikkelen naar eigen inzicht en op te groeien in eigenwaarde en zelfvertrouwen. Dat ontbrak bij de meesten van ons.
“Het zijn de sterkste schouders die de lasten kunnen dragen”

Hoog-begaafd... wasda?

Een talent is een gave te noemen. Hoog-be-gaafd wil dus eigenlijk zeggen: buitengewoon getalenteerd. Een veelheid aan gaven. Zulke mensen pakken bovendien van alles op van anderen en worden daarom ook wel “hoog sensitief” genoemd of HSP; high sensitive person of hoogsensitief persoon. Hiermee antwoord op de ongestelde vraag: Wat is een hoogbegaafde eigenlijk? “Geboren mensenhelper en dus van beroep”. Vult dat de rest voor je in? Zo niet, stel vragen. 
Herken je dit? “Het zijn dwarsliggers die het spoor recht doen lopen” :)


Slechte start en het gevolg 

Hoe dan ook... De consequentie daarvan is, dat hoogbegaafden met nog veel meer issues rondlopen dan de rest. Enerzijds ligt dat buiten ons verantwoordelijkheidsgebied (vraag via persoonlijk bericht om nadere info). Anderzijds geeft dat onverwerkte ouwe troep. Emotio-shit*) eigenlijk. En...omdat ze vanaf hun prilste jeugd niet gekend zijn, is het ego ook nog eens overmatig ontwikkeld om als het ware te roepen: “Kijk mij eens!?”
Dat gedrag is dus niet zo raar; het kent een oorsprong en die is heel simpel.


Oorsprong: gemis aan volwassenheid, zelfvertrouwen en eigenwaarde

We werden door de kerk niet geaccepteerd omdat wij de natuurlijke leiders zijn die wèl in staat zijn anderen te helpen ontwikkelen tot volwassenheid, zelfvertrouwen en eigenwaarde. En dat is nu precies wat kerk en adel niet wilden. Die wilden landeigenen, horigen; “plukken” dus. Belasting betalen en werken en vooral niet protesteren. Want de adel had legers. Dus... het machtsmonopolie. Zoals we dat nu zien bij de Staat en de pliessie, daar ligt nu het machtsmonopolie.
“It's all a cry for love”

Achtergrond van projectie: onvrede uiten om aandacht te krijgen

Het gevolg is, dat iedereen gefrustreerd en onmachtig en vol onverwerkte emoties rond loopt. Emo shit dus. En het is wát lekker om die emo shit bij een ander neer te leggen... da's feitelijk een manier om aandacht te vragen voor je eigen probleem toch? “It's all a cry for love” - iedereen wil liefde vinden of lief gevonden worden, kies maar - en “alles wat we doen is om ons beter te voelen” las ik ooit. Maar da's nie alles; iedereen wil van z'n shit af - en kennelijk moet jij er bij helpen, waarom zouden we je anders confronteren met onze onvrede?? Echter...we zijn collectief zó ver afgedwaald van ons zelf, dat we zelf-s niet meer weten dat we dat willen. Dus als iemand ons nu plots confronteert met de waarheid, lopen we er hard van weg en zeggen óók nog dat dat helemaal niet waar is...! Lees meer in “wat wij mensen doen” en “wist jij wel dat we allemaal spiegels zijn.”

Kortom, de achtergrond van dergelijke “projectie”: onvrede uiten om aandacht te krijgen. In feite klinkt er: “Help het me op te lossen!”


Verdedig The Matrix!

Dat doen mensen. Die blijven hangen in het systeem. Of in de boosheid óver het systeem. Het systeem van schijn-zekerheid en schijn-veiligheid. The Matrix dus...
“Ieder mens straalt uit waar die zit”

Anekdote. Uit het leven gegrepen, dus

“Iedereen straalt uit waar die (mee) zit.” Je kunt dat dus aan iemand afzien. Ooit iemand benaderd na een ontmoeting in Club Lite. Je weet wel, blotevoeten-dansavonden voor gelijkgestemden. Er was een dikke vette tantra-avond aan de gang waar ik ff bio-catering kwam bezorgen en raakte in gesprek. Die vrouw had een leuke toet en een fijne energie dus ik mailde haar en stelde voor eens te ontmoeten, uitwisseling of zo, kweetniemeer pcies. 
Ze ging me toch tekeer joh, prachtig; ze dacht dat ik “gewoon wilde n**ken”. En dat uit de bek van een Tantrika. Moge.

Het zat precies andersom als waar ze me van beschuldigde

Bij nader inzien... was het dus precies andersom. Feitelijk voelde ik háár energie en reageerde op háár voelbare behoefte. Ik hield het nog netjes; ik vroeg haar heel simpel en doodgewoon -via de voordeur- of ze me wilde zien en zelfs waartoe. Zíj veranderde briljant de boodschap die ze verMIXte die met haar eigen emoties (ik mijd expres het woord “gevoel”!) en met haar eigen behoefte. Ze sloeg dus op tilt zogezegd. EN.. die mix kreeg ik gratis als onsmakelijke smoothy in mijn mik gegoten. Met haar naam erop. Had dus niets met mij te doen. (Lees hier meer over “spiegels”)


We vergelijken iemand met een ander... vaak met ons zelf

WTF dan toch? Een vrouw die niet in de gaten heeft wat ze zelf uitzendt... Een vrouw die haar eigen behoefte niet kent noch onderkent en DUS niet weet wat voor energie ze uitstraalt... Die vrouw, legde bij mij haar projectie neer; “je-zal-wel-willen-neuken-want-ik-vergelijk-je-met-een-ander-(met-mezelf-of-met-een-andere-kerel)-en-ben-bovendien-niet-bij-mezelf-anders-zou-ik-wel-vragen-stellen”. Hebbi 'um? Daarom schreef ik: “Vrouw wij hebben je nodig; een boodschap voor Alle Vrouwen.”


Relatie: niet te doen

Er is meer aan de hand, onder de oppervlakte. Een relatie tussen twee gelijkgestemden is gedoemd te mislukken als ze beide onbeschermd zijn en wagenwijd openstaan. Ze pakken alles op van elkaar en dragen zelfs elkaars lasten, en hoewel het samenzijn in de basis ideaal lijkt, gaat het gepaard met ondraaglijk veel ongemak. Daarover kan ik hier niet uitweiden; (daar kan ik hier niet op ingaan, daar zijn workshops voor).
Wel merk ik op, dat partners niet op elkaar mogen leunen maar “op eigen benen” hebben te staan. Daarover lees je meer in: “Geen relatie. Wel vrijheid.”


Ingevingen

Leuk hè.. Zulke ingevingen bij de aanblik van zulk schoons. “Zucht...was de vrouw maar wie ze was” mijmer ik bij een hap choco... Daarover schreef ik: “Vrouw is synoniem voor schoonheid” en een serie artikelen over “Eigen-Waarde” met praktische tipz.

Ook in de wereldberoemde blogs van vorige maart (taalgrapje), te weten: in “Corrigeerbaar gedrag” en “Warm menselijk communiceren in een land vol kou” ga ik hierop dieper in om aanleiding, oorzaak en gevolg te duiden. Artikelen uit m'n tenen trouwens.


"PS": Naschrift over emotio-shit *) en “The Law of the Garbage Truck”


Ik beschreef zojuist een voorbeeld dat me recent te binnen schoot, compleet met toelichting. Zulks noem ik een ingeving. Het is dus niet door mij bedacht. Het is als een idee dat mij aangereikt werd en dat ik daarom zo verwoord en presenteer als “waarheid”. Míjn waarheid dus.

Mocht je soortgelijke gevallen kennen en denken dat het toch stiekem anders zit, bedenk dan, dat het vaak veel simpeler zit. Hoe? Dat heb ik zojuist beschreven. Emotionele ouwe shit*) doet een hoop kwaad, ze zijn het gevolg van een overdosis emotionele kou uit onze doe-nou-maar-wat-ik-zeg-opvoeding - oftewel “doe maar normaal”, “gedraag je”, “loop in de pas”, “val niet op” - dat komt op hetzelfde neer. 
Het gevolg ervan is, dat we in ons denken zitten en niet meer ons gevoel correct kunnen raadplegen. Klopt dat? Nou dan. Daar rap ik over in “het ergste wapen is nog steeds de mond.”

“Garbage Trucks”: emo overload, woede die doet overkoken


Die overload of overdosis aan emo shit noemen we voor het gemak: The Law of the Garbage Truck. Lees hier het korte verhaal dat boekdelen spreekt over ons als deze “rondrijdende vuilniswagens”:

The law of the garbage truck

“One day I hired in a taxi for the airport. The driver was driving in the right lane when suddenly a black car jumped out of a parking space right in front of us. My taxi driver slammed on his brakes, skidded, and missed the other car by just a few inches! The driver of the other car popped his head around and started yelling at us! My taxi driver just smiled and waved at the guy, in a really friendly way. So I asked him: “Why did you just do that? This guy almost ruined your taxi!”
This is when my taxi driver taught me what I now call “The Law of the Garbage Truck.” He explained that many people are like garbage trucks. They run around full of garbage (frustration, anger, and disappointment, etc.). As their garbage piles up, they need a place to dump it and sometimes they will dump it on you.
Don’t take it personally. Just smile, wave, wish them well, and move on. Don’t take their garbage and spread it to other people at work, at home, or on the streets.
The bottom line is that successful people do not let the garbage trucks take over their day. Life is too short to wake up in the morning with regrets, so… love the people who treat you right and pray for the ones who don’t.” ~ Uit: “I can't believe it” op facebook 


Waar komt dit gedrag vandaan? 

Ik noemde het al even: daarover schreef ik artikelen als “Wat wij mensen doen en waarom | verband tussen Tekort. Behoefte. Intentie. Zucht naar Geluk. Levenslust. En werkelijke rijkdom” om aanleiding, oorzaak en gevolg te duiden. Voortschrijdende inzichten, kijkend naar onze historie: “Competitie, strijd om aandacht, strijd om energie - waar komt het vandaan?” [update 19.11.2014]


(Hoe graag) wil je er vanaf?

Stel vragen. Dat ten eerste. Ten tweede - voor als je geen vragen weet - zijn er workshops. Niet alleen om je met enkele simpele vragen te confronteren met je eigen gedrag (“Ben je gelukkig? Wat is blijdschap/wat maakt blij? Hoe onderdruk jij jouw emoties? Doe je jezelf daarmee te kort? Wat is de functie van emoties? Hoe pak je de boodschap?”) zodat je zelf ziet wat je doet en je jezelf kunt uitnodigen dit te veranderen... maar ook om je te laten zien dat alles al in je zit. Àlle antwoorden. Àlle kennis. Je weet alles al. Pas je het ook toe?

Kennis hebben we allemaal - maar soms is die toegedekt door een stevige laag van aangeleerde gewoontes, regeltjes of menselijk gedrag die nergens toe dienen (blijkt nu). Toepassen van kennis heet wijsheid.

Just do it!
Stel vragen als je er niet uit komt. Het is niet dom om vragen te stellen - om te beginnen in jezelf.

Meerleeslinks:

de Vlieger en de Zwever en Wie verloren is, zoekt niet  
Vervolg hierop: waarzeggen wordt niet geaccepteerd en Je-zelf zijn
Recente beauty: Valkuil: “Invullen voor een ander...” en onze Babylonische Spraakverwarring

Voorlaatste update: 18 januari 2015, 16:25 uur

Laatste update 10 september 2022 met de volgende meerleeslink:

Meer over hsp oftewel onze natuurlijke leiders, vind je hier:





donderdag 17 april 2014

Het ergste wapen is nog steeds de mond

beluister hier als mp3 - bekijk op YT - 3'35"
Zit stil in de zon en doe geen fuk;
Geen werk, geen geld, geen ongeluk.
Neem tijd voor mijzelf om bij te leren,
Sabbatical dus - om mezelf te eren.

Wie kènt nou zichzelf toe wijs me d'r één aan,
Ieder loopt achter 'n ander aan.
En ruimt nu niets op van emo-tio stukken,
Hoe moet het je dan later gaan lukken?

Stabiel is er geen, waar moet je nu op leunen,
Je vindt altijd wel iemand waar je op kunt steunen.
Niemand is zichzelf - dat is een groot verraad,

Om dat te herstellen - is een grootse daad.

Word stabiel als mens - dat roep ik in het rond,
Van woorden - raakt nog iemand gewond,
Zo tekeer gaan is echt niet gezond,
Het ergste wapen is nog steeds de Mond...

Warmte is waar ik helemaal voor leef,
Waarbij ik me ook helemaal open geef.
Ik geniet van warm menselijk contact,
Maar op internet biedt men geen tact.

Ik geniet van contact via facebook,
Maar boy wat een onrust hier, look!

Val over elkaar en val aan met woorden,
Wie niet bij z'n hart is praat als een gestoorde.

Iedereen praat vanuit zijn eigen stuk, 
We lijken wel op een Garbage Truck;
Vol frustratie, verdriet, onmacht - ellende dus,
Heel wat anders dan een tedere, gemeende, innige kus...


Word stabiel als mens - dat roep ik in het rond,
Van woorden - raakt nog iemand gewond,
Zo tekeer gaan is echt niet gezond,
Het ergste wapen is nog steeds de Mond...

De wanhoop van ieder mens, 
Drukt zich uit in die ene wens...
"Hou van mij, geef me al je aandacht,
Anders wordt het wéér een lange nacht"

Dat ging goed tot ik tegen iemand zei:
'Kom met al je garbage maar bij mij'
Ik zit nu nog met die averij - en dat voelt bij lange na niet vrij;
Is dit het vernietigende effect - van eeuwen slavernij??

Word stabiel als mens - dat roep ik in het rond,
Van woorden - raakt nog iemand gewond,
Zo tekeer gaan is echt niet gezond,
Het ergste wapen is nog steeds de Mond...


Mensen die menen mijn kwetsbaarheid te missen,
Zitten zelf op slot maar lopen wel te sissen;
Als 'n hogedrukkookpan op volle toeren,
Zit je naar de zwakke plek bij 'n ander te loeren.

Een ziek zooitje alles bij elkaar,
Maar ik hou van jullie, dat maakt het minder naar...
Minder zwaar... Zo'n mild gebaar...
Mijn handen eindelijk uit het haar...

Word stabiel als mens - dat roep ik in het rond,
Van woorden - raakt nog iemand gewond,
Zo tekeer gaan is echt niet gezond,
Het ergste wapen is nog steeds de Mond...

Ik herhaal voor wie het horen wil 
De grootste ellende is... kou en kil
Onze grootste vijand is emotionele kou
Het omgekeerde van "Ik hou van jou"

Word stabiel als mens - dat roep ik in het rond,
Van woorden - raakt nog iemand gewond,
Zo tekeer gaan is echt niet gezond,
Het ergste wapen is nog steeds de Mond