Onbegrepen onbemind en de enige normale

240 woorden

Ze kwam om een cd te halen en bleef bijna twee uur. Ze was gewend nergens begrepen te worden en kon hier haar verhaal kwijt. En kreeg wederhoor.

Ze was verrast hoe ik leef, van mijn ding mijn werk gemaakt. "Jij bent anders dan andere coaches die ik ken, die vragen van alles om een beeld te krijgen. Jij zegt gelijk: dat is dát."

We hebben samen gelachen om haar belevenissen. In alle rust was het magisch, zo'n diep luchtig contact. Luchtig omdat er niets hoeft. Diep omdat we bespraken wat er werkelijk toe deed. Zoals misstanden op haar werk en haar rol daar in volgens mij. De enige normale in de hele school. Die enige die bij zich-zelf was. Degene om bij te kunnen ademhalen en uithuilen. Voor advies en wezenlijk contact. Degene met Gezond Verstand. De kinderen die haar nodig hadden en haar cadeaus brachten lieten het haar zien. En mij nu.

"De enige normale. De enige bij zich-zelf. De enige die Gezond Verstand liet zien."

We genoten beide in de voorzichtige zon, eerst achter glas, toen buiten. Ze had de moeilijkste klassen, waar niemand raad mee wist. Omdat zij er wél raad mee weet. Ze luistert en geeft ze de ruimte. Omdat ze dat aanvoelt. Precies zoals het hoort eigenlijk.

Dat zijn wij. Die Gezond Verstand-mensen met eigen innerlijke wijsheid, die gewoon wéten: het lichaam liegt nooit (punt nl)

"...geen probleem creëren is... geen probleem hoeven oplossen"

PS, trovato:  http://www.360magazine.nl/cultuur/3093/franse-kinderen-hebben-geen-adhd
Nog beter: http://klasse.be/leraren/36616/finland-punten-geven-is-bij-wet-verboden; geen probleem creëren is geen probleem hoeven oplossen

Tip - meld je aan voor de nieuwsbrief en ontvang volgende blog in je mailbox