De strijd met onze pijn

De strijd met onze pijn | (Ik heb) "Last van mijn rug" is ingekort van "er moet een last van mijn rug." Oftewel: "Ik draag kennelijk de last van een ander op mijn rug" - dus: "Iemand valt mij lastig."
Mensen vallen elkaar lastig met hun probleem en maken daar liefst een probleem van en maken er zo een probleem bij.
Wiens probleem is dat?? "Jouw pijn; jouw probleem."

Gesprek is onmogelijk wanneer en zolang iemand nu eenmaal besloten heeft jou aan te vallen. Wegwezen dus, wanneer confrontatie zinloos blijkt te zijn.

Confronteren oftewel anderen voorhouden wat ze doen is echter al-tijd zinvol; op termijn is niemand immuun voor verbetering van levenskwaliteit. Mensen zorgen daar immers zelf voor; we lokken anderen uit ons uit te spreken over wat we van iemand merken.

Het ultieme antwoord op mensen die er niet van willen horen als ze hun lasten bij een ander dumpen: "Jouw pijn; jouw probleem."

Daarna moet je zorgen dat je weg bent, wanneer een aanvaller z'n bloeddorst nog niet heeft gelest.

Overlevingsmechanisme

Sommigen zitten hartstochtelijk vast in hun overlevingsmechanisme; aangeleerd gedrag dat botst met het innerlijk weten zorgt voor extreem gedrag en dat moet er op de één of andere manier uit. Als een schuifkaas: als je een broodje hardhandig samenknijpt schuift de kaas eruit.

Aangeleerd gedrag, overlevingsmechanismen en "slecht menselijk gedrag" houden in dat mensen niet "natuurlijk" handelen maar "vanuit hun pijn" in plaats vanuit "gezond verstand" - datgene waar het hart bij zit. Het woord overlevingsmechanisme houdt trouwens in, dat men niet leeft maar over-leeft. 

Een ander onze pijn laten voelen

Terwijl ik dit schrijf bevind ik mij in de bieb waar iemand mij voor de deur heeft bedreigd door een keel-doorsnij-beweging te maken en te roepen "Je bent aan de beurt". Op zichzelf kinderachtig gedrag en een storm in een glas water, ware het niet dat de INTENTIE die hij daarbij liet voelen tot doel had om mij lastig te vallen maar dan letterlijk: de man wilde dat ik zijn leven een stukje prettiger maakte door mij zijn ellende te laten voelen. Ik voel zijn intentie door mij heen gaan.

Over aangeleerd, slecht menselijk gedrag gesproken. Zó "overleven"  wij mensen: door elkaar naar het leven te staan, onze pijn te laten voelen en te proberen een ander onze lasten te laten dragen; de definitie van "elkaar lastig vallen".

Hetzelfde gevoel had ik bij mijn exgenote die bij het brengen van de kinderen het niet de moeite waard vond om mij te begroeten - en nadien stelde "nou jij mij ook niet" en zo haar innerlijke leeftijd kenbaar maakte, die van een kind van twaalf. Ben nooit binnen gestapt, bleef buiten wachten en een beetje internetten maar ze "vroeg" wanneer ik weg ging en op mijn vraag wat ik haar ooit misdaan heb, joeg ze mij weg met de onvrede die haar deel was; ze legde haar lasten bij mij neer.

Ik straf jou voor hoe ik mij voel

Zo straffen wij elkaar voor wat wij zelf voelen. Zit daar verantwoordelijkheid in?
Dat geen westers opgevoed mens ooit volwassen is geworden, wordt zo wel heel pijnlijk duidelijk.

We hebben te maken met een wereld vol kleingehouden kinderen.
Iedereen weet dat je kinderen de ruimte dient te geven om zichzelf te ontplooien en te ontwikkelen. Iedereen weet ook, wat er gebeurt als je dat onderdrukt en dat kinderen ontneemt; dat stuit op protest. PROTEST om AANDACHT te vestigen op een Groot Probleem.

Protest om aandacht

Juist zulk protest is waar we ons dag-en-nacht mee bezig houden; dat gevoel van onvrede wentelen we consequent af op anderen in onze omgeving. Met name op zwakkeren of lager geplaatsten; bij uitstel leven we ons uit op kinderen omdat we op een miraculeuze manier hebben verzonnen dat kinderen de minderen zijn. 
Terwijl kinderen juist het dichtst bij hun gevoel staan van iedereen en daarvoor op handen gedragen dienen te worden, in plaats dat wij collectief en onterecht onze ouderen de hand boven het hoofd houden voor de afgedwongen loyaliteit omdat we anders zonder eten naar bed moeten of van andere privileges verstoken raken. 
Straf dus, uit het trefzekere assortiment SBS-Z van de kerk - Straf, Boete, Schuld en Zonde... de verzonnen onzin die ons al eeuwenlang in de greep heeft uit de categorie Verdeel-en-heers dat uitgroeide tot Verwar en Plunder. 
Onderdrukking en vernedering en vooral iedereen isoleren die afwijkt want die doet niet meer mee. Zo is eeuwenlang blindelings gehoorzamen uitgevonden met als titel: "Doe nu maar wat ik zeg," dat voorbij alle logica of rechtvaardigheid streeft.

Autoritair

Mensen die zich afreageren op anderen plaatsen dus automatisch die ander op een lager niveau en (je raad het al) zichzelf hoger; dat van ongenaakbare. Hoog boven een ander. In een toren van ivoor.*)

Met zulk autoritair gedrag tonen we hoe we jarenlang zelf zulke vernederingen hebben ondergaan. In feite spiegelen wij dus precies onze leefomgeving. 

Het doel ervan is, dat we ermee geconfronteerd (willen en zullen) worden door de ander die we lastig vallen, zodat we ervan kunnen leren; we dienen te beseffen dat we dat doen en waarom, zodat we onszelf de gelegenheid gunnen om te ontwikkelen door er overheen te groeien. 

Gevoelsverstand

Dat begint met ons te realiseren wat we doen en willen en vervolgens door los te breken van zulk karikaturaal gedrag en... ons hart volgen. Het innerlijk weten in ere herstellen; het gevoelsverstand.

Aquarius rekent af met guru-en-volgelingen-gedrag

Daar gaat dit tijdperk over: Aquarius. Tijdperk van grote veranderingen. Tot in-zicht komen en de vrijheid weer omarmen als levenskwaliteit.
Aquarius is de waterdrager; water is symbool van vrijheid. Probeer water maar eens te houden. Met twee handen lukt dat niet en met meer ben je niet geboren.

Water. Vrijheid. Tijd om tot bezinning te komen en het bij ons-zelf te zoeken in plaats van bij de ander; de tijd van guru's en volgelingen nadert in ras tempo een einde, terwijl scholen en kerken zich eeuwenlang als zodanig hebben opgeworpen - en auwders dat naadloos overnamen richting hun kroost - en dat dus radicaal aan verandering van opzet toe is.

Kinderen weten zelf wel hoe ze opgevoed moeten worden.
Zelf is het sleutelwoord in deze; zelf is een ander woord voor ziel. Dat, wat we in wezen zijn, dus. 
Dat hebben we te volgen. Dan krijg je als vanzelf weer "natuurlijk handelen".++

-

Meerleeslinks:

De wonderlijke energie van kinderen - een wat school met ze doet: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/03/de-wonderlijke-energie-van-kinderen.html

Wat wij mensen doen en waarom: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/07/wat-wij-mensen-doen.html

Op termijn is niemand immuun voor verbetering | de “Ivoren Toren”:
dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/04/op-termijn-is-niemand-immuun-voor-verbetering.html

- - 

*) Naschrift | 

Mensen leggen hun pijn bij een ander door anderen - zoals een jonger iemand naar volstrekte willekeur lastig te vallen en schrik aan te jagen.

Bijvoorbeeld door een sneer naar aanleiding van iets onbeduidends; feitelijk iets wat zo iemand niet van een jonger of lager geplaatst persoon horen wilde omdat die direct of indirect confronteerde met iets wat dwars zit over hoe die lager geplaatste behandeld wordt en de hoger geplaatste de dialoog niet wilde aangaan... zelfs nooit eigenlijk.

Alles wat iemand met autoritair gedrag doet is niet alleen onderdrukkend maar vooral ontkennend van aard oftewel negatief. Wat negatief is kan onmogelijk ooit waar zijn. Het getuigt immers van een tekort en dat moet iemand anders maar aanvullen; aanvallen is wat er dan volgt.

Ontkenning blijkt overigens ook wanneer we zeggen wat we níet willen en niet wat we wél willen.

-

Samenvatting in sleutelzinnetjes:

Wiens probleem is het?? Jouw pijn; jouw probleem. |
Kinderen zijn de minderen |
PROTEST om AANDACHT | 
Aangeleerd gedrag en afgedwongen loyaliteit | 
Tekort aanvullen met levensenergie van een ander | 
Intentie is altijd voelbaar en altijd merkbaar. | 
Autoritair gedrag is ontkennend, dus negatief en duidt op tekort en dat moet iemand anders maar aanvullen; aanvallen volgt bij gebrek daaraan.

Tantra. Zin en onzin over toegeven aan lust in één blog

Tantra (english below) | Nooit zie je meer onzin bij elkaar dan het argument voor seks -welk argument dan ook- als een excuus om seks te hebben. Dat noemen we vicieuze cirkelredeneren en wordt gedefinieerd door de veroorzaker van alle onzin: ratio; Denken zèlf.
Laat dat met rust.
We dienen niet ons Denken te laten bepalen wat ze zijn. Dat is ego. Punt uit.

Seks om maar wat te hebben

De extreme en onbeheersbare lust voor seks is het resultaat van "de ander willen bezitten" om te voorkomen dat we zelf onze lasten moeten dragen. Die bezitsdrang drijft ons "om maar wat te hebben" - of om maar iemand te hebben, wat dan ook- om maar niet te denken aan onze eigen pijn en verdriet. We willen niet aan onze eigen shit of aan onze leegte worden herinnerd, daarom willen we niet alleen zijn.
Er is gewoon geen andere reden (nodig). We zijn leeg van binnen. En dat willen we verstoppen. Of vol-stoppen :)

Dus wenden we ons tot seks en een aantal andere trucs en ontsnappingsmanieren om weg te blijven van ons gezond verstand; zoals roken, drinken, chocola, tv, internet, gamen, gokken, winkelen, eten, sportscholen de hele dag door - alles in overdreven mate - en ja, seks hoort gewoon daarbij; het zit gewoon in het rijtje samen met choco, tv en andere nutteloze geestdodende 'afleiding'. Vol in het zicht.

Op het moment dat we onze eigen partner worden -na zeven jaar van afleren- valt dat bij ons weg. De lust vervalt domweg om een ander te bezitten om onze lasten voor ons te dragen. Omdat we één zijn met onszelf en weer "heel" als het ware.

We hebben geen ander "nodig" om ons heel te maken.
We hebben een ander nodig om ons te laten zien dat we dat niet zijn.
Wees de spiegel. Da's alles.
De rest is onzin. Ongekunstelde, duidelijk overdreven onzin. Goed bedachte onzin... maar nog steeds onzin.

-

NB: Aanleiding was dit prachtige artikel over tantra wat het beste in mij losmaakte: facebook.com/464199666991668; afkomstig van deze pagina: facebook.com/TantraThe-way-of-making-love-not-sex-464199666991668

Meerleeslinks: 

Dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2015/04/polyamorie-is-geen-verantwoordelijkheid-nemen.html

Dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/02/wat-wilde-wijven-willen.html

Dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2015/01/wat-we-zoeken-en-vinden-in-feestjes.html

zie ook:
"En hoe staat het met de seks? Proefkonijnen gezocht" - facebook.com/669605286482475

"Verbeter je levenskwaliteit | begeleidingstraject": fb.com/883657531743915 |

In de knoop - en de weg eruit: fb.com/898495363593465

Eigenbelang - de nuttige functie ervan: facebook.com/848713175238351

Stalking: facebook.com/951098911666443

Voel het gevoel wat gevoeld wil worden: facebook.com/951108231665511

Seks willen is vaak “leunen op een ander”. Seks “om maar wat te hebben”. Ieder mens straalt z'n behoefte en daarmee z'n tekort uit. Dus je bent te lijmen met een natte vinger en dat is voelbaar voor anderen. Dat geldt voor bijna alles wat we doen om ons beter te willen voelen. Dat geldt zelfs (en juist) voor seks. Dan wordt seks “om maar iets te hebben”. 
dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/08/seks-willen-is-vaak-leunen-op-een-ander.html



[bron | eerder geplaatst als: facebook.com/947996101976724, nu met plaatje]

English:

Tantra. Never in my life did I encounter more bull shit than the argument for sex -any argument- as an excuse to have sex. It's called "circular reasoning". It is defined by the very nature of all bull shit: "reasoning" itself; "thinking" itself.
We shouldn't.
We shouldn't let our thinking define what we are. That is ego. Period.

The outrages or compulsive (quantity of) desire for sex is a result of wanting to possess another person in order to avoid carrying our own burden by ourselves. The very urge itself drives us to find something or someone -anything at all, mind you- in order to not think about our own pain and griefs. We don't want to be reminded about our own shit or the void within us so we don't want to be alone.
There simply is no other reason. There is emptiness within us that we are covering up.

So we turn to sex and a number of shit-escaping tricks to suppress this feelings together with common sense; tricks like smoking, drinking, drugs, chocolate, tv, internet, gaming, gambling, shopping, eating, fitness-ing all day long -all in their excessive quantities- and yes, sex too; it is there in the list, together with chocolate, tv and other useless mindabsorbing 'distraction'. In plain sight.

The moment we get to be our own partner -obtained after seven years of unlearning- we truly lack the desire to possess another human being in order to carry our burden, and therefor become one with ourselves and "whole again" so the speak.

We don't "need" another person to make us whole again.
We need another person to show us that we are not.
Be the mirror. That's all.
The rest is bull shit. Plain exaggerated bull shit. Clever bull shit... but bull shit never the less.

-

NB: I was tempted to write this due to this beautiful article about tantra: facebook.com/464199666991668. Page: facebook.com/TantraThe-way-of-making-love-not-sex-464199666991668

Voel het gevoel dat gevoeld wil worden

"Voel het gevoel wat gevoeld wil worden" klinkt leuk en aardig maar valt in de praktijk helemaal niet mee.

In twaalf jaar terreur-onderwijs -een overbodige correctie van het perfecte ontwerp 'mens' waarin volgens het systeem toch stiekem weeffoutjes zitten- heeft jouw school er àlles aan gedaan om ons bij ons gevoel weg te krijgen. (zie de blog: de wonderlijke energie van kinderen)
Er zit zelfs een slotje op met de tekst "afblijven", dus zijn we afhankelijk gemaakt van anderen die ons kunnen domineren en willen onderdrukken.

Angst voor ons gevoel is daardoor zó leidend dat we bang zijn om ons gevoel te doorvoelen.

De ontspanning en de blijdschap die het geeft als de ziel de boodschap bij je kwijt kan wanneer je jouw gevoel wèl doorvoelt, is het duidelijkste signaal dat de ziel ons kan geven, dat dit toch wel degelijk de bedoeling is; "Voel het gevoel wat gevoeld wil worden" blijkt dan ineens wel degelijk te werken en zelfs "goed te voelen".

Wegdrukken, weglopen of zelfs hard wegrennen voor het gevoel werkt niet en geeft op den duur een breed scala van klachten waar De Pillendokter uiteraard helemaal geen antwoord op heeft omdat zo iemand de oorzaak helemaal niet meeneemt; pillenverkoop is nu eenmaal handel.

Sabotage is het omgekeerde van voel-het-gevoel; ons aangeleerde gedrag schiet op de automatische piloot om maar niet naar dat gevoel te willen, terwijl elk gevoel een uitnodiging is van onze ziel om er iets mee te doen, net zolang tot we dat "aangeleerde, slecht menselijke gedrag" -ego dus- hebben overwonnen.
Kortom, we hebben dat ego te overwinnen opdat het gevoel weer mag spreken en wij er weer naar kunnen handelen.

De grootschalige sabotage die achter onze rug om wereldwijd aan de gang is en voor deze schizofrene situatie in ons bestaan heeft gezorgd -want bij ons gevoel weg zijn 'voelt niet goed'- kan niet verhinderen, dat bij steeds meer mensen het besef opstaat om die scheefgroei te corrigeren, zodat eindelijk een normaal menselijke situatie kan ontstaan en ons gevoel in ere hersteld wordt en we het gevoel dus weer mogen omarmen, laten spreken, blindelings mogen volgen en vertrouwen.

Een mens is niets zonder gevoel; de mens hoort weer één te zijn met z'n gevoel.
Je kunt niet verder groeien dan dat - naar jezelf.
Zelf is ziel.

-

care? dare? share :)

Taal. Intentie. Geluk.

Hoe leren wij taal?

Hoe leren wij taal? Elk kind begrijpt z'n ouders. Elke ouder begrijpt het kind. Dat gebeurt via afstemming dus via gevoel. Daar komt geen woord aan te pas. Een klank is al voldoende om de intentie over te brengen.

Taal is dus eigenlijk een verlengstuk om ons gevoel preciezer te uiten.

Gevoel verboden 

In een wereld waar gevoel verstoten is -verboden zelfs- is taal een eigen leven gaan leiden.
Ziedaar de oorsprong van de Babelonische spraakVERWARRING

We begrijpen elkaar niet meer omdat we niet op elkaar afstemmen en dingen roepen die ontdaan zijn van het gevoel erachter. Zo brengen we tweeslachtige berichten de wereld in: de boodschap is los van de tekst gekomen. Een schizofrene aangelegenheid waar jaren van intensieve scholing aan vooraf dient te gaan.

Wie gaat graven merkt dat kerk en staat er verantwoordelijk voor zijn.
Verdeel en heers, immers.

Geloof, vertrouwen en zeker weten

Tegenstrijdig genoeg is "geloof" de oorsprong van ongelooflijk veel leed. Mag je niet zeggen, want dan word je niet oud, maar is wel zo.
En iedereen die bij zichzelf te rade gaat kan dit constateren.

Wie leeft in vertrouwen heeft geen geloof nodig om gelukkig te zijn.
Leven vanuit gevoel brengt ook een andere manier van denken.
"Geloven" is niet zeker weten.
"Vertrouwen" doet leven in overgave en geluk.

...machtmannetjes... *)

Dat hebben de machtmannetjes liever niet want wie gelukkig is, is niet te mennen, te overheersen en te onderdrukken.

Wie geloof nodig heeft om te leven, leeft niet maar overleeft en heeft z'n zelfbeschikkingsrecht en verantwoordelijkheid afgegeven aan anderen die alles voor iedereen willen bepalen. Een gewelddadig gebeuren. Helaas.
Men roept "Geloof in God/Allah" maar men bedoelt "Geloof in Kerk/Moskee" en men wil dat je je overgeeft.
Weg zelfvertrouwen. Weg zelf-verantwoordelijkheid. Weg eigenwaarde.

Karikaturaal gedrag

Wie dat toelaat is geen mens maar een karikatuur van zichzelf. En dat doet pijn. Zóveel pijn, dat we anderen niet toestaan geluk te kennen wat ons werd ontzegd; "hoe kun je een ander gunnen wat jou nooit gegund was??"

-

bron: facebook.com/918157754960559, 11 juli 2016

Meerleeslinks:

Machtmannetjes is de titel van een briljant artikel van Olof Smit, uitgebracht in Frontier Magazinenummer 21.06 van november - december 2015 - zie https://issuu.com/frontierworld/docs/21.06

Kerstgedachte tijdens winterzonnewende: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2015/12/kerstgedachte-tijdens-winterzonnewende.html

Hoe word je één met jezelf en waarom is dat nodig?

Hoe word je één met jezelf en waarom is dat nodig? 

Laten we dat eens omdraaien! We mogen ons juist wel afvragen, waarom we dat niet meer zijn; één met onszelf.

Wie opgroeit in het westen hoef je niet schizo te noemen als je maar beseft dat niemand (één met) zichzelf mag zijn en dus niemand daaraan ontsnapt; voor elke situatie hebben we een andere persona aan boord, een masker dus, dat vanuit "dat wat gewenst is" reageert op de geboden situatie.

Aangeleerd gedrag of "overlevingsmechanisme" ontstaan zo als facetten van ons zelf onder druk van de leefomgeving.

Zelden reageren wij nog authentiek - ander woord voor spontaan. Omdat dat hardhandig bestreden wordt en we dat categorisch kwijt zijn en niet langer beheersen.

In plaats daarvan tonen we kinderachtig gedrag; kennelijk heeft dat prioriteit, het toont wat we gedurende ons leven te horen kregen; opgelegd gedrag onder dwang tonen wij zo als eerste. Daar zit niet per sé gezond verstand bij maar is meestal kleinzielig gedrag te noemen - verklaarbaar als je nagaat hoe gedrilld wij opgroeien.

Onze ziel doet ons op projecteren; wie niet naar binnen gaat uit zelfreflectie, kijkt dus naar buiten en bemoeit zich met het gedrag van anderen terwijl men het eigenlijk over zichzelf heeft.

"Hoe het hoort"; leefregels en projectie

Een heel verwarrend concept maar tegelijk een feitelijk gegeven dat zich CONTINU afspeelt onder onze ogen, zichtbaar voor wie ervoor openstaat; van de ouder of docent die het kind corrigeert tot het verschil van mening op straat tussen twee volwassenen (of wat ervoor moet doorgaan) toont het weinig anders - waarbij het "opleggen van een mening aan een ander" weinig anders lijkt dan het "vergelijken (van gedrag van de ander) met 'hoe het hoort'..." - wat kan dat anders zijn dan projectie?

Het zijn facetten van ons zelf die ontstaan onder druk van de leefomgeving, vanuit net zo onzinnige als opgelegde "leefregels". Leefregels waarvan niemand de oorsprong kent, die niemand ooit ter goedkeuring voorgelegd krijgt maar die ieder wordt opgedrongen.

Tiener: emotionele leeftijd

Iemand van bijna 30 die ik vorig jaar ontmoette was van binnen nog 12, realiseerde ik me onlangs pas bij ingeving.
Ik was zelf heel lang 15 tot na heel lang zoeken mijn blokkade verviel en ik emotioneel kon ontwikkelen op weg naar stabiliteit en "eigen partner zijn".

Vanmorgen schreef ik aan iemand nog: "Naast mij zit buurvrouw in de tuin chagrijnig te zijn en ik pak haar ellende op.  Dacht eerst dat het mijn stemming drukte maar ik weet inmiddels wel beter - dat dat van buiten komt terwijl ik het altijd eerst bij mezelf zoek.
Ze toont de kinderachtigheid van 'n tiener van 60 en ze zit mij in de gaten te houden.*)
Fok it. Zit naakt in de tuin en pak de zon die voor mij is."

*) Ziel laat mij eerst kennismaken 'met dat wat is', negeren kan niet; zodra de boodschap er is vervalt het zeurende gevoel en kun je verder met de dag. Zo leert de ziel ons.Buuv projecteert op mij. Dat moest ik doorkrijgen. Daarna veranderde 't gevoel en stoorde mij niet langer.

Een vrouw van 64 die de moed had om mij haar gedrag te tonen zodat ik haar mocht confronteren (met de karikatuur van zichzelf die wij allemaal presenteren) noemde ik vandaag 14 jaar oud. Zoiets herkende ze niet gelijk van zichzelf maar wel met de uitleg erbij, dat iemand van binnen altijd tiener is gebleven.
Openhartig schreef ze:
"Kan idd nog steeds lekker puberen en me gedragen alsof ik nog 25 ben. Er zitten diverse vrouwen in me en een sterke man, ik vind 'm niet aardig maar soms heb ik zijn energie nodig."

Sterk hè, om dat te herkennen. Dat is niet "je kwetsbaar opstellen" want dat bestaat helemaal niet net zoals gezichtsverlies niet bestaat; dat is namelijk een briljant verzonnen concept van kerk en staat om mensen te onderwerpen met heksenjachten, vloeken en oordeel - en intussen de vermoorde onschuld uithangen terwijl ze fier hun Schuld, Boete, Straf en Zonde-concept storten over hen die hun ziel en zaligheid -en dus hun zelfvertrouwen, eigenwaarde en zelfbeschikking- wekelijks te grabbel gooien in de kerkbanken en daarna berooid thuiskomen van deze "zielige" uitverkoop omdat ze nooit meer bij zichzelf kunnen thuiskomen. Een eeuwenlang schimmenspel met als inzet werelddominantie, dat net zo lang doorgaat tot het volk en masse vastloopt en tot inzicht wenst te komen over de gemiste afslag.

Authentiek 

Iemand die zich letterlijk niet langer iets aantrekt van z'n omgeving kan authentiek gedrag tonen - het was mijn levensstudie om dat te bereiken.

Één zijn met jezelf dus. Het betekent dat onze westerse schizofrene leefomgeving er àlles aan doet om ons bij onszelf weg te halen zodat we niet langer één zijn met ons zelf. "Verdeel en heers", dus.

We horen echter onze eigen partner te zijn. Dus dat blijft de rest van ons leven in ons conflicteren -zie daar de oorsprong van onze innerlijke strijd- en wie dat niet in zichzelf omarmt op weg naar volwassenheid straft anderen voor hoe die zich voelt en blijft een onwillige, protesterende puber.++

-

Meerleeslink:

Verraderlijk geloof ("Twee geloven op een kussen"): facebook.com/863715667071435

Zucht naar verliefdheid | Elk extreem gedrag wijst ons op ons zelf. Het is een teken van de zelf/de ziel om ons opmerkzaam te maken op wat er in ons leeft, een signaal om terug naar onszelf te groeien. facebook.com/865739546869047

Bron: facebook.com/864348010341534, 3 april 2016, 18:52 | 
Care? Share: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2016/04/hoe-word-je-een-met-jezelf.html

De boodschap van onze uitstraling | Op zoek naar levensplezier | Passie versus ego

Kinderfoto's. Als kind zaten mij zus en ik uuurenlang aandachtig zwart-wit foto's van familieleden te bekijken bij onze oma, zittend op de trap-met-loper in de kleine arbeiderswoning. Waarom we dat elke keer weer deden en hoe ons dat fascineerde begreep ik toen niet; hetzelfde gold voor de oude ansichtkaarten die ooit met zorg gemaakt waren en een scherp beeld en een momentopname weergaven.

Nu ik de foto's van gezichten op facebook bekijk, is het mij opeens wel duidelijk. Wij keken aandachtig naar wat gezichten uitstraalden; destijds van onze moeder en haar zussen en van situaties in ansichtkaarten; nu van volstrekt onbekenden die we nooit ontmoet hebben maar wel onze aandacht trekken.

Een gezicht zegt veel. Heel veel. Het is de gezichts- en lichaams-uitdrukking die reist en vertelt wat wij doormaken. We maken contact naar buiten toe met onze diepste zielewens want die stralen wij uit. "Red mij. Draag mijn lasten."

Lichaamstaal

Lichaamstaal is de duidelijkste taal en is niet te verbergen. Sterker nog: wat we niet durven uitspreken, komt via lichaamstaal toch altijd tevoorschijn. Kijk naar het kind in de luiers wat nog weinig tot niets kan benoemen; het zorgt dat het krijgt wat het nodig heeft.

Zo is het ook op straat. Mensen stralen uit waar ze mee zitten. Of 'lopen'. Zo geheim is Lichaamstaal dus niet.

Toen ik gister iemand in de bieb thee aanbond zei ze gretig ja en toen ik na verloop van tijd opnieuw contact maakte, zag ik kans om te benoemen wat mij aan haar uitstraling opgevallen was. Het werd niet verworpen maar aandachtig beluisterd waarna ik stukken van deze pagina liet lezen - de intro en dat recente stuk over seks- omdat Kennis Delen getuigt van zorg en liefde voor je medemens en tot het hoogste goed behoort; Service To Others, noemt Nick Nolte dat in de rol van Socrates in de film The peaceful warrior, die ik onlangs aan mijn kinderen toonde, om mijn uitspraken te illustreren aan de hand van wetenswaardigheden van anderen.

Vastbijten en bloeddrinken omdat we het levensplezier niet uit onszelf halen

Dit doe ik bij iedereen, jong en oud. De eigenaar van het plaatselijke naaiatelier die mij uitnodigde vaker te komen kwekken -om mij te kunnen plunderen- hield ik zijn frustratie over geld voor en zijn manier van doen richting mij. Of het helpt weet je nooit maar je ziet dat mensen veranderen. Hij wilde zijn zaak verkopen en ik zag dat dat recentelijk gelukt was en belde hem acuut op; hij zou de volgende dag naar Amsterdam en had nu de rust om te lezen dus tipte ik hem om naar Frontier in de Marnixstraat te rijden en daar nu eindelijk dat boek te halen wat ik hem vaak genoemd had.
De 17-jarige medewerker van het bakkersinstituut die mij op intrigerende wijze aansprak telkens, hield ik zijdelings voor hoe ik van mensen oppak wat hun intenties zijn en richtte dat onverwacht op hem, en in plaats van weg te lopen stelde deze held vragen: 'hoe bedoel je, hoe zit dat, hoe moet ik dat dan anders doen' en dat waren de vragen van de nieuwsgierige, levenslustige Wonz (mensenhelpert), die ik ook terug hoorde uit de mond van een twaalfjarige toen die ons tot de orde riep ipv begroette en waarschuwde voor het niet-klimmen in een boom vanwege een zeurende buurtgenoot, waarna ik hem een boks gaf en mijn respect voor zijn open houding.

Het is ongelooflijk leuk als mensen erin meegaan en soms gebeurt dat wel 's, waarna ik mijn boomklimmende kinderen bij mij roep en uitleg wat ik zag gebeuren compleet met drijfveren die ik zie, zodat ze mijn liefde voor mijn medemens meekrijgen, omdat mensen zó mooi zijn om "gade te slaan"...
in plaats van alleen te slaan, zoals heel ons leven al is gebeurd door school en leefomgeving.

Passie versus ego

Veel mensen lezen. Mijn buurvrouw zit in haar tuin ook te lezen. Voor mij is dat niet voldoende. Wat in mij leeft, moet eruit, zo lever ik mijn bijdrage. Niet omdat het moet maar vanuit passie; "er zit energie in jouw stukjes," zei mij iemand die alles van begin tot eind (op facebook en hier op dit dagboek) doorworstelde en erdoor gegrepen was. Dat is wat passie vermag. Wat je leest is geen onzin want het pakt je; dat is de kracht van het talent dat de ziel beroert. Ik ben niet mijn talent; zo'n gave werkt dóór je. Ik kan dus onmogelijk trots zijn op mijn werk; dat is een trucje van school en maatschappij om je te belonen als je doet wat juf wil. Ik ben niet trots op wat ik doe. Dat is er niet en ken ik niet. Ik geniet van schrijven en het teruglezen, dat wel. Ik ben wel trots op mezelf in die zin, dat ik mezelf op de eerste plaats gun en dat zorgt dat ik mij geen onrecht meer laat aandoen. Is al genoeg gebeurd.
Het getuigt van ego om je voor te laten staan op jouw talenten. Daar gaat het niet om. We hebben talenten en bescheidenheid leert ons ermee om te gaan, zodat het talent mee blijft doen.
Ego ontstaat door jarenlange over-correctie vanuit school en leefomgeving waar men roept: "Gebruik je verstand", waar gevoel soft heet en niet mee mag doen als je je als mietje gedraagt. Vrouwelijk en liefdevol dus.
Zo wordt ieder mens gekneed tot volgzame nietsnut en nietskunner omdat creativiteit en spontaniteit aan banden worden gelegd, terwijl... wat ben je zonder passie?

Meerleeslinks 

Seks is leeg zonder liefdevolle verbinding: facebook.com/844445628998439 | uitgewerkt tot volledig blog: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2016/03/essentie-van-een-kennismaking-zucht-naar-knuffel.html

bron: facebook.com/844986345611034, 3 maart 2016, 14:29 | 

Essentie van een kennismaking | From Hero to Zero | Seks is leeg zonder liefdevolle verbinding | Zucht naar De Knuffel | Geboorte van de nieuwe mens

Dit blog bestaat uit de volgende hoofdstukken:

1. Essentie van een kennismaking: wat gebeurt er wanneer een vrouw een man ontmoet?

2. From Hero to Zero: waarom stellen we onze partner eerst op een voetstuk om 'm daarna genadeloos de grond in te boren?
3. Seks is leeg zonder liefdevolle verbinding 

4. De knuffel, emotioneel en mentaal - het omgeven en het dragen - en het gemis eraan; Oorsprong van wiebeligheid

5. Geboorte van de nieuwe mens gaat niet zonder pijn

Kortom: alle shit op een rij.


== Hoofdstuk 1:

Essentie van een kennismaking | wat gebeurt er wanneer een vrouw een man ontmoet?

Gisteravond kwam er een jonge vrouw aan mijn deur voor een fitnessapparaat via marktplaats en niet het gesprek maar de ontmoeting hield mij nog even tijd bezig. Kennelijk dacht deze vrouw nog een paar keer aan mij -zo voelde dat- en ik zag in wat er onder water gebeurd was en wat ze mij had laten merken, zij het zonder woorden. Ik voelde zinnen opkomen en schreef voor mezelf in mijn dagboek:

"Ik voelde hoe jij mij gisteravond aan het scannen was nadat ik de deur opende en heb je nog enige tijd na onze ontmoeting gevoeld. Ik merkte dat je aan specifieke momenten terugdacht want ze kwamen in mijn geestesoog langs voorzien van jouw 'blije' beleving erbij; een soort verheerlijking proefde ik erin.

Je was onder de indruk van mijn energie en gedroeg je als een klein meisje dat een held zag en -kennelijk onbewust continu- zocht. Dat concludeerde je na afloop.

Ik reageerde op wat jij uitstraalde/hoe jij aanvoelde en nam het initiatief tot een gesprek door letterlijk mijn hand toe te steken en vragen te stellen waardoor jij op de automatische piloot ging om wat uit te leggen en ik kans zag om je na afloop mijn visitekaartje aan te bieden voor het moment dat je de medische stand -die jouw klacht niet kende en dus geen idee heeft- zat zou zijn en besloot het gesprek dat ik er voor je zou zijn als je dat nodig had.

"Dat is lief van je", vond je en daar ging dit niet om; jij zocht een ingang en ik bood je de mogelijkheid, via de voordeur. Letterlijk, want daar stonden we. Je kwam niet binnen en hield op alle fronten een tegenstrijdig aanvoelende afstand, "omdat je dat zo was geleerd".

Je wilde voelbaar nog niet weg dus ik ging in op wat je zei en het gesprek kabbelde nog even voort over jouw rit vanuit Almere en jouw volgende adres naar Wormer.

Scannen is wat vrouwen doen die een partner uitzoeken om ze op geschiktheid te toetsen

Scannen is wat vrouwen doen die een partner uitzoeken om ze op geschiktheid te toetsen. Doen ze continu. Kijk maar, je wist niet wat je aan zou treffen via marktplaats en begon er als eerste mee, gelijk. Je scande mij en raakte van slag door jouw bevindingen; zó'n exemplaar had je niet eerder aangetroffen en je werd een soort van dronken door het niet herkennen ervan enerzijds en anderzijds een enthousiaste nieuwsgierigheid naar mijn persoon. Je wilde er alles van weten.

Van 3 naar 1:

3. Niet eerder was ik in de gelegenheid om rustig, als toeschouwer op een afstandje, in te zien wat er gebeurt in een ontmoeting dus tijdens het kijken en praten en 'kennismaken'. Het was scannen en was voelbaar en is een 'afstemmen' geweest wat je van-zelf doet oftewel met jouw zelf, jouw wezen; de ziel. Zelf is ziel immers.

2. Jij leert mij hoe vrouwen doen - zij doen dit nog eerder dan mannen namelijk en beginnen er eigenlijk mee - in het spel van afstemmen en kennismaken; en de ziel laat mij al tijdens het gesprek in-zien en lijkt de tijd stil te zetten om in te zoomen en mij tekst en uitleg te geven over wat er nu eigenlijk gebeurt in zo'n moment, als was ik een toeschouwer.

1. Waarom doen mensen dit? Wat is de achterliggende drijfveer van zulk gedrag? Wat gebeurt er op zielsniveau? Waarnaar zijn wij op zoek?

In feite gaat het om (hulp zoeken bij) het dragen van jouw lasten door een ander - waarvan je zelf niet of nauwelijks beseft dat je ze hebt of dat je dat doet. Je zoekt een kruier, dus.

Vleeskeuring

Het is geen flirten geweest. Het is een onbewust collectief ingeburgerd automatisch doorlicht-proces waarmee jij, vrouw, iedere man die je tegenkomt, keurt. Kijken wat voor vlees je in de kuip hebt.

Het is 'n berekenende afvalrace en een ijs-koude daad want jouw ogen toonden hoe jij afstand hield. Je kunt niet anders. Ze staan koud, ze stralen geen warmte of levenslust uit en deze vleeskeuring gaat vooraf aan de beslissing of je iemand wel of niet zou willen inlijven.

Ik merkte het aan je en reageerde erop, toen nog onbewust van wat ik nu bij het opschrijven zie ontstaan, en stak mijn hand naar je uit en zei mijn naam; zo maakte ik het je makkelijk om 'contact' te maken en een gesprek te beginnen door de brug voor je te leggen, ook al ging het gesprek over die cable flex en hoe je die ging gebruiken en waarom. Je gaf openlijk uitleg en vertelde dat je gewezen topsporter was die obstakelraces en triathlons deed en met je lichaam dus tot het uiterste gaat en dan raar staat te kijken dat het protesteert; net als een burnout is het een fysiek vastlopen om te laten zien dat het leven er niet over gaat, over "continu je lichaam of geest of beide tot het uiterste inspannen" want in feite is dit een uitingsvorm "om maar wat te hebben". Afleiding dus. Het gaat er nooit om wat je doet maar hoe je het doet en je onthulde het afwezig zijn van een werkelijk stabiele basis. Dat voelde zo toen je het luchtigjes beschreef en ipv onder de indruk te zijn van jouw prestaties, schrok ik van wat jij je aandeed.

Vastlopen: het nut van de burnout

Wat is het nut van extreme sport of extreem veel sporten en de beste willen zijn anders dan bezigheidstherapie in een prestatiemaatschappij als uitvloeisel van Verdeel en Heers en Verwar en Plunder?
Da's een ander hoofdstuk. De aard van de ontmoeting is blootgelegd. Veel leuker. Daar houden we het nu even bij.++

[Notitie in het dagboek van 22 februari 2016]


== Hoofdstuk 2:

From Hero to Zero 

Zo vaak meegemaakt: eerst ben je de held en voor je het weet moet je kapot, stuk en dood; van held naar geweld, van tien naar nul - soms in maanden, soms in seconden.

Wat is de beweegreden achter zulk gedrag? Wat gebeurt er nu eigenlijk?

Om bij 't begin te beginnen. Iedereen weet, wij zoeken afleiding. In drank, drugs en... elkaar. 

Zodra dat lukt is de lol eraf en kan het leunen beginnen. De prooi is getemd.

Zijsprong | Vandaar de uitspraak: "Naast een vrouw staat een trotse man"; dit geldt m/v uiteraard; ook omgekeerd. Trots is degene m/v die op zichzelf leunt en niet op een ander; dat maakt trots.

Dus zodra je "bezit" hebt van een ander, ga je niet langer in het gevlei willen komen maar ga je die ander laten voelen waar het om begonnen was: "En nu moet jij mijn lasten dragen" en val je die ander LASTig met jouw LASTen die je zelf niet wenst te dragen.

En wees eerlijk, je zou niet weten hoe en de meesten zijn zich niet eens bewust dat ze dit doen. Toch doet IEDEREEN dit.

Ga maar na. Wellicht niet altijd en niet bij iedereen maarrr je bent ertoe in staat als de gelegenheid zich voordoet - en als je het één keer doet, doe je het altijd, dus doet iedereen het altijd.

Kijk maar goed om je heen en in de spiegel.

Aanleiding: droom | 

Ik werd vannacht wakker van een droom waarin ik zag hoe iemand mij met grote ogen tegemoet kwam. Het hield mij bezig tot ik inzag hoe zij mij eigenlijk liet voelen dat ik haar held was.

Vraag: waarom zou iemand dit eigenlijk doen?

Zijsprong | nu begrijp je hoe guru's zich voelen als zij de antwoorden hebben die het volk niet heeft. 

Vraag | Doen machthebbers achter onze regeringen iets anders eigenlijk?

Wanneer je onderzoek naar zulk gedrag doet - en dat doe je vanzelf een keer als je vaak genoeg als zondebok bent gebruikt en de klappen hebt gehad - kom je uiteindelijk erachter wat wij mensen doen en waarom.*)

We leven met een gigantisch tekort aan eigenwaarde en zelfvertrouwen en moeten de leegte die dat geeft - en waaraan wij continu van binnenuit herinnerd worden - opvullen ergens mee. Met wat dan ook.

Zijsprong | Vandaar dat wij onze boosheid erover ook bij elke gelegenheid zo royaal laten voelen. Bijvoorbeeld wanneer iemand afwijkt en zo de regels ontloopt waaraan jij wèl moet voldoen. Hoe kun jij in 's hemelsnaam een ander gunnen wat jou nooit gegund was?

Álles wat wij doen is dus "om maar iets te hebben" en in feite negatief van aard, want wij hebben het over tekort dat we opvullen.

Je ziet nu in, dat - onze wanhopige zucht naar - liefde relatief is. Zolang het gaat om liefde vanuit zielsverliefdheid is het puur; "liefde op het eerste gezicht."

Zodra lust overheerst is het eigenbelang geworden en gaat het om machtsstrijd; prooi, temmen en lastig vallen - de kern van parasitair gedrag. En da's voelbaar.++

Meerleeslinks:

Wat wij mensen doen en waarom: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/07/wat-wij-mensen-doen.html

Parasitair gedrag: pesten en bloedzuigen in de categorie bezitsdrang | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2016/02/parasitair-gedrag-pesten-en-bloedzuigen.html  

Het lullige gedrag van Guru's en hun volgelingen: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/11/het-lullige-gedrag-van-guru-en-volgelingen.html

Hero: youtu.be/6MjHA3cLKn0

bron: facebook.com/838190466290622, 19 februari 2016, 14:04 |


== Hoofdstuk 3:

Seks is leeg zonder liefdevolle verbinding | 

"Je bent altijd welkom om te zien waar je staat en jezelf te testen en de dialoog met mij aan te gaan."

Dit kwam zo in mij op. Nu pas ben ik jouw meel gaan lezen. Ik voel dat er geilheid meelift in jouw bericht.

Zo begon mijn email aan een ex-geliefde. Ik vervolgde met:

"Je bent welkom om hier te zijn, een knuffel te ontvangen en er gelijk achter te komen dat die nooit voldoende zal zijn. En een vrijpartij, hoe kort of lang ook, óók niet; als-ie kort is ga je mopperen dat jou te kort gedaan is - wat onzin is maar dat maak je jezelf wijs omdat je méér wilt dus "langer leunen"; en als die lang is merk je dat je met totaal andere dingen bezig bent dan met vrijen.
Ik voel je altijd afdwalen en ik voel ook aan het ontbreken van gevoel (onderling contact) dat je eigenlijk helemaal niet meedoet in het liefdesspel.
Oh zeker, je ondergaat het... de vraag is alleen: wát onderga je?? Als wij vrijen ben je niet blij dat we vrijen maar dat je aansluiting hebt, gezien wordt, mee mag doen.
Vrijen is secundair voor je zodra het begint. Dus ben je de eerste tijd voornamelijk bezig met een uitzoekwerk in jezelf hoe je dit fenomeen, vrijen dus, optimaal voor je kunt laten werken - dus zoveel mogelijk rendement eruit kunt slepen.
Aan het ontbreken van gevoel (wezenlijk contact) en van "normale spanning" (liefdevolle uitwisseling) merk ik dat je niet alleen niet meedoet, maar dat alles wat je doet gericht is op mij leegzuigen - je maakt er een one woman show van, betrekt mij nergens bij maar zolang ik mee doe en jou plezier, heb jij vrij spel om in alle rust (!) mij te plunderen.

Ziel zegt het. Dit is wat je deed.

En je weet het zelf ook alleen nu pas ben je zover om het ook te kunnen horen, omdat je eraan toe bent en het dus wilt en kunt veranderen. Daarom confronteer ik je ermee zodat je weet wat je doet
en waarom.

Dit doet iedereen. Jij, jouw voorgangster, mijn exgenote en zelfs mijn eerste dinnetje. (En vlak onze auw-ders niet uit.)

Parasiteren heeft een doel en dat is "terugpakken wat je gemist hebt" en zo compenseren wat jou is aangedaan.

Jij wilt graag weer neuken met mij, voel ik nu, en je ziet nu waar dat om gaat èn je ziet dat dat de grootst mogelijke onzin is, zolang het je niet om mij gaat maar om energie halen, om parasiteren; om "plunderen".
Prooi, dus. Iets anders ben ik niet voor je. Anderen zoeken een trofee, jij een prooi. En vrijen is de geëigende weg gebleken om dat ongestoord te doen.
Je weet dit: zodra ik je aankijk weten jij en ik dit allebei. Je bent nooit zuiver bezig tijdens het vrijen, jouw ogen tonen dat. Wat ik merk is geen concentratie en je bent niet bij mij, je bent niet met mij of mijn welzijn begaan. Je bent uit op leeg zuigen. Je put mij uit. Kiespijn, buikpijn en rugpijn zijn het gevolg. 
En dat sprak ik uit, zodra het zich voordeed. Toen nog denkend dat het onschuldig zuigen was ipv bloeddorstig leegroven. En toch deed ik mee; ik was blind gemaakt, uit liefde.

Je ziet, dat je welkom bent om de spiegel gepresenteerd te krijgen.
Het is de hoogste tijd. Kom tot inzicht en inkeer. Wat je doet kan echt niet langer. Het is vreselijk. Ik heb jou nooit als fijn
gezelschap mogen ervaren omdat je dat niet was omdat je geen moer om mij
geeft, alléén om mijn energie (om te leunen dus om maar wat te hebben). Corrigeer dat."

Naschrift | 

Geen enkel verwijt, alléén spiegel. Beiden hebben wij ervan geleerd.
Ik had te leren dat mensen je met hun intentie kunnen aantrekken en je doen geloven dat jij hun Held bent, maar je bent niets anders dan "gemakkelijk voorhanden" zolang er geen sprake is van liefde oftewel ziele-aantrekking.
En zij had onvoorwaardelijke liefde te leren kennen om te zien dat het leven wèl de moeite waard is.++

Meerleeslinks 3: 

*Seks willen is vaak “leunen op een ander”. Seks “om maar wat te hebben”. Ieder mens straalt z'n behoefte en daarmee z'n tekort uit. Dus je bent te lijmen met een natte vinger en dat is voelbaar voor anderen. Dat geldt voor bijna alles wat we doen om ons beter te willen voelen. Dat geldt zelfs (en juist) voor seks. Dan wordt seks “om maar iets te hebben”. Uit: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/08/seks-willen-is-vaak-leunen-op-een-ander.html

*Vrouw, ik heb je nodig | boodschap voor alle vrouwen: 
dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/06/vrouw-ik-heb-je-nodig.html

* "Dom en lelijk", nuttig om achterliggende drijfveren bloot te leggen als nalatenschap van de kerk en wellicht één van de belangrijkste inzichten over deze eeuw: facebook.com/818542748255394

* Hoe eer je een vrouw? Wat is de enorme verantwoordelijkheid van de man? | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/07/hoe-eer-je-een-vrouw.html

* From Hero to Zero - facebook.com/838190466290622


bron: fb.com/844445628998439, 2 maart 2016, 14:47 |  


== Hoofdstuk 4:

De knuffel en het gemis eraan; Oorsprong van wiebeligheid

Volledige titel: "De knuffel, emotioneel en mentaal - het omgeven en het dragen - en het gemis eraan als Oorsprong van wiebeligheid"

Vanmiddag kreeg ik opeens misselijkheid en toen dat aanhield diende de oorsprong zich aan: het was omdat mijn dochter zich diep ongelukkig voelde en haar moeder niet -emotioneel of mentaal- bereiken kon. Ooit. Ze is tien.

Ze projecteerde haar ongenoegen voelbaar bij mij en ik reageerde. Ik vroeg haar waar ze nu eigenlijk het liefste wilde zijn en garandeerde haar dat ik haar in vijf minuten zou brengen naar waar ze wilde als ze niet bij mij wilde zijn - terwijl ze uiteindelijk hier wèl wilde zijn, zei ze, want hier is het feest, er is rust, plezier, onvoorwaardelijke liefde, verbinding en altijd lekker eten. Altijd.

Dus waarom die houding? Ze zei niets dus moest ik het raden. En dat gebeurt van-zelf (zelf is ziel) zodra je dat de ruimte geeft.

Ze wilde blijven maar wist niet wat haar mankeerde en kon niets zeggen. Totdat ik voorstelde om samen thee te drinken en ik haar op m'n knie nam, een ingeving die ik zonder denken opvolgde: "de knuffel die zij nodig had".

Het grootste gat in onze beleving; ons leven is niet compleet zonder de emotionele en mentale knuffel, het omgeven en dragen; de vaderlijke omarming die ons doet voelen dat we OK zijn. Gehoord, gezien en gewaardeerd worden in één beweging: de Knuffel.

De knuffel 

De knuffel, die ieder van ons nodig heeft èn ieder mist, omdat niemand die ooit geven kon en niemand die dus kent. De knuffel die staat voor geliefd zijn, voor veiligheid en geborgenheid en opperste bescherming: die van de familie... de honkvaste bescherming tegen de buitenwereld en tegen verraad.

Dat kennen wij niet maar wel het omgekeerde: verraad.

Verraad naar ons toe èn de wiebeligheid van een onzeker bestaan zonder zelfvertrouwen, eigenwaarde en honkvastheid.

Wie voorbij een bepaalde leeftijd komt (niet per sé dertig, veertig of vijftig) of de ouders niet meer heeft, kan er niet meer bij aankloppen voor dergelijke steun en dat is ook niet nodig. Die kennen zij zelf al niet en konden dat nooit geven en kunnen dat dus nu ook niet; dat is de "mens in onzekerheid". Dus moeten wij bij onszelf te rade en dat is de enige plek waar je ooit terecht kunt.

Hoe?

Word jouw eigen partner.

Wees jouw eigen knuffel.

De ultieme zoektocht naar jezelf, om van zoeken tot vinden te komen en van denken naar weten en dus van wiebeligheid naar... stabiliteit.++

Leestip: vorige blogs

bron: facebook.com/842642382512097, 27 februari 2016, 21:06 |

== Hoofdstuk 5: 

Geboorte van de nieuwe mens gaat niet zonder pijn

Wij mensen zitten vol pijn en vechten met degene die de vinger op de zere plek legt. 

Je hebt geen boodschap aan "Waarheid doet geen pijn. Oude wonden wel" want je hebt pijn en verdriet en boosheid en "zij hebben het gedaan" dus je wilt eerst genoegdoening, gelijk een klein kind, vóór je verder kunt. Wra-cula...

Wraak is een zeepbel. Het brengt niets dan desillusie.

Zodra jij jouw vergelding hebt, spat de zeepbel en zit je met lege handen. Zo leert de ziel ons dat "vechten tégen" een lege en zinloze bezigheid is die niets oplevert en geen bijdrage is.

Wraak is een zeepbel. Het brengt niets dan desillusie.

Wat je wilt is de warmte van ziel en spirit voelen -zoals beschreven in het eerste hoofdstuk van het boek "Vader Aarde" (facebook.com/838380362938299)- en die omarming hou je zelf bij je weg.

Je vreest het vuur dat loutert en wat jou zal verwarmen als jouw eigen passie.

Stap door het vuur en kom er zo achter dat dat niet de hel is maar de poort van jouw denken die jou nog hier gevangen houdt. De angst voor pijn dus. Aangeleerd na jaren van geestelijke terreur.

Een vrouw kan niet bevallen van haar kind als ze de pijn niet omarmt.

Overgave aan de pijn - aan zichzelf dus, want we bestaan als soort al meer dan driehonderdduizend jaar dus de ziel weet de weg intussen nou wel - is dus voorwaarde voor de geboorte van de nieuwe mens. Degene die in je zit en naar buiten wil.

Stap door het vuur. Loop niet langer weg maar keten je vast en dwing jezelf het louterende vuur te omarmen, als de passie van jouw eigen hart.

Net als de man in dit filmpje - youtu.be/FEHQEw2edw4.

Je kunt het zelf zonder hulpmiddelen, zonder wierook, kaarsen, drank, drugs, ayahuasca; gewoon doen. De ziel zal je geleiden want wij mensen doen en kunnen helemaal niets. Ziel regelt alles alleen hou jij dat nu krampachtig tegen. Da's jezelf saboteren of "zelf-sabotage".

Ga ervoor. En lees na afloop hoe het je gelukt is in deze blog terug: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2015/01/hoe-het-werkt-hoe-word-ik-een-zonnetje.html 

++

bron: facebook.com/842849062491429, 27 februari 2016, 9:07 |

Dit was het. Gefeliciteerd. Dit waren 3.280 woorden.


Alle shit op een rij  Essentie van een kennismaking: wat vrouwen doen wanneer ze een man zien | From Hero to Zero | Seks is leeg zonder liefdevolle verbinding | De Zucht naar De Knuffel | Geboorte van de nieuwe mens

Liefde maakt blind. Loyaliteit nog meer; een ongeschreven contract met degene van wie je afhankelijk bent gemaakt

We reden met een opperbest humeur naar het feestje van tante -oudste zus van mijn moeder- in de wagen van zwager. Ik nam de trein terug, alléén. Dit was tien jaar terug.

Het escaleerde op de heenweg en ik werd als schuldige aangewezen.

Waarom? Omdat ik er iets van zei...

Mijn moeder begon midden tijdens de rit te zuigen door te vertellen over slecht nieuws dat ze ergens gelezen had. Op samenzweerderige toon vertelde ze erover alsof het wereldnieuws was maar in plaats van blij ervan worden, voelde ik mijn energie onmiddellijk naar beneden gaan en de sfeer vergallen en greep gelijk in: 

"Stop, het is negatief, praat daar niet over!" 

-'Maar Robert, het ís toch zo?' - zo vergoeilijkte (legitimeerde) ze haar zaak om slinks ermee weg te komen. 

Parasiteren zit in een klein hoekje

Ja, het was inderdaad zo - als we de media mogen geloven (doe ik niet overigens, eenzijdig en gekleurd en opruiend en manipulerend nieuws is voor mij geen nieuws).
Nou èn? Zij maakte er nu eigenbelang van door er op dat moment op die manier over te vertellen en zo de energie en sfeer naar beneden te halen.

Zuigen zonder opvallen... Da's een talent.

Mijn zus pakte die ellende ook op want niet veel later kwamen we bij de kruising van de A16; afslaan richting Capelle/Brienenoordbrug of rechtdoor richting Alexanderpolder. Zus twijfelde hardop over de route en overlegde niet maar dirigeerde naar het zuiden. Toen ik zei dat dat niet klopte en dat we moesten keren, schreeuwde ze, was plotseling in alle staten en was ik opeens een kreng.
De nagalm van die verwensing dreunde na, haar boosheid dreef de auto voort en mij eruit, om mij te helpen besluiten de terugweg alléén te reizen, per trein.

Gecertificeerde Verdeel-en-Heers-intrigrante

De oorzaak was de energie-aderlating die moeder geënsceneerd had, maar erg genoeg viel moeder mij naderhand weer aan door opnieuw samenzweerderig te stellen dat zus onder veel stress stond en ik haar beter kon ontzien; haar met rust diende te laten, was de boodschap dus. 

Hoe tegenstrijdig, naargeestig en opnieuw zuigend was dit?! Moeder creëert het probleem, komt er mee weg doordat de kinderen onderling gaan vechten -ik vocht niet maar mocht de klappen incasseren- en vervolgens kreeg ik opnieuw die verdekte aanval van mijn moeder.

Wat was de eigenlijke beweegreden van mijn moeder om dit te zeggen? Ze had de sfeer kapot gemaakt, ervan geprofiteerd en kwam nu voor een extra shot door mij te besluipen met een originele en briljante maar negatieve benadering.

Opeens wordt mij ook duidelijk dat zij zich stilletjes had zitten te vermaken tijdens het geruzie, vanuit haar plek op de achterbank.

En nu valt mij ook nog in, dat ze ons bovendien nog verder verdeelde en er zelf over heerste, als intrigante. Je hoort iets dergelijks immers uit te praten en op te lossen. Zij creëerde het omgekeerde. De ultieme, gecertificeerde, Verdeel-en-Heers-intrigante.

Bemoeizucht tijdens uitvaartbespreking

Hoe verklaar je anders het in het honderd lopen van het gesprek met de uitvaartverzekeringsdame waar mijn moeder zo nodig bij moest zijn en CONTINU onzinvragen zat te stellen, èn zat te gebaren dat ik stil moest blijven wanneer ik eens wat zei, en toen dat niet voldoende was, brutaal te stellen dat zus maar niet moest speechen bij de kist van haar vader.

Brutaal en arrogant maar was niet het ergste. Het was provocerend en ze wilde zich voeden met de wrijving die zou ontstaan hierdoor. Die kans kreeg ze niet want in twee seconden hing ik voor haar neus om haar tot de orde te roepen en toen ze daarop niet (maar dan ook echt NIET) reageerde, het op een brullen te zetten en haar gezicht tot op 2 millimeter te naderen om haar ongewenste gedrag haarfijn te benoemen. En toen het niet ophield, het gewoon keihard nóg eens te doen. En haar voor te houden wat ze hier eigenlijk kwam doen, waarna ze maar even een sigaretje ging roken.

Mijn zus deed weer hetzelfde: ze ging haar boosheid op mij botvieren; niet gelijk maar naderhand, of een andere dag zelfs.

Loyaliteit is een ongeschreven contract met degene van wie je afhankelijk bent gemaakt

De loyaliteit naar de ouder is spreekwoordelijk te noemen terwijl die de veroorzaakster is geweest van alle onvrede, maar het kind valt vanzelf terug in het oude drama en vecht 't uit met 'n ander jong uit het nest. 

nb: Niet alleen in dit geval; de ingeving meldt dat het meestal zo zit. Ga maar na: onderlinge strijd om mensen onderling bezig te houden is het uiteindelijke doel van Verdeel-en-Heers-praktijken.

Zwager probeerde naderhand op een nette toon, vanuit zijn gevoel, nog "netjes" tot moeder door te dringen. Maar dat lukte niet. Natuurlijk niet. Moeder is zelf echt wel op de hoogte van haar eigen zieke, parasiterende gedrag en legde keurig alles wat zwager aandroeg terzijde door het te negeren.

De verhullende streken van de heimelijke parasiet

Gek, dat mij nu pas invalt hoe zij parasiteerde en dat ik dat na heel veel jaar wel bij mijn exgenote herkende maar niet van mijn moeder. Nu wel. Zo zal het iedereen wel vergaan die loyaliteit naar de ouders kent, omdat afhankelijkheid van degene die je voedt en verzorgt nu eenmaal loyaliteit creëert.

Niet de eerste keer geweest. Ik herinner mij nog een dergelijk voorval. Ik heb op haar verjaardag tegen mijn moeder staan gillen op een parkeerplaats en ik begreep toen niet waarom.

Bij aankomst op de parkeerplaats voor een restaurant, boven op een duin, was iets gebeurd tussen mijn moeder en mijn vriendin, toen zwanger van mijn jongste kind. Nu was mijn vriendin sowieso al gevoelig en bovendien zwanger dus nog gevoeliger. Daar komt bij, dat zij waarschijnlijk de intentie van mijn moeder haarfijn had opgepakt omdat mijn vriendin zelf óók een handje had van spelletjes spelen en het dus bliksemsnel herkende. Ze viel uit naar mijn moeder en ik kon er niet omheen, wilde de zaak sussen maar voor ik het wist deed ik hetzelfde en brulde 't uit tegen de jarige.

Essentie: eigenbelang doet iemand situaties creëren en parasiteren

Herken patronen in gezinssituaties; "moeder steekt de fik aan en kinderen reageren er indirect op" -mijn zus althans- en gaan onderling vechten, om indirect te laten zien wat er gebeurt.

De eigenlijke boodschap is dus: Loyaliteit is een ongeschreven contract met degene waar je van afhankelijk bent gemaakt. 

Ingeving | De reden dat je verbeten naar jouw ouders bent en je ze toch niet de rug kunt toekeren: een loyaliteitsband staat kritisch gedrag in de weg van jou naar (één van) jouw ouders. De loyaliteit die ouders beschermt, de hand boven het hoofd houdt. Dat is de ongeschreven loyaliteitsband die iedereen kent, vanuit de afhankelijkheidssituatie die je als kind had naar ouders toe die volkomen onbereikbaar deden, uit angst om hun gevoel te tonen en zo zichzelf.

Ons gedrag spiegelt onze omgeving

Wat wij mensen doen is een afSPIEGELing van de wereld om ons heen, dus ik stuurde deze ingevingen maar eens naar mijn familie, vergezeld van deze tekst:

"Zus, jouw moeder is nooit jouw moeder geweest. Ze was er alleen fysiek, nooit emo of mentaal. Ze lachte je uit en liet je niet speechen bij papa's kist.De enige die er altijd voor je was, was ik. Ik liep nooit weg.Zij zoog en creëerde conflicten.Heb er over geschreven. Naar zwager gestuurd en staat op m'n fb pagina.
Zie, dat zij niet anders doet dan de Verdeel-en-Heers-wereld om ons heen."

Onze auw-ders konden er ook niets aan doen. Dat het zo gegroeid is althans. Ze hoeven het niet zo te laten.

Zie daar het bestaansrecht van "jezelf uitspreken".

bron: facebook.com/845335298909472, 4 maart 2016, 8:04 |

Meerleeslinks

Boosheid: historie van pijn en extreme uitingsvormen: facebook.com/832461390196863

Parasitair gedrag: pesten en bloedzuigen in de categorie bezitsdrang: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2016/02/parasitair-gedrag-pesten-en-bloedzuigen.html

Vampiers zijn gewone mensen zoals jij en ik die helaas een enorme bloeddorst hebben ontwikkeld uit pure kwaadheid ter compensatie van wat hen is aangedaan toen ze zich niet konden verweren: facebook.com/836500026459666

"Boos zijn is terecht, alleen dienen we zelf op onderzoek te gaan en niet een ander lastig te vallen met onze boosheid": facebook.com/822333527876316

"De motivatie van een intrigant kan politiek gericht zijn, of als middel om eigen ambities te verwezenlijken. De Romeinen kenden het verschijnsel al en spraken over divide et impera (verdeel en heers). Door een machtsblok te ondermijnen door onderlinge conflicten, kan de intrigant zijn machtspositie (of die van zijn opdrachtgever) gaandeweg verbeteren. Het kan voorkomen dat een groepering of zelfs een staat de rol van politiek intrigant op zich neemt en bepaalde bevolkingsgroepen of verschillende staten tegen elkaar uitspeelt": nl.wikipedia.org/wiki/Intrigant