2. From Hero to Zero: waarom stellen we onze partner eerst op een voetstuk om 'm daarna genadeloos de grond in te boren?
3. Seks is leeg zonder liefdevolle verbinding
3. Seks is leeg zonder liefdevolle verbinding
4. De knuffel, emotioneel en mentaal - het omgeven en het dragen - en het gemis eraan; Oorsprong van wiebeligheid
5. Geboorte van de nieuwe mens gaat niet zonder pijn
Kortom: alle shit op een rij.
== Hoofdstuk 1:
Gisteravond kwam er een jonge vrouw aan mijn deur voor een fitnessapparaat via marktplaats en niet het gesprek maar de ontmoeting hield mij nog even tijd bezig. Kennelijk dacht deze vrouw nog een paar keer aan mij -zo voelde dat- en ik zag in wat er onder water gebeurd was en wat ze mij had laten merken, zij het zonder woorden. Ik voelde zinnen opkomen en schreef voor mezelf in mijn dagboek:
"Ik voelde hoe jij mij gisteravond aan het scannen was nadat ik de deur opende en heb je nog enige tijd na onze ontmoeting gevoeld. Ik merkte dat je aan specifieke momenten terugdacht want ze kwamen in mijn geestesoog langs voorzien van jouw 'blije' beleving erbij; een soort verheerlijking proefde ik erin.
Je was onder de indruk van mijn energie en gedroeg je als een klein meisje dat een held zag en -kennelijk onbewust continu- zocht. Dat concludeerde je na afloop.
Ik reageerde op wat jij uitstraalde/hoe jij aanvoelde en nam het initiatief tot een gesprek door letterlijk mijn hand toe te steken en vragen te stellen waardoor jij op de automatische piloot ging om wat uit te leggen en ik kans zag om je na afloop mijn visitekaartje aan te bieden voor het moment dat je de medische stand -die jouw klacht niet kende en dus geen idee heeft- zat zou zijn en besloot het gesprek dat ik er voor je zou zijn als je dat nodig had.
"Dat is lief van je", vond je en daar ging dit niet om; jij zocht een ingang en ik bood je de mogelijkheid, via de voordeur. Letterlijk, want daar stonden we. Je kwam niet binnen en hield op alle fronten een tegenstrijdig aanvoelende afstand, "omdat je dat zo was geleerd".
Je wilde voelbaar nog niet weg dus ik ging in op wat je zei en het gesprek kabbelde nog even voort over jouw rit vanuit Almere en jouw volgende adres naar Wormer.
Scannen is wat vrouwen doen die een partner uitzoeken om ze op geschiktheid te toetsen. Doen ze continu. Kijk maar, je wist niet wat je aan zou treffen via marktplaats en begon er als eerste mee, gelijk. Je scande mij en raakte van slag door jouw bevindingen; zó'n exemplaar had je niet eerder aangetroffen en je werd een soort van dronken door het niet herkennen ervan enerzijds en anderzijds een enthousiaste nieuwsgierigheid naar mijn persoon. Je wilde er alles van weten.
Van 3 naar 1:
3. Niet eerder was ik in de gelegenheid om rustig, als toeschouwer op een afstandje, in te zien wat er gebeurt in een ontmoeting dus tijdens het kijken en praten en 'kennismaken'. Het was scannen en was voelbaar en is een 'afstemmen' geweest wat je van-zelf doet oftewel met jouw zelf, jouw wezen; de ziel. Zelf is ziel immers.
2. Jij leert mij hoe vrouwen doen - zij doen dit nog eerder dan mannen namelijk en beginnen er eigenlijk mee - in het spel van afstemmen en kennismaken; en de ziel laat mij al tijdens het gesprek in-zien en lijkt de tijd stil te zetten om in te zoomen en mij tekst en uitleg te geven over wat er nu eigenlijk gebeurt in zo'n moment, als was ik een toeschouwer.
1. Waarom doen mensen dit? Wat is de achterliggende drijfveer van zulk gedrag? Wat gebeurt er op zielsniveau? Waarnaar zijn wij op zoek?
In feite gaat het om (hulp zoeken bij) het dragen van jouw lasten door een ander - waarvan je zelf niet of nauwelijks beseft dat je ze hebt of dat je dat doet. Je zoekt een kruier, dus.
Het is geen flirten geweest. Het is een onbewust collectief ingeburgerd automatisch doorlicht-proces waarmee jij, vrouw, iedere man die je tegenkomt, keurt. Kijken wat voor vlees je in de kuip hebt.
Het is 'n berekenende afvalrace en een ijs-koude daad want jouw ogen toonden hoe jij afstand hield. Je kunt niet anders. Ze staan koud, ze stralen geen warmte of levenslust uit en deze vleeskeuring gaat vooraf aan de beslissing of je iemand wel of niet zou willen inlijven.
Ik merkte het aan je en reageerde erop, toen nog onbewust van wat ik nu bij het opschrijven zie ontstaan, en stak mijn hand naar je uit en zei mijn naam; zo maakte ik het je makkelijk om 'contact' te maken en een gesprek te beginnen door de brug voor je te leggen, ook al ging het gesprek over die cable flex en hoe je die ging gebruiken en waarom. Je gaf openlijk uitleg en vertelde dat je gewezen topsporter was die obstakelraces en triathlons deed en met je lichaam dus tot het uiterste gaat en dan raar staat te kijken dat het protesteert; net als een burnout is het een fysiek vastlopen om te laten zien dat het leven er niet over gaat, over "continu je lichaam of geest of beide tot het uiterste inspannen" want in feite is dit een uitingsvorm "om maar wat te hebben". Afleiding dus. Het gaat er nooit om wat je doet maar hoe je het doet en je onthulde het afwezig zijn van een werkelijk stabiele basis. Dat voelde zo toen je het luchtigjes beschreef en ipv onder de indruk te zijn van jouw prestaties, schrok ik van wat jij je aandeed.
Dus zodra je "bezit" hebt van een ander, ga je niet langer in het gevlei willen komen maar ga je die ander laten voelen waar het om begonnen was: "En nu moet jij mijn lasten dragen" en val je die ander LASTig met jouw LASTen die je zelf niet wenst te dragen.
Je ziet nu in, dat - onze wanhopige zucht naar - liefde relatief is. Zolang het gaat om liefde vanuit zielsverliefdheid is het puur; "liefde op het eerste gezicht."
Hero: youtu.be/6MjHA3cLKn0
Kortom: alle shit op een rij.
== Hoofdstuk 1:
Essentie van een kennismaking | wat gebeurt er wanneer een vrouw een man ontmoet?
Gisteravond kwam er een jonge vrouw aan mijn deur voor een fitnessapparaat via marktplaats en niet het gesprek maar de ontmoeting hield mij nog even tijd bezig. Kennelijk dacht deze vrouw nog een paar keer aan mij -zo voelde dat- en ik zag in wat er onder water gebeurd was en wat ze mij had laten merken, zij het zonder woorden. Ik voelde zinnen opkomen en schreef voor mezelf in mijn dagboek:
"Ik voelde hoe jij mij gisteravond aan het scannen was nadat ik de deur opende en heb je nog enige tijd na onze ontmoeting gevoeld. Ik merkte dat je aan specifieke momenten terugdacht want ze kwamen in mijn geestesoog langs voorzien van jouw 'blije' beleving erbij; een soort verheerlijking proefde ik erin.
Je was onder de indruk van mijn energie en gedroeg je als een klein meisje dat een held zag en -kennelijk onbewust continu- zocht. Dat concludeerde je na afloop.
Ik reageerde op wat jij uitstraalde/hoe jij aanvoelde en nam het initiatief tot een gesprek door letterlijk mijn hand toe te steken en vragen te stellen waardoor jij op de automatische piloot ging om wat uit te leggen en ik kans zag om je na afloop mijn visitekaartje aan te bieden voor het moment dat je de medische stand -die jouw klacht niet kende en dus geen idee heeft- zat zou zijn en besloot het gesprek dat ik er voor je zou zijn als je dat nodig had.
"Dat is lief van je", vond je en daar ging dit niet om; jij zocht een ingang en ik bood je de mogelijkheid, via de voordeur. Letterlijk, want daar stonden we. Je kwam niet binnen en hield op alle fronten een tegenstrijdig aanvoelende afstand, "omdat je dat zo was geleerd".
Je wilde voelbaar nog niet weg dus ik ging in op wat je zei en het gesprek kabbelde nog even voort over jouw rit vanuit Almere en jouw volgende adres naar Wormer.
Scannen is wat vrouwen doen die een partner uitzoeken om ze op geschiktheid te toetsen
Scannen is wat vrouwen doen die een partner uitzoeken om ze op geschiktheid te toetsen. Doen ze continu. Kijk maar, je wist niet wat je aan zou treffen via marktplaats en begon er als eerste mee, gelijk. Je scande mij en raakte van slag door jouw bevindingen; zó'n exemplaar had je niet eerder aangetroffen en je werd een soort van dronken door het niet herkennen ervan enerzijds en anderzijds een enthousiaste nieuwsgierigheid naar mijn persoon. Je wilde er alles van weten.
Van 3 naar 1:
3. Niet eerder was ik in de gelegenheid om rustig, als toeschouwer op een afstandje, in te zien wat er gebeurt in een ontmoeting dus tijdens het kijken en praten en 'kennismaken'. Het was scannen en was voelbaar en is een 'afstemmen' geweest wat je van-zelf doet oftewel met jouw zelf, jouw wezen; de ziel. Zelf is ziel immers.
2. Jij leert mij hoe vrouwen doen - zij doen dit nog eerder dan mannen namelijk en beginnen er eigenlijk mee - in het spel van afstemmen en kennismaken; en de ziel laat mij al tijdens het gesprek in-zien en lijkt de tijd stil te zetten om in te zoomen en mij tekst en uitleg te geven over wat er nu eigenlijk gebeurt in zo'n moment, als was ik een toeschouwer.
1. Waarom doen mensen dit? Wat is de achterliggende drijfveer van zulk gedrag? Wat gebeurt er op zielsniveau? Waarnaar zijn wij op zoek?
In feite gaat het om (hulp zoeken bij) het dragen van jouw lasten door een ander - waarvan je zelf niet of nauwelijks beseft dat je ze hebt of dat je dat doet. Je zoekt een kruier, dus.
Vleeskeuring
Het is 'n berekenende afvalrace en een ijs-koude daad want jouw ogen toonden hoe jij afstand hield. Je kunt niet anders. Ze staan koud, ze stralen geen warmte of levenslust uit en deze vleeskeuring gaat vooraf aan de beslissing of je iemand wel of niet zou willen inlijven.
Ik merkte het aan je en reageerde erop, toen nog onbewust van wat ik nu bij het opschrijven zie ontstaan, en stak mijn hand naar je uit en zei mijn naam; zo maakte ik het je makkelijk om 'contact' te maken en een gesprek te beginnen door de brug voor je te leggen, ook al ging het gesprek over die cable flex en hoe je die ging gebruiken en waarom. Je gaf openlijk uitleg en vertelde dat je gewezen topsporter was die obstakelraces en triathlons deed en met je lichaam dus tot het uiterste gaat en dan raar staat te kijken dat het protesteert; net als een burnout is het een fysiek vastlopen om te laten zien dat het leven er niet over gaat, over "continu je lichaam of geest of beide tot het uiterste inspannen" want in feite is dit een uitingsvorm "om maar wat te hebben". Afleiding dus. Het gaat er nooit om wat je doet maar hoe je het doet en je onthulde het afwezig zijn van een werkelijk stabiele basis. Dat voelde zo toen je het luchtigjes beschreef en ipv onder de indruk te zijn van jouw prestaties, schrok ik van wat jij je aandeed.
Vastlopen: het nut van de burnout
Wat is het nut van extreme sport of extreem veel sporten en de beste willen zijn anders dan bezigheidstherapie in een prestatiemaatschappij als uitvloeisel van Verdeel en Heers en Verwar en Plunder?
Da's een ander hoofdstuk. De aard van de ontmoeting is blootgelegd. Veel leuker. Daar houden we het nu even bij.++
[Notitie in het dagboek van 22 februari 2016]
== Hoofdstuk 2:
Da's een ander hoofdstuk. De aard van de ontmoeting is blootgelegd. Veel leuker. Daar houden we het nu even bij.++
[Notitie in het dagboek van 22 februari 2016]
== Hoofdstuk 2:
From Hero to Zero
Zo vaak meegemaakt: eerst ben je de held en voor je het weet moet je kapot, stuk en dood; van held naar geweld, van tien naar nul - soms in maanden, soms in seconden.
Wat is de beweegreden achter zulk gedrag? Wat gebeurt er nu eigenlijk?
Om bij 't begin te beginnen. Iedereen weet, wij zoeken afleiding. In drank, drugs en... elkaar.
Zodra dat lukt is de lol eraf en kan het leunen beginnen. De prooi is getemd.
Zijsprong | Vandaar de uitspraak: "Naast een vrouw staat een trotse man"; dit geldt m/v uiteraard; ook omgekeerd. Trots is degene m/v die op zichzelf leunt en niet op een ander; dat maakt trots.
En wees eerlijk, je zou niet weten hoe en de meesten zijn zich niet eens bewust dat ze dit doen. Toch doet IEDEREEN dit.
Ga maar na. Wellicht niet altijd en niet bij iedereen maarrr je bent ertoe in staat als de gelegenheid zich voordoet - en als je het één keer doet, doe je het altijd, dus doet iedereen het altijd.
Kijk maar goed om je heen en in de spiegel.
Aanleiding: droom |
Ik werd vannacht wakker van een droom waarin ik zag hoe iemand mij met grote ogen tegemoet kwam. Het hield mij bezig tot ik inzag hoe zij mij eigenlijk liet voelen dat ik haar held was.
Vraag: waarom zou iemand dit eigenlijk doen?
Zijsprong | nu begrijp je hoe guru's zich voelen als zij de antwoorden hebben die het volk niet heeft.
Vraag | Doen machthebbers achter onze regeringen iets anders eigenlijk?
Wanneer je onderzoek naar zulk gedrag doet - en dat doe je vanzelf een keer als je vaak genoeg als zondebok bent gebruikt en de klappen hebt gehad - kom je uiteindelijk erachter wat wij mensen doen en waarom.*)
We leven met een gigantisch tekort aan eigenwaarde en zelfvertrouwen en moeten de leegte die dat geeft - en waaraan wij continu van binnenuit herinnerd worden - opvullen ergens mee. Met wat dan ook.
Zijsprong | Vandaar dat wij onze boosheid erover ook bij elke gelegenheid zo royaal laten voelen. Bijvoorbeeld wanneer iemand afwijkt en zo de regels ontloopt waaraan jij wèl moet voldoen. Hoe kun jij in 's hemelsnaam een ander gunnen wat jou nooit gegund was?
Álles wat wij doen is dus "om maar iets te hebben" en in feite negatief van aard, want wij hebben het over tekort dat we opvullen.
Zodra lust overheerst is het eigenbelang geworden en gaat het om machtsstrijd; prooi, temmen en lastig vallen - de kern van parasitair gedrag. En da's voelbaar.++
Meerleeslinks:
Wat wij mensen doen en waarom: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/07/wat-wij-mensen-doen.html
Parasitair gedrag: pesten en bloedzuigen in de categorie bezitsdrang | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2016/02/parasitair-gedrag-pesten-en-bloedzuigen.html
Het lullige gedrag van Guru's en hun volgelingen: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/11/het-lullige-gedrag-van-guru-en-volgelingen.html
bron: facebook.com/838190466290622, 19 februari 2016, 14:04 |
== Hoofdstuk 3:
"Je bent altijd welkom om te zien waar je staat en jezelf te testen en de dialoog met mij aan te gaan."
Dit kwam zo in mij op. Nu pas ben ik jouw meel gaan lezen. Ik voel dat er geilheid meelift in jouw bericht.
Zo begon mijn email aan een ex-geliefde. Ik vervolgde met:
"Je bent welkom om hier te zijn, een knuffel te ontvangen en er gelijk achter te komen dat die nooit voldoende zal zijn. En een vrijpartij, hoe kort of lang ook, óók niet; als-ie kort is ga je mopperen dat jou te kort gedaan is - wat onzin is maar dat maak je jezelf wijs omdat je méér wilt dus "langer leunen"; en als die lang is merk je dat je met totaal andere dingen bezig bent dan met vrijen.
Ik voel je altijd afdwalen en ik voel ook aan het ontbreken van gevoel (onderling contact) dat je eigenlijk helemaal niet meedoet in het liefdesspel.
Oh zeker, je ondergaat het... de vraag is alleen: wát onderga je?? Als wij vrijen ben je niet blij dat we vrijen maar dat je aansluiting hebt, gezien wordt, mee mag doen.
Vrijen is secundair voor je zodra het begint. Dus ben je de eerste tijd voornamelijk bezig met een uitzoekwerk in jezelf hoe je dit fenomeen, vrijen dus, optimaal voor je kunt laten werken - dus zoveel mogelijk rendement eruit kunt slepen.
Aan het ontbreken van gevoel (wezenlijk contact) en van "normale spanning" (liefdevolle uitwisseling) merk ik dat je niet alleen niet meedoet, maar dat alles wat je doet gericht is op mij leegzuigen - je maakt er een one woman show van, betrekt mij nergens bij maar zolang ik mee doe en jou plezier, heb jij vrij spel om in alle rust (!) mij te plunderen.
Ziel zegt het. Dit is wat je deed.
En je weet het zelf ook alleen nu pas ben je zover om het ook te kunnen horen, omdat je eraan toe bent en het dus wilt en kunt veranderen. Daarom confronteer ik je ermee zodat je weet wat je doet
en waarom.
Dit doet iedereen. Jij, jouw voorgangster, mijn exgenote en zelfs mijn eerste dinnetje. (En vlak onze auw-ders niet uit.)
Parasiteren heeft een doel en dat is "terugpakken wat je gemist hebt" en zo compenseren wat jou is aangedaan.
Jij wilt graag weer neuken met mij, voel ik nu, en je ziet nu waar dat om gaat èn je ziet dat dat de grootst mogelijke onzin is, zolang het je niet om mij gaat maar om energie halen, om parasiteren; om "plunderen".
Prooi, dus. Iets anders ben ik niet voor je. Anderen zoeken een trofee, jij een prooi. En vrijen is de geëigende weg gebleken om dat ongestoord te doen.
Je weet dit: zodra ik je aankijk weten jij en ik dit allebei. Je bent nooit zuiver bezig tijdens het vrijen, jouw ogen tonen dat. Wat ik merk is geen concentratie en je bent niet bij mij, je bent niet met mij of mijn welzijn begaan. Je bent uit op leeg zuigen. Je put mij uit. Kiespijn, buikpijn en rugpijn zijn het gevolg.
En dat sprak ik uit, zodra het zich voordeed. Toen nog denkend dat het onschuldig zuigen was ipv bloeddorstig leegroven. En toch deed ik mee; ik was blind gemaakt, uit liefde.
Je ziet, dat je welkom bent om de spiegel gepresenteerd te krijgen.
Het is de hoogste tijd. Kom tot inzicht en inkeer. Wat je doet kan echt niet langer. Het is vreselijk. Ik heb jou nooit als fijn
gezelschap mogen ervaren omdat je dat niet was omdat je geen moer om mij
geeft, alléén om mijn energie (om te leunen dus om maar wat te hebben). Corrigeer dat."
Geen enkel verwijt, alléén spiegel. Beiden hebben wij ervan geleerd.
Ik had te leren dat mensen je met hun intentie kunnen aantrekken en je doen geloven dat jij hun Held bent, maar je bent niets anders dan "gemakkelijk voorhanden" zolang er geen sprake is van liefde oftewel ziele-aantrekking.
En zij had onvoorwaardelijke liefde te leren kennen om te zien dat het leven wèl de moeite waard is.++
*Seks willen is vaak “leunen op een ander”. Seks “om maar wat te hebben”. Ieder mens straalt z'n behoefte en daarmee z'n tekort uit. Dus je bent te lijmen met een natte vinger en dat is voelbaar voor anderen. Dat geldt voor bijna alles wat we doen om ons beter te willen voelen. Dat geldt zelfs (en juist) voor seks. Dan wordt seks “om maar iets te hebben”. Uit: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/08/seks-willen-is-vaak-leunen-op-een-ander.html
*Vrouw, ik heb je nodig | boodschap voor alle vrouwen:
dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/06/vrouw-ik-heb-je-nodig.html
* "Dom en lelijk", nuttig om achterliggende drijfveren bloot te leggen als nalatenschap van de kerk en wellicht één van de belangrijkste inzichten over deze eeuw: facebook.com/818542748255394
* Hoe eer je een vrouw? Wat is de enorme verantwoordelijkheid van de man? | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/07/hoe-eer-je-een-vrouw.html
* From Hero to Zero - facebook.com/838190466290622
bron: fb.com/844445628998439, 2 maart 2016, 14:47 |
== Hoofdstuk 4:
Leestip: vorige blogs
bron: facebook.com/842642382512097, 27 februari 2016, 21:06 |
Wij mensen zitten vol pijn en vechten met degene die de vinger op de zere plek legt.
Je vreest het vuur dat loutert en wat jou zal verwarmen als jouw eigen passie.
Je kunt het zelf zonder hulpmiddelen, zonder wierook, kaarsen, drank, drugs, ayahuasca; gewoon doen. De ziel zal je geleiden want wij mensen doen en kunnen helemaal niets. Ziel regelt alles alleen hou jij dat nu krampachtig tegen. Da's jezelf saboteren of "zelf-sabotage".
== Hoofdstuk 3:
Seks is leeg zonder liefdevolle verbinding |
"Je bent altijd welkom om te zien waar je staat en jezelf te testen en de dialoog met mij aan te gaan."
Dit kwam zo in mij op. Nu pas ben ik jouw meel gaan lezen. Ik voel dat er geilheid meelift in jouw bericht.
Zo begon mijn email aan een ex-geliefde. Ik vervolgde met:
Ik voel je altijd afdwalen en ik voel ook aan het ontbreken van gevoel (onderling contact) dat je eigenlijk helemaal niet meedoet in het liefdesspel.
Oh zeker, je ondergaat het... de vraag is alleen: wát onderga je?? Als wij vrijen ben je niet blij dat we vrijen maar dat je aansluiting hebt, gezien wordt, mee mag doen.
Vrijen is secundair voor je zodra het begint. Dus ben je de eerste tijd voornamelijk bezig met een uitzoekwerk in jezelf hoe je dit fenomeen, vrijen dus, optimaal voor je kunt laten werken - dus zoveel mogelijk rendement eruit kunt slepen.
Aan het ontbreken van gevoel (wezenlijk contact) en van "normale spanning" (liefdevolle uitwisseling) merk ik dat je niet alleen niet meedoet, maar dat alles wat je doet gericht is op mij leegzuigen - je maakt er een one woman show van, betrekt mij nergens bij maar zolang ik mee doe en jou plezier, heb jij vrij spel om in alle rust (!) mij te plunderen.
Ziel zegt het. Dit is wat je deed.
En je weet het zelf ook alleen nu pas ben je zover om het ook te kunnen horen, omdat je eraan toe bent en het dus wilt en kunt veranderen. Daarom confronteer ik je ermee zodat je weet wat je doet
en waarom.
Dit doet iedereen. Jij, jouw voorgangster, mijn exgenote en zelfs mijn eerste dinnetje. (En vlak onze auw-ders niet uit.)
Jij wilt graag weer neuken met mij, voel ik nu, en je ziet nu waar dat om gaat èn je ziet dat dat de grootst mogelijke onzin is, zolang het je niet om mij gaat maar om energie halen, om parasiteren; om "plunderen".
Prooi, dus. Iets anders ben ik niet voor je. Anderen zoeken een trofee, jij een prooi. En vrijen is de geëigende weg gebleken om dat ongestoord te doen.
Je weet dit: zodra ik je aankijk weten jij en ik dit allebei. Je bent nooit zuiver bezig tijdens het vrijen, jouw ogen tonen dat. Wat ik merk is geen concentratie en je bent niet bij mij, je bent niet met mij of mijn welzijn begaan. Je bent uit op leeg zuigen. Je put mij uit. Kiespijn, buikpijn en rugpijn zijn het gevolg.
En dat sprak ik uit, zodra het zich voordeed. Toen nog denkend dat het onschuldig zuigen was ipv bloeddorstig leegroven. En toch deed ik mee; ik was blind gemaakt, uit liefde.
Je ziet, dat je welkom bent om de spiegel gepresenteerd te krijgen.
Het is de hoogste tijd. Kom tot inzicht en inkeer. Wat je doet kan echt niet langer. Het is vreselijk. Ik heb jou nooit als fijn
gezelschap mogen ervaren omdat je dat niet was omdat je geen moer om mij
geeft, alléén om mijn energie (om te leunen dus om maar wat te hebben). Corrigeer dat."
Naschrift |
Ik had te leren dat mensen je met hun intentie kunnen aantrekken en je doen geloven dat jij hun Held bent, maar je bent niets anders dan "gemakkelijk voorhanden" zolang er geen sprake is van liefde oftewel ziele-aantrekking.
En zij had onvoorwaardelijke liefde te leren kennen om te zien dat het leven wèl de moeite waard is.++
Meerleeslinks 3:
*Seks willen is vaak “leunen op een ander”. Seks “om maar wat te hebben”. Ieder mens straalt z'n behoefte en daarmee z'n tekort uit. Dus je bent te lijmen met een natte vinger en dat is voelbaar voor anderen. Dat geldt voor bijna alles wat we doen om ons beter te willen voelen. Dat geldt zelfs (en juist) voor seks. Dan wordt seks “om maar iets te hebben”. Uit: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/08/seks-willen-is-vaak-leunen-op-een-ander.html
*Vrouw, ik heb je nodig | boodschap voor alle vrouwen:
dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/06/vrouw-ik-heb-je-nodig.html
* "Dom en lelijk", nuttig om achterliggende drijfveren bloot te leggen als nalatenschap van de kerk en wellicht één van de belangrijkste inzichten over deze eeuw: facebook.com/818542748255394
* Hoe eer je een vrouw? Wat is de enorme verantwoordelijkheid van de man? | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/07/hoe-eer-je-een-vrouw.html
* From Hero to Zero - facebook.com/838190466290622
bron: fb.com/844445628998439, 2 maart 2016, 14:47 |
== Hoofdstuk 4:
De knuffel en het gemis eraan; Oorsprong van wiebeligheid
Volledige titel: "De knuffel, emotioneel en mentaal - het omgeven en het dragen - en het gemis eraan als Oorsprong van wiebeligheid"
Vanmiddag kreeg ik opeens misselijkheid en toen dat aanhield diende de oorsprong zich aan: het was omdat mijn dochter zich diep ongelukkig voelde en haar moeder niet -emotioneel of mentaal- bereiken kon. Ooit. Ze is tien.
Ze projecteerde haar ongenoegen voelbaar bij mij en ik reageerde. Ik vroeg haar waar ze nu eigenlijk het liefste wilde zijn en garandeerde haar dat ik haar in vijf minuten zou brengen naar waar ze wilde als ze niet bij mij wilde zijn - terwijl ze uiteindelijk hier wèl wilde zijn, zei ze, want hier is het feest, er is rust, plezier, onvoorwaardelijke liefde, verbinding en altijd lekker eten. Altijd.
Dus waarom die houding? Ze zei niets dus moest ik het raden. En dat gebeurt van-zelf (zelf is ziel) zodra je dat de ruimte geeft.
Ze wilde blijven maar wist niet wat haar mankeerde en kon niets zeggen. Totdat ik voorstelde om samen thee te drinken en ik haar op m'n knie nam, een ingeving die ik zonder denken opvolgde: "de knuffel die zij nodig had".
Het grootste gat in onze beleving; ons leven is niet compleet zonder de emotionele en mentale knuffel, het omgeven en dragen; de vaderlijke omarming die ons doet voelen dat we OK zijn. Gehoord, gezien en gewaardeerd worden in één beweging: de Knuffel.
De knuffel
De knuffel, die ieder van ons nodig heeft èn ieder mist, omdat niemand die ooit geven kon en niemand die dus kent. De knuffel die staat voor geliefd zijn, voor veiligheid en geborgenheid en opperste bescherming: die van de familie... de honkvaste bescherming tegen de buitenwereld en tegen verraad.
Dat kennen wij niet maar wel het omgekeerde: verraad.
Verraad naar ons toe èn de wiebeligheid van een onzeker bestaan zonder zelfvertrouwen, eigenwaarde en honkvastheid.
Wie voorbij een bepaalde leeftijd komt (niet per sé dertig, veertig of vijftig) of de ouders niet meer heeft, kan er niet meer bij aankloppen voor dergelijke steun en dat is ook niet nodig. Die kennen zij zelf al niet en konden dat nooit geven en kunnen dat dus nu ook niet; dat is de "mens in onzekerheid". Dus moeten wij bij onszelf te rade en dat is de enige plek waar je ooit terecht kunt.
Hoe?
Word jouw eigen partner.
Wees jouw eigen knuffel.
De ultieme zoektocht naar jezelf, om van zoeken tot vinden te komen en van denken naar weten en dus van wiebeligheid naar... stabiliteit.++
Leestip: vorige blogs
bron: facebook.com/842642382512097, 27 februari 2016, 21:06 |
== Hoofdstuk 5:
Geboorte van de nieuwe mens gaat niet zonder pijn
Wij mensen zitten vol pijn en vechten met degene die de vinger op de zere plek legt.
Je hebt geen boodschap aan "Waarheid doet geen pijn. Oude wonden wel" want je hebt pijn en verdriet en boosheid en "zij hebben het gedaan" dus je wilt eerst genoegdoening, gelijk een klein kind, vóór je verder kunt. Wra-cula...
Wraak is een zeepbel. Het brengt niets dan desillusie.
Zodra jij jouw vergelding hebt, spat de zeepbel en zit je met lege handen. Zo leert de ziel ons dat "vechten tégen" een lege en zinloze bezigheid is die niets oplevert en geen bijdrage is.
Wraak is een zeepbel. Het brengt niets dan desillusie.
Wat je wilt is de warmte van ziel en spirit voelen -zoals beschreven in het eerste hoofdstuk van het boek "Vader Aarde" (facebook.com/838380362938299)- en die omarming hou je zelf bij je weg.
Je vreest het vuur dat loutert en wat jou zal verwarmen als jouw eigen passie.
Stap door het vuur en kom er zo achter dat dat niet de hel is maar de poort van jouw denken die jou nog hier gevangen houdt. De angst voor pijn dus. Aangeleerd na jaren van geestelijke terreur.
Een vrouw kan niet bevallen van haar kind als ze de pijn niet omarmt.
Overgave aan de pijn - aan zichzelf dus, want we bestaan als soort al meer dan driehonderdduizend jaar dus de ziel weet de weg intussen nou wel - is dus voorwaarde voor de geboorte van de nieuwe mens. Degene die in je zit en naar buiten wil.
Stap door het vuur. Loop niet langer weg maar keten je vast en dwing jezelf het louterende vuur te omarmen, als de passie van jouw eigen hart.
Net als de man in dit filmpje - youtu.be/FEHQEw2edw4.
Je kunt het zelf zonder hulpmiddelen, zonder wierook, kaarsen, drank, drugs, ayahuasca; gewoon doen. De ziel zal je geleiden want wij mensen doen en kunnen helemaal niets. Ziel regelt alles alleen hou jij dat nu krampachtig tegen. Da's jezelf saboteren of "zelf-sabotage".
Ga ervoor. En lees na afloop hoe het je gelukt is in deze blog terug: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2015/01/hoe-het-werkt-hoe-word-ik-een-zonnetje.html
++
bron: facebook.com/842849062491429, 27 februari 2016, 9:07 |
Dit was het. Gefeliciteerd. Dit waren 3.280 woorden.
Alle shit op een rij Essentie van een kennismaking: wat vrouwen doen wanneer ze een man zien | From Hero to Zero | Seks is leeg zonder liefdevolle verbinding | De Zucht naar De Knuffel | Geboorte van de nieuwe mens
Dit was het. Gefeliciteerd. Dit waren 3.280 woorden.
Alle shit op een rij Essentie van een kennismaking: wat vrouwen doen wanneer ze een man zien | From Hero to Zero | Seks is leeg zonder liefdevolle verbinding | De Zucht naar De Knuffel | Geboorte van de nieuwe mens
Geen opmerkingen:
Een reactie posten