Waarom We Zoeken | Het emo gemis van de vader en hoe dat ons laat zoeken naar helen… en een partner

Hoe kun je superleuke kinderen verwachten als je zelf NIET superleuk tegen ze bent, ze NIET alle ruimte geeft om zichzelf te ontdekken en NIET zichzelf te ontwikkelen?

Hou die even vast. Eerst een zijsprongetje. Ik kreeg een vraag van iemand of ik het tegen haar had ‘met die post van vandaag.’ Nou nee, ik krijg een ingeving en die komt met de wind en is zelden specifiek op één persoon gericht want dan zou er Denken mee gemoeid zijn. Dus nee, Rachida, en ook deze is niet op jou gericht, maar als je herkent wat er staat dan zit je goed want dan weet je wat je te doen staat. Positief dus dat er op deze manier naar deze posts gekeken wordt: het raakt. Klopt ook, tis uit het hart geschreven en raakt dus ook harten aan. Om te helen.

De inleidende zin slaat op mijn vader die nu Hemelt. Hij gaf mij nooit de ruimte die ik nodig had en ik trok mij dat aan. Ik was voor hem gekomen -dus onze zielen kenden elkaar al vóór dit leven- maar ik kon hem niet bereiken, emotioneel gezien; ik kreeg hem niet aan het spelen. 

Ik heb dus zijn vaderlijke omarming moeten missen en heb daar verdriet over (en zelfs intense boosheid) maar heb moeten leren dat je er zelf mee moet leren omgaan: 
“Iedereen heeft verdriet. Ik ook. Leer ermee omgaan,” zei m'n mentor in 2006 of 2007. 
Oftewel maak het dragelijk en draag het dus zelf. 
Vertaling: 'Vraag niet een ander jouw blauwe plekken te dragen die veelal onderhuids zitten en dus niet te zien zijn; dat gaat dus niet.' 

Dat klinkt simpel maar is het niet. Niemand snapt dit concept nog. Snappen wil zeggen dat je het zelf ook in de praktijk kunt brengen immers. Snap je? ;)

Daar wil ik het met je over hebben omdat ik, sinds mijn post van 4 januari (link volgt down below), achter elkaar huilende vrouwen (èn mannen) over de digitale vloer krijg die dat gemist hebben: de vaderlijke omarming. 

En dan loop je mank voor de rest van jouw leven omdat je blijft zoeken naar een substituut daarvoor... (!) 

Update, 18juni2023 |

"De vaderlijke omarming is noodzakelijk om volwassen te worden maar er is meer.
We worden niet volwassen. We worden juist klein gehouden. Tegengewerkt, belemmerd; van ons Gevoel verjaagd. Zie: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2023/06/houden-wij-wel-van-onze-kinderen.html

Daarin neem ik ook de Moeder-rol mee, want die doet momenteel veel meer schade dan goed voor ons is.
Hoe dat komt? 
Verdeel en Heers. Verwar en Punder. 

Wanneer mensen niet bij hun gevoel mogen zijn worden ze nooit volwassen en zelfs geen mens, maar blijven "mens-in-wording". Het lijkt eerlijk gezegd nergens op. We slopen elkaar en geven de ander de schuld. 

Dat is belachelijk. 

Dat het zo gegroeid is, is erg genoeg. Moet het dan zo blijven? Doe jouw eigen onderzoek. Verbeter jouw kwaliteit van leven."

--

Zoals ik zelf in IEDERE vrouw een potentiële kandidaat zag OM MIJN LASTEN TE DRAGEN, zo stapt ook iedere vrouw hier binnen. Letterlijk of figuurlijk. 

Geen wonder want het is een internationale epidemie, kijk maar film. Wat zie je? “Niemand is bij zichzelf; afwezige vader.” Elke vent is een lulletje rozenwater. Geen vent dus. Die britse kutfilms zoals Notting Hill of Love actually en hun nederlandse evenknie Alles Is Liefde etc roepen het aan alle kanten uit: “We hebben een partner nodig en dán is alles goed.”
Zie Hugh Grant en Johnny Depp standaard strugglen met de vrouwelijke aandacht. Hallo, Ontbrekende EigenWaarde en ZelfVertrouwen?! Wie opgroeide zonder hou-vast, creëert Hou-DING. Zei ik een keer. Klopt ook nog. 

Dit kan ik niet vaak genoeg zeggen en het zal dus niet de laatste keer zijn dat je dit leest in steeds andere konttekst want het is behoorlijk hardnekkig. 

Ik herinner mij het vriendschapsverzoek van 3 augustus 2013 van een beeldschone meisjesachtige vrouw die mij uiteindelijk leerde met bezitsdrang om te gaan. Ik merkte dat ze graag zoog (energie dan:) en stuurde haar drie maanden uit beeld. In november nam ik weer 's contact op. Onze harten bonsten het uit. We wilden zó graag bij elkaar zijn dat het letterlijk pijn deed. Bij allebei. Elke ontmoeting stonden we in vuur en vlam. Nou, dan weet je genoeg hoor: we hadden wat uit te zoeken samen. Ik zorgde dat ze eerst beschermd raakte en dan niet met een lullig condoompie maar door het boekie Vader Aarde te lezen voordat ik aan haar zat, ik was een heer. Haar ogen en stem gaven het gelijk weer: er was iets daverends veranderd. Nu stond ons niets meer in de weg en op een goed moment (toen de nood het hoogst was en we heen en weer schreven tot het nacht was en ik vroeg wat ze wilde en uiteindelijk, ja hoor, kwam de 'go' eruit)... 's nachts om half één vloog ik over 's lands wegen om haar te kunnen zien en vierden de hele nacht feest.

Opvallend hoe die hele relatie stormachtig verliep en in een paar weken alle stadia had doorlopen; precies volgens astro.com. Stond daar raar bij te kijken trouwens. Maar het klopte. Het bracht ons allebei een heleboel alleen was zij boos na afloop. Nou, ik heb nieuws voor je, ze was continu boos en al voor ze mij leerde kennen dus. Hoe dan ook is zij nu gelukkig en ik nog meer want sindsdien ben ik mijn eigen partner.

Neuken is nooit de oplossing voor een probleem. Hoe fijn ook. We zoeken het op en misbruiken het vaak om maar wat te hebben. Net als roken. Net als drinken. Een vorm van ver-dringen dus, van wat je niet wilt voelen. 

Dus tegen iedereen die wil komen knoeien met mij zeg ik blij: docht het niet. Er geldt niets anders dan: “Je hebt werk te doen anders ga je op mij leunen. Eerst zelf je eigen partner worden en de eerste stap weet je nu. En zo niet, mail me dan. Dan begeleid ik je erin.” Want zo is het. Ik ben die stadia óók doorgeweest en hoef nu niets meer, van niemand; dat valt gewoon van je weg namelijk.. zoals het hoort. 

Uitzondering is de potluck, vrijdag. Er gaat niets boven warmte uitwisselen... :) ++ 

911 woorden - zo gelezen dus

-

Meer? Tuurlijk meer: 
“Geen houvast maar houding zonder vaderlijke omarming” | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/01/geen-houvast-maar-houding-zonder-vader.html
(de link van 1 januari op feestboek: facebook.com/photo.php?fbid=651431401633197)

Hoe het werkt: “Hoe word ik een zonnetje in huis.” | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/01/hoe-het-werkt-hoe-word-ik-een-zonnetje.html

“Op eigen benen staan” betekent eigenlijk: niet op een ander leunen; alleen op je-zelf. Dat bereiken... dan ben je er.” In vaktaal heet dat “je eigen partner zijn”; één met je-Zelf, dus. Bottomline... komt het daarop neer. Dit artikel gaat voor de kern - de functie van “geen relatie” oftewel vrijheid wíllen: “Geen relatie” | hoe we onze eigen partner hebben te zijn - dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/03/geen-relatie.html

“Wat wij mensen doen en waarom | verband tussen Tekort. Behoefte. Intentie. Zucht naar Geluk. Levenslust. En werkelijke rijkdom”. Waarom? “Ieder mens kampt met onvervulde behoeften - op een enkeling na; Niemand spreekt ze uit want “dat hoort niet”, we zijn dat dus niet gewend; Het gevolg is, dat naar de achtergrond is geraakt wat er in ons leeft en wij er zelf niet meer bij kunnen. We hebben letterlijk geen idee welke behoefte er in ons leeft...”
Misschien wel mijn belangrijkste blog tot nu toe sinds “Warm Menselijk Communiceren” en “Vrouw, ik heb je nodig|boodschap voor alle vrouwen” (met links in het artikel): dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/07/wat-wij-mensen-doen.html
soundcloud.com/dagboekvaneenvreemdeling/wat-wij-mensen-doen-en-waarom

Seks willen is vaak “leunen op een ander”. Seks “om maar wat te hebben”. Ieder mens straalt z'n behoefte en daarmee z'n tekort uit. Dus je bent te lijmen met een natte vinger en dat is voelbaar voor anderen. Dat geldt voor bijna alles wat we doen om ons beter te willen voelen. Dat geldt zelfs (en juist) voor seks. Dan wordt seks “om maar iets te hebben”. Uit: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/08/seks-willen-is-vaak-leunen-op-een-ander.html en Wat we zoeken en vinden in “Feestjes” | hoe we met Seks onder de duim gehouden worden | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2015/01/wat-we-zoeken-en-vinden-in-feestjes.html

“Contact is warmte uitwisselen” | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/03/contact-is-warmte-uitwisselen.html