zondag 7 juni 2015

Mus op bezoek

Niet eerder was ik zo gegrepen door een ontmoeting. Ik sloot mijn tuinhek en daar zat madame. In de hoek, achter het hek. Mijn aandacht te vangen. 
Ik was verrast: het kind bleef rustig zitten en deed geen enkele poging om weg te komen. Dacht eerst “da's een ontmoeting” maar verving dat door “zou die gewond zijn?” 
Ik haalde water en eten voor het dier. Bekje sperde wijd open. Was dit nog een baby? Ik was in de war. Dit kende ik nog niet. Appel ging er niet in. Stukjes brood wel. Ik ging terug en haalde de zaden uit mijn muesli. 

Beestje was intussen verplaatst en zag ik onder de trampo wegschieten “het bos” in, tussen coniferen. Daar vond ik haar weer en heb deze foto gemaakt, van circa 10 cm afstand. 

Ik reik en het bekje gaat open. Contact? Opnieuw reik ik, nu met gebroken zaden in mijn hand. Geen interesse. Bekje blijft dicht. 

Al een paar keer heb ik het beest geaaid. Dier voelt mijn pure intentie en vindt 't prima. Vluchtte eerst weg, een andere hoek in, deed aanstalten om te vliegen maar bleef toch. Geboeid keken we naar elkaar. 
Doet mij denken aan de vlieg die ik buiten mocht zetten zonder te vangen, vrij, op mijn vinger. Schreef erover, jaartje terug (juni 2014!). 
[zie: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/06/overtuigen-kan-niet.html van 26 juni 2014]

Ik pakte het dier teder op maar tjilpte dat we nog niet zó intiem waren en vocht zich al een paar keer uit mijn milde greep. Toch lukte het mij, mus rustig op de trampo te zetten, bij de zaden en mijn muesli. 
Toen kwam het: een korte groet... wat getjilp... of was het protest... en weg vloog mijn tuingenoot. Zo de bocht om. 

Dit...was dus wel degelijk een ontmoeting geweest. En nu was het klaar. Weg was ze. Kwam alleen even gedag zeggen en ging weer. Doei!

Mij schiet (nu ik terugkijk) te binnen...als DIEREN al aanvoelen dat ik te vertrouwen ben... waarom mensen dan niet? 
(Hoe ver moet je van jouw gevoel vandaan zitten dan?)++

bron: facebook.com/723246111118392 

Ontmoeting met de vlieg:
“Vandaag hoorde ik een vlieg vechten met mijn ruit. Hij bromde hard en wilde kennelijk graag de tuin terug in. Gek genoeg kreeg ik gister spontaan de ingeving en beleving, hoe bromvliegjes onze ruiten niet kunnen zien. Ze botsen er machteloos herhaaldelijk tegen aan, ze hebben geen idee. Nu het zomert vind ik ze wel eens ondersteboven liggend, van uitputting hebben ze het niet gered.Hoort dit zijsprongetje er nu bij, denk je misschien?Jazeker. Juist doordat het me de dag tevoren “toe-vallig” ingegeven was, dat zulke insecten binnenshuis aan hun lot overgelaten zijn, viel me dit bromgeluid nu direct op - en in het volgende ogenblik stond ik bij dat raam om te helpen. 
Ik vond de vlieg tussen een plant en het raam in en zei spontaan: “Ik ga je helpen, vlieg”. Ik bracht met een kalme en rustige beweging mijn vinger tot vlak voor hem - en zag tot mijn verbazing dat de vlieg gelijk al twee pootjes op mijn vinger zette. Ik trok mijn hand uit reflex een stukje weg, omdat ik gewend ben dat zo’n insect gelijk wegvliegt. Maar hij bleef keurig zitten. Nogmaals bood ik mijn vinger aan en sprak: “Toe maar, klim er maar op, ik breng je buiten”. Het dier kroop er direct op en bleef stil zitten. Op mijn vinger.
Terwijl ik om de tafel heen liep, langs de bar, de lange keuken door, via het vliegengaas door de achterdeur, keek ik doorlopend en gefascineerd naar dit diertje wat gewoon onbeweeglijk stil bleef zitten tot we buiten waren gekomen. Eenmaal buiten bleef ik maar kijken. “Dank je voor het vertrouwen” zei ik spontaan en bleef een paar tellen zo staan, kijkend naar de vlieg met mijn vinger, tot de vlieg na enkele tellen wegvloog. 
Ik overdrijf dit niet. Dit gebeurde vanmiddag. Ik stond erbij en keek ernaar. Ik was er blij mee en vierde het voorval in mijn eentje. Hoe tof dat dit zo werkt! Nu ik aan dit blog begin zie ik pas in, hoe toepasselijk dit eigenlijk is; de vlieg voelde mijn rust. En vooral: de vlieg voelde mijn intentie."
Uit: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/06/overtuigen-kan-niet.html, 26 juni 2014 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten