vrijdag 25 december 2015

Kerstgedachte tijdens winterzonnewende: oorsprong van discriminatie en "verraad"

Visie op discriminatie en het er aan ten grondslag liggende werkelijke probleem


Tijdens kerstavond is er jaarlijks een optocht tegen discriminatie. Ben er niet bij. Leg ik uit.


Discriminatie zit 'm in kleine dingen. Ik word door velen gediscrimineerd al heel mijn leven, zelfs door 'mijn eigen' bio-winkel, door mijn eigen familie, door school - door wie niet dus eigenlijk - dus zo diep zit achterlijk gedrag in onze samenleving geworteld.

Bovendien is TEGEN nooit zo zinvol. Dat past in de categorie Vechten Tegen en is niet positief want niet opbouwend.

Waar ik wel vóór ben, is (bouwen aan) de saamhorigheid, maar als dat schouder aan schouder en zij aan zij moet, dan wel voor een veel fundamentelere zaak:

BRENG HET GEVOEL TERUG IN DE MAATSCHAPPIJ 
want het vrouwelijke is verboden en de vrouw wordt onderdrukt.

Lijkt me veel serieuzer en ernstiger.


Bovendien kan ieder dat voor zich thuis regelen, want... Wees de verandering die je wilt zien in jouw maatschappij... - Gandhi.


Ondertiteling: met het Vrouwelijke wordt het Gevoel bedoeld. Dát mag niet meedoen.

Zoek je bewijs? Kijk om je heen. Wees toeschouwer, ook van jezelf. Juist van jezelf. 
Naar Australië vliegen we in een paar uur; die twintig centimeter onder onze neus lijkt echter onbereikbaar.

[bron: facebook.com/809283899181279, 23 december 2015, 22:37 uur]



Vervolg | droom geeft uitleg en verbindt discriminatie met verraad en eeuwenlang gewelddadige onderdrukking oftewel verkrachting


Droom: begon met een Vakantie in Frankrijk en eindigde met Verraad.


Ik zag ooit een franse film en die werkte dóór; ik was in mijn droom in Frankrijk op vakantie. Een razendsnel boogschietende kunstenaar gedroeg zich teruggetrokken maar met vragen en oprechte interesse kon ik hem bereiken, hij nam mij uiteindelijk mee door zijn wereld en toonde zijn werk en daarmee zijn talenten; hij toonde mij zijn wereld, terwijl communicatie -dus uitspreken- niet zijn sterke punt was. Hij accepteerde mij dus ik had een band met hem; verbinding dus, wezenlijk contact, van wezen tot wezen.


Bij vertrek uit Frankrijk, vertrekt mijn ex-genote als eerste uit zicht terwijl ik nog niet klaar ben met inpakken en laat mij dus barsten. 

Mijn zus volgt, zij vertrekt ook alleen zonder een woord terwijl ik haar net nog zag lopen. Ik vertrek uiteindelijk apart, als laatste, alléén; maar de kunstenaar geeft mij een lift in een camperbus en we beleven van alles omdat zijn brein anders werkt dan anders dus iedere keer verrassingen maar da's helemaal ok, want het is ècht.


De kern van verraad 


Eenmaal wakker zie ik in wat dit èigenlijk is geweest: verraad van ex-genote en van zus. Een graadje erger nog dan discriminatie. Het is “elkaar in de steek laten” dus het omgekeerde van saamhorigheid, en het verlengde van “elkaar geweld aan doen”. 

Ander woord van iemand geweld aan doen, is...

verkrachting.


Zo zie je hoe je van discriminatie -het onderhuids laten voelen dat iemand afwijkt- via verraad oftewel “de rug toekeren en in de steek laten”, terecht komt bij iemand geweld aandoen - oftewel verkrachting.


Het zit dicht bij elkaar. Voor jou niet? Maar de praktijk laat het wèl zien, dus open jouw ogen en zie hoe het voor jouw neus keihard gebeurt in de wereld.



Hoogverraad door de familie: verbannen


Verraad kregen wij met de paplepel ingegoten; (tot) twee eeuwen geleden werd gesteld dat je jouw lief maar moest vergeten als die van een andere kerk was en werd er hoogverraad gepleegd als (sinds twee eeuwen geleden) die twee toch samen gingen en de hechte gemeenschap van het dorp verlieten om de stad in te rennen. Met “twee geloven op een kussen, daar ligt de duivel tussen”: ze waren voor altijd verbannen en daarmee vervloekt. Door de hele familie die niet meer met ze omging uit angst om zelf als voorbeeld voor afvalligheid te worden gesteld. Want je deed hoe het hoort en week niet af van de regels die de kerk had opgesteld. Kerk had ons stevig in de macht. Omdat wij dat toelieten.



Oorsprong 


Daarvóór was het al eeuwenlang heksenjachten geblazen waarbij de 'heksen' voor het oog van 't volk openlijk en levend verbrand werden op het dorpsplein terwijl het volk toekeek en dat toeliet. Mak volk, dus verraad.


En nu gebeurt dat opnieuw, zelfs -en juist- onderling. We verraden elkaar met het grootste gemak. We doen dat dus nog steeds.

Discriminatie is daar de light-versie van...  - het onderhuids laten voelen dat iemand afwijkt -
en verkrachting de zware versie.

Dus mocht je je afvragen waarom we dat doen, bedenk dan dat het snappen van de oorsprong daarbij van belang is dus dien je onderzoek te doen naar zulk opvallend en extreem gedrag.

Een droom met ingevingen kan daarbij helpen.


Ondertiteling


Discriminatie is ons bijgebracht door de kerk en dus getuigt het van hypocriet gedrag om niet te willen inzien dat we dat nog steeds glorieus toepassen bij IEDEREEN DIE AFWIJKT. 


Oplossing voor hypocriet gedrag: trek je kop uit het zand en leer zien wat evident is en voor ieder mens zichtbaar. Het is dichtbij. Dichter dan je lief is. Je ervoor schamen mag maar dat is niet relevant. Corrigeer liever wat daarom schreeuwt...



Gevoel is vermoord 


Nog een stap verder in deze materie. Kerk verbood gevoel, het “vrouwelijke” - en heeft daarmee tegelijk de Vrouw onderdrukt, eeuwenlang. Over verkrachting gesproken. De ultieme vorm van discriminatie, dus.



Gevoel mag er niet zijn; uitspreken kunnen wij niet 


Uitspreken van gevoel, tja, dat leert niemand. Je houdt je kop maar en doet wat ze zeggen. Dat zit dus een levensgroot taboe op terwijl iedereen van nature niets anders wil dan gehoord worden (en gezien worden en gewaardeerd worden).

De schade die dat brengt is nu aangestipt in dit artikel dat, als je bij jouw gevoel gaat, gevoelsmatig klopt en zo de historie vanzelfsprekend verklaart. Voel maar of het klopt.
Bewijs zit 'm niet alleen in feiten en gevolgtrekkingen die overigens vaak geweld aan worden gedaan vanuit eigenbelang; bewijs zit 'm in aanleiding, oorzaak en gevolg en in gevoel dat je krijgt bij een gevoelsmatig logische gevolgtrekking die klopt - voor het gevoel.

[bron: facebook.com/809439595832376, 24 december 2015, 8:58]



Luchtig tussendoortje over  “Bloeddorst, moedwil en mis-verstand”


-'Dokter dokter...'

Dokter: "Tister...?"
-'Ik heb een klacht....'
Dokter: "Waar hep u last van?"

-'Mijn medemens, dokter. Erg veel last van.'

Dokter: "Hoe? 
-'Jeuk, dokter, overal jeuk...'
Dokter: "Ik bedoel, waar reageert u op?"
-'Geen idee doc, anders zat ik hier niet.'
Dokter: "Rot voor u zeg. Maar geen nood, dit klinkt bekend... Ik pak m'n handboek 'Trauma' er even bij."

-'Ah, fijn doc'

Dokter: "Ja precies, ontspan maar even."
-'Ontspannen is ook een probleem, doc.'
Dokter: "Geen nood, niet alles zit tussen de oren..."
-'Huh?'
Dokter: "Erm...vergeet dat maar even."
-'Kee...'

Dokter: "Hier vind ik wat...tis geen aandoening maar een over-belasting..."

-'Klopt precies doc, erg veel moeite mee; belasting'
Dokter: "Dat... kan...
...ook..." (krabt zich achter het oor)"

...wordt vervolgd...


[bron: facebook.com/741294145980255, 18 juli 2015, 17:08] 




Levenslustig gedicht | Winterzonnewende - de kern van onze blijdschap


Vandaag was zo'n dag als nooit tevoren; 

met zóveel zon is een nieuw begin geboren.

Zo'n winterzonnewende verzet de zinnen;

het lengen van dagen kan weer beginnen.

Hartje winter brengt hoopvol zicht;

Langere dagen brengen langer licht.

Zo'n lichtfeest is om te gedenken; 

en jezelf een moment van blijdschap te schenken.

Lichtfeest of Yule is een begrip;

want de natuur heeft dat op ons: grip.

Het voelt spontaan blij en dat deel je met elkaar;

precies op dit moment van het jaar.

Dat de zon ons meeneemt in zijn baan;

en toevallig ook nog bij volle maan.

Dat is niet te missen en dat maakt blij;

dus staan we voor warme oliebollen in de rij.

Samenkomen en warmte en voedsel delen;

om even stil te staan bij ons jachtige leven.

We spreken wensen uit en warme woorden;

en horen het zingen van prachtige koren.

Zo vieren wij kerst en laat je niet smoren:

je leeft, nu, dus laat wat in je leeft, horen:)

[bron: facebook.com/809208959188773, 23 december 2015, 18:09]



CHRISTELIJKE feestdagen. 


Wie stelt niets met religie te hebben of niets met kerk te doen VERGEET dat we allemaal profiteren van de jaarlijkse “vrije FEEST-dagen” die gebaseerd zijn op het verspreiden van Het Woord Gods. Wij slikken al die onbegrijpelijke feesten met rare verhalen als zoete koek en stellen er geen vragen bij, maar we ONTKOMEN NIET aan de invloed van de kerk, die zó diep in onze 'cultuur' geworteld zit dat eigenlijk álles erdoor bepaald wordt. Realiseren de mensen zich eigenlijk wel, dat álles - dus ons totale dagelijks leven of wat ervoor moet doorgaan - NOG STEEDS door kerk-en-staat geregisseerd wordt?


Volgens onderzoekers als Maurits Prins en Francesco Carotta is het bijbelverhaal briljant verzonnen maar HELEMAAL NIET WAAR en vooral een symbool voor eigenbelang. Maurits toont dat aan in zijn boek Het bedrog van Rome en Francesco gaat nog verder en toont dat het leven van -de vermoorde- Julius Caesar gekopieerd is en tot bijbelverhaal is gesmeed. Het vergeven van onze schuldenaren in het Onze Vader zou ook letterlijk van Caesar vandaan komen; google er maar op. Wikipedia vertelt je genoeg.


Kortom, genoeg om zelf eens grondig uit te zoeken in plaats van een mensenleven lang kritiek-loos en hersenloos achter de menigte aan te blijven lopen met oliedomme en inhoudelijk lege gewoonten als kerstviering, sinterklaas en paashaas.

Want ga zelf maar na, als zo'n '(paas-, pinkster-, sint- of kerst-) viering' werkelijk bedoeld zou zijn om mensen te verbinden en het samen gezellig te maken...

*waarom dan alléén met kerst en andere kunstmatig ogende feestdagen...?

*waarom lukt ons dat in ons dagelijks leven al niet en met kerst/sint/paas dus óók niet...?
*hebben we er een (levende of plastic) boom bij nodig met versieringen aan en in ons huis die bling bling en hol en leeg zijn... 
...gewoonten die bovendien HELEMAAL NIETS TOEVOEGEN aan de beleving van saamhorigheid, samen-zijn en welbehagen, zolang de mensen in zo'n cultuur nooit geleerd hebben wat dergelijke warm-menselijke begrippen èigenlijk en werkelijk inhouden en hoe je dat in de praktijk brengt, simpelweg omdat GEVOEL VERBODEN is en BOOSHEID REGEERT in een land dat heimelijk onderdrukt wordt door georganiseerde misdaad in legaal jasje??

Wie kerstliedjes hoort of zingt -zelfde heb ik met sinterklaas- kan zich niet onttrekken aan dat onbehaaglijke gevoel dat er geen spat van deugt. In de hoge. Welbehagen. Het kind dat ons komt redden.

Ik wacht er al bijna vijf decennia op maar ik zal het toch ècht zelf moeten doen. Waarom zou een ander, een Messias bijvoorbeeld, de rotzooi die mensen zèlf toelaten en zèlf veroorzaken, voor ons opruimen? Waarna we gewoon weer verder gaan met onze net zo oude en onzinnige als destructieve bezigheden?
Wie zou zo'n paljas eigenlijk nog herkennen wanneer iedereen ogenblikkelijk vecht met elk individu dat afwijkt van het algemeen wenselijke gedrag door gezond verstand aan de dag te leggen en kritisch te zijn tegenover een zich ziek en ver-rot gedragende samenleving die niet samen-leeft?
Wie zegt niet, dat zo'n Messias IN ons leeft en dat dat deze tijdgeest is waardoor wij eindelijk wakker geraken uit de droom dat alles goed is zolang we doen wat ons gezegd wordt?

-


Daar tegenover staat het vieren van een zonnewende, zoals midzomer of midwinter... op een échte manier...

De introspectie van winter en de warmte van elkaar voelen. Het aanbreken van de lente en de hernieuwde levenslust in de aderen voelen.
Van zoiets VOEL je dat het belangrijk is en dat je er iets mee wilt.
Dat klopt gevoelsmatig, omdat het IN OVEREENSTEMMING IS MET JEZELF EN MET DE AARDE; het voelt aan alsof het is afgestemd met de natuur waarin wij leven en met onze eigen natuur, het klopt met ons wezen dus.

Het dient daarom niet met decibellen gevierd te worden, maar met gevoel. Zoiets vier je met VERBINDING, dus. En die krijg je door je eerst met jezelf te verbinden -je verbinden met jouw eigen gevoel- en van daaruit met anderen.


Het vasthouden van elkaars handen in een grote kring zoals op mijn kleuterschool vroeger gebeurde -helaas destijds niet met de bedoeling om te verbroederen en onderling te verbinden, maar om iedereen kunstmatig deel te laten uitmaken van het te manipuleren collectief- is een manier om met voorzichtige stappen weer die richting op te komen. Dansen op innemende, rustige, prachtige muziek inspireert en maakt blij. Het is het antwoord op ABSURDISTISCHE VOLKSFEESTEN die hol en leeg en vreselijk en dom aanvoelen en niets brengen, omdat de ingrediënten domweg niet kloppen - en iedereen weet dat... (!)

...maar we doen toch maar gewoon allemaal mee,
bij gebrek aan een alternatief,
bij gebrek aan kennis,
bij gebrek aan levenslust;
KORTOM;
bij gebrek aan mentaliteit om ons gezond verstand te laten spreken.

Hoe dan wel? De eerste stap is het gevoel weer in ere te herstellen.

Richt jezelf op. In plaats van een boom.


[bron: facebook.com/808244492618553; 21 december 2015, 17:51]



Waarom kerst op 25 december valt

25 december was vroeger (tot 16 eeuwen geleden) al een feestdag voor Paganisten. Meer uitleg over waarom kerstmis op 25 december valt vond ik in: www.ancient-origins.net/news-general/why-christmas-held-25th-december-001161
Hierin lees je hoe Jezus Christus onmogelijk in de winter geboren had kunnen worden; een kind kan bedenken dat “de herdertjes lagen bij nachte in het veld” niet in de winter is geweest. Een kind kan je dit vertellen. Dat is dan ook precies wat ík mijn auw-ders als kind voorgehouden heb. 
Maria was in september zwanger geworden, vertelt de bijbel bovendien. En de reis naar Bethlehem zou te voet ondoenlijk zijn geweest, qua afstand en vanwege slecht begaanbare wegen in de winter bij temperaturen onder nul.

Het is veel aannemelijker dat koning Constantijn in de vierde eeuw na Christus er een christelijke feestdag van heeft gemaakt om het overwegend paganistische volk de christusleer op te leggen, dat rond de winterzonnewende de (geboorte van de) zon god vierde, Mithra, 


Terecht dus om dit moment uitbundig te vieren en wel op de juiste manier, door tegelijkertijd naastenliefde en saamhorigheid leven in te blazen. Zolang we onze buren niet zien staan (anders dan met afgunst) is het anders zinloos en betekenisloos, dus zorg dat we de essentie weer begrijpen van dergelijke lichtfeesten en zonnewenden: je viert het LEVEN. En dat doe je samen. 



Naschrift


Buitensluiten, discriminatie en verraad zijn een vorm van (mentaal of geestelijk) geweld.
Iemand geweld aan doen noemt men verkrachting.
Zie daar de link tussen discriminatie, geweld, verraad en verkrachting.
Door het beesje bij z'n naam te noemen, zie je hoe vuil en grof discriminatie of buitensluiten of afwijzen éigenlijk is. Het is een vorm van terreur en ziet diep ingeworteld in onze "beschaving".


Nog een keer? 

Iemand straffen voor hoe je je voelt is synoniem voor geweld plegen. Iemand verraden is gewelddadig te noemen.
Zie daar de brug van verraad naar iemand geweld aandoen oftewel verkrachting. Zij die beweren dat het niet hetzelfde is gaan eraan voorbij dat verraad een vorm is van geweld. 

Zie ook: facebook.com/810541795722156: "Wat mensen niet doorhebben -ik had het zelf heel lang niet door en zie dat nu pas goed bij de mensen om me heen- is wat we zelf uitstralen en wat de ziel wil dat we leren. Da's feitelijk hetzelfde, namelijk.
Álles wat je voelt en meemaakt is om jou de spiegel voor te houden."



Meerleeslinks

Maurits Prins, het bedrog van Rome: 
wanttoknow.nl/boeken/de-rk-kerk-gebouwd-op-leugens-intriges-en-malversaties
religieuze-ervaringen.blogspot.nl/2015/11/het-bedrog-van-rome-een-boekbespreking.html

Francesco Carotta's onderzoek naar het gekopieerde leven van Julius Caesar en Jezus: https://nl.wikipedia.org/wiki/Francesco_Carotta


Zondagse preek: onderhuids verwijten is geen dialoog en geen saamhorigheid creëren | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/08/zondagse-preek.html


“Hou jij ze arm, dan hou ik ze dom” | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/07/hou-jij-ze-arm-dan-hou-ik-ze-dom.html


Dieren kunnen wel accepteren dat iemand anders is... waarom wij niet? | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/06/dieren-accepteren-dat-iemand-anders-is.html



Projectie: de ander moedwillig geweld aandoen uit eigenbelang | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/11/projectie-geweld-aandoen-uit-eigenbelang.html

Het vrouwelijke -de kern van elke man en vrouw- mag in ere hersteld worden | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/12/het-vrouwelijke-mag-in-ere-hersteld.html



De onzichtbare macht van de kerk anno Nu | 

dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/11/de-onzichtbare-macht-van-de-kerk-anno-nu.html

dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2016/01/goede-voornemens.html




woensdag 9 december 2015

Het vrouwelijke -de kern van elke man en vrouw- mag in ere hersteld worden

We zijn ver gekomen in het afdwalen van ons Zelf. Het belangrijkste tussen mensen is samen lol maken en waarom lukt dat niet? | 

Een vrouw met bezitsdrang is niet origineel. Een vrouw met bezitsdrang wil dr man -welke man dan ook- domineren om maar één reden: als zij de baas mag spelen kan zij zorgen dat een ander haar lasten draagt.

Verdeel-en-heers in het klein; VERWAR EN PLUNDER, dus eigenlijk. 

Mijn eerste exgenote was zo. En zelfs na mijn (gr)huwelijk rekte zij de boel nog vijf jaar, tot ik het zat was en met mijn vuist op tafel sloeg. Vrij snel erna was 't klaar.
De tweede was niet anders. Sleepte mij, jaren later, voor het gerecht om iets futiels en kinderachtigs en zoals ik haar al had aangekondigd kwam ik natuurlijk niet opdagen, want ik vecht niet - maar ik laat de ander wel zien wat-ie doet zodat die zelf op dr bek kan gaan, in dr eigen tijd.
Ik geef iedereen altijd de ruimte. Het gaat erom in te zien wat ons dwars zit, namelijk.

De eerste die kwam klauwen was trouwens mijn moeder en zij liet mij zien dat ik pronkstuk was en verder niet interessant. Ik mocht ademen en mijn bordje leeg eten en verder moest ik vooral niet zeuren; ze wilde een voorbeeldig kind. Leun-materiaal, dus.

En wat hadden al die krengen gemeen - met de nadruk op 'gemeen':
genoegdoening zoeken. Wraak dus. 
Niet eens 'vinden' maar 'zoeken' want vinden was er nooit bij, het corrigeren bleef altijd maar doorgaan.
Zo kweken wij mensenkinderen op: door ons op hen af te reageren. En zij nemen dat over.
Walgelijk, onvolwassen en vernederend gedrag dat de volgende generaties blind overnamen om zelf in de praktijk te brengen in de hoop geconfronteerd te worden met hun onechte, karikaturale gedrag en er van te leren en er bovenuit te stijgen.

En bovendien: wraak voor wát, eigenlijk? 

Wie gaat graven komt meestal uit bij de prilste kinderjaren waarin kou domineerde en warmte was verbannen. Wraak "niet de ruimte te krijgen om zichzelf te zijn" of wraak op de afwezige vader zijn veelgehoorde klachten, die we uitleven op onze dierbaren, want met intimi kun je beter vechten dan met een wildvreemde die de benen neemt.


Even persoonlijk

Tot zover het algemene deel. Nu even persoonlijk worden voor al die Marina's, Danielle's, Johanna's, Susan's, Lyanne's, Monique-je's en Leonie'tjes in deze wereld:

"Jij, behoeftige vrouw, terroriseert mannen en mij in het bijzonder en zoekt 't nooit bij jezelf.
Zegt dat ik te ver ga en gaat vervolgens verder dan ik ooit gekomen ben - maar dan in negatieve zin: je overschrijdt alle grenzen en alle regels van het toelaatbare.
Gebruik talent liever positief.

"Ik kan die verstandelijke shit van jou niet eens lezen, weet je dat. Omdat 't niks is. Lucht. Spel. Truc.
Tis een hol en leeg machtsspel; een venijnige strijd om de macht met als inzet mijn vrijheid. En jij, vrouw, pleegt die onzin met iedereen.

"Je bedot jezelf, maar mij niet. Want ik ken dit spelletje zo langzamerhand en heb je ervoor gewaarschuwd. Stom van je om zo te doen.

"Ik heb je gevraagd wat je wilt en daarop weet je nooit een antwoord. Je zegt niets terug. Nooit.
Je eist ruimte maar meldt niet waarvoor;
je zegt wat je NIET wilt. Niet wat je wèl wilt.
Da's de grootste instinker ooit.
Laf gedrag en onder elke maat.

"Stop daarmee en val anderen niet lastig met jou onvermogen om jouw eigen levenskwaliteit te verbeteren.
Keer in jezelf en sla een ander niet voor hoe jij je voelt.
Ik heb alles aangereikt om verder te komen en alles staat voor je open, mijn deur en mijn hart - maar jij wilt het onmogelijke: bezit. Bezit van mij. En mijn vrijheid. Want dan kun je op mij leunen wanneer het je uitkomt.


"val anderen niet lastig met jou onvermogen om jouw eigen levenskwaliteit te verbeteren."

"Je bent te laat hoor. De exgenoten vóór jou hebben dat al geprobeerd en zodra ik ze ruimte gaf kwamen ze met méér van hetzelfde: shit. Ellende dus pijn en verdriet. En de ander mag het dragen.
DU-UH. Dat is zó vorige eeuw...

"Grow up and get a life.
Word stabiel ipv labiel en luister naar jezelf ipv naar je verstand.
"Geloof niet alles wat je denkt, da's de grootste denk-fout ooit...een grapje van de kerk en iedereen stinkt er nog steeds in.

"Ik schreef er een toegankelijk en dus panklaar stukkie over en voor jou om dat te pakken; oorzaak en gevolg in een notendop. Zie: fb.com/802807643162238
Graag... of niet.

"Verbeter de wereld, begin bij jezelf, ZEI GANDHI - maar jij, VROUW, weet het wel beter, zeker?!

"Ja, want dat maak jij zelf wel uit - want jij speelt liever de baas en bepaalt liever zelf de regels van het trek-en-duw-spel zodat je kunt plunderen. Zonder schaamte.
Omdat je stiekem laat zien wat jou is aangedaan in jouw jeugd.

"De onderdrukte vrouw is de meest gevaarlijke, stiekeme sluipmoordenaar die er is. En dat, lieve schoonheid... dat ben jij. De westerse vrouw is labiel, continu boos en niet te vertrouwen - dat zie je aan onderlinge vrouwenhaat. Ze stoten elkaar af.
HOE KAN DAT? 
Nou, zo dus. Ze mochten er niet zijn als kind en ook niet als vrouw. Waarom? Omdat het vrouwelijke is verboden en de vrouw stelselmatig wordt onderdrukt..."


"het vrouwelijke -de kern van elke man en vrouw- mag in ere hersteld worden."

We zijn ver gekomen in het afdwalen van ons Zelf.

De vrouw is geen hoer. Dat is onmogelijk.
Dus heeft het mannelijke dat ervan gemaakt. De ratio..

Die gruweldaad mag nu hersteld worden; het vrouwelijke -de kern van elke man en vrouw- mag in ere hersteld worden.

[bron: facebook.com/803100833132919]

PS: Wat hierboven staat over de vrouw, geldt voor de man dus ook. We hebben het samen te rooien. Het gaat niet om de verschillen tussen man en vrouw. Het gaat om de onderdrukking van gezond verstand, dat, waar het hart bij zit; dat vrouwelijke -de kern van elke man en vrouw- mag in ere hersteld worden.

Update | Eerder hierover: 

Straf je mij voor hoe je je voelt?
Wie boos doet naar een ander, vecht met zichzelf
Onthoud: waarheid doet geen pijn. Oude wonden wel...

Kern is:
Elkaar besmetten met onze onvrede is niet OK en mogen we niet langer van elkaar tolereren. Dit is Aquarius. Het is tijd voor Waarheid. We hebben elkaar te attenderen op karikaturaal gedrag. Liefdevol. Schouders ophalen en het zo laten is een vorm van PASSIEVE AGRESSIE te noemen. Zo verandert er niets.
Waarheid spreken is een teken van liefde.
Alles bij een ander neerleggen is een vorm van terreur.
Continu boos zijn is terreur naar anderen.
Liefde is... zorg-vuldig omgaan met onszelf en anderen.
Uit: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/06/overtuigen-kan-niet.html

Dialoog is een beeldschoon ding. Daarbij respecteren en waarderen de gesprekspartners elkaar en doen dat vanuit verbinding. Schreeuwen is dan niet nodig, laat staan overschreeuwen, omdat ieder gehoord wordt en dat weet van elkaar.

Sommigen staan niet open voor dialoog. Soms verkiest men discussie, ander woord voor touwtrekken.”

zondag 6 december 2015

Openhartigheid: "maak alles bespreekbaar, da's de enige manier om taboe's te doorbreken"

In 2000 raakte ik in contact met iemand in het pré-internetdaten-tijdperk en zij raakte verliefd op mij, althans dat dacht zij, toen ik continu email- berichtjes stuurde waarin ik mijn gevoelens uitte waarvan ik echt dacht dat dat allemaal van mij was, maar waarbij ik mij tussen het schrijven dóór telkens verwonderde omdat het eigenlijk niet klopte met mijn eigen gevoelens. 
Ik begreep daar toen helemaal niets van.

Gisteravond beschreef ik openhartig hoe ik alles oppak van anderen (fb.com/801518233291179), hoe ik dat eerst niet herkende en mensen mij zelfs aanvielen, en hoe ik dat ontwikkeld heb tot kwaliteit, iets waarvan ik nu bewust ben van mijzelf hoe dat werkt; ik voel mij een wandelende spiegel.

Dat klopt ook volgens de methoden van mensen als Byron Katie ("The Work") en Willem de Ridder die alles om ons heen spiegels noemt oftewel "Spiegelogie" (zie de overeenkomsten in deze beschrijving: innerned.org/spiegelogie.html).

Je ziet dat hij het dik tien jaar geleden al geformuleerd heeft en dat het dus niet (alleen) mijn waarheid is: "(de zielen van) wij mensen creëren de wereld om ons heen, en laten ons leren over ons zelf". 
"De ziel wil dat je er de lessen en boodschappen uit oppakt," zo is mij duidelijk geworden.

Wat echter helaas meestal gebeurt is dat mensen het verneuken met hun "denken" en er iets heel anders van maken - puur uit eigenbelang.

Het is dus de grote kunst om er niets anders van te maken en de waarheid gewoon te laten bestaan zoals die zich aandient.

Als voorbeeld schreef ik een fictieve (?) "Uitnodiging tot de dans" aan iemand die ik graag begeleid omdat zij sterk, wijs èn leergierig in het leven staat.

Merk op, dat er nergens een oordeel, mening of verwijt in voorkomt wat altijd negatief is. Ik deel visie en da's altijd warm en positief.
Merk op, dat niemand er iets aan kan doen dat wij mensen zo doen, maar dat we er alléén doorheen komen als we ons realiseren wat we èigenlijk doen en waaròm...

Kortom... een brief aan allen die denken dat ze verliefd zijn op Sterke Schouders die jouw Lasten maar voor je moeten dragen - dus val ze niet Lastig en leer jouw eigen Lasten dragen.
Hello, Aquarius!

--

"Zeau, ook weer wakker. 
Ik heb zin om alles te verwoorden wat je mij laat voelen.
Dat is iets wat ik nooit voor mij heb kunnen houden en wat ik eindelijk kan zien voor wat het is: 
het oppakken van de stemmingen en intenties van een ander.

Besef je vóór alles, dat...
* ik je niets verwijt
* ik niet oordeel
* ik niet denk
* ik voel en spiegel en méér niet
* ik naast je sta en jou wil zien groeien en méér niet.

Hang dit boven jouw computer en besef dit bij álles wat je van mij leest. Bij álles.

Laat me benadrukken dat jij leergierig in het leven staat. 
Laat me benadrukken dat jou NIETS te verwijten valt. Hier kan jij namelijk niets aan doen! Anders had je dat wel gedaan.

Dus SCHAAM JE NOOIT voor iets waar je zelf geen hand in hebt gehad en waar je niets niets niets aan kan doen.
Het ís zo. Aanvaard het als een gegeven en verberg het niet. Schaamte en schuld doen mensen jou geloven die dat leerden van kerk en staat en we noemen het gezichtsverlies. Wat een onzin!

Je leunt op mij en het voelt alsof je verliefd bent maar dat ís niet zo...

De truc die het denken uithaalt met je, is een man laten voelen dat je hem leuk vindt èn je laat hem voelen wat je met hem wil.
Waar of niet?

[Dat doet iedereen trouwens. Iedereen leunt op een ander bij gebrek aan houvast aan zichzelf | RJ]

Je leunt op mij en het voelt alsof je verliefd bent maar dat ís niet zo...
Voel maar goed. Het gaat om wat anders. Duik die behoefte in dan kijken wij er samen naar.
Ik ben hier om je te helpen. Maar je moet wel Vader Aarde gaan lezen anders zit dit hopeloos vast; het lezen en tot je nemen van verloren gegane kennis zal je helpen de weg vrij te maken om dat te doen. Dat gaat altijd allemaal buiten ons mensen om. Ziel en spirit regelen dat voor je. Zoals ze álles voor je regelen...
Wij mensen kunnen dus feitelijk NIETS..."

-

uit: dialoog van zojuist

Bron: facebook.com/801811456595190

Meerleeslink: facebook.com/574028149373523


maandag 12 oktober 2015

“Filosofie” is een omweg naar onze ziel

Naast mij komt een meisje zitten dat een boek van haar opleiding communicatie tevoorschijn pakt. Ik groet en complimenteer haar met haar oker-kleurige jas en als ik haar communicatieboek van de UvA zie, borrelt een vraag in mij op: 
“Weet je wat we eigenlijk beogen met een opleiding communicatie?”
-‘Geweldloze communicatie komt vanzelf, vanuit de ziel, zodra je de ziel de kans geeft. Zo'n opleiding is dus om je te leren wat we afgeleerd hebben.’

Het speelt zich allemaal in mij af. De ziel houdt van dialoog en ik wend mij daarna pas tot de studente. Mijn eerste vraag weet ik niet meer precies -die ging vanzelf- maar was gericht op de oorsprong van haar studie; zoiets als: 
“Weet je wat die studie beoogt?”
Uiteindelijk zie ik kans op de opgeborrelde opmerking te plaatsen:
“Na mijn eigen studie viel mij op, dat we allemaal op zoek zijn naar ‘geweldloze communicatie’” en leg ook mijn visie uit. En mijn eigen, langdurige zoektocht. 

Ik wacht en kijk naar haar reactie maar helaas. Al snel blijkt een kloof die ik niet had verwacht. Ik had verwacht een open geest tegenover mij te hebben, iemand, die hierin mee kon gaan maar dit is een aanstormend wetenschapper, althans, zo presenteert ze zich, onbewust. Wel een leuke trouwens: ‘Communicatie als wetenschap’. Du-uh. De tegenstrijdigheid zelve. 
“Onderzoek, prima, maar waarop zijn de vertrek- of uitgangspunten gefundeerd?” hou ik haar voor en daarmee kwalificeer (classificeer) ik ‘wetenschap’ als niet-te-vertrouwen; “met de tijd aan jezelf en je voetjes in het water kom je immers tot werkelijke inzichten”, hou ik haar voor en hou het voor gezien. Tot ze even later zelf een vraag stelt die gerelateerd is aan haar actuele lesstof. 

De boodschap (van de ziel!) is mij duidelijk. Jonge mensen, jonge mannen en vrouwen die verstandelijk grootgebracht zijn, zijn en reageren apathisch oftewel weg van zichzelf. Het blijkt uit hoe ze mij vervolgens zelf die vraag stelt. 
Vanuit de actuele lesstof vraagt zij of mijn eerste opmerking -een groot gevolgd door het compliment- een inleiding was om iets ‘gedaan te krijgen’ met mijn vervolg-contact.

Ik hoor het met verbijstering en afgrijzen aan. Mijn gezicht spreekt boekdelen; je kunt er niet verder naast zitten en ik leg uit hoe ik al-tijd contact maak, met iedereen, en dat normaal vind, ook al groet niet iedereen terug vanuit vaak onbeholpen hulpeloosheid.


In-zicht


Het verklaart exact waarom mensen dingen zeggen en vinden die niets met warmte of gezond verstand te maken hebben; mensen worden volledig opgeslokt door de aangeleerde denk-wijze van Het Systeem en weten weinig Zinnigs oftewel Relevants en oorspronkelijks meer uit te brengen; wat uit het Verstand komt is koud en kil, immers. Briljant maar destructief en dus onbruikbaar en niet ter zake doende. 


mensen worden volledig opgeslokt door de aangeleerde denk-wijze van Het Systeem

Haar vraag of ik filosofie heb gestudeerd brengt mij bij het in-zicht, dat het doen van die studie mij nooit de vrijheid zou hebben gegeven om te denken zoals ik nu doe; mijn eigen zoektocht maakte mij vrij van welke conditionering dan ook, vrij van het Denken en vooral vrij van aangeleerd gedrag over ‘hoe het hoort’. 
Nee, lieverd, ik heb het zelf uitgezocht en dat bracht mij de kennis en de inzichten die ik nu heb.
Interessant intermezzo nog, dat zij stelde dat ook dát een hokje creëert...
Ik antwoordde na een diepe ademhaling (en nu weer één, bij 't opschrijven): 
-Dat wéét je niet...

Logisch, want hoe kun je iets weten waar je niets vanaf weet?? 
Dus...nee, natuurlijk niet. Natuurlijk creëert vrijheid, contact met de ziel, spontaniteit en authenticiteit geen hokje. Het vraagt een kunstmatig en dwangmatig gecreëerde hokjesgeest om dit in zo'n hokje te stoppen; projectie dus. ‘Het moet wel zo zijn want zo heb ik leren denken.’ Bravo...


Natuurlijk creëert vrijheid, contact met de ziel, spontaniteit en authenticiteit geen hokje

Ook dat is een denk-fout geweest van deze studente/ex-scholiere en -onbewust- een knap arrogante ook; dit doet alles, wat met Gevoel te maken heeft, grondig geweld aan.

Ik leer ervan. Zó in-en-in ernstig is het met onze samen-leving gesteld. De ziel laat me het zien... kan er alleen maar dankbaar voor zijn.

Bottomline is, dat zij er zelf bij gebaat zou zijn geweest om filosofie te studeren. Zegt mijn ingeving nu. Ik zag aan de glans in haar ogen dat ze wel tot wezenlijk contact in staat is en dat ook omarmde (of was het de reflectie bij het zien van mijn vreugdevolle, levenslustige blik?). Terwijl ik dit schrijf, voel ik haar behoefte dan ook...
Wellicht volgt nog ooit 'n ontmoeting; met ruimte voor vragen en oprechte uitwisseling; met ruimte voor diepte. 


Filosofie


Wat deze clash opleverde is het inzicht, dat mensen het ‘filosofie’ noemen wanneer je vanuit 't hart spreekt, ergo... een studie filosofie doen is eigenlijk om ons inzichten en mores (goede zeden oftewel natuurlijk gedrag) bij te brengen, iets, wat van-zelf gaat zodra de mens in dialoog gaat met de ziel - en uiteindelijk weer één wordt met de ziel; filosofie is dus een kunstmatige omweg om dat te bereiken. 


Vanuit de tenen: terug naar de kern


Ieder mens streeft naar warmte en hartelijkheid in het contact met zichzelf en de medemens. Hoe onbeholpen en onnatuurlijk doen we dan, zodra we in dat contact zien hoe verstandelijke aangeleerdheid het van onszelf overneemt.++

bron: fb.com/779574308818905

zondag 11 oktober 2015

Zelfliefde en (tot aan!) narcisme verklaard

Gek zijn op jouw ziel is normaal. Blij opstaan en blij van jezelf zijn is normaal.
Blij zijn met jezelf heet ook wel verliefd zijn op jezelf en dat is een natuurlijke staat van zijn, leerde ik ooit van mijn mentor. 
Dat overkomt je zodra je jouw eigen partner wordt en dus één met jezelf bent. 

Onbegrijpelijke taal voor wie het Denken nog laat regeren maar niet zo onbegrijpelijk als het verbod hierop.. We noemen zoiets ‘narcisme’ en wat kan het werkelijke bestaansrecht van zo'n krenkende titel voor zelf-liefde zijn, anders dan (opnieuw) onderdrukking van het vrouwelijke

Adem eens diep in? Hier duiken we ff goed in...

De ziel -het gevoel, de zelf- is een vrouwelijke kwaliteit en verliefd zijn op je-zelf normale staat van zijn en dus is het -in dit moderne wilde westen- logisch dat dat verboden en verbannen wordt naar het land der afwijkenden of “gestoorden”, waar je als rechtschapen christen niets mee te maken wilt hebben, want jij dient God of eigenlijk Kerk en dat houdt in dat je niet zelf mag denken maar moet geloven wat een ander zegt; het instituut Kerk in dit geval. 

Adem uit.

Met alle respect is daar niets positiefs aan op te merken. 
Kerk onderdrukt. Punt. Dat is de intentie. Voelbaar. 
En de negatieve invloed van eeuwen onderdrukking door Kerk en Staat op alles en iedereen is overal waarneembaar. 
De staat, dat ben ik”, zei ooit de zonnekoning - en gelijk had hij, omdat hij álle regels opstelde en alle belastinggelden opstreek...en iedereen onder de duim hield. “Hou jij ze arm, dan hou ik ze dom”, zei de priester, weet je nog?

Gestoord gedrag” is bovendien een constateerbare aandoening waaraan allen in het westen lijden. 
Niemand staat het gevoel toe, 
niemand is bij z'n gevoel of staat zich dat toe,
niemand geeft z'n gevoel alle ruimte. Toch? Niemand. 
Dát is de eigenlijke definitie van gestoord gedrag; de mentaal kreupele mens die alles beredeneert vanuit het Denken en zo denk-fout op denk-fout stapelt, tot een wankele toren van Pisa ontstaat, zonder enige fundering in Gezond Verstand. Één briesje, een wakkere vraag, en de toren vol denk-fouten lazert om.


Daar zijn we anno nu aangekomen. Dat zie je nu om je heen gebeuren. De scholen worden overspoeld door lastposten die vragen stellen waarop niemand het antwoord weet of wil geven, omdat men dan zelf in z'n hemdje staat, omdat een hele klas dan getuige is van debiel of gestoord oftewel karikaturaal gedrag van iemand die zijn de haar verantwoordelijkheid niet neemt. 


En tot de tijd dat we allemaal gaan zoeken (naar verbetering van levenskwaliteit en tegenkomen wat ons en onze leefomgeving mankeert) en leren op ons zelf te leunen -lees: eindelijk op eigen benen leren staan- leunen we dolgraag op anderen omdat we verzot zijn op afhankelijkheid en bezit
Ga zelf maar na: kun jij alleen zijn, zonder anderen, zonder relatie?
Herken je de drang om voor bezit te gaan van spullen en zelf van een partner?

Zie je in dat bezitsdrang gebeurt en bestaansrecht vindt in de drang om een ander jouw ellende en pijn te laten dragen? 
Zie je in dat we dus allemaal onze eigen partner te worden hebben, zodat we niet meer omzien naar spullen of bezit en 'normaal' met anderen om kunnen gaan vanuit de behoefte om blijdschap te delen?
Durf jij met droge ogen te beweren dat jij nergens van afhankelijk bent? Eten, alcohol, sigaretten, drugs (koffie en chocola meegerekend!), seks, relatie, werk, winkelen, alles om maar iets te hebben...?

bron: facebook.com/780746468701689

plaatje, voor de vorm:



Meerleeslinks





dinsdag 22 september 2015

Ons gemis

Ons Gemis

We worden wakker met een enorm gemis. Zoeken dat in een partner want we zoeken om ons heen voor steun en grijpen alles aan... omdat we wankel zijn. Jij en ik. Stuk voor stuk. Allemaal. 

Hoe moet je die grote boze buitenwereld nu trotseren? Hoe moet je “staan” als mens? Hoe verdrietig is het allemaal? 



Het grote verdriet 


Het enórme verdriet dat ons overmant, overheerst en bezighoudt weerhoudt ons van functioneren als mens.

Niemand ontkomt eraan. Ieder mens is het aan te zien. Ieder mens. Kinderen. Ouderen. En alles wat er tussen zit is bevangen door emotionele kou en meet zich een verstandelijke houding aan om toch maar dóór te kunnen; een masker dat ons doet functioneren als een robot om de pijn maar niet constant te voelen. 

Een schijn-zekerheid en schijn-veiligheid om ons gevoel maar helemaal uit te kunnen zetten...


Maar... voelen is ons ding. 

Hoe kun je nu mens zijn zonder voelen? 
Wat blijft er dan over? 


Actie


We dienen ons dit te beseffen en in actie te komen door naar binnen te gaan en te corrigeren wat daarom schreeuwt. Anders voel je je de rest van jouw leven wankel en instabiel en zorgelijk en angstig en verdrietig en blijf je die pijn maar met je meedragen.


Kom je er niet uit, mail me dan. Ik ben bereid om uitleg te geven over hoe het mij gelukt is om één met mezelf te worden, voorbij angst en verdriet, om mensen verder te helpen want de pijn over het verdriet begint langzaamaan epidemische vormen aan te nemen en dat is voelbaar. 

Sterker nog... Daar schrijf ik over. In dit blog en op feestboek.

[bron: fb.com/773563739419962]



Suggestie


Alle wensen, die wij mensen bedenken voor onszelf, zijn korte termijn-oplossingen. 

Wanneer ál onze wensen ingewilligd zouden worden, zouden we ongelukkig blijven want de oplossing en antwoorden zitten in onszelf en niet daarbuiten. 


In onze ziel. 

Dáár hebben we “het” te zoeken. 

We dienen als het ware één met onszelf te worden. Dat heet: “jouw eigen partner worden” en dat bereiken we door de ego te overwinnen en gelijkwaardig partner te maken van ons gevoel... ons wezen... ons zelf.


[bron: fb.com/773572072752462]



Trotseer de liefdeloosheid in de wereld. Ga staan als mens en vul de wereld met warmte.

Trotseer de liefdeloosheid in de wereld. Ga staan als mens en vul de wereld met warmte.
Hartelijke warmte... vanuit de ziel

Naschrift


Ieder mens kampt met onvervulde behoeften - op een enkeling na; Niemand spreekt ze uit want “dat hoort niet”, we zijn dat dus niet gewend; Het gevolg is, dat naar de achtergrond is geraakt wat er in ons leeft en wij er zelf niet meer bij kunnen. We hebben letterlijk geen idee welke behoefte er in ons leeft...


Dit artikel is een vervolg te noemen op: “Wat wij mensen doen en waarom | verband tussen Tekort. Behoefte. Intentie. Zucht naar Geluk. Levenslust. En werkelijke rijkdom” | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/07/wat-wij-mensen-doen.html


Laat je inspireren

woensdag 2 september 2015

Pinokkio lééft!

Je kent ze wel. Marionetten zonder touwtje. Nauwelijks van echte mensen te onderscheiden alleen zijn ze niet origineel; ze paragaaien anderen na en doen alles vanuit “wat hen geleerd is” en “voor de beloning”; de vette kluif die hen beloofd is doet ze alles uitvoeren wat ze gezegd wordt. Type braafste kindje van de klas. De moderne buikspreekpop, op afstand bedienbaar. Hun neus groeit niet langer als ze jokken; in het nieuwe model is dit verplaatst naar heup-hoogte zodat je niet kunt zien wanneer je ze aankijkt terwijl je keihard genaaid wordt.

Veel voorkomende plekken zijn: politiek, als lobbyisten of bij consumenteninstituten; als directeur bijvoorbeeld. Ze duiken ook wel 's op als Commissaris van de Koningin. Slim genoeg om het volk te misleiden met gladde plaatjes, dom genoeg om niet zelf in opstand te komen zolang hen die zak met kluiven beloofd is - die braaf elke maand bezorgd wordt. 

Je dient ze gepast onthaal te geven. Zo van: 
“Hey, Pinokkio, hoe gaat het met liegen??” 
En de echte Pinokkio vertrekt geen spier maar lacht vrolijk terug en zegt: 
“Ja lekker, de laatste keer kwamen er al geen spruitjes meer mee!”
...en zo baant de goedlachse Pinokkio zich door zijn verder volstrekt lege bestaan. 

Mijn mentor zei ooit: “Opgewekt doen getuigt van een hoerig bestaan.” Hoe waar is dat toch. 

Ik groet je, en zeg: 
Dag Pinokkio. Dag leeg bestaan. Van horig naar hoerig scheelt maar één letter...en verder niets.

bron: facebook.com/764472480329088


Naschrift


Pinokkio is eigenlijk een heel klein kind. Van binnen is hij onzeker en radeloos. Maar niet hulpeloos. Hij heeft geleerd om zijn gevoel niet te gebruiken en uit te sluiten in élke situatie. 

Als er meerdere Pinokkio's komen, en de boel zelfs gaan domineren, dan krijg je een gevaarlijke situatie. Het deed mij vanmorgen dit tweede stukje schrijven:


Levensgevaarlijke omgeving: welkom in het wilde westen


We leven in een levensgevaarlijke omgeving - ik noem het "het wilde westen". Zolang de mensen ver van hun gevoel blijven zijn ze vijandig, hypocriet, achterdochtig en vol projectie en leggen hun onlusten bij 'n ander. 

Eerst ben je de held. Daarna moet je stuk. From hero to zero in seconden.

Ik vernam ooit van mijn mentor dat het hier zo moeizaam toegaat omdat mensen komen klauwen bij anderen die lekker in hun vel steken en zo is het mij ook gebleken. 

Ik was zelf jarenlang ook niet te vertrouwen zolang ik niet emotioneel stabiel was; de te maken stap, dus.

Hierover schreef ik al eerder; het kostte mij negen jaar. Twee om aan het idee te wennen en daarna als een speer door mijn ego heen te werken, dwars door emotioneel oud zeer heen, op naar emotionele stabiliteit.

Stabiel is er géén en dat maakt NIEMAND TE VERTROUWEN. 

Niemand? Niemand. Zomaar uit 't niets kan onvrede oplaaien en de relatie verzengen in een vlammenzee. En dan moet jij gewoon stuk. 

Niets persoonlijks verder... jij was gewoon beschikbaar, meer niet.

Dit is wat mensen doen. Dit maakt de moderne, "geciviliseerde" mens de gevaarlijkste soort op aarde.

Welkom in het wilde westen.

-

meerleeslink: facebook.com/661857090590628


[bron: facebook.com/764446170331719]



Update, 12 oktober 2015: 


Ik vond zojuist een heel mooi plaatje op internet, onder een bericht over hoe Rusland furieus is over slordige omgang met bewijsmateriaal bij de MH-17-ramp en hoe ons land daar keihard over liegt.
Over meneer Rutte: wie zou er niet breed lachen bij zulke privileges, zulke voordelen en zo'n salaris? Geef 'm eens ongelijk. Zo te zien lacht hij iedereen uit. Niet erg integer gedrag, maar wel te begrijpen in het licht van ons aller achtergrond... (zie Zelfliefde en narcisme verklaard)

zondag 30 augustus 2015

Schuldhulpverlening en gemeentelijke belastingen; onder-onsje met SWT

Schuldhulpverlening en gemeentelijke belastingen; onder-onsje met SWT - Sociaal Wijk Team

Verslag van mijn onderonsje met het lokale Sociaal Wijk Team om nu eens openlijk te constateren wat je eraan hebt en of je er iets aan hebt, in de trant van: Wat gaat er goed? Wat kan er beter?

De mens die karikatuur is van zichzelf en het niet doorheeft is een spektakel.

Ola. Ik lees terug en deel mijn ingevingen met u.

Mijn ex-genote heeft ooit gewerkt voor maatschappelijk werk. Ze regelde heel veel voor mensen, belde met instanties en was om te beginnen een luisterend oor. Geweldig werk. Is SWT een opvolger van Algemeen Maatschappelijk Werk? Ik heb sinds 1999 ervaring met AMW en veel positieve ontmoetingen gehad. Veel geleerd. Veel steun aan gehad.

Wat uw SWT mij nu laat zien is een verlengstuk van de Gemeente en dus van de Staat. Van Het Systeem dus; uw instituut helpt mensen aan een uitkering en dus aan de afhankelijkheid, zo van 'then they own you'. Inlijving dus.
Moge.

Ik ben ondernemer en wens niet in de afhankelijkheid terecht te komen. Been there, done that. Een uitkering past mij niet. Punt uit dot com.

Wat ik vraag kan niet bij u want u kunt geen goed woordje voor mij doen bij de sector van de gemeente die over de gemeentelijke belastingen gaat zodat ik kwijtschelding over zowel het huidige als het vorige jaar zou kunnen krijgen. U zou mij bijvoorbeeld kunnen uitnodigen en kunnen vragen waarom dat nu pas in mij opkomt en kijken wat er wèl mogelijk is; nu hoor ik voornamelijk wat er níet mogelijk is.
Hmmm. Verkeerde volgorde. U helpt mij zo niet èn u laat niets los over 'hoe iets te bereiken'.
Dan heb ik werkelijk helemaal niets aan u, en feitelijk heeft niemand iets aan u, omdat u niemand op z'n eigen mogelijkheden, z'n zelfbeschikkingsrecht, z'n eigen verantwoordelijkheid wilt, kunt of mag wijzen en die bovendien zelf óók niet neemt..

Conclusie: hier is niemand mee gebaat. 
Uw instituut is een bliksemafleider waar mensen hun woordje kunnen doen. U vraagt niet wat de mens wil, nee, U bepaalt dat voor hem.


Uw instituut is een bliksemafleider waar mensen hun woordje kunnen doen. U vraagt niet wat de mens wil, nee, U bepaalt dat voor hem.

Meesten van u zijn vrije geesten, althans, van binnen. Mensenhelpers dus. Geboren mensenhelpers van beroep. Hoogbegaafden met een veelheid aan talenten, die op alle mogelijke manieren met alle mogelijke situaties om kunnen gaan.
Maja, de Staat betaalt u en de Staat dicteert u. Exact de reden dat ik daar niet ingelijfd wil worden.
Onbewust propageert u dat zelfs; "je bent burger en je moet inkomen hebben", lees ik terug: 
"Het heeft niets met betutteling te maken, iedere burger heeft namelijk een inkomen nodig om zijn vaste lasten te betalen en te kunnen leven."

Moge!
De tegenstrijdigheid staat in één zin. Het lijkt tekstueel te kloppen maar de intentie klopt totaal niet.
Wat er had moeten staan is: 
"Ieder MENS heeft GELD nodig om te leven en eten te kopen want deze maatschappij hangt van geld aan elkaar. Daar zijn verschillende mogelijkheden voor. Wij kijken graag samen met u hoe u dit kunt regelen op een manier die bij u past."

Wat er staat is:
'Nee, wij betuttelen niet.' 
'Ja, u moet inkomen hebben dus uitkering want u bent burger.'
Kortom: "Andere smaken hebben we niet voor u."
Aloha!

Dat u zich laat betuttelen door onze Staat der Nee-derlanden wil niet zeggen dat ik óók daarin mee ga, maar als ik u de kans geef, lult u mij er zo in.

Wie betutteling niet herkent voor wat het is, zit er zelf kin-diep in hoor. Kruin-diep zelfs.

De Staat oftewel Het Systeem wil gehoorzame werkers en u laat dat zien. 
Alles wat u tot nu toe geschreven heeft ademt keihard: "GEHOORZAAM!"
Jezus Christus. God-Voor-Dommen. Zo zijn wij mensen niet gemaakt hoor. Die shit die u stelt is niet waar. Het is allemaal Virtueel want het bestaat alléén in de hoofden van de mensen, en niet daarbuiten. Vraag een vogel maar als u weer eens buiten komt, of een aap in Artis; of een boom of plant voor de deur... ze begrijpen echt niet waarover je het hebt. En wij maken ons maar druk om, wel, om niets.
Geld bestaat niet eens. Het is fictief. Het is niet echt. Toch doet u dat zo voorkomen, alsof mijn leven er vanaf hangt zelfs, èn neemt zelf geen enkele verantwoordelijkheid voor die shit.

Ik sluit af met een artikel van eigen hand waar u wat aan hebt*). U kunt mij niet helpen namelijk -tis zinloos en zonde van mijn tijd- maar ik kan u wel helpen.

Lees na dit artikel eens het boek Vader Aarde en adviseer dat ook aan uw 'klanten'. Of mag u al 'patiënten' zeggen?
Leg gerust een stapeltje ervan in uw praktijk neer. Het helpt. In tegenstelling tot uw praktijk, die mensen tot het gemeenschappelijke orgasme helpt dat uitkering heet en de ultieme verlossing heet te zijn van al onze aardse problemen. Volgens mij bestaat de Kerk nog, hoor; ze heeft uw praktijk tot filiaal gebombardeerd en als predikant/filiaalmanager helpt u mensen terug in het Geloof aan de Staat en volledige aflegging van álle eigen verantwoordelijkheid.


De Staat oftewel Het Systeem wil gehoorzame werkers en u laat dat zien. Alles wat u tot nu toe geschreven heeft ademt keihard: "GEHOORZAAM!"

U praat vanuit het verstand. Ik vanuit het gevoel; het weten. Zie daar de Babylonische spraakverwarring, vlak voor onze neuzen.

Lees dat boek. Dan snappen we elkaar weer.

RJ | bron: facebook.com/763289727114030


Meerleeslinks:


*Waarom hoogbegaafden het moeilijker hebben dan anderen | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/04/hoogbegaafden-hebben-het-moeilijker.html

*Babylonische spraakverwarring - we spreken allemaal een andere taal | facebook.com/627476664028671

* Geld is gebakken lucht: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/07/geld-is-gebakken-lucht.html

* “Hou jij ze arm, dan hou ik ze dom” | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/07/hou-jij-ze-arm-dan-hou-ik-ze-dom.html

* Zondagse preek: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/08/zondagse-preek.html

Naschrift:


Eerst: wat gaat er goed. 
Dan: wat kan er beter.
In die trant is dit geschreven - merk ik achteraf.

Zie je overal de humor van in? Dan zie je op straat theater. 
Dit...is prachtig. De mens die karikatuur is van zichzelf en het niet doorheeft is een spektakel.

maandag 17 augustus 2015

Zondagse preek: onderhuids verwijten is geen dialoog en geen saamhorigheid creëren

Het is makkelijk om je te verontschuldigen voor iets dat je niet gedaan hebt... of zelfs voor het feit dat je leeft. Mensen nemen je al snel van alles kwalijk en de kern lijkt mij, dat ze niet kunnen verkroppen dat jij afwijkt van de norm en wel hierom... omdat zij dat zichzelf niet toestaan.

Bedrijfsleidster van een ekoplaza*) betrapte ik ooit op een dergelijke denk-fout en stelde mij een smerige vraag die ik gelijk breder trok door terug te vragen: "Bedoel je met 'waarom ik hier ben' - op AARDE??" 

Terecht van mij om dat zo te vergroten. In feite nemen mensen mij mijn bestaan kwalijk. Ik ben een spiegel en laat zien wat anderen doen en dat vindt niemand prettig. Well...so what? Nou en? Wiens zaak is het eigenlijk als jij de pest in hebt? Wiens zaak is het als ik een assistent bedrijfsleidster aanspreek op haar boosheid waarmee ze werkelijk al mijn inbreng snoeihard afkapt ('Mooi weer zeg...' -"Niet als je binnen moet werken!"), omdat het nu eenmaal altijd gaat om de intentie bij wat iemand doet en niet om wat men doet maar hoe. 


Onderhuidse terreur in de speeltuin


Gister was ik met mijn bezoek in een speeltuin en zijn dochtertje van twee lieten we darren; vervolgens ontmoetten wij daar een vrouw met een bijzonder aantrekkelijk gezicht en haar dochtertje van dezelfde leeftijd als ons 'proppie'.

Ik kan mijn bek nooit houden en attendeerde deze vrouw op wat mij al eerder was opgevallen. Zij straalt iets uit en iedereen reageert erop. Dus ik benoemde dat voor dr. Kan ik niets aan doen, het komt zo in mij op en moet er uit. Soort positieve Gilles de la Tourette; mijn ziel laat het me zeggen - daarin ben ik net een klein kind en kan me niet verstoppen. 
Die paar woorden uitwisselen ging heel goed, ik ging m'n eigen gang daarna, tot haar beeldschone dochtertje contact met mij maakte en me stralend aankeek. Ze reikte naar een rekstok die hoog boven haar was en ze wilde duidelijk dat ik haar hielp, maar ik vroeg haar vooraf drie keer uitnodigend en met blij enthousiasme, nog voordat ik haar aanraakte: "Zal ik je helpen?" Een soort van uitstel om het nog leuker te maken vanuit welwillende verbinding en tegelijk gaf ik de moeder de gelegenheid om er iets van te zeggen of iets te veranderen als het niet OK zou zijn. Ik tilde het meiske van twee naar de rekstok en maakte er een spel van; toen ze zich niet meer kon houden zette ik haar er boven op en daarna ook op de lagere rekstok ernaast. Dat was eng hoog voor dr en opeens was de energie veranderd, riep mama haar spruit bij zich en vertrok zonder een woord en zonder een blik... 

Je zou kunnen stellen dat mij iets onderhuids verweten werd, alsof ik iets gedaan had wat niet door de beugel kon, zonder er een woord aan te wijden. 

Dit is hoe mensen met elkaar omgaan. Niet vrij maar met onderhuidse signalen "want je weet zelf wel wat je verkeerd gedaan hebt." Dit is zó achttiende eeuw. Van toen de kerk de mensen nog in de greep had. Oh wacht... de kerk heeft de mensen dus nog steeds in de greep!

Wij zijn letterlijk niets waard op communicatief gebied zolang we ons niet uitspreken over wat we voelen en wat we willen en intussen maar schijnheilig lachen naar elkaar zonder te verwoorden wat in ons leeft. Dialoog en uitspreken is kennelijk taboe.


Dialoog is taboe. 

Onze vermoedens en ons wantrouwen komen als projectie tevoorschijn "want je leest zulke rare dingen tegenwoordig" terwijl we het om te beginnen bij onszelf dienen te zoeken; zo straffen we een ander voor hoe wij ons voelen. 
Wie zei daar: "verbeter de wereld, begin bij jezelf"...?

Zolang we niet eerlijk zijn naar onszelf, kunnen we ook niet eerlijk zijn naar een ander. ++

-


Naschrift:

Laat dit mijn zondagse preek voor vandaag zijn; eentje waar je wèl wat aan hebt :) ; dit toont ons wat wij mensen doen èn wat we te doen hebben en is positief qua intentie. In tegenstelling tot wat kerk of moskee ons wijsmaken; de mensen vertrekken daar niet blij en opgeladen en vol hoop... maar juist verslagen en vol VERWARRING, zo viel mij op. 
Dat no kan.
Ik heb nog nooit een preek gehoord die positief is. Let maar op jouw eigen gevoel erbij. Blijf daar dus verre van en zoek het bij jezelf en niet bij zo'n verdorven instituut als kerk of staat met de media als haar pr-machine, die ons WAARSCHUWT voor elkaar ipv de SAAMHORIGHEID propageert; "verdeel en heers", dus, en "geloof in kerk en staat" en niet in jouw buurman... Want die spoort niet. Du-uh.

bron: facebook.com/755865601189776, zondag 16 augustus 2015, 7:44 uur

*) Dit...ging eraan vooraf: facebook.com/674947695948234

zondag 19 juli 2015

Geld is gebakken lucht | De eerste stap naar losbreken en voor jezelf kiezen

Geld*) is gebakken lucht. Schuld ook. Boete helemaal.


Het is verzonnen onzin om anderen te onderwerpen, te onderdrukken en te overheersen. 


Dat weet iedereen, althans, ieder mens kan jou dit vertellen. 

Echter, bijna niemand handelt ernaar door afstand te nemen, zich onafhankelijk van geld op te stellen en een lange neus te trekken naar banken en Het Systeem.

Aquarius: zelf de dienst uitmaken


Toch is dat wel waar we onvermijdelijk naartoe gaan. Want het is Aquarius. 't Kan even duren en of ik het in dit leven meemaak weet ik niet maar het staat om de hoek te gebeuren dat dat systeem niet meer door de mensen gevolgd wordt en dat mensen hun eigen gang gaan op weg naar totale soevereiniteit oftewel zelfbeschikking...en dan dus helemaal zelf de dienst uitmaken en dus zelf hun eigen regels maken naar gezond verstand - dat, wat nu zo opvallend ontbreekt in onze niet-zo-samen-leving.

Ik krijg er regelmatig blije inzichten en dromen van, van hoe het gaat zijn om zonder geld en vooral zonder die ingebakken, bijbehorende STRESS te leven, die ons nu het leven zuur maakt, ons slapeloze nachten bezorgt en sommigen de das om doet en voor de trein doet springen.


Geld is niet echt. Het is een illusie.


Pas even op met het woord illusie; dat wordt vaak misbruikt en ik geloof niet zo in onzin-begrippen als “Wij Zijn Één” of “Alles Is Een Illusie” of “Alles Is Liefde”; dat is zweeftaal van zweefneven en zweefteven, gebezigd door Guru's die interessant willen doen maar is en blijft honderd procent zuivere onzin. Net als “vijfde (of meer) dimensies”, “buitenaards leven” en “ufo's” is het allemaal niet ter zake doende prietpraat; doet het goed op feestjes om te laten merken dat je ook iets weet maar het is onzin. Bullshit dus.

Geld en afhankelijkheid vormen de illusie en zo ook het hele bolwerk van politiek, (bancaire, rechterlijke en bestuurlijke) macht, dat er omheen gebouwd is tot Één Groot Systeem waar wij, gewone stervelingen, kennelijk geen enkele invloed op uit kunnen oefenen. Ultieme onzin natuurlijk want we zijn er niet van afhankelijk - maar andersom wèl.


Het mooiste is: wij laten het toe, gaan er in mee en gaan er zelfs volledig in op - en bij gebrek aan een beter alternatief geloven we het ook nog. Van religie tot geld, van schuld tot boetedoening: al die onzin is ons met de paplepel ingegoten en zo tot waarheid verheven, maar tis je reinste lulkoek. Echter, door er in mee te gaan, creëren we dat zelf.

Sterker, we verdedigen al die larie. Met geweld desnoods. Of ons leven er vanaf hangt. En dat doet het: ons virtuele leven hangt af van het fundament dat ons gedoceerd is in twaalf jaar school en ons volledig afhankelijk heeft gemaakt. Afhankelijk van het systeem, van goedkeuring, van toestemming, van meningen en beoordelingen van anderen die zichzelf op de troon gehesen hebben en regels hebben verzonnen om ons als marionet-poppen voor zich te laten dansen.

Wat wil je later worden?” is er een ultiem voorbeeld van, dat er volledig aan voorbijgaat dat de mens al iets IS. Bovendien kun je nooit iets worden wat je niet al bent.


Geen wonder als dat zich wreekt en jij protest laat zien. 


Je weet alleen niet waartegen het protest gericht is want dat gaat onbewust. Je rookt, zet 'n tattoo, breekt wat regels en sloopt of verspilt wat en laat zien dat je niet te kooien bent. 

Du-uh. Te laat. Het is al geschied. Iedereen is gekooid. Jij ook.

Dat inzien is de eerste stap naar losbreken en voor jezelf kiezen.++

bron: facebook.com/861596957254544, 17 juli 2015, 0:48


= = =

*) hieraan ging vooraf: 


Wie voor geld gaat, wordt niet rijk. Niet ècht rijk. Niet wezenlijk.



Geld is niets; het is imaginair en bestaat alleen in de hoofden van de mensen omdat we dat zo afgesproken hebben.
Ga voor kennis. Dat brengt je de wereld aan jouw voeten. 
Laat het krampachtige varen, relax en zie hoe de dingen moeiteloos kunnen gaan.++

bron: facebook.com/740567909386212, 16 juli 2015, 22:10











Verander de wereld... begin bij “the man in the mirror”


Meerleeslink:


Tip - meld je aan voor de nieuwsbrief en ontvang de volgende weblog in je mailbox