Gesprek met (iedere willekeurige gemeentelijke of overheids-)instantie | Betutteling

Gesprek met (iedere willekeurige gemeentelijke of overheids-)instantie |

Goedemorgen. Mij viel iets op in ons gesprek van gister en ik wil dat graag benoemen.
Je hebt mij geattendeerd op de mogelijkheden die ik zelf kan aanboren en deed een suggestie die ik nog niet onderzocht had. Dat onderzoek ik nu dus gelijk.

Tegelijkertijd valt op dat jouw instantie niet scheutig is met het zelf toekennen of faciliteren. Ook heb ik hierover geen inhoudelijke reactie vernomen, tijdens ons gesprek gister.

OVERHEERSENDE BEMOEIZUCHT |

Ten slotte valt op dat jouw instantie bij monde van jou, de gewoonte laat zien om overheersende bemoeizucht te tonen; dat wil zeggen alle info te vragen en zonodig af te dwingen via mentale chantage zonder zelf openheid van zaken te geven.
Kijk zelf maar. Al enige tijd - sinds september en eigenlijk al langer - loopt mijn vraag en inhoudelijk kwam er geen reactie (gister), maar wel vindt het gesprek geheel en al op mijn terrein plaats, zonder enige openheid van wat er door jou zoal (intern) besproken is of met wie. Dat blijft achter gesloten deuren. Alsof dat iets geheims is.

Dit is opvallend en daarom heb ik het te benoemen. Ik zou graag zien dat er meer openheid is, zeker naar mij toe, omdat dat eerlijk is en meer in evenwicht. Het is ook transparant en daardoor vertrouwenwekkend.
Anders is het voornamelijk overheersend van aard en daar zit geen vrijheid in. En als er geen vrijheid in zit, hoe kan er dan waarheid in zitten?

BETUTTELEND GEDRAG |

Het is niet zomaar dat ik dit schrijf. Je was nieuwsgierig naar mij en om deze reden. Ik benoem zaken waar anderen aan voorbij gaan.
Onderschat niet het belang hiervan. We mogen dergelijk betuttelend gedrag 'normaal' achten maar dat is het niet. Het gaat te ver. In plaats van iets ter tafel te brengen en daar te bespreken, reikt dit over de tafel heen, op het bordje van de ander en pikt dat volledig in.

OUDERS |

Dat onze ouders zo doen wil niet zeggen dat het correct of gepast gedrag is. Het is overheersend van aard en in feite kwalijk gedrag dat geen vrijheid laat maar de ander inpikt.

GELIJKWAARDIG DOOR OPENHEID |

Uit nieuwsgierigheid heb ik dat tot dusverre toegelaten. Het moment lijkt aangebroken om meer openheid te geven en mij als gelijkwaardig gesprekspartner te gaan leren zien.
Niet als burger-service-nummer.

rj

-
Leerzaam: overheersende bemoeizucht... leer het herkennen. Wees toeschouwer. Om te beginnen van jouw eigen gevoel. facebook.com/1326856307424033

[bron: facebook.com/HetLichaamLiegtNooit/posts/1326856307424033]

Verkrachting. Waarom het een groot drama is maar we er geen groter drama van hoeven te maken dan het is. |

VerKRACHTen wil zeggen dat de één zich sterker toont dan de ander. Het is het toppunt van geweld te noemen en dient om een ander te onderwerpen en te overheersen.

Zulk gedrag getuigt van bezitsdrang en de oorsprong daarvan is interessant, om te begrijpen waar het vandaan komt, maar nog belangrijker lijkt het me om te zien wat het is en hoe we er onderuit komen en elkaar weer als gelijke en dus gelijkwaardig tegemoet treden. En niet meer als hogergeplaatste en ondergeschikte, zoals van ouder naar kind of ongelijkheid in relaties.

We leven in een maatschappij die beschaving genoemd wordt terwijl we nog nooit zover ervan af lijken te zijn als nu; we pretenderen beschaving en ontwikkeling te kennen en doen tegelijkertijd ongelooflijk dom. Onvoorstelbaar als je nagaat waartoe onze voorouders reeds in staat waren, qua technologie die wij nu niet meer doorgronden of kennis over het genezende. In oude culturen heerst vaak een hogere beschaving dan in de onze als je kijkt naar omgangsvormen of sociale etiquette. Wat dacht je van indianen die de verkrachter van hun dochter opnemen in hun eigen gezin? Zo'n knul heeft dus nog wat te leren en wordt niet verstoten. Integendeel.

Leden van de stam stuur je niet weg. Ze moeten leren.
Dat is wat stamhoofden zeggen en ze hebben gelijk. Zo krijg je sociale cohesie. Samenhang en samen-leven, dus.

"Leden van de stam stuur je niet weg. Ze moeten leren."

Geweld gaat voorbij alle grenzen. We dienen echter telkens te doorgronden wat er nu eigenlijk gebeurt en waarom. Stamhoofden of natuurlijke leiders met vergelijkbare eigenschappen, gaan altijd eerst naar binnen voor de boodschap, om daarop de beslissing te funderen over 'wat te doen' en 'hoe verder'.

Geweld is niet alleen fysiek. Verkrachting en daarmee gemoeide vernedering is vreselijk. Of deze nu fysiek van aard is, er ligt altijd een emotionele reden aan ten grondslag.

Ik las het relaas van een getrouwde vrouw die stiekem (!) de verkrachtingsdruk GHB toegediend had gekregen, zich had afgezonderd en op bed was gaan liggen omdat ze naar werd, en toen ze wakker werd door meerdere mannen betast en genomen werd. En knap gewelddadig ook. Ze was na afloop uitgescheurd.
Nog erger, ze werkte in het juridische maar ze werd niet eens in staat gesteld om aangifte te doen. Politie liet haar in de kou staan en "geloofde" de ex die zo gewelddadig was geweest om dit spelletje te ensceneren. De omgekeerde wereld. Raar maar waar.

Zoiets is afschuwelijk en draag je heel jouw leven met jou mee. Ten minste, als het goed is leert iemand zoiets te dragen, in plaats van zich te laten achtervolgen erdoor en continu een zondebok te zoeken om die lasten voor zich te laten dragen.

Alles wat wij meemaken leert ons iets. Wat dat is, is aan jou. Zoiets dienen we niet groter of erger te maken dan het is. Dan stellen we ons aan en laten onze ego regeren uit eigenbelang om gehoord of gezien te worden zonder iets op te lossen van de onderliggende oude pijn.

Levensles |

Daarom is het belangrijk om het probleem het probleem te laten en je er niet mee te bemoeien. De les of boodschap eruit halen is voldoende. Wie van een probleem nog een groter probleem erbij maakt, is niet verstandig bezig. Het getuigt van aandacht trekken en niet van oplossingsgericht bezig zijn. Integendeel. Sommigen zijn erbij gebaat om zelf problemen te verzinnen waar ze er niet zijn en er zelfs een ding van te maken om zoiets op dagelijks basis. Zoiets heet bijvoorbeeld het "help ik ben ok-syndroom" waarbij mensen uit solidariteit met anderen, die problemen hebben en dat uitbuiten, zelf óók problemen creëren om daarin erkend te worden.

Is gewoon aanstellerij en geen eervol noch passend gedrag. Slecht menselijk gedrag, heet dat, van hen die liever lui dan moe zijn. Immers, we buiten de situatie uit en maken het groter dan het is. Voor aandacht. Waarvoor? Om gezien te worden. En niemand weet waarvoor. Dus duidt het per definitie op oude pijn uit een ver verleden dat onbewust gedrag in de hand werkt en wat alleen is op te lossen door naar binnen te gaan en de dialoog met ons zelf aan te gaan. Hoevelen doen dat al? Bijna niemand. In plaats daarvan saboteren we alles waar we maar kunnen. Om maar op te vallen. Echter, zodra die aandacht er is, spreken we ons niet uit dus is dat nog steeds geen oplossing want we gaan maar door met zulk destructief gedrag tot we oud en versleten zijn, en het ligt altijd aan een ander en nog steeds spreken we ons nooit uit. Rare, hoe zit dat?

Hoewel wij verstand hebben, laten volwassenen verdomd onvolwassen, dom en ronduit kinderachtig gedrag zien.

Oude pijn |

Wie (problemen, verdriet of pijn uit) het verleden als argument gebruikt om afleiding of aandacht te zoeken, of wie problemen van morgen nu al beleeft terwijl we met morgen niets te maken hebben omdat het onze zaak niet is wat er morgen gebeurt, went zich aan om niet te "leven in het nu" en dus niet te leven. Dan is er sprake van over-leven. Dat gebeurt veel meer dan we denken.
De meeste mensen zitten met blokkades waar ze nauwelijks weet van hebben en dienen te zoeken tot ze daar voorbij komen.
Stap één is Vader Aarde lezen. Stap twee is "je eigen partner worden" en zo voorbij de oude pijn groeien die wij allemaal kennen. Dan hebben we namelijk wat te doen. Anders zouden we ons maar vervelen.

Overdrijven |

Wie het niet zo ziet maakt zich feitelijk druk om niets en overdrijft dus... of draagt (nog) de lasten van de familie die daar niet horen en doen nopen tot zoeken - vandaar de tip om eerst Vader Aarde te lezen. Dan moet dat éérst. Een vervelende gebeurtenis is pas vervelend als je dat er zelf van maakt. Vergeet niet dat er een les in zit en dat de rest zelf verzonnen is, uit eigenbelang, vanuit oude pijn-en-verdriet oftewel vanuit ego - en dus eigenlijk "niet waar". 
Wie dat omdraait gaat en er waarheid van maakt om er steun aan te ontlenen, gaat er aan voorbij dat alles wat ons overkomt gewoon "te doen" is en dus dienen we dat te dragen. Eervol.

Overdrijven is liegen. Aanstellen is jokken. Je hebt er recht op dat je ook nare dingen overkomt want je bent hier om te leren, dus geniet ervan; dus overdrijf niets maar trek er lering uit. Meer niet. Boosheid, furie, wraak en hebzucht heeft nog niemand rijk, blij of gelukkig gemaakt.

Vragen, visie, ervaringen of aanvullingen welkom. Boosheid, furie, wraak, haat of bezitsdrang niet. ;) ++

[bron: facebook.com/HetLichaamLiegtNooit/posts/1329585107151153]

als blog: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/verkrachting-groot-drama-maar-hoeven-geen-groter-drama-van-te-maken.html

Nog even over WAARHEID.

Nog even over WAARHEID.

Waarheid DOET iets met je; het verandert jouw binnenwerk en tovert een innerlijke glimlach in je die doorstraalt in je hele gemoed.
Dat doet de ziel. Het gevoel, dus. Niet te verwarren met emotie of oude pijn.

Waarheid tekort doen door die terzijde te leggen getuigt van ego oftewel het laten overheersen van oude pijn die zorgt dat er aandacht wordt gevraagd voor de eigen situatie; ego heet niet voor niets overlevingsmechanisme (aangeleerd en noodzakelijk om te leren overleven) of comfort zone (niet bereid om te verlaten).

DE waarheid bestaat niet; die is althans niet voor ons mensen. Er bestaat wel ieders eigen waarheid; het is mijn talent om de waarheid om tijdens de interactie van 2 of meer mensen de drijfveren te doorgronden en te benoemen, te meer, daar ik mijn eigen waarheid niet langer laat beïnvloeden door mijn eigen pijnlijke verleden, waarin verdriet en onmacht dragelijk zijn gebleken zodat ik ze niet langer bij anderen neerleg als projectie van boosheid, woede, of zelfs woeste furie. Want dat gebeurt als verdriet en onmacht de overhand krijgen; het product ervan is boosheid immers. En die moet ergens heen.

Naar een ander, vaak. Daar zit geen waarheid in. Alleen oude pijn.
Waarheid doet geen pijn. Oude wonden wel. 
Oude wonden zijn, net als blauwe plekken, meestal niet van eigenaar verwisselbaar maar toch legt ieder van ons zulke pijn wel al te makkelijk elders neer. Bij een ander dus.
Mag. Maar helpt het? Of is het alleen maar leedvermaak met een tijdelijk karakter?

Het gegeven dat de meesten geen mogelijkheid noemen om inhoudelijk in gesprek te gaan toont, dat men ten eerste foutieve redenaties bij een ander legt en er vervolgens geen woord meer over wil horen; kennelijk is de boodschap: "Hier zijn mijn lasten en nu niet zeuren over dat ik vind dat jij ze moet dragen".
Denk-fout op denk-fout stapelen tot een prachtig ogende toren van Pisa maakt het een bezienswaardige trekpleister voor toeristen maar is verder inhoudsloos. Erger dan dat; het staat wezenlijk contact in de weg. Dialoog is onmogelijk.

Laat me jou wijzen op de essentie van hoffelijke omgang met elkaar, zoals die mij is opgevallen:

"Waarheid spreken is... een teken van liefde.Alles bij een ander neerleggen is... een vorm van terreur.Continu boos zijn is... agressie naar anderen.Liefde is... zorg-vuldig omgaan met onszelf en anderen”

Wat mensen nu zoal doen, continu, door elkaar lastig te vallen... is dat liefdevol? Of ontbreekt elke verantwoordelijkheid?
Het gaat om de vraag. De vraag is voor jou en het antwoord ook. 

Zolang mensen elkaar aanvallen uit drang tot overheersen en bezitten, is dialoog niet mogelijk en pakt een ontmoeting niet in ieders voordeel uit. Dit scherpzinnige bericht vol in-zichten diende ik echter niet voor mezelf te houden; op termijn kan het iets voor je en voor ieder van ons betekenen, dus bewaar dit goed en hang de blogs gerust aan jouw muur. 
In bedrijven waarin ik gewerkt heb noemden ze mij "het geweten van de directeur" (bijv. het geweten van Jaap). Mijn beeltenis hing jarenlang na mijn vertrek nog aan de muur, zo vernam ik.

Wat nu als ik er morgen niet meer ben?

Ik wil je ook attenderen op de film Struck By Lightning die op youtube is te bekijken. Zo van: "wat nu als ik er morgen niet meer ben? Hoe zie je me dán?" Daarover gaat de film Struck by Lightning.

Trailer: youtube.com/watch?v=JAakou4Kdhw

Fragment uit de film dat toont hoe mensen hem missen: https://www.youtube.com/watch?v=NSlxntuUG_E&feature=youtu.be&t=1h16m0s; helaas is die video verdwenen van internet. Het toonde: wat zou hij ervan vinden? Waarna men een andere beslissing nam - want de hoofdpersoon stond voor...

... Gezond Verstand.

De boodschap van deze film lijkt te zijn: we missen gezond verstand.++

rj

Meerleeslinks

Zie de blog: "Onberispelijk gedrag: het belang van Intentie in Geweldloos Communiceren": dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/06/overtuigen-kan-niet.html

En ook: Koudwatervrees, angst voor het onbekende, gevolgd door verdedigen van eigen gedrag: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/koudwatervrees-angst-voor-het-onbekende.html

Ten slotte: Uiteindelijk begint alle ellende (strijd, jaloezie, leedvermaak, bezitsdrang) bij het gemis aan liefde, warmte en gevoel...: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/uiteindelijk-begint-alle-ellende-bij-gemis.html

[bron: facebook.com/1326120680830929]

De tactiek van een mentale aanval: teken van continue strijd om ons heen met als inzet onze levensenergie

"De tactiek van een mentale aanval - teken van continue strijd om ons heen met als inzet onze levensenergie." 

Mooie titel voor deze blog. De tactiek om iemand lastig te vallen is: een ander ter verantwoording roepen voor een zelfverzonnen (maar briljant negatieve) stelling.
Mooi samengevat, of niet? 
De bal ligt dan bij de ander en wát die ander ook zegt, de beheerder van het spel blijft het de ander moeilijk maken met gecompliceerde 
zinswendingen waar de ander maar uit moet zien te komen.

Verwar en plunder

Ik noem dat Verwar en Plunder als variant (en toonbeeld van) Verdeel en Heers. Het spel is een spel om de macht en dus een machtsstrijd.
Het doel is de ander de eigen lasten te laten dragen, te overheersen en onderwerpen via autoritair gedrag en tegelijkertijd bezitsdrang versluieren; net doen of het niet zo is, dus.
Een ander onvrijwillig, zonder overleg of toestemming, lastig vallen, door de lasten/oude pijn bij die ander te dumpen, is een vorm van terreur. En zo'n daad is een regelrechte 
aanval te noemen om de lasten elders te dumpen zonder overleg of toestemming en is dus per definitie agressief en overheersend, om steun aan te ontlenen. Het getuigt van sadisme bovendien want we lachen vervolgens de ander uit om zulke genoegdoening.

Efficiënt antwoord erop is de ander confronteren met diens gedrag ("dit zijn jóúw woorden") of het hardop naast je neerleggen, als niet terzake doende.

Dit "weet" iedereen.
Nu staat het op een rijtje.

Zwever

Ik ben iemand die niet zweeft maar ze allemaal op een rijtje heeft. Ik weet precies wat ik wil (lol maken en keten met de mensen om mij heen in de meest positieve zin des woords en dus op een onschadelijke manier) en herken het  GELIJK wanneer iemand zo'n spel met mij speelt. Dat vindt een opponent niet leuk; als je daar wat van zegt is dat niet welkom, maar men vergeet dat iedereen bij een ander komt halen, zeker bij hen die nu eenmaal lekker in hun vel steken. Zoals al die jonge mensen op school...
Omgekeerde wereld dus eigenlijk om iemand die het doorheeft daarom te veroordelen, wat feitelijk opnieuw een aanval is. [Daarover gaat de recente blog 'Koudwatervrees' gevolgd door 'Eigen gedrag verdedigen' - zie onderaan]

Dus niks geitenharenwollensokken aluhoedje; wie doorziet wat er gaande is, is geen zwever; zulk volk heeft ze beter op een rijtje dan wie ook, en dienen gewaardeerd te worden daarvoor, want ze kunnen een ander helpen stabiel te worden. Ik heb er zelf 38 jaar naar zoeken en vervolgens nog 8 jaar over gedaan om dat te bereiken. Met succes. Niemand lult mij gek en ik weet wat ik weet terwijl de meesten nog geen idee hebben, en geen overzicht, en uit wanhoop maar meedraaien met de gekmakende maatschappij waar je het nooit goed doet en alles wat je doet keihard corrigeerbaar gedrag blijkt te zijn...

Dus iemand een zwever of hippie noemen is de boel omdraaien. Da's net zoals de farmacie zo handig doet door hun eigen middelen tot reguliere geneeskunst te verklaren (wat de meest dodelijke ter wereld blijkt te zijn met een succesratio van 3%, zodat er van genezen geen sprake is - zie blog onderaan), terwijl die "wetenschap" pas honderd jaar bestaat, en de eeuwenoude kennis van natuurgenezers sindsdien "opeens" alternatief is.
Dat is de schuld van kerk en adel die eeuwen geleden onze broeders en zusters op de brandstapels lieten fakkelen terwijl het dorp toekeek en er vervolgens elementaire kennis verloren ging over het genezende.

Ik schrijf over die onzin. Dit kwam daarover in mij op: "Er is meer tussen hemel en aarde", ook op facebook.com/1321989377910726. Een stevig en kort artikeltje dat afrekent met alles en iedereen die mensen VEROORDELEN - precies zoals kerk ons dat geleerd heeft. Eeuwen geleden. Want je moet je gedragen "zoals het hoort." Regels die niemand heeft gemaakt, niemand onderschrijft en ieder opgedrongen krijgt. Over terreur en agressie gesproken.

Iedereen kent dit. Want iedereen doet zo.
Nu nog leren erkennen dat het (briljant maar) negatief en destructief is, en voor verbetering leren gaan.++


NB: deze blog sluit aan bij "Koudwatervrees, angst voor het onbekende, gevolgd door: verdedigen van eigen gedrag"

-

Meerleeslinks:

* De vlieger en de zwever: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/03/de-vlieger-en-de-zwever.html
* “Waarom hsp en hoogbegaafden het moeilijker hebben dan anderen”: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/04/hoogbegaafden-hebben-het-moeilijker.html
* kanker - ziektebeeld, regulieren en kwakzalverij: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/04/kanker.html

* Tros Radar: Medicijnen genezen niet: worldunity.me/tros-radar-medicijnen-genezen-niet - zie filmpje onderaan
* Gif in alles: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/05/gif-in-alles.html
* De Onbekende waarheid: facebook.com/667257773383893
* Patrick van Velzen: zelf kanker bestrijden: facebook.com/534866996677352
* Mentaal sterk: facebook.com/events/947973475266157
* eigen partner worden: facebook.com/574028149373523
* Wat wij mensen doen en waarom | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/07/wat-wij-mensen-doen.html en fb.com/613660718743599
* Waarzeggen wordt niet geaccepteerd: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/06/waarzeggen-wordt-niet-geaccepteerd.html

-

* "Bezit definieert wie je bent"; bezit als opvuller van leegte - en privacyschending versus vrijheid: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/bezit-definieert-wie-je-bent.html
* Koudwatervrees, angst voor het onbekende, gevolgd door: verdedigen van eigen gedrag: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/koudwatervrees-angst-voor-het-onbekende.html
* Relatie?! | geen relatie, wel vrijheid: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/relatie-geen-relatie-wel-vrijheid.html
* Gedwongen onderwijs: https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/gedwongen-onderwijs.html
* "Red me"; typisch gedrag beschreven waarmee veel vrouwen de aandacht trekken: facebook.com/HetLichaamLiegtNooit/posts/908248182618183 (juni 2016)
* "Er is meer tussen hemel en aarde" - maar wat dat is negeren we volledig: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/er-is-meer-tussen-hemel-en-aarde.html
* Me Too en Seksuele Intimitatie in een ruimere context | #MeToo: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/me-too-en-seksuele-intimitatie.html
* Uiteindelijk begint alle ellende (strijd, jaloezie, leedvermaak, bezitsdrang) bij het gemis aan liefde, warmte en gevoel... dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/uiteindelijk-begint-alle-ellende-bij-gemis.html
* Droomslaaf of slaafdroom: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/droomslaaf-of-slaafdroom.html
* "Brug naar de Toekomst..." De Vrouw op een voetstuk: fb.com/1139691852807147

[bron: fb.com/1322764071166590]

Droomslaaf of slaafdroom

Droomslaaf of slaafdroom | 

Ik droomde dat ik iemands slaaf was; zij had papieren die dit aantoonde. Het was een jonge nietswetende nitwit van een vrouw die nauwelijks wist wat ze wilde en die nauwelijks wist wat ze mij moest vragen; ik moest vooral in haar buurt zijn en als chaperonne haar behagen - en in feite haar emotionele lasten voor haar dragen. Geen enkel verschil met een 'gewone' relatie, dus. Daar weten mensen ook niets en leggen hun shit ook bij een ander neer om zelf overeind te blijven.

Geen verschil

Het meest opmerkelijke vond ik dat er voor mij niets veranderde; zoals mensen met mij omgingen, mijn bazin voorop, week niet af van hoe ik dat 'gewend' ben. Met dien verstande dat ik me niet gek liet maken, wist wat ik wist en me toch wel uitsprak.

Een mooi sociaal experiment zoals alle, en terug te voeren op een ontmoeting van vrijdagavond met iemand uit Kazachstan, gelegen tegen China aan, waar men Russisch spreekt en schrijft. Ze sprak mij aan om de weg te vragen maar was enerzijds geheel onbevangen en niet bedacht op mensen die niet te vertrouwen zijn - ziedaar de nitwit die haar rugtas achterop mijn fiets legde - en anderzijds week ze niet af van dezelfde ellende die wij hier ook hebben; het gemis aan stabiliteit en houvast onder druk van religie. In haar land zijn de meeste mensen moslims maar tot mijn verbijstering zag ik daar geen spoor van bij haar en ze gaf me een (uiterst voorzichtige) hug bij het afscheid.
De boodschap van deze ontmoeting zag ik terug in de droom van vanmorgen.

Afhankelijk gedrag

Iemand een nitwit noemen is niet respectloos wanneer het gaat om gedrag; ik heb het over hoe zij zich presenteerde. Ze kon het station niet vinden en vroeg de weg - niets mis mee - maar stelde zich vervolgens afhankelijk op. Daar is wel wat mis mee. Het toont waaraan men blootgestaan heeft; na een tijd met haar optrekken en praten - ze had een uur voor haar Flixbus naar Parijs zou vertrekken - kon ik inschatten dat we in de basis allemaal blootstaan aan dezelfde ellende. Ze noemde zelfs de zuidelijke regio van haar land, waar ze vandaan kwam, vergelijkbaar met Texas omdat iedereen daar die vergelijking maakt.

Mensen vragen de aandacht via projectie door omdraaien

Er is meer over te zeggen. Veel vrouwen vinden dat ik denigrerend over vrouwen spreek. Dat zou voor het eerst zijn want ik heb vrouwen hoog zitten, dus... dat is projectie. Het omgekeerde is zelfs zo; vrouwen doen precies zo (denigrerend) naar mij toe, en dan niet één vrouw maar allemaal en al heel mijn leven lang trouwens; dus neerbuigend, vernederend en kleinerend voel ik mij door hen bejegend en geen vrouw kan ontkennen dat ze zo doet want het is voelbaar. Slechts een enkeling geeft het toe, de rest verschuilt zich achter hooghartigheid. Ivoren toren, dus. Zoals mijn moeder. Maakt mij dat, behalve mikpunt van spot en haat, dan ook nog de agressor??
Ik vind dat het OMDRAAIEN wel ver genoeg is gegaan en dat we eerlijk mogen leren zijn tegen onszelf en anderen. Dat levert namelijk meer op dan de leugens te verdedigen waarmee we opgegroeid zijn. Die onzin geeft geen steun en houvast maar bij gebrek eraan is het het enige wat we hebben dus het volhouden van leugens impliceert vasthouden eraan, 'om maar wat te hebben'. Het werkt kinderachtig gedrag in de hand. Welles-nietes. Zonder ooit volwassen gedrag erin te kunnen ontdekken.

Het is ook nogal wat om afscheid te nemen van kleinzielig gedoe; zodra je toegeeft dat je fout zat stort gelijk jouw hele fundament in dat jouw hele bestaan omhoog hield. En dat is een hele verdrietige situatie die mensen graag voorkomen. En ontlopen.
Dus kijken de meeste mensen wel uit om hun levenskwaliteit te verbeteren. Ze zien de bui al hangen. Liever verdedigen ze hun oude vertrouwde manier van doen, tegen beter weten in, dus terwijl ze weten dat het kinderachtige onzin is.
[zie hierover de blog Koudwatervrees, angst voor het onbekende; en: verdedigen van eigen gedrag]

Missen van de vaderlijke omarming en hoe dat doorwerkt op ieder mens

Dit doet iedereen. Van het meisje achter de kassa tot de plaatsvervangend ombudsman die mij aanvankelijk bij zou staan en zich daarbij presenteerde als voormalig kinderrechter maar haar kans schoon zag en zich prompt en naar willekeur uitleefde op 'een man', één die lekker in z'n vel steekt, en haar lasten wel kan dragen, door hem lekker lastig te vallen met conflicterende vragen die tegenstrijdig zijn en van gezond verstand verstoken lijken, om zo te tonen dat ze nog een appeltje te schillen heeft met iemand uit haar eigen jeugd. Rara... wie zou dat anders zijn dan haar eigen pappie bij wie ze zich structureel in de steek gelaten voelde...?

Gandhi zag het goed in

Kortom, dames en heren... werk aan de winkel. Stop met wijzen naar anderen en zie wat je zelf kunt verbeteren aan wat je zelf uitstraalt, wilt, en doet. Jij, vrouw, wilt nog steeds dat de ander in orde maakt wat er vroeger scheefgegroeid is. Dat gaat echter never nooit gebeuren in een maatschappij waar onvolledige, onevenwichtige educatie heeft plaatsgevonden dus moet je ècht zelf aan de bak.
Niemand kan jou helpen en jouw problemen voor je oplossen. Ook de zelf-gecreëerde problemen niet, die de aandacht moeten trekken voor het dieperliggende probleem dat ik net beschreven heb: de gemiste vaderlijke omarming als kleine meid (of kleine jongen). Waarbij niet de kwantiteit van de ontmoeting, maar de kwaliteit van doorslaggevend belang was.++

bron: facebook.com/HetLichaamLiegtNooit/posts/1325240650918932, gepubliceerd 22 oktober 2017, 9:44 |

Meerleeslinks

* HarT boven HarD; liefdevolle woorden van zoon halen moeder uit isolement: https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/hart-boven-hard-liefdevolle-woorden-van.html

* "Bezit definieert wie je bent"; bezit als opvuller van leegte - en privacyschending versus vrijheid: https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/bezit-definieert-wie-je-bent.html

* Koudwatervrees, angst voor het onbekende, gevolgd door: verdedigen van eigen gedrag: https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/koudwatervrees-angst-voor-het-onbekende.html

* Relatie?! | geen relatie, wel vrijheid: https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/relatie-geen-relatie-wel-vrijheid.html

* Gedwongen onderwijs: https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/gedwongen-onderwijs.html

* "Red me"; typisch gedrag beschreven waarmee veel vrouwen de aandacht trekken: facebook.com/HetLichaamLiegtNooit/posts/908248182618183 (juni 2016)

* "Er is meer tussen hemel en aarde" - maar wat dat is negeren we volledig: https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/er-is-meer-tussen-hemel-en-aarde.html

* Me Too en Seksuele Intimitatie in een ruimere context | #MeToo: https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/me-too-en-seksuele-intimitatie.html

* Uiteindelijk begint alle ellende (strijd, jaloezie, leedvermaak, bezitsdrang) bij het gemis aan liefde, warmte en gevoel... https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/uiteindelijk-begint-alle-ellende-bij-gemis.html

* Droomslaaf of slaafdroom: https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/droomslaaf-of-slaafdroom.html

* "Brug naar de Toekomst..." De Vrouw op een voetstuk: fb.com/1139691852807147

Uiteindelijk begint alle ellende (strijd, jaloezie, leedvermaak, bezitsdrang) bij het gemis aan liefde, warmte en gevoel...

Uiteindelijk begint alle ellende (strijd, jaloezie, leedvermaak, bezitsdrang) bij het gemis aan liefde, warmte en gevoel... |

Ik merk voornamelijk strijd tussen mensen en zelfs in gezinnen onderling. Continu. Zo lijken we te worden opgekweekt. Op scholen heerst ronduit vijandigheid. Enorm.
Strijd lijkt dus een logisch gegeven. De vraag is dan ook: is het dat?

Onvoorwaardelijke liefde

Niet voor mij. Ik zie niet in hoe het "thuis" continu strijd moet zijn en leer mijn kinderen wat onvoorwaardelijke liefde is, dus ik vraag ze niets terug voor het feit dat ik hun ouder ben. Kennelijk is dat uniek. Hoe vreemd en verdacht is dàt?

Ego

Overigens gaat niemand vrijuit, die niet eerst dat ego overwint. Kijk maar. Hoe mooi mensen ook praten of schrijven naar elkaar; onder elke tekst die zo mooi is geschreven zit nog steeds een duidelijk maar verholen besef dat je ook de ander wilt onderwerpen zoals je zelf bent onderworpen/(hebt moeten toelaten).
Dus tekstueel gezien (op het oog) is alles keurig maar er lift vanzelf een intentie mee die laat zien waar iemand continu zelf mee vecht.
[nb: Men handelt zo uit eigenbelang om zo de aandacht te trekken voor het eigen probleem en dit duidt altijd op oude pijn uit het verleden, meestal de jeugd]

Dit dienen we te onderkennen. Da's de eerste stap voordat men het fenomeen kan onderzoeken. De verzamelnaam ervoor is kou. Alles wat uit de ratio komt is (verstandelijke) kou te noemen.

Onvermogend koud

Het menselijke verstand is briljant maar onvermogend koud (citaat uit het boek "Vader Aarde"). Wanneer we dat gaan beseffen - en het eindelijk eens zat zijn - kunnen we gevoel weer toelaten en in ere herstellen.

Dat is een weg van af-leren en de enige die die weg weet, is de eigen ziel. Die is verantwoordelijk voor het gevoel. Daar komt geen verstand aan te pas. Hooguit om achteraf in te zien wat er nu gebeurd is.
Daarover lees je hier telkens hoe dat zit en wat de overtocht van kou naar warmte brengt; dwars door de angst voor het vacuüm dat in ieder van ons leeft, bij gebrek aan houvast aan onszelf...

Essentie van strijd is overheers- en bezitsdrang

Ik merk op dat de essentie van die strijd is: overheers-drang. De ander willen overheersen om zo te laten zien waar we allemaal aan blootgestaan hebben. Niemand wil overheerst worden; het is tegennatuurlijk. Echter, nu worden we tegen elkaar opgezet, door ONDERLINGE STRIJD. Om dat te kunnen doorbreken hebben we nog wel even te gaan.

[zijsprong: Dan komen we uit bij Freud's tekortschietende interpretatie van wat hij noemt Oedipoes(-syndroom), wat ik zie als een vader die zijn zoon geen eigen plek gunt zodat daar de concurrentiestrijd begint, en dus niet bij het kind, want kinderen spiegelen slechts; en bij Electra-complex wat oorsprong vindt bij de gemiste vaderlijke omarming waardoor iemand elementaire steun mist en dat zich de rest van haar leven wreekt...]

Oorsprong van strijd

Kortom... Uiteindelijk duidt dit op verdeel en heers, en zijn wij mensen succesvol tegen elkaar opgezet. Zie daar de oorsprong van strijd; het was de bedoeling, kennelijk, van heersers achter de schermen die de bevolking dom wil houden en zichzelf wil laten saboteren...

[bron: fb.com/1323613091081688]

We tonen elkaar wat we níet willen

Strijd, elkaar continu willen bevechten om te overheersen om zelf niet overheerst te worden, is het perfecte voorbeeld van het succesvol geïmplementeerde Verdeel en Heers-concept; we tonen elkaar wat we níet willen.
Briljant negatief en verstoken van warmte en liefde.

Loslaten is onmogelijk in een wereld waar alles om bezit draait, en bezitsdrang een logisch gevolg is. Controledrang of de drang tot overheersen is eigenlijk hetzelfde; het gaat om bezit. Van een ander.
Bezit van alles en iedereen, zelfs. Dàt spiegelen we aan elkaar...

[bron: fb.com/1323640631078934]

Bottomline...

Uiteindelijk begint alle ellende bij het gemis aan liefde, warmte en gevoel...++

[bron: fb.com/1323643974411933]
-

Meerleeslinks: 

bovenstaand artikel is een vervolg op: 

"Er is meer tussen hemel en aarde" - maar wat dat is negeren we volledig: https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/er-is-meer-tussen-hemel-en-aarde.html

Relatie?! | geen relatie, wel vrijheid: https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/relatie-geen-relatie-wel-vrijheid.html

Koudwatervrees, angst voor het onbekende, gevolgd door verdedigen van eigen gedrag: https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/koudwatervrees-angst-voor-het-onbekende.html

Me Too en Seksuele Intimitatie in een ruimere context | #MeToo

Helemaal Hot: seksuele intimidatie. Het "Me Too't" behoorlijk om mij heen. Las net een artikel erover dat gedeeld werd door één van mijn vrouwelijke vrienden, dat de plank helaas in essentie behoorlijk missloeg.

Dit is interessant, dus, kijk gerust even mee: "Hoe seksuele intimidatie je hoofd binnendringt".
In eerste instantie klopt het wat zij over het gebeurde (een hand van een vreemde man onder haar rok op klaarlichte dag op straat) beschrijft. Het dringt jouw/mijn/ons hoofd binnen, inderdaad. En ja, je mag dat best seksuele intimidatie noemen. En vanuit denkfouten een oplossing voorstellen. Maarrr ben je er dan??

Zondebok

Dan ben je er nog niet. De schrijfster gaat volledig voorbij aan de essentie van wat er werkelijk gebeurde en daardoor richt zij zich onterecht op mannen die daardoor onnodig en onterecht haar zondebok worden, want ze gaat voorbij aan:
1. wat er nu eigenlijk gebeurt op zo'n moment en wat het (intimidatie) is; en 
2. hoe wij tegen elkaar worden opgezet; mannen tegen vrouwen; vrouwen tegen mannen; kinderen tegen ouders; familie tegen familie; buren tegen buren. Het gebeurt overal en continu en is verstopt in de openbaarheid.
3. Bovendien worden nu mannen door haar aangepakt en dat getuigt van sadistisch leedvermaak en noem ik smerig gedrag. Je hoort jouw soortgenoten niet af te vallen maar samen uit te zoeken hoe het zit en er dan iets aan doen, te beginnen bij jezelf. Niet de ander!
In feite zie ik dit artikel als aanval en wie dicht bij zijn of haar gevoel is, kan dat beamen - als de publieke opinie niet te hard in je nek duwt.

Mannen lijden ook onder intimidatie; niet alleen vrouwen

Het getuigt van weinig professionaliteit om dan maar een zondebok uit het rek te halen zonder in te zien, dat óók mannen lijden aan intimidatie - en meer dan hen lief is. Waarom is daarvan geen melding? Dat zou het artikel al een stuk evenwichtiger maken dan wat schrijfster nu doet - zich uitleven op De Man. Meer in het bijzonder leeft in haar kwaadheid op haar vader en die projecteert ze nu regelrecht op alles wat man is.

Evenwichtigheid is: verantwoordelijkheid nemen

Bovendien vergeet elk meisje (vrouwen schaar ik daar ook onder) dat wijst naar een man, wat zij zelf uitstraalt. Als er een vrouw voorbij loopt keren alle hoofden om. Dit gebeurt continu. Ook van hen die ingespannen bezig zijn met werk of hobby (niet zijnde 'vrouwen-kijken' ;) ). Wat ik ermee zeggen wil, dat vrouwen niet vrij uit gaan en dat mag niet uit het onderzoek wegblijven.

Uiteraard stel ik niet, dat vrouwen er zelf om zouden vragen. Absoluut niet. Integendeel! Geweld gaat voorbij alle grenzen.
Maar wèl zie ik het gebeurde (een hand onder de rok) als uitnodiging aan het slachtoffer, om de dialoog met zichzelf nou eens aan te gaan en dus naar binnen te gaan om uit te vinden wat er voor verbetering vatbaar is in het eigen gedrag.

Ik wil dat men het eigen aandeel van vrouwen van serieus neemt. Dat heet 'verantwoordelijkheid nemen'. Dat zou het artikel een stuk evenwichtiger maken. Het gebrek eraan zegt dus iets over haar eigen stabiliteit.

Wat vrouwen uitstralen

Vrouwen stralen namelijk uit dat ze iets willen - aandacht van mannen, meestal - en wanneer mannen daarop reageren, hebben de meeste heren gelijk een haal te pakken. Een verbale uitbrander of anderszins negatief gedrag is hun deel. Toch?

Schreef daar ooit een blogje over, getiteld "Red me": facebook.com/HetLichaamLiegtNooit/posts/908248182618183 en "Het is allemaal spel...en red mij-gedrag": facebook.com/HetLichaamLiegtNooit/posts/1288323664610631

Zit daar agressie in? En in het bovengenoemde artikel, zit daar agressie in?

Wie de vaderlijke omarming heeft gemist
als kind loopt de rest van z'n leven mank.
In plaats van houvast krijg je houding.

Zeker weten. Ook in dat artikel zit agressie. En stelden we net niet: "Geweld gaat voorbij alle grenzen"?
Dit valt daar ook onder, dames! Sterker nog, ALLE mannen komen er niet goed van af in dit STUK.
Want stuk is het. Stuk van... verdriet. Als je zou gaan graven in jezelf zou je ontdekken, dat het verdriet teruggrijpt naar het gemis van de vaderlijke omarming (facebook.com/651431401633197) wat je nu iedere jongen kwalijk neemt. En vrij agressief ook.

Anders gezegd: (veel) meisjes zijn gemeen. Heel gemeen. Dit meisje toont het.

Veel meiden trekken mannen aan om ze daarna weer af te stoten. Als je het durft zien in dit artikel, is het een klassiek voorbeeld ervan.
Schrijfster durft bovendien niet haar verantwoordelijkheid te nemen om er een paar ingangen in te zetten voor gezamenlijke exploratie over datgene wat ze nog niet begrijpt en/of doorgrondt.
Geen ruimte laten voor alternatieven heet OORDEEL; schrijfster oordeelt en stelt geen vragen - zelfs niet aan zichzelf. Dan krijg je dat in een artikel als dit denk-fout op denk-fout worden gestapeld tot de alsdus ontstane Toren van Pisa scheef helt of zelfs omvalt. Door mijn toedoen, in dit geval.

Essentie

Dat brengt ons bij de kern. Wat is de essentie van het gebeurde dan wel? 

Ten eerste zie ik OVERHEERSING. Dat is wat eraan seksuele intimidatie ten grondslag ligt en eigenlijk aan elke intimidatie. Overheersing en onderwerping. En dat valt weer onder bezitsdrang, wat reflecteert op wat de machtigen der Aarde ons allemaal aandoen.

Want zo is het. We doen in het klein na wat in het groot gebeurt. Om het zo, onbewust en vanzelf, aan elkaar te tonen.

Intentie: altijd voelbaar

Ten tweede worden wij allemaal onderling verdeeld en tegen elkaar opgezet en deze schrijfster laat dat nogal sadistisch zien. Haar woordkeus lijkt helemaal niet sadistisch en zelfs heel netjes. Haar intentie echter totaal niet. Ze gaat niet vrijuit en dat voelt iedere lezer. Dus dat mag gezegd worden. Want intentie is altijd voelbaar.

Veel interessanter is, dat wij allemaal geconditioneerde speelballen zijn van onze machthebbers en na jarenlang indoctrineren en conformeren in onze jeugd, stappen wij zonder enige houvast maar furieus de wereld in. Op eigen benen staan is er niet bij; ieder leunt op een ander, om maar wat te hebben.

Waarom worden dáár geen vraagtekens bij gesteld??

[Zie: de wonderlijke energie van kinderen - en wat school met ze doet: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/03/de-wonderlijke-energie-van-kinderen.html.]

De Correspondent 

Ik schreef daarom naar De Correspondent: "Ola. Ik zie geen reactiemogelijkheid maar vernam dat de correspondenten graag reactie en feedback krijgen. Bij deze.
Ik las 'Hoe seksuele intimidatie je hoofd binnendringt' en mij viel op hoe eenzijdig dit geschreven is. Er is geen onderzoek gedaan; het is gewoon een column. De beleving van één persoon, en één die zich daarbij ook bedient van psychologie van de koude grond oftewel zelfbedacht en verstoken van volledigheid.

Ik kom graag ik contact met deze schrijfster om mijn visie te delen en ga nu mijn eigen reactie uitwerken zodat ik wat te melden heb als je mij antwoordt. 
Mijn dank alvast daarvoor.
rj"
-

"Veel interessanter is, dat wij allemaal geconditioneerde speelballen zijn van onze machthebbers en na jarenlang indoctrineren en conformeren in onze jeugd, stappen wij zonder enige houvast maar furieus de wereld in. Op eigen benen staan is er niet bij; ieder leunt op een ander, om maar wat te hebben."

Disclaimer | we dienen elkaar te confronteren met ons gedrag

Voor de duidelijkheid: het gaat mij er oprecht niet om een artikel uit te kiezen en daarvan de schrijver of schrijfster neer te sabelen. Ik heb met niemand een probleem. Ik val niemand aan. Omgekeerd wel; sommige mensen creëren overal problemen en je dient dat karikaturale gedrag te benoemen zodat mensen danig de spiegel gepresenteerd krijgen, opdat ze het zelf kunnen veranderen. Ik beschrijf dus het gedrag dat ik zie. Niet de persoon.
We zijn elkaars spiegel (facebook.com/849927145116954). Het is positief om mensen tot inzicht te brengen via confrontatie. Daar zit geen kwaad in. In die ander vaak wel, zolang die dat overlevings-ego nog niet aan de kant heeft kunnen krijgen om zodoende hun eigen partner te kunnen worden. En de meesten hebben geen idee wat dat inhoudt, laat staan dat ze daaraan al begonnen zouden zijn.

Toeval: het valt je toe

Saillant detail: tijdens het schrijven vliegt er een wespenkoningin mijn huis binnen. Met een schepnet ben ik minutenlang aan het prutsen om het dier te vangen maar het loopt steeds van m'n net af, terug op het raam. Tientallen insecten heb ik reeds buiten gebracht nadat ik ze toesprak dat ik ze buiten zou zetten, maar met deze krijg ik geen connectie.
Uit het niets hoor ik in gedachten: "Echt een vrouw... ze luistert niet." En dat is waar. Vrouwen luisteren niet. Ik heb het er niet over dat ze niet naar mannen zouden luisteren, dus vul dat nooit voor mij of voor een ander in op zo'n negatieve manier. Ik bedoel, dat ze NIET LUISTEREN NAAR HUN EIGEN GEVOEL; ze luisteren dus niet naar zichzelf.
Laten we dáár eens mee beginnen...++

bron: facebook.com/HetLichaamLiegtNooit/posts/1322290997880564, gepubliceerd op 18 oktober 2017, 16:26 | 

Meerleeslinks: 

* "Hoe seksuele intimidatie je hoofd binnendringt": https://decorrespondent.nl/7490/hoe-seksuele-intimidatie-je-hoofd-binnendringt-metoo/639178983520-850a01d3

* Essentie van een kennismaking: wat vrouwen doen wanneer ze een man zien | From Hero to Zero | Seks is leeg zonder liefdevolle verbinding | De Zucht naar De Knuffel | Geboorte van de nieuwe mens: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2016/03/essentie-van-een-kennismaking-zucht-naar-knuffel.html

* De wonderlijke energie van kinderen - en wat school met ze doet: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/03/de-wonderlijke-energie-van-kinderen.html

Sterke blogs van recente datum: 

* "Er is meer tussen hemel en aarde" - maar wat dat is negeren we volledig: https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/er-is-meer-tussen-hemel-en-aarde.html

* Koudwatervrees, angst voor het onbekende, gevolgd door verdedigen van eigen gedrag: https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/koudwatervrees-angst-voor-het-onbekende.html

* Relatie?! | geen relatie, wel vrijheid: https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/relatie-geen-relatie-wel-vrijheid.html

* Red me: facebook.com/HetLichaamLiegtNooit/posts/908248182618183 (juni 2016) en
"Het is allemaal spel...en red mij-gedrag": facebook.com/HetLichaamLiegtNooit/posts/1288323664610631 (september 2017)

"Er is meer tussen hemel en aarde" - maar wat dat is negeren we volledig

"Er is meer tussen hemel en aarde."

Van de mens en zijn ziel weten we niets maar vanuit ons denken menen wij de wijsheid in pacht te hebben en serveren alles af wat niet in ons straatje past. De arrogantie vanuit het Denken is spreekwoordelijk te noemen en vooral leidend; en waar denken regeert is gevoel verbannen, en doet kleinzieligheid zijn intrede om grootzieligheid angstvallig weg te houden.

Verdeel en heers

Wie afwijkt wordt gestraft, zoals kerk en adel dat geïntroduceerd hebben. Het voorbeeld moet gesteld. Hou jij ze arm, hou ik ze dom, zo sprak de geestelijke tegen de groot-industrieel. Verdeel-en-heers is een feit en diep geworteld in onze samen-leving die niet samen leeft en onderdeel van onze 'cultuur' van normen en waarden waar geen plek is voor gezond verstand. Wie zich daar aan waagt is een hippie en wordt uitgelachen. We tonen leedvermaak omdat we de ander niet kunnen gunnen wat ons nooit gegund was. We zijn collectief tegen elkaar opgezet en vechten onderling met woorden en intenties tot bloedens toe. De prestatiemaatschappij laat iedereen rennen om torenhoge lasten te kunnen opbrengen; de overproductie wordt door belastingen en oorlog bij ons weggenomen. En ieder vindt dat 'normaal'. De norm, dus.
Wie ontsnapt uit de rat-race wordt teruggefloten door de rest; een waterdicht concept. Iedereen is onderworpen en de mensen overheersen elkaar. Via betutteling tonen wij elkaar waaraan ieder zelf blootgestaan heeft. Pure vernedering om de ander klein te houden en niemand het licht in de ogen te gunnen. Het is niet persoonlijk maar desnoods maken we dat er wel van.

Voor velen is het niet te doen en die nemen de trein frontaal in plaats van opzij in te stappen en netjes te wachten tot die eerst stil staat. Geen wonder. Ze offeren zich met liefde op om de rest te laten zien hoe ieder van ons zelf een niet-volhoudbaar systeem in ere houdt.

Het overlevingsmechanisme 

Er is hoop. Er is verlangen. Er zijn wensen. Kleine en grote behoeften gevoed door ego, het overlevingsmechanisme dat ons graag in onze comfort zone houdt. Maar uiteindelijk gaat het niet om hoop maar om geduld. Dit kan niet zo blijven alleen kun je in je eentje niet zo gek veel veranderen als de grote massa niet mee wil doen. Dan verklaren ze je voor gek om niet op te vallen en jou op jouw plaats te zetten.
Een lachwekkend spektakel waar geen waarheid in zit maar pijn. Oude pijn.
Waarheid doet geen pijn. Oude wonden uit het verleden wel.

Speelbal van wellusten van geconformeerden die niet bij hun gevoel zijn

Zolang niemand zijn of haar gevoel serieus neemt ben je speelbal van de wellusten van geconformeerden die na minstens twaalf jaar school geïndoctrineerd zijn om het systeem te verdedigen want hoe kunnen ze jou gunnen wat hen nooit toegestaan was?

Een levensgevaarlijke situatie waarin iedereen samen lijkt te spannen om jou voor gek te (doen) verklaren, terwijl het precies andersom is.

Het is zoals Gandhi zei. Al ziet of zegt één man de waarheid. De waarheid blijft nog steeds de waarheid.++

[bron: fb.com/1321989377910726, gepubliceerd op 18 oktober 2017, 7:57]

Aanvulling | competitie om te bezitten wat een ander heeft - èn zelfs om die ander te bezitten

Als alles draait om bezit in deze wereld en competitie ook - het bezitten (own) van de ander - dan is jaloezie ook snel verklaard; competitie dus om te bezitten wat een ander heeft - èn zelfs om die ander te bezitten


[bron: fb.com/1322314897878174, gepubliceerd op 18 oktober 2017, 17:00]

Koudwatervrees, angst voor het onbekende, gevolgd door verdedigen van eigen gedrag

Koudwatervrees. 

Koudwatervrees. Angst voor het onbekende. Het weerhoudt ons ervan de logische en noodzakelijke stappen te nemen. Waarom? Wat gebeurt er onder de oppervlakte?

Ego. We hebben onszelf een overlevingsmechanisme aangeleerd dat ervoor zorgt dat we alles tegenwerken wat ons uit de Status Quo zou kunnen halen. Een status quo is niets anders dan de comfort zone die aan alle kanten mankeert maar die vertrouwd is en daarom het verdedigen waard is. We houden dus eigenlijk ÀLLE verandering tegen.

Daar zit geen logica in. Alleen oude pijn. Onverwerkte emoties dus. En dat brengt ons sabotagemechanisme op gang dus werken we alles tegen. Alles. Alles.
Wie dat niet herkent is gezegend met bijziendheid, in het grieks myopia. Blind voor zichzelf mag het ook heten. Je herkent je eigen spiegelbeeld niet.
Iedereen heeft dit. Dat doet die conditionering met ons van twaalf tot veertien jaar school. Geen pretje en daarom de moeite waard om van los te breken. Duurt even maar dan heb je ook wat.
Jezelf.

[bron: facebook.com/HetLichaamLiegtNooit/posts/1321213291321668, gepubliceerd 17 oktober 2017, 8:47]
-

Verdedigen van het eigen gedrag

Wie een ander aanvalt wil daar niet op aangesproken worden.
Wie een ander vernedert wil daar geen commentaar op.
Wie een zondebok uitkiest om zijn of haar lasten te laten dragen, wil niet dat zo'n zondebok of lastezel er tussenuit knijpt.

Gebeurt dat wel, dan heeft men ongenadig de pest in; alle boosheid komt dan tevoorschijn. En wordt geprojecteerd op de ander.

Wie kleinerend, onderwerpend en dus overheersend doet naar een ander en vervolgens geconfronteerd wordt met wat hij of zij doet, verdedigt zijn houding tot in het oneindige om het zelfverzonnen fundament van zijn bestaan niet te laten wegslaan door degene die hij net heeft aangevallen.

Drijfzand

Dat dat gedrag zijn fundering kent in drijfzand doet daar niets aan af. Men volhardt in de ingeslagen weg want dat fundament is het enige houvast dat men heeft, ook al biedt het houvast aan schijn-zekerheid en schijn-veiligheid; zelfverzonnen denkfouten, die zo scheef zijn als maar kan en zijn opgestapeld tot een toren van Pisa.

Het missen van hou-vast geeft hou-ding en is het gevolg van opgroeien zonder eigenwaarde en zelfvertrouwen.
Een ander aanvallen is dan het enige dat resteert; om maar wat te hebben. Bovendien geldt: "hoe kun je een ander gunnen wat jou nooit gegund was?"

It's all in the game...

[bron: facebook.com/HetLichaamLiegtNooit/posts/1321244017985262, gepubliceerd 17 oktober 2017, 9:56]

Relatie?! | geen relatie, wel vrijheid

Relatie?! | geen relatie, wel vrijheid

Wie heeft opgelet ziet, dat er geen samen meer is in een relatie tussen partners m/v. Wat mij is opgevallen, is:

* dat mannen en vrouwen zich liever op elkaar afreageren dan er samen een feestje van maken

* dat 'thuis' aanvoelt als een onstabiele situatie waar niemand weet wat die nou moet

* dat vrouwen AFSTANDELIJKHEID laten merken, dus je kunt niet dichtbij komen, hooguit om hun lasten voor hen te dragen als lastezel - maar je mag geen eisen hebben want je bent BEZIT en verder zoek je het zelf maar uit.

Dat laatste resulteerde in een scheiding met mijn eerste lief, mijn tweede lief, mijn derde, mijn zus, mijn moeder... en intussen noem ik niemand meer lief want zo lief zijn mensen helemaal niet naar elkaar toe.

De toegevoegde waarde van vrouwen die die van de man overstijgt op alle fronten

Begrijp mij niet verkeerd. Vrouwen zijn in mijn beleving het mooiste dat de aarde kan voortbrengen en haar toegevoegde waarde overstijgt die van de man op alle fronten.
Er is echter een hele grote MAAR. De vrouw zit vol tegenwerking en we moeten samen uitvinden waarom dat is [zie daarover: "Brug naar de Toekomst..."; Vrouw op voetstuk]. Dus kijk even met me mee en oordeel niet.

Vrouwen zijn meesteres in iemand aantrekken en verleiden - dat weet iedereen - maar veranderen in de grootste krenkende krengen om hun zin te krijgen, wat helaas destructief van aard is. Ook dat weet iedereen.

Wat is er aan de hand? 

Wat is er aan de hand? Dat is de vraag waar het om gaat. Vrouwen en met name vrouwen zijn het meest beschadigd van ons allemaal en aangezien ze beter zijn dan mannen in àlles... laten ze ook het meest vreselijke gedrag zien, als SPIEGEL, over wat hen is aangedaan...! 

In feite luiden ze de alarmklok dus dienen we dank-je-wel te zeggen. En samen te gaan (onder)zoeken naar een oplossing.

Word eerst jouw eigen partner

Hier is maar één antwoord op mogelijk: ga jouw eigen gang en maak jezelf gelukkig.

Word dus EERST jouw eigen partner. Dat is de eerste stap.

EIGEN PARTNER houdt in: één met jezelf. Dan ben je al blij en gelukkig zonder dat je buiten jezelf hoeft te kijken.

Wie zegt daar al te zijn lult uit z'n nek; daartoe dien je eerst jouw ego te overwinnen. Anders praat je onzin, flauwekul en lul je de geest van de mensen om je heen.

Eeuwenlang onderdrukt

Eeuwenlang worden wij onderdrukt. Dat zit diepgeworteld en laat z'n gif en venijn na.
Vrouwen zijn collectief woedend van binnen (mannen ook maar vrouwen nog meer) en tonen zich logischerwijs niet erg betrouwbaar en zijn daardoor onduidelijk - niemand spreekt zich uit (want dat MAG hier niet eens) dus daar moet je zelf achter komen en uitvissen wat nu 'de bedoeling' is.

Wie lang genoeg heeft samengeleefd ziet in, dat het om een verandering van tijdbeeld gaat. Of zo je wilt om een ander tijdperk - het tijdperk van grote veranderingen - waarin de één op één relatie als hoeksteen van de samenleving allang niet meer werkt.

Mensen willen vrijheid. Ieder z'n eigen huis en laat elkaar met rust.

Alleen zijn we zover nog lang niet. Wij mensen leunen op elkaar bij gebrek aan houvast - aan onszelf!

Ziedaar een vicieuze cirkel die maar lastig doorbroken wordt omdat dat een heel traject van afleren is.

(Collectieve) liefdeloosheid: vrijheid versus bezit

Natuurlijk willen mensen samen zijn en samen leven. Daarom zijn er dorpen en steden en festivals en activiteiten. Maar niet op de traditionele manier. Want nu is er geen samen-leving. Dit... is los zand zonder liefde. Vol liefdeloosheid zelfs.

Er dient VRIJHEID te zijn en daarin vraagt ieder individu de vrijheid om op elk moment te kunnen doen wat die leuk vindt. Daar hoort geen beperking bij van zelfverzonnen regels die eisen dat je er voor een ander bent en daarbij de lasten van een ander maar moet dragen.
Want dat is waar het uiteindelijk op uitdraait. We zien elkaar als bezit.

Wie een ander ziet als bezit, vindt in die ander de sleutel tot levensgeluk door ongehinderd op die ander te kunnen leunen en de ander alle lasten te laten dragen. Welke lasten dan? Oude pijn uit een ver verleden.
Zeg wacht eens... wordt het niet eens tijd dat we dat gaan onderzoeken in plaats van alles te blijven ontlopen door dat maar collectief bij een ander te blijven dumpen...??

Wees zelf het verschil

Deze blog is er voor ieder die zelf een verschil willen maken. Voor degene die vastloopt en graag ziet hoe die daaruit komt op een volhoudbare manier. Een manier van leven, die past bij ons mensen.

Dit is dus niet voor geesteszieken die graag die lullige status quo willen behouden en als slachtoffertje alle aandacht willen (blijven) trekken om het middelpunt te zijn en te blijven en zo alle (geestelijke) vooruitgang te saboteren.

Wij mensen hebben ons te ontwikkelen en dienen onze kwaliteit van leven te willen verbeteren. Slap, tegenwerkend, saboterend gedrag hoort daar niet bij.++

Meerleeslinks 

"Geen relatie, wel vrijheid" - hoe we onze eigen partner hebben te zijn: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/03/geen-relatie.html

Je eigen partner zijn: facebook.com/1319392408170423

"Brug naar de Toekomst..."; Vrouw op voetstuk: facebook.com/1139691852807147

'De ziel als diagnose methodiek': facebook.com/1318778301565167

[bron: facebook.com/HetLichaamLiegtNooit/posts/1320439111399086, gepubliceerd 16 oktober 2017, om 9:21]

--

Wij mensen zitten vol kou en beseffen niet voldoende wat we onszelf en anderen aandoen | aanvulling

Wij mensen zitten vol kou en beseffen niet voldoende wat we onszelf en anderen aandoen. We wentelen ons in slachtoffergedrag maar dienen verantwoordelijkheid te nemen willen we eruit komen.

Ziektes, tegenslag en ongeluk, creëren we ZELF. Zelf is ziel dus het zijn signalen van ons binnenwerk om ons ergens op te attenderen. Op misstanden of verbeterpunten. Wie 'het hart volgt' omarmt die signalen en laat natuurlijk handelen zien. Wie ermee vecht ontloopt het gevoel en creëert meer problemen. Die kennelijk tot voordeel strekken.

Dit is geen discussie waard. Dit is expertise en wat een ander ermee doet is allemaal prima. Nou ja, eigenlijk niet; het ontlopen van jouw gevoel is het stomste wat er is maar wel de zaak van de ander en niet van mij. Het maakt het hier alleen zo'n kouwe kille bedoening.


Wat bedoelde Gandhi met: wees de verandering die je wilt zien in de wereld?
Wat bedoelde Einstein met: we kunnen de problemen niet oplossen met dezelfde manier van denken als waardoor ze ontstaan zijn...?

Juist... we hebben een andere manier van denken nodig. Die van het hart. We dienen ons gevoel te leren volgen èn te leren vertrouwen.

We zijn niet onmachtig

Wij mensen zijn zelf niet onmachtig en dan heb ik het over de basis van onze problematiek; en dus over gezondheid.
Lees dit artikel eens: 
http://renvogel.com/2011/03/31/olof_smit_geneest_volksvijand_nummer_1_kou |

We moeten vastlopen om te willen veranderen.++


[bron: facebook.com/HetLichaamLiegtNooit/posts/1320427241400273 gepubliceerd op 16 oktober 2017, om 8:52]

--


Liedjes ter illustratie: