HarT boven HarD; liefdevolle woorden van zoon halen moeder uit isolement
"haat van ouder naar kind
is niet zo ongebruikelijk als wij hopen"
Verdeel-en-heers
In onderstaande correspondentie hoop ik de welwillende geesten onder de lezers te tonen, dat ongefundeerde maar evengoed duidelijk merkbare haat tussen ouder en kind, meer in het bijzonder tussen moeder en zoon, niet alleen getuigt van tegenwerking en sabotage maar vooral van het verdeel-en-heers-concept waar deze wilde westerse wereld zo vol mee zit.
Voelen is weten
Kijk zelf en oordeel niet, maar VOEL. Voelen is weten. Denken geeft fouten. Denk-fouten, dus.
Gevoel bedriegt ons niet. Oude pijn, verantwoordelijk voor (ogenschijnlijk misplaatste) emotie, wel. Dat laatste noemen we wel ego. Oude wonden en pijn vormen een overlevingsmechanisme dat enerzijds tot doel dient om dit leven vol te houden en houvast te geven, en anderzijds om de aandacht te vragen voor de shit die we dragen en zelf maar niet kunnen oplossen. Ego dus.
Dit ter introductie. We dienen alles wat we doen met het hart te doen - en daar alles aan te doen - dus ook dit met het hart te lezen en elkaar hart-elijk te woord te staan. Wanneer dat ontbreekt hebben we werk te doen. Omdat het anders een koude kille bedoening is. Dat weet iedereen. Ik plaats dat alleen in een groter kader. Relativeren, dus. Voor meer begrip. En... overzicht.
Titel
Haat: gevoel van diepe afkeer - met de begeerte leed te doen.
Hatelijk: onverzoenlijk.
Dit lijkt hier uiterst van toepassing... helaas. Dus... niet schrikken.
“Oorlog met oma - begin van de e-mail-regen”
Uit het niets begon ik ingevingen te krijgen over hoe mijn moeder aan mij dacht en na enkele dagen begon ik haar te schrijven en aansluitend te bellen en sms'en te sturen.
Dat resulteerde in de volgende veertig e-mailberichten. Helaas eenzijdig; ik kon haar niet tot dialoog bewegen. Sterker nog... ik kreeg niet één inhoudelijke reactie van haar. Aangezien zij de afgelopen jaren nooit meer ergens op gereageerd had (terwijl ik haar super duidelijk haar eigen daden had gepresenteerd), en nu wel heel venijnig bij mij binnenkwam, pakte ik gelijk goed aan. Duidelijk, eenduidig en volledig.
"Of... geschiedt dit alles volstrekt onbewust om elkaar juist te tonen dat niemand echt wezenlijk vrij is...?"
email van 5 oktober 2017, 10:55, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Moeder. De afgelopen dagen was jij in mijn hoofd. Af en toe was jij in gedachten. Ik zou jou bijna bellen om te checken waarom ik dat idee had maar aangezien jij toch àlles ontkent èn ik jou een welgemeende afscheidsbrief heb gestuurd (op 15 juli 2017) leek mij dit niet erg zinvol.
Maar nu. Nu de ene zuigster het toneel verlaat maakt de volgende haar rentree. Jij dus.
Wat denk jij mij te kunnen overheersen, maf gebak?? Die tijd is geweest, gek stuk vreten, en zelfs dat was een onaanvaardbare schandelijke vertoning waar jij nooit openheid in hebt gegeven. En nu, zonder één woord, zonder contact met mij te zoeken, zelfs zonder ooit mijn huis te hebben bezocht al woon ik hier praktisch zes jaar... nu heb jij in jouw onmetelijke wijsheid besloten dat je mij wel kunt aanvallen, innemen en lastigvallen???
Neem er nog één, drankorgel.
Wie zo doet en denkt is niet goed en gun ik een enkeltje psychiatrisch gesticht.
Waarom? Omdat jij mij niets gunt. Jij gunt mij niet om gelukkig te zijn, jij gunt mij mijn levenslust en mijn vrijheid van denken en doen niet... en dat gun ik jou niet.
Vanmorgen merkte ik al wat op en schreef gelijk deze blog. Op jouw lijf geschreven:
-
Zombies | blog
Is het je wel eens opgevallen dat jouw aandacht ergens niet volledig bij was en hoe je het ook probeerde lukte het je niet? Dit merkte ik vanaf dat ik tiener was. Hele stukken schooltijd lijken zo van mij weggenomen te zijn en ik merkte zelfs tegenzin om bepaalde dingen te doen, ook als ik het echt heel graag wilde. Onvoorstelbare en onbegrijpelijke tegenwerking, zonder enige oorsprong.
Ik voelde mij een zombie, achteraf gezien, en het resulteerde erin dat ik niet in één keer slaagde voor mijn schooldiploma. Hetzelfde gebeurde met rijles en ook daar zakte ik voor het eerste examen.
Nu ik in-zie hoe mensen elkaar beïnvloeden, en zó negatief zijn dat ze alles buiten zichzelf zoeken, is het mij achteraf duidelijk geworden dat mijn bloedeigen moeder mij misgunde succesvol te zijn op school.
Zij was het die mij geestelijk zo beïnvloedde dat ik mijn boeken voor mijn boekenlijst niet kon lezen, dat ik extreme tegenzin had bij de voorbereiding voor mijn examens, en dat ik er regelmatig als een zombie bijliep.
Zeg niet dat je het niet herkent. Je ziet het om je heen aan de blik op de chagrijnige en zelfs wrede gezichten van gefrustreerde mensen om je heen. De 'vriendelijke' dame van Moeders Geuren met een buslading vol geurstaafjes die mij een half uur aan de praat hield (buiten op de stoep voor een natuurwinkel) en mij van alles liet ruiken en vasthouden en nog langer vasthouden want anders werkte het niet, was gewoon aan het zuigen en leunde dus op mij.
De meiden die ik als vriendin verwelkomd heb in mijn leven, mijn exgenote voorop, wilden volledig bezit van mij en mij overheersen. Ik kon niet eens meer rechtop staan want ze legden ongevraagd hun lasten op mijn rug. Mijn moeder ging nog veel verder, ze zorgde dat ik door mijn voet ging doordat die ging ontsteken op mijn twintigste. Tal van onderzoeken volgden en het gekke was dat de pijn in die voet varieerde. Thuis bij haar was die heftiger dan als ik naar de fysiotheek ging ervoor. Dan kon alle pijn opeens weg zijn. Weg klachten. Erg opvallend allemaal en vooral onbegrijpelijk tot... ik inzag dat zij dit deed. Dat is pas recent gekomen omdat mijn ziel me dat liet inzien aan de hand van herinneringen en verbanden. Zomaar.
We zijn allemaal zombies want we worden allemaal beïnvloed en dat begint al bij onze geboorte en soms zelfs ervoor. Kinderen die met een afwijking geboren worden tonen dat hun ziel al voor de geboorte reageerde op hun leefomgeving, zoals mijn neef die met een mismaakt oortje geboren werd omdat hij zijn hand eroverheen had tijdens de zwangerschap; kennelijk kon hij die shit niet horen van zijn leefomgeving. En mijn tweede neef zou als down-kindje komen, om de ouders onvoorwaardelijke liefde bij te brengen, totdat ik de moeder kon overtuigen het kind te accepteren zoals het is, in één gesprek, zodat de les al geleerd was en de ziel de chromosomen veranderde zodat er een gezond kindje tevoorschijn kwam.
Of dat mogelijk is of niet is geen discussie waard. Zoek jouw eigen voorbeelden van dingen die volgens het verstand niet kunnen - en dan voornamelijk volgens de ego want die bestaat uit oude pijn die we laten regeren waardoor we anderen lastig gaan vallen met de meest vreselijke onzin.
-
Stel vragen. Om te beginnen in jezelf. Laat jouw ogen open gaan. Kan even duren. Bij mij duurde het negen maanden na het lezen van Vader Aarde. Toen de schellen van mijn ogen vielen, vielen ze voorgoed.
--
Je ziet... niets van wat jij doet, hoe stiekem ook, kan ongezien blijven. Ik heb alles van jou door. En dat is kennelijk nodig want jij hebt jouw les te leren en dat weiger je nog altijd consequent. Je loopt er van weg en dat kan niet. Dat kan niemand.
De eigenaar van de plaatselijke bio-super is na vijf maanden herstel en revalidatie pas deze week weer even in zijn winkeltje. Hij had een ongeluk nodig om tot besef te komen.
En jij? Welke klap heb jij nodig?
-
Omdraaien - briljant negatief gedrag
email van 5 oktober 2017, 11:34, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
...dus belde ik jou maar en jouw reactie hierop was briljant negatief:
"Je valt zo bij mij binnen. En ik heb hier geen behoefte aan."
Omdraaien!
JIJ valt bij mensen binnen - zoals mij en zus en jouw overleden ex - die daar geen enkele behoefte aan hebben.
Je valt binnen zonder kloppen, zonder te vragen, zonder enig overleg. En zonder toestemming!
IK belde jou. Da's kloppen. Jij nam het gesprek aan. Jij deed dus open.
Alleen weiger jij verantwoordelijkheid te nemen voor jouw eigen daden zodra ik feilloos benoem wat jij deed en doet. Je loopt dus weg, duikt direct in de slachtofferrol van de arme-ik en draait alles om.
Je zeurt, dus. Dat kun je niet langer maken omdat jij jezelf tekort doet.
Alleen heb jij nu iemand tegenover je die je niet met je manipulaties de baas kunt. Mij kun jij niet overheersen. Heel mijn leven heb ik je al geattendeerd op wat jij deed; zodra ik 'klachten' had als gevolg van jouw naargeestige intenties kwam ik ogenblikkelijk bij jou om ze te laten zien.
Vergeet niet, dat ik, jouw man en jouw dochter alle drie naar het ziekenhuis moesten vanwege jou. Blindedarmoperatie van mij en maagoperatie van zus en man liegen er niet om. Het lichaam liegt niet. Het lichaam liegt nooit.
JIJ bent de veroorzaker van die kwalen. Dus ontken jouw aandeel hierin niet. Jouw intentie dien jij te herkennen voor wat het is. Die is altijd leidend, ongeacht de uitkomst.
Jij hebt heel jouw leven anderen lastig gevallen, de leden van jouw gezin voorop, en nu is het tijd dat je tot inzicht komen en erkent wat je doet, zodat je tot correctie van dergelijk destructief gedrag kunt overgaan.
Er is geen andere weg. Dit is de enige weg. Omdat jij mij aanvalt en ik een langere adem heb dan jij. Jij, MOEDER, meent dat jij bezit hebt over mij. Mis. Dat heb je niet en zul je nooit krijgen. Maar dat is niet jouw overtuiging dus zul je er alles aan doen om mij jouw shit en ellende te laten voelen.
Schandelijk gedrag maar leerzaam want een kreng dat haar eigen zoon, haar eerstgeborene, opoffert voor haar eigenbelang... dàt is leerzaam.
Dan moet je wel goed gek zijn.
Die nominatie is helaas helemaal van toepassing op jou.
Gestoord wijf.
-
Saboteur
email van 5 oktober 2017, 13:04, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?"|
Je bent dus een saboteur van jouw eigen leven.
Kijk maar. Wie zorgt er nou voor zóveel tegenwerking? Wie misgunt haar eigen bloed om gelukkig te zijn?
-
email van 5 oktober 2017, 14:16, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?"
Jij mag er dan geen zin in oftewel GEEN BEHOEFTE aan hebben om ergens over te praten WAT JIJ ZELF DOET...
maar het is ONMISKENBAAR HOE NEGATIEF JIJ IN HET LEVEN STAAT DOOR JOUW EIGEN KIND ZO TE BELASTEN EN ZIEK TE MAKEN EN TE VERWENSEN. Je bent ziek en niet zo'n beetje ook.
Je zorgde voor gaatjes in mijn tanden - ik kreeg het dus voor mijn kiezen van jou; je maakte mij ziek zodat ik geopereerd moest worden (en zus en jouw man); je gaf mij een ontsteking in mijn voet met 20 jaar; je gaf mij al jouw kou zodat ik doorlopend verkouden was, midden in de zomer in een warm land zelfs, en toen we samenwerkten bij het familiebedrijf waar jij alles saboteerde en mensen doorlopend [huilend!] wegstuurde om ze maar dwars te kunnen zitten; je liet mij falen bij wat ik ook ondernam, hield mij tegen als ik wilde vertrekken van huis en moest drie keer terug; jij bent een tiran en dit is jouw spiegel. Leer ervan. Je mag anderen niet zo hinderen.
--
NOTITIE | ik heb last van een ontsteking - zij toont bovendien hoe zij de aanval op mij als man geopend heeft
EN hoe ze [dus] mijn mannelijkheid verwenst
EN [dus] hoe ze mannen haat
NOTITIE | Ben jij OPNIEUW de aanval gestart? Het antwoord is: de aanval is nooit gestopt sinds ze het offensief in mijn jeugd gestart is... [ingeving]
NOTITIE | ook het LUID knakken van de botten, gewrichten, spieren van mijn vader EN van mij, was door de extra belasting door mijn moeder. Overmatig leunen dus de lasten bij een ander dumpen.
-
Oordeel
email van 5 oktober 2017, 16:53, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
'Hou er nou mee op' zegt de aansteller tegen mij. Jij oordeelt er op los en maakt van jezelf een autoriteit die alles weet. En dat zonder dat je ook maar een vraag stelt. Dus daarmee val jij in jouw eigen valkuil. Je bent een huilebalk oftewel een aansteller. Jij draait alles om en probeert via de overheersende aanval ermee weg te komen.
maar dat lukt nooit omdat in wat jij NU doet jij jezelf verraadt en je zo toont dat jij denkfout op denkfout stapelt. Als een scheve toren van Pisa.
Alles wat jij toont is boosheid en...dat is altijd het product van VERDRIET EN ONMACHT.
Dus lul mijn geest niet. Maar ga zelf aan de slag. Luister eens een keer naar jezelf in plaats van altijd maar aan te vallen en op MIJN TERREIN jouw ongemakken te etaleren over wat jou niet bevalt. Jouw gedrag is achterhaald. Je wilt met boosheid mij overheersen en ontmoet in mij jouw MEERDERE. En ik moet ophouden... MET WAT JIJ DOET. Leg eens uit?
Hoe dan???
-
Gemene tiener
email van 5 oktober 2017, 17:37, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Je neemt geen verantwoording voor hoe gemeen jij eigenlijk doet.
Hoe gemeen jij doet, zit 'm in jouw gedachten.
Heel mijn leven heb je laten zien hoe je die gedachten van jou als vergif aan mij opgedrongen hebt. Ontken het niet. Ik doorzie alles.
Dat doet iedereen maar ik durf het benoemen.
Jij stelt je momenteel vreselijk aan door op te hangen omdat je het niet kunt winnen. Ik ben niet te overheersen. Ik ben bij mijzelf.
Dus ga je de slachtofferrol weer in terwijl jij achterwege laat wat jij hoort te doen: verantwoording nemen voor jouw INTENTIES, waar jouw destructieve gedachten deel van uitmaken. Het is van je smoel af te lezen EN... het is voelbaar. Niet vroeger. NU is het voelbaar wat jij doet. Ik heb het beschreven en je ziet jezelf in de spiegel die ik jou voorhoud.
En jij... wordt boos. Nou èn.
Jouw probleem. Waarheid doet geen pijn. Oude wonden wel.
Jouw pijn. Jouw probleem...
Je mag dan oma zijn. Je gedraagt je kinderlijk en toont je een tiener.
Geen volwassene.
-
Overheersen: theatraal, destructief, sadistisch gedrag
email van 5 oktober 2017, 18:26, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Wat jij niet schijnt te beseffen, is dat HET WILLEN HEERSEN OVER ANDEREN niet van deze tijd is.
Ik heb jou in de 49 jaar dat ik hier rondwandel met de grootst mogelijke regelmaat geattendeerd op jouw karikaturale gedrag en overdreven egoïstische denkwijze.
Jij hebt dus bijna 50 jaar de tijd gehad om te ontdekken dat jouw denkwijze voor verbetering vatbaar is. En hebt die gelegenheid niet gegrepen.
Nu jij volhoudt in dat stupide gedrag en dat zelfs uit alle macht verdedigt, is het dus logisch gezien de hoogste tijd dat iemand je daarin de weg verspert en je niet langer de gelegenheid gunt om door te gaan met theatraal, destructief, sadistisch gedrag waarmee jij om te beginnen jezelf tekort doet en jezelf gruwelijk te schande zet.
Waarom valt jou dat niet op? Hoe VERDACHT is het dat jij gezond verstand terzijde schuift?
Het is tijd om in te zien dat wat jij doet VERDACHT is en schreeuwt om evaluatie.
Nu jij daar niet zelf mee komt, help ik je er een handje mee.
Niet zeuren. Jij begon. Niet ik. Jij valt mij lastig. Niet andersom.
-
Slachtoffer
email van 5 oktober 2017, 18:45, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Leuk gesprek weer heh, van 3 minuten... Zie je in wat je doet? Zie je hoe makkelijk jij in de huid van slachtoffer kruipt? Uit pure wanhoop, zodat de ander jouw lasten kan dragen?? Ongevraagd, zonder overleg en zonder toestemming - en dus opnieuw een uiterst gewelddadige manier van doen. Dus draai jij het WEER om! Jij bent de agressor, oordeelt en legt jouw boosheid ogenblikkelijk bij de ander, en zodra de ander alleszins redelijke dingen zegt, duik je hup in de rol van arme-ik.
Opnieuw... bewezen. Zo handig doe jij, en tegelijk zit je mij alweer uit te lachen.
Nou ik heb er ook de grootste lol in omdat het ZO VOORSPELBAAR is wat jij doet, potsierlijk zelfs, dus ik zie het met grote ogen van verbazing aan.
Je bent een comédienne en dit is net een Disneyfilm. Maar het blijft gestoord gedrag dat jij laat zien en het werd tijd dat iemand je erop wees.
-
Gruwelijke intenties
email van 5 oktober 2017, 20:35, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Je kunt zeggen wat je wilt...maar jouw intenties zijn gruwelijk dus je gaat niet vrijuit. Integendeel. Verre van. Je wilt tegenwerken, overheersen, lastig vallen en niets daaraan is positief.
Mijn afscheidsbrief heb je verkeerd opgevat. Ik wilde niet meer lastig gevallen worden. Oorlogszuchtig als je bent heb jij dat echter stiekem verdraaid tot oorlogsverklaring zonder je ooit uit te spreken. dus ik moet jou met rust laten terwijl jij mij lastig valt. Is dat het? En jij denkt dat dat onopgemerkt kan blijven? Hoe dom ben je dan?
Wordt tijd dat je bijleert. Dat doe je door te evalueren wat niet werkt en niets van wat jij doet werkt. Kijk maar. Je haalt alleen jezelf naar beneden. Mij kun je lastig vallen maar jezelf kun je niet vermaken.
Dan... kun je niets. Je kunt niets, weet niets, en doet niets en bent totaal mislukt als mens.
Zie dat in.
-
"Mij kun je lastig vallen maar jezelf kun je niet vermaken. Dan... kun je niets. Je kunt niets, weet niets, en doet niets en bent totaal mislukt als mens."
Vernederen getuigt van kinderachtig gedrag van een eeuwige onvolwassene
email van 6 oktober 2017, 0:33, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Als jij zelf niet doorhebt hoe vernederend je bezig bent dan lieg je.
Je doet alsof je je van geen kwaad bewust zit terwijl jij er heel jouw leven bom-vol mee zit. Als een bom, die op knappen staat; spreekwoordelijk dus. Het blijkt uit jouw leedvermaak dat je hebt na contact met mij. Intentie is altijd voelbaar immers. Voor jou is alles spel en jij meent daarin de spelregels te kunnen maken en te breken naar willekeur. Klassiek gedrag, zo doorzichtig dat iedereen het door heeft want iedereen doet het.
Behalve ik.
Het niet adresseren van die boosheid is niet in jouw voordeel maar alleszins in jouw nadeel.
Tijd om je kop uit het zand te trekken dus en jouw verantwoording te nemen. Het feit dat je dat niet doet toont hoe onvolwassen jij nog bent. Ik schat je niet ouder dan elf jaar oud. Van binnen. Emotioneel gezien, dus.
Zie dat je dat verandert. Zulk gedrag dien je te evalueren omdat het niet werkt maar kinderachtig is. En dus dom. Heel dom.
-
Evalueren is er niet bij; het stalken gaat door
email van 6 oktober 2017, 0:44, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Je onderschat mij en overschat het voordeel, de onzichtbaarheid, (vol)houdbaarheid van jouw destructieve gedrag. Je hebt dat heel jouw leven zo gedaan. Zonder er ook maar iets van te evalueren of te verbeteren. Je bent alleen maar verbeten geraakt.
Zo STALK jij mensen, die je besluipt als een sluipmoordenaar en lastig valt en tegenwerkt. Probleem daarmee is, dat je bezig bent met iets negatiefs en dat dat NOOIT in jouw voordeel uit kan pakken.
Nou zit je daar maar. Je eigen ruiten in te gooien met je destructieve gedrag zonder ooit iets te evalueren... te wachten tot iemand de schreeuw om aandacht herkent en je komt redden.
[En die moet voor jou oplossen wat je zelf aan problemen gecreëerd hebt.]
Het levert je NIETS op om zo te doen. Aan het verleden kun je niks veranderen. Aan het heden wel. Je kunt ervan leren en verbeteringen toelaten die de ziel je voorstelt maar jouw slecht menselijke gedrag verwerpt dat. Ego dus.
Je bent daarin je eigen gevangene.
Knap gedaan, hoor. Echt briljant.
En? Ben je zo gelukkig?
-
Geen liefde, geen zorg, maar pure agressie en leedvermaak; als een klein meisje dat niet gehoord wordt; kinderachtig gedrag zonder enige verantwoordelijkheid
email van 6 oktober 2017, 01:34, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Moeder. Hoe kan een vrouw boos zijn op haar eerstgeboren kind die bovendien het beste met haar voor heeft door haar LIEFDEVOL en kalm te confronteren met wat zij al heel haar leven doet in onberispelijke bewoordingen?
De felle, ondoordachte, boze, aanvallende, oordelende en vooral destructieve reacties die je vandaag gaf op mijn confronterende maar rustige manier van praten, lieten jou gigantisch door de mand vallen.
Je bent ontmaskerd. Het enige wat jij kunt doen is aanvallen met een zin als: "Als je een afscheidsbrief schreef, waarom bel je dan?"
Daar zit leedvermaak en dus agressie in.
Geen liefde. Geen zorg. Geen waardering voor iemand die je de spiegel voorhoudt ZONDER OORDEEL.
Een echte moeder zou vragen hebben gesteld van oprechte belangstelling om de dialoog te zoeken.
Jij niet. Jij stelde niet één vraag. Dat bewijst dat het klopt wat ik je vandaag zei en dat jij zo fout zit als maar kunt. Met boosheid wil je slechts overheersen. Meer niet. Wat een blamage...
Zo ga je nog meer de fout in, in plaats van... je gevoel uitspreken.
Jouw gevoel spreek jij niet uit. Dat hou je buiten schot. Je durft jezelf niet te tonen en brengt niets ter tafel maar doet alles op mijn bord en vecht dus per definitie op mijn terrein en kiest consequent de aanval. Als een klein meisje dat niet gehoord wordt.
Alleen ben ik niet jouw VADER.
Beetje onzinnig om zo kinderachtig te doen naar jouw ZOON.
Waar is jouw verstand gebleven? Gesmoord door pijn uit het verleden?
Ben je verbeten geraakt en heb je de strijd met àlle mannen aangebonden uit wraak over het niet kunnen bereiken van jouw vader? En ben je opgezet tegen hem door jouw moeder? En doe je dat nu zelf ook?
Ja, want toen zus jong was waarschuwde de kinderpsycholoog dat zus niet tussen jou en je man kwam te staan. Het is andersom. Jij staat tussen haar en haar vader in.
Jouw wraak.
Jouw pijn.
Jouw probleem.
Neem er verantwoording voor...
Klein meisje...
-
Bedriegster en saboteur van jouw eigen leven zonder talenten positief te gebruiken
Jouw man noemde jou primair. Qua reageren. Ben je niet. Primair wil zeggen spontaan en vanuit je gevoel. Dat kun je helemaal niet want daar zit je niet. Alles wat jij doet is vanuit boosheid oftewel emotie; vanuit oude pijn, dus.
In feite ben je een bedriegster van jouw eigen leven. 'n Nepper dus.
De enige reden dat ik contact met je zoek, is dat je mij lastig valt en jij je met mij bemoeit. Anderen lastig vallen doe je heel jouw leven al en je dient dat te onderzoeken. Waarom doe je dat?
Het is belachelijk dat je totaal niet reageerde op mijn afscheidsbrief. Als mij zoiets gestuurd zou worden zou ik praten met mijn kind. Bellen, afspreken, wat er ook maar nodig is om tot dialoog te komen. Laten merken dat ik om die ander geef. Heb jij dat gedaan?
Heb jij IETS ondernomen?
Nee.
Hoe verdacht is het dat jij dat níet gedaan hebt? Dat is zó opvallend!
Daar zit geen enkele liefde in maar het omgekeerde en je hebt tijd genoeg gehad om te reageren [sinds 15 juli], want eerst belde ik enkele keren met flinke tussenpozen en je belde mij nooit terug; je deed raar en ontwijkend en ik stuurde je e-mails erover [al jaren], en je bleef raar doen. En je bleef heel stil, vooral.
Dat is extreem gedrag. En beloonde ik met een afscheidsbrief omdat het gestoord is en je niet tot dialoog wilt komen. En nu ik contact met je opneem is dat omdat jij erom vraagt, want... jij laat dat merken. Met jouw INTENTIE.
Jij dient echter zelf de eerste stap te zetten; dàt is ruiterlijk gedrag. Laten weten wat je voelt.
Maar nee. Je laat VOELEN dat je contact wilt en laat die ander contact opnemen zodat je lekker kan zeuren, zaniken en zuigen daarover.
Wát een tuttebol, zeg.
Ben je nou trots op jezelf over deze briljante maar negatieve vindingrijkheid?
Zie je nu in dat je een intrigante bent?
Je zegt niks maar wacht af en saboteert voortdurend jouw eigen leven en dat van anderen, in plaats van die talenten POSITIEF te gebruiken!
Ooit van gehoord?
-
Oorlog: strijdlust en wraakzucht van een miskende, ellendige vrouw die haar eigen kinderen verraadt. Zie daar hoe mensen tegen elkaar opgezet zijn.
email van 6 oktober 2017, 09:36, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
[dit bericht stuurde ik aan mijn moeder met bcc aan mijn kinderen]
Moge kids. Na jullie moeder en mijn ex-vriendin heb ik nu oorlog met mijn moeder. Met oma. De logische stap. Want ze meldde zich steeds in mijn hoofd; de herinneringen aan en inzichten over wat ze steeds doet en het uitlachen, leedvermaak en boosheid ook.
Zij verklaarde mij de oorlog dus. Niet andersom. Strijdlust en wraakzucht van een miskende, ellendige vrouw die haar eigen kinderen verraadt.
Een verrader van zichzelf en haar eigen leven.
Ik deel exact wat ik haar schrijf (per sms en mail) omdat het leerzaam is; je ziet dit continu om je heen gebeuren dus neem het serieus. Durf het te zien. Jouw moeder toont zich niet jouw moeder maar jouw overheerser. Durf dat te zien. Er zit niets positiefs aan zulk gedrag en iedere moeder doet zo. Zie daar hoe mensen tegen elkaar opgezet zijn. En blijven. Want zo geeft men dit gedrag door aan volgende generaties! Ernstig genoeg...
We dienen dit echter te doorbreken door het in te zien en niet langer toe te staan en dat begint bij benoemen wat er gebeurt. Luid en duidelijk; transparantie en openheid boven alles.
Moeder geeft niets toe. Ze doet zo glad als een aal en ontkent alles.
Zegt dan: 'Dat zijn jouw woorden.'
Maar het zijn juist haar eigen woorden. ZIJ doet zo. ZIJ draait het om.
Daar zit leedvermaak achter. En dat voel je. Dus dat is gruwelijk. En de manier om je dat op te dringen is autoritair doen oftewel de ander willen overheersen en zo haar gelijk afdwingen. Zonder dat er ook maar een spat waarheid of positiviteit in zit.
Ga zelf maar na. Hoe kan iets waar zijn als iets niet positief is? Dan zit er emotionele lading en dus eigenbelang in en dat is nooit waar maar om de ander de lasten te laten dragen.
Dit gedrag kom je overal tegen in het westen. Vreselijk.
Emotionele redenaties. Één grote denk-fout van mensen die zich verstoppen achter hun eigen, zieke gedrag - om strijd te leveren op het terrein van de ander.
Zorg dat jij gezond blijft doen. Doe grootzielig boven kleinzielig.
Ontwikkel jezelf en word volwassen.
Dàt is onze taak. Niet dat kleine geneuzel beschermen van innerlijke kleuters die nooit volwassen willen worden...
--
Nu de laatste tekst nogmaals opnieuw, aangevuld:
"Jouw man noemde jou primair. Qua reageren. Ben je niet. Primair wil zeggen spontaan en vanuit je gevoel. Dat kun je helemaal niet want daar zit je niet. Alles wat jij doet is vanuit boosheid oftewel emotie; vanuit oude pijn, dus.
In feite ben je een bedriegster van jouw eigen leven. 'n Nepper dus.
De enige reden dat ik contact met je zoek, is dat je mij lastig valt en jij je met mij bemoeit. Anderen lastig vallen doe je heel jouw leven al en je dient dat te onderzoeken. Waarom doe je dat?
Het is belachelijk dat je totaal niet reageerde op mijn afscheidsbrief. Als mij zoiets gestuurd zou worden zou ik praten met mijn kind. Bellen, afspreken, wat er ook maar nodig is om tot dialoog te komen. Laten merken dat ik om die ander geef. Heb jij dat gedaan?
Heb jij IETS ondernomen?
Nee.
Je deed N I E T S.
Hoe verdacht is het dat jij dat níet gedaan hebt? Dat is zó opvallend!
Daar zit geen enkele liefde in maar het omgekeerde en je hebt tijd genoeg gehad om te reageren, want eerst belde ik enkele keren met flinke tussenpozen en je belde mij nooit terug; je deed raar en ontwijkend en ik stuurde je emails erover, en je bleef raar doen. En je bleef heel stil, vooral.
Dat is extreem gedrag. En beloonde ik met een afscheidsbrief omdat jouw gedrag gestoord is en je niet tot dialoog wilt komen. En nu ik contact met je opneem is dat omdat jij erom vraagt, want... jij laat dat merken. Met jouw INTENTIE. Jij begint. Je valt aan. Jij hebt 'behoefte' aan lastigvallen.
Jij dient echter zelf de eerste stap te zetten; dàt is ruiterlijk gedrag. Laten weten wat je voelt en wat je wilt.
Maar nee. Je laat VOELEN dat je contact wilt en laat die ander contact opnemen zodat je lekker kan zeuren, zaniken en zuigen daarover.
Wát een tuttebol, zeg. Alles omdraaien.
Ben je nou trots op jezelf over deze briljante maar negatieve vindingrijkheid?
Zie je nu in dat je een intrigante bent?
Je zegt niks maar wacht af en saboteert voortdurend jouw eigen leven en dat van anderen, in plaats van die talenten POSITIEF te gebruiken!
Ooit van gehoord?
...
MOEDER. Het ongevraagd lastigvallen van anderen zoals jouw eigen kinderen maakt jou een STALKER.
Erger nog. Jij voedt je op dat gedrag als een PARASIET. Als een bloedzuiger. Een vampier, dus.
Daar zit per definitie leedvermaak en dus sadisme in.
In al mijn pogingen van al die jaren heb je nooit enig blijk van herkenning gegeven. Er zat wel wat van waars in, zei je dan, en je hield het vaag.
Ik heb niet de illusie dat jij ooit normaal gaat doen. Je toont je ziek en hebt er een DING van gemaakt dat jou steun en houvast geeft om zo te blijven doen, tegen beter weten in. Jouw dochter, mijn zus, kopieert dit gedrag al sinds haar jeugd.
Je bent ziek en niet zo'n beetje ook. Je vereenzelvigen met zulk gedrag heet depersonaliseren, de definitie van GESTOORD GEDRAG.
Als de les geleerd is kan dat herstellen
-
Stalker wil overheersen en bezit, is laf en liever lui dan moe
email van 6 oktober 2017, 12:01, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Aan oma stuurde ik vanmorgen om half elf dit:
"Hey stalker...hou eens op?! Jij bent erger dan wie ook! Met jouw negatieve, destructieve gedrag"
Dat moest, want ze bemoeit zich continu met mij en wil in mijn hoofd om mij te bezitten. Overheersen dus en dit zit in de categorie bezitsdrang. Zodra ik mij uitspreek, is dat echter gelijk weg omdat de ziel je beloont voor het uitspreken van wat ze je toont.
Logisch, toch?
Dat heet: natuurlijk handelen. Handelen volgens jouw menselijke natuur, dus.
Tien minuten later stuurde ik haar dit:
"Jij ontkent alles en zult alles blijven ontkennen. Pas aan het eind van jouw leven, vlak voor je doodgaat, ben jij bereid toe te geven dat ik altijd door had wat jij doet en deed... Dat is wat jouw ziel mij nu laat zien.
Zie in hoe smerig jouw gedrag is en hoe dom het is om te ontkennen wat jij doet, omdat het evident is wat jij doet. Jij bent nog erger dan de ergste vriendin die ik ooit ontmoet heb. Jij vervloekt en saboteert nog veel meer dan al die meiden bij elkaar.
Gruwelijk. Je moest je kapot schamen. Mijn ziel laat zien wat jij doet en het is onmiskenbaar. Zo deed je altijd en nu nog steeds. Je verwenst en vervloekt alles van mij en doet zielig, net alsof jij slachtoffer bent, terwijl jij de enige agressor hier bent die alles stuk maakt.
Het maakt jou een mannenhater.
Wil jij zo de geschiedenis ingaan? Verbeten kreng? Heb jij geen eer?
Dan ben jij de ergste mens die hier rondloopt op aarde. Laf. Liever lui dan moe dus passief om jezelf in te spannen om iets te verbeteren"
-
Iedere moeder wil overheersen - maar veroordelen brengt geen oplossing.
email van 6 oktober 2017, 12:15, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Lieve kinderen. Jullie moeder liet weten jullie wel te willen brengen naar hier, èn daarbij niet toe te staan bij wind, regen en donker te laten fietsen.
Zoon schreef daarover gister deze sms: "mam komt ons voor het eten brengen met de otow, als t donker is met winderig weer mogen we nie meer fietsen :| "
[Daarmee wil hun moeder zich ongevraagd en zonder toestemming inmengen en mogelijk de boel saboteren want ze brengt dan de kinderen wanneer het haar uitkomt en dat kan dus uren later zijn of zelfs een dag later worden]
Daarover schreef ik jullie vanmorgen:
"MAM WIL? Ehh...wat zij wil is niet terzake doende. Wat wil jij?? Ik kan je gewoon thuis ophalen. Dan vertrek ik om twee uur en ben er om drie uur. Simpel."
Vind je het zelf geen raar voorstel van mamma? Wat is dat, anders dan betutteling en bemoeizucht?
Ze wil overheersen, net als iedere moeder.
Ziek gedrag oftewel slecht menselijk gedrag, voortkomend uit oude pijn, dat je dient te onderscheiden van normaal, warm hartelijk menselijk gedrag.
Daarover schreef ik zojuist deze blog:
-
De spil van het gezin | blog
Wie is de belangrijkste in het gezin? De spil? Het middelpunt? Nou?
Wie?! De vrouw. De moeder. Altijd. Dus als het scheef loopt en er moet gesproken worden dient zij open te staan voor kritiek. Op het moment dat ze dat niet doet maar zich aanstelt en slachtoffergedrag vertoont, trek ze opnieuw de aandacht en wil opnieuw het middelpunt zijn.
Waarom? Wat is er gaande dat ze zo opvallend doet? Waarom moet alles over haar gaan en om haar draaien? En waarom vindt niemand dat vreemd??
Kennelijk is niemand voor die taak opgewassen want iedereen doet zo.
Het is kinderachtig gedrag van eeuwig onvolwassenen die de aandacht vragen en dat blijven doen, voor hun eeuwige gemis aan houvast en steun, wat zich als enorm tekort manifesteert en wat opgevuld moet worden... via parasitair gedrag.
De moeder, ja sorry, ook jouw moeder, voedt zich op haar familieleden.
Partner, kinderen; op alles en iedereen.
Zeker is dat schandelijk maar veroordelen brengt geen oplossing. We dienen samen te kijken naar wat er gebeurt en waarom. Want dit is onderdeel van het wereldwijde spel van verdeel en heers waar we allemaal aan blootgesteld zijn, waar verdriet en angst leidend zijn geweest om hele volken te onderwerpen en... tegen elkaar op te zetten.
Kijk dan zelf hoe effectief dat gedaan is door elk samen zijn in de basis te ontwrichten?!
Wie dat niet ziet wil het niet zien en verdedigt het.
We dienen zulk gedrag te onderzoeken en er dan achter te komen hoe het wel moet.
Samen lol maken. Spelen.
Daartoe dienen we die oude pijn wel te adresseren in plaats van te ontlopen anders blijft die zich als eigenbelang de rest van ons leven manifesteren. Op de voorgrond. Bij al ons handelen.
Niemand is vrij van ego die niet opgroeide met eigenwaarde en zelfvertrouwen. Het gemis aan houvast aan onszelf stond daar garant voor.
Dit is geen klein ding en misschien is dit over honderd jaar pas actueel, en zijn dit nu de voorbereidingen."
--
bron: facebook.com/1312121555564175
Volwassen worden
Ik stuurde overigens ook deze sms nog:
"Enig idee wat er tussen oma en mij gaande is?"
In de laatste mail heb ik dit uitgelegd. Het gaat erom volwassen te worden en daartoe moet je de ketting van overheersing en onderwerping doorbreken, anders is er geen vrijheid.
Mij is dat nu gelukt maar het volk heeft daar nog een tijd voor nodig. Misschien maak ik dat niet meer mee. Misschien ook wel. Geen idee. Het zal wel. Ik weet alleen dat ik mijn deel doe en de harten van anderen aansteek. En zelfs dat doe ik niet want alles komt van binnenuit, vanuit de ziel. Niet van mij. Ieder zijn eigen les. En verder zal het wel.
We leven nu dus dienen we daar het beste van te maken en dat begint met lol maken, spelen, lekker fietsen en lekker eten..."
Dit is elementair.
Overigens is oma niet van plan om iets op te geven van haar bezit omdat het haar 'steun' geeft. Zogenaamd. Houvast zoekt ze dus vanwege het gebrek eraan. Houvast hoor je in jezelf te vinden maar ga dat maar eens uitleggen aan iemand die niet wil en "liever lui dan moe" is.
Aan oma stuurde ik vanmorgen om half elf dit:
"Hey stalker...hou eens op?! Jij bent erger dan wie ook! Met jouw negatieve, destructieve gedrag"
Dat moest, want ze bemoeit zich continu met mij en wil in mijn hoofd om mij te bezitten. Overheersen dus en dit zit in de categorie bezitsdrang. Zodra ik mij uitspreek, is dat echter gelijk weg omdat de ziel je beloont voor het uitspreken van wat ze je toont.
Logisch, toch?
Dat heet: natuurlijk handelen. Handelen volgens jouw menselijke natuur, dus.
Ik stuurde haar nog meer, dat zie je in de vorige mail.
-
"Het gaat erom volwassen te worden en daartoe moet je de ketting van overheersing en onderwerping doorbreken, anders is er geen vrijheid."
Middelpunt
email van 6 oktober 2017, 12:27, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Moeder. Heel mijn leven heb je mij beïnvloed en overheerst. Dat hoort zo niet. Laat mij los. Hoe meer jij vasthoudt, des te moeilijker jij het jezelf maakt.
Je gunt mij niet wat jou nooit gegund was maar je vergeet dat ik daar niets mee te maken heb. Dat heb jij zelf op te lossen want dat is jouw shit. Ik heb mijn shit en die leg ik ook niet bij jou neer. Zou je mij de kans niet voor geven trouwens want springt zelf steeds in het middelpunt.
Je dient in te zien waarom je doet zoals je doet en de afgelopen sms en mails hebben je op dat spoor gezet zodat jij nu op je gemak dood kunt gaan. Leer je les en hou niet zo krampachtig vast aan wat niet terzake doende is. Wees mild voor jezelf in plaats van zo furieus. Je hebt verdriet. Ik ook. Nou EN. Leer het dragen. Dat is jouw taak! Dus ontloop die niet..
-
Zwakzinnig gedrag van een labiel en krenkend kreng.
email van 6 oktober 2017, 12:53, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Moeder. Zojuist viel een lamp uit mijn handen en op de vloer aan diggelen.
In gedachten zie ik direct jouw sadistische lach. Heb je het nu naar jouw zin? Mij afleiden zodat er iets stuk gaat en je mij jouw boosheid laat voelen, door eerst zo'n ongeluk te veroorzaken en dan leedvermaak te hebben??
Zwakzinnig gedrag van een labiel en krenkend kreng.
Het maakt niet uit. Mij heb je er niet mee. Je hebt jezelf ermee zolang jij voor jouw gevoel wegvlucht.
Jouw eigen kind benadelen uit leedvermaak?? Heel mijn leven heb je mij dit laten zien. De keren dat je mij schaamteloos en recht in mijn gezicht hebt uitgelachen zijn talrijk. Je bent zo gestoord als een draaideur en wordt doorzien omdat alles wat jij doet zo doorzichtig is als maar kan. Alleen ontken jij alles en toon jij jouw ivoren toren.
Je slaat toe en dan ben jij het slachtoffer. En uiteindelijk lach jij iedereen uit. Je bent zwakzinnig en labiel.
Maar ja. Dat is jouw probleem want jij moet met jezelf leven...
-
Heb je vragen?
email van 6 oktober 2017, 19:04, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Nu jij. Heb je vragen? Waarom neem je de foon niet aan? Hoe is het nu met je? Zie je in wat ik je geschreven heb? Zie je in dat je continu met mij bezig bent en dat het schadelijk is wat je doet? Dus nogmaals...wat zijn jouw vragen? Je hoort vragen te hebben namelijk, zo niet dan is dat wel heel erg verdacht zoals ik je heb uitgelegd vandaag... Dus... heb je vragen?
-
Ik heb nu pijn in mijn buik op de plek van mijn blinde darm... de hele middag al. Waarom mocht ik van jou het verleden niet oprakelen? En hoe rijm je dat met het heden?? Zie je in dat je destructief bezig bent en dat jij nergens verantwoording voor neemt? Je kunt echter niks naast je neerleggen; dat kan gewoon niet. Denkfout om dat te denken. Dus zie dat in, en ga de dialoog aan, met jezelf, in plaats van anderen lastig te vallen...
-
Kiespijn; "het iemand voor z'n kiezen geven"
email van 6 oktober 2017, 23:55, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Hey. Ik merk dat je het weer op mij gemunt hebt. Nu doet mijn kies pijn en smaakt anders. alsof er een gaatje in zit. Ik ben er inmiddels achter wat dat kan zijn; "iemand geeft het mij voor mijn kiezen", oftewel: valt mij lastig. Opnieuw: hoe kan een vrouw haar eigen zoon zo mishandelen? Misgun jij mij wat jou misgunt was - dat is al niet OK maar nog tot daar aan toe - maar dit is een regelrechte aanval en jij flikt dat gewoon. Ongegeneerd. Opnieuw. Dan moet je of flink boos of goed gek zijn.
Kies maar. Of ben jij beide?
Ik belde jou vanmiddag een aantal keer maar je wilt mij zo te merken niet meer spreken. Zei je niet dat je daar geen behoefte aan had?
Opmerkelijk want het gaat niet om wat jij niet wilt. Dat is een ontkenning. Zeg mij wat je wel wilt.
En nog wat. Ik heb een ontsteking op een rare plek, als ik fiets doen mijn ballen zeer en nog meer lichamelijkheden tonen dat jij mannen haat. Zoek dat zelf uit. Maf gebak.
-
Lastigvallen: jouw lasten ongevraagd bij iemand dumpen
email van 7 oktober 2017, 09:44, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Moeder. Let even op. Dit is belangrijk.
Ik heb last van jou. Jouw destructieve invloed doet mijn evenwicht wankelen, tijdens fietsen, staan, wandelen en traplopen, het laat mijn benen knakken zoals bij jouw ex-man, geeft mij een opgezette buik, zoals heel mijn jeugd al gebeurde, laat dingen uit mijn handen laten vallen, laat mij dingen vergeten zoals de tuindeur afsluiten voor het slapen gaan en laat spullen uit mijn handen flikkeren, kortom... mijn lichaam geeft zo vreselijk veel aanwijzingen dat je er onmogelijk omheen kunt.
Het is voor mij intussen een koud kunstje om te onderscheiden wie er aan mij denkt en met welke intentie. Alleen wil jij het niet weten.
Jij...doet het stiekem en ontkent àlles.
Jouw invloed is gericht, specifiek en destructief. Ik voel de extra last op mijn rug van iemand anders die op mij leunt en waardoor mijn rug vaak de hele dag stijf aanvoelt, ik krab aan mijn kont ten teken dat er iemand aan mij hangt, ik heb mijn hoofd niet tot mijn beschikking en vergeet waarmee ik bezig ben omdat iemand sadistisch de boel overneemt en wil overheersen, puur uit kwaadaardig leedvermaak, en alle aanwijzingen wijzen naar jou omdat je al een paar dagen in mijn gedachten sprong voordat ik contact met jou opnam. Mijn hoofd doet gewoon pijn en geeft mij geen toegang tot al mijn gedachten en ik voel mij vervreemd van mijzelf, zolang jij dat agressief in de weg staat! Ik voel plotselinge haast bij alle dingen die ik doe zodat ze mislukken en ik het zelf saboteer en ik mij pijnlijk stoot en er dingen vallen waarna zich intense boosheid openbaart terwijl jij daarover in je vuistje lacht - al die tekenen zijn duidelijke signalen van mijn ziel dat iemand haar negatieve intentie op mij gericht heeft - want zoiets doe ik niet, maar dat doe jij en dat is overduidelijk want jouw ziel toont het en ik kijk met je mee...
Het is heel simpel. Als er niemand in mijn leven is, heb ik al die nadelige effecten NIET. JIJ doet dit. Mijn exgenote deed dit. Al die kutgrieten die ik ontmoet heb doen dit. Ik loop er regelrechte ontstekingen bij op als er zo'n kutgriet in mijn leven is en allemaal hebben ze het op mij gemunt. Dat is geen 'toeval' meer.
De laatste van al die grieten, waar ik het tot voor kort mee te stellen had en wat naadloos overging in jouw aanval, was bijna net zo erg als jij zodat mijn binnenwerk mij (dat) liet zien en de vergelijking trok met wat zij deed en wat jij deed; ik zag het duidelijk in dat jij mij heel mijn leven hebt dwarsgezeten uit eigenbelang. Om je op mij af te reageren. [Alleen durfde zij alles eerlijk toe te geven en mijn eigen moeder niet]
Dat zijn inzichten die ertoe doen wat ik zag voor mij hoe jij te werk ging en waarom. Het is onmiskenbaar en het is daarom onbegrijpelijk dat je er níet met mij over wilt praten. Zo hoort dat niet! Je MOET praten over zoiets opvallends en destructiefs! Openheid van zaken is het allerbelangrijkste want het gaat om de verbinding met jouw naasten... Toch??
Tenzij... je er gewoon mee door wenst te gaan...
Dàn is het logisch dat jij alle aanwijzingen van tafel veegt uit het verleden als niet terzake doende. Of ze nu uit het verleden zijn of uit het heden... jij wenst er geen moment bij stil te staan. Je roept dat jij er 'geen behoefte aan hebt' terwijl ik met tientallen klachten zit sinds jij jouw pijlen op mij gericht hebt. Toen... en NU.
Dat... is schandalig.
De reden dat ik dit sinds kort van jou merk is dat het nu tijd is geworden voor jou om ermee geconfronteerd te worden, en voor mij om te zien hoe belachelijk jij erop reageert: briljant negatief ben je in het draaikonten om maar niets te hoeven toegeven.
Heel eerlijk maakt het allemaal niets uit. Hoe jij mij ook teistert, met jouw destructieve gedachtekracht, is het voor mij slechts een les en voor jou een blamage. Ik doorzie alles omdat dit een zoveelste stap is in 'bij-leren' en dit (tijdelijk is en) vanzelf overgaat. Jij, daarentegen, moet de rest van jouw zure leven nog met jezelf doorbrengen en dat is zo te merken geen feest. Je zit met tal van klachten en da's geen wonder...
JE LUISTERT NIET NAAR JEZELF. Dus dat was het eerste wat ik jou toeriep tijdens ons eerste telefoongesprek, 2 dagen geleden, om te proberen tot jou door te dringen - en vervolgens in te zien dat alles afketst op jouw toren van ivoor.
Jij noemt je mijn moeder maar vergeet dat je dat nooit was. Je bent ook geen mens. Je bent mens-in-wording. Je bent er nog lang niet en deze confrontatie, met tien berichten per dag van mij, is een uitnodiging van jouw eigen ziel om eens naar binnen te gaan om te kijken hoe het daar is. Je moet de hartelijke groeten van jouw ziel hebben namelijk en als je eraan toe bent wacht ze daar op je! Ha ha ha ha! Goeie, niet?
Zozeer stel jij je aan dat je alles in het belachelijke trekt. Heb je altijd gedaan. Ik hoef de film alleen maar terug te spoelen en heb voorbeelden genoeg...
Doe jij dat nou óók eens?
Het is er fokking tijd voor.
-
"Jij noemt je mijn moeder maar vergeet dat je dat nooit was. Je bent ook geen mens. Je bent mens-in-wording."
Opgelegde afgedwongen loyaliteit
email van 7 oktober 2017, 12:09, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Moeder. Ik plantte mijn laatste bericht bericht van vanmorgen op facebook en iemand reageerde: "wat een k.t moeder"
Hier, lees zelf maar: fb.me/1312879725488358
Daarop antwoordde ik het volgende:
"Ik durf het nu pas eindelijk goed in te zien. Ik beschermde haar altijd en hield haar dus de hand boven het hoofd. We dienen te zien waar die opgelegde afgedwongen loyaliteit nu eigenlijk vandaan komt.
Is terreur, eigenlijk. Liefdadige terreur uit het briljante negatieve verdeel-en-heers-concept dat hier over aarde woekert...
"Wat zij doet is niet persoonlijk. Ze vraagt de aandacht voor haar probleem alleen kan ze er niet over praten omdat ze er een ding van gemaakt heeft dat ze beschermt. Ze dient er dus mee geconfronteerd te worden omdat ze dit gedrag zo niet mag laten. Dat het ontstaan is is nu eenmaal zo. Maar waarom zou ze het zo laten?Dat is één...
"Twee is: we zijn tegen elkaar opgezet. We dienen elkaar hierin bij te staan zodat we tot inzicht komen. Oplossen gaat dan vanzelf, dat doet de ziel, die past het gedrag aan zodra de les geleerd is. En daar hebben we elkaar bij te helpen want we zijn elkaars spiegel..."
-
"We zijn tegen elkaar opgezet. We dienen elkaar hierin bij te staan zodat we tot inzicht komen. Oplossen gaat dan vanzelf, dat doet de ziel, die past het gedrag aan zodra de les geleerd is. En daar hebben we elkaar bij te helpen want we zijn elkaars spiegel..."
Akelige parasiet
email van 7 oktober 2017, 16:03, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Moeder. Je gedraagt je als een akelige parasiet. Vol haat.
Dat toon jij. Niet ik. Maar ik kan het wel aantonen. Weet je wat het woordenboek zegt over haat?
Haat: gevoel van diepe afkeer - met de begeerte leed te doen.
Hatelijk: onverzoenlijk.
Jouw gedrag voldoet hieraan... helemaal zelfs. Helaas heb je je vereenzelvigd ermee dus BEN je dit gedrag geworden. Alleen heb jij een Januskop ontwikkeld, een andere persoonlijkheid dus, die alles ontkent en ogenblikkelijk in de slachtofferrol schiet...
Dat is wat jij laat zien. Continu. Jij valt aan en treft geen blaam.
En de ander mag dat niet benoemen want daar heb jij geen behoefte aan...
Het is echter andersom. Jij valt aan, jij valt lastig. Niet ik. Ik benoem wat jij doet. Meer niet.
Jij draait het om. Jij draait alles om. Terwijl mijn lichaam pijn doet en jij net doet of jouw neus bloedt... Aansteller! Jij bent geen zorgzame moeder maar een monster. Een gemene zuigende vampier vol bloeddorst."
En... op het moment dat ik dit bericht als sms wilde sturen legde ik de foon op een plek waar ik 'm niet terug kon vinden. Mijn schouder doet pijn, mijn hoofd kan ik niet draaien zonder een pijnscheut, mijn rug is stijf, ik heb een ontsteking zonder enige aanwijsbare oorzaak - net zoals in 2013 toen ik een 'vriendinnetje' had dat al haar furie op mij losliet en stiekem mijn mannelijkheid verwenste zodat ik óók zo'n ontsteking met blaasjes kreeg [ook op een rare plek], net als nu! - en mijn hoofd is bezeten en niet (langer) van mij terwijl alle gedachten ontoegankelijk zijn... en je gaat er schaamteloos mee door zonder enig normbesef, zonder enige zorg, zonder enige affectie, zonder gezond verstand, zonder aanleiding en zonder reden zelfs...
Het is dus niet persoonlijk maar je leeft je gewoon uit en toevallig treft het mij, omdat je mij als jouw kind wilt bezitten.
Er zijn films over met Barbara Hershey [wikipedia.org/wiki/Barbara_Hershey] die laten zien hoe men een geest in huis heeft die lichamelijke schade berokkent - zoals de film The Entity uit 1982; zie de trailers: youtu.be/t4C6ZBg29kc en youtu.be/Sfro7WO8YJg; er staat bij: Based on a true story, a woman is tormented and sexually molested by an invisible demon.” Ik heb nieuws voor je. Dat gaat in wezen over een verwensend familielid dat zich uitleeft op een zondebok.
Ik heb jou de spiegel voor te houden want dit is afschuwelijk. Met de nadruk op -lijk.
Jij bent de nagel aan de doodskist van een ander.
Je dient jouw eigen INTENTIE onder ogen te komen. JIJ veroorzaakt die ellende. En dus ook de ellende in jouw eigen leven want je bent al jaren beschermd en wenst er niets mee te doen ten positieve...dan krijg je het van jouw ziel voor jouw kiezen en dat geef jij zo weer door aan een ander, dus je ontwijkt jouw gevoel categorisch en structureel en daar moet een ander voor boeten.
Het is simpel voor wie het overzicht heeft.
Het is onmogelijk voor jou om ervan los te breken want je denkt dat je er houvast aan kunt ontlenen terwijl het niets anders dan een gedachtespinsel. Een idée-fix. Schijn-zekerheid en schijn-veiligheid terwijl je niet leeft maar overleeft, niet gelukkig bent en het niet naar je zin hebt.
Zo dom doen mensen.
Die liever lui dan moe zijn....
ps: ik ben van plan hiervan een blog te maken zodat de rest van de wereld er ook van kan profiteren en kan leren. Wat jij doet is niet uniek namelijk. Het is ziek gedrag van een gestoord persoon dat niet zichzelf is en ook niets wil doen om dat te herstellen.
Daarom schreef ik mijn afscheidsbrief. Omdat ik niets meer met jou te maken wil hebben. Jij daarentegen kunt mij niet loslaten.
Dus dien ik jou daarbij een handje te helpen...
-
(The Entity) "Dat gaat in wezen over een verwensend familielid dat zich uitleeft op een zondebok."
Meer over The Entity
The real story behind The Entity: youtu.be/RyO1Dllhe38 | This is a story from the show "Sightings" about the events that were made into the movie "The Entity"
The Entity, de hele film op youtu.be/EgaoWc_tgBU [1 uur 15 minuten]
The Entity is a horror film based on the novel of the same name by Frank De Felitta. It stars Barbara Hershey as a woman tormented by an invisible assailant.–
Dit is de uitleg onder deze trailervideo: youtu.be/QtgktdH-zIo
Bonus: 5 Mysterious Events Caught On Camera | Unexplained Mysteries: youtube.com/watch?v=-VQolNgNJjc
-
"Het is dus niet persoonlijk maar je leeft je gewoon uit en toevallig treft het mij, omdat je mij als jouw kind wilt bezitten."
Tandarts
email van 7 oktober 2017, 23:48, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Hey trut. Je hebt het op mijn kies gemunt die ineens hard achteruit gaat. Gaat 'n hoop geld kosten bij de tandarts dus mag ik bij jou even vangen voor de reparatie ervan?
Nee natuurlijk want jij neemt NERGENS verantwoording voor.
Dan adviseer ik jou te stoppen met die negatieve intentie voor die kies van rottigheid uit mijn bek valt door jouw toedoen.
Geloof mij. Met mij wil jij geen ruzie. Wat jij kan, kan ik beter.
Erger nog, is de wraak van jouw eigen ziel voor de wraak die je op mij botviert, overigens zonder enige reden en dus naar volstrekte willekeur. Reken maar dat je dat als een boemerang in je eigen gezicht terugkrijgt van jouw eigen ziel.
Een waarschuwing is dus op zijn plaats en heb je bij deze te pakken.
Zodra mijn kies pijn doet zonder enige reden weet ik dat het van jou afkomt.
nb: Zelfs jouw kleinkinderen zien dat in want ik heb ze de zieldialoog uitgelegd zodat ze dat zelf kunnen checken.
Oh...en nog wat.
Je valt mijn mannelijkheid aan. En dat doet iemand die haar vrouwelijkheid niet eens omarmen kan. Je bent jezelf niet namelijk dus weet je niet wat vrouwelijk is. Je doet maar wat, kijkt tv en doet anderen na in een poging om mee te doen zonder mee te doen.
Een aandoenlijk schouwspel van iemand die grondig de weg kwijt is.
Mijn tip: Leer ervan.
Nu of ooit.
Je zult NOOIT toegeven dat het klopt want liever neem je dat mee jouw graf in. Maar dat is dan ook jouw zaak en niet de mijne.
Je doet vreselijk en valt mij aan. Zo maak je van jouw ellende opeens wèl mijn zaak zonder dat ik erom gevraagd heb, zonder dat jij mij erom vroeg, zonder overleg, en vooral zonder toestemming.
Da's per definitie agressief.
En invasief want je valt maar aan ongeacht wat dan ook. Het geeft je dus steun en houvast om aan te vallen en dit gaat nergens anders meer om dan "om maar wat te hebben."
Slechts weinigen hebben de moed en durf om te erkennen hoe het zit.
Maar IEDEREEN doet zo. Ik heb de afgelopen jaren steeds meer mensen gesproken die het wèl durven toegeven zodat ik mijn ingevingen bevestigd zag. Ik heb jouw goedkeuring dus al heel lang niet meer nodig om te weten dat ik goed zit. En altijd gelijk heb. Omdat ingevingen altijd kloppen en er nooit naast zitten.
Ik ga deze mails aan elkaar rijgen tot één document en eens kijken of daar een mooie blog van te maken is. Want hoewel je nooit ergens op antwoordt zijn jouw mondelinge reacties meer dan duidelijk geweest om jouw intentie te tonen. Your true colors zijn ons duidelijk. Je bent vreselijk tekeer gegaan en hebt jezelf vreselijk verraden. En ja... mij ook.
Daarvan heb je nog te leren. En dat... heb je nog te leren.
-
"Je valt mijn mannelijkheid aan. En dat doet iemand die haar vrouwelijkheid niet eens omarmen kan. Je bent jezelf niet namelijk dus weet je niet wat vrouwelijk is. Je doet maar wat, kijkt tv en doet anderen na in een poging om mee te doen zonder mee te doen. Een aandoenlijk schouwspel van iemand die grondig de weg kwijt is."
Projectie van kou: nooit ziek - maar wel snot en hoesten tijdens de zomer
email van 8 oktober 2017, 04:08, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Kwart over 3. Ineens wakker met een opvallende, knalharde erectie vanuit het niets. Ik voel hoe dit het effect is van een externe factor; jouw intentie om je af te reageren op een ondergeschikte van jouw imperium.
Ter vergelijking: toen ik alleen was zonder vriendin of niks, had ik nooit een ochtend-erectie... nooit! Die wordt toegeschreven aan mannelijk testosteron maar dat heeft er blijkbaar geen donder mee te maken. Wel met de intentie van een vrouw die zich niet met zichzelf bemoeit maar constant geobsedeerd is door de mannen in haar leven die ze bovendien als BEZIT wil zien.
Opeens maakt het één ruimte voor het ander en krijg ik last van maagzuur... dat had ik ook in contact met een voorgaande, zwaar instabiele vriendin wier moeder haar eveneens niet los kon laten. Ik heb haar labiel genoemd, overtreffende trap van mentaal instabiel. Net als jij. Alleen had zij last van een moeder die als een poppenspeler aan haar touwtjes trok hetgeen haar zo extreem deed handelen - wat zij ongehinderd toeliet dus nam ik dat haar terecht kwalijk - terwijl jij dat excuus niet meer hebt; jij doet het echt helemaal zelf... gestoorde moeder.
Naast mij hoor ik mijn kinderen woelen, draaien en stoten tegen de dunne, kartonnen muur en praten in hun slaap. Ook zij hebben innerlijke strijd met hún moeder. Mijn exgenote. En als je mij niet gelooft, leer dan checken om de ziel-dialoog te raadplegen: fb.me/832803566829312. Doe je tenminste nog eens iets nuttigs, in plaats van constant anderen lastigvallen zoals zus, mij en jouw man vroeger. Met jouw kou... die mij doet hoesten vanwege de slijm en verstopte neus die dat geeft terwijl ik NOOIT ziek ben, alleen wanneer iemand mij aanvalt... zoals jij dat nu doet, zodat ik zelfs een spontane ontsteking en wond zie ontstaan en zoals vroeger mijn huid eczeem gaf als gevolg van jouw langdurige leunen en binnenvetten, zonder dat jij jezelf uitsprak;
en de pijn in mijn periodiek opgezette buik resulteerde in een blindedarmontsteking in 1979;
en de pijn in mijn voet van het dragen van te veel lasten overging in een ontsteking van mijn linkervoet in 1989;
en jij mij nu opnieuw maagzuur geeft - het lijkt wel een plotselinge, felle, aanval - wat bij jouw man en dochter resulteerde in maagoperaties waarna jouw man in 1982 beperkt was en niet meer kon overgeven...
Allemaal door jouw toedoen en door niets anders zelfs, omdat jij de pest pokken typhus tering in had en dat uitleefde op hen die het dichtstbij waren, ongeacht, dus zonder dat het jou kon schelen dat het jouw familieleden of zelfs jouw geliefde gezinsleden waren, die dus gewoon plompverloren JOUW LASTEN MOESTEN DRAGEN, die dus kennelijk als bezit werden gezien en kennelijk helemaal niet zó geliefd waren maar door jou consequent werden misbruikt om jouw shit te dumpen...
En nu zit ik met een heel scala aan klachten gewoon en alleen omdat jij kwaad bent en jezelf afreageert op degene die het dichtst bij jou staat - en bovendien heeft aangegeven nooit meer contact met jou te willen en jou daartoe een afscheidsbrief heeft geschreven omdat jij je niet normaal warm menselijk gedraagt en niet in staat bent tot wezenlijk contact met wie dan ook...
Je wilt wraak en leeft je uit. Want dit herinnert jou eraan hoe jij als kind emotioneel en mentaal in de kou hebt gestaan, door jouw ouders en de gemiste vaderlijke omarming voorop... en de pure furie daarover werd dus nieuw leven ingeblazen zonder dat jij dat bij jezelf zocht om dat verdriet zelf nou eens te leren dragen.
Nee, IK moet daarvoor lijden. Jouw gemis werd jouw wraak, zonder dat ik jou iets heb aangedaan; JÍJ bleek onbereikbaar en ík attendeerde jou op jouw karikaturale gedrag, en als dank daarvoor werd ik jouw zondebok, opnieuw na al die jaren (decennia zelfs), zonder enig overleg of toestemming mijnerzijds.
Gaan we zo met elkaar om? Zo gewelddadig? Is dit hoe jij in het leven wilt staan? Zo onverklaarbaar en redeloos agressief zonder enige aanleiding of reden?
Of spiegel jij onbewust de agressie en bezitsdrang waaraan jij heel jouw leven bloot hebt gestaan vanuit jouw leefomgeving - school en ouders voorop?
Dat doen de meeste mensen. Lopen rond als zombies zonder dat ze weten wat ze nu eigenlijk doormaken. Tijdens dit opschrijven heb ik ook telkens moeite mij te concentreren omdat gedachten steeds verdwijnen, continu zelfs, gevolgd door boosheid, die mij opgedrongen wordt, net als toen ik tiener was in jouw huis, omdat jij mij en mijn gedachten als jouw bezit zag en mij dus claimde, en mij zo het leven zuur maakte, zonder ooit naar jezelf te kijken en zélf stappen te ondernemen om jouw eigen kwaliteit van leven te verbeteren.
Dit... is jouw spiegel. Dit gedrag is ontoelaatbaar, schadelijk en schandelijk en niet passend bij iemand die zich mijn moeder wenst te noemen. "Moeder" is geen substituut voor Overheerser. En ik ben geen bezit. Laat dat tot jouw doordringen: "niet jouw bezit."
Je hebt totaal geen recht op mij of iets van mij en dient jouw eigen problemen te adresseren. Zèlf.
Begin met evalueren.
-
Poging tot dialoog
email van 8 oktober 2017, 14:03, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Moeder, ik stuurde je een uur geleden deze smsjes:
"Zeg eens eerlijk...val jij mij nu aan? Voel een scherpe pijn in mijn schedel. En borst. Dat kan alleen van jou afkomstig zijn..."
-
gevolgd door:
"Wat is er? Waarom neem je de telefoon niet op?"
-
"Ik was vannacht wakker geworden en heb na grofweg drie uur niet meer geslapen. Kun je dat matchen met jouw intentie? Oftewel... viel je mij in gedachten lastig ergens mee of niet?
Weet je... je doet raar. Je neemt de foon niet meer aan en dat komt verdacht over. Alsof jij mij aanvalt en er niet op aangesproken wilt worden. Heel vreemd..."
Mag ik hieruit concluderen dat de hele wereld raar is (of gek) behalve jij??
Ik ervaar continu tegenwerking van jou.
Hoe VERDACHT dat dat niet genoemd mag worden. Zie dat in!
Da's geen vraag, noch een verzoek. Het is zo dus ontwijk het vanzelfsprekende niet langer.
-
De kracht van het positief denken
email van 8 oktober 2017, 17:18, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Stop eens met die destructieve gedachten kracht? Ken je het boek dan niet: de kracht van (het) positief denken ??
[retorische vraag want dit boek stond altijd in de boekenkast van mijn h-ouders]
Jij valt mij lastig.
Dus waag het niet om dat om te draaien en te zeggen dat ik moet stoppen met benoemen wat jij doet...of dat te blijven doen. Dat slaat nergens op. Het geeft hooguit aan dat jij niet goed bij je hart bent.
Afgedwaald, dus. Een beetje te ver zelfs om nog terug te keren. Maar jij geeft mij hoofdpijn en dat moet zo niet. Als je lang genoeg doorgaat ermee krijg jij vanzelf de boemerang in je nek terug.
Dus... jouw feestje!
-
Voor een vrouw die beweert te houden van haar zoon ben je wel heel koudbloedig en haatdragend door mij te verwensen en het mij voor mijn kiezen te geven...ik heb allerlei ontstekingen gekregen door jou. In het verleden en...nu. En dat hoort niet. Jij bent niet mijn baas en helemaal niet mijn eigenaar en het is niet OK om mij zo lastig te vallen om hoe jij je voelt. LEER JOUW VERANTWOORDELIJKHEID TE NEMEN.
En dit...lijkt er niet op.
-
"Voor een vrouw die beweert te houden van haar zoon ben je wel heel koudbloedig en haatdragend door mij te verwensen en het mij voor mijn kiezen te geven... ik heb allerlei ontstekingen gekregen door jou. In het verleden en... nu. En dat hoort niet. Jij bent niet mijn baas en helemaal niet mijn eigenaar en het is niet OK om mij zo lastig te vallen om hoe jij je voelt. LEER JOUW VERANTWOORDELIJKHEID TE NEMEN."
email van 8 oktober 2017, 18:30, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Moeder. Ik ben misselijk. Hou eens op zeg
-
email van 8 oktober 2017, 18:37, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Trouwens waarom misgun jij mij mijn man-zijn? Hou eens op zeg. Zit hier met pijnlijke noten. Tjonge jonge. Zielepiet. Aandachtstrekker.
Slachtoffertje. Genoeg zo. Als jij problemen met mannen hebt... los dat dan op en laat mij met rust! Wat begrijp jij daar niet aan??
-
"Als jij problemen met mannen hebt...los dat dan op en laat mij met rust"
(niemand kent) onvoorwaardelijke liefde
email van 8 oktober 2017, 19:56, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Dus lastigvallen is het enige trucje dat jij kent. Je geeft daarmee aan niet gelukkig te zijn. Je kent geen geluk en geen onvoorwaardelijke liefde. Maar hunkert er wel naar. Dan... regel dat zelf. Ga er achter aan. Maak er werk van. Dat heeft ieder van ons in zich zitten dus dien je er zelf naar te zoeken. Beter dan anderen lastigvallen en zo als een klein kind om aandacht te jengelen...
-
reactie van ex-vriendin, 8 oktober 2017 om 20:27 op "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Ja mooi. Mijn moeder viel me vandaag ook aan. Heb t dr allemaal genoemd. In mijn furie. Dankjewel voor het doorsturen.
-
Benoemen wat de ander doet is geen vechten en maakt iemand geen agressor
email van 8 oktober 2017, 21:50, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Je kunt zeggen wat je wilt maar ik ben dit gedoe niet gestart. Maar ik ontloop het ook niet. Jij vecht. Ik niet. Ik benoem wat jij doet. Dat is geen vechten en dat maakt mij niet de agressor.
Wie vecht met een ander, vecht in wezen met zichzelf. Dus ik kijk toe en zie wat er gebeurt. Als toeschouwer. Terwijl jij keer op keer uithaalt en jezelf te schande maakt, tekort doet en verraadt. Want zo zit dit. En niet anders. En jij weet dat.
Ook al denk je er lol aan te beleven dat je mij dwars zit. Zulke tegenwerking levert jou niets op. Alleen afleiding. Om maar wat te hebben. Dus heb je niets anders deed je niet zo. Dus ben je blijven hangen in het verleden en doe jij niet mee in het heden. Dat is hoe het zit. En dat weet je. Doe dus niet langer zo achterlijk maar leer communiceren, ook al ben je van binnen nooit ouder dan 12 geworden. [elf jaar zelfs, had ik al geconstateerd]
Ook jij kunt dat leren. Als je maar wilt.
En jij wilt niet. Dat heb je a aangetoond. Dus neem je dit kinderachtige gedrag mee je graf in
-
"Wie vecht met een ander, vecht in wezen met zichzelf"
Rugpijn: teken dat iemand lasten bij je dumpt
email van 8 oktober 2017, 23:03, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Mijn rug geeft de hele avond aan dat jij erop meelift en de pijnscheuten in mijn benen tonen dat jij je afreageert op mij en zelfs dat jij mij haat.
Ga eens bij jezelf na wat dat nou is dat je bij mij neerlegt want je dient zelf-onderzoek te doen. Je mag dit zo niet laten. Dat je dit altijd zo deed wil niet zeggen dat je dat ongestraft kunt blijven doen, zie je. Anders gezegd: dat het zo gegroeid is kon je niet helpen. Maar dien je dat dan zo te laten??
Nee, natuurlijk niet. Je mag je niet aanstellen - en zeker niet blijven doen. Het past niemand en is kinderachtig en achterbaks wat jij doet.
Dus doe eens iets anders en ga voor verbetering van de kwaliteit van leven in plaats van anderen alsmaar mee de diepte in zuigen.
Samen verzuipen levert geen saamhorigheid en geen eer op.
Je dient het jezelf naar je zin te maken.
Eerst leunde je op het gezin en dat is weggevallen. Dan moet je wat.
Neem het serieus. Je valt in een gat maar het is wel jouw gat; het gat in jouw hart want dáár heb jij geen houvast...
-
"Mijn rug geeft de hele avond aan dat jij erop meelift en de pijnscheuten in mijn benen tonen dat jij je afreageert op mij en zelfs dat jij mij haat."
De eeuwige saboteur; de ego in actie
email van 9 oktober 2017, 07:25, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Moeder. Moge. Het grappige is dat jij doodleuk zegt - en blijft zeggen - met rust gelaten te willen worden terwijl jij mij teistert op honderd manieren waarop jij jouw lasten bij mij parkeert en mij keihard tegenwerkt, dwars zit en saboteert. Dat is grappig omdat jij niets anders kunt verzinnen om de waarheid van jou af te houden dan een nieuwe aanval. Het is hilarisch zelfs.
Het is 'houding'. Daar zit geen enkele verantwoordelijkheid in. Het is voelbaar wat jij doet en voelen is weten. En dat is niet te verwarren met emotie. Voelen is geen emotie want emotie is meestal oude pijn in een verstandelijk jasje en noemen we ego. Voelen is een signaal van de ziel - ziel is dat 'ding' dat jouw hart doet kloppen en zonder dat was je dood. Een ontzield lichaam doet het niet meer, immers. Is een lege huls.
Ironisch genoeg gedraag jij je als een lege huls. Als een zombie dus.
Zonder enige levenslust. Daarin moet een ander maar voor jou voorzien.
Anderen moeten jou vermaken en jouw problemen voor je oplossen die je overigens zelf veroorzaakt hebt. Zeer opvallend, tegenstrijdig en conflicterend gedrag. Dit toont het conflict dat gaande is in jou zelf.
Je bent niet gelukkig maar door anderen lastig te vallen is het te doen voor je. Dat heet: "om maar wat te hebben" en is destructief van aard.
Mij fop jij niet. Jouw ziel is onverbiddelijk duidelijk hierin en hoewel je net doet alsof het niet om jou gaat ("ik doe dit niet, hoe kom je erbij; je moet degene naast mij hebben!") ben jij toch echt degene met de meest destructieve intentie die mij continu op mijn huid zit en geestelijk lastig valt. Je verwart mij, pikt mijn hoofd, gedachten en aandacht in, en trekt zelfs mijn energie naar beneden als ik met mijn kinderen ben om te voorkomen dat ik kan doen wat ik moet doen.
Dit is geen verrassing voor mij. Dit heb jij altijd gedaan (als kind op de kleuterschool voelde ik al jouw ellende en irritatie, elke morgen, en vond ik mijn sokken irritant zitten terwijl het ging om de lasten die jij bij mij neerlegde) alleen is nu alles zichtbaar voor mij en dien jij het dus te horen van mij. Omdat het extreem is en dat is altijd te herleiden. Je vraagt om aandacht. Pak dan ook die aandacht en gebruik die positief. Dat doe je niet...
-
"Ik doe dit niet, hoe kom je erbij; je moet degene naast mij hebben"
Pervers gedrag en haat
Nu wat anders. Het is allang bewezen dat mensen hiertoe in staat zijn.Wetenschappelijk onderzoek, beschreven in de in de bijlage vermelde boeken, is evident oftewel vanzelfsprekend. Het gaat om negatieve beïnvloeding van een ander door intentie - en dan druk ik mij nog mild uit want eerder is er sprake van pervers (boosaardig, onhandelbaar, verdorven, verkeerd, abnormaal, gemeen, afwijkend, ontaard, rot) gedrag en zelfs haat (gevoel van diepe afkeer - met de begeerte leed te doen; hatelijk: onverzoenlijk).
De INTENTIE is leidend hierin. En die is altijd voelbaar
De aanwijzingen zijn hierbij zo talrijk en jouw beweegredenen zo duidelijk en de reden zo transparant, dat jij je niet langer kunt, mag of hoeft verstoppen voor die waarheid, omdat het zelfs voor een rechtbank aangetoond kan worden. Of je nu blijft ontkennen of niet.
Dit is duidelijk voor ieder mens.
Zie: Sensitieven, energieën en psychisch vampirisme in de bijlage, als pdf. [zie onderaan deze blog]
Je kunt het ook laten printen door zus.
Neem het serieus. Dit onderzoek veegt al jouw mogelijke tegenwerpingen - argumenten heb je niet eens - zo van tafel. Je speelt hoog spel. Op mijn terrein. Met mijn energie als inzet. Je vecht en doet boos om zo te ontsnappen aan de aandacht die op jou gericht is maar geeft NOOIT ANTWOORD en je spreekt NOOIT UIT WAT ER IN JOU RONDGAAT. Bovendien stel jij geen vragen en wil je geen inhoudelijk gesprek. Dat maakt jouw gedrag verdacht. Het is de klassieke manier van slecht-willenden om de aandacht/focus op de ander gericht te houden en zo zelf buiten schot te blijven.
Klassiek. Maar niet waar. Er zit totaal geen waarheid in wat jij doet... dus is jouw leven één grote leugen en leef jij in het verleden. Niet in het heden. Dus leef jij níet.
Dit...is over-leven.
|BIJLAGE: artikel "Sensitieven, energieën en psychisch vampirisme" | - zie integraal, als afbeeldingen, onderaan dit stuk
-
"Anderen moeten jou vermaken en jouw problemen voor je oplossen die je overigens zelf veroorzaakt hebt. Zeer opvallend, tegenstrijdig en conflicterend gedrag. Dit toont het conflict dat gaande is in jou zelf."
Uitgeput
email van 9 oktober 2017, 08:07, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
"Moeders reageren ook maar vanuit oude patronen die zij in hun kindertijd al aangeleerd hebben. Het is iets onbewust voor de meesten.
Door de veranderende tijdgeest kunnen wij nu wakker worden voor hoe onze ouders zijn genaaid in vele opzichten en moeten wij het patroon doorbreken." Zo reageerde Elizabeth Heesterman op:
"Moeder. Let even op. Dit is belangrijk. Ik heb last van jou." – fb.me/1312879725488358 |
De laatste mail vind je hier terug als blog:
"Goedemorgen moeder..." - fb.me/1314479755328355 |
-
NOTITIE | Hierna ben ik tot 10:55 in slaap gevallen omdat ik veel te vroeg wakker werd, net als de nacht ervoor.
Dit is ongewoon voor mij. Ik word gemiddeld tussen 06 en 08 uur 's morgens wakker. Ik slaap nooit uit, tenzij er iets bijzonders aan de hand is. Ik was UITGEPUT...(!)
-
Geen waardering; opvallend en verdacht hiaat
email van 9 oktober 2017, 11:18, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Feit is: je zou je in je handen mogen knijpen in het gezelschap van zo'n leuk iemand als ik ben. Ik ben hartstikke leuk en hoorde daar nooit iets over. Integendeel; ik heb mijn hele leven met jou alleen maar gezeur, gezanik en gezeik van jou en jouw man te horen gekregen.
Toen ik 25 jaar oud was en bij RotarAct ging en een Assembly bijwoonde, een workshop- en opleidingsweekend met allemaal jonge mensen, vonden de meiden daar mij de mooiste vent van alles wat daar rondliep. Dat doet mijn energie. Waarom hoor ik daar nooit wat over van jou? Hoe verdacht is het dat jij je niet normaal naar mij toe kunt opstellen??
Het is nu elf uur ['s morgens] en het is de tweede keer op rij dat ik om elf uur wakker word omdat ik veel te vroeg wakker werd en door jou uit mijn slaap wordt gehouden. Vrouwen doen dat. Heb dat eerder gemerkt bij al die vriendinnetjes van mij. Ze willen constant aandacht en als je wegzakt in slaap, dan wekken ze je. Echt een kutstreek van een kutgriet en jij bent er ook zo een. Je hoeft niet eens in mijn buurt te zijn om dat te kunnen want jij hebt besloten dat ik jouw bezit ben en dat ik onder jouw beheer val en je hebt mij geclaimd dus opgeëist en jij mag dat. Wel, als ik echt onder jouw beheer zou vallen zou er ook wel eens wat positiefs op te vallen mogen zijn maar je doet niets positiefs voor mij. Integendeel. Alles is negatief en alles wat ik onderneem bevecht jij. Of het nu het maken van de schoolkrant is waar jij een stokje voor steekt zonder toelichting - eerst zorg je dat ik na het eten niet weg kom en vervolgens stel je dat ik niet weg màg - en die slappe lul van een pa van mij waar ik mijn beklag deed reageerde nergens op en maakte het vaak nog erger.
Jullie twee auw-ders zijn nooit mijn vader en moeder geweest maar een stel zeurkousen. Als jullie cadeautjes kochten gingen jullie mij instrueren wat ik er wel en niet mee mocht zodat spelen met wat dan ook gelijk niet meer leuk was en het speelgoed zijn aantrekkelijkheid verloor voor ik ermee begon.
Niet alleen vader. Jij ook. Want jij fluisterde hem alle shit in opdat hij zou tegenwerken. Zo slinks ben jij geweest en zo doorzichtig is dit wel.
Als dit niet van sadistische tegenwerking en sabotage getuigt, dan bestaat het niet. Het ging je om die leedvermaak van het een ander niet gunnen wat jou nooit gegund was.
Jullie gingen de avond na de sinterklaasaankopen met de oppas, tante Tonny, samen zitten spelen met al die meuk en pakten het daarna weer in. Dat is al opmerkelijk. Het zieke deel zit 'm erin dat je daarna ging zeuren over hoe het werkte en ging verbieden ermee te spelen op een andere manier dan jullie uitgezocht hadden.
Dat heet: "een ander niet kunnen gunnen wat jou nooit gegund was" en staat met dikke letters over die spullen gekalkt.
Nogmaals. Zus en ik zijn zulke mooie mensen en kijk eens hoe schandelijk, neerbuigend, vernederend en verraderlijk je met ons omgegaan bent?! Dit is pure misbruik. Dat jij dat niet wilt toegeven noch inzien wil niet zeggen dat het geen vergrijp is want dat is het wèl. Je hebt je kapot te schamen voor zoveel sadisme met in het achterhoofd de vraag: "Hoe kan ik een ander gunnen wat mij nooit gegund was?" want dat is wat eraan ten grondslag lag en de reden dat jij jouw eigen kinderen alle levensgeluk misgunde, alle plezier misgunde, ze lastig viel, en ze vernederd en verraden hebt. Je was mijn parasiet. Niet mijn moeder. Jij had en hebt bloeddorst en zoog en zuigt mij leeg. Daarom had ik gisteravond, na een heerlijk weekend met de kinderen, geen energie meer op weg naar huis; omdat jij mij dat misgunt met jouw sadistische inslag. Een gestoord mokkel ben jij. Ziek gedrag van iemand in wanhoop.
Jij zit vol verdriet en onmacht. Boosheid is daar het product van.
Daarmee val jij anderen lastig.
Jij bent een oorlogskind en de oorlog woedt nog in jou. Je mocht niets. En dat wreek je op hen die het dichtst bij je staan.
"Hoe kan ik een ander gunnen wat mij nooit gegund was?"
Iedereen heeft verdriet. Ik ook. Nou èn. Leer het dragen.
LEER HET DRAGEN!
Het is jouw verantwoording en die van jou alléén.
Je kreeg een rugzak uit het verleden mee zodat je wat te doen hebt.
Dan heb je wat te doen! Je zou je anders vervelen!
Neem dat dus serieus en duik erin in plaats van anderen op te zadelen met jouw shit. Dat hoort niet. Je hoort alles wat je voelt te omarmen zodat de pijn verdwijnt en de boodschap zich ontvouwt.
Zó simpel.
Wie wegloopt voor zichzelf - zelf is ziel - is liever lui dan moe.
Dat ben jij dus, moeder. Liever lui dan moe. Je ziet de bui al hangen en wilt niet gelukkig worden; liever val je anderen lastig en belemmer je hen om gelukkig te zijn.
Dat kan. Verwacht dan wel een bijl in je nek. Sadist.
[niet van mij maar van haar eigen boomerang]
-
"Het is jouw verantwoording en die van jou alléén.Je kreeg een rugzak uit het verleden mee zodat je wat te doen hebt. Dan heb je wat te doen! Je zou je anders vervelen!"
"HarT boven HarD; liefdevolle woorden van zoon halen moeder uit isolement"; angst voor het avontuur dat leven heet... angst voor het onbekende
Titel van mijn artikel ga ik veranderen:
'haat is niet ongewoon tussen ouder en kind' - veranderen in:
"HarT boven HarD; liefdevolle woorden van zoon halen moeder uit isolement."
Je weet dat ik gelijk heb en dat laat je zien. En merken. Je neemt de telefoon nooit meer aan en jij hebt sinds twee dagen angst voor het avontuur dat leven heet. Angst voor het onbekende, dus.
Ik heb jou in perfecte want onberispelijke en terzake doende bewoordingen geleid naar de kern van jouw eigen mysterie en je daarbij de sleutel getoond. Het is aan jou om jouw eigen slot te openen en voor Leven te kiezen, het avontuur aan te gaan dat leven heet, met onzekerheid als kwaliteit van leven. De ons geschetste voorstelbaarheid en stabiele vastigheid van een eigen woning en een vast contract bij een baas zijn verzonnen iconen die er niet meer zijn. Want je kunt zo uit je huis gezet worden en vastigheid bestaat er allang niet meer. Alleen veranderlijkheid.
Een zeilboot dient zijn zeilen bij te stellen naar de wind maar wij mensen leren ten onrecht over de maakbaarheid van onze wereld.
Onze ziel bepaalt alles. Niet ons verstand. En zeker niet onze ego.
Met onze intentie is onze leefomgeving absoluut te beïnvloeden maar alleen als we ons hart volgen gebeurt dat op een manier die past en goed uitpakt. Dat is namelijk positief gebruik van talenten. Negatief gebruik van talent heet misbruik en pakt nooit goed uit. Het is nooit bevredigend dus moet je die onzin steeds herhalen om aan jouw trekken te komen. Beetje dom gedrag, of niet soms?
Het vraagt om evaluatie maar dat laten mensen liever achterwege om maar niet te verliezen wat ze hebben, ook al is het fictief en dus een schijn-zekerheid en schijn-veiligheid.
Houvast komt van binnenuit. Altijd. Nooit van iets buiten ons. Een ander lastigvallen levert dus per definitie niets op, integendeel, je doet jezelf te kort dus je stelt jezelf achter bij wat jij had kunnen bereiken. En het gaat om geluk. Dat bereik je niet door iemand te straffen voor hoe jij je voelt. Die onvrede is jouw onvrede dus dien je die serieus te nemen, want het is slechts een signaal van de eigen ziel om je iets duidelijk te maken. Een boodschap dus die we wegduwen en niet willen horen en daarom anderen gaan lastig vallen over iets dat we zelf niet wensen op te lossen.
Volgens mij is dat de definitie van slachtoffergedrag.
-
"Een zeilboot dient zijn zeilen bij te stellen naar de wind maar wij mensen leren ten onrecht over de maakbaarheid van onze wereld."
"Die onvrede is jouw onvrede dus dien je die serieus te nemen, want het is slechts een signaal van de eigen ziel om je iets duidelijk te maken. Een boodschap dus die we wegduwen en niet willen horen en daarom anderen gaan lastig vallen over iets dat we zelf niet wensen op te lossen. Volgens mij is dat de definitie van slachtoffergedrag."
Goed gedaan, oma
email van 9 oktober 2017, 14:06, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Kinderen.
Oma net gesproken. Ze heeft het gevolgd en wilde er nu mee stoppen zei zij, en ook met het gesprek maar ik zei dat ze het heel goed gedaan heeft door naar mij te luisteren omdat ik de relevante dingen op een zuivere manier verwoord heb.
Ze vecht met alles en ik wees haar erop dat ze niet één positief woord over mij of mijn handelen gezegd heeft in al die tijd (ook nu niet) en dat dat verdacht is en dus bewijst, dat ze met mij vecht - op mijn terrein over mijn energie en mij als bezit. Bewijs geleverd. Want alles wat ik doe ademt zorg en liefde en zij verdraait dat tot iets negatiefs...
Ze wilde afsluiten toen ik zei: "Goed gedaan." Want ik merk verandering aan haar - en dat had ik al genoemd. Ze heeft nu angst voor het avontuur dat leven heet maar dat is OK. Is gezond want dat betekent dat ze dat overweegt en da's al heel wat anders dan vechten tegen.
Vervolgens zei ze "je krijgt toch een kus van me" en dat houdt in dat ze de boodschap pakt. Want die moest ik noemen: het is zorg wat ik laat zien. En liefde. Dus positief wat ik doe - en kan ik van haar niet zeggen...
--
nb: de ontsteking in mijn kies dwong mij haar te bellen. Dit gaat te ver. Dit is onnodig.
Overigens is er nog niets voorbij: nu ben ik mijn usbstick kwijt die ik gister nog had. Ik ben naar de plekken gerend waar die zou kunnen liggen maar daar issie niet.
Kan dus overal liggen, maar ik kan mij dat niet herinneren en het blokkeren van mijn geheugen en manipuleren doet zij [uiteraard] weer... Dus kan ik weer terug naar huis om daar te zoeken [ik was onderweg om te zoeken op plekken waar ik was geweest]. En misschien dat ik daar wel vergeet wat ik er ga doen, zoals ik heel de ochtend al merk van haar.
Inloggen lukte ook niet; mijn code vergeten.
Vergeten??! Dat kan niet! Die zit in mijn hoofd. Opnieuw een teken dat ze mijn geheugen manipuleert uit bezitsdrang. Ze gaat dus nog door en hoewel we een heel goed gesprek hebben gevoerd kan ze mij zo in de waan laten dat het klaar is maar dat is 'verre van' het geval. Ze gaat gewoon door, maar dan onder de dekmantel van: "ik heb toch gezegd dat ik het hierover niet meer wil hebben..."
Trucje, dus weer. Ik merk het ook aan de fouten tijdens het tikken. Ze is niet uit mijn hoofd. Integendeel. Loslaten is er niet bij...
De strijd continueert. Haar strijd. Op mijn grondgebied. Een daad van terreur dus, terwijl zij blijft roepen dat ik hiermee moet stoppen.
Eens kijken of ze het snapt als ik haar onophoudelijk ga slaan terwijl zij roept dat ik moet stoppen en ik terugroep dat ik niet weet hoe dat moet of waar ze het over heeft... Uiteindelijk zakt het muntje wel.
Ooit.
-
"De strijd continueert. Haar strijd. Op mijn grondgebied. Een daad van terreur dus, terwijl zij blijft roepen dat ik hiermee moet stoppen."
Pijntje Hier, Pijntje Daar (PH-PD)
email van 9 oktober 2017, 19:26, in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Mijn moeder wil niet communiceren over wat ze mij aandoet maar ik heb voor woensdag een afspraak met de tandarts. En tijdens het eten en bekijken van een mooi filmpje kreeg ik herhaaldelijk een pijnscheut in mijn linkerschouder ten teken dat ik door haar "op mijn schouder getikt" werd oftewel gecorrigeerd; ze staat mij niet toe geluk te hebben.
Ik ga de vreselijk lange tekst van het artikel Sensitieven, energieën en psychisch vampirisme lezen en aanvullen en wellicht zelfs uittikken en aan mijn blog toevoegen [zie onder]. Want dit... moet de wereld in.
Het is èn bewezen door wetenschappers èn bovendien voor iedereen zo duidelijk zichtbaar als het maar kan, dat mensen elkaar lastigvallen door te zuigen en dat dat op afstand kunnen. Ik heb er mijn leven aan gewijd om erover te leren en te achterhalen wat er nu eigenlijk gebeurt en ik heb het eindelijk door, na lang onderzoeken - zo'n tien jaar, ruim.
Al kan ik haar niet overtuigen - wat ook maar een pose dus een houding is om uit de dialoog weg te blijven - feiten blijven feiten, ook al wil een dader ze niet onderkennen.
-
email van 10 oktober 2017, 01:09 in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Moeder.
Hieronder de sms'jes die ik jou vanavond stuurde rond, negen uur. Je laat voelen hoe eenzaam jij bent en heel eerlijk, hou jij dat zelf in stand. Je geniet van de slachtofferrol, en hebt er een ding van gemaakt. Je bent niet de enige. De meeste mensen doen dat zo en slaan elkaar de hersens in over wie het zieligst is.
Zeg eens...zit daar eer in of doortastendheid?
Wat dacht je van STABILITEIT?
Stabiliteit komt van binnenuit oftewel aan continue verbinding met jezelf. Dit is geen theorie. Ik heb het zelf bereikt en probeer je uit te leggen wat je te doen hebt om stabiliteit te bereiken. Dan moet je eerst af-leren wat je geleerd hebt; je kunt een kopje niet vullen die al vol is. Dat duurt een tijdje; wat een heel leven nam om zo te worden heeft ook een tijdje nodig om af te kicken, en daarmee gaandeweg dat ego te overwinnen.
Jij bent echter niet instabiel maar labiel oftewel overtreffende trap ervan en dus hou jij vast aan alles wat geen bodem geeft om maar niet aan jou werkelijke innerlijke houvast te hoeven toegeven. De tegenstrijdigheid zelve en een huzarenstukje van onze overheid maar wel eentje die jij zelf hebt toegelaten.
Dus... waar is jouw nieuwsgierigheid naartoe gegaan??
Lees daarom die sms'jes nog een keer:
-
't is nog lang niet over, is het wel?
Mis je iemand om mee te praten?
Dat laat jij nu voelen, namelijk
Waarom val jij mij nu weer aan??
Jij hebt de mindpower om te ontwrichten. Dat is niet knap. Dat is destructief en meer niet. Het is slecht gebruik van talenten oftewel misbruik want je doet het achter mijn rug om en zonder overleg of toestemming.
Vergeet niet dat dit verkrachting is wat jij doet. Want je gaat over grenzen met geweld en bepaalt in mijn plaats wat ik verdien en wat niet. Hoe zou jij dat vinden als ik dat voor jou zou doen? Hoe zou jij dat vinden als ik het jou aan zou doen?
Jij hebt de pest in over jouw verleden. Nou en. Gefeliciteerd ermee.
Je hebt er recht op want het is jouw verleden, niet het mijne. Dus zorg ervoor en dat begint met omarmen en niet langer ontlopen.
Het is allemaal zo simpel. Alleen... jij maakt het gecompliceerd. Jij maakt van alles een probleem en maakt er zo een probleem bij. Dan heb je twee problemen. De situatie die jou niet bevalt en de ellende die jij ervan maakt. Is dat handig, denk je?? Echt?
-
email van 10 oktober 2017, 01:44 in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Nog even dit. Ik heb vorig jaar voor €1147 aan tandartskosten gehad toen de tanden uit m'n bek vielen omdat zo'n kutgriet het op mij gemunt had die het mij letterlijk voor mijn kiezen gaf. Net zoals jij nu. Ik maak geen grap. Jaren heb ik niets en sinds ik haar ontmoet had, kreeg ik het voor mijn kiezen.
Dit moet jij herkennen. Jij hebt hetzelfde gedaan. En dat weet je. Als kind kon ik vier kiezen laten stoppen omdat er gaatjes in zaten. Jouw handtekening had dat oftewel jouw intentie kent het.
Ik kan niet van jou verwachten dat je normaal met mij praat hierover.
Dan niet. Ik heb je dit gewoon te zeggen.
Het IS zo.
En...jij weet het. Ik heb een kroon van €735 en als ik jou jouw gang laat gaan moet ik straks een [kaak]operatie ondergaan omdat jij jouw onlusten botviert... nou, ik dacht het niet. Daar komt niets van in.
Je houdt je maar in en keert maar mooi naar binnen en leert jouw les.
Lijkt me nuttiger.
ps hou me niet uit mijn slaap
-
email van 10 oktober 2017, 06:53 in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Goedemorgen.
Ik heb je de kans gegeven om mee te doen in dit 'gesprek' dat tot nu toe een monoloog is geweest met af en toe een tegenwerping van jouw kant om vooral hiermee te stoppen. Wat per definitie een zwaktebod is vooral als blijkt dat jij gewoon doorgaat met wat jij doet en dus de belangrijkste les op aarde te leren hebt.
Kijk terug naar het allereerste bericht.
Je zuigt. Je parasiteert er op los. Je haalt mijn energie naar beneden en die van zus.
En dat is onaanvaardbaar.
Dat is plunderen. Dat is diefstal. En je doet het al zo lang als ik jouw kind ben, waarbij je mij in de afhankelijkheid stort om protest en weglopen te voorkomen; dat is wat jij laat voelen namelijk maar je draait het handig om. Jij was en bent afhankelijk van mij. Om je goed te voelen. Om de dag door te komen.
Je bent nooit geïnteresseerd geweest in wie ik was of wat ik kon. Net als de moeder van mijn kinderen zat je vol met jouw eigen problemen en die maakten dat jij altijd het middelpunt opeiste als een volleerde slachtoffer en aandachtsjunk.
Jezus, het begin eentonig te worden wat ik schrijf... maar het is waar. De boosheid die ik hierbij voel is van jou en van jou alleen. En als ik jou de ruimte geef plunder je mij volledig leeg. Alle levensenergie trek je eruit. Een schande! Een daad van groot bedrog, misleiding, overheersing, chantage en verraad. Hoogverraad zelfs om je eigen kind zó te laten vallen.
Ik werd wakker met een droom over mijn eerste dag op de middelbare school, klas 1c van Max V. Nederlands. Zijn les was vreselijk en we zaten 'm uit. Die klootzak vrat onze energie op. Wij, dertig prachtige kindjes met de mooiste energie, zaten daar voor hem, als prooi om op te vegeteren. En niemand had wat door. Mijn buurman, Hans K, vertelde nog dat het een goeie peer was want dat wist hij van zijn oudere broer die wat ouder was.
Frans bij B...de grootste parasiet ever. Haalde je een laag cijfer bij hem, dan begeleidde hij dat met een vreselijke scheldkanonnade die je afschuwelijk deed voelen; hij voedde zich nog duidelijker op de energie van die mooie jonge mensen.
Daarmee wakker geworden zag ik in:
Niet één gesprek was gelijkwaardig tussen die parasieten en ons, prooien.
Ze zagen ons als prooi... om leeg te zuigen.
Vannacht ben ik twee of drie keer wakker geworden omdat ik meende dat er een auto op de parkeerplaats was gestopt met aanvallers die mijn huis zouden gaan belagen. Een oude droom die is pas duizend keer heb meegemaakt van mezelf maar die ik ook gedroomd heb voor een ander; mijn dinnetje dat mij haar angst liet voelen. Vaker was ik nat van het zweet wakker geworden en dat was twee dagen eerder ook al het geval, uit het niets.
En nu droom ik deze droom voor jou. Ik had mijn telefoon al vast om de politie te bellen en stond op het punt mijn kleren te vinden om op onderzoek te gaan tot ik mij gelukkig besefte dat deze droom geen donder met de werkelijkheid te maken heeft. Niet mijn werkelijkheid althans, maar... de jouwe. Je viel mij aan en liet me bijna slaapwandelen maar ik ken deze shit al; hij is niet van mij.
En nu, aangevuld met mijn droom over de vampieren op mijn middelbare school, zie ik in wat jij bent. Ook een vampier. Je wilt mij als jouw bezit om me leeg te zuigen. Elke dag opnieuw.
En hop. Terwijl ik dit schrijf voel ik een pijnscheut in mijn rechterarm, waar ik sinds een paar maanden een zenuwpijn ontwikkeld heb als gevolg van jouw voorgangster, een vriendin die nooit mijn vriend is geweest maar net als jij mijn grootste vijand die mij leegzuigt, onwaarheden verkoopt en dus keihard liegt en niets anders dan een spelletje speelt om mij eronder te krijgen en haar kastanjes uit het vuur te halen. Ik moet haar klus opknappen en haar problemen oplossen die ze verdomme zelf heeft gecreëerd.
Ik heb mijn zoon eens opgezocht op zijn school vol monsters en op de parkeerplaats zat een ouder in zijn pronkstuk, zo'n grote audi a6, als verlengstuk van de ego. Hij straalde het uit; dit was wat hij had bereikt. Een auto! De man zelf stelde niets voor maar zijn auto moest zijn verhaal vertellen!
Zó kweken we mensen op. Die meedraaien in het systeem als robots en vooral moeten doen wat hun ouders en de school zeggen.
Allahmachtig... jullie mensen zijn allemaal geschift. En de oorsprong is duidelijk. Iedereen wordt zo opgevoed en niemand mag eraan ontsnappen want wie afwijkt wordt gestraft.
Één sadistische poel vol levensmoeheid, als een uitgekauwd maaltijd waar geen smaak meer aan zit.
Hell itself.
Er is geen hel na de dood. Die is er NU AL.
En we creëren hem zelf. Via verzinsels, leugens en bedrog. We houden ons zelf voor de gek en daarmee onze kinderen.
Niemand spreekt de waarheid. Ieder liegt er op los om zo het fabeltje in stand te houden. We leven in een sprookje en een leugen die niemand gelooft maar noemen dat cultuur... de cultuur van onderdrukking. En, oh ja, Rusland krijgt de schuld van alles.
De oorzaak ligt bij kerk en staat maar wij lieten die shit toe.
Tijd... om op te staan.
-
email van 10 oktober 2017, 07:40 in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Wat al mijn onderzoek aantoont, is dat straling, gif in lucht, water en voedsel, en al die andere maatregelen en risico's waaraan mensen dagelijks blootstaan, verbleken bij het grootste gevaar ooit: parasitair gedrag van sadisten die niets positiefs met je voor hebben... te beginnen in het eigen gezin.
Smit beschrijft het in zijn artikel "Smit geneest volksvijand nummer één: KOU" nog op een nette manier en onderscheidt verstandelijke kou van hartelijke warmte. [renvogel.com/2011/03/31/olof_smit_geneest_volksvijand_nummer_1_kou]
Ik noem het beesje bij z'n naam dus mijn teksten kunnen als vervolg daarop gezien worden. Vandaar dat ik ze maar bundel tot artikel. Blog volgt. [dat is dit artikel]
-
Zie ook op facebook:
* Moeder. Let even op. Dit is belangrijk. Ik heb last van jou. facebook.com/1312879725488358 |
* Goedemorgen moeder... facebook.com/1314479755328355 |
* ...mail aan moeder... facebook.com/1315263895249941
-
email van 10 oktober 2017, 12:42 in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
A Story of Slavery in Modern America - www.theatlantic.com/amp/article/524490
Prachtig artikel. Gelezen in alle rust en zeker 25 engelse woorden opgezocht om het exact te kunnen bevatten. Zo aangrijpend geschreven dat de tranen liepen, een paar keer.
Dit is indrukwekkend. De beschreven reacties van mensen maakt het levensecht en om nooit te vergeten.
Dank je wel, November, voor jouw introductie: "the beautifully written, heart breaking story of a woman who never got to live her own life"
-
Hiermee bracht ik de ochtend door, nadat ik om tien uur wakker werd en geen 'zin' had om op te staan.
Ik heb NOOIT 'geen zin' om op te staan; ik KON NIET opstaan. Da's wat anders en heet sabotage. Ik had dit ook in de tuin of aan mijn tafel kunnen lezen maar bleef in bed tot 12:25 uur...iets wat ik nooit doe. Mijn kinderen blijven rustig een halve dag in bed liggen op zondag en ik heb hen aangeraden om dan consequent te onderzoeken wat er gebeurt. Daartoe heb ik ze de check geleerd: fb.com/832803566829312. Nu kunnen ze alles achterhalen en bij hun ziel op waarheid verifiëren in dialoog met zichzelf. Mooier kan niet. Ze checken voortreffelijk en ik leer hen wat het betekent als ik wat anders check dan zij, omdat ze dan de verdieping leren in het checken. Ze doen dit al meer dan een jaar en ik ben onder de indruk van hun accuraatheid. Ze hebben alles door en hebben een voorsprong op hun leeftijdgenoten en op mij die mijn hart doet slaan van verrukking.
Ik gun hen een beter leven dan mij gegund was en dat heeft met de beleving ervan te maken. Ik maak verbinding met zoon en dochter en dat is iets dat ze niet kennen bij hun moeder, die altijd oppervlakkig blijft en nooit de diepte in duikt en niets van zichzelf uitspreekt terwijl ze wel laat zien hoe kinderachtig en bezitterig ze doet...
continu. Dus is ze zo doorzichtig als maar kan zijn in haar gedrag dat boekdelen spreekt terwijl ze net doet of er niets van waar is als een kind, ik of buitenstaander er iets van zegt. Private vices exposed, zogezegd, maar niet openlijk. Ieder huisje zijn eigen kruisje betekent in deze context niets anders dan dat ieder zijn publieke geheimen erop na houdt. Publiek want ieder mens heeft ze en de kern ervan is kinderachtigheid, en niets anders. Er zit geen volwassen gedrag bij dat van de westers geknede mensch... alleen kleinzieligheid.
Dat zul je herkennen.
Ernaar handelen is nog teveel gevraagd voor de meesten die gezond verstand verdrongen hebben naar de achtergrond en daarmee alle waarheid verbannen hebben. Ze leven dus de leugen. Continu.
En schamen zich er kapot voor maar zien zichzelf gevangen in een vicieuze cirkel waaruit ontsnappen onmogelijk lijkt omdat diezelfde cirkel steun geeft, gek genoeg - of in ieder geval de schijn ervan.
Virtuele houvast dus eigenlijk. Schijnzekerheid en schijnveiligheid, dus. En dus een blamage voor wie daarin volhardt. Daarom is losbreken ervan zo lastig omdat je onherroepelijk in gaat zien dat je je al die jaren volstrekt wereldvreemd, tegennatuurlijk gedragen hebt, op een manier die niet past bij ons mensen.
Think about it. Het maakt erg verdrietig en erg schaamtevol om terug te kijken en in te zien dat je je aan karikaturaal gedrag hebt overgegeven.
Dat gezichtsverlies willen we collectief voorkomen en dat is exact wat ons weerhoudt van Normaal Menselijk Gedrag oftewel Natuurlijk Handelen want we verdedigen liever onze fouten dan er rond voor uitkomen.
Toch heeft mijn vader mij dat goed geleerd. Hoewel hij dat zelf niet in de praktijk kon brengen vertelde mij regelmatig hoe het wèl zou moeten. Alleen maakte hij er impliciet mijn taak van om dat in de praktijk te brengen, want zelf bleek hij een wegloper van zijn eigen gevoel van het zuiverste water te zijn.
Vergeet niet dat 'gevoel' verboden is. Ik noem het "verboden, verbannen, vermoord", zelfs, omdat het zo evident is maar tegelijkertijd onzichtbaar omdat het begraven is in de openbaarheid en ieder het kan zien maar het nooit besproken wordt.
Dat is ernstig.
Maar wel hoe het is.
Bahala na. Come what may. Zoals het gaat.
Soade. So be it. Het is zoals het is.
We richten ons naar hoe het is, niet alleen naar hoe het zou moeten zijn, wetende dat veranderingen van binnenuit komen en niet alleen bij één persoon maar bij het collectief der mensen wil het draagvlak kennen.
En veranderen lukt pas als mensen vastlopen.
Dat weet iedereen.
-
email van 10 oktober 2017, 13:10 in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Moeder. Hoeveel spaargeld heb jij? Ik moet morgen naar de tandarts, DOOR JOU, voor onderzoek en offerte...en jij betaalt mee. Jij veroorzaakt deze ellende namelijk. En dat weet je. Verdomd goed, zelfs.
-
email van 10 oktober 2017, 14:49 in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Het gaat maar door, heh?! Je valt steeds aan. Je hebt connectie met mij gemaakt en als ik mij goed voel, plannen maak om te gaan doen, van huis ga of het naar mijn zin heb, dan val jij direct aan. Net tijdens het hardlopen kreeg ik last van mijn enkel. Uit het niets! Terwijl er niets aan de hand is. Dus lift jij mee en leun je zwaar op mij om jouw lasten voor jou te dragen. Dat ligt voor de hand want zo zit dat.
Ik ben thuis en wil van huis...en hup: hoofdpijn, duizeligheid en desoriëntatie, omdat jij mijn hoofd komt bezetten. Hoe schandelijk!
Hoe durf je!? Ik ben jouw bezit niet dus waag het niet dit gedrag vol te houden! Je riskeert dat ik het terug ga doen en moet je eens kijken hoe leuk je het dan nog vindt! Sterker nog...jaren geleden stuurde ik je vrijwillig energie en je schreef terug: 'Onvoorstelbaar, rob, ik was doodmoe op de bank voor jij belde en sta nu de koelkast te boenen.
Die was mij al tijden een doorn in het oog.'
Weet je nog?
Dus het omgekeerde is óók mogelijk en daar maak jij je doorlopend schuldig aan. Waar of niet??
Je weet dat ontkennen zinloos is. Verantwoording nemen is niet zinloos. Go for it.
-
email van 10 oktober 2017, 21:19 in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Stellen dat ik ongelijk heb kun je niet. Jij kunt dat niet bewijzen, alleen ridiculiseren.
Net zo min als dat je kunt vertellen hoe elektriciteit werkt, wat een vinding was van Nikolà Tesla, die van tevoren al wist hoe zijn uitvindingen zouden werken.
Je kunt mij ook niet vertellen hoe water functioneert vanwege alle heilzame krachten die eraan toegeschreven zijn en hoe ijskristallen te verklaren zijn, zoals Dr Masuru Emoto aantoonde, die verschillende emoties weergeven, en daarmee inherent de invloed van intenties vastleggen en dus bewijzen.
"Your thoughts are the primary creative forces in your life. Use them consciously and use them often and you will awaken to a whole new life of power and opportunity."- Masaru Emoto.
Het is niet moeilijk om te bewijzen dat mensen invloed op elkaar hebben. In ons eigen gezin zagen we dat honderdduizend keer terug hoe de één de ander beïnvloedt. Ten positieve - sfeerverhogend - en ten negatieve - sfeerverlagend.
De gesprekken met jou zijn geen positieve uitwisseling geweest. Niet één keer zelfs zegt het gevoel en dat zit er nooit naast; jouw eigen ziel zegt dit.
Dus als gesprekken met jou niet positief zijn, wat zijn ze dan...?
En waarin resulteert dat dan...?
-
Dat gezegd hebbende, stuurde ik je zojuist het volgende en, hopelijk voor jou, laatste bericht voor vandaag:
"Zeg eens, maffe moeder, als ik jou niet kan bereiken en een afscheidsbrief stuur, is het natuurlijk niet de bedoeling dat jij mij stiekem en achterbaks gaat teisteren en kielhalen, heh?! Wat je nu doet overschrijdt al het redelijke. Moet ik je soms even op komen zoeken om je op een plens water in je mik te trakteren? Lijkt er wel op want jij deinst nergens voor terug en gaat maar door.
Dankzij jou is nu wel de blog online en kun je al jouw avonturen teruglezen, compleet en voorzien van wetenschappelijke onderbouwing.
Lachen, dus.
Ik moet wel, want als ik mij niet uit, blijf ik met jouw lasten rondslepen en die zijn niet gewenst, niet gevraagd en niet toegestemd dus ophoepelen ermee.
Je hebt gezien waartoe ik in staat ben. Ik heb een loepzuivere analyse gemaakt die al jouw zogenaamde overredingskracht met gemak pareert.
Advies: ga weg en blijf weg of je krijgt een heel andere kant van mij te zien."
-
Leer jouw les. En ik stel voor dat je dat snel doet. Want na mijn tandartsbezoek morgen vanwege (het bespreken van een waarschijnlijk) noodzakelijke kaakoperatie ben ik niet meer te genieten en ga je een andere opponent tegenover je zien.
Ik ben geen mak schaap en geen volgzaam doelwit voor jouw voodoopraktijken.
Wat ik wel ben, ga jij aan den lijve ondervinden, als jij zo doorgaat.
-
NOTITIE, 11 oktober 2017 om 08:53:
Oma geeft gas.
Vannacht om vier uur wakker. Zag mezelf vliegen, wegvliegen om uit de klauwen van een agressor te blijven en toen ik wakker werd hoorde ik van binnen dat zij mij verkrachting toewenste.
Ironisch genoeg is zij heel mijn leven mijn geestelijke verkrachter al geweest, dus was het niet alleen een fysieke verkrachting die ze mij toewenste (zoals ze mijn vader altijd mobiliseerde en chanteerde om mij emotioneel plat te walsen dus te overheersen) maar was dit vooral ook symbolisch van aard, want nu ik tegengas geef en voor mijzelf op kom, laat zij zien nooit los te willen laten en mij te straffen voor die brutaliteit.
Dus ik ben een volwassen man van vijftig die van zijn moeder op zijn lazer krijgt voor de vrijpostige frivoliteit om zijn eigen weg te gaan en afscheid te nemen van zijn moeder. In wat voor horrorwereld leven wij dat dat niet toegestaan maar bestreden en bestraft wordt??
Hoezo meent een moeder dat haar kind BEZIT is en blijft voor de rest van z'n leven? Welke SLAVERNIJ-GEDACHTE zit daar achter?? ZIJN WE WEL VRIJ?
Of... geschiedt dit alles volstrekt onbewust om elkaar juist te tonen dat niemand echt wezenlijk vrij is...?
Is een moeder wel uit het isolement van haar ivoren toren te halen? Of is het isolement niet uit de moeder te halen?
Heb je als kind gewoon jouw schouders op te halen en het ongeschreven contract tussen kind en ouders te negeren en te laten voor wat het is; een hersenspinsel van een maatschappij vol ouders die je dicteren hoe het hoort zonder daar zelf achter te staan, gewoon omdat het "bij hun opvoeding hoorde" zonder dat er enig gezond verstand aan te pas kwam?
Waarom zijn er geen cursussen "Hoe ouders te worden"? Een cursus "Gezond Verstand Ouder", dus... zonder die onzinnige en tegenstrijdige regeltjes die niemand heeft bedacht, niemand onderschrijft en ieder opgedrongen krijgt...
Ik weet nog dat ik daar naar uitreikte toen ik ouder werd. Misschien moet ik die cursus zelf gaan aanbieden bij gebrek eraan. Om te voorkomen dat ouders die set van "normen en waarden" gaan doorgeven aan hun kroost, bij gebrek aan kennis en alternatieven over Natuurlijk
Handelen, handelen volgens de menselijke natuur; de ziel dus.
Ik dacht eraan mijn moeder vannacht nog een bericht te sturen maar het is zinloos. Beter als ik haar laat zien dat ze geen wezenlijke invloed op mij heeft - ik had mij jaren geleden al losgebroken - en dus niet langer contact houden. Is een mogelijkheid. Ik vraag immers niet haar toestemming. Ik deelde haar in juli mede dat het voorbij is. Dat is via de voordeur, terwijl zij alles via de achterdeur laat voelen, onuitgesproken, slinks, stiekem en achterbaks.
Da's nogal een verschil.
Het is dus voorbij. Ik mag dus haar resterende signalen zoals maagzuur en pijn in mijn schouders zien als de stuiptrekkingen van een voorbijgaande aard, valt mij in.
Dat is het sowieso; mijn eigen ziel laat mij dit voelen zolang er iets te leren is. Daarna is het voorbij en dus die teisteringen ook.
Toch is het goed om nog iets te sturen omdat zij ook moet leren. Dus schreef ik alsnog het volgende:
-
email van 11 oktober 2017, 8:54 in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
moeder... jij schijnt niet te willen beseffen dat ik jouw toestemming niet vraag en niet nodig heb. Ik ben vrij, ook al gaat dat er bij jou met jouw bereklauwen niet in.
Mijn afscheidsbrief was een mededeling om jou te bewegen... een ultieme poging om jou te bereiken en zie wat jij ermee doet? Je verschanst je in jouw toren van ivoor, gefundeerd in WOEDE. Je straft mij voor mijn vrijpostigheid, frivoliteit en brutaliteit om mijn eigen gang te gaan. Mens, dat is jouw zaak helemaal niet dus bemoei je daar niet mee.
Je bent heel mijn leven mijn verkrachter geweest en jaren geleden al ben ik van jou losgebroken. Dus leer hiervan want ik hou jou de spiegel voor. Je hebt helemaal niets over mij te zeggen en totaal geen invloed op mij. Dus ga jouw eigen leven eens een keer leiden in plaats van je met anderen te bemoeien en zo jezelf en anderen uit te putten zonder plezier toe te laten in die schamele dagen van je. Dit slaat nergens op. Het is aandoenlijk, karikaturaal en theatraal schouwspel en meer niet. Doe normaal. Luister naar jouw natuur. Stop met die onzin. Ga leven en doe niet langer zo achterlijk en achterbaks.
Je hebt totaal geen reden meer om zo ziekelijk en gestoord te blijven doen.
Ga leven. Doe iets voor jezelf. Leer je dat aan. Je bent vrij. Leer dat. En stop met een karikatuur te zijn van jouw opvoeding. Maak jouw eigen regels. Wees vrij. Ga lopen in de duinen en laat je dáár voeden; wees VRIJ...en BLIJ++
--
Als IEMAND eigenwijs, hardnekkig en onverbeterlijk is, is dat een MOEDER. De mijne heeft het uitgevonden, zo lijkt het. Het volgende zal niet voor iedereen even welkom ogen maar is daarom niet minder waar.
Ik heb mijn leven gewijd aan WAARHEID SPREKEN en dat wordt je gewoon niet in dank afgenomen, zoals Plato 2.400 jaar geleden al constateerde. (Zie: Plato's Heilige Huisjes: fb.me/1108710592571940)
Zie dit dan ook als een sociaal experiment en maak jezelf TOESCHOUWER. 's Kijken...wat dàt oplevert...++
Vanmorgen viel mij in dat mijn moeder mijn berichten-regen mist. Opvallend genoeg heeft zij er baat bij en laat merken - voelen dus - hoe zij de aandacht mist. Ook al is het negatieve aandacht.
Niet mijnerzijds maar harerzijds is het immers een negatieve manier van aandacht trekken, wat zij doet. Het getuigt van een vorm van sadisme, zelfs.
En van zelfcastijding. SM dus eigenlijk.++
--
Stabiliteit
email van 10 oktober 2017, 01:09 in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Moeder.
Hieronder de sms'jes die ik jou vanavond stuurde rond, negen uur. Je laat voelen hoe eenzaam jij bent en heel eerlijk, hou jij dat zelf in stand. Je geniet van de slachtofferrol, en hebt er een ding van gemaakt. Je bent niet de enige. De meeste mensen doen dat zo en slaan elkaar de hersens in over wie het zieligst is.
Zeg eens...zit daar eer in of doortastendheid?
Wat dacht je van STABILITEIT?
Stabiliteit komt van binnenuit oftewel aan continue verbinding met jezelf. Dit is geen theorie. Ik heb het zelf bereikt en probeer je uit te leggen wat je te doen hebt om stabiliteit te bereiken. Dan moet je eerst af-leren wat je geleerd hebt; je kunt een kopje niet vullen die al vol is. Dat duurt een tijdje; wat een heel leven nam om zo te worden heeft ook een tijdje nodig om af te kicken, en daarmee gaandeweg dat ego te overwinnen.
Jij bent echter niet instabiel maar labiel oftewel overtreffende trap ervan en dus hou jij vast aan alles wat geen bodem geeft om maar niet aan jou werkelijke innerlijke houvast te hoeven toegeven. De tegenstrijdigheid zelve en een huzarenstukje van onze overheid maar wel eentje die jij zelf hebt toegelaten.
Dus... waar is jouw nieuwsgierigheid naartoe gegaan??
Lees daarom die sms'jes nog een keer:
-
't is nog lang niet over, is het wel?
Mis je iemand om mee te praten?
Dat laat jij nu voelen, namelijk
Waarom val jij mij nu weer aan??
Misbruik
Jij hebt de mindpower om te ontwrichten. Dat is niet knap. Dat is destructief en meer niet. Het is slecht gebruik van talenten oftewel misbruik want je doet het achter mijn rug om en zonder overleg of toestemming.
Vergeet niet dat dit verkrachting is wat jij doet. Want je gaat over grenzen met geweld en bepaalt in mijn plaats wat ik verdien en wat niet. Hoe zou jij dat vinden als ik dat voor jou zou doen? Hoe zou jij dat vinden als ik het jou aan zou doen?
Jij hebt de pest in over jouw verleden. Nou en. Gefeliciteerd ermee.
Je hebt er recht op want het is jouw verleden, niet het mijne. Dus zorg ervoor en dat begint met omarmen en niet langer ontlopen.
Het is allemaal zo simpel. Alleen... jij maakt het gecompliceerd. Jij maakt van alles een probleem en maakt er zo een probleem bij. Dan heb je twee problemen. De situatie die jou niet bevalt en de ellende die jij ervan maakt. Is dat handig, denk je?? Echt?
-
"Jij hebt de mindpower om te ontwrichten. Dat is niet knap. Dat is destructief en meer niet. Het is slecht gebruik van talenten oftewel misbruik want je doet het achter mijn rug om en zonder overleg of toestemming."
"Jij maakt van alles een probleem en maakt er zo een probleem bij. Dan heb je twee problemen. De situatie die jou niet bevalt en de ellende die jij ervan maakt"
Het iemand voor de kiezen geven: onlusten botvieren
email van 10 oktober 2017, 01:44 in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Nog even dit. Ik heb vorig jaar voor €1147 aan tandartskosten gehad toen de tanden uit m'n bek vielen omdat zo'n kutgriet het op mij gemunt had die het mij letterlijk voor mijn kiezen gaf. Net zoals jij nu. Ik maak geen grap. Jaren heb ik niets en sinds ik haar ontmoet had, kreeg ik het voor mijn kiezen.
Dit moet jij herkennen. Jij hebt hetzelfde gedaan. En dat weet je. Als kind kon ik vier kiezen laten stoppen omdat er gaatjes in zaten. Jouw handtekening had dat oftewel jouw intentie kent het.
Ik kan niet van jou verwachten dat je normaal met mij praat hierover.
Dan niet. Ik heb je dit gewoon te zeggen.
Het IS zo.
En...jij weet het. Ik heb een kroon van €735 en als ik jou jouw gang laat gaan moet ik straks een [kaak]operatie ondergaan omdat jij jouw onlusten botviert... nou, ik dacht het niet. Daar komt niets van in.
Je houdt je maar in en keert maar mooi naar binnen en leert jouw les.
Lijkt me nuttiger.
ps hou me niet uit mijn slaap
-
Monoloog | Je bent nooit geïnteresseerd geweest in wie ik was of wat ik kon.
email van 10 oktober 2017, 06:53 in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Goedemorgen.
Ik heb je de kans gegeven om mee te doen in dit 'gesprek' dat tot nu toe een monoloog is geweest met af en toe een tegenwerping van jouw kant om vooral hiermee te stoppen. Wat per definitie een zwaktebod is vooral als blijkt dat jij gewoon doorgaat met wat jij doet en dus de belangrijkste les op aarde te leren hebt.
Kijk terug naar het allereerste bericht.
Je zuigt. Je parasiteert er op los. Je haalt mijn energie naar beneden en die van zus.
En dat is onaanvaardbaar.
Dat is plunderen. Dat is diefstal. En je doet het al zo lang als ik jouw kind ben, waarbij je mij in de afhankelijkheid stort om protest en weglopen te voorkomen; dat is wat jij laat voelen namelijk maar je draait het handig om. Jij was en bent afhankelijk van mij. Om je goed te voelen. Om de dag door te komen.
Je bent nooit geïnteresseerd geweest in wie ik was of wat ik kon. Net als de moeder van mijn kinderen zat je vol met jouw eigen problemen en die maakten dat jij altijd het middelpunt opeiste als een volleerde slachtoffer en aandachtsjunk.
Jezus, het begin eentonig te worden wat ik schrijf... maar het is waar. De boosheid die ik hierbij voel is van jou en van jou alleen. En als ik jou de ruimte geef plunder je mij volledig leeg. Alle levensenergie trek je eruit. Een schande! Een daad van groot bedrog, misleiding, overheersing, chantage en verraad. Hoogverraad zelfs om je eigen kind zó te laten vallen.
Ik werd wakker met een droom over mijn eerste dag op de middelbare school, klas 1c van Max V. Nederlands. Zijn les was vreselijk en we zaten 'm uit. Die klootzak vrat onze energie op. Wij, dertig prachtige kindjes met de mooiste energie, zaten daar voor hem, als prooi om op te vegeteren. En niemand had wat door. Mijn buurman, Hans K, vertelde nog dat het een goeie peer was want dat wist hij van zijn oudere broer die wat ouder was.
Frans bij B...de grootste parasiet ever. Haalde je een laag cijfer bij hem, dan begeleidde hij dat met een vreselijke scheldkanonnade die je afschuwelijk deed voelen; hij voedde zich nog duidelijker op de energie van die mooie jonge mensen.
Daarmee wakker geworden zag ik in:
Niet één gesprek was gelijkwaardig tussen die parasieten en ons, prooien.
Ze zagen ons als prooi... om leeg te zuigen.
Vannacht ben ik twee of drie keer wakker geworden omdat ik meende dat er een auto op de parkeerplaats was gestopt met aanvallers die mijn huis zouden gaan belagen. Een oude droom die is pas duizend keer heb meegemaakt van mezelf maar die ik ook gedroomd heb voor een ander; mijn dinnetje dat mij haar angst liet voelen. Vaker was ik nat van het zweet wakker geworden en dat was twee dagen eerder ook al het geval, uit het niets.
En nu droom ik deze droom voor jou. Ik had mijn telefoon al vast om de politie te bellen en stond op het punt mijn kleren te vinden om op onderzoek te gaan tot ik mij gelukkig besefte dat deze droom geen donder met de werkelijkheid te maken heeft. Niet mijn werkelijkheid althans, maar... de jouwe. Je viel mij aan en liet me bijna slaapwandelen maar ik ken deze shit al; hij is niet van mij.
En nu, aangevuld met mijn droom over de vampieren op mijn middelbare school, zie ik in wat jij bent. Ook een vampier. Je wilt mij als jouw bezit om me leeg te zuigen. Elke dag opnieuw.
En hop. Terwijl ik dit schrijf voel ik een pijnscheut in mijn rechterarm, waar ik sinds een paar maanden een zenuwpijn ontwikkeld heb als gevolg van jouw voorgangster, een vriendin die nooit mijn vriend is geweest maar net als jij mijn grootste vijand die mij leegzuigt, onwaarheden verkoopt en dus keihard liegt en niets anders dan een spelletje speelt om mij eronder te krijgen en haar kastanjes uit het vuur te halen. Ik moet haar klus opknappen en haar problemen oplossen die ze verdomme zelf heeft gecreëerd.
Ik heb mijn zoon eens opgezocht op zijn school vol monsters en op de parkeerplaats zat een ouder in zijn pronkstuk, zo'n grote audi a6, als verlengstuk van de ego. Hij straalde het uit; dit was wat hij had bereikt. Een auto! De man zelf stelde niets voor maar zijn auto moest zijn verhaal vertellen!
Zó kweken we mensen op. Die meedraaien in het systeem als robots en vooral moeten doen wat hun ouders en de school zeggen.
Allahmachtig... jullie mensen zijn allemaal geschift. En de oorsprong is duidelijk. Iedereen wordt zo opgevoed en niemand mag eraan ontsnappen want wie afwijkt wordt gestraft.
Één sadistische poel vol levensmoeheid, als een uitgekauwd maaltijd waar geen smaak meer aan zit.
Hell itself.
Er is geen hel na de dood. Die is er NU AL.
En we creëren hem zelf. Via verzinsels, leugens en bedrog. We houden ons zelf voor de gek en daarmee onze kinderen.
Niemand spreekt de waarheid. Ieder liegt er op los om zo het fabeltje in stand te houden. We leven in een sprookje en een leugen die niemand gelooft maar noemen dat cultuur... de cultuur van onderdrukking. En, oh ja, Rusland krijgt de schuld van alles.
De oorzaak ligt bij kerk en staat maar wij lieten die shit toe.
Tijd... om op te staan.
-
"En nu, aangevuld met mijn droom over de vampieren op mijn middelbare school, zie ik in wat jij bent. Ook een vampier. Je wilt mij als jouw bezit om me leeg te zuigen. Elke dag opnieuw."
Onderzoek
email van 10 oktober 2017, 07:40 in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Wat al mijn onderzoek aantoont, is dat straling, gif in lucht, water en voedsel, en al die andere maatregelen en risico's waaraan mensen dagelijks blootstaan, verbleken bij het grootste gevaar ooit: parasitair gedrag van sadisten die niets positiefs met je voor hebben... te beginnen in het eigen gezin.
Smit beschrijft het in zijn artikel "Smit geneest volksvijand nummer één: KOU" nog op een nette manier en onderscheidt verstandelijke kou van hartelijke warmte. [renvogel.com/2011/03/31/olof_smit_geneest_volksvijand_nummer_1_kou]
Ik noem het beesje bij z'n naam dus mijn teksten kunnen als vervolg daarop gezien worden. Vandaar dat ik ze maar bundel tot artikel. Blog volgt. [dat is dit artikel]
-
Zie ook op facebook:
* Moeder. Let even op. Dit is belangrijk. Ik heb last van jou. facebook.com/1312879725488358 |
* Goedemorgen moeder... facebook.com/1314479755328355 |
* ...mail aan moeder... facebook.com/1315263895249941
-
Aangrijpend artikel
email van 10 oktober 2017, 12:42 in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
A Story of Slavery in Modern America - www.theatlantic.com/amp/article/524490
Prachtig artikel. Gelezen in alle rust en zeker 25 engelse woorden opgezocht om het exact te kunnen bevatten. Zo aangrijpend geschreven dat de tranen liepen, een paar keer.
Dit is indrukwekkend. De beschreven reacties van mensen maakt het levensecht en om nooit te vergeten.
Dank je wel, November, voor jouw introductie: "the beautifully written, heart breaking story of a woman who never got to live her own life"
-
Hiermee bracht ik de ochtend door, nadat ik om tien uur wakker werd en geen 'zin' had om op te staan.
Ik heb NOOIT 'geen zin' om op te staan; ik KON NIET opstaan. Da's wat anders en heet sabotage. Ik had dit ook in de tuin of aan mijn tafel kunnen lezen maar bleef in bed tot 12:25 uur...iets wat ik nooit doe. Mijn kinderen blijven rustig een halve dag in bed liggen op zondag en ik heb hen aangeraden om dan consequent te onderzoeken wat er gebeurt. Daartoe heb ik ze de check geleerd: fb.com/832803566829312. Nu kunnen ze alles achterhalen en bij hun ziel op waarheid verifiëren in dialoog met zichzelf. Mooier kan niet. Ze checken voortreffelijk en ik leer hen wat het betekent als ik wat anders check dan zij, omdat ze dan de verdieping leren in het checken. Ze doen dit al meer dan een jaar en ik ben onder de indruk van hun accuraatheid. Ze hebben alles door en hebben een voorsprong op hun leeftijdgenoten en op mij die mijn hart doet slaan van verrukking.
Ik gun hen een beter leven dan mij gegund was en dat heeft met de beleving ervan te maken. Ik maak verbinding met zoon en dochter en dat is iets dat ze niet kennen bij hun moeder, die altijd oppervlakkig blijft en nooit de diepte in duikt en niets van zichzelf uitspreekt terwijl ze wel laat zien hoe kinderachtig en bezitterig ze doet...
continu. Dus is ze zo doorzichtig als maar kan zijn in haar gedrag dat boekdelen spreekt terwijl ze net doet of er niets van waar is als een kind, ik of buitenstaander er iets van zegt. Private vices exposed, zogezegd, maar niet openlijk. Ieder huisje zijn eigen kruisje betekent in deze context niets anders dan dat ieder zijn publieke geheimen erop na houdt. Publiek want ieder mens heeft ze en de kern ervan is kinderachtigheid, en niets anders. Er zit geen volwassen gedrag bij dat van de westers geknede mensch... alleen kleinzieligheid.
Dat zul je herkennen.
Ernaar handelen is nog teveel gevraagd voor de meesten die gezond verstand verdrongen hebben naar de achtergrond en daarmee alle waarheid verbannen hebben. Ze leven dus de leugen. Continu.
En schamen zich er kapot voor maar zien zichzelf gevangen in een vicieuze cirkel waaruit ontsnappen onmogelijk lijkt omdat diezelfde cirkel steun geeft, gek genoeg - of in ieder geval de schijn ervan.
Virtuele houvast dus eigenlijk. Schijnzekerheid en schijnveiligheid, dus. En dus een blamage voor wie daarin volhardt. Daarom is losbreken ervan zo lastig omdat je onherroepelijk in gaat zien dat je je al die jaren volstrekt wereldvreemd, tegennatuurlijk gedragen hebt, op een manier die niet past bij ons mensen.
Think about it. Het maakt erg verdrietig en erg schaamtevol om terug te kijken en in te zien dat je je aan karikaturaal gedrag hebt overgegeven.
Dat gezichtsverlies willen we collectief voorkomen en dat is exact wat ons weerhoudt van Normaal Menselijk Gedrag oftewel Natuurlijk Handelen want we verdedigen liever onze fouten dan er rond voor uitkomen.
Toch heeft mijn vader mij dat goed geleerd. Hoewel hij dat zelf niet in de praktijk kon brengen vertelde mij regelmatig hoe het wèl zou moeten. Alleen maakte hij er impliciet mijn taak van om dat in de praktijk te brengen, want zelf bleek hij een wegloper van zijn eigen gevoel van het zuiverste water te zijn.
Vergeet niet dat 'gevoel' verboden is. Ik noem het "verboden, verbannen, vermoord", zelfs, omdat het zo evident is maar tegelijkertijd onzichtbaar omdat het begraven is in de openbaarheid en ieder het kan zien maar het nooit besproken wordt.
Dat is ernstig.
Maar wel hoe het is.
Bahala na. Come what may. Zoals het gaat.
Soade. So be it. Het is zoals het is.
We richten ons naar hoe het is, niet alleen naar hoe het zou moeten zijn, wetende dat veranderingen van binnenuit komen en niet alleen bij één persoon maar bij het collectief der mensen wil het draagvlak kennen.
En veranderen lukt pas als mensen vastlopen.
Dat weet iedereen.
-
email van 10 oktober 2017, 13:10 in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Moeder. Hoeveel spaargeld heb jij? Ik moet morgen naar de tandarts, DOOR JOU, voor onderzoek en offerte...en jij betaalt mee. Jij veroorzaakt deze ellende namelijk. En dat weet je. Verdomd goed, zelfs.
-
Het gaat maar door...
email van 10 oktober 2017, 14:49 in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Het gaat maar door, heh?! Je valt steeds aan. Je hebt connectie met mij gemaakt en als ik mij goed voel, plannen maak om te gaan doen, van huis ga of het naar mijn zin heb, dan val jij direct aan. Net tijdens het hardlopen kreeg ik last van mijn enkel. Uit het niets! Terwijl er niets aan de hand is. Dus lift jij mee en leun je zwaar op mij om jouw lasten voor jou te dragen. Dat ligt voor de hand want zo zit dat.
Ik ben thuis en wil van huis...en hup: hoofdpijn, duizeligheid en desoriëntatie, omdat jij mijn hoofd komt bezetten. Hoe schandelijk!
Hoe durf je!? Ik ben jouw bezit niet dus waag het niet dit gedrag vol te houden! Je riskeert dat ik het terug ga doen en moet je eens kijken hoe leuk je het dan nog vindt! Sterker nog...jaren geleden stuurde ik je vrijwillig energie en je schreef terug: 'Onvoorstelbaar, rob, ik was doodmoe op de bank voor jij belde en sta nu de koelkast te boenen.
Die was mij al tijden een doorn in het oog.'
Weet je nog?
Dus het omgekeerde is óók mogelijk en daar maak jij je doorlopend schuldig aan. Waar of niet??
Je weet dat ontkennen zinloos is. Verantwoording nemen is niet zinloos. Go for it.
-
email van 10 oktober 2017, 21:19 in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
Stellen dat ik ongelijk heb kun je niet. Jij kunt dat niet bewijzen, alleen ridiculiseren.
Net zo min als dat je kunt vertellen hoe elektriciteit werkt, wat een vinding was van Nikolà Tesla, die van tevoren al wist hoe zijn uitvindingen zouden werken.
"Your thoughts are the primary creative forces in your life. Use them consciously and use them often and you will awaken to a whole new life of power and opportunity."- Masaru Emoto.
Het is niet moeilijk om te bewijzen dat mensen invloed op elkaar hebben. In ons eigen gezin zagen we dat honderdduizend keer terug hoe de één de ander beïnvloedt. Ten positieve - sfeerverhogend - en ten negatieve - sfeerverlagend.
De gesprekken met jou zijn geen positieve uitwisseling geweest. Niet één keer zelfs zegt het gevoel en dat zit er nooit naast; jouw eigen ziel zegt dit.
Dus als gesprekken met jou niet positief zijn, wat zijn ze dan...?
En waarin resulteert dat dan...?
-
Dat gezegd hebbende, stuurde ik je zojuist het volgende en, hopelijk voor jou, laatste bericht voor vandaag:
"Zeg eens, maffe moeder, als ik jou niet kan bereiken en een afscheidsbrief stuur, is het natuurlijk niet de bedoeling dat jij mij stiekem en achterbaks gaat teisteren en kielhalen, heh?! Wat je nu doet overschrijdt al het redelijke. Moet ik je soms even op komen zoeken om je op een plens water in je mik te trakteren? Lijkt er wel op want jij deinst nergens voor terug en gaat maar door.
Dankzij jou is nu wel de blog online en kun je al jouw avonturen teruglezen, compleet en voorzien van wetenschappelijke onderbouwing.
Lachen, dus.
Ik moet wel, want als ik mij niet uit, blijf ik met jouw lasten rondslepen en die zijn niet gewenst, niet gevraagd en niet toegestemd dus ophoepelen ermee.
Je hebt gezien waartoe ik in staat ben. Ik heb een loepzuivere analyse gemaakt die al jouw zogenaamde overredingskracht met gemak pareert.
Advies: ga weg en blijf weg of je krijgt een heel andere kant van mij te zien."
-
Leer jouw les. En ik stel voor dat je dat snel doet. Want na mijn tandartsbezoek morgen vanwege (het bespreken van een waarschijnlijk) noodzakelijke kaakoperatie ben ik niet meer te genieten en ga je een andere opponent tegenover je zien.
Ik ben geen mak schaap en geen volgzaam doelwit voor jouw voodoopraktijken.
Wat ik wel ben, ga jij aan den lijve ondervinden, als jij zo doorgaat.
-
Regels; onzinnige en tegenstrijdige regeltjes die niemand heeft bedacht, niemand onderschrijft en ieder opgedrongen krijgt
NOTITIE, 11 oktober 2017 om 08:53:
Oma geeft gas.
Vannacht om vier uur wakker. Zag mezelf vliegen, wegvliegen om uit de klauwen van een agressor te blijven en toen ik wakker werd hoorde ik van binnen dat zij mij verkrachting toewenste.
Ironisch genoeg is zij heel mijn leven mijn geestelijke verkrachter al geweest, dus was het niet alleen een fysieke verkrachting die ze mij toewenste (zoals ze mijn vader altijd mobiliseerde en chanteerde om mij emotioneel plat te walsen dus te overheersen) maar was dit vooral ook symbolisch van aard, want nu ik tegengas geef en voor mijzelf op kom, laat zij zien nooit los te willen laten en mij te straffen voor die brutaliteit.
Dus ik ben een volwassen man van vijftig die van zijn moeder op zijn lazer krijgt voor de vrijpostige frivoliteit om zijn eigen weg te gaan en afscheid te nemen van zijn moeder. In wat voor horrorwereld leven wij dat dat niet toegestaan maar bestreden en bestraft wordt??
Hoezo meent een moeder dat haar kind BEZIT is en blijft voor de rest van z'n leven? Welke SLAVERNIJ-GEDACHTE zit daar achter?? ZIJN WE WEL VRIJ?
Of... geschiedt dit alles volstrekt onbewust om elkaar juist te tonen dat niemand echt wezenlijk vrij is...?
Is een moeder wel uit het isolement van haar ivoren toren te halen? Of is het isolement niet uit de moeder te halen?
Heb je als kind gewoon jouw schouders op te halen en het ongeschreven contract tussen kind en ouders te negeren en te laten voor wat het is; een hersenspinsel van een maatschappij vol ouders die je dicteren hoe het hoort zonder daar zelf achter te staan, gewoon omdat het "bij hun opvoeding hoorde" zonder dat er enig gezond verstand aan te pas kwam?
Waarom zijn er geen cursussen "Hoe ouders te worden"? Een cursus "Gezond Verstand Ouder", dus... zonder die onzinnige en tegenstrijdige regeltjes die niemand heeft bedacht, niemand onderschrijft en ieder opgedrongen krijgt...
Ik weet nog dat ik daar naar uitreikte toen ik ouder werd. Misschien moet ik die cursus zelf gaan aanbieden bij gebrek eraan. Om te voorkomen dat ouders die set van "normen en waarden" gaan doorgeven aan hun kroost, bij gebrek aan kennis en alternatieven over Natuurlijk
Handelen, handelen volgens de menselijke natuur; de ziel dus.
Ik dacht eraan mijn moeder vannacht nog een bericht te sturen maar het is zinloos. Beter als ik haar laat zien dat ze geen wezenlijke invloed op mij heeft - ik had mij jaren geleden al losgebroken - en dus niet langer contact houden. Is een mogelijkheid. Ik vraag immers niet haar toestemming. Ik deelde haar in juli mede dat het voorbij is. Dat is via de voordeur, terwijl zij alles via de achterdeur laat voelen, onuitgesproken, slinks, stiekem en achterbaks.
Da's nogal een verschil.
Het is dus voorbij. Ik mag dus haar resterende signalen zoals maagzuur en pijn in mijn schouders zien als de stuiptrekkingen van een voorbijgaande aard, valt mij in.
Dat is het sowieso; mijn eigen ziel laat mij dit voelen zolang er iets te leren is. Daarna is het voorbij en dus die teisteringen ook.
Toch is het goed om nog iets te sturen omdat zij ook moet leren. Dus schreef ik alsnog het volgende:
-
Ik vraag geen toestemming; je hebt helemaal niets over mij te zeggen en totaal geen invloed op mij
email van 11 oktober 2017, 8:54 in "Ben jij OPNIEUW de aanval gestart?" |
moeder... jij schijnt niet te willen beseffen dat ik jouw toestemming niet vraag en niet nodig heb. Ik ben vrij, ook al gaat dat er bij jou met jouw bereklauwen niet in.
Mijn afscheidsbrief was een mededeling om jou te bewegen... een ultieme poging om jou te bereiken en zie wat jij ermee doet? Je verschanst je in jouw toren van ivoor, gefundeerd in WOEDE. Je straft mij voor mijn vrijpostigheid, frivoliteit en brutaliteit om mijn eigen gang te gaan. Mens, dat is jouw zaak helemaal niet dus bemoei je daar niet mee.
Je bent heel mijn leven mijn verkrachter geweest en jaren geleden al ben ik van jou losgebroken. Dus leer hiervan want ik hou jou de spiegel voor. Je hebt helemaal niets over mij te zeggen en totaal geen invloed op mij. Dus ga jouw eigen leven eens een keer leiden in plaats van je met anderen te bemoeien en zo jezelf en anderen uit te putten zonder plezier toe te laten in die schamele dagen van je. Dit slaat nergens op. Het is aandoenlijk, karikaturaal en theatraal schouwspel en meer niet. Doe normaal. Luister naar jouw natuur. Stop met die onzin. Ga leven en doe niet langer zo achterlijk en achterbaks.
Je hebt totaal geen reden meer om zo ziekelijk en gestoord te blijven doen.
Ga leven. Doe iets voor jezelf. Leer je dat aan. Je bent vrij. Leer dat. En stop met een karikatuur te zijn van jouw opvoeding. Maak jouw eigen regels. Wees vrij. Ga lopen in de duinen en laat je dáár voeden; wees VRIJ...en BLIJ++
--
Naschrift |
Als IEMAND eigenwijs, hardnekkig en onverbeterlijk is, is dat een MOEDER. De mijne heeft het uitgevonden, zo lijkt het. Het volgende zal niet voor iedereen even welkom ogen maar is daarom niet minder waar.
Ik heb mijn leven gewijd aan WAARHEID SPREKEN en dat wordt je gewoon niet in dank afgenomen, zoals Plato 2.400 jaar geleden al constateerde. (Zie: Plato's Heilige Huisjes: fb.me/1108710592571940)
Zie dit dan ook als een sociaal experiment en maak jezelf TOESCHOUWER. 's Kijken...wat dàt oplevert...++
Update 12 oktober 2017
Vanmorgen viel mij in dat mijn moeder mijn berichten-regen mist. Opvallend genoeg heeft zij er baat bij en laat merken - voelen dus - hoe zij de aandacht mist. Ook al is het negatieve aandacht.
Niet mijnerzijds maar harerzijds is het immers een negatieve manier van aandacht trekken, wat zij doet. Het getuigt van een vorm van sadisme, zelfs.
En van zelfcastijding. SM dus eigenlijk.++
--
Sensitieven, energieën en psychisch vampirisme | bijlage
Hieronder het artikel Sensitieven, energieën en psychisch vampirisme. Klik op een plaatje om te vergroten en beter te kunnen lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten