Angst verdwijnt als sneeuw voor de zon als iemand leert vertrouwen op zichzelf.
Dat is een diepe... "Geloof" is hier synoniem voor Angst en vooral voor "niet-zeker-weten" terwijl Vertrouwen komt van binnenuit als rots in de branding. Dan is "hoop" gelijk niet meer nodig want dat lijken we buiten ons te zoeken terwijl Vertrouwen van binnenuit komt en hand in hand gaat met Verantwoordelijkheid nemen.
Zo simpel?
Zo simpel.
Dat is meer dan een keuze. Dat is eerder een traject van jaren, om ons los te worstelen van het systeem buiten ons en de tentakels ervan binnen in ons, zo ver reikt die indoctrinatie namelijk.
Angst verdwijnt als sneeuw voor de zon als iemand leert vertrouwen op zichzelf.
Kijk maar om je heen. Iedereen lult hetzelfde. Niemand is (continu!) bij zijn of haar Gevoel. Het gevoel mag in het beste geval "soms even meedoen"; rantsoen dus.
Dat is een kwalijke zaak gebaseerd op emotionele Kou (doe nou maar wat ik zeg, gedraag je, doe normaal, loop in de pas, wijk niet af) en ... Angst. Angst dat we niet goed genoeg zijn, omdat we goedkeuring van anderen nodig hebben. Dáár was onze "opvoeding" (en de dril-opleiding) toch op gericht?
Hoe kunnen we onszelf zijn en in dialoog onze behoefte tonen, als we continu leven in Angst voor o.a. Afwijzing? Wie durft er af te wijken?
Wie?
Bijna niemand, toch? Want weet je wel welke straf daarop staat? Dus.. wie durft...?
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderenGraag gedaan. Het blijft het topje van de ijsberg.
VerwijderenZie maar: http://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/03/corrigeerbaar-gedrag.html