"ik kom de wereld toch iets brengen?" |
Heel mijn leven ben ik er voor mensen geweest. Nu ik terugkijk, zie ik dat pas. Steeds duidelijker. Ik ben de 50 gepasseerd dus dan heb je er een rukje opzitten om op terug te kijken. Dan kun je evalueren, immers. Dan dient het vergelijkingsmateriaal zich vanzelf aan. Zo'n 10 jaar geleden zei een vrouw mij, dat ik, door haar en haar zoontje keer op keer op te zoeken, haar in leven had gehouden. Levenslust-transfusie, dus. Als ik ergens naartoe ga waar ik eerder geweest ben, of iemand opzoek die ik ken, of tenminste die neiging merk, dan zou je kunnen zeggen dat er een onzichtbaar lijntje is tussen die ander en mij, en dat zulks geactiveerd wordt zodra je reist en in de buurt komt van die ander. We zeggen graag dat "er meer is tussen hemel en aarde" en telepathie is daar één facet van. Onze zielen communiceren ongezien. De vraag is, of we daar in alle gevallen op een positieve manier gebruik van maken. Ik meen dat (transfusie van) steun, zorg, liefde en warmte de meest positieve van alle zijn. Als ik ergens heen ga kan ik er inmiddels blind vanuit gaan dat ik er ofwel iets ga leren, ofwel een ander tot steun ga zijn, en meestal beide.
Heel mijn leven heb ik gezocht naar mijn doel op aarde. Ik stond inwendig te springen bij het idee - en bij de vraag - wat ik hier zou gaan doen. Mijn oma moet dat gemerkt hebben want ooit zei zij mij, dat ze zo benieuwd was naar wat ik later zou gaan doen. Ik werkte inmiddels bij het familiebedrijf van mijn ouders wat redelijk geestdodend bleek te zijn, en wat één grote emotionele en financiële gevangenis bleek te zijn; de greep om niet uit te waaien, het leven te ontdekken en mijn eigen gang te gaan enerzijds en anderzijds het daverende gebrek aan inkomsten (oftewel een schijtsalaris) zorgden daarvoor. Die firma ging overigens onderuit nadien. In mijn beleving door sabotage van binnenuit.
Als je de 30 voorbij bent ga je zoeken om van zoeken vinden te maken en ik dus ook. Ik ging opnieuw studeren nadat ik op mijn 18de als student gesjeesd was; ik kreeg destijds mijn boeken niet open. Gewoon niet open. Een ijzeren greep uit het verleden weerhield mij. Nu, 32 jaar, wel een beetje raar, ging ik een avondopleiding volgen bij de hogeschool. In vier jaar was ik door de vakken heen ondanks extreme tegenwerking; ik ben een jaar ernstig ziek geweest zelfs, wat ik naderhand kon herleiden. Ik was destijds getrouwd. Het heeft volgens mijn inzichten te doen met de ijzeren greep die partners op elkaar hanteren (lees: botvieren) maar die niet gezond is. En dan letterlijk.
Socrates zou gesteld hebben: "Trouw sowieso; tref je een goeie partner word je gelukkig, tref je een slechte, word je een wijsgeer." Ik had geen huwelijksgeluk maar dikke ellende en moest op zoek. Ik vond uiteindelijk iemand met de kennis die mijn wereld zou herstellen. En als je je daar dan naar richt, dat wil zeggen: die kennis omarmt en je eigen maakt, zodat het jouw eigen kennis wordt omdat je die zelf in praktijk brengt, dan wordt het wijsheid; da's immers eruit handelen, oftewel "natuurlijk handelen" - handelen volgens jouw natuur. En dat duurt jaren, merkte ik.
Ontwikkeling is niet alleen maar leuk. Het wordt je namelijk niet in dank afgenomen door de achterblijvers die niet zelf willen meekomen, en zelf niet nieuwsgierig zijn naar het verbeteren van levenskwaliteit, maar liever anderen naar beneden trekken die dreigen te "ontsnappen" uit de veilige groep van oppervlakkige middelmatigheid. Krabbengedrag, heet dat. Het wordt in de psychologie aan vrouwen toegeschreven maar iedereen kent en/of doet het; typisch gevalletje M/V. Punt is dat we leven in een maatschappij die dit ons van jongs af aan leert - of opdringt - tijdens de opvoeding; individualiteit, originaliteit, authenticiteit, sprankelendheid en spontaniteit worden hier vermoord, verbannen en verboden. Hier mag niets want: "Doe nu maar wat ik zeg" en "doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg" terwijl het juist omgekeerd zit. "Maak het gezellig" is een credo dat niemand mag opvolgen want destructie van levensgeluk ligt altijd op de loer, zodat men wel MOET concluderen, dat men NIET GELUKKIG mag worden. Wij zijn dus vervloekt.
Kennis daarover noem ik "verdwenen kennis sinds de heksenjachten". Dat is spreekwoordelijk bedoeld omdat de heksenjachten tot op heden continueren. Kijk maar in de Tweede Kamer. Wat een schertsvertoning. Wanneer iemand iets confronterends zegt, spreekt over landverraad bijvoorbeeld, staat gelijk IEDEREEN op om er iets van te vinden en te zeggen. En hoe! Dat was al zo bij Pim Fortuyn (vermoord 6 mei 2002 dus niet zo fortuin-lijk) en dat gebeurt nog steeds. Heksenjacht. Men reageert niet inhoudelijk - nooit eigenlijk - maar valt graag aan over de vorm of de stroman (drogreden dus want iets anders heeft men eigenlijk ook niet) dus over iets anders en men verwijt zo de ander wat men zelf doet. Men valt de man aan, niet de bal. Men terroriseert en demoniseert zo de persoon die dreigt af te wijken van de rest oftewel "out of line" loopt, immers: "We moeten wel binnen de 'perken' blijven" oftewel: "Doen zoals het hoort." Met manipulatie, dwang en chantage als machtsmiddelen. Kwaadaardige intentie als sociale druk. Psychologische oorlogsvoering eigenlijk. Het vraagt durf, zelfvertrouwen en kennis om dan stevig in de schoenen te blijven staan. En meer. Ware levensverachting, in wezen, in zo'n toxische omgeving als dit beschaafde westen.
Het moderne westen is een slagveld en dat heeft zich verplaatst van buiten ons naar binnen in ons. Wereldoorlog 3 zit IN ons, niet elders. Emotionele Chantage vanuit onze "Doe nu maar wat ik zeg"-opvoeding zorgt daar wel voor. Voeg daaraan toe dat we diep in ons onderbewuste beseffen, dat wij niet gelukkig mogen worden, en de chaos op het wreedste wereldtoneel, ooit, is compleet. Dan kun je namelijk geen front vormen met anderen en al helemaal geen collectief van geestelijk "verbonden" mensen. Want ze zijn al niet bij zichzelf, dus hoe moeten die zich dan verbinden met anderen? Eén groot (innerlijk) conflict, dus.
Hoe ontstond dat dan?
Kerk.
"Waar twee geloven liggen op een kussen, daar ligt de duivel tussen." Men wist het. Men kende de oorsprong van onze vervloeking maar niet het antwoord.
Het is 2021. Negen jaar na "de nieuwe dag" in december 2012; het jaar, dat het boek "Vader Aarde en de aardse taal" uit kwam, tijdens het Frontier Symposium. Kennis, waarvan ik gevoelsmatig WIST dat die ontbrak in dit moderne, beschaafde westen, en waar ik naar hunkerde. Die kennis werd ons op een presenteerblaadje aangedragen vanuit het Amazone regenwoud door schrijver en filmer olof smit die mijn aller, allerbeste vriend allertijden zou blijken te zijn geworden. Hij had mij dus meer geleerd dan zijn levensverhaal. Hij had mij de warmte en waardering binnen echte vriendschap laten zien. Toen hij overleed in 2019 heb ik keer op keer diep gegriefd staan huilen bij het graf; ik had nog nooit zoiets heftigs meegemaakt als het verlies van een Vriend en was er 3 maanden zoet mee.
Het is 2021. De banvloek, die olof beschreef in zijn boek en op zijn website (voorheen earthfather.eu, nu voortgezet als vaderaarde.nl), is verbroken voor de inwoners van Nederland, sinds 15 juni 2021. Bevrijdingsdag dus. Vlak voor het begin van de zomer, dus vlak voor de mooiste seizoens- en zonnewende die het jaar kent. Nederland is vrij.
De reden van deze collectieve lastenbevrijding is simpel. Wij mensen maken anders geen enkele kans. Het satanische kwaad toont zich nu in volle glorie en rukt te snel op. En hoewel het geen licht kan verdragen, WAS er geen licht. Niet genoeg althans; mensen zaten onder de duim in dit Systeem van Verdeel en Heers.
Onder die banvloek was het leven op aard NIET TE DOEN. Er was geen leven maar overleven. Er was geen geluk maar de consequente destructie ervan. Negatief gebruik van talent, dus. Geen positief gebruik van talenten. Immers, iets afbreken is nog geen opbouwen.
Niet alleen door regeringen maar door iedereen. Vooral onderling want... men doet na wat men om zich heen ziet gebeuren. Dat gebeurt onbewust en vanzelf. Zodat een ander ons ermee kan confronteren zodat we op zoek gaan om het te veranderen. Op zoek, om de oorsprong van zoveel leed te vinden. Op zoek, om (één met) zichzelf te worden. Op zoek, omdat men niet verder kan groeien dan naar zichzelf. Op zoek, omdat men niet iets kan worden, wat men niet al is - oftewel: de talenten komen eruit, vroeg of laat, en mogen er zijn... maar wel pas, als de blokkade erop verdwenen is zodat die talenten niet langer beperkt worden.
Spirit
Het wegnemen van die blokkade (die vaak de oorzaak is van tal van uiteenlopende fysieke, emotionele en mentale klachten of ziekten) is gedaan dus nu is de volgende stap mogelijk.
En die is aan ons mensen, om die weg zelf te bewandelen. Daarover gaat mijn website, hetlichaamliegtnooit.nl. Omdat het een lange weg is en het daarbij onontbeerlijk is om een vraagbaak als steun te hebben, zolang de ego nog roet in het eten gooit door zuivere ingevingen te saboteren en te veranderen; net zoals de leefomgeving (school, ouders) ons vroeger luid schreeuwend corrigeerde, doet de ego dat nog steeds dus die dienen we te overwinnen.
Dat doe je door elke keer IN het gevoel te stappen dat zich aandient. Maar dat doen we niet. Uit angst voor het Grote Onbekende; het Grote Vacuüm van het niet-weten. Omdat we van ons-zelf zijn verjaagd en geen fundament in eigenwaarde en zelfvertrouwen kennen. We kennen slechts schijn-zekerheid en schijn-veiligheid en dat is meestal gerelateerd aan het blind en gedachteloos volgen van opdrachten van hoger geplaatsten oftewel: autoriteiten. Zoals de juf op school, de arts, de politiek, de politie-agent. Zo'n beetje iedereen behalve jij.
Kijk. En DAT is nu aan het veranderen. Ontzag voor autoriteit brokkelt in duizelingwekkende vaart af en da's helemaal terecht. Het station van goeroe-en-volgelingen is gepasseerd. Zeker in een relatief vrijgevochten land als Nederland, gelegen aan de zee, waar men bekend staat om zijn recht-door-zee oftewel onomwonden boute uitspraken, waar men een rijk VOC-verleden heeft (ooit de eerste en grootste multinational ter wereld - zie: "Netherlands: Digging Deep Into The Dutch Economy" - youtu.be/Qr-5xJ9p8xY) en waar de wereldwijde verandering zou KUNNEN GAAN BEGINNEN... zoals voorspeld door Deepak Chopra in 2004 in een overvolle RAI; "Holland is the Holy Land", sprak hij; "here the change will start." Geen wonder. Nederland zit tjokvol water, ligt aan water en water staat SYMBOOL voor VRIJHEID. Probeer water maar eens te houden (in jouw handen, wel te verstaan). Het sijpelt alle kanten op en weg is het. Vrij...
En dat is terug te zien in de geesten van de mensen. ONDANKS de enorme eeuwenlange structurele emotionele en mentale onderdrukking, geïnitieerd vanuit het fenomeen "kerk", de eerste multinational, heeft men hier vrije geesten. Dat is positief en een voorwaarde voor (wereldwijde) verandering. Of liever gezegd: verbetering. Verbetering van levensKWALIteit, als het even kan. Want aan strijd op zichzelf hebbi niks. Iets afbreken is nog geen opbouwen, immers.
"Denken alleen brengt niets in beweging: dit gebeurt pas als het zich toespitst op een doel en een daad". - Aristoteles, zo'n 300 voor Christus
Opvoeding
Daar tegenover staat een geduchte tegenstander namelijk onze onderlinge verdeeldheid en bovenal onze innerlijke verdeeldheid. Opvoeding staat garant voor een jarenlange, structurele, emotionele verkrachting en zorgt ervoor dat niets mag, van alles moet, en gevoel verboden is. We worden dus van ons gevoel weggejaagd en leren onszelf verraden. Een schizofreen gegeven dat niet zelden kan resulteren in schizofreen gedrag oftewel tegenstrijdig handelen. Iets, wat we overal om ons heen terugzien, helaas.
Het positieve eraan is: dan hebben we wat te doen. We zouden ons anders kunnen vervelen.
Bedenk hierbij: "Waarheid doet geen pijn, oude wonden wel."
Ander aspect eraan is: daar hebben we een heel leven voor. Dus "haast" is er niet; ieder heeft daarvoor een eigen tempo. En tijd kost het niet want die verstrijkt vanzelf.
En nogmaals: men kan niet verder groeien dan naar zichzelf.
Dus... dat lijkt me de moeite waard, om zo'n pad te lopen. Althans... velen zeggen het. Nu nog "DOEN".
Meerleeslinks:
De vorige blog; eerste hulp bij alleen zijn
De vlieger en de zwever - over de voorgeschiedenis, het traject van afleren en wat daarvoor nodig is ("wat hieraan voorafging", dus):
De wereld is vrij van spirituele lasten | 30 november 2021 (dus "wat erop volgt"):
Geen opmerkingen:
Een reactie posten