Levensgeluk. Plezier. Schuld. Alles dus.
Les één is: We
zijn hier om keet te trappen. DAT is de taak die wij mee gekregen hebben.
Dolfijnen laten dat zien; 90% van hun tijd zijn ze aan het spelen en dat is wat een (innerlijk) kind ook wil ... alleen heb jij er een DING van gemaakt dat je dat niet zegt te
KUNNEN omdat je teveel MOET
Van wie??!
Dus dit is je reinste zelf-sabotage en je legt dat bij iedereen neer behalve bij jezelf.
JIJ saboteert de boel. Niemand anders.
Kijk maar! Het hoort een prettige keet-boel te zijn. Maar
jij wilt rust aan je bol; je wilt geen herrie en geen zeikerds om je heen. Geen
kinderen. Geen partner. Niemand die je lastig valt. Dus wel de lusten en niet
de lasten. Dus draag jij jouw eigen
lasten niet en sta jij niet op eigen benen. Dat is onvolwassen gedrag en je dient tot inkeer daarover te komen.
Volwassen gedrag
is namelijk spelen. Lol maken. Plezier. Met partner en kinderen (of ze nu van
jezelf zijn of niet), om te beginnen je innerlijke kind.
En jij maakt
overal een probleem van omdat je denkt dat je dan de aandacht krijgt voor
een heel ander probleem, namelijk, dat jij helemaal geen probleem hebt (je bent
blokkade-vrij....) maar jij hebt er geen
zin in om in contact met je eigen ziel te treden. Dan laat jou ziel dat wel
merken, hoor!
Dus daarrrr....attendeert iemand jou vanzelf een keer op...
en in plaats van die persoon en de boodschap èn jezelf te omarmen, vecht je ermee
en met die persoon…
De geschiedenis herhaalt zich want jij kon jouw ouders
ook niet bereiken en dat geeft zo veel verdriet. En zo komen ze te overlijden;
ze sterven van verdriet.
Jij hebt de kans dat te doorbreken.
Doen, dus.
Nu doen. Er is geen "dat komt later wel". Er is
alleen nu.
Transformatie is
het omgekeerde van zelf-sabotage. (zie ook bijgaand plaatje)
Dat .. is de verplichting die je aan jezelf hebt.
Doorbreken is niet
moeilijk; gevoel wil gewoon gevoeld
worden en meer niet. Dan komt de
boodschap pas vrij, eerder niet. De
les die wij leren, gebeurt simpelweg door
het gevoel te aanvaarden. Dan opent zich de boodschap èn de les - en de
ziel zorgt dat het verwerkt wordt. Daar hoeven wij niets voor te doen en is
onze zaak dus ook niet.
ZO SIMPEL?!?!
Ja, zo simpel.
Dus al die angst die je hebt is krampachtig vasthouden
aan achterhaald gedrag.
Jouw ziel stelt jou
een warm bad in het vooruitzicht. Jouw ziel wil dat je meemaakt wat er in
je leeft vóór dat het jouw systeem verlaat... En dáár ben je bang voor?? Voor
het onbekende? Angst voor: “als het me maar niet overneemt en ik geen controle
meer heb?”
DAN... is controledrang
jouw probleem.
Je hebt NIETS onder controle. Niets. De ziel regelt ALLES
en dus hoef jij niet eens verantwoordelijkheid te nemen.
Je DENKT dat je verantwoordelijkheid neemt maar dat is
niet waar. Dat is jouw Verstand dat het Gevoel buiten spel zet. En jouw Gevoel
pakt je dubbel zo hard terug langs alle kanten. Omstandigheden, mensen,
ongelukjes, pijn, ziekte, nachtrust - want je houdt je toch niet bezit met je
eigenlijke doel. Dat is ignorent gedrag. Je negeert jouw ziel, jouw gevoel.
Terwijl het zó makkelijk is! Hier, een tien-stappen-plan voor in je portemonnee of op de wc-deur:
- de ziel heeft een boodschap voor je
- je merkt dat aan een gevoel, of een voorval, of wat iemand zegt, of je laat 3 tot 4x iets vallen
- je wordt niet boos maar jij luistert door te gaan zitten en het de ruimte te geven
- je pakt de boodschap want je krijgt 'm ZO te horen
- ziel is tevreden en de les ontvouwt zich, VANZELF
- ziel zorgt voor verwerking en jij gaat verder waar je mee bezig wilt zijn en bent blij, vrolijk en opgetogen want dat laat de ziel je voelen als dank-je-wel voor het horen van de boodschap
- je leven is een zonnetje
- jij bent een zonnetje
- je straalt alle kanten uit
- (je kids en) jouw omgeving maken zich geen zorgen meer om je want jij zorgt nu voor jezelf en je hebt jouw roeping gevonden.
Dit komt uit een e-mail-bericht
ik ken de controle maar al te goed. Zie wel dat ik steeds meer iets laat gaan maar de angst om "mezelf" te verliezen is er ook en wat is dat dan eigenlijk he! De verongelijktheid, boehoe : de wereld is niet zoals ik hem wil.. Ga nog te vaak in conclaaf met wat er gebeurt, de gedachten stroom, de eigen pijn. Het niet gezien zijn : inderdaad mijn ouders nooit echt ontmoet. Maar het is niet te ontkennen dat ik steeds meer voel en ook mijn eigen verzet voel, de pijn die me doet uithalen en de controle die me dat niet laat doen. Boeiend.
BeantwoordenVerwijderenZo simpel is het dus, mijn ogen beginnen al te glimmen.
BeantwoordenVerwijderenah, prachtig... dank je Floor
Verwijderenheel mooi
BeantwoordenVerwijderenfijn dank je, bij herlezen word ik er ook weer blij van
VerwijderenPrachtig.
BeantwoordenVerwijderenMaar nu roept mijn ziel toch best enge dingen.... zo ben ik op een zijspoor beland bij een man, terwijl ik hem niet goed kan loslaten. Dus luister ik niet naar mijn ziel en hoop dat het wegebt over een poosje... bang voor weer een blauwtje? Verstandig?
Marian. Word eerst jouw eigen partner. Het antwoord lag al in de blog over Spiegels, waar je inmiddels ook onder gereageerd had.
VerwijderenOp zo'n zijspoor word je niet gelukkig.
Die persoon bindt jou aan zich, vanuit bezitsdrang. Voelt niet zuiver maar zuiver destructief aan. Dat betekent: wegwezen.
Zo voelt dit. Klopt dit voor jou?