Blij zijn met jezelf heet ook wel verliefd zijn op jezelf en dat is een natuurlijke staat van zijn, leerde ik ooit van mijn mentor.
Dat overkomt je zodra je jouw eigen partner wordt en dus één met jezelf bent.
Onbegrijpelijke taal voor wie het Denken nog laat regeren maar niet zo onbegrijpelijk als het verbod hierop.. We noemen zoiets ‘narcisme’ en wat kan het werkelijke bestaansrecht van zo'n krenkende titel voor zelf-liefde zijn, anders dan (opnieuw) onderdrukking van het vrouwelijke?
Adem eens diep in? Hier duiken we ff goed in...
De ziel -het gevoel, de zelf- is een vrouwelijke kwaliteit en verliefd zijn op je-zelf normale staat van zijn en dus is het -in dit moderne wilde westen- logisch dat dat verboden en verbannen wordt naar het land der afwijkenden of “gestoorden”, waar je als rechtschapen christen niets mee te maken wilt hebben, want jij dient God of eigenlijk Kerk en dat houdt in dat je niet zelf mag denken maar moet geloven wat een ander zegt; het instituut Kerk in dit geval.
Adem uit.
Met alle respect is daar niets positiefs aan op te merken.
Kerk onderdrukt. Punt. Dat is de intentie. Voelbaar.
En de negatieve invloed van eeuwen onderdrukking door Kerk en Staat op alles en iedereen is overal waarneembaar.
“De staat, dat ben ik”, zei ooit de zonnekoning - en gelijk had hij, omdat hij álle regels opstelde en alle belastinggelden opstreek...en iedereen onder de duim hield. “Hou jij ze arm, dan hou ik ze dom”, zei de priester, weet je nog?
“Gestoord gedrag” is bovendien een constateerbare aandoening waaraan allen in het westen lijden.
Niemand staat het gevoel toe,
niemand is bij z'n gevoel of staat zich dat toe,
niemand geeft z'n gevoel alle ruimte. Toch? Niemand.
Dát is de eigenlijke definitie van gestoord gedrag; de mentaal kreupele mens die alles beredeneert vanuit het Denken en zo denk-fout op denk-fout stapelt, tot een wankele toren van Pisa ontstaat, zonder enige fundering in Gezond Verstand. Één briesje, een wakkere vraag, en de toren vol denk-fouten lazert om.
Daar zijn we anno nu aangekomen. Dat zie je nu om je heen gebeuren. De scholen worden overspoeld door lastposten die vragen stellen waarop niemand het antwoord weet of wil geven, omdat men dan zelf in z'n hemdje staat, omdat een hele klas dan getuige is van debiel of gestoord oftewel karikaturaal gedrag van iemand die zijn de haar verantwoordelijkheid niet neemt.
En tot de tijd dat we allemaal gaan zoeken (naar verbetering van levenskwaliteit en tegenkomen wat ons en onze leefomgeving mankeert) en leren op ons zelf te leunen -lees: eindelijk op eigen benen leren staan- leunen we dolgraag op anderen omdat we verzot zijn op afhankelijkheid en bezit.
Ga zelf maar na: kun jij alleen zijn, zonder anderen, zonder relatie?
Herken je de drang om voor bezit te gaan van spullen en zelf van een partner?
Zie je in dat bezitsdrang gebeurt en bestaansrecht vindt in de drang om een ander jouw ellende en pijn te laten dragen?
Zie je in dat we dus allemaal onze eigen partner te worden hebben, zodat we niet meer omzien naar spullen of bezit en 'normaal' met anderen om kunnen gaan vanuit de behoefte om blijdschap te delen?
Durf jij met droge ogen te beweren dat jij nergens van afhankelijk bent? Eten, alcohol, sigaretten, drugs (koffie en chocola meegerekend!), seks, relatie, werk, winkelen, alles om maar iets te hebben...?
bron: facebook.com/780746468701689
plaatje, voor de vorm:
Meerleeslinks
* Inzichten over narcisme | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/05/in-zichten-over-narcisme.html
* “Hou jij ze arm, dan hou ik ze dom” | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/07/hou-jij-ze-arm-dan-hou-ik-ze-dom.html
* Taboe doorbreken: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2022/02/taboe-doorbreken.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten