Visie op discriminatie en het er aan ten grondslag liggende werkelijke probleem
Tijdens kerstavond is er jaarlijks een optocht tegen discriminatie. Ben er niet bij. Leg ik uit.
Discriminatie zit 'm in kleine dingen. Ik word door velen gediscrimineerd al heel mijn leven, zelfs door 'mijn eigen' bio-winkel, door mijn eigen familie, door school - door wie niet dus eigenlijk - dus zo diep zit achterlijk gedrag in onze samenleving geworteld.
Bovendien is TEGEN nooit zo zinvol. Dat past in de categorie Vechten Tegen en is niet positief want niet opbouwend.
Waar ik wel vóór ben, is (bouwen aan) de saamhorigheid, maar als dat schouder aan schouder en zij aan zij moet, dan wel voor een veel fundamentelere zaak:
BRENG HET GEVOEL TERUG IN DE MAATSCHAPPIJ
want het vrouwelijke is verboden en de vrouw wordt onderdrukt.
Lijkt me veel serieuzer en ernstiger.
Bovendien kan ieder dat voor zich thuis regelen, want... Wees de verandering die je wilt zien in jouw maatschappij... - Gandhi.
Ondertiteling: met het Vrouwelijke wordt het Gevoel bedoeld. Dát mag niet meedoen.
Zoek je bewijs? Kijk om je heen. Wees toeschouwer, ook van jezelf. Juist van jezelf.
Naar Australië vliegen we in een paar uur; die twintig centimeter onder onze neus lijkt echter onbereikbaar.
[bron: facebook.com/809283899181279, 23 december 2015, 22:37 uur]
Vervolg | droom geeft uitleg en verbindt discriminatie met verraad en eeuwenlang gewelddadige onderdrukking oftewel verkrachting
Droom: begon met een Vakantie in Frankrijk en eindigde met Verraad.
Ik zag ooit een franse film en die werkte dóór; ik was in mijn droom in Frankrijk op vakantie. Een razendsnel boogschietende kunstenaar gedroeg zich teruggetrokken maar met vragen en oprechte interesse kon ik hem bereiken, hij nam mij uiteindelijk mee door zijn wereld en toonde zijn werk en daarmee zijn talenten; hij toonde mij zijn wereld, terwijl communicatie -dus uitspreken- niet zijn sterke punt was. Hij accepteerde mij dus ik had een band met hem; verbinding dus, wezenlijk contact, van wezen tot wezen.
Bij vertrek uit Frankrijk, vertrekt mijn ex-genote als eerste uit zicht terwijl ik nog niet klaar ben met inpakken en laat mij dus barsten.
Mijn zus volgt, zij vertrekt ook alleen zonder een woord terwijl ik haar net nog zag lopen. Ik vertrek uiteindelijk apart, als laatste, alléén; maar de kunstenaar geeft mij een lift in een camperbus en we beleven van alles omdat zijn brein anders werkt dan anders dus iedere keer verrassingen maar da's helemaal ok, want het is ècht.
De kern van verraad
Eenmaal wakker zie ik in wat dit èigenlijk is geweest: verraad van ex-genote en van zus. Een graadje erger nog dan discriminatie. Het is “elkaar in de steek laten” dus het omgekeerde van saamhorigheid, en het verlengde van “elkaar geweld aan doen”.
Ander woord van iemand geweld aan doen, is...
verkrachting.
Zo zie je hoe je van discriminatie -het onderhuids laten voelen dat iemand afwijkt- via verraad oftewel “de rug toekeren en in de steek laten”, terecht komt bij iemand geweld aandoen - oftewel verkrachting.
Het zit dicht bij elkaar. Voor jou niet? Maar de praktijk laat het wèl zien, dus open jouw ogen en zie hoe het voor jouw neus keihard gebeurt in de wereld.
Hoogverraad door de familie: verbannen
Verraad kregen wij met de paplepel ingegoten; (tot) twee eeuwen geleden werd gesteld dat je jouw lief maar moest vergeten als die van een andere kerk was en werd er hoogverraad gepleegd als (sinds twee eeuwen geleden) die twee toch samen gingen en de hechte gemeenschap van het dorp verlieten om de stad in te rennen. Met “twee geloven op een kussen, daar ligt de duivel tussen”: ze waren voor altijd verbannen en daarmee vervloekt. Door de hele familie die niet meer met ze omging uit angst om zelf als voorbeeld voor afvalligheid te worden gesteld. Want je deed hoe het hoort en week niet af van de regels die de kerk had opgesteld. Kerk had ons stevig in de macht. Omdat wij dat toelieten.
Oorsprong
Daarvóór was het al eeuwenlang heksenjachten geblazen waarbij de 'heksen' voor het oog van 't volk openlijk en levend verbrand werden op het dorpsplein terwijl het volk toekeek en dat toeliet. Mak volk, dus verraad.
En nu gebeurt dat opnieuw, zelfs -en juist- onderling. We verraden elkaar met het grootste gemak. We doen dat dus nog steeds.
Discriminatie is daar de light-versie van... - het onderhuids laten voelen dat iemand afwijkt -
en verkrachting de zware versie.
Dus mocht je je afvragen waarom we dat doen, bedenk dan dat het snappen van de oorsprong daarbij van belang is dus dien je onderzoek te doen naar zulk opvallend en extreem gedrag.
Een droom met ingevingen kan daarbij helpen.
Ondertiteling
Discriminatie is ons bijgebracht door de kerk en dus getuigt het van hypocriet gedrag om niet te willen inzien dat we dat nog steeds glorieus toepassen bij IEDEREEN DIE AFWIJKT.
Oplossing voor hypocriet gedrag: trek je kop uit het zand en leer zien wat evident is en voor ieder mens zichtbaar. Het is dichtbij. Dichter dan je lief is. Je ervoor schamen mag maar dat is niet relevant. Corrigeer liever wat daarom schreeuwt...
Gevoel is vermoord
Nog een stap verder in deze materie. Kerk verbood gevoel, het “vrouwelijke” - en heeft daarmee tegelijk de Vrouw onderdrukt, eeuwenlang. Over verkrachting gesproken. De ultieme vorm van discriminatie, dus.
Gevoel mag er niet zijn; uitspreken kunnen wij niet
Uitspreken van gevoel, tja, dat leert niemand. Je houdt je kop maar en doet wat ze zeggen. Dat zit dus een levensgroot taboe op terwijl iedereen van nature niets anders wil dan gehoord worden (en gezien worden en gewaardeerd worden).
De schade die dat brengt is nu aangestipt in dit artikel dat, als je bij jouw gevoel gaat, gevoelsmatig klopt en zo de historie vanzelfsprekend verklaart. Voel maar of het klopt.
Bewijs zit 'm niet alleen in feiten en gevolgtrekkingen die overigens vaak geweld aan worden gedaan vanuit eigenbelang; bewijs zit 'm in aanleiding, oorzaak en gevolg en in gevoel dat je krijgt bij een gevoelsmatig logische gevolgtrekking die klopt - voor het gevoel.
[bron: facebook.com/809439595832376, 24 december 2015, 8:58]
Luchtig tussendoortje over “Bloeddorst, moedwil en mis-verstand”
-'Dokter dokter...'
Dokter: "Tister...?"
-'Ik heb een klacht....'
Dokter: "Waar hep u last van?"
-'Mijn medemens, dokter. Erg veel last van.'
Dokter: "Hoe?
-'Jeuk, dokter, overal jeuk...'
Dokter: "Ik bedoel, waar reageert u op?"
-'Geen idee doc, anders zat ik hier niet.'
Dokter: "Rot voor u zeg. Maar geen nood, dit klinkt bekend... Ik pak m'n handboek 'Trauma' er even bij."
-'Ah, fijn doc'
Dokter: "Ja precies, ontspan maar even."
-'Ontspannen is ook een probleem, doc.'
Dokter: "Geen nood, niet alles zit tussen de oren..."
-'Huh?'
Dokter: "Erm...vergeet dat maar even."
-'Kee...'
Dokter: "Hier vind ik wat...tis geen aandoening maar een over-belasting..."
-'Klopt precies doc, erg veel moeite mee; belasting'
Dokter: "Dat... kan...
...ook..." (krabt zich achter het oor)"
...wordt vervolgd...
[bron: facebook.com/741294145980255, 18 juli 2015, 17:08]
Levenslustig gedicht | Winterzonnewende - de kern van onze blijdschap
Vandaag was zo'n dag als nooit tevoren;
met zóveel zon is een nieuw begin geboren.
Zo'n winterzonnewende verzet de zinnen;
het lengen van dagen kan weer beginnen.
Hartje winter brengt hoopvol zicht;
Langere dagen brengen langer licht.
Zo'n lichtfeest is om te gedenken;
en jezelf een moment van blijdschap te schenken.
Lichtfeest of Yule is een begrip;
want de natuur heeft dat op ons: grip.
Het voelt spontaan blij en dat deel je met elkaar;
precies op dit moment van het jaar.
Dat de zon ons meeneemt in zijn baan;
en toevallig ook nog bij volle maan.
Dat is niet te missen en dat maakt blij;
dus staan we voor warme oliebollen in de rij.
Samenkomen en warmte en voedsel delen;
om even stil te staan bij ons jachtige leven.
We spreken wensen uit en warme woorden;
en horen het zingen van prachtige koren.
Zo vieren wij kerst en laat je niet smoren:
je leeft, nu, dus laat wat in je leeft, horen:)
[bron: facebook.com/809208959188773, 23 december 2015, 18:09]
CHRISTELIJKE feestdagen.
Wie stelt niets met religie te hebben of niets met kerk te doen VERGEET dat we allemaal profiteren van de jaarlijkse “vrije FEEST-dagen” die gebaseerd zijn op het verspreiden van Het Woord Gods. Wij slikken al die onbegrijpelijke feesten met rare verhalen als zoete koek en stellen er geen vragen bij, maar we ONTKOMEN NIET aan de invloed van de kerk, die zó diep in onze 'cultuur' geworteld zit dat eigenlijk álles erdoor bepaald wordt. Realiseren de mensen zich eigenlijk wel, dat álles - dus ons totale dagelijks leven of wat ervoor moet doorgaan - NOG STEEDS door kerk-en-staat geregisseerd wordt?
Volgens onderzoekers als Maurits Prins en Francesco Carotta is het bijbelverhaal briljant verzonnen maar HELEMAAL NIET WAAR en vooral een symbool voor eigenbelang. Maurits toont dat aan in zijn boek Het bedrog van Rome en Francesco gaat nog verder en toont dat het leven van -de vermoorde- Julius Caesar gekopieerd is en tot bijbelverhaal is gesmeed. Het vergeven van onze schuldenaren in het Onze Vader zou ook letterlijk van Caesar vandaan komen; google er maar op. Wikipedia vertelt je genoeg.
Kortom, genoeg om zelf eens grondig uit te zoeken in plaats van een mensenleven lang kritiek-loos en hersenloos achter de menigte aan te blijven lopen met oliedomme en inhoudelijk lege gewoonten als kerstviering, sinterklaas en paashaas.
Want ga zelf maar na, als zo'n '(paas-, pinkster-, sint- of kerst-) viering' werkelijk bedoeld zou zijn om mensen te verbinden en het samen gezellig te maken...
*waarom dan alléén met kerst en andere kunstmatig ogende feestdagen...?
*waarom lukt ons dat in ons dagelijks leven al niet en met kerst/sint/paas dus óók niet...?
*hebben we er een (levende of plastic) boom bij nodig met versieringen aan en in ons huis die bling bling en hol en leeg zijn...
...gewoonten die bovendien HELEMAAL NIETS TOEVOEGEN aan de beleving van saamhorigheid, samen-zijn en welbehagen, zolang de mensen in zo'n cultuur nooit geleerd hebben wat dergelijke warm-menselijke begrippen èigenlijk en werkelijk inhouden en hoe je dat in de praktijk brengt, simpelweg omdat GEVOEL VERBODEN is en BOOSHEID REGEERT in een land dat heimelijk onderdrukt wordt door georganiseerde misdaad in legaal jasje??
Wie kerstliedjes hoort of zingt -zelfde heb ik met sinterklaas- kan zich niet onttrekken aan dat onbehaaglijke gevoel dat er geen spat van deugt. In de hoge. Welbehagen. Het kind dat ons komt redden.
Ik wacht er al bijna vijf decennia op maar ik zal het toch ècht zelf moeten doen. Waarom zou een ander, een Messias bijvoorbeeld, de rotzooi die mensen zèlf toelaten en zèlf veroorzaken, voor ons opruimen? Waarna we gewoon weer verder gaan met onze net zo oude en onzinnige als destructieve bezigheden?
Wie zou zo'n paljas eigenlijk nog herkennen wanneer iedereen ogenblikkelijk vecht met elk individu dat afwijkt van het algemeen wenselijke gedrag door gezond verstand aan de dag te leggen en kritisch te zijn tegenover een zich ziek en ver-rot gedragende samenleving die niet samen-leeft?
Wie zegt niet, dat zo'n Messias IN ons leeft en dat dat deze tijdgeest is waardoor wij eindelijk wakker geraken uit de droom dat alles goed is zolang we doen wat ons gezegd wordt?
-
Daar tegenover staat het vieren van een zonnewende, zoals midzomer of midwinter... op een échte manier...
De introspectie van winter en de warmte van elkaar voelen. Het aanbreken van de lente en de hernieuwde levenslust in de aderen voelen.
Van zoiets VOEL je dat het belangrijk is en dat je er iets mee wilt.
Dat klopt gevoelsmatig, omdat het IN OVEREENSTEMMING IS MET JEZELF EN MET DE AARDE; het voelt aan alsof het is afgestemd met de natuur waarin wij leven en met onze eigen natuur, het klopt met ons wezen dus.
Het dient daarom niet met decibellen gevierd te worden, maar met gevoel. Zoiets vier je met VERBINDING, dus. En die krijg je door je eerst met jezelf te verbinden -je verbinden met jouw eigen gevoel- en van daaruit met anderen.
Het vasthouden van elkaars handen in een grote kring zoals op mijn kleuterschool vroeger gebeurde -helaas destijds niet met de bedoeling om te verbroederen en onderling te verbinden, maar om iedereen kunstmatig deel te laten uitmaken van het te manipuleren collectief- is een manier om met voorzichtige stappen weer die richting op te komen. Dansen op innemende, rustige, prachtige muziek inspireert en maakt blij. Het is het antwoord op ABSURDISTISCHE VOLKSFEESTEN die hol en leeg en vreselijk en dom aanvoelen en niets brengen, omdat de ingrediënten domweg niet kloppen - en iedereen weet dat... (!)
...maar we doen toch maar gewoon allemaal mee,
bij gebrek aan een alternatief,
bij gebrek aan kennis,
bij gebrek aan levenslust;
KORTOM;
bij gebrek aan mentaliteit om ons gezond verstand te laten spreken.
Hoe dan wel? De eerste stap is het gevoel weer in ere te herstellen.
Richt jezelf op. In plaats van een boom.
[bron: facebook.com/808244492618553; 21 december 2015, 17:51]
Waarom kerst op 25 december valt
25 december was vroeger (tot 16 eeuwen geleden) al een feestdag voor Paganisten. Meer uitleg over waarom kerstmis op 25 december valt vond ik in: www.ancient-origins.net/news-general/why-christmas-held-25th-december-001161.Hierin lees je hoe Jezus Christus onmogelijk in de winter geboren had kunnen worden; een kind kan bedenken dat “de herdertjes lagen bij nachte in het veld” niet in de winter is geweest. Een kind kan je dit vertellen. Dat is dan ook precies wat ík mijn auw-ders als kind voorgehouden heb.
Maria was in september zwanger geworden, vertelt de bijbel bovendien. En de reis naar Bethlehem zou te voet ondoenlijk zijn geweest, qua afstand en vanwege slecht begaanbare wegen in de winter bij temperaturen onder nul.
Het is veel aannemelijker dat koning Constantijn in de vierde eeuw na Christus er een christelijke feestdag van heeft gemaakt om het overwegend paganistische volk de christusleer op te leggen, dat rond de winterzonnewende de (geboorte van de) zon god vierde, Mithra,
Terecht dus om dit moment uitbundig te vieren en wel op de juiste manier, door tegelijkertijd naastenliefde en saamhorigheid leven in te blazen. Zolang we onze buren niet zien staan (anders dan met afgunst) is het anders zinloos en betekenisloos, dus zorg dat we de essentie weer begrijpen van dergelijke lichtfeesten en zonnewenden: je viert het LEVEN. En dat doe je samen.
Naschrift
Buitensluiten, discriminatie en verraad zijn een vorm van (mentaal of geestelijk) geweld.
Iemand geweld aan doen noemt men verkrachting.
Zie daar de link tussen discriminatie, geweld, verraad en verkrachting.
Door het beesje bij z'n naam te noemen, zie je hoe vuil en grof discriminatie of buitensluiten of afwijzen éigenlijk is. Het is een vorm van terreur en ziet diep ingeworteld in onze "beschaving".
Nog een keer?
Iemand straffen voor hoe je je voelt is synoniem voor geweld plegen. Iemand verraden is gewelddadig te noemen.
Zie daar de brug van verraad naar iemand geweld aandoen oftewel verkrachting. Zij die beweren dat het niet hetzelfde is gaan eraan voorbij dat verraad een vorm is van geweld.
Zie ook: facebook.com/810541795722156: "Wat mensen niet doorhebben -ik had het zelf heel lang niet door en zie dat nu pas goed bij de mensen om me heen- is wat we zelf uitstralen en wat de ziel wil dat we leren. Da's feitelijk hetzelfde, namelijk.
Álles wat je voelt en meemaakt is om jou de spiegel voor te houden."
Meerleeslinks
Maurits Prins, het bedrog van Rome:wanttoknow.nl/boeken/de-rk-kerk-gebouwd-op-leugens-intriges-en-malversaties
religieuze-ervaringen.blogspot.nl/2015/11/het-bedrog-van-rome-een-boekbespreking.html
Francesco Carotta's onderzoek naar het gekopieerde leven van Julius Caesar en Jezus: https://nl.wikipedia.org/wiki/Francesco_Carotta
Zondagse preek: onderhuids verwijten is geen dialoog en geen saamhorigheid creëren | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/08/zondagse-preek.html
“Hou jij ze arm, dan hou ik ze dom” | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/07/hou-jij-ze-arm-dan-hou-ik-ze-dom.html
Dieren kunnen wel accepteren dat iemand anders is... waarom wij niet? | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/06/dieren-accepteren-dat-iemand-anders-is.html
Projectie: de ander moedwillig geweld aandoen uit eigenbelang | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/11/projectie-geweld-aandoen-uit-eigenbelang.html
Het vrouwelijke -de kern van elke man en vrouw- mag in ere hersteld worden | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/12/het-vrouwelijke-mag-in-ere-hersteld.html
De onzichtbare macht van de kerk anno Nu |
dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/11/de-onzichtbare-macht-van-de-kerk-anno-nu.html
dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2016/01/goede-voornemens.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten