dinsdag 30 november 2021

De wereld vrij van spirituele lasten - 30 november 2021

De wereld vrij van spirituele lasten | 30 november 2021




In tranen van de schoonheid, van een vader die zijn kinderen letterlijk en figuurlijk beschermt tegen de gruwelen van de wereld om ze, naast een doel, een fijne jeugd te geven...

... dat blijft mij bij na het zien van de film "King Richard" (2021) over het leven van Venus en Serena Williams, die uitgroeiden tot de meest bekende en meest succesvolle tennissters ter wereld...

De herkenning van die beschermende en coachende vaderrol, en vooral het zien van authentiek beeldmateriaal aan het eind van de film, doet oprechte tranen vloeien van herkenning en bewondering;

wat een voorbeeld stelde deze Man... wat een leiderschap...

Bevrijding


Er is meer. De tranen hebben een dubbele functie. Ik herken kennelijk iets dat in mij zit.

Ik kauw erop en krijg de ingeving, dat ik onlangs om bevrijding van spirituele lasten heb gevraagd voor de gehele wereldbevolking;
in navolging van Nederland (collectief bevrijd op 15 juni 2021 van spirituele lasten
en West-Europa (28 september 2021) vroeg ik om de mensen in andere delen van de wereld ook een kans te geven... 
en kreeg zojuist antwoord; het is gedaan. Wens vervuld. Ook de VS, Japan, Polynesië, Brazilië en heel Zuid-Amerika, Afrika, heel Azië en vooral het geïsoleerde Australië zijn vrij.

Dit moest ook wel, want het is niet te doen in Oz met de vergaande, grensoverschrijdende maatregelen; zonder bevrijding van spirituele lasten is het anders niet vol te houden en maakt men geen kans. Nu heeft men een faire kans. 

Mijn inzicht zegt mij dat ik in de positie was om hierom te vragen. Wellicht als enige zelfs - omdat ik enerzijds precies de nood besefte en anderzijds de weg afgelegd had om in alle nederigheid dit verzoek te kunnen doen. De tranen vloeiden nog heviger bij dit inzicht. Tranen van blijdschap en dankbaarheid. 

Ik voel mij heel even de papa van alle volken; de papa, die als beschermer optreedt en (via de eigen ziel) gevraagd heeft aan de Spirit, om de beschermer van alle mensen ter wereld weer in ere te herstellen, omdat ik in die positie was om die smeekbede te doen.

In Suriname noemt men stamoudsten mama of papa. Die hebben zich bewezen als medicijnman (bij gebrek aan een passender woord) en zorgen voor de stam, als spirituele leiders, via ingevingen. Daarover gaat het boek Vader Aarde en de aardse taal; zie mijn vorige blog.
Op 4 november 2021 kreeg ik van binnen te horen dat ik de status van papa had bereikt. Ik had de laatste les geleerd, namelijk dat ego altijd weer kan groeien en de ingevingen vanuit de ziel kan verstoren. Mijn doel was bereikt. Ik kan nu mijn vak gaan uitoefenen waarvoor ik in de wieg ben gelegd.

Ik voel mij rustig, niet trots, maar heel dankbaar en besef heel simpel, dat dit een feestdag is.

rj
of beter:
~ papa rj.

-

Meerleeslinks:


Even persoonlijk | over persoonlijke vrijheid, levensgeluk en levensdoel:

De vlieger en de zwever - over de voorgeschiedenis, het traject van afleren en wat daarvoor nodig is: https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/03/de-vlieger-en-de-zwever.html


nieuw: 

Tip - meld je aan voor de nieuwsbrief en ontvang de volgende weblog in je mailbox

vrijdag 26 november 2021

Even persoonlijk | over persoonlijke vrijheid, levensgeluk en levensdoel

"ik kom de wereld toch iets brengen?" | 


Heel mijn leven heb ik het idee gehad dat ik deze wereld iets na zou laten. Het verwachtingsvolle uitreiken wat daarin zit was niet een toekomstig doel maar blijkt nu een manier van leven te zijn. Zojuist belde ik mijn geslaagde zoon op die vandaag zijn rijbewijs heeft gehaald; ik was verheugd dat hij mij erover belde vanochtend, te meer, daar hij de eerste keer was gezakt en ik spontaan naar hem toegegaan was, voor troost. Hij was er immers voelbaar verdrietig onder en hoewel hij dat door de telefoon niet liet merken was ik er voor hem en kwam zijn koppie tegen mij aan toen ik hem zei, zijn verdriet te merken. Vervolgens had ik lekkers mee: verse vis. Gerookte paling en Hollandse garnaaltjes. Daar zit hart in en dus warmte. Nu belde ik hem, om te wijzen op de afstand tussen hem en mij, door dat voor hem in de lucht te gooien; ik generaliseerde het tot voorbeeld, omdat hij (structureel) tegen mij opgezet wordt en dat wel vaker gehoord heeft maar niet moet dichtslaan als ik erover begin. Ik liet hem in ieder geval zien, dat ik er voor hem ben, nu hij iets te vieren heeft èn toen hij intens verdrietig was.

Heel mijn leven ben ik er voor mensen geweest. Nu ik terugkijk, zie ik dat pas. Steeds duidelijker. Ik ben de 50 gepasseerd dus dan heb je er een rukje opzitten om op terug te kijken. Dan kun je evalueren, immers. Dan dient het vergelijkingsmateriaal zich vanzelf aan. Zo'n 10 jaar geleden zei een vrouw mij, dat ik, door haar en haar zoontje keer op keer op te zoeken, haar in leven had gehouden. Levenslust-transfusie, dus. Als ik ergens naartoe ga waar ik eerder geweest ben, of iemand opzoek die ik ken, of tenminste die neiging merk, dan zou je kunnen zeggen dat er een onzichtbaar lijntje is tussen die ander en mij, en dat zulks geactiveerd wordt zodra je reist en in de buurt komt van die ander. We zeggen graag dat "er meer is tussen hemel en aarde" en telepathie is daar één facet van. Onze zielen communiceren ongezien. De vraag is, of we daar in alle gevallen op een positieve manier gebruik van maken. Ik meen dat (transfusie van) steun, zorg, liefde en warmte de meest positieve van alle zijn. Als ik ergens heen ga kan ik er inmiddels blind vanuit gaan dat ik er ofwel iets ga leren, ofwel een ander tot steun ga zijn, en meestal beide.

Heel mijn leven heb ik gezocht naar mijn doel op aarde. Ik stond inwendig te springen bij het idee - en bij de vraag - wat ik hier zou gaan doen. Mijn oma moet dat gemerkt hebben want ooit zei zij mij, dat ze zo benieuwd was naar wat ik later zou gaan doen. Ik werkte inmiddels bij het familiebedrijf van mijn ouders wat redelijk geestdodend bleek te zijn, en wat één grote emotionele en financiële gevangenis bleek te zijn; de greep om niet uit te waaien, het leven te ontdekken en mijn eigen gang te gaan enerzijds en anderzijds het daverende gebrek aan inkomsten (oftewel een schijtsalaris) zorgden daarvoor. Die firma ging overigens onderuit nadien. In mijn beleving door sabotage van binnenuit.
Als je de 30 voorbij bent ga je zoeken om van zoeken vinden te maken en ik dus ook. Ik ging opnieuw studeren nadat ik op mijn 18de als student gesjeesd was; ik kreeg destijds mijn boeken niet open. Gewoon niet open. Een ijzeren greep uit het verleden weerhield mij. Nu, 32 jaar, wel een beetje raar, ging ik een avondopleiding volgen bij de hogeschool. In vier jaar was ik door de vakken heen ondanks extreme tegenwerking; ik ben een jaar ernstig ziek geweest zelfs, wat ik naderhand kon herleiden. Ik was destijds getrouwd. Het heeft volgens mijn inzichten te doen met de ijzeren greep die partners op elkaar hanteren (lees: botvieren) maar die niet gezond is. En dan letterlijk. 

Socrates zou gesteld hebben: "Trouw sowieso; tref je een goeie partner word je gelukkig, tref je een slechte, word je een wijsgeer." Ik had geen huwelijksgeluk maar dikke ellende en moest op zoek. Ik vond uiteindelijk iemand met de kennis die mijn wereld zou herstellen. En als je je daar dan naar richt, dat wil zeggen: die kennis omarmt en je eigen maakt, zodat het jouw eigen kennis wordt omdat je die zelf in praktijk brengt, dan wordt het wijsheid; da's immers eruit handelen, oftewel "natuurlijk handelen" - handelen volgens jouw natuur. En dat duurt jaren, merkte ik.

Ontwikkeling is niet alleen maar leuk. Het wordt je namelijk niet in dank afgenomen door de achterblijvers die niet zelf willen meekomen, en zelf niet nieuwsgierig zijn naar het verbeteren van levenskwaliteit, maar liever anderen naar beneden trekken die dreigen te "ontsnappen" uit de veilige groep van oppervlakkige middelmatigheid. Krabbengedrag, heet dat. Het wordt in de psychologie aan vrouwen toegeschreven maar iedereen kent en/of doet het; typisch gevalletje M/V. Punt is dat we leven in een maatschappij die dit ons van jongs af aan leert - of opdringt - tijdens de opvoeding; individualiteit, originaliteit, authenticiteit, sprankelendheid en spontaniteit worden hier vermoord, verbannen en verboden. Hier mag niets want: "Doe nu maar wat ik zeg" en "doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg" terwijl het juist omgekeerd zit. "Maak het gezellig" is een credo dat niemand mag opvolgen want destructie van levensgeluk ligt altijd op de loer, zodat men wel MOET concluderen, dat men NIET GELUKKIG mag worden. Wij zijn dus vervloekt

Kennis daarover noem ik "verdwenen kennis sinds de heksenjachten". Dat is spreekwoordelijk bedoeld omdat de heksenjachten tot op heden continueren. Kijk maar in de Tweede Kamer. Wat een schertsvertoning. Wanneer iemand iets confronterends zegt, spreekt over landverraad bijvoorbeeld, staat gelijk IEDEREEN op om er iets van te vinden en te zeggen. En hoe! Dat was al zo bij Pim Fortuyn (vermoord 6 mei 2002 dus niet zo fortuin-lijk) en dat gebeurt nog steeds. Heksenjacht. Men reageert niet inhoudelijk - nooit eigenlijk - maar valt graag aan over de vorm of de stroman (drogreden dus want iets anders heeft men eigenlijk ook niet) dus over iets anders en men verwijt zo de ander wat men zelf doet. Men valt de man aan, niet de bal. Men terroriseert en demoniseert zo de persoon die dreigt af te wijken van de rest oftewel "out of line" loopt, immers: "We moeten wel binnen de 'perken' blijven" oftewel: "Doen zoals het hoort." Met manipulatie, dwang en chantage als machtsmiddelen. Kwaadaardige intentie als sociale druk. Psychologische oorlogsvoering eigenlijk. Het vraagt durf, zelfvertrouwen en kennis om dan stevig in de schoenen te blijven staan. En meer. Ware levensverachting, in wezen, in zo'n toxische omgeving als dit beschaafde westen.

Het moderne westen is een slagveld en dat heeft zich verplaatst van buiten ons naar binnen in ons. Wereldoorlog 3 zit IN ons, niet elders. Emotionele Chantage vanuit onze "Doe nu maar wat ik zeg"-opvoeding zorgt daar wel voor. Voeg daaraan toe dat we diep in ons onderbewuste beseffen, dat wij niet gelukkig mogen worden, en de chaos op het wreedste wereldtoneel, ooit, is compleet. Dan kun je namelijk geen front vormen met anderen en al helemaal geen collectief van geestelijk "verbonden" mensen. Want ze zijn al niet bij zichzelf, dus hoe moeten die zich dan verbinden met anderen? Eén groot (innerlijk) conflict, dus.

Hoe ontstond dat dan?
Kerk.
"Waar twee geloven liggen op een kussen, daar ligt de duivel tussen." Men wist het. Men kende de oorsprong van onze vervloeking maar niet het antwoord.

Het is 2021. Negen jaar na "de nieuwe dag" in december 2012; het jaar, dat het boek "Vader Aarde en de aardse taal" uit kwam, tijdens het Frontier Symposium. Kennis, waarvan ik gevoelsmatig WIST dat die ontbrak in dit moderne, beschaafde westen, en waar ik naar hunkerde. Die kennis werd ons op een presenteerblaadje aangedragen vanuit het Amazone regenwoud door schrijver en filmer olof smit die mijn aller, allerbeste vriend allertijden zou blijken te zijn geworden. Hij had mij dus meer geleerd dan zijn levensverhaal. Hij had mij de warmte en waardering binnen echte vriendschap laten zien. Toen hij overleed in 2019 heb ik keer op keer diep gegriefd staan huilen bij het graf; ik had nog nooit zoiets heftigs meegemaakt als het verlies van een Vriend en was er 3 maanden zoet mee. 

Het is 2021. De banvloek, die olof beschreef in zijn boek en op zijn website (voorheen earthfather.eu, nu voortgezet als vaderaarde.nl), is verbroken voor de inwoners van Nederland, sinds 15 juni 2021. Bevrijdingsdag dus. Vlak voor het begin van de zomer, dus vlak voor de mooiste seizoens- en zonnewende die het jaar kent. Nederland is vrij.

De reden van deze collectieve lastenbevrijding is simpel. Wij mensen maken anders geen enkele kans. Het satanische kwaad toont zich nu in volle glorie en rukt te snel op. En hoewel het geen licht kan verdragen, WAS er geen licht. Niet genoeg althans; mensen zaten onder de duim in dit Systeem van Verdeel en Heers. 

Onder die banvloek was het leven op aard NIET TE DOEN. Er was geen leven maar overleven. Er was geen geluk maar de consequente destructie ervan. Negatief gebruik van talent, dus. Geen positief gebruik van talenten. Immers, iets afbreken is nog geen opbouwen.
Niet alleen door regeringen maar door iedereen. Vooral onderling want... men doet na wat men om zich heen ziet gebeuren. Dat gebeurt onbewust en vanzelf. Zodat een ander ons ermee kan confronteren zodat we op zoek gaan om het te veranderen. Op zoek, om de oorsprong van zoveel leed te vinden. Op zoek, om (één met) zichzelf te worden. Op zoek, omdat men niet verder kan groeien dan naar zichzelf. Op zoek, omdat men niet iets kan worden, wat men niet al is - oftewel: de talenten komen eruit, vroeg of laat, en mogen er zijn... maar wel pas, als de blokkade erop verdwenen is zodat die talenten niet langer beperkt worden. 

Spirit


Ander woord voor talent is spirit. Uit het Engels vertaald, betekent spirit zoiets als levenslust. Het beperken van talenten heet spirituele blokkade en gaat buiten ons mensen om; dat is zaak van de Spirit. Daarover gaat het werk van olof smit, terug te vinden in zijn boek en op de site vaderaarde.nl.
Het wegnemen van die blokkade (die vaak de oorzaak is van tal van uiteenlopende fysieke, emotionele en mentale klachten of ziekten) is gedaan dus nu is de volgende stap mogelijk.
En die is aan ons mensen, om die weg zelf te bewandelen. Daarover gaat mijn website, hetlichaamliegtnooit.nl. Omdat het een lange weg is en het daarbij onontbeerlijk is om een vraagbaak als steun te hebben, zolang de ego nog roet in het eten gooit door zuivere ingevingen te saboteren en te veranderen; net zoals de leefomgeving (school, ouders) ons vroeger luid schreeuwend corrigeerde, doet de ego dat nog steeds dus die dienen we te overwinnen. 

Dat doe je door elke keer IN het gevoel te stappen dat zich aandient. Maar dat doen we niet. Uit angst voor het Grote Onbekende; het Grote Vacuüm van het niet-weten. Omdat we van ons-zelf zijn verjaagd en geen fundament in eigenwaarde en zelfvertrouwen kennen. We kennen slechts schijn-zekerheid en schijn-veiligheid en dat is meestal gerelateerd aan het blind en gedachteloos volgen van opdrachten van hoger geplaatsten oftewel: autoriteiten. Zoals de juf op school, de arts, de politiek, de politie-agent. Zo'n beetje iedereen behalve jij.

Kijk. En DAT is nu aan het veranderen. Ontzag voor autoriteit brokkelt in duizelingwekkende vaart af en da's helemaal terecht. Het station van goeroe-en-volgelingen is gepasseerd. Zeker in een relatief vrijgevochten land als Nederland, gelegen aan de zee, waar men bekend staat om zijn recht-door-zee oftewel onomwonden boute uitspraken, waar men een rijk VOC-verleden heeft (ooit de eerste en grootste multinational ter wereld - zie: "Netherlands: Digging Deep Into The Dutch Economy" - youtu.be/Qr-5xJ9p8xY) en waar de wereldwijde verandering zou KUNNEN GAAN BEGINNEN... zoals voorspeld door Deepak Chopra in 2004 in een overvolle RAI; "Holland is the Holy Land", sprak hij; "here the change will start." Geen wonder. Nederland zit tjokvol water, ligt aan water en water staat SYMBOOL voor VRIJHEID. Probeer water maar eens te houden (in jouw handen, wel te verstaan). Het sijpelt alle kanten op en weg is het. Vrij...

En dat is terug te zien in de geesten van de mensen. ONDANKS de enorme eeuwenlange structurele emotionele en mentale onderdrukking, geïnitieerd vanuit het fenomeen "kerk", de eerste multinational, heeft men hier vrije geesten. Dat is positief en een voorwaarde voor (wereldwijde) verandering. Of liever gezegd: verbetering. Verbetering van levensKWALIteit, als het even kan. Want aan strijd op zichzelf hebbi niks. Iets afbreken is nog geen opbouwen, immers.
"Denken alleen brengt niets in beweging: dit gebeurt pas als het zich toespitst op een doel en een daad". - Aristoteles, zo'n 300 voor Christus

 

Opvoeding


Daar tegenover staat een geduchte tegenstander namelijk onze onderlinge verdeeldheid en bovenal onze innerlijke verdeeldheid. Opvoeding staat garant voor een jarenlange, structurele, emotionele verkrachting en zorgt ervoor dat niets mag, van alles moet, en gevoel verboden is. We worden dus van ons gevoel weggejaagd en leren onszelf verraden. Een schizofreen gegeven dat niet zelden kan resulteren in schizofreen gedrag oftewel tegenstrijdig handelen. Iets, wat we overal om ons heen terugzien, helaas.

Het positieve eraan is: dan hebben we wat te doen. We zouden ons anders kunnen vervelen.
Bedenk hierbij: "Waarheid doet geen pijn, oude wonden wel."
Ander aspect eraan is: daar hebben we een heel leven voor. Dus "haast" is er niet; ieder heeft daarvoor een eigen tempo. En tijd kost het niet want die verstrijkt vanzelf.
En nogmaals: men kan niet verder groeien dan naar zichzelf.
Dus... dat lijkt me de moeite waard, om zo'n pad te lopen. Althans... velen zeggen het. Nu nog "DOEN".



Meerleeslinks:

De vorige blog; eerste hulp bij alleen zijn

De vlieger en de zwever - over de voorgeschiedenis, het traject van afleren en wat daarvoor nodig is ("wat hieraan voorafging", dus):

De wereld is vrij van spirituele lasten | 30 november 2021 (dus "wat erop volgt"):



Tip - meld je aan voor de nieuwsbrief en ontvang de volgende weblog in je mailbox

maandag 15 november 2021

Eerste hulp bij alleen zijn

Eerste hulp bij alleen zijn.


Toelichting oftewel aanleiding:

Gister zocht ik bij "Spaarne 66" wat gelijkgestemden op en hoewel dat op zichzelf natuurlijk heel gezellig was, met glühwein, warme choco en uienbrood erbij, merkte ik na afloop een enorme dip die eigenlijk nu nog steeds doorwerkt, alsof eerdere ontmoetingen met hetzelfde belastende gevoel cumulatief zijn dus opstapelen.

Komt hierop neer: ik verliet Haarlem met een driest gevoel. Het voelde VERLOREN.

Dat heb ik eerder ervaren, eerder in Haarlem en ook in Amsterdam, waar mensen elkaar opzoeken voor steun (m.p., Dam, Westerpark, Vondelpark, het maakt niet uit waar) en wsl geen moment alleen kunnen zijn. Ik ervaar het ook bij één op één ontmoetingen, waarbij men zich aan de ander vastklampt, als het ware, om nooit meer alleen te zijn. En meer. Men neemt elkaar in de greep.

Dit is geen prettige constatering. Wat mij betreft houdt dit in, dat:

- iedereen ongelukkig is
- ieder haalt, zuigt en (dus) erop los vampiert 
- niemand op zichzelf staat
- iedereen een ander nodig heeft; voor steun, balans en evenwicht - en da's drie keer hetzelfde
- alles dus duidt op eigenbelang (!)
- de wereld op omvallen staat en een gevaarlijke plek is
- wij zelf die agressieve zombies zijn die we op films zien; de zombies die op elkaar parasiteren, elkaar opvreten en verder niets bijdragen.

In 2014 kwam hierover een rap over tevoorschijn: "het ergste rapen is de mond", die vind je op YouTube. Link volgt, onderaan. Staat ook op dagboek van een vreemdeling.
-

Deel twee. 


Waar is de eerste hulp voor zulks? Hoe kunnen we die steun in onszelf vinden als ons collectief geleerd is daar niet te zoeken, vanwege taboe, zodat we op elkaar aangewezen zijn en elkaar lastigvallen met dat wak in ons hart??

STEL... jij voelt je alleen, net als ieder ander; hoe los je dat op?

Film? Chocola? Alcohol? Druks? Spel? Gamen? Internetten? Winkelen? Sporten? Werk? Seks? Partner? Relatie(s)? Macht...??

We zoeken afleiding en kortstondig vertier; de hang naar verslaving is geboren. En de kooplust oftewel koopkracht ook. Want: "we hebben geen bezit van onszelf maar kunnen het wel kopen", aldus mijn mentor. 
-

Drie. Valt het op te lossen?

"iets afbreken is nog geen opbouwen"

Eén tip. Ga in godsnaam niet jouw moeder bellen. Ten eerste weet zij het ook niet. Ten tweede is zij hoogstwaarschijnlijk de hoofdveroorzaakster van dat lege gevoel; dat gemis aan eigenwaarde en zelfvertrouwen waardoor je "het" buiten jezelf moest gaan zoeken, uit nood. Ten derde zou zij het dan alleen maar erger maken in plaats van oplossen door haar lasten op jou te laden dus... parkeer die impuls voor later. Om haar dan ongenadig te confronteren met de idiotie van haar eigen gedrag.

Mij is opgevallen dat "elkaar lastigvallen" volkssport nummer één is.
Oplossen is er niet bij, de meesten laten het liever zo.

Sadisme volgt, de genoegdoening enerzijds (plezier om het leed van de ander) en de boetedoening anderzijds (zichzelf benadelen en schade berokkenen) zijn het gevolg ervan en duiden op een welhaast kerkelijke Verdeel en Heers-status, die van SBS-Z, oftewel: Schuld, Boete Straf en Zonde. 
-

Beschouwing; deel vier


Feit is dat ik mij al weken zo ruk voel en dat is niet wat ik van mezelf gewend ben. Ergo, daar zit een dijk van een les in: dit... is de realiteit van het beschadigde wilde westen. Oh pardon, ik dacht dat ik "beschaafde" wilde westen schreef. Da's eigenlijk hetzelfde. Want beschaving kennen we niet. Dit kinderachtige gedoe lijkt toch nergens op?

Dit is de toestand waarin we leven. Of beter gezegd: "overleven" en kennelijk worden we ons er langzaamaan bewust van. Steeds meer. 

Da's positief. Wat we herkennen en onderscheiden kan geformuleerd worden als klachten oftewel vastlopers, dat wordt bespreekbaar en uiteindelijk kan de oorsprong doorzien worden aan de hand van inzichten die ertoe doen. Dat is waar het om gaat. Zie hetlichaamliegtnooit.nl, onder "werkwijze".

Weet je wat grappig is? Ik had aanvankelijk willen schrijven: "eerste hulp bij alleen voelen, meld je en ik kom met een feel good movie, chocola en vruchtensap onder de arm met spoed naar je toe." Plaatje erbij van m'n brommert en hoptidee, gaan. 
Maar dat liep anders. Er kwam een heel gedicht uit. Een kilo digitaal gelul met een beschouwing op de wereld. Mijn observatie. Mijn constatering. Mijn waar-neming. Dan was het nodig. En dat lucht goed op.
-

Nabeschouwing


Wij mensen zijn sociale wezens. We zoeken elkaar op om het fijn te hebben. De ironie is dat we elkaar vervolgens de tent uit knokken. 

Kortom, we hebben alleen te zijn. Zodat we het met onszelf moeten uitzoeken. 

Daar zit een ongelooflijke helende factor in. Dan komen we namelijk tot inzicht. Dan leren we het zelf uit te zoeken. Of we lopen vast en zoeken dan iemand, voor wijsheid, advies, raad. Kun je lang zoeken want de meesten zitten vol ego en dus eigenbelang, dus die helpen je vooral van je geld af. Tegen de tijd dat ze bij mij komen met hun vraagstukken zijn ze blut. Daar staat tegenover dat ze dan wel eindelijk zo ver zijn om stappen te maken, om hun kwaliteit van leven te willen verbeteren, dus zij kunnen horen wat ter zake doende inzichten zijn.
-

Wat ik van mezelf merk is dat ik onbewust op mensen en situaties af duik om hen tot inzicht te brengen. In-zicht. Het woord zegt alles al. Ik zeg relativerende dingen, opdat men weer verder kan. Achter de wolken schijnt de zon. Dat werk.

Opmerkelijk genoeg vecht men liever met mij dan met zichzelf. Nou ja. Hoort erbij. Is leerzaam voor mij, om het grote plaatje te blijven zien en vooral om in te zien wat er nu nodig is en heel eerlijk, zie ik dat pas achteraf in. En schrijf er dan over.

Zoals nu. 

rj

https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2021/11/eerste-hulp-bij-alleen-zijn.html

Meerleeslinks


Zie ook: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2021/08/symptoombestrijding-transformatie.html

En: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2021/06/wereldoorlogdrie-zit-in-onze-hoofden.html

Vervolg:
Even persoonlijk | over persoonlijke vrijheid, levensgeluk en levensdoel:



Tip - meld je aan voor de nieuwsbrief en ontvang de volgende weblog in je mailbox

Grootste fraude aller tijden

De grootste fraude aller tijden


Eeuwenlang heeft het volk toegestaan wat nu onontkoombaar zichtbaar wordt. Meewerken aan fraude is ook strafbaar. Artikel 43.2 Sr zegt: "een onbevoegd gegeven ambtelijk bevel heft de individuele strafbaarheid niet op" en toch...

... heel Nederland doet mee...

Terreur is nog steeds terreur. Ook met verhullende woorden, extra uitjes en een riekend sausje voor de afleiding. De wisselende "regels" zijn regelrechte foltermethoden, aldus experts, ontwikkeld in China. Yep. Made in China. Ook al. 
Bovendien kan een noodwet niet zonder de noodtoestand uit te roepen, da's onwettig dus misleidend, illegaal, frauduleus en gewoonweg terreur te noemen. Wie dan "de regels volgt" is in feite strafbaar bezig.

Er is nooit bewezen dat bacteriën of virussen iemand ziek kunnen maken. Nooit. Integendeel. Het zit andersom. 
Zonder bacteriën zijn we nergens. We kunnen niet zonder. Op onze (kerngezonde) huid alleen al zitten triljoenen bacteriën en schimmels in een unieke signatuur. We leven in symbiose met ze.  

Er is nog nooit een virus geïsoleerd; wat zit er dan in die zogenaamde vaccins?!, die sinds 1974 louter ontwikkeld worden om onze bevolking te decimeren oftewel uit te roeien?!
Dit zijn feiten. In Spanje zag de rechtbank dat in, zijn boetes ongedaan gemaakt en daar lijken de maatregelen van de baan.

Virussen zijn de afvalproducten van ziekte/zieke cellen, exosomen; niet de veroorzakers. Aldus (echte) wetenschappers. Hier draait men dat om en jaagt men op het volk met verzonnen onzin... omdat angst ons verdeelt en doet gehoorzamen... net zolang tot we tot inzicht komen.


Er is NIETS aan de hand maar het hele volk danst mee naar de pijpen van een stel goedbetaalde acteurs.
Ga maar na - als het KILLER-virus had bestaan, kwam het wel uit jouw waterkraan.
Hoe douche je dan? Met een paraplu?

Wanneer wij niet langer die achterlijke regels in de praktijk brengen, is het voorbij. Zelfs de premier zei het... letterlijk.

We hebben het dus aan onszelf te danken en aan niemand anders.

Het gaat dus niet om te "vragen" om versoepelingen, noch om te vechten tégen, maar om de eigen gang te gaan. Burgerlijke ongehoorzaamheid, dus leven in plaats van overleven.

Het volk gedraagt zich echter als mens-dom, geconditioneerd en in de wurggreep van de angst, de angst voor straf. Al jaren. Eeuwen. En dat wordt nu gelukkig pijnlijk zichtbaar...

Ik zeg: neem er nog één.
Proost.
Welkom in de idiocratie.

-

spreker: George Carlin - https://youtu.be/fT03vCaL-F0
inspreken doe je zo: https://facebook.com/3115529542027504/ (Arts in Horst) -  youtu.be/OEDxcbeLdSs (verwijderd door cenzzzuur); onderaan als filmpje toegevoegd
praktische uitleg door huisarts demink die insprak bij de gemeenteraad in Horst a/d Maas 
Virus & mRNA theory debunked - bron: odysee.com/@spacebusters:c9/Germs-Debunk-corona:1
Zie ook: 25 vragen over de pandemie - odysee.com/@spacebusters:c9/Covid-Questions:6



machtmannetjes deel 1: voordracht van dit artikel uit 2015; 
bron: 
https://www.youtube.com/watch?v=tz7sS-k-9_WA

machtmannetjes deel 2: voordracht van dit artikel uit 2015;
bron: 
https://www.youtube.com/watch?v=_Qn_Ot3kNR8

George Carlin's klassieke voordracht over de zinloosheid van stemmen
en uitleg over educatie en waarom dat nooit beter zal worden, in: you have owners

praktische uitleg door huisarts Demans die insprak bij de gemeenteraad in Horst a/d Maas 

Transscriptie van het buitengewoon fraaie inspreken door huisarts Demans volgt (hopelijk, bij inspiratie... omdat zijn inspreektekst geniaal was en de spijker op z'n kop)



Tip - meld je aan voor de nieuwsbrief en ontvang de volgende weblog in je mailbox

maandag 8 november 2021

Redden we het? Mijn observatie

Als ik zo om me heen kijk hebben we de grootste stappen nog te maken. Dan is redding van de ondergang nog lang niet nabij.

Dagelijks word ik vierkant aangevallen. Zelfs mijn beste vrienden, zij die het dichtst bij staat en mij het beste kennen, zitten tjokvol afgunst en leven zich op mij uit.

Het maakt mij triest. Letterlijk. Want men tracht mijn levenslust te bombarderen door een lading verdriet op mijn schouders te parkeren. Verdriet dat fictief van aard is omdat het onze voorouders opgedrongen is door de kerk; 

je moet voldoen aan tegenstrijdige regels die niemand heeft bedacht, niemand onderschrijft en ieder opgedrongen krijgt.
Ieder volgt ze uit angst voor straf.

Foltermethoden, die van generatie op generatie overgedragen werden, zodat de huidige foltermethoden blindelings, geruisloos en probleemloos aanvaard en geslikt worden.

Dus is de enige uitweg hieruit het transformeren van die poep en dat vraagt, dat we doorzien wat er gebeurt en dat ons eigen weerzinwekkende gedrag bespreekbaar wordt.

Eindelijk.

Het zal een keer tijd worden. 
Maar voorlopig nog niet. Men zit nog vast in het systeem, wat men dus feitelijk verdedigt, op het ziekelijke af

rj 

-

care?
dare?

https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2021/11/redden-we-het-mijn-observatie.html