toch nog 357 woorden |
Mensen zitten vol kou. Propvol. Reed gistermiddag door de stad met de kids van speeltuin naar speeltuin. Onderweg viel mij op: iedereen is sip. Niemand zingt. Niemand kijkt omhoog. Niemand...maakt oogcontact. Ben de enige die groet. En voluit, zonder enige terughoudendheid. Sprak een tiener die allerlei ellendige labels cadeau had gekregen over zijn gedrag. Hij had mij toegeroepen dat ik naar Tupac moest luisteren. Two-pac, of zo. Ik ken dat niet, dus kreeg zijn muziek op mijn hoofd. We hadden contact. Ik stelde vragen. Hij legde uit. Hij was agressief naar mensen. Ja zei ik, dat merk ik. Een lach verscheen. Boks ouwe! Hij was uit Eritrea, net als mijn maat Fitsum en verwees hem naar zijn restaurant Klein Afrika. Zo ga je als broers uit elkaar, omdat je familie zo herkent.
Maar soms ook niet. Ik hoorde wapengekletter; een fiets stortte ter aarde en een vrouwenstem attendeerde mij op ellende. Het was al donker en vroeg mijn dochter op de wip of zij kon zien wat er gebeurde; ik had hete thee ingeschonken en liep erop toe met de vraag of ze hulp nodig had. Ze had een kinderfiets bij zich en de bocht was haar funest geworden. Ja altijd lastig twee fietsen. Ze keek me indringend aan. Wie was die vreemdeling die zich zomaar met haar bemoeide? Mooi krullend haar om die indringende blik heen in het donker. Bood haar mijn kruidenthee aan die nog gloeiend was en zei dat erbij, waarom wist ik niet. Het zou betekenen dat zij er geduld bij zou moeten hebben en dat had ze klaarblijkelijk helemaal niet. Ze wilde dóór en alles was nee. Geen hulp. Geen thee. Geen gesprek.
En ook:
Geen zorg. Geen liefde. Geen rust. Althans: geen oog ervoor.
Of toch? Zou het muntje naderhand alsnog gevallen zijn? Bij een stoplicht?
Denk nu aan het boekje: “de wereld gaat aan vlijt ten onder” van Max Dender-monde en vraag me af of die naam verzonnen is, zo toepasselijk. Dender-monde. We hebben elkaar te laten zien waar het werkelijk om gaat. Rust en verbinding. Dat kan met iedereen. Iedereen...die die rust in zichzelf wil omarmen...
(bron)
-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten