904 woorden |
Ritalin onderdrukt.
Punt.Wat kan IN GODSNAAM dan de beweegreden zijn om zo'n gruwelijk middel in te zetten om je kinderen te "kalmeren"? Welk doel is er éigenlijk mee gediend?
Volkskrant kwam (vandaag, 12 juli 2014) met een geweldig want ontwapenend artikel hierover. Tevens beschouwingen uit wetenschappelijke hoek. Twee artikelen hieronder dus. Lees je even mee?
“Stop met kinderen ritalin voorschrijven”
Jan Vroomans − 11/07/2014, 18:00
“Dat kinderen door ritalin beter leren, is een bewering die niet klopt.”Kinderen verdienen aandacht en respect in plaats van dat hun geest wordt bedwelmd met een drug die de potentie heeft van cocaïne of heroïne, schrijft Jan Vroomans. 'Het label adhd is moreel failliet.'
“Je kind vertellen dat er iets mis is met zijn hersenen - je hebt adhd - is niet-wetenschappelijk onderbouwd en derhalve onaanvaardbaar”Het drogeren van kinderen met ritalin is het stelen van kindertijd ten behoeve van het gemak van volwassenen. We verstrekken middelen aan kinderen met de potentie van cocaïne en speed, terwijl er ook bij wetenschappers zorgen zijn aangaande de schadelijkheid van deze middelen (Gezondheidsraad, 2014). Behalve bijwerkingen, verslaving en ontwenningsverschijnselen, veroorzaakt ritalin vaak het gedrag dat men wil bestrijden.
Dat kinderen er beter door leren, is een bewering die niet klopt. Dat kinderen zich beter focussen op saaie taken zegt nog niets over de uiteindelijke leerprestaties. Onderzoeken over leerprestaties spreken elkaar na vele jaren nog steeds tegen. Het is evident dat het drogeren van een kind ten koste gaat van de spontaniteit, creativiteit en mogelijke talenten van kinderen. In een studie van bijna dertig jaar toonde Nadine Lambert (2005) aan dat kinderen die ritalin gebruikten eerder gingen roken, zwaardere rokers werden en eerder cocaïne gingen gebruiken.
Indien een kind al vroeg in het leven wordt verteld dat het de eigen impulsen en gedragingen slechts onder controle kan houden met een pil, is het niet meer dan logisch dat het kind ditzelfde gedrag voortzet in zijn verdere leven.
Groeistagnatie
Van ritalin is aangetoond dat kinderen een groeistagnatie en gewichtsafname van respectievelijk 2 centimeter en 2,7 kilo ondergaan tijdens het slikken van dit middel. Men heeft verder geen enkel idee wat de effecten zijn op de hersenen van het kind door de stagnatie van de groei in de jeugd en daarom worden dergelijke effecten ontkend.
Adhd staat voor impulsiviteit, hyperactiviteit en concentratieproblemen [waar het werkelijk voor staat, daarover boog ik me reeds in het artikel Hoogbegaafden hebben het moeilijker. RJ]. Dit gedrag kan men echter ook bij kinderen ontwaren in het geval van saaie lessen, conflicten tussen ouders, mishandeling, te jong zijn voor het klasniveau, pesten, 's nachts niet uitrusten, een zwakke leerkracht, overvolle klassen, te grote prestatiedruk enzovoorts. Naar schatting is bij zo'n 90 procent van de kinderen onterecht adhd vastgesteld. Dit betekent dat honderdduizend kinderen ten onrechte ritalin slikken en onnodige risico's lopen.
Het label adhd is moreel failliet. Je kind vertellen dat er iets mis is met zijn hersenen - je hebt adhd - is niet-wetenschappelijk onderbouwd en derhalve onaanvaardbaar. Ouders, leraren en overheid zijn met dit label echter vrijgepleit van het nemen van verantwoordelijkheid nemen voor respectievelijk opvoedingsproblemen, ordeproblemen en overvolle klassen. Kinderen verdienen duidelijkheid, aandacht en respect in plaats van het liefdeloze bedwelmen van hun geest en een kulverhaal over een afwijkend brein.
Ik roep leraren en ouders op zich te verdiepen in de achtergronden en stelling te nemen. Een steeds grotere groep auteurs biedt een fundament voor uw intuïtie die zegt dat het drogeren van kinderen niet goed kan zijn. Ik roep ouders op om, bij eigen twijfel, onderzoeken naar gedrag te weigeren. Een onderzoek naar gedrag is namelijk een enkeltje 'gedragsstoornis' met bijbehorende 'medicatie', resulterend in een verstoord zelfbeeld van het kind alsmede risico's op ernstige bijwerkingen en verslaving.
Jan Vroomans is onderwijsspecialist/leerkracht speciaal basisonderwijs (bron)
Heb nog een citaat voor je:
“Ritalin is een psychotrope drug en behoort tot de groep van drugs, zoals cocaïne en morfine het gedrag van het kind wordt beïnvloed door chemische eigenschappen, zonder een intrinsieke macht.
Dit is een inmenging in de vrijheid en privacy rechten van het kind, want terwijl sommige chemische stoffen veranderingen in gedrag veroorzaken, leert het kind dit door de chemie, maar niet hoe het kon zijn eigen gedrag kan veranderen”
-
“De ziekte heet ADHD, en Ritalin is het middel en zet de farmaceutische reus Novartis en anderen al decennia lang miljarden om, zegt de Amerikaanse neuroloog Leon Eisenberg. Maar de waarheid komt altijd aan het licht, zelfs als het soms iets langer duurt: Kort voor zijn dood in 2009 onthulde de 87-jarige de zwendel: hij had nooit kunnen denken dat zijn uitvinding op een dag zo populair zou zijn, zei hij in een rapport. “ADHD is een prima voorbeeld van een verzonnen ziekte!” (bron; rest van het artikel onderaan gekopieerd vanwege relevantie)
“Oordeel niet - vóél. Niet denken maar voelen!”
Zakt het muntje?? Ik ga je nu niet vragen “oordeel zelf”, dat zou onzinnig zijn. Het gaat niet om oordelen namelijk, da's al genoeg gebeurd. Da's bewezen lulkoek dus. Dat bracht de mensheid naar z'n eigen afgrond. Kijk gerust om je heen en zie wat er van klopt: “Een mens die consequent niet bij z'n gevoel en dus niet bij zijn gezond verstand zit” - dus vraag ik je: “Klopt dit voor jouw gevoel?” Goeie, hè? Zo niet, dan “ben je niet goed bij je hart” en hebbi werk aan de winkel.Meerleeslinks:
- dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/04/hoogbegaafden-hebben-het-moeilijker.html
- volkskrant.nl/vk/nl/3184/opinie/article/detail/3687770/2014/07/11/Stop-met-kinderen-ritalin-voorschrijven.dhtml
- weeswaakzaam.com/ritalin-hoe-de-farmaceutische-industrie-onze-kinderen-met-opzet-vernield
- Gif in alles; hier kun je doorlezen over "moedwil en misverstand": dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/05/gif-in-alles.html
“Ritalin: Hoe de farmaceutische industrie, onze kinderen met opzet vernielt”
Het klinkt als de angstaanjagende verhaal van een horror thriller: Een wereldwijd bekende Amerikaanse kinderpsychiater probeerde in de jaren zestig zijn levendige scala aan psychiatrische kinderpatiënten, stil te krijgen. Als hij een daarvoor een pil ontdekt, waarmee de kinderen kunnen worden gekalmeerd, vindt hij in opdracht van de World Health Organization, een kinderziekte uit.
En je hebt een uiterst wereldwijde lucratieve, – maar zeer gevaarlijk voor de groei van de hersenen -, bron van inkomsten gekregen voor de farmaceutische en medische industrie. Miljoenen kinderen over de hele wereld slikken al tientallen jaren Ritalin, omdat zij zogenaamd ADHD hebben.
De ziekte heet ADHD, en Ritalin is het middel en zet de farmaceutische reus Novartis en anderen al decennia lang miljarden om, zegt de Amerikaanse neuroloog Leon Eisenberg. Maar de waarheid komt altijd aan het licht, zelfs als het soms iets langer duurt: Kort voor zijn dood in 2009 onthulde de 87-jarige de zwendel: hij had nooit kunnen denken dat zijn uitvinding op een dag zo populair zou zijn, zei hij in een rapport. “ADHD is een prima voorbeeld van een verzonnen ziekte”!
Een verzonnen ziekte. Dit blijkt uit een recent rapport van vorig weekend: Gezien de dramatische toename van het aantal ADHD diagnoses (tussen 1989 en 2001 wel 400-voudig) zijn de onderzoekers er nu het er vrijwel over eens dat ADHD meestal een snel geheven zwaard van Damocles is voor wat levendige kinderen, jongens komen veel vaker in aanmerking. De farma-kartel zal het waarschijnlijk een zorg zijn. Deze “verzonnen ziekte” is nu de mentale ziekte die zich in de wereld manifesteert. Ten onrechte, zo blijkt steeds meer uit wat uit ADHD of ADD (Attention Deficit Disorder) bekend is en vermeend genetisch veroorzaakt, vaak gebaseerd in werkelijkheid meer volledig natuurlijke redenen en heeft weinig te maken met een echte psycho-pathologie, zoals het voormalige hoofd van de Kinder-en Jeugdpsychiatrie van het Universitair Ziekenhuis van Hamburg Eppendorf, wijlen prof. dr. Peter Riedesser al een paar jaar eerder nadrukkelijk heeft verklaard: familiale problemen spelen vaak een belangrijke rol, die moeten worden onderzocht, ook vaak met jongens verband houdt met het feit dat ze vaak meer temperament hebben dan hun vrouwelijke evenbeelden. Maar het gedrag van de meisjes vooral die met betrekking tot de gedragscode die ontwikkelt wordt voor zowel op de kinderdagverblijven als op school. Als de jongens wild spelen door hun natuur, worden hun al heel snel gedragsproblemen toegeschreven. ADHD is eigenlijk een probleem van verkeerd begrepen jongen heden ten dage.
Een voorbeeld: Toen ik, een paar jaar geleden de moeder van een buurjongen zag huilen, vroeg ik haar wat er mis was. Zij antwoordde dat ze van de kleuterjuf net had door gekregen dat haar zoon ADHD had, het zogenaamde hyperactief syndroom, en dat de jongen is nu het zeer krachtige geneesmiddel Ritalin zou moeten innemen. De jongen was eindelijk hyperactief. Ik was verrast, want dat was mijn mening, en moeilijk te geloven dat de jongen was onaangepast of hyperactief was, hij maakte een zeer gezonde en levendige indruk. Hoe weet de kleuterleidster, dat zo precies, vroeg ik de vrouw, want ze was geen arts of een psycholoog. De buurvrouw antwoordde dat de toezichthoudster ‘s avonds lessen kreeg over dit onderwerp.
Gelukkig bereikte ik Prof Riedesser onmiddellijk telefonisch en meldde het voorval. De arts riep de jongen bij zich en onderzocht hem grondig. Diagnose: Het kind was perfect in orde. Wat ik op dat moment niet wist: is dat de farmaceutische industrie, al geruime tijd trainingen verzorgt voor opvoeders, leerkrachten van kleuterscholen en scholen om een “nauwkeurig te kijken” naar levendige kinderen waarvan de ouders dan kennis kunnen nemen van de gevaarlijke diagnose en een juiste medicatie te geven.
Men moet weten dat Ritalin geen pil is, maar heel sterk spul: Het bevat methylfenidaat en grijpt in op de stofwisseling van de hersenen, waar aandacht en beweging worden gecontroleerd.
Het fatale: De effecten van methylfenidaat zijn bij de mens nog steeds niet volledig opgehelderd. Er is niets bekend over de gevolgen van de komende generaties, met gevaarlijke ziekten zoals die Parkinson worden geassocieerd met bijvoorbeeld de toediening van Ritalin. De bijwerkingen variëren van de kleine witte pil voor eetlust en slaapstoornissen, tot angst, spanning en paniek aanvallen tot aan verminderde groei. Daarbij: Ritalin is een psychotrope drug en behoort tot de groep van drugs, zoals cocaïne en morfine. Het wordt echter, zoals gezegd, al kleine kinderen gegeven, vaak jarenlang voorgeschreven. Omdat Ritalin de “ziekte” niet herstelt als de zware medicatie wordt stopgezet de symptomen onmiddellijk terugkomen.
“Ritalin is een pil tegen een uitgevonden ziekte, voor een moeilijke jongen”, zegt de Deutsche Apotheker Zeitung. En de uitvinder van ADHD, de bekroonde Amerikaanse neuroloog Eisenberg, zei aan het eind van zijn leven bezorgd: “De genetische aanleg voor ADHD is volledig overschat.” In plaats daarvan, zouden kinderpsychiater veel meer diepgaande psycho-sociale redenen moeten onderzoeken die kunnen leiden tot gedragsproblemen, zoals Eisenberg tegenover de Duitse wetenschapsjournalist en non-fictie schrijver Jörg Blech stelt, die door zijn uitgebreide kritiek op de farmaceutische industrie en on zijn boek De ziekteuitvinders bekend werd. Achteraf gezien, te laat, veel te laat!
Eisenberg gaf kort voor zijn dood, ook al in verslagen, de onderwerpen door, voorzover die er de oorzaak van zouden kunnen zijn en wat noodzakelijk was om te onderzoeken, veel dringender dan gelijk de fatale pil te geven is: strijden de ouders in het samenleven, er zijn problemen in het gezin? Deze vragen zijn belangrijk, maar het zou wel lang duren, zo wordt Eisenberg geciteerd, die eraan zou hebben toegevoegd met een zucht: “Een pil voorgeschreven aan de andere kant werkt zeer snel”.
“Onze systemen zijn voor jongens onvriendelijk geworden”, zegt de professor van farmaceutische onderzoek aan de Universiteit van Bremen, Gerd Glaeske. Jongens leven wild en nemen riskante experimenten. Hiervoor missen ze vandaag de open ruimtes. Jongens probeerde de grenzen uit, die van toepassing zijn in ons systeem om die opvallend over te steken. “Om te zeggen dat jongens gestoord zijn, moet je ook praten over degenen die het gevoel hebben verstoord te worden,” zei de professor.
De FAS schreef op 12 februari 2012 de diagnose ADHD de stijging zal verklaren in het falen op school, de wereldwijde verkoop van Novartis alleen al maakt 464 miljoen dollar uit met de pil die de ontwrichte jongens glad, volgzaam en rustig doen worden. Twintig jaar geleden is in Duitsland 34 pond methylfenidaat voorgeschreven door de artsen – tegenwoordig worden er 1,8 ton Ritalin over de hele wereld aan ongeveer tien miljoen kinderen voorgeschreven, in Duitsland zullen het er ongeveer 700.000 zijn.
Het Zwitserse Nationale Commissie van Advies inzake Biomedische NEK zei in een verklaring in november 2011 zeer kritisch te zijn over het gebruik van het ADHD medicijn Ritalin: het gedrag van het kind wordt beïnvloed door chemische eigenschappen, zonder een intrinsieke macht.
Dit is een inmenging in de vrijheid en privacy rechten van het kind, want terwijl sommige chemische stoffen veranderingen in gedrag veroorzaken, leert het kind dit door de chemie, maar niet hoe het kon zijn eigen gedrag kan veranderen. Dus het zou van belang zijn in de leerervaringen voor persoonlijke verantwoordelijkheid en interpersoonlijk gedrag en beperkt het kind de vrijheid, in het onvolgroeien van zijn persoonlijke groei zo kritiseerde NEK. Over de gezondheidseffecten van inname van psycho-farmaceutisch middel is echter, blijkbaar niets gezegd.
Peter Riedesser waarschuwde: “Hyperactiviteit kunnen tekenen zijn van een diepere storing, zoals depressie, die heel anders dan met Ritalin behandeld moet worden.”
De gerenommeerde wetenschapper en professor in de neurobiologie Gerald Huether heeft al lang gewaarschuwd voor de onzorgvuldige vrijgeven van het zeer krachtige geneesmiddel voor jonge kinderen en nog in de veronderstelling dat we te maken hebben met ADHD als een echte ziekte, van genetische en biologische oorsprong. In een interview zei de wetenschapper, als de ziekte tientallen jaren geleden werd gedefinieerd, is het niet bekend hoe kneedbaar de hersenen van kinderen zijn, hoe de hersenen structuren ontstaan tijdens de vroege kinderjaren op basis van ervaring alleen. “Op dat moment was er nog steeds een geloven in dat het zomaar een defecte genetische programma was die zou leiden tot dit soort aandoeningen,” “Dit idee is er geweest op vele manieren. Ze zadelde iedereen die verantwoord en evenwichtig was ermee op, niet alleen de ouders, maar ook de opvoeders en leraren. En ze kwam overeen met het reparatie-denken van die tijd, als er iets niet goed werkt, neem je maar een pil.
Betrokken ouders moeten niet hetzelfde geloven als de opvoeders en leraren dat hun kind ADHD heeft. Je moet eerst vragen stellen over het spelen zelf en ideeën uitwisselen met andere mensen waarvan ze weten dat hun kind daar op lijkt. Misschien is er een gedachte aan een manier waarop hij thuis, op school of vooral ka worden geholpen in de omgang met vrienden.
De neuroloog was een van de eerste uitgesproken criticus van de “ziekte” en de bijbehorende medicatie en voerde een paar jaar geleden verhitte professionele debatten. Hüther heeft zich ontpopt als een van de weinige wetenschappers die zich duidelijk hebben gepositioneerd als een pleitbezorger voor de kinderen: Volwassenen kunnen zelf beslissen of ze psychostimulantia gebruikt om zich beter aan te passen aan de absurde krachtige eisen van onze huidige maatschappij. Maar de kinderen kunnen niet zelf beslissen, dat is de beslissing die hun ouders moeten nemen als verantwoordelijke volwassenen. Nagenoeg de rest van de professionele wereld is verpakt in een discrete stilte over deze ernstige kwestie.
De uitvinder van de ADHD, de voormalige Amerikaanse psychiater Leon Eisenberg, die later hoofd werd van de psychiatrie aan het Massachusetts General Hospital in Boston en een van de meest beroemde neurologen werd in de wereld, had in 1967 een seminar georganiseerd door de World Health Organization, samen met Mike Rutter, en al hun collega’s tegen de enorme weerstand weg te nemen van de psychiatrische deskundigen om zo de vermeende aandoening van de hersenen als een ziekte in de WHO Global catalogus van psychiatrische Lijden op te nemen. Ondanks de harde tegenwind is het, om welke reden dan ook, met succes erin geslaagd. De psychiater is dus een boze geest en koppig geval in de wereld, dit met het oog op om de terugkerende miljarden aan winst voor de farmaceutische industrie, niet laten schieten. Tot op heden heeft de vermeende psychische aandoening zijn plaats in de Diagnostic and Statistical Manual, tot op vandaag de dag zijn er miljoenen van ouders die geloven dat ze mentaal zieke kinderen hebben, en tot op de dag lopen miljoenen jongens en meisjes met dat stempel rond, als een handicapt te hebben.
Dit alles interesseert de farmaceutische industrie, heel weinig, en bieden nu, alleen al in Duitsland, zes bedrijven de drug aan onder verschillende namen. De octopus blijven onbewogen een van hun miljarden opstrijken, ongeacht de mogelijke zware gevolgen voor lichaam en ziel van het kind, ongeacht zelfs van de druk op de jonge generaties, die alleen maar funktioneren moeten, en gewoon onder de drugs zitten en dat ondanks een wereld die zich niet langer zal afvragen wat de natuurlijke oorzaken en redenen zijn, maar een niet aflatende dagelijks uitvinden van nieuwe kunstmatige gebreken, teneinde op passende wijze de harde cash te incasseren. Welkom in de brave new world!
Bronnen: "Wie die Pharmaindustrie unsere Kinder vorsätzlich zerstört – Kopp-Verlag" - info.kopp-verlag.de/hintergruende/deutschland/eva-herman/ritalin-wie-die-pharmaindustrie-unsere-kinder-vorsaetzlich-zerstoert.html
www.wimjongman.nl
www.weeswaakzaam.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten