Volgens Plato wordt niets zo erg bevochten als de waarheid. Ooit iets van gemerkt? Iemand?? We zijn nu 2.400 jaar verder – en het volgende stukje bewijst, dat er voor waarheid nog geen plaats is in onze maatschappij; kijk maar – naar wat het volgende in je losmaakt.
1. Ten eerste een GEDICHT: “Voel jij het ook?”
“Verdeeldheid heerst tussen alle mensen, we zijn nog lang geen collectief
Maar we zijn hier om te leren, dus nemen we dat voor lief
Hart-elijkheid verbindt ons mensen, warmte stroomt dan heen en weer
Dus door vol te houden, lukt het ons allicht een keer
Plezier maken is het hoogste goed, dansen en eten voorop
Wie dat beseft is halverwege, en slaat niemand meer voor de kop
Pijn en verdriet zijn ons deel, ingrediënten van een kille cultuur .
Kou is onze vijand, maar Warmte wint op den duur - dat is onze natuur ♥
Gebrek aan kennis doet ons zwijgen, toch zit daar geen waarheid in
Zodra de waarheid gaat spreken, krijgt de mens weer levenszin
Levenslust zit diep van binnen, het zit in ieder diep verstopt
De goddelijke vonk die ziel heet, en zich tot heldendom ontpopt
Het wachten is tot ieder vastloopt, het volk wacht een harde klap
Wie niet verder kan zit op de bodem, voorwaarde voor een nieuwe stap
Tot Die Dag rest ons niet anders, dan ons voorbereiden in kalmte en rust
Elk kind leert je dit; leef dus NU, dat stelt gerust.
Een volk is niet onmachtig, dat is gewoon niet waar
Het zijn de mensen die het toestaan, dat is schreef-gegroeid en raar.
De Nieuwe Tijd is onderweg, om ons los te weken en om op te staan
Vanuit Warmte te leven, “Samen”; en zo de Kou te verslaan...”
Voel jij het ook? | bron: fb.com/709491799160490/
Terug naar Plato.
Hoe de waarheid ook bevochten wordt, jij staat integer, nieuwsgierig en verantwoordelijk in het leven en wilt de waarheid horen, zien en zeggen.
Hou dat in het achterhoofd bij dit betoog voor vrede en onvoorwaardelijke liefde.
2. Gevoel |
Wat ik te zeggen heb is in twee woorden samen te vatten: volg het gevoel - en tellen kan ik ook al niet. De tegenstrijdigheid zit 'm hierin: “Hoe kun je het gevoel volgen in een samenleving waar gevoel verboden is? Verbannen en vermoord, zelfs.
Dan wéét je niet langer wat gevoel is en hoor je wijsgeren als Einstein stellen: “We hebben een andere manier van Denken nodig dan die manier die ons in problemen bracht.”
Of Gandhi, die vond dat je zelf maar het verschil in de wereld moest zijn; “Be the change you want to see in the world”.
Krisnamurti: “Het is geen maatstaf van gezondheid om goed-aangepast te zijn aan een intens verziekte omgeving.”
Aristoteles: “Denken alléén brengt niets in beweging: dit gebeurt pas als het zich toespitst op een doel en een daad”. In mijn beleving beschreef hij “natuurlijk handelen”; handelen vanuit jouw “natuur”; vanuit jouw wezen; vanuit jouw... “gevoel”.
[Vraag] Wie Denkt dat-ie een gevoelsmens is? | Denk je dat of weet je dat? Komt er eigenlijk wel “denken” aan te pas? Wat is “weten” eigenlijk? Neem die vragen mee, ze zijn mij essentieel gebleken [iig in mijn “zoektocht” naar waarheid en dus in mijn beleving].
3. Soeverein Mens |
“Wie soeverein mens wil zijn, dient eerst eens te kijken naar wat “Mens”-zijn eigenlijk inhoudt.” Mooie stelling En het antwoord? Dat weet niemand. Niemand is ooit volwassen geworden maar bleef emotioneel gezien in de tienerjaren steken. Heb ik nu ieders aandacht? Zo niet, dan gaan we het over seks hebben, dat werkt altijd.
[Ga ik zo op verder. Probeer open te luisteren naar de feiten die ik aandraag en niet gelijk je mouwen op te stropen om straks op mijn gezicht te timmeren en aldus je eigen pijn bij een ander te leggen opdat die het mag dragen. Probeer liever in te zien of er iets tussen zit, wat je zou kunnen gebruiken.]
Hoe gaan we om met frustraties? Helpt het als iemand in de buurt is die afwijkt of het “fout” doet zodat je je daarop kunt uitleven? Afreageren, dus? Of is dat eigenlijk parasiteren? Kijk naar het grote plaatje èn kijk naar wat wij zelf doen.
De mens die uit protest vecht tégen het systeem, draagt de hele wereld op z'n schouders en vecht tegen zijn eigen verleden en dus iemands eigen emotionele pijn – en ook nog dat van anderen die dat bij je neerleggen, vanuit instanties zelfs, die jou en mij straffen omdat ze jou nooit kunnen gunnen wat hen nooit gegund werd.
Kijk naar hoe mensen elkaar openlijk aanvallen, ook onderling; we vechten met gelijken. Waarom? Om gehoord te worden... als een klein kind. En zo doen we allemáál. Kijk naar hoe Pim Fortuyn werd gedemoniseerd; aangevallen dus. Kijk naar jou en jouw partner: welk v-echtpaar vecht er nou NIET met elkaar?? Daarom zijn zoveel mensen alléén; dan kunnen ze het met zichzelf uitzoeken; niemand anders om op te leunen. Wie uit ideaal soeverein wordt, gaat voor “Natuurlijk handelen” vanuit Gezond Verstand en volgt zijn of haar Gevoel. Het is daarom, dat ik jaaaren gewacht heb met deze stappen te maken en nu dit pad loop vanuit pure interesse om te zien wat het me brengt. En reken maar dat de instanties mij bedienen van een portie onverdunde emotionele pijn! Dan moet je kunnen onderscheiden: van wie is dit?
4. Kinderachtig |
Veel mensen vinden zelf, dat ze kinderachtig reageren en in feite klopt dat. We zijn van binnen, emotioneel gezien, nog tieners! We staan elkaar als kleine kinderen te woord, scheldend op straat tegen volslagen onbekenden die ons de pas afsnijden; gooien met deuren en voelen ons niet gehoord en dat laten we merken. Wat denk je dat de ambtenaren doen bij gemeente of belastingdienst? “Wat hen nooit gegund was, hoe kunnen ze dat jou ooit gunnen...” In feite zijn wij als volk, nooit volwassen geworden. Hoe VERDACHT is dat? Hoe verdacht is het, dat niemand weet zich volwassen te gedragen? Niemand weet wat dat is!
Ter vergelijking: een kat is met één jaar volwassen; kan zich voeden, verzorgen en beschermen. En wij mensen??? Never!
Daarom heb ik deze zinnetjes opgeschreven om je te helpen herinneren. Print ze uit en hang ze op de WC:
“Waarheid spreken is... een teken van liefde.
Alles bij een ander neerleggen is... een vorm van terreur.
Continu boos zijn is... agressie naar anderen.
Liefde is... zorg-vuldig omgaan met onszelf en anderen” |
bron: dagboekvaneenvreemdeling/overtuigen-kan-niet
Kern ervan: Elkaar besmetten met onze onvrede is niet OK en mogen we niet langer onbesproken laten. Dit is Aquarius. Het is tijd voor Waarheid. We hebben elkaar te attenderen op karikaturaal gedrag. Liefdevol. Schouders ophalen en het zo laten is een vorm van PASSIEVE AGRESSIE te noemen. Zo verandert er niets.
[Straf jij een ander voor hoe je je voelt? Vraag jouw prooi niet om te stoppen met wat een ander (jou aan)deed. Wie boos doet naar een ander, vecht met zichzelf. Onthoud: waarheid doet geen pijn; oude wonden wel... We zijn spiegels voor elkaar. Wie van iemand (zijn eigen kind bijvoorbeeld) verlangt dat hij/zij stopt met confronteren, verwisselt agressor en slachtoffer met elkaar, en verlangt dat de ander stopt met wat die persoon zelf doet.]
5. Baanbrekend werk |
Jij en ik behoren tot de pioniers; de eerstelingen, die nu al bewust zijn van wat er om ons heen gebeurt; die doorzien dat school niet zo onschuldig is maar onderdeel van het systeem om je naar Pruisisch legervoorbeeld af te richten tot perfect te managen “object”. Wij dienen vrij te zijn en te ontwikkelen “wat in ons opkomt”. We leren echter 7 basisregels die daar haaks op staan:
1. een kind leert verwarring ipv samenhang; en [leert te veel] oppervlakkige feitenkennis boven enthousiasme
2. [een leraar leert kinderen] “blijf in de klas(se) waar je thuishoort”. Individualiteit is daarmee in strijd en derhalve de vloek van elk systeem van classificatie.
3. kinderen leren onverschilligheid. Wat je ook doet op school, niets is de moeite waard om af te maken als de bel gaat.
4. emotionele afhankelijkheid door straffen en belonen, is een volgende les. De leraar is degene die gunsten kan verlenen en zonder reden weer intrekken, rechten zijn er niet; goed gedrag houdt de kinderen gegijzeld.
5. intellectuele afhankelijkheid: we moeten wachten tot een hoger geplaatste vertelt wat we moeten doen. Het is de belangrijkste les van allemaal: we moeten wachten op anderen, beter getraind, hoger in hiërarchie, ouder, om betekenis te kunnen geven aan ons leven. [daarom wil iedereen expert zijn zodat er naar hem/haar opgekeken en geluisterd wordt]
6. zelfvertrouwen is voorwaardelijk, afhankelijk van de mening van een expert. Kinderen daarentegen die van hun ouders geleerd hebben, dat ze van hen houden ondanks alles, laten zich onmogelijk conformeren.
7. afwezigheid van privacy. Er zijn geen privé-ruimtes voor kinderen, geen privé-tijd. School breidt zelfs haar invloed uit door huiswerk, anders kan het voorkomen dat kinderen thuis iets leren buiten de autoriteit van de leraar om, of van een wijs iemand uit de buurt.
[“Hierachter schuilt een eenvoudig idee: ieder van ons moet perfect en afhankelijk gemanaged kunnen worden en daarvoor gebruikt men elke truc uit het boekje: psychologie, sociale druk of bruut geweld.” | uit: renvogel.com/2008/05/30/scholen-massainstructiewapens (website is opgedoekt) en zie ook wat meer overzicht: dagboekvaneenvreemdeling/de-wonderlijke-energie-van-kinderen]
We hebben geen overzicht; de kennis is bij ons weggenomen sinds mensenhelpers op de brandstapel hebben staan fakkelen, om hun kennis maar niet langer door te kunnen geven. Het is bij ons weggenomen; en het volk heeft dat toegelaten.
Het is niet onze zaak een revolutie te starten. Hoe wou je dat doen?? Òf die begint en hoe... dat is niet onze zaak en daar hebben we ons niet mee bezig te houden omdat het getuigt van “vechten tégen” en dus niet constructief is; het is niet opbouwend.
Hoe dan wel? We dienen het voorbeeld te ZIJN voor onze omgeving, in ons doen en in ons laten. Hoe? Via “natuurlijk handelen” - en ieder van ons zoekt daar z'n weg in. Gedicht:
De mens die één is met de natuur
kan één zijn met zichzelf
De mens die één is met zichzelf
vecht niet met zijn menselijke natuur | bron: fb.com/1099877596788573
6. Spiegels |
Wij mensen spiegelen elkaar; in ons gedrag houden we elkaar de spiegel voor. En wat wij ervaren uit onze leefomgeving, dus waar we aan bloot stonden, tonen wij óók. Continu. Dat betekent dat tussen mensen onderling hetzelfde spelletje zich afspeelt als tussen de Machtmannetjes en ons. Wat iemand ons aandoet gebeurt overigens bij de gratie dat we dat toelaten.
Op “macht beluste mannetjes” doen ons van alles geloven, bieden ons een illusie en wij trappen er in. Omdat we die continu te zien krijgen in alles – en we zien niet hoe het echt is. Maar iedereen wéét hoe het is! Diep van binnen ronkt een waarheid die zich niet tot stilte laat manen en die ons doet zoeken naar waarheid - en ogenblikkelijk verwerpt wat onzin is. Helaas weerhoudt aangeleerd menselijk gedrag ons van “natuurlijk gedrag” oftewel “doen wat goed voelt” oftewel: het hart volgen.
7. Onvoorwaardelijk |
We mogen weer leren om onszelf en zo die ander lief te hebben, uit onvoorwaardelijke liefde. Zo zijn wij mensen gemaakt. We zijn niet gemaakt om bij het gevoel weg te zijn en ambiëren dus weer “ons eigen partner” te zijn; één, met ons zelf.
Tot slot, een laatste gedachte:
“Wezenlijk contact... is warmte uitwisselen”
