Collectieve verwaarlozing zie je terug in de ogen van mensen

Onbedoeld verwaarlozen we onze kinderen en onszelf en onze naasten, en doen dat collectief zelfs. 

Deze "collectieve verwaarlozing" vind je terug in vandalisme, graffiti, maar ook tattoo's en andere vormen van zelfmutilatie - het zijn uitingsvormen van protest, dus vul zelf maar in waartegen; ik blijf niet bezig ;) 

Hoe dan wel? Leef in verbinding met jezelf en anderen.

Hoe? Word jouw eigen partner en leer blij alléén te zijn. Dan leef je in verbinding met jezelf en kunt dan pas (!)  onvoorwaardelijk met anderen verbinden.

Nu niet? Nee, nu niet, daar zijn mensen te instabiel voor. Wie niet bij zichzelf is waait met alle winden mee en weet niet wat waar is dus wordt door alles beïnvloed dat langs komt. Mensen zijn daardoor niet te vertrouwen omdat ze niet bij hun hart zijn en dus tegen jou kunnen keren en je de deur wijzen voor je 't weet. Iedereen is instabiel of zelfs labiel, dus emotioneel en mentaal gezien zonder enige houvast en daar panisch over.

Collectieve verwaarlozing zie je terug in de ogen van mensen. Houvast en fundament ontbreken. Radeloosheid, wanhoop, bezitsdrang en eigenbelang zegevieren.

De reden? Gevoel heeft geen enkel bestaansrecht. Wie praat over gevoel is "een mietje". Dat is soft en daar doen we niet aan. Het Systeem levert een prestatiemaatschappij en is er om te verdedigen, zodat we de hele week rennen van moeten-ding naar moeten-ding en op zondag van pure ellende niet weten wat we moeten en dat bij elkaar afreageren, vanaf aan de ontbijttafel tot op het sportveld, zonder te weten wat we met onszelf moeten.

Ontlopen dus. Van onszelf en onze verantwoordelijkheid. Tot je het zat bent en opstaat en losbreekt van al die schijn-zekerheid en schijn-veiligheid en kiest voor verbetering van levenskwaliteit.

Ontmoet mij daar.++

bron: fb.com/835343133242022, 14 februari 2016, 10:41 |