vrijdag 25 november 2022

Afscheid van een protégé

Ongeacht hoe oud iemand is, kan iedereen een beetje steun of houvast nodig hebben. Vandaag was het tijd voor afscheid van iemand waarover ik mij ontfermd heb.
-

Zeg... Er is iets veranderd, iets ondefinieerbaars, het was te zien in jouw ogen en in een voelbare verwijdering en afstand.

Ik was in jouw leven zolang als nodig was. Ik was er voor jou.
Ik liep de deur zowat plat want jij riep mij, dus ik kwam zo vaak als nodig was.

Hoe dit nu verder gaat weet ik niet. Ik trek mij liever tijdig terug dan dat er iets onverkwikkelijks gebeurt waarvan ik de schuld meestal krijg. Niet getreurd. Je hebt er bijzonder mooie herinneringen bij.

Ik heb mijn handen vol aan mijn leven, ik kom af op hen die hulp nodig hebben en verveel mij geen moment. Menigeen heeft mij na afloop of bij terugkijken verklaard, dat ik hun leven gered heb, niet letterlijk maar wel op emotioneel gebied, omdat men vastloopt in dit belachelijke wilde westen dat men beschaving noemt maar het niet is.

Ik heb jou erop gewezen, dat je een andere manier van leven hebt te omarmen en je hebt daarin berust. Dan kun je door.

Hou het boek Vader Aarde en de aardse taal, het is een aandenken en zal je vergezellen, pak het om jezelf op te fleuren en je te verdiepen want dan gaat het hart open.

Ik verdwijn niet maar ga wat anders doen. Ik meld dit hardop, zodat je je volledig aan jouw rol kunt wijden, die van nestor van de familie in plaats van de jonge dolle hond die nooit oud wilde worden. Of volwassen. Speelsheid is goed, weglopen voor jezelf niet. Daarover gaat jouw volgende stap en die beslaat de rest van jouw leven. Geniet ervan bij elke ademtocht en besef dan, dat dit het leven is wat jou gegund is, zonder weemoed of spijt, zonder te willen bezitten wat niet te bevatten is en zonder de tijd stil te willen zetten. Hij staat stil, als je bij of met jouw familie bent. Dat is voldoende. Wees een lichtend voorbeeld voor de mensheid en ga in vrede op pad, da's mijn wens voor jou.

Niet bellen.
Niet reageren.
Geniet van hoe het is.

Dit zijn woorden die rechtstreeks uit de ziel komen, omarm ze en vecht er niet mee, net zoals ik niet vecht met wat ik te aanvaarden heb en niet veranderen kan.

Liefs,
rj.




woensdag 23 november 2022

Workshop verbetering van levenskwaliteit via (ziel)dialoog

Het is winter... tijd om naar binnen te gaan...


Wie wakker is en vooruit wil, oftewel wil groeien, kan de winter goed gebruiken, want...

"Wintertijd is voor introspectie - om raad te plegen bij onszelf
voor vraag-stukken waar wij mee zitten - onder het hemelgewelf
we willen ons graag behagen en zoeken dat buiten onszelf
het gaat altijd om de juiste vragen - de antwoorden komen dan
..."

-

Wat? | Workshop over levensvraagstukken ter verbetering van levenskwaliteit

Wat is verbeteren van levenskwaliteit, hoe pak ik dat aan? Hoe word ik gelukkig? Wat is volwassenheid?
Spelen deze vragen (al) een rol in mijn leven? Hoe ga ik ermee om?
-

Hoe? | Samenkomen met als doel uit te wisselen en zo iets van elkaar op te steken, in een warme, knusse en tegelijkertijd speelse omgeving. Vanuit openheid en authenticiteit; oftewel de warmst mogelijke manier om met elkaar om te gaan.
-

Insteek | Volwassenheid is als vragen stellen ipv oordelen.
Volwassenheid is als uitwisselen met als doel de kwaliteit van leven te verbeteren
Volwassenheid is als leren kijken naar ons leven als toeschouwer.
-

Kernwoorden:
*diep & scherpzinnig
*verbindend
*luchtig en humorvol
*leren kijken als toeschouwer naar jouw eigen leven.
-

Het luisteren naar het gevoel brengt de mens een overweldigend gevoel van vrijheid en blijheid.
-

Over de lokatie | De kleine, knusse, warme ruimte van een antiek, pittoresk en monumentaal woonhuis uit 1766 gelegen aan een park aan de Zaan, met plantsoen en slootje voor de deur; water is het symbool van vrijheid en vrijheid heb je nodig om te kunnen groeien.
-

Over de workshopgever | rj heeft zich de afgelopen 15 jaar bekwaamd in het doorgeven van kennis door deze centraal te stellen en niet het ego. Hij kijkt naar wat ons ervan weerhoudt onszelf te zijn, speurt blokkades op en heeft die genadeloos trefzeker maar liefdevol leren benoemen.
Hij leerde van zijn mentor: "Je kunt niet verder groeien, dan naar jezelf" en zocht net zolang tot hij dat zelf in de praktijk had gebracht. Het is zijn missie om het estafettestokje van geleerde kennis en wijsheid door te geven.
Hij schreef vanaf 2014 meer dan 400 artikelen op DagboekvaneenVreemdeling.blogspot en bracht in juni 2022 een bundel als boek uit, getiteld: "Voel jij het ook? | gedachtenregen, leven duurt maar even", als dagelijkse dosis levenslust, na 10 jaar schrijven, 15 jaar ontwikkelen en een levenslange zoektocht.
Zie: www.hetlichaamliegtnooit.nl
-

Data |
za 10 dec '22, 13-17 u
zo 18 dec '22, 13-17 u
za 14 jan '23; 13-17 u

Waar | nabij het Wilhelminapark te Wormerveer, Zaanstad, Noord-Holland; gratis parkeren, 700 meter vanaf station Wormerveer

Aanmelden via email; hetlichaamliegtnooit@gmail.com

Maximaal 10 deelnemers.

Bijdrage: donatie.

Care? Dare? Share:
facebook.com/events/s/workshop-verbetering-van-leven/881855743174511/
of: 
rj

PS: het woord zieldialoog heb ik geleend van mijn mentor, olof smit, die in 2019 overleden is; zijn estafettestokje geef ik graag door naar beste kunnen.





vrijdag 18 november 2022

Is de liefde verdwenen, verbannen, vermoord?

Mij valt op dat de liefde is verdwenen, verbannen, vermoord
Ieder doet alsof die een lekker hapje heeft gescoord 
Alsof die ander een trofee is ipv een levende mens
Alsof het bezit is dat men van een ander wenst
Alsof het normaal is om de ander als speeltje te zien
Alsof men leugens leeft, nep is en nooit liefde kende, misschien

Men heeft zelfs commentaar op mijn snor en baard
Mij valt op dat ik dat niet aanvaard
Als je jezelf niet kunt zijn, wat is dan het leven waard?
Mij valt op dat ik dat niet aanvaard
Mag ik geen Man zijn, voel jij je bezwaard?
Mij valt op dat ik dat niet aanvaard
Weet jij wat Vrouw-zijn is, ken jij wel jouw aard?
Of loop je weg voor jezelf omdat je dat niet aanvaardt?

We zijn kinderen van het Systeem, als het jou ook opgevallen is
waar niets mag, van alles moet en gevoel verboden is;
met regels, die niemand heeft bedacht, waarover men zwijgt,
die niemand onderschrijft en ieder opgedrongen krijgt;
die ieder leert volgen uit angst voor straf;
ons wordt alles afgeleerd, we gedragen ons laf...

Punt is, dat we dat zelf toestonden en we nu langzaam maar gestaag,
volwassen mogen gaan worden, dat gebeurt niet in een vlaag;
we mogen losbreken, eigenwijs zijn en tegen de stroom in zwemmen
in plaats van ieder ander in de tang te blijven klemmen.

Ik heb ook en lang gezocht, heb dat hersteld en reik ieder de hand
want zulke terreur gebeurt maar staat niet in de krant
Ik kies voor warmte, zorg, waardering en plezier
dan wordt het vanzelf al wat leuker, hier

Ik hoop dat anderen willen volgen op deze nieuwe weg
anders blijft het maar een koude bedoening hier, zeg
Dat pretoogjes elkaar gaan aankijken en het gevoel wordt hersteld
en we voortaan gaan leven uit het hart; dat dàt wordt verteld

Ik zou het graag zien dus ik doe mee
En hoop dat velen volgen voor het moreel 
Want ik hoef niet zonodig in jouw snee;
ècht contact is al zoveel...

rj, 18 november 2022


Wees een goed mens


woensdag 16 november 2022

Poging tot aanrijding; welkom in de Beschaving

Poging tot aanrijding door buren na drie jaar durende hetze en onlangs door hen geweigerde mediation | Welkom in de Beschaming


Het volgende stuurde ik net naar de woningbouw, waarvan ik huur: 


Maandagmiddag jl werd ik bijna aangereden door mijn buren van twee deuren verder in hun hoge Honda CRV, met buur AP aan het stuur. Men minderde geen enkele vaart toen ik trachtte langs te rijden op mijn fiets over het smalle pad maar men stuurde juist in, naar links, het parkeervak in, zodat de wagen naar rechts uitbrak en mij dreigde te rammen. Doelbewust trachten aan te rijden, dus. Ik moest een aanrijding voorkomen door in te houden, te stoppen en zelfs achteruit te gaan. Op mijn fiets. Uit niets bleek, dat men rekening met mij hield. Bij het inparkeren gaf men geen richting aan en minderde geen vaart. Juist niet...

De intentie die ik meekreeg uit dit voorval was de meest naargeestige die je maar kunt bedenken. Ik werd doelbewust overladen door narigheid. Ik werd doelbewust dwarsgezeten.

Nu komt het. Ik weet niet wat ik hiermee moet, want de instanties kunnen niets voor mij doen en laten mij feitelijk barsten. Ik moet dit maar slikken.
Mediation, ingezet door woningbouw en gemeente, ging niet door omdat men (deze buren) zich op het laatste moment terugtrok, nadat men eiste dat er een wijkagent en een wijkverpleegkundige bij het gesprek aanwezig zouden moeten zijn, terwijl zij zelf de aanstichters zijn van de ellende; dus waren deze eisen moties van wantrouwen, als self fulfilling prophecy, en hypocriet bovendien want zij vrezen het gedrag dat zij zelf etaleren. Zo keren zij handig alles om en blijken niet bereid erover te praten.

Dit is het zoveelste voorval van overlast waar ik mee geconfronteerd word en dat ik nu toch maar meld, want ik weet hier geen raad mee. Ik kan dit niet oplossen als men niet wil, niet praat en juist tegenwerkt. 

Ik merk dat ik het zo niet kan laten dus stuur daarom nu dit bericht de wereld in.

Met vriendelijke groet,

rj
-

Beschouwing |


"Je bent een echt mens, als je een hart van goud hebt, voor ieder klaar staat, overal vrienden maakt maar door jouw directe buren weggetreiterd wordt. (rj)"


Als je lekker in jouw vel steekt dan wringt dat bij hen die zelf nooit wat mochten maar jou dat wel kwalijk nemen, want: wie afwijkt, wordt gestraft

We groeien op als kind van een Systeem, waar niets mag, waar van alles moet en waar gevoel verboden is. Hoe kun je een ander gunnen wat jou nooit gegund was?

Blijdrage voor de buurt: weggeefkast 2020


Ik heb in februari 2020 een weggeefkast neergezet in het plantsoen voor mijn deur. 
NB: dit was niet de eerste; eerder al had ik kleinere exemplaren neergezet op de stoep, sinds 2018, maar deze was wat groter en beter beschermd tegen weersinvloeden.
De rapen waren gelijk gaar. Moord en brand... en binnen drie weken was de kast weg. Echter, inmiddels hadden slechtwillende buren samengespannen en een brief vol verzonnen overlast (dus laster) opgesteld richting woningbouw, zodat ik een waarschuwende brief ontving van dezelfde woningbouw, over die kast, die toen al in m'n eigen tuin stond en sowieso niemand kwaad deed. 
(Overigens staat er inmiddels - vanaf begin 2022 - al meer dan een half jaar een houtkachel in het plantsoen niks te doen, als sta-in-de-weg; die bleef hier staan na een vergunningloze vuurkorfavond.)

Sindsdien, voorjaar 2020 (maar eigenlijk al een jaar eerder), is het hier oorlog en word ik getreiterd, geterroriseerd, gedemoniseerd en weggepest. GGD noemt het een hetze en spoorde de woningbouw aan er iets aan te dien. En waarom? Om helemaal niets. Om een weggeefkast??? Tuurlijk niet.

"Het lijkt wel een plan..."


Dit toont een wereldwijd probleem, namelijk dat mensen niet met elkaar om kunnen gaan, in dit BESCHAAFDE, wilde, Westen, waar het beproefde recept van Verdeel en Heers de mensen nog steeds (!) tegen elkaar opzet, waar relaties eindigen in vechtscheidingen en de kinderen op alle mogelijke manieren van hun vaders worden weggehouden. Waar mannen en vrouwen als kemphanen tegenover elkaar staan, omdat de media hen leert, dat mannen niet langer te vertrouwen zijn en vrouwen slachtoffer zijn, die zich egoïstisch moeten gedragen. Omdat het huwelijk ondermijnd en de samenleving ontwricht moet worden. 

Dit noemen wij "BESCHAVING".

Is het natuurlijk niet. Helemaal niet. Dit is alles behalve dat.

Mijn buurman van 4 deuren verder beweert, dat dit nooit meer goedkomt. Hij heeft het dan niet over de wereld en ons collectieve welzijn, maar over zijn verstandhouding met mij, waarbij hij beweert zelf niets te doen, terwijl hij zelf er alles aan doet om te escaleren, en de mediation, en tal van verzoenende gebaren, weigerde; hij deed overigens in augustus 2022 nog melding van vermeende illegale dumping van afval, via de website "slim melden" van de gemeente, van mij (met naam en toenaam) en van een buurvrouw waar hij óók storing mee heeft gecreëerd en - net als mij - de huid heeft volgescholden (inclusief doodsbedreiging, uit het niets)... maarrr hem valt niets te verwijten, want hij doet niets. Volgens eigen zeggen, dan. Behalve dan in september jl toen hij het nodig vond om twee kinderen uit het plantsoen weg te jagen die onkruid zaten te wieden, omdat ze een heitje voor een karweitje wilden verdienen. Was hij even vergeten. Of hoort er niet bij. Kies maar.

Feitelijk heeft deze buur nog gelijk ook. Hij doet niets. Niets om de sfeer, of zijn eigen levenskwaliteit, te verbeteren. Feitelijk levert hij geen enkele bijdrage aan deze maatschappij en gedraagt zich precies zoals hij is opgevoed. Als een goyim. Ander woord voor uitvreter of gewoon: zombie.

Hij is niet de enige. Die hater die mij wilde aanrijden doet precies hetzelfde. Dus eigenlijk woon ik tussen zombies.

Aanvulling,  zaterdag 8 april 2023, voor de luchtigheid:


Tja, die kun je niets kwalijk nemen. Die zetten overal hun tanden in en gedragen zich nu eenmaal ontoerekeningsvatbaar.
--


Boodschap van hoop


Op Facebook:


Meerleeslinks


Jij doet al genoeg voor anderen: 

Zo leeft een samenleving weer wel samen :

NB: burgemeester Ron reageerde gelijk en deelde het bericht, ook nog, met deze tekst: 
"Is er zomaar een vriend die een leuk stukje over mij schrijft. Ben er stil van, rj"


zondag 13 november 2022

Zondag... gezellig samen afspreken met de vriendin

Mijn vriendin, of wat ervoor moet doorgaan, wil mij graag overmeesteren, onderwerpen, overheersen en als bezit zien.
Wat er ook gebeurt ... hier wijkt zij niet vanaf. 
Wat ze wel doet, is af en toe een zijstap maken; zij put uit een uitgebreide collectie trucs, afkomstig van de bodemloze put van Verdeel en Heers & Verwar en Plunder, zoals:

1. een man is niet langer te vertrouwen;
2. de vrouw is slachtoffer van geboorte;
3. de vrouw moet egoïstisch zijn.

Daaromheen verzint zij een hele berg onmogelijkheden als hordes, hoepels, hindernissen en - ter afwisseling - de nodige touwtrekkerij voor haar partner. Zij beledigt, vernedert, fureert erop los en... de ander moet het goedmaken. Hem wordt verweten wat zij creëert.

Dit is wat ik mondiaal, en zeker in dit beschaafde Westen, vrouwen zie doen, die nooit geleerd hebben dat zij óók Gelukkig mogen zijn maar in plaats ervan zelf de hoofdattractie zijn van de wereld, datgene waar alles om draait en bovenal het toppunt van zelf-sabotage... want alles moet stuk.

Dit ter inleiding. Ter afsluiting van een week strijd - om mijn huid - en een handjevol gemiste telefoontjes, stuurde ik het volgende, ter leringh ende vermaeck:

Liefdevolle woorden om de richting aan te geven


Wat je dient te doen is het positief houden.
Dus zeg dat je iemand leuk vindt en hou het daarbij.
De ander onderuit halen en dat ontkennen: niet doen.
De ander lokken naar het meer is prima, beter is nog om gewoon te zeggen wat je wilt - daar afspreken - en not done is dat om te ontkennen dat je dat wilt (en een hint daartoe gegeven hebt)

Dus hou het simpel.
Stel een vraag en vooral: verneuk het antwoord niet.

Wat ook helpt is, om de ander het idee te geven, dat je niet alles wat hij wil, doet of vindt, veroordeelt en belachelijk maakt en zelfs dat je ernaar luistert. In positieve zin, dus ernaar handelen. Jij doet het omgekeerde en misbruikt alle info - die jij als een onsmakelijke taart vol laster in zijn gezicht terugflikkert.

Zo moeilijk is het niet
Probeer het eens
-

(3 telefoontjes, op het furieuze af, dus maar gemist)

Kan nu niet bellen
Hou het positief
Dat geeft het meeste plezier en profijt - uiteindelijk - ook voor jou, juist voor jou
-

Tuurlijk hou ik van jou
Niet van jouw gedrag
-

Nog simpeler:
1. Jij wilt niets van mij horen. Jij vindt dat onzin. Soit.
2. Ik wil niets van jou horen, dat vind ik onzin.

Dus..?

Gewoon een voorstel doen en het leuk maken samen (ik herhaal: "het leuk maken samen") en meer niet... want als jij de sfeer verpest - zoals gister - dan ga ik.
Ben graag duidelijk.

Ik ga fietsen naar Bloemendaal en ben aan het voorbereiden.

rj
-


In elke relatie komt wel eens ruzie voor. 

Waarom vrouwen dat doen weet niemand

-

Even ontnuchteren ...

"Ik ben de leukste kerel die jij ooit hebt ontmoet, dus jaag mij niet steeds weg met jouw agressieve gedrag.

Doe eens moeite voor mij. Laat maar zien wat het c
ontact jou waard is.

Tot nu toe niet veel. Je wappert met borsten en de rest en dan moet ik maar jouw lakei zijn? Da's het concept van goeroe en volgelingen en stevig achterhaald. Da's zo vorige eeuw.

Besef dat.

rj
-


Meerleeslink en naschrift 


Dit is er de reden van dat een relatie maar niet lukken wil; dit gedrag kom ik telkens overal tegen. Ook in eigen familie, helaas. 
Ben geen vrouwenhater - integendeel; ben eerder een feminist - maar ik durf wel te zien wat er gebeurt, dus ben toeschouwer van menselijk gedrag en beschrijf veelal - de oorsprong van - slecht-menselijk gedrag. Zie ook:

dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2022/11/het-i-have-pussy-i-make-rules-syndroom.html

dinsdag 8 november 2022

Het "I have the pussy I make the rules" syndroom

Elementair is: de behoefte om de kwaliteit van leven te willen verbeteren 


Als je durft terugkijken in jouw leven, te reflecteren en te evalueren, kan het zijn, dat je ingevingen krijgt die ertoe doen, over al het slecht-menselijke gedrag om ons heen... ingevingen en inzichten, die echter niet welkom zijn bij hen die zulk gedrag zelf hanteren.

Net als bij de overheid is het strafbaar om hen op hun eigen illegale gedrag te wijzen.

Mij is opgevallen, dat er maar weinigen zijn die hun kwaliteit van leven wensen te verbeteren, zodat je niet met iedereen over alles kunt praten. Zeker niet in een wereld, waar men niets mag, waar men van alles moet en waar gevoel verboden is. Dan is er oordeel in plaats van vragen, en is dialoog uitgesloten. Terwijl dat bij volwassen gedrag precies andersom toegaat.

Dit ter inleiding, als vrijwaring en disclaimer, om onterecht en onnodig zeuren, zaniken, zieken, zeiken en zuigen voor te zijn, afkomstig van hen die kleinzielig gedrag vereren en daar anderen voor laten bloeden. En zo de ander verwijten, wat men zelf doet. 

Slecht-menselijk gedrag 


Regelmatig ontmoet ik mensen in het algemeen en vrouwen in het bijzonder, die slecht-menselijk gedrag bezigen en dat agressief verdedigen, tegen beter weten in en tot bloedens toe. Het gaat zelfs zo ver, dat mij verweten wordt wat men zelf doet. Lees dat nog eens. Men verwijt in dit moderne, beschaafde, elitaire westen elkaar wat men zelf doet en creëert een valse vlag daartoe, om die ander te knevelen, te bevechten, te onderwerpen en te overheersen, zonder dat het opvalt wat er nu werkelijk gebeurt, omdat het gemeengoed is, hier in dit beschaafde westen... met de nadruk op gemeen.

Nu ik de vijftig heb aangetikt en ik er dik 15 jaar intensieve zelfstudie op heb zitten, over al dat rare gedrag, om van zoeken tot vinden te geraken en van denken naar weten, via de zieldialoog, valt mij op, dat:


* mensen niet gelukkig mogen worden

* dit een diep geworteld besef is, in ieder westers geschoold mens

* men daardoor vecht met zichzelf en met elkaar

*  "wie afwijkt, wordt gestraft"

* want: "Hoe kan ik een ander gunnen, wat mij nooit gegund is?"

Vechten


Ging dat te snel?

Vanmorgen schreef ik dit als volgt aan een dierbare, die stelde de verbinding met mij uit de weg te gaan, maar mij wel had aangeschreven:


"Wat nu...

...als jij diep van binnen, heimelijk ons contact koestert..?

Wat nu... als jij eigenlijk juist in mijn buurt wilt zijn en wel degelijk contact wilt....?

Waarom zou je dan vechten?

Besef jij, dat wij mensen tegen onszelf opgezet zijn en niets anders doen, dan met onze medemens vechten?

Besef jij, dat jij hunkert naar liefde - en dat zelfs vond bij of in mij - maar het niet kunt toestaan in jouw leven? Besef jij dat wel?

Besef jij, dat gevoel verboden is en dat dus niemand gelukkig mag zijn?

Jij niet... ik niet...

Maar ik ben het wèl. 
Tja, wat doe je dan...
Vechten...?"
----

Uiteraard lag dit aan mij en mijn perceptie, dus volgde mijn uitleg opnieuw:

"Dat is grappig...

Zolang jij dat idee koestert, sta je dan nog open voor het leven zelf...

... of voor de haat, die wij mensen allemaal toegediend krijgen en als waar aanvaarden...

... maar ons eigenlijk tegen ons zelf op zet...?

Zie mijn herschreven website.*)
Over de gouden graal."

---

Nog even over de Gouden Graal. En wat die onbereikbaar maakt


De Gouden Graal is niets anders, dan van jezelf houden
De Gouden Graal is niets anders, dan jouw eigen partner worden. 
De Gouden Graal is niets anders, dan één met jezelf zijn.

Het vraagt echter een jarenlange intensieve transformatie om daar terecht te komen, voorbij allerlei emotionele lasten, wanneer men opgroeit als kind van een systeem, waar niets mag, waar van alles moet en waar gevoel verboden is. Waar regeltjes gelden, REGELS, die niemand heeft bedacht, niemand onderschrijft en ieder opgedrongen krijgt.

En wij mensen doen dat na en tonen zo elkaar, waaraan wij blootgestaan hebben. Onbewust natuurlijk maar het gebeurt wel, voor wie het wil zien.

Als vrouwen dat doen, met een overmatig gevoel voor drama, krijg je het pussy-syndrome oftewel Het "I have the pussy, I make the rules"-syndroom, want met de Kut vooruit wordt de alleenheerschappij keihard bedongen. Zonder woord. Zonder vraag. Zonder overleg en zonder toestemming wordt de hele wereld eraan onderworpen want degene met de pussy dringt dat zo op; agressief, agressiever, agressiefst.

Even een zijstapje, daarover...

Da's ter compensatie, waarschijnlijk, voor onderdrukking... maar waarschijnlijker is het, dat dit een onderliggende agenda kent, van Verdeel en Heers, om ons weer tegen elkaar op te zetten, te vervreemden, de samenleving te ondermijnen en te ontwrichten. Sinds de jaren vijftig worden vrouwen handig tegen mannen opgezet, met misbruikte emancipatie en neo-feminisme enerzijds, en vooral met 5 basisregels, die via de media hun weg vonden in het onderbewuste van ons mensen, zoals:

1. de man is niet langer te vertrouwen; die is dus fout
2. de vrouw is slachtoffer van geboorte - aanstellerij gegarandeerd
3. de vrouw moet egoïstisch zijn en aan zichzelf denken
4. seks losgekoppeld van liefde en huwelijk
5. de carrière is voor de vrouw zaligmakend; niet het gezin of de man

Aanstekelijke aanstellerij is zo gegarandeerd en de gemiddelde vrouw leert zich te gedragen als een machokut; nog erger, veel erger zelfs, dan de meest macho man op zijn slechtst. 

Zie in, hoe dit hand-in-hand gaat met de ultra woke, extreme LBGTQP-beweging, die pedofilie promoot. Allemaal het samenleving ontwrichtende en ondermijnende werk van een denktank van de Rockefellers met de slechtst mogelijke bedoelingen.

Dus wat maakt die gouden graal onbereikbaar?
Angst. 
Angst om af te wijken.
Angst voor straf. 

Maak het bespreekbaar


Nu komt het. Al degelijk gedrag, dat wij elkaar onderling laten zien, is niet bespreekbaar. We verdedigen het met hand en tand. Tegen beter weten in en tot bloedens toe.

Het is sowieso niet bespreekbaar met degene die dergelijke agressiviteit inbrengt, die heeft namelijk de grip op jou te verdedigen. 
 
De greep op een ander willen hebben is het meest schandelijke, meest verraderlijke en meest vreselijke dat ik ken. En toch is dat gemeengoed. 

Daar is een naam voor.

Bezitsdrang. 


Zolang bezitsdrang spreekt, zwijgt het gevoel en daarmee de waarheid. 

Door overdonderen, overweldigen, onderwerpen en overheersen, wordt Beschaving van ons weggehouden. 
Zolang die behoefte nog leeft in de mensen, blijven het kinderen met kleinzielig, kinderachtig gedrag. 

Verwar kinderachtig gedrag niet met spelen. Spelen noemt men niet voor niks de hoogste vorm van (wetenschappelijk) onderzoek. Spelen geeft bovendien plezier, getuigt van nieuwsgierigheid, levenslust en - dus - positiviteit en dat mag men de belangrijkste eigenschappen ter wereld noemen, omdat ze constructief zijn en dus iets bijdragen. 

Bezitsdrang toont, dat wij zelf niet gelukkig mogen zijn maar wel een ander lastig willen blijven vallen, ter afleiding.

Bezitsdrang toont, dat haat regeert. Niet de liefde. 
Vooral zelfhaat. Men haat vooral zichzelf en dus ook de ander, als logisch gevolg ervan, want: "Hoe kan ik een ander gunnen, wat mij nooit gegund is?

Bezitsdrang toont, hoe wij nooit gelukkig mochten zijn.

Bezitsdrang toont dus... één grote vervloeking

Wat heeft dat nog met de pussy te doen? Niks. Denk je misschien. Het is slechts een ingang...

...niet alleen tot menselijk voortbestaan maar hopelijk ook,  ooit een keer, tot verbetering van levenskwaliteit. of in ieder geval het streven ernaar. 

rj