dinsdag 13 mei 2014

De Aap. De Nar. De Joker | mijn beschrijving in drie steekwoorden

Tijdens een weekend met gelijkgestemden in Villa Mystèr in Duitsland kwam iemand naar mij toe om me de Joker te overhandigen - bij wijze van spreken. Hij vertelde mij namelijk, hoe ik de gevoelens van mensen oppak, uitspreek, vorm geef. Dat doet de Joker uit het kaartspel, in positieve zin, voegde hij eraan toe.

Dit was hem opgevallen in de groep, onder andere bij de rondvraag of "deel-cirkel" waarin iedereen eventjes zendtijd kreeg. Ik was gaan staan en zei dat het niet langer te houden was en dat ik behoefte had om de zonnegroet te doen (een paar yoga-rek-en-strek-figuren) in mijn eigen "sharing-tijd". Een paar mensen vonden dat "echt niet kunnen". Nu ik eraan terug denk valt mij in: hoe opmerkelijk hoe kwaadheid getriggerd kan worden door spontaan te zijn...

Collega Rob Derksen die net als ik mensen één op één coacht, voelde aan toen hij mijn kaartje zag, "dit is een man bij wie je kunt groeien"

De man had gelijk. Beiden :)

mijn functie hier
is zimpel:
De Joker uit het Spel. De Nar aan het Hof. De Aap die je in je beeld (gezichtsveld) springt en je toont waar jij mee zit, of je dat nu doorhebt of niet. Dat is wat ik doe. 

Spiegels zijn vaak onherkenbaar en onzichtbaar

Jouw eigen energie nodigt mij er toe uit om zichtbaar te maken wat voor jezelf onzichtbaar is - omdat Spiegels nu eenmaal slecht herkenbaar zijn als zodanig. We hebben soms anderen nodig om dat voor ons zichtbaar te maken. Tadaa! Hier hebbi d'r zo één. Zie ook "Fluisterkind in de praktijk: wispelturig humeur... not"


Heel mijn leven druk ik al op de knopjes van mensen. 

"Ik druk heel mijn leven al op knopjes die anderen doen ontvlammen..." zo schreef ik aan iemand, een dierbare, en vervolgens met een grijns daar achteraan te schrijven: 
"De vraag is, of dat door mij kwam of dat de boel al lag te smeulen?"


Liefdesbommetje

Wat ik doe: ik plaats af en toe een liefdesbommetje, uit het hart - zie ploatje onderaan.
Dat is het voordeel van met mij omgaan - en voor sommigen het nadeel :)
Als je ervan schrikt - tja - dan hebbi wat te doen. Da's een signaal van binnenuit immers


Wees spontaan, wees jezelf

Mijn boodschap: "Wees spontaan; wees jezelf. Ongeremd!" Te veel mensen zijn binnenvetters en leven volgens de opgelegde gedragsregels die gegarandeerd tegennatuurlijk zijn en ons alleen maar in de weg zitten. Mijn moeder leerde me: "Laat nooit het achterste van je tong zien". Dat was háár motto. Niet mijne.

Het mijne is: "Draag het hart op de tong". Wees spontaan jezelf, wees altijd eerlijk. In ieder geval naar jezelf! De jonge(re) generaties tonen het ons, dat dit de weg is; ze zijn spat-eerlijk en zoeken het bij zichzelf, waar de vorige generaties van ouwe sokken ons het omgekeerde laten zien (sorry, dit moet even zo; als je geen ouwe sok bent: gefeliciteerd; ben je d'r wel één, dat is dat slechts je mentale houding die ik benoem, meer niet)  - dus masker naar de buitenwereld en de waarheid achter je hand met je partner wisselen. Duuh! 

De waarheid, in dit geval "mening of oordeel", is altijd voelbaar! Je bént je intentie namelijk dus je kunt je niet verstoppen. Denkfout dus! Daarom - de waarheid duurt het langst. Het hart op de tong. Het is het enige. 

Kijk dan! Dit stukkie dynamiek is pas 24 en zo heerlijk gek als een deur. Check die energie dan! Zo spontaan en leuk en fris!


Het hart op de tong:

Het hart op de tong betekent overigens NIET: "het hoofd op de tong" - omdat hoofd, verstand of gewoonte, hier niets mee te maken heeft - zie daarover mijn eerdere blog "Verstandelijke waarheid t.o.v. hartelijkheid". Daarin vroeg iemand mij letterlijk: "Wat heb je liever, de Waarheid of niet??" Feit was, dat ze mij haar aangeleerde onzin (wat niet strookt met onze menselijke natuur noem ik "onzin") onder de neus wreef als waarheid. Die "waarheid" was overigens "cold as ice" (yep, net als in dat liedje), ijs- en ijskoude dus - en de tranen stonden in mijn ogen, letterlijk. Anders gezegd: ze vergiste zich. Het was geen waarheid van binnenuit maar kwam uit haar mind - en zulke kou deed pijn.

Het gaat om de ingeving van binnenuit

Wat ik bedoel: het gaat om de ingeving van binnenuit. Die mag er zijn!
De rest niet. Da's aangeleerde en nooit afgeleerde ouwe SHIT

Zo. Dat mag ook wel eens gezegd worden.  

Zo. Het is tijd voor de ploatjes :)







"En soms.... heel soms... als het stil is en er niemand kijkt... durf ik mij achterwaarts op mijn rug op de trampoline te laten stuiteren..."

Meerleeslink: "recht door zee"

Geen opmerkingen:

Een reactie posten