Mij valt op dat de liefde is verdwenen, verbannen, vermoord
Ieder doet alsof die een lekker hapje heeft gescoord
Alsof die ander een trofee is ipv een levende mens
Alsof het bezit is dat men van een ander wenst
Alsof het normaal is om de ander als speeltje te zien
Alsof men leugens leeft, nep is en nooit liefde kende, misschien
Men heeft zelfs commentaar op mijn snor en baard
Mij valt op dat ik dat niet aanvaard
Als je jezelf niet kunt zijn, wat is dan het leven waard?
Mij valt op dat ik dat niet aanvaard
Mag ik geen Man zijn, voel jij je bezwaard?
Mij valt op dat ik dat niet aanvaard
Weet jij wat Vrouw-zijn is, ken jij wel jouw aard?
Of loop je weg voor jezelf omdat je dat niet aanvaardt?
We zijn kinderen van het Systeem, als het jou ook opgevallen is
waar niets mag, van alles moet en gevoel verboden is;
met regels, die niemand heeft bedacht, waarover men zwijgt,
die niemand onderschrijft en ieder opgedrongen krijgt;
die ieder leert volgen uit angst voor straf;
ons wordt alles afgeleerd, we gedragen ons laf...
Punt is, dat we dat zelf toestonden en we nu langzaam maar gestaag,
volwassen mogen gaan worden, dat gebeurt niet in een vlaag;
we mogen losbreken, eigenwijs zijn en tegen de stroom in zwemmen
in plaats van ieder ander in de tang te blijven klemmen.
Ik heb ook en lang gezocht, heb dat hersteld en reik ieder de hand
want zulke terreur gebeurt maar staat niet in de krant
Ik kies voor warmte, zorg, waardering en plezier
dan wordt het vanzelf al wat leuker, hier
Ik hoop dat anderen willen volgen op deze nieuwe weg
anders blijft het maar een koude bedoening hier, zeg
Dat pretoogjes elkaar gaan aankijken en het gevoel wordt hersteld
en we voortaan gaan leven uit het hart; dat dàt wordt verteld
Ik zou het graag zien dus ik doe mee
En hoop dat velen volgen voor het moreel
Want ik hoef niet zonodig in jouw snee;
ècht contact is al zoveel...
rj, 18 november 2022
 |
| Wees een goed mens |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten