zondag 23 oktober 2022

De overgang naar geluk volgt vanzelf

Een bericht aan een specifiek iemand bleek tegelijkertijd stiekem een oogopener voor de hele mensheid, die in westers denken gevangen gehouden wordt

De overgang naar geluk volgt vanzelf


Lief meisje.
Lief, eenzaam, verdrietig, onmachtig meisje.

Jouw verdriet en onmacht resulteerden in kwaadheid en jouw depersonalisatie resulteerde in claimgedrag oftewel bezitsdrang. Die combinatie maakt mij midden in de nacht wakker en zegt mij hoe te kwaad jij het hebt. Met jezelf. Jouw innerlijke strijd komt zo naar buiten. Die mors jij op anderen. Scheutig. Omdat het niet binnen te houden is.

Dit is de essentie van wat jij mij laat weten. En als spiritueel genezer in opleiding ben ik daar nieuwsgierig naar. Vooral ben ik benieuwd of jij bij machte bent daar zelf iets aan te doen.

Tot nu toe hield jij dialoog af, ten teken dat jij niet open staat voor enige verbetering.

Toch zie ik lichte verandering. Weliswaar richt en projecteer jij jouw verdriet nog dagelijks als destructief projectiel op mij maar de boosheid daarin lijkt iets te zijn afgenomen, zodat het verdriet zèlf zich preciezer aan jou gepresenteerd heeft.

Het verdriet gaat er uitdrukkelijk niet om dat jij mij niet aan de haak kon slaan maar voornamelijk gaat het om jouw onmacht in het algemeen. De onmacht om jouw leven op orde te krijgen. Niet fysiek, maar emotioneel. Niet het huis waarin jij leeft maar de vriendschappen die jij aangaat. En die maar niet lukken.

Da's niet wat jou eenzaam maakt, trouwens, want eenzaamheid wordt veroorzaakt door het gemis aan steun en houvast in jezelf. Gemis aan eigenwaarde en zelfvertrouwen is DE grote kwaal van ieder mensenkind in deze godverlaten wereld, die wij abusievelijk beschaving noemen.

Wens


Ik hoop en wens jou toe dat het categorische liegen, wat jij continu doet, over alles, tegen iedereen, uiteindelijk kunt laten, zodat jij echt kunt gaan worden en echt kunt gaan leven en dat gebeurt door de warmte van de ziel te omarmen.

Datgene, wat jij in mij herkent. En graag zou inlijven. Met mij erbij.
Da's het claimgedrag wat op verzamelwoede lijkt en een bekend substituut is voor "bezit van jezelf" oftewel voor één met jezelf oftewel voor jouw eigen partner zijn.

Zie in, wat dat streven, naar eenheid, waard is. Voor jezelf of jouw nageslacht. Uiteindelijk is dat waarvoor we hier op aarde zijn. Om de oude pijn, de patronen, de bagage van onze voorouders - de greep van het kleinhouden - te doorbreken en zodanig te leren dragen, dat dit ons niet langer stoort in ons dagelijks handelen. Die heilige graal zit in ons zelf: niet een leven vol luxe maar kwaliteit boven kwantiteit.

Eén met jezelf zijn garandeert een gelukkig leven maar niet zolang de medemens daarbij nog achterloopt. Het is ons gezamenlijk streven er één groot menselijk collectief van te maken, voorbij ego en voorbij dat onnodige, oneindige geweld dat ons dagelijks gepresenteerd wordt via alle mogelijke kanalen, zoals media en school, en onze waarheid is geworden, omdat wij het contact met binnen kwijt zijn en dus àlles aannemen als waarheid zonder ooit nog iets bij onze ziel te verifiëren. Een koud en verslagen bestaan kwam zo in de plaats van een warm, gelukkig en liefdevolle dagbesteding, waarbij een uur in de natuur garant staat voor verbondenheid. Met onszelf.

Het is een weg maar daar hebben wij uiteindelijk een heel mensenleven voor, om dat te onderkennen. In plaats van dat een ander te misgunnen, die wèl die weg gegaan is. Afgunst heeft niet langer een plaats in een verlicht leven, in relatie met onszelf en in het collectief met anderen.

Het is daarom, dat mijn ziel mij attendeerde op wat er gaande is, in mijn wereld, waar jij nog steeds krampachtig deel van uit tracht te maken, om de boot maar niet te missen terwijl jij lijkt te vergeten dat jij zelf dient te leren varen, roeien en drijven, in plaats van je vast te klampen aan een ander, om die uiteindelijk mee de diepte in te trekken, naar de bodem, waarvan jou is wijsgemaakt dat dat jouw plek is. Dat is die niet.

Jij hebt bestaansrecht en mag er zijn, simpelweg doordat jij hier bent. Kijk om je heen. Alles is perfect in de natuur maar de mens niet, die mankeert van alles en krijgt continu op zijn kop?! Dat is Verdeel en Heers. Da's kerk. Daar zit niets positiefs in en is niet waar, want het houdt ons klein en zet ons tegen elkaar op, zodat we nooit tot positieve daden of zelfs positieve gedachten (mogen) komen, omdat wij zo geconditioneerd zijn en hebben moeten conformeren aan de doctrine, de re-lieg-ie, dat jij moet gehoorzamen aan een hoger geplaatste. En ieder neemt die rol zelf ook al te makkelijk op zich zodat we God zelf spelen.

Arroganter kan het niet maar dit is wel begrijpelijk in het licht van zo'n oorsprong; Verdeel en Heers, Verwar en Plunder, om de moderne menshouderij te verbergen en korte metten te maken met iedereen die dat ter discussie wil stellen. Dus wie kan zien in het donker (éénoog in in het land der blinden) is een outcast, die wordt buitengesloten en mag niet meer meedoen. Dat zijn juist diegenen die hun hart volgen.

Het wachten is tot meer mensen hun hart volgen, blindelings, ongeacht de gevolgen waarvoor het instituut ons van jongs af aan waarschuwt, want gevoel is verboden en geluk verbannen... maar daar wil de mensheid nu toch naar terug, ongeacht wat dat kost.

En nu komt het. Dat wordt ons makkelijk gemaakt, want de staat ontneemt ons gaandeweg àlles, zodat die stap als vanzelf binnen handbereik komt.

En dan is geluk weer heel gewoon.

rj.

Bron: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2022/10/de-overgang-naar-geluk-volgt-vanzelf.html


Meerleeslinks

hetlichaamliegtnooit.nl 

dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2022/10/begrafenis-van-een-beschaving.html

 ---

















zondag 16 oktober 2022

Is vriendschap wel mogelijk in onze zieke wereld?

Observatie: onze wereld vol satanisten en blije maar blinde volgelingen is ziek.
Waarom? Niemand mag gelukkig zijn oftewel dat lijkt ieders overtuiging, diep van binnen.
Conclusie: in deze wereld kom je er niet, als je lief, leuk en aardig doet. Dat brengt je niks.
Gevolg: dat betekent dat je van je af moet bijten om de jakhalzen en bloedhonden van je af te slaan die weinig anders voorhebben, dan misleiden via mindfuck, bloedzuigen via misleiding en profiteren en vegeteren door bloeddorst en bezitsdrang.... om even aan te geven hoe ziek en verrot deze maatschappij is; de cirkel is zo weer rond.

Oplossing: ...?
Therapie zoeken lost niets op zolang je de oorzaak niet wegneemt, wanneer deze van buitenaf komt.
Vraag: is er wel vriendschap mogelijk dan, in een wereld die zo ziek is, van een Systeem waar niets mag, van alles moet en gevoel verboden is?

I am free

We dienen af te spreken waar we elkaar weer vinden, als we de weg zijn kwijtgeraakt, tegen het verdwalen.

vrijdag 14 oktober 2022

Hoeft niet. Jij doet al genoeg voor anderen...

"Hoeft niet. Jij doet al genoeg voor anderen..."

De simpele en duidelijke boodschap van Siebe, die urenlang mijn laptop had nagelopen en er niks voor terug wilde hebben. Beduusd van mooiigheid stond ik daar, met de tranen in mijn ogen. Moest zelfs stoppen met fietsen om weer wat te kunnen zien.

Ik stop om tranen te deppen maar de stroom is net op gang gekomen. Uiteindelijk fiets ik huilend over straat. Het is donker en maakt mij niet uit.

De reden van mijn tranen intrigeert mij. Waarom zo'n verdriet? Dit zouden vreugdetranen moeten zijn, toch?

Helaas niet. Het verdriet borrelt omhoog... over al dat vreselijke gedrag dat mensen elkaar laten zien. Mensonterend gewoon.

Ik hoef niet lang te zoeken naar voorbeelden. Mijn stalkster uit krommenie staat mij naar het leven; in plaats van een levenspartner zoekt zij een speeltje. Gevolg: rochelend ga ik over straat. Enkele buren doen vrijwel hetzelfde en reageren zich af op alles en iedereen die in de buurt komt. Eigen partner voorop. Regeringsleiders die consequent aan afbraakbeleid doen stellen het voorbeeld dat grif en onnadenkend dus blind wordt overgenomen, door het Volk, dat niet zelf denkt maar alles napraat als een papegaai.

Words can only do harm, zingt Depeche mode, dat mij is toegestuurd door mijn penvriendin in Breda: https://youtu.be/aGSKrC7dGcY. Heb ik in ieder geval een echte penvriendin en geen denkbeeldige. Ik troost mij met die gedachte. En vroeg mijn buuv, die een wandelende liedjesencyclopedie is, eerder al naar de titel van Black's Wonderful life; https://youtu.be/u1ZoHfJZACA.

Mooi om mee te besluiten. Muziek. Omdat het krachtig is. Luister maar naar Dit Land: https://youtu.be/1W7e22dDrJM

rj


Meerleeslinks

Toegift: alle mooie liedjes op een rij





woensdag 12 oktober 2022

Laatste oproep om aan boord te gaan, uit de idiocratie

Inleiding


De hoeveelheid (passieve oftewel verborgen) agressie - in de wereld in het algemeen en de mijne in het bijzonder - is zo groot dat het mij steeds meer verbaast dat die eerder toeneemt dan afneemt. Mensen gedragen zich niet volwassen maar als kleine kinderen. Dan... wordt het nooit wat. Daarom deze oproep. 

Laatste oproep om aan boord te gaan, uit de idiocratie | 


Lieve mensen, ik wil iets kwijt. Keer op keer valt mij op dat mensen het één zeggen en het ander doen.

Voor de meesten lijkt het een spelletje. Om de macht. Over de ander. Die dus als een Speeltje wordt gezien en niet als gelijkwaardige partner (!). 
Dit zie ik dus doorlopend om mij heen gebeuren en mijn ogen doen er pijn van!

Laat dat, godverdomme!

Niemand zit er op te wachten om anonieme zeks tot levenskunst te verheffen maar het gebeurt wel - als enige! Diepgang ho maar. Op die paar centimeters na. En alles ligt altijd aan een ander.


Lekker woke.

Sterker nog, De Man krijgt de Schuld van Alles wat bvb een vrouw doet en niets daarvan kan besproken worden.

Definitie van een idiocratie, als je het mij vraagt.

Wat een maniakale idiotie! Zijn we terug in de middeleeuwen beland of zo?!?

Pure waanzin |


Wat een waanzin. Wat een krankzinnigheid. Ben ik nou de enige die dit ziet? Dan sluit ik de deur en ga op mijn bankje de rest zitten uitlachen, op mijn gemak, want karikaturaal gedrag vraagt daarom.

Ik heb nu een jaartje of wat deze wakkere troep om mij heen aanschouwd en het is een lachertje. Niets is serieus. Alles is semi-luchtig, iets diepzinnigs wordt angstvallig (!) vermeden en dit gaat dus NERGENS OVER. Diepgang of wezenlijk contact is niet mogelijk - hooguit met jouw eigen HUISDIER... en kennelijk zoek jij er nog één bij (!).

Wacht. Even kotsen. Zo terug...

Dit is niks een eigenlijk minder dan niks. Mensonterend en bedroevend gedrag, gewoon. Wat een collectief gemis aan mentaliteit. Moet dat zo gaan? Echt? We lullen over van alles en doen bere interessant naar elkaar, om met onze veren te pronken, maar niemand verandert zèlf. Veranderen is voor anderen. 

Aan allen die zich aangesproken voelen: schaam je.

Aan ieder die het van zich afschuift: geeft niet... is niet jouw schuld dat het zo geworden is. Maar doe er iets aan. Laat het niet zo. 

Dus wat blijft er over? Verbeter jouw kwaliteit van leven

Waarom? Kop in het zand - of in het kruis van een ander -  begraaft de zorgen misschien, eventjes, maar LOST NIKS OP. En aanstellen ook niet. Heeft het nooit gedaan. Verkeerde tactiek, dus.

Sta op voor jezelf |


Dit is het moment. Om voor jezelf op te staan. Eén met jezelf te worden. Jouw eigen partner eigen, dus. Daar is het hoog tijd voor. In plaats van een scharrel voor de winter te zoeken. Da's de verkeerde volgorde. En ja, nu heb ik het vooral tegen al die meiden die de deur van hun heilige huisje ingetrapt zien worden; dit gaat over jou, schat. Over jouw gedrag, preciezer gezegd. 

Geloof me. Ik heb die weg gelopen. Of geloof mij niet. En blijf lekker doorsukkelen op dezelfde manier voor de rest van jouw leven zonder ooooit gelukkig te worden. Zonder ooit te leven, zelfs.

Jouw weg. Jouw lessen. Jouw verantwoording. 
Geluk ermee.

Proost.

rj
-


Ter verdieping deze 

meerleeslinks:


S
piertest, om alles bij je zelf te checken en de zieldialoog op gang te brengen: https://facebook.com/832803566829312

Kon niet uitblijven: de website over de Heilige Graal - hetlichaamliegtnooit.nl 

Indrukwekkend lied "Dit Land"... https://youtu.be/1W7e22dDrJM





donderdag 6 oktober 2022

Gebed | om verbetering

Gebed | Ik zou de wereld graag een stukje mooier zien en mijn leven in het bijzonder.

Ik heb het nu even niet over mondiale problemen die sommigen meer bezighouden dan anderen maar menselijke, gemeten naar het gegeven, dat wij in een beschaving zouden leven.

Er zijn natuurlijk wel eens dagen dat het minder gaat maar als dat te lang te intens aanhoudt en zelfs aanvoelt als regelrechte vervloeking, dan is het een keer mooi geweest.

Ter introductie |


Ik wil beginnen met aangeven waarom ik hierom "vraag". En dat is omdat de maat aardig vol is en er iets verbeteren MOET.

Te beginnen bij het begin.

Ik heb me altijd goed kunnen vermaken en kan goed alleen zijn. Dat even eerst. Nu deel twee. 

Ben getrouwd geweest en binnen een jaar na ons trouwen gebeurde iets ondefinieerbaars oftewel onbenoembaars en onbespreekbaars maar na verloop van tijd stond ik vertwijfeld naar ons huis te kijken, wat ineens niet langer mijn huis was. Ik was emotioneel op straat gezet. Mijn vrouw had twee kinderen geworpen, de buit was kennelijk binnen en ik kon gaan, zogezegd. Onze jongste was een jaar oud toen zij mij de hut uit joeg. Om vervolgens vijf jaar lang via advocaten en rechtszaken de boel te rekken en dat was ongeveer net zolang als we getrouwd waren geweest. Achteraf gezien was ons samenzijn acht jaar lang touwtrekken geweest en die jaren telde ik dubbel.

Een nieuwe relatie volgde, jaren later, die mijn hart ontstak in vlammen, zo blij was ik. Tot ik er op ludieke wijze achter kwam dat mijn lief zwanger was (op een terras in Oostenrijk, haar geboortegrond) en de hele wereld uiteindelijk veranderde in één groot drama - en ik kon gaan. Nog voor het kind één jaar oud was werd ik weggestuurd.

Geloof het of niet... dit gebeurde nog een keer. Het totaal kwam ermee op vier kinderen bij drie vrouwen. Tot grote hilariteit van alle surinamers die ik hierover spreek en ik ken er nogal wat.

Echter, wat mij opvalt als rode lijn: alleen het eerste kind was besproken. De rest kwam plotseling ter wereld omdat ik kennelijk gewild zaad had of zo. Maar in plaats van 'dankjewel' kreeg ik een grote bek. De boodschap was: "oprotten".

Patronen herkennen |


Drie keer is geen toeval meer maar een geduchte les. Dit alles leerde mij, dat er lijn zat in deze gang van zaken en die volgde ik. Tot ik bij mijn eigen moeder uitkwam. Daar ging het om. Haar moest ik hebben. Want daar was het ooit misgegaan. Dat vreselijke, vernederende, mensonterende, schandelijke gedrag had ik eerder nooit onderkend maar zo bleek ook m'n moeder zich te gedragen. Alleen zag ik dat voorheen niet.
Men zegt wel eens, dat je in jouw partner jouw moeder zoekt. Wat betekent dat? Dat we elkaar helpen te helen. Hoe? Ik vermoed, dat we elkaar helpen bij levenslessen en als vanzelf het bijpassende gedrag produceren, als spiegel voor elkaar. Dat doen zielen. Kijk maar hoe bij familie-opstellingen wildvreemde mensen zich uit het niets gedragen als de opgestelde familieleden. Als vanzelf gebeurt dat.

Ego |


Echter, veel aangeleerd gedrag is niet authentiek maar een reactie op de leefomgeving geweest en wordt inmiddels verward met karakter, wat het niet is. Het is een overlevingsmechaniek dat men kortweg ego noemt. Het bijpassende gedrag is meestal niet te harden maar zien we overal terug. Ik bedoel... IK zie dat gedrag overal terug, inmiddels. Is dat dan specifiek mijn les of wordt iedereen stiekem jarenlang, structureel, emotioneel gebrainwashed en geestesziek de wereld opgeschopt met een flinke dosis "Zoek het verder maar uit"?

Nog iets, bij deze retorische vraag. Mijn laatste lief werd gediagnosticeerd als: bipolair, depressief en schizofreen. En nu komt het. Haar gedrag kwam sterk overeen met dat van de anderen, inclusief mijn moeder... achteraf gezien.

Heden |


Sinds twee jaar loopt een mooie vrouw achter mij aan met obsessieve stalk-neigingen en totaal gemis aan communicatieve vaardigheden, behalve dan om iets voor elkaar te krijgen of om iemand in te palmen. En zij heeft het op mij gemunt.

Dat lijkt allemaal leuk, lief en aardig maar prettig samenzijn en gewone normale dialoog is er niet. Dat is onmogelijk. Ik kan zeggen wat ik wil maar dat wordt genegeerd. Wat ervoor in de plaats komt is regelrechte terreur. Haar wil is wet. De rest moet buigen. Voor Hare Majesteit.

Kan zijn, dat zij dat zo geleerd heeft en kan ook zijn, dat half Nederland dat wèl normaal vindt maar als ik keer op keer aantoon dat zulk gedrag mij wegjaagt, is zij dan hardleers, geïndoctrineerd of gewoon oliedom?

Contact lijkt zinloos. Ik heb met haar gebroken en mij gedistantieerd maar moest zondag nog iets terugbrengen en ze vroeg mij binnen. Tegen beter weten in heb ik een onwrikbaar vertrouwen in het zelfherstellende vermogen van de mens, zelfs van haar, dus ik was nieuwsgierig en ging het aan. Maar dat bleek opnieuw zinloos. Ze zeurt bij voorkeur aan één stuk door over helemaal niets; allemaal verzonnen onzin om mij eronder te krijgen. Machtsvertoon en onderwerping. Om te kunnen overheersen. Als was ik een prooi. Een lekker hapje, of zo. Zo doorzichtig als wat, mensonterend en oorverdovend saai.

Narcisme dekt de lading niet |


Da's geen narcisme, wat slechts de uitingsvorm oftewel de symptomen beschrijft, maar zit veel dieper en komt overeen met de genoemde diagnose... schizofrenie, dus, met bipolair gedrag en depressiviteit als begrijpelijk gevolg. 

Ik heb haar gisteravond geblokkeerd, voor de zoveelste keer, nadat ik hardop constateerde dat zij haar Mind Fuck Spelletje speelt, in mij haar Speeltje zoekt en slechts Macht wil oftewel mij als Bezit wil.

Ik merkte vandaag, dat zij mij haar kunstmatige, verzonnen, aanstellerige verdriet laat voelen. Da's heel knap maar wel negatief gebruik van talent. Alleen een beetje jammer dat ik erbij moet kokhalzen en haar nooit meer wil zien. Dan schiet zulks haar doel voorbij, lijkt mij. Tenzij het haar vooropgezette plan was om haar eigen ruiten in te gooien. Dat kan, natuurlijk. Da's zelfsabotage.

Ook jammer, dat het mijn hele middag moet beheersen en bederven en mijn hoofd zodanig verwart, dat ik mijn sleutels niet kan vinden en doelloos en besluiteloos, als een kip zonder kop rondren en uiteindelijk maar aan de waterkant ga zitten staren, voor mij uit.

Dit gedrag van haar komt over als vervloeking en dat acht ik het ergste en verraderlijkste dat er is. Ik ken dit heel mijn leven al, zag van alles mislukken, mijn werk, mijn liefdes en nu mijn levenslust, nadat deze vrouw de afgelopen maand mij emotioneel heeft lopen stalken door mentaal aan mij te trekken zonder zich te uiten of uit te spreken. Gewoon dagelijks tiranniseren. Zelfs op afstand. Juist dan!

Beklagend beklag |


Ben nadrukkelijk geen slachtoffer, ik stel mij nooit aan, ik overdrijf niet en zoek geen medelijden. Het is veel erger. Want stel nou, dat het echt zo is? Ik observeer en deel mijn waarnemingen. Als toeschouwer.

Dit gebeurt mij echter doorlopend. Al 50 jaar. En ik heb er zat van. 

Dus hierover beklaag ik mij. Dit is geen leven. Dit is een hel. En zo is het wel genoeg.

Beschamende beschadigde beschaving |


Wat is er in godsnaam mis met ons?? 9 van de 10 vrouwen die ik ontmoet (heb) doet of deed knettergek (d.w.z vergelijkbaar met het hierboven beschreven gedrag) en de tiende is bezet maarrr... niemand is gelukkig. Niemand is gelukkig maar iedereen vecht elkaar de tent uit.

Ik weet niet wat ik zie...
Waar ben ik terechtgekomen??
Wat is hier beschaafd aan???

Ik kan me wel terugtrekken en niet meer meedoen met de wereld maar dat past geen mens, want we zijn sociale dieren. Bovendien heb ik dat al gedaan, jarenlang, om mijn eigen shit te leren dragen, dus dat station is gepasseerd. Ik wil midden in het leven staan, genieten en officieel gelukkig zijn...

...en dat lijkt niet te mogen.

Ik heb me altijd goed kunnen vermaken en kan goed alleen zijn. Daar ligt het probleem niet.

Het probleem zit in de menselijke interactie, wat mij betreft. Mensen lijken niet in staat te zijn om respectvol en volwassen met elkaar om te gaan. In de kortste keren is het haren trekken geblazen. En erger. Men zit vol haat, woede en obsessie (furie, manie en hysterie noem ik dat). Het lijkt een ongeschreven regel te zijn dat we niet gelukkig mogen worden. Want dan zwaait er wat.

Dat lijkt te verklaren waarom mensen zo gemakkelijk met elkaar vechten. Maar wat is daar geciviliseerd aan??

Ik heb vanavond mijn frustraties gevoeld over het leven in het moderne, beschaafde westen, waar mensen elkaar op voorhand scannen, aftasten en inschatten, om te bepalen hoe men zich gedraagt, onderdadig of dominant, zonder ooit zichzelf te zijn maar dus per definitie in het Oude Denken zitten - dat van Bezit. Het is geen positief gebruik van talent.

We komen naakt en gaan naakt. Er is geen bezit. Denken in bezit is geweest, da's vorige eeuw, vorig millennium zelfs; da's nu een Misvatting en een grove Denkfout.

Leg dat maar uit aan hen die de overgang naar het Nieuwe Denken niet aanvaarden maar bevechten, tegen beter weten in en tot bloedens toe.

Dus.. daarover gaat mijn gebed. Want dit kan ik niet alleen.

Nieuwe Denken |


Waar bestaat dat nieuwe denken dan uit?

Geen idee, eigenlijk. Het oude denken voldoet kennelijk niet dus moet er een andere manier zijn maar niemand die dat weet. Alhoewel Einstein er wel iets over zei: "We kunnen de problemen niet oplossen met dezelfde manier van denken als waardoor ze zijn ontstaan" dus moet er wel een andere manier zijn. Maar niemand kent die.

En bovendien, al zou iemand die manier kennen, dan zou die niet welkom zijn in een westerse wereld vol indoctrinatie en collectieve onderwerping, want men verdedigt gedachteloos het Systeem met haar regels, die niemand heeft bedacht, niemand onderschrijft en ieder opgedrongen krijgt... en die men blindelings volgt, uit angst voor straf. 

En daarmee is de vicieuze cirkel weer rond. Want er valt niet te ontsnappen uit een manier van leven of van handelen, waarbij geldt: "Wie afwijkt wordt gestraft"...

PS: zo'n open einde is slechts schijn... tis al eerder besproken, in eerdere blogs.

Gebed |


Wat ik zou willen, is meer soortgelijken ontmoeten. Sprankelende, levendige, nieuwsgierigen. Mensen vol levenslust, die bereid zijn hun kwaliteit van leven te verbeteren en snappen hoe het toegaat om het samen leuk te maken...

Mijn wereld is lang genoeg dor geweest. Iedereen is mij ontvallen. Laat mij nu maar eens zien, dat ik vrienden heb. 
Tot nu toe zie ik het omgekeerde. Want zolang ik louter omgeven lijk door zombies is er geen lol aan. Dat trekt geen mens. Ik heb dat ervaren en da's lang genoeg geweest. Het mag een keer verbeteren. 

rj






zaterdag 1 oktober 2022

Begrafenis van een beschaving

Begrafenis van een Beschaving 


"Het leven is een komedie voor de denkenden en een tragedie voor de voelenden..."

28 september. Was gisteravond - voor mijn gevoel - getuige van de Begrafenis van deze Beschaving.
Deze moderne, wilde, westerse, "Beschaving"...

Oprechte tranen rolden, zomaar, schaamteloos en onhoudbaar over mijn wangen... Het bracht intens verdriet, besef en... een nieuwe tekst, als nieuw begin van mijn website; " www.hetlichaamliegtnooit.nl ".

Kijk maar mee. Is dit wat? |


Dialoog | inleiding, ter introductie

Deze moderne, westerse, beschaafde wereld, is voor velen een ziekmakende leefomgeving, van een samen-leving die niet samen-leeft en ons verdrietig, wanhopig en zelfs letterlijk ziek maakt, tot schizofreen aan toe, want zij jaagt ons weg van ons gevoel;

"...we zijn allen Kind van een Systeem, waar niets mag, van alles moet en gevoel verboden is;

je kunt een kind wel uit een oorlog halen maar hoe haal je de oorlog uit het kind?

Net als bij bezoek aan De Efteling dienen we af te spreken waar we elkaar weer ontmoeten, wanneer we verdwaald zijn, wanneer wij onze weg kwijt zijn geraakt.

Ik ben hier..."

Mijn pitch, tijdens een Bevrijdingsfestival, in 2018.
-

Di-a-loog |


Als er iets belangrijk is voor De Mens, dan is dat: Dialoog
Werkelijk praten. Echt luisteren. Aanvoelen en verbinden, als vanzelf, vanuit oprechte interesse. Omdat het vanuit het hart Is. Dat alleen al werkt helend; met de ziel als diagnosemethodiek.

Ga maar na, waar wij staan...

"Verdeeldheid heerst tussen alle mensen, we zijn nog lang geen collectief
maar we zijn hier om te leren, dus nemen we dat voor lief

Hartelijkheid verbindt ons mensen, warmte stroomt dan heen en weer
dus door vol te houden, lukt het ons allicht een keer..."

* lees deze boodschap verder, bij gedichten staat de rest *
-

We zoeken. Wat zoeken wij? |


Wat we zoeken, is onszelf.

We kunnen - overigens - niet verder groeien dan naar onszelf.

We kunnen - bovendien - niet worden wat we niet al zijn.
-

Eén met onszelf |


We denken dat we mens zijn maar dat is niet helemaal waar.
Daartoe hebben we eerst één te zijn met onszelf.
Dus zijn we nog geen mens; we zijn mens in wording, zolang we niet één zijn met onszelf. Onze eigen partner. Het ego overwonnen. Tot wasdom geraken. Volwassen worden, dus.

Een vicieuze cirkel ligt op de loer, zolang we aannemen, dat we mens zijn zonder dat te zijn geworden. Het ego kan spelletjes met ons spelen tot in het oneindige. Het denken regeert dan over ons gevoel, terwijl dat andersom bedoeld is.
Groeien tot wasdom is een heel werk dat jaren tijd vraagt.

Nu het goede nieuws. Daar heb je uiteindelijk een heel leven voor. Dan hoeven we ons niet te vervelen .
En nog iets. "Tijd" bestaat niet en verstrijkt vanzelf.
We zijn hier om te leren. En... om plezier te maken.

Wat helpt, is om toeschouwer te zijn van ons eigen leven.
Heb ik nu jouw aandacht??

Lees dan gerust verder, op de volgende pagina, voor meer uitleg. Wat betekent "het lichaam liegt nooit" eigenlijk? Waarom moet je naar dat lijf luisteren? En hoe doe je dat? Kortom: wat is het doel, van onze zoektocht; wat is onze Heilige Graal? Daarover meer, op de volgende pagina.

Hyperlinks naar pagina's staan overal; bovenaan en onderaan, ook naar mijn boek met de titel: "Voel jij het ook?"... dit werk sluit aan op het gedicht, hierboven.


rj.

 

We hebben 1 recht

Eén recht


Rob Vellekoop attendeert ons op hoe het zit:

"We hebben één recht...


Lees even met mij mee:


"
Net als miljarden medebewoners van onze planeet heb ik slechts 1 recht.


Ik heb het recht dat andere bewuste wezens mij geen schade toebrengen.
Doen ze dat wel, dan heb ik het recht van zelfverdediging.
Ik mag uitsluitend fysiek geweld gebruiken om mijzelf tegen agressie te verdedigen. 


Zo simpel. Maar let even op de consequenties hiervan, aldus Rob, in dit citaat van zijn website, DLM plus;

"Laten we even kort stil staan bij de consequenties hiervan, die zijn namelijk duizelingwekkend. Wanneer we als wereldbevolking dit enkele individuele recht opeisen, dus zonder geweld, zal er een wereld ontstaan die waarschijnlijk nooit eerder in de geschiedenis van de mensheid bestaan heeft.

De overheid zal direct verdwijnen, want deze heeft geen enkel bestaansrecht. Iedereen heeft immers hetzelfde recht, dus niemand kan boven een ander staan, laat staan gesteld worden. Ook een meerderheid kan niet beslissen over een minderheid, dus over het sprookje van de democratie zal daarna nooit meer worden gesproken.

Staatshoofden bestaan niet meer als functie, dus oorlogsverklaringen kunnen niet meer worden afgegeven. Laat staan dat er nog langer oorlog wordt gevoerd, want hiërarchie is onmogelijk en niemand wil oorlog voeren. Dat brengt immers alleen ellende, behalve voor de leiders. Daarnaast heb ik het recht dat anderen mij geen kwaad doen, waarom zou ik dan een ander dit wel aandoen?

Maar ook in relaties tussen mensen zal veel veranderen. Niemand zal een ander nog bevelen of opdrachten geven, want niemand gehoorzaamt meer. Geen mens heeft meer zeggenschap dan een ander. 
Dus een partner kan ook niet eisen dat zijn partner iets voor hem of haar doet of nalaat, gebeurt dit wel dan is dat chantage
En dat laatste brengt een ander schade toe.

Ik nodig iedereen uit eens na te denken over de consequenties. Laat het idee tot je doordringen en fantaseer hierover door."


Hij schrijft nog veel meer; lees gerust verder op:

https://www.dlmplus.nl/2022/09/30/ieder-vrij-mens-heeft-slechts-1-recht/

Doel: bewustwording oftewel voor jezelf opstaan

Op deze blog schrijf ik al jaren over bezitsdrang, bestaande uit herkenbare componenten als onderwerping en overheersing. Wat tussen partners onderling gebeurt, en in feite tussen vrijwel àlle mensen, heeft hiermee te maken omdat we nadoen wat ons voorgedaan wordt. We spelen de baas over elkaar. Constant. Continu. Overal en altijd. Voor wie het wil zien. 

Met de komst van Aquarius, de waterdrager, is dat verleden tijd. 

Dát is het nieuwe normaal.

Dank je, Rob Vellekoop.

rj


Meerleeslinks:

https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2022/10/begrafenis-van-een-beschaving.html