Elementair is: de behoefte om de kwaliteit van leven te willen verbeteren
Als je durft terugkijken in jouw leven, te reflecteren en te evalueren, kan het zijn, dat je ingevingen krijgt die ertoe doen, over al het slecht-menselijke gedrag om ons heen... ingevingen en inzichten, die echter niet welkom zijn bij hen die zulk gedrag zelf hanteren.
Net als bij de overheid is het strafbaar om hen op hun eigen illegale gedrag te wijzen.
Mij is opgevallen, dat er maar weinigen zijn die hun kwaliteit van leven wensen te verbeteren, zodat je niet met iedereen over alles kunt praten. Zeker niet in een wereld, waar men niets mag, waar men van alles moet en waar gevoel verboden is. Dan is er oordeel in plaats van vragen, en is dialoog uitgesloten. Terwijl dat bij volwassen gedrag precies andersom toegaat.
Dit ter inleiding, als vrijwaring en disclaimer, om onterecht en onnodig zeuren, zaniken, zieken, zeiken en zuigen voor te zijn, afkomstig van hen die kleinzielig gedrag vereren en daar anderen voor laten bloeden. En zo de ander verwijten, wat men zelf doet.
Slecht-menselijk gedrag
Regelmatig ontmoet ik mensen in het algemeen en vrouwen in het bijzonder, die slecht-menselijk gedrag bezigen en dat agressief verdedigen, tegen beter weten in en tot bloedens toe. Het gaat zelfs zo ver, dat mij verweten wordt wat men zelf doet. Lees dat nog eens. Men verwijt in dit moderne, beschaafde, elitaire westen elkaar wat men zelf doet en creëert een valse vlag daartoe, om die ander te knevelen, te bevechten, te onderwerpen en te overheersen, zonder dat het opvalt wat er nu werkelijk gebeurt, omdat het gemeengoed is, hier in dit beschaafde westen... met de nadruk op gemeen.
Nu ik de vijftig heb aangetikt en ik er dik 15 jaar intensieve zelfstudie op heb zitten, over al dat rare gedrag, om van zoeken tot vinden te geraken en van denken naar weten, via de zieldialoog, valt mij op, dat:
* mensen niet gelukkig mogen worden
* dit een diep geworteld besef is, in ieder westers geschoold mens
* men daardoor vecht met zichzelf en met elkaar
* "wie afwijkt, wordt gestraft"
* want: "Hoe kan ik een ander gunnen, wat mij nooit gegund is?"
Vechten
Ging dat te snel?
Vanmorgen schreef ik dit als volgt aan een dierbare, die stelde de verbinding met mij uit de weg te gaan, maar mij wel had aangeschreven:
"Wat nu...
...als jij diep van binnen, heimelijk ons contact koestert..?
Wat nu... als jij eigenlijk juist in mijn buurt wilt zijn en wel degelijk contact wilt....?
Waarom zou je dan vechten?
Besef jij, dat wij mensen tegen onszelf opgezet zijn en niets anders doen, dan met onze medemens vechten?
Besef jij, dat jij hunkert naar liefde - en dat zelfs vond bij of in mij - maar het niet kunt toestaan in jouw leven? Besef jij dat wel?
Besef jij, dat gevoel verboden is en dat dus niemand gelukkig mag zijn?
Jij niet... ik niet...
Maar ik ben het wèl.
Tja, wat doe je dan...
Vechten...?"
----
Uiteraard lag dit aan mij en mijn perceptie, dus volgde mijn uitleg opnieuw:
"Dat is grappig...
Zolang jij dat idee koestert, sta je dan nog open voor het leven zelf...
... of voor de haat, die wij mensen allemaal toegediend krijgen en als waar aanvaarden...
... maar ons eigenlijk tegen ons zelf op zet...?
Zie mijn herschreven website.*)
Over de gouden graal."
---
Nog even over de Gouden Graal. En wat die onbereikbaar maakt
De Gouden Graal is niets anders, dan van jezelf houden.
De Gouden Graal is niets anders, dan jouw eigen partner worden.
De Gouden Graal is niets anders, dan één met jezelf zijn.
Het vraagt echter een jarenlange intensieve transformatie om daar terecht te komen, voorbij allerlei emotionele lasten, wanneer men opgroeit als kind van een systeem, waar niets mag, waar van alles moet en waar gevoel verboden is. Waar regeltjes gelden, REGELS, die niemand heeft bedacht, niemand onderschrijft en ieder opgedrongen krijgt.
En wij mensen doen dat na en tonen zo elkaar, waaraan wij blootgestaan hebben. Onbewust natuurlijk maar het gebeurt wel, voor wie het wil zien.
Als vrouwen dat doen, met een overmatig gevoel voor drama, krijg je het pussy-syndrome oftewel Het "I have the pussy, I make the rules"-syndroom, want met de Kut vooruit wordt de alleenheerschappij keihard bedongen. Zonder woord. Zonder vraag. Zonder overleg en zonder toestemming wordt de hele wereld eraan onderworpen want degene met de pussy dringt dat zo op; agressief, agressiever, agressiefst.
Even een zijstapje, daarover...
Da's ter compensatie, waarschijnlijk, voor onderdrukking... maar waarschijnlijker is het, dat dit een onderliggende agenda kent, van Verdeel en Heers, om ons weer tegen elkaar op te zetten, te vervreemden, de samenleving te ondermijnen en te ontwrichten. Sinds de jaren vijftig worden vrouwen handig tegen mannen opgezet, met misbruikte emancipatie en neo-feminisme enerzijds, en vooral met 5 basisregels, die via de media hun weg vonden in het onderbewuste van ons mensen, zoals:
1. de man is niet langer te vertrouwen; die is dus fout
2. de vrouw is slachtoffer van geboorte - aanstellerij gegarandeerd
3. de vrouw moet egoïstisch zijn en aan zichzelf denken
4. seks losgekoppeld van liefde en huwelijk
5. de carrière is voor de vrouw zaligmakend; niet het gezin of de man
Aanstekelijke aanstellerij is zo gegarandeerd en de gemiddelde vrouw leert zich te gedragen als een machokut; nog erger, veel erger zelfs, dan de meest macho man op zijn slechtst.
Zie in, hoe dit hand-in-hand gaat met de ultra woke, extreme LBGTQP-beweging, die pedofilie promoot. Allemaal het samenleving ontwrichtende en ondermijnende werk van een denktank van de Rockefellers met de slechtst mogelijke bedoelingen.
Dus wat maakt die gouden graal onbereikbaar?
Angst.
Angst om af te wijken.
Angst voor straf.
Nu komt het. Al degelijk gedrag, dat wij elkaar onderling laten zien, is niet bespreekbaar. We verdedigen het met hand en tand. Tegen beter weten in en tot bloedens toe.
Het is sowieso niet bespreekbaar met degene die dergelijke agressiviteit inbrengt, die heeft namelijk de grip op jou te verdedigen.
De greep op een ander willen hebben is het meest schandelijke, meest verraderlijke en meest vreselijke dat ik ken. En toch is dat gemeengoed.
Daar is een naam voor.
Bezitsdrang.
Zolang bezitsdrang spreekt, zwijgt het gevoel en daarmee de waarheid.
Door overdonderen, overweldigen, onderwerpen en overheersen, wordt Beschaving van ons weggehouden.
Zolang die behoefte nog leeft in de mensen, blijven het kinderen met kleinzielig, kinderachtig gedrag.
Verwar kinderachtig gedrag niet met spelen. Spelen noemt men niet voor niks de hoogste vorm van (wetenschappelijk) onderzoek. Spelen geeft bovendien plezier, getuigt van nieuwsgierigheid, levenslust en - dus - positiviteit en dat mag men de belangrijkste eigenschappen ter wereld noemen, omdat ze constructief zijn en dus iets bijdragen.
Bezitsdrang toont, dat wij zelf niet gelukkig mogen zijn maar wel een ander lastig willen blijven vallen, ter afleiding.
Bezitsdrang toont, dat haat regeert. Niet de liefde.
Vooral zelfhaat. Men haat vooral zichzelf en dus ook de ander, als logisch gevolg ervan, want: "Hoe kan ik een ander gunnen, wat mij nooit gegund is?"
Bezitsdrang toont, hoe wij nooit gelukkig mochten zijn.
Bezitsdrang toont dus... één grote vervloeking.
Wat heeft dat nog met de pussy te doen? Niks. Denk je misschien. Het is slechts een ingang...
...niet alleen tot menselijk voortbestaan maar hopelijk ook, ooit een keer, tot verbetering van levenskwaliteit. of in ieder geval het streven ernaar.
rj
