Hoe hou ik mijn Eigen-Waarde – juist in een ontmoeting?

2457 woorden

“Even een gedachte… je kent misschien wel mensen die enkel contact opnemen als ze wat van je kunnen krijgen. Hoe ga jij daarmee om? Accepteren?”

Iemand vroeg zich dit “even” af. Daarmee snijdt hij zomaar één van de grootste issues van deze tijd aan. Ik vind dit een héél groot ding waar ik jarenlang op heb zitten studeren en verschillende relaties, cursussen, therapie, coaching en zelfstudie voor nodig had om er iets van te snappen. Dus ik sta er “even” uitgebreid bij stil.

Ik schreef terug: “Je bedoelt: iemand komt iets bij je hálen? En weinig of niets brèngen? De uitwisseling is niet gelijk – of energetisch niet gelijkwaardig? Balans is zoek? Dan…rigoureus kappen – en het beesje bij z’n naam noemen.” Nou… maar “even” uitwerken…

Na vier concrete tips kwam ik tot een heel nieuw hoofdstuk om het allemaal eens op te tekenen uit mijn eigen ervaring. Het thema is dus:“De ander zuigt. Hoe merk je dat? En wat kun je er aan doen? Hoe blijf je bij jezelf?” De subtitel die dit artikel meekrijgt is:
“De waarde van Eigen-Waarde” oftewel: “Bij jezelf blijven”. Zeg maar: “Je grenzen bewaken”

Benoemen om jezelf niet tekort te doen

Als je het moeilijk vindt om te benoemen hoe het voor je is – bijvoorbeeld als iemand belt met je, of mailt, en jij zou er omheen draaien… doe je jezelf tekort. Anders blijft “de bal” namelijk bij jou liggen.

Angst voor reactie van de ander

Ben je bang voor de reactie van de ander? Boosheid wellicht? Dat is niet raar. Dat hebben we allemaal. De meeste van onze ouders gaven ons niet de ruimte om onszelf te zijn en ons te uiten. Simpel gezegd… vraagt dit dus heel veel van ons!

Dan, zorg dat je je voorbereidt. Oefen het gesprek. Schrijf het op voor jezelf wat je te zeggen hebt. En zeg dan letterlijk wat je te zeggen hebt. Kort en krachtig. To the point.

Tips

Stel… iemand belt om af te spreken. Dat wil je niet. Nu zie je je geconfronteerd en moet je dus gelijk iets doen. Wat kun je doen?

Ten eerste, vraag tijd als je het niet gelijk durft of je uit kunt spreken. Daar is niets mis mee. Zorg dat jij de omstandigheden naar jouw hand zet, zodat jij je vrijuit durft te uiten, en zeg:
“Ik kan nu niet praten. Ik bel, mail of sms je zo.”
Of spreek af wanneer jij voelt dat je er tijd en zin in hebt. Gevolg: jij hebt de regie.

Tip 2. Staat de ander wel open voor jouw inbreng? Check bij je gevoel of het zinvol is om de dialoog aan te gaan of dat je met een smoes weg moet komen. Als het geen zin heeft, spaar dan jouw energie. Als het wel zin heeft, is er de volgende tip:

Tip 3. zeg vervolgens vanuit je tenen, vanuit je diepste Wezen, hoe het voor je is.
Er is geen antwoord op liefde. Liefde voor je zelf in dit geval – dat is de belangrijkste vorm van liefde die er is – naast zielsverbinding waarbij je hart in vuur en vlam staat 

Spreek altijd vanuit je zelf, ga nooit wijzen naar de ander, dan krijg je discussie en welles-nietes. Om dat te ontlopen, gebruik je “ik-ik-jij”. Dat werkt zo: “Ik merk dit. Ik voel dit. Ik wil dat. Hoe is dat voor jou?”

“Ik vond onze vorige ontmoeting niet geheel positief. Er ontbrak iets.
(Wat ik merkte was…) Ik mis jouw bijdrage. Het voelt uit balans – alsof ik méér moet inbrengen dan jij en dat je iets komt halen.

*Dat voelt niet goed. 

*Ik doe mezelf te kort als ik zo met je doorga.

*(Dus…) Ik wil niet met je afspreken.

Tip: stop deze notitie in je portemonnee en bekijk het af en toe.

Dit vraagt oefening zodat het “gewoonte” wordt – maar is het meer dan waard. Zo praat je onberispelijk namelijk. Het is een schoonheid om zo te praten! Ga maar na: je verwijt niemand iets, je houdt alles bij jezelf en vertelt wat jíj hebt geconstateerd.

Als iemand je daarop durft aanvallen, kun je heel eenvoudig de grens trekken door te stellen:
“Zo is het voor mij”, eventueel aangevuld met:
“Hoe weet jij hoe iets voor een ander is? Dat is je zaak niet. Bemoei je er niet mee.”

De regie nemen; voor gevorderden kan er nog achteraan: “Als je meer wilt of een andere visie hebt, dien je eerst uit te leggen wat jij voelt en wat je wilt. Ik wil jouw gevoel en jouw behoefte weten. Je bent anders niet duidelijk zo. Zonder die informatie praten we om de hete brei heen en pak je bovendien ook nog mijn energie af – en dan is dit gesprek snel afgelopen. Want zo wil ik dat niet.”
Kijk wat er gebeurt: Je stelt je grenzen en je geeft voorwaarden aan waaronder jij het gesprek al dan niet in zou willen gaan. Je hebt de regie in handen. Jij schept je eigen omstandigheden zo, waaronder jij je goed kunt uiten, zonder je in bochten te wringen.

"Er is geen antwoord op liefde; spreek altijd vanuit je zelf"

Tip 4. Als iemand wat van je wil en je hebt geen zin in zoveel moeite, zeg dat dan eenvoudig: “Ik heb geen zin”.

Tip 5. Inzien wat er gebeurt. Is iemand aan het zuigen? Benoem dat dan. Of zeg: "Nou èn?!?"
Hieronder een aantal situaties, benoemd met voorbeelden en mogelijke tegenreacties om (te proberen!) in dialoog te blijven of af te kappen.

“De waarde van Eigen-Waarde” oftewel: “Bij jezelf blijven”; “Je grenzen bewaken” Thema van dit artikel is dus: de ander zuigt. Hoe merk je dat? En wat kun je er aan doen? Hoe blijf je bij jezelf?

Doorvragen van de ander

Als mensen doorvragen met een ogenschijnlijk onschuldig “Waarom niet?”, kun je je realiseren “dat is mijn zaak” en niet die van de ander. Dat kun je dus ook hardop zeggen. Ben je liever ontwijkend, dan kan zou het antwoord kunnen luiden: “Ik weet niet waarom niet” – dat is om het simpel te houden. En dan gelijk opstappen en wegwezen.

Doordrammen: afhouden van bloedzuigers

“Slimme” mensen kunnen doordrammen; doorvragen en jou voorleggen: “Wat heb je ervoor nodig om wel zin te krijgen?” Feitelijk is dit niet respectvol maar doordrammen.

Er zitten bloedzuigers tussen dus dan kun je dat kortaf benoemen: “Je zuigt”. Iemand die dan de trukendoos opengooit en je gaat verleiden om iets te doen tegen je zin, zuigt dus nog veel meer!

Bloedzuigers herkennen

Hoe je dat merkt? Voel maar, in je onderbuik. Als het daar trekt en tekeer gaat dan weet je: het is mis. Hier wordt energie gestolen! Afkappen dus:
“Je zuigt enorm. Dit is niet goed voor mij. Ik beëindig nu dit gesprek. Bel me niet meer.”

Dichtslaan

Sommige mensen hebben een dermate krachtige energie, dat het lastig is bij jezelf te blijven; we slaan dicht. Neem dan een mentale stap terug. Bekijk de situatie van afstand en probeer in te zien wat er gebeurt.
Wil niet zeggen dat dit in één keer lukt. Met mijn ex-genote duurde het jaren voor ik het inzag wat ze nu eigenlijk aan het doen was. Ze greep me energetisch en trok me leeg. Dan sla je dus dicht, als reactie op zoveel (onzichtbare) vijandigheid!
Nu zie ik dat gelijk in, omdat ik er een jarenlange (!) analyse van heb gemaakt.

Denk je dat jouw boodschap overkomt?

Het is niet jouw zaak of de ander jou begrijpt of niet. Misschien saboteert die ander zichzelf wel. Dat gebeurt vaak onbewust trouwens. Dan snapt die ander dus niets van wat je zegt en kan vragen blijven stellen tot de dag om is.

Verdraaien van woorden of intenties

Het kan soms extreem negatief uitpakken. Immers… We hebben collectief niet geleerd “het” in ons-zelf te vinden dus klauwen we bij een ander. Negatief zijn wil eigenlijk zeggen: ik zit met een tekort en jij moet dat aanvullen. Dat kan soms extreme vormen aannemen. Mensen die stellig en koppig in hun gelijk blijven zitten met één doel: blijven aanvallen en zo jouw energie jatten. Want zolang jij erop reageert, voedt je hen. Gek genoeg werkt het soms zo, ik heb dat onder andere in mijn huwelijk zo zien gebeuren. Het was beslist niet makkelijk maar tjéé, wat heb ik ervan geleerd; ik herken het nu ogenblikkelijk en deel dit nu met liefde.

We hebben collectief niet geleerd “het” in ons-zelf te vinden dus klauwen we bij een ander

Energie stelen

In feite komt het neer op energie stelen. Als iemand niet wil luisteren omdat het daar helemaal niet om gaat, dan kun je blijven argumenteren, of je doet een stap terug, zodat je voor jezelf kunt constateren wat er nu eigenlijk gebeurt. Kijk dan eens of je voor jezelf kunt vaststellen:
“Je beschadigt me, je doet mij en mijn woorden geweld aan; ergo: je verkracht me”.

Als je dit stadium eenmaal bereikt hebt, dan is afscheid vaak het enige dat resteert. Die ander is onverbeterlijk gebleken en staat nergens voor open. Advies: Red je vege lijf.

Nou èn??

Of je moet zin hebben in een potje rellen en gaat het zelfde spelletje omgekeerd mee doen, kijkt iemand recht aan en zegt: "Nou èn??" Dit is eigenlijk de allerleukste ! Blijf vragen stellen! Daarmee ligt in één klap de bewijslast niet meer bij jou. Pas op, want geoefende zuigers zijn glad en leggen het zo weer opnieuw bij jou neer, dus blijf in die "Nou èn??"-modus door vragen te blijven stellen, bijvoorbeeld in opperste verbazing zeggen: "Wat is daar nou zo erg aan??". Dat is de bal terugleggen waar die hoort. Je laat die ander languit gaan als je het handig doet! Probleem ook opgelost :) 

Kortom: "Nou en" zeggen en steevast herhalen. Je houding zegt:  "What's da f**king problem?" Leuk hè...

Afkappen

Als het echt niet meer gaat kun je iemand afkappen die domweg doorgaat met zuigen:

*dat zijn jóuw woorden (spiegelend terugleggen)

*(als dat alles is) dan leg ik dat naast me neer (“officieel” niet laten raken; “het gaat niet over mij”)

 *wat heeft dit met mij te maken? (teruggeven)

 *ik bewonder/wat een enthousiasme, heb je nog meer? Echt, ik vermaak me kostelijk! :-) (relativeren)

 *wat moet ik met die informatie? Ik ben niet je therapeut. Of mag ik geld rekenen voor dit gesprek? (heel direct en confronterend met de essentie)

 *"hou het bij je!" (concrete opdracht – je laat je tanden zien)
Wat je eigenlijk zegt is: "hou jouw energie of onvrede bij je - of zeg me duidelijk wat je wilt";
of:
"Het gaat over kritiek die feitelijk niet over mij gaat (dus hou dat bij je)"

*Nog concreter is ten slotte: "Stop. Bemoei je niet (langer) met mij" (dan is de bodem bereikt). 

Voor jezelf opkomen

Wat wel jouw zaak is, is dat je voor jezelf opkomt. Dat is voor de meesten van ons een heel traject waarin we allemaal iets te leren hebben, aangezien we dat niet meekregen. Ons schoolsysteem is bovendien gebouwd om ons braaf en kritiekloos te laten meelopen in emotionele en intellectuele afhankelijkheid op basis van goedkeuring van anderen. Voor jezelf opkomen past daar niet in.
Dit zijn iig handvatten.

De ultieme ontwapenende vraag als je geen antwoord wilt geven: “Waarom wil je dat weten?”
Het kan ook milder. Als je de confrontatie aan durft, omdat je inschat dat dat zin heeft, kun je stellen dat het die ander z’n zaak niet is. Wil je niet mee gaan in de richting van de ander, dan kun je altijd deze ultieme ontwapenende vraag stellen:

“Waarom wil je dat weten?”

Da’s eigenlijk een hele sterke vraag, omdat je zo rechtstreeks informeert naar iemands behoefte. Je kunt dan praten over de essentie.

NB: vaak wordt deze vraag niet begrepen en op een andere manier beantwoord – of genegeerd.
In dat geval ga je terug naar de basisvraag: je wilt de essentie weten. Je vraagt dan gewoon opnieuw naar de wens van de ander. Benoem het maar: “Wat is je wens?” Of: “Wat wil je nu èigenlijk?”
De ander ziet zich geconfronteerd om werkelijk op te biechten waar het om gaat.

Dat kan soms zelfs heel verrassend en positief uitpakken. In ieder geval vullen we het niet voor de ander in maar geven we die ander gelegenheid om zich te uiten. Zo krijg je dialoog. Leuk!

Integer de dialoog in

Het kan ook anders. Iemand die integer is en van je houdt en werkelijke interesse in jou heeft en goede bedoelingen, zou ons dan kunnen vragen “Is er iets aan de hand?” Oftewel: “Zullen we even praten?” Dan heb je een basis om verder te gaan. Ga kijken of er iets positiefs in zit!

Uit het leven gegrepen

Iemand nam contact op en wilde met mij afspreken. Er gebeurde iets bijzonders: ik voelde de behoefte – zelfs op afstand al. Wat ik voelde in mijn eigen lichaam: ze vond mij heel geslaagd. Dat bleek trouwens ook uit haar woordkeus en bovendien vooral uit de metaboodschap – “tussen de regels noemen we dat”; duidelijk voelbaar dus.

“Wat zou jij willen?” – op weg naar openheid en eerlijkheid

Echter, wàt zij ook voelde, het voelde voor mij anders. Om haar af te remmen, stelde ik: “Je kènt mij nog niet eens”. Immers, zij confronteerde mij met een beeld wat zij in zich droeg over hoe het met een man zou kunnen zijn. Ik zou dus heel cru kunnen stellen: “Wat heeft dat met mij te maken?” Maar zoiets zeg je niet. Dat mag wat milder.
Ik stelde daarom deze ontwapenende vraag: “Wat zou jij willen?”
De intentie die ik er mentaal aan toevoegde was: “Dit wil ik echt weten; het is cruciaal voor onze dialoog.”

De boodschap kwam aan. Ze antwoordde direct met: “Terechte vraag. Meer dagen in de week zou fijn zijn”. Om vervolgens in zichzelf te gaan en mij werkelijk in alle openheid en in all eerlijkheid te vertellen wat zij diep van binnen ècht zou willen.

Verrassend en bloedmooi, hoe dan de dialoog op diepste niveau kan ontstaan. Je kunt nieuwe afspraken maken over wat je wel en niet wilt. En elkaar daarin ontmoeten.

Vrijheid: samen lol maken èn goed voor jezelf blijven zorgen

Zo creëer je vrij-blijvendheid. Voor jezelf en de ander. De mooiste situatie en een bodem om samen de lol te beleven die je van plan bent.

Wat zijn de voorwaarden?

Het vereist, dat je jezelf niet verloochent en ermee durft te komen wat er in je leeft.
Door dit van jezelf te weten en te verdedigen, kun je de dialoog in stappen en dat ook “eisen” van de ander. “Wat zou jij willen” is een vraag die de weg daartoe heel mild -maar vooral duidelijk- open legt.

Met ik-ik-jij kun je bovendien alles bespreekbaar maken. En houden. En-joy!++

Meerleeslinks:

• “Hoe hou ik mijn Eigen-Waarde – juist in een ontmoeting?” | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/03/eigenwaarde.html 
• “Iemand vol boosheid is gemakkelijk te provoceren | over kwaadheid, angst en zorgvuldigheid of verantwoordelijkheid voor onze eigen inbreng” | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/05/zorgvuldigheid.html 
• “Boosheid vs. oude, sluimerende, boosheid (en angst)” | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/04/boosheid.html 
• “Parasieten herkennen - bloedzuigers en ander modern vampirisme” | "Zoals ieder mens heb je liefde nodig, jij doet dat door de ander naar beneden te sabelen. Daar zit geen positief ding aan. Dat is energie vreten van een ander" | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/06/parasieten-herkennen.html 
• “Wat wij mensen doen en waarom | verband tussen Tekort. Behoefte. Intentie. Zucht naar Geluk. Levenslust. En werkelijke rijkdom” | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/07/wat-wij-mensen-doen.html 
• “Menselijk Perspectief | We zoeken het buiten ons zelf” | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/08/menselijk-perspectief.html 
• “Hou ze heel, geef ze ruimte - dat wat ieder mens nodig heeft; waar ieder mens recht op heeft”  | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/07/hou-ze-heel.html 
• “De strijd om energie” | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/09/de-strijd-om-energie.html 
• “Hou ze heel, geef ze ruimte - dat wat ieder mens nodig heeft; waar ieder mens recht op heeft” | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/07/hou-ze-heel.html
• “Van jezelf houden” | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/08/van-jezelf-houden.html
• “Gebruik je talenten positief” | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/09/gebruik-je-talenten-positief.html
• Wat er gebeurt als je niet resoneert op de ander 
• “Verbale agressie hoef je nooit te tolereren | tips om met parasitair gedrag om te gaan” | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/09/verbale-agressie-nooit-tolereren.html 

Dit is mijn studieterrein en expertise. Ontmoet mij op fb.com/hetlichaamliegtnooit voor dialoog.

Tip - meld je aan voor de nieuwsbrief en ontvang de volgende weblog in je mailbox