In-zichten over narcisme

Narcisme is als begrip in het leven geroepen voor hou-vast, om te kunnen omgaan met iets wat we niet begrijpen. Er zijn definities van te vinden en die kloppen wel maar gaan totaal voorbij aan de oorsprong en het feit dat de ziel “alles doet om de mens waarin zij leeft gelukkig en gezond te zien” en dus signalen afgeeft over misstanden die om correctie vragen. Of roepen. Of schreeuwen. Op z'n Hollands: “It's all a cry for love” - waarom zouden we anders de aandacht op ons vestigen?

Eerst de definities. Wat leren we daarvan?

Wat zegt wikipedia er over: “Narcisme is een vorm van gedrag dat wordt gekenmerkt door een obsessie met de eigen persoon (vaak het uiterlijk), egoïsme, dominantie, ambitie en gebrek aan inlevingsvermogen. Iemand die narcistisch gedrag vertoont, noemt men een narcist.” Godzijdank heeft wikipedia het over gedrag.

“De kernsymptomen van narcisme zijn: ‘een instabiele basis’, ‘jezelf opblazen’, ‘gebrek aan wederkerigheid’ en ‘afstoten’. Deze vier symptomen vormen een vicieuze cirkel (de narcistische cirkel).
“Een instabiele basis wordt gekenmerkt door wantrouwen en het niet kunnen aangaan van duurzame intieme relaties. Dit wordt veroorzaakt door (...) een jeugd waarin ouders of verzorgers zich niet goed afstemmen op de emotionele behoefte van hun kind." 

Niet schrikken. Dat gebeurt ons allemaal.
“Het opblazen is een zelfbeschermende poging om het basale wantrouwen niet te voelen. Het bevat kenmerken als dominantie, eigenliefde en gevoelloosheid.
“Gebrek aan wederkerigheid (lees: verbinding) is het gevolg van een opgeblazen houding. Daarbij passen symptomen zoals grenzen overschrijden, geen rekening met anderen houden en arrogantie.
“Bij afstoten passen symptomen zoals een lage frustratietolerantie, de fout bij de ander leggen, minachting en woede.

“Een narcist probeert zijn instabiele psychische basis niet te voelen door zich op te blazen. Hierdoor neemt hij veel meer ruimte in dan mensen normaal gesproken nodig hebben. Een narcist heeft hier echter geen last van, omdat hij op een eenrichtingsweg leeft. Andere mensen moeten hem dienen of voor hem applaudisseren. Zo niet, dan verstoot hij ze.”

Een praktisch label: "labiel"

Wat weet je nu? Ik kan deze gortdroge theorie nauwelijks lezen en al helemaal niet onthouden dus heb er daarom weinig aan. Wat is narcisme nu eigenlijk? Wat is de essentie ervan? En wat wil iemand met narcisme zeggen?

Ik noem het liever labiel. Degene(n) die ik met dergelijk gedrag ontmoet heb, blijken overduidelijk labiel te zijn dus dat is de overtreffende trap van instabiel en nog wat duidelijker: men is niet bij zichzelf en komt daar met geen mogelijkheid bij. Dat kreeg ik als ingeving. 

Het vraagt Geduld met een hoofdletter om dit te corrigeren, want wat er jaren over gedaan heeft om zo te groeien, heeft ook tijd nodig om te helen en te corrigeren. Ik ken er één die beseft dat haar gedrag niet spoort en daarin ronduit ongeduldig is. Er is echter geen pilletje voor; we dienen zelf aan de slag. En onthoud: zelf is ziel. 

Nog wat. Tegenwoordig horen we steeds vaker dat iemand het label "bipolair" gekregen heeft. Sterke stemmingswisselingen en depressiviteit zijn kenmerken die zijn oorsprong kennen in... schrik niet... schizofrenie. Niet zo vreemd als je nagaat dat onze "opvoeding" garant staat voor schifting van verstand en gevoel en dus per definitie schizofreen-makend is. Lees hierover meer in Taboe doorbreken; hyperlink onderaan.

Opvallend gedrag ontstaat onder onmenselijke druk

Ieder mens heeft een ander “overlevingsmechanisme” ontwikkeld om de aandacht te vestigen op een probleem. Wat veel mensen doen, is “omdraaien” van feiten of negatief afschilderen wat eigenlijk heel positief is. Narcisten zíjn niet ongevoelig of niet-inlevend; ze dóen zo. Er is een verschil tussen hun Wezen (de ziel) en hun Gedrag. Gedrag is nog geen ziekte; het is een signaal vanuit de ziel om gezien, gehoord en gewaardeerd te (willen) worden. Dat zijn drie basisvoorwaarden die bij de meesten van ons ontbraken bij het opgroeien. 

Mijn mentor leerde mij: “Extreem gedrag is altijd te herleiden; meestal kom je uit bij de jeugd. De eerste acht jaar zijn heilig” en da's logisch, want het verstand ontwikkelt pas tussen zes en acht jaar. Dieren hebben geen verstand; daarom las ik dat een olifant de intelligentie van een zesjarig kind kan bereiken. Geen wonder; daarna neemt de intelligent van een mensenkind een spurt. Dit onderscheidt ons van dieren.

[update] Daarna is het aan de leefomgeving of een mensenkind geliefd en emotioneel stabiel opgroeit of niet. De klachten die gebrek aan liefde, eigenwaarde, zelfvertrouwen oftewel ruimte om zichzelf te zijn, zoal geven, kunnen we allerlei labels geven maar de kern wordt dan over het hoofd gezien: WIJ creëren dat zelf, want we laten het toe. 

Bovendien: de enorme druk die wij mensenkinderen ervaren is ziekmakend. Letterlijk.

Extreem gedrag is altijd te herleiden, dus daar zie je logischerwijs excessen van terug in het gedrag van ieder mens. Dat constateerde ik bij mezelf ook dus ik had er jaren voor nodig om dat af te leren.

Zie daarover het artikel "de wonderlijke energie van kinderen - en wat school met hen doet".

“Opvoeding” - terreur-achtige, gewelddadige en overmatige correctie van een perfect ontwerp

Indien in die eerste acht jaar continu een over-correctie heeft plaatsgevonden waardoor er geen ruimte voor het kind was om zelf te kunnen ontdekken, dan is dat een vorm van emotionele verschrikking geweest die enorme schade aanricht. We noemen het “opvoeding” maar eigenlijk is het overmatige correctie van alles wat het kind doet, zegt of wil. “Liefdadige terreur” noemde mijn mentor dat en hoe raak is dat? We noemen het “houden van” maar meestal is het voorwaardelijke liefde: we houden van het kind wanneer het luistert oftewel gehoorzaamt.

Dat is de nalatenschap van eeuwenlange onderdrukking door kerk en Staat en geen gezond uitgangspunt voor een mentaal gezonde opvoeding of emotionele stabiliteit, wanneer je de natuur van een kind stelselmatig onderdrukt en dus geweld aan doet. Het is domweg verkrachting te noemen en bijna iedereen in het "beschaafde" Wilde Westen groeit daardoor “verknipt” op, oftewel afgesneden van het Gevoel want dat mocht er niet zijn. Gevoel heet “soft” en “slap” en “zwak” en dat moeten we hier niet, terwijl dat juist àlles is wat een mens heeft en dat kille verstandelijke opgelegde gedrag juist een beperking inhoudt van ons zijn en van ons hele wezen.

Oorzaak van gestoord gedrag

“Gedraag je”, “dat hoort niet”, “doe normaal” en “doe nou maar wat ik zeg” zijn de onderdrukkende woorden waarmee wij eeuwenlang in de tang zijn gehouden en nu collectief leven in angst om maar niet af te wijken. Het levert “gestoord gedrag” op waarbij het gevoel niet meer mee mag doen. Wanneer de connectie met het gevoel verstoord is, noemt men dat terecht “gestoord” of  “wezenloos” gedrag, toch?

Opvoeding is dus terreur te noemen en een overmatige correctie van wat “in” ons zit en daarom per definitie ongezond; ieder kind weet zelf wel hoe het opgevoed wil worden - en dat laat het zien. Kwestie van opletten oftewel kijken met je hart; we noemen dat "je oor op het zieltje te luisteren leggen." Daarom noemen we kinderen wel Fluisterkinderen omdat we ons best moeten doen om te begrijpen wat het zegt en wil.

Ik schreef eerder over dit onbegrepen fenomeen. Geen wonder. We leven in een maatschappij waar ieder mens in z'n hoofd zit en niet bij het gevoel want dat mag niet; een samen-leving die niet samen-leeft met zichzelf en dus niet met anderen en waar niemand partner is van zichzelf en dus achter z'n eigen staart aan rent.

Excessen kunnen dus labels krijgen maar labels zijn fabels; het gaat om de mens en niet om “gehoorzaam gedrag” of “doe nu maar wat ik zeg”; die tijd is voorbij. Mensen horen de ruimte te krijgen om te ontplooien wat er in hen zit en school is daar funest voor. Kijk maar hoe de energie van mensen afneemt in de loop der jaren. Kijk de mensen maar aan. Jonge mensen hebben een veel stralender energie, daarom zijn we zo dol op jonge kinderen. Die zijn nog ongerept. Maar... hoe lang?
Ik schreef erover in “de wonderlijke energie van kinderen” [update] Kinderen zijn onze meest dierbaren en we temmen ze waar we maar kunnen, want... "hoe kunnen we een nader gunnen wat ons nooit gegund is?" Doe jouw eigen onderzoek en onderzoek dit fenomeen zelf, omdat het vreselijk is!

Ik sprak onlangs een stel tieners en sloot ermee af, dat mijn bedoeling niet was om hen te radicaliseren, maar om te helpen "in te zien dat de wereld radicaliseert."

Het is mijn bedoeling niet om anderen te radicaliseren; ik help inzien dat dat de wereld radicaliseert

 

Heilzame confrontatie

Nu de oorzaak voor excessen oftewel extreem gedrag zoals narcistisch gedrag duidelijk is, is narcisme allang niet meer zo'n interessante noemer. Het gaat erom wat de mens met zulk gedrag wil laten zien: het is een schreeuw om hulp, en die krijgt het door confrontatie. Zoals we leren van het werk van Byron Katie (The Work - "draai jouw bezwaren om  om in te zien dat je het over jouw eigen gedrag hebt") en Willem de Ridder (spiegelogie) kijkt ieder mens bij de ander in de spiegel (zie: “wist jij wel dat we allemaal spiegels zijn”) en zo zorgen we dus zelf voor een onbewuste confrontatie met ons eigen gedrag. 
Daar zorgen we zelf voor. Zie dat in. Zelf... is ziel.

Door te stellen dat we zelf de confrontatie uitlokken, kunnen we ook het cadeau erin zien - waar we zelf voor zorgen. Als je nagaat dat zelf een ander woord is voor ziel (ons wezen dus onze natuur) kun je in-zien, dat:

• we uitstralen waar we mee zitten; 
• we de ander onbewust om hulp vragen - dus via onze ziel;
• de ander er als van-zelf op reageert - en ons daarmee in wezen te hulp schiet;
• we elkaar confronteren met ons gedrag;
• een confrontatie is om ons wakker te schudden en in te zien wat er gebeurt - vastlopen is noodzakelijk om te kunnen veranderen; 
• we naar binnen te gaan hebben voor de dialoog met ons-zelf;
• daar de boodschap en het in-zicht voor ons liggen te wachten om te plukken, zodat we onze levenskwaliteit kunnen verbeteren, zodra we tegen iets aanlopen of zelfs vastlopen, door het idee vanuit binnenuit te omarmen over “hoe het anders kan”

Signaal van de ziel

(Ergens tegenaan lopen of) “Vastlopen” is een algemeen woord en dat kan van alles zijn. Over andere fysiek, emotioneel, geestelijk, mentaal. Een boodschap meldt zich als een signaal van binnenuit, dus van onze eigen ziel. Soms gaat dit gepaard met emotionele pijn [wanneer we onbewust en onterecht vasthouden aan iets wat geen houvast geeft zonder de boodschap erachter te willen in-zien] maar kan ook fysiek zijn: we kunnen ons stoten en bezeren. Dan dien je te stoppen met wat je doet, tijd nemen om de plek te wrijven èn zich-zelf af te vragen waarom dit kon gebeuren; zo ontstaat er innerlijke dialoog. En aangezien de ziel ons gelukkig en gezond wil zien zal die er alles aan doen om ons de boodschap aan te reiken. De vraag is of we de boodschap pakken. Het is als een cadeautje... dat pak je uit, toch? Of niet soms? Zie de blog: “Hoe word ik een zonnetje in huis.” Daarin beschrijf ik hoe uitgebreider je van signaal of pijn tot inzicht kunt komen - en vervolgens tot gelukzalige glimlach. 

Van ontmoeting naar oplossing

Vandaag pas realiseerde ik mij dat ik een narcist [= iemand met narcistisch gedrag] had ontmoet en zocht gelijk naar deze link, die ik ergens had aangetroffen: narcismeinrelaties.nl/kennisbank-narcisme-In-relaties/narcisme-in-relaties-herkennen/checklist-van-20-narcisme-kenmerken. 
Waren een paar dingetjes die me opvielen aan die tekst, er ontbraken wat zaken en veel leek dubbel op. Veel belangrijker nog dan dat... ik miste een mogelijke aanleiding en oorzaak van narcisme of een verwijzing daarnaar. En ik miste “the way out” oftewel de oplossing. Over dat laatste lees je meer in mijn blog: Hoogbegaafden hebben het moeilijker dan anderen.

Ik plaatste deze reactie op die site: 

“Onverschilligheid” en “omdraaien” mis ik nog in het rijtje.  Kan bij “onverantwoordelijkheid” respectievelijk bij “negatief gedrag”. Verder zeer bruikbaar, bedankt.
Opvallend, mensen noemden MIJ een narcist maar dat was vanuit furie en dat is eerder omgekeerd zo (projectie omdat mensen graag hun lasten bij een ander dumpen). Vond het opvallend maar zie nu waarom: ik ken sinds kort een vrouwelijke narcist.
Ik was deze punten vergeten dus moest ze opzoeken maar schrok bij de gelijkenissen!
[Ook nuttig: http://nl.wikipedia.org/wiki/Narcisme]
Overigens, uw artikel zegt NIETS over het ONTSTAAN van dit fenomeen. Ik noem dit trouwens GEDRAG en geen ZIEKTE. Door de oorzaak te duiden en weg te nemen kan iemand weer zijn of haar eigen leer- en heelmeester worden. Denk bij leer niet aan sm maar aan “je-zelf leren” en "één met jezelf worden". Dit heeft tijd nodig. Door bij je zelf te blijven en de ander categorisch af te wijzen en contact te verbreken, komt die ander nu tot inzicht merk ik en komt op andere gedachten. Omdat de gebruikte “strategie” niet werkt.
Oorzaak is vaak de vierde blokkade, zegt mijn ingeving en door het lezen van het boek hierover (zie link naar vaderaarde.nl bij “website”) kunnen ze dit zelf door-werken. Als die “wil” er is. Dat bepaalt de ziel.
Overigens doet iedereen die dit interesseert, er goed aan om dat boek te lezen. Link bijgevoegd.

Zin en onzin van een label

Wat levert het op om iemand zo'n etiket te geven? In plaats van iemand een label te geven door narcist te noemen, dienen we juist van harte toe te juichen dat er zich symptomen van ongemak laten zien. Labels zijn fabels, toch?  
Zoals wij in onze in opvoeding “reinheid, rust en regelmaat” door de neus geboord kregen, wat niets anders was dan verkrachting van de menselijke natuur, zo is narcisme het gevolg te noemen van onderdrukking van het eigen, natuurlijke gedrag en tonen we daarvoor in de plaats het vechten tegen aangeleerd gedrag dat (on)bewust tegen onze menselijke natuur indruist. Kortom... vanuit het wezen of de ziel gezien is alles eenvoudig te begrijpen. Dus dienen we daar een studie van te maken. 

Duik daarvoor gerust “het alternatieve circuit in” dat overigens ten onrechte zo heet; de reguliere “allopathen” en de huidige allopathische medicijnen bestaan pas zo'n honderd jaar namelijk. Allopathie is “de oplossing zoeken in een heel andere richting dan waar de klacht vandaan kwam”, in tegenstelling tot homeopathie. Zie bvb hetlichaamliegtnooit.nl

Wie de boodschap van de ziel kan horen, al dan niet met een intermediair als hulp, krijgt de oorzaak benoemd en dat blijkt gelijk de oplossing te zijn; de ziel is tevreden met het in-zicht zodat de drager van het ongemak weer verder kan en die gaat op weg naar het volgende inzicht. Next level. Zo is ons leven opgebouwd, uit voortschrijdende inzichten zodat we maar één conclusie kunnen trekken: we zijn hier om te leren.

Contact verbreken

De ingeving opvolgen om de narcist een halt toe te roepen met zijn of haar praktijken, of zelfs alle contact te verbreken werkt van-zelf door, omdat het de ultieme confrontatie is wanneer je iemand zo duidelijk laat zien dat de bewandelde strategie niet werkt. 
Het brengt de drager van zulk gedrag op andere gedachten. Mooi, toch? Laat maar rijpen. Zo is elk van ons er druk mee om aan de hand van “vastlopers” de eigen weg te zoeken. Het brengt ons tot zelf-inzicht en zelf-kennis door telkens te luisteren naar wat de ziel van ons wil.

“We zijn hier om te leren”

Als niets meer werkt en dialoog onmogelijk blijkt omdat de ander volhardt in dit afwijkende gedrag is contact verbreken is het meest voor de hand liggende en ook het meest heilzame. “Ga zelf maar aan de slag” zeggen we daarmee. In mijn geval maakte ik kennis met de excessen van de grootste volksvijand aller tijden: de enorme emotionele kou uit de jeugd omdat het kind niet gezien, gehoord en gewaardeerd werd. 
Leerzaam dus om te zien waar wij állemaal aan bloot staan en hoe dat ons mensen kan beïnvloeden als we weg zijn geraakt van ons hart. We zijn dus allemaal een beetje narcistisch of een beetje autistisch te noemen. Nou èn? We zijn mensen. En we zijn hier om te leren. 

Oplossing is: je eigen partner worden. Dat verwoordt Harrie Jekkers beeldschoon, zie filmpje: 

De eskimo Angaangaq noemt het ook en zegt: “Smelt het ijs in de harten.” Eigenlijk komt dat op hetzelfde neer: elkaar en ons zelf met warmte tegemoet treden en dat komt uit Gevoel, niet uit Denken. 

rj | gepubliceerd 12 mei 2015, 12:53 uur | laatste update 8 februari 2022 23:44 uur.

-

Meerleeslinks: 

“Op termijn is niemand immuun voor verbetering | de Ivoren Toren - http://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/04/op-termijn-is-niemand-immuun-voor-verbetering.html

Wikipedia: http://nl.wikipedia.org/wiki/Narcisme

Angaangaq Angakkorsuaq - MELT THE ICE IN YOUR HEARTS! youtu.be/jeN-y2ZqHhg

narcismeinrelaties.nl/kennisbank-narcisme-In-relaties/narcisme-in-relaties-herkennen/checklist-van-20-narcisme-kenmerken 

Taboe doorbreken: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2022/02/taboe-doorbreken.html

Care? Dare? Share: "In-zichten over narcisme" - dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/05/in-zichten-over-narcisme.html

NB: dit artikel is 10.765x bekeken, kennelijk is het een gewild onderwerp. Meer? Zie www.hetlichaamliegtnooit.nl

Tip - meld je aan voor de nieuwsbrief en ontvang de volgende weblog in je mailbox