456 woorden | beluisteren kan hier
Iedereen kent boosheid. De vraag is, of het boosheid van dat moment is dat je voelt, of oude boosheid die wakker wordt geschud en naar boven komt...Stelling: 'Er is geen gesprek mogelijk als de boosheid in iemand geraakt is en de boventoon voert.
Dan is het "vechten". De vechter wil eerder bloed zien, dan antwoorden.
Je herkent het aan interpretatie van jouw woorden. Antwoorden is dan zinloos.
'Boosheid is niet persoonlijk; die zat er al. Al jaren. Dus boosheid is gewoon zo.
Niet (inhoudelijk) op reageren, da's zinloos.
Bekoelen en afstand nemen dus:
"Ik spreek jou pas weer als je rustig bent. Jouw boosheid heeft niets met mij te maken. Geniet ervan. Prettige dag verder..." - om er niet op in te gaan en die ander te laten beseffen dat je aanspreekbaar bent en blijft... zodra de ander aanspreekbaar is.'
"Iedereen kent boosheid. De vraag is, of het boosheid van dat moment is dat je voelt, of oude boosheid die wakker wordt geschud"
Afleren
"Iemand die met boosheid door het leven gaat, heeft dat eerst af te leren, omdat zulke boosheid niet functioneel is"; zo leerde ik. Da's altijd een "overdosis boosheid" overigens. Een ongezonde portie dus. Dat geeft een continue boosheid - en dat staat "normaal menselijk handelen" en een gezonde dialoog grondig in de weg.Gesteld dat boosheid het product is van verdriet en onmacht, kun je nagaan dat je éérst door die boosheid heen moet (afleren dus) voor je aan verdriet en onmacht kunt toekomen.
Over verdriet is te stellen: "Verdriet hebben we allemaal. Ik ook. Leer het te dragen"
Onmacht: "Kijk niet naar wat je niet kunt; kijk naar wat je wèl kunt"
Wat doe je er mee? De aanpak: eerst jezelf in warmte omarmen en daarna rechtzetten wat rechtgezet dient te worden. Een heel proces... traject eigenlijk... zeer de moeite waard, lucht enorm op en je leeft niet meer in angst maar vrij als een vogel omdat je de orde herstelt en je eigen plek inneemt; onzekerheid en angst maken plaats voor eigen-waarde en zelfvertrouwen. Dit hoort trouwens van-zelf te gaan, gevoed vanuit intentie. Het is niet te forceren maar heeft een eigen tempo.
Wie dat (nog) niet wil of kan, dient eerst z'n eigen mentale houding te veranderen. Dat lukt vaak pas bij vastlopen.
Tot slot. Iedereen kent boosheid. De vraag is, of het boosheid van dat moment is dat je voelt, of oude boosheid die wakker wordt geschud. Er bestaat trouwens ook gecontroleerde boosheid - onmachtig om het te uiten of te verwerken - en functionele boosheid: boosheid vanuit de situatie zelf of zelfs een functionele boosheid die van binnenuit als kracht opstaat. Dat is verreweg de leukste boosheid die ik ken en die ook geen stand houdt zodra het doel bereikt is...
Meerleeslink: "Iemand vol boosheid is gemakkelijk te provoceren | over kwaadheid, angst en zorgvuldigheid of verantwoordelijkheid voor onze eigen inbreng"
~ingeving van de dag, zoals gepost op facebook
Onmacht: "Kijk niet naar wat je niet kunt; kijk naar wat je wèl kunt"
Wat doe je er mee? De aanpak: eerst jezelf in warmte omarmen en daarna rechtzetten wat rechtgezet dient te worden. Een heel proces... traject eigenlijk... zeer de moeite waard, lucht enorm op en je leeft niet meer in angst maar vrij als een vogel omdat je de orde herstelt en je eigen plek inneemt; onzekerheid en angst maken plaats voor eigen-waarde en zelfvertrouwen. Dit hoort trouwens van-zelf te gaan, gevoed vanuit intentie. Het is niet te forceren maar heeft een eigen tempo.
Wie dat (nog) niet wil of kan, dient eerst z'n eigen mentale houding te veranderen. Dat lukt vaak pas bij vastlopen.
Tot slot. Iedereen kent boosheid. De vraag is, of het boosheid van dat moment is dat je voelt, of oude boosheid die wakker wordt geschud. Er bestaat trouwens ook gecontroleerde boosheid - onmachtig om het te uiten of te verwerken - en functionele boosheid: boosheid vanuit de situatie zelf of zelfs een functionele boosheid die van binnenuit als kracht opstaat. Dat is verreweg de leukste boosheid die ik ken en die ook geen stand houdt zodra het doel bereikt is...
Meerleeslink: "Iemand vol boosheid is gemakkelijk te provoceren | over kwaadheid, angst en zorgvuldigheid of verantwoordelijkheid voor onze eigen inbreng"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten