Ik zie het continu gebeuren, omdat wij mensen zelf als kind óók niets mochten en dat nu nog als last van onze ouders bij ons dragen, vermeerderd met kwaadheid over zoveel geestelijk geweld.
Kinderen die niet doen “hoe het hoort” (wat IS dat eigenlijk??) krijgen een standje of een sneer - dat haalt hun vrijheid neer en hun levensplezier naar beneden. Dat wreekt zich op den duur
Dagje strand wordt zo een gezellig verbaal terreur-momentje. Is dat de werkelijke essentie van “ieder huisje heeft z'n kruisje”?“Kijk nou wat je doet!” - moeder haalt uit naar een nog jong kind voor het betreden van de handdoek en het niet keurig laten liggen ervan.
Vraag: wat is hier normaal aan?
“Nu loop je wéér over mijn handdoek heen!' roept een kwade vader.
Vraag: waarover is hij kwaad?
Wat is de essentie en oorsprong van die onzin?
Is het trouwens wel zijn eigen kwaadheid?++
Geen opmerkingen:
Een reactie posten