"Er is meer tussen hemel en aarde" - maar wat dat is negeren we volledig

"Er is meer tussen hemel en aarde."

Van de mens en zijn ziel weten we niets maar vanuit ons denken menen wij de wijsheid in pacht te hebben en serveren alles af wat niet in ons straatje past. De arrogantie vanuit het Denken is spreekwoordelijk te noemen en vooral leidend; en waar denken regeert is gevoel verbannen, en doet kleinzieligheid zijn intrede om grootzieligheid angstvallig weg te houden.

Verdeel en heers

Wie afwijkt wordt gestraft, zoals kerk en adel dat geïntroduceerd hebben. Het voorbeeld moet gesteld. Hou jij ze arm, hou ik ze dom, zo sprak de geestelijke tegen de groot-industrieel. Verdeel-en-heers is een feit en diep geworteld in onze samen-leving die niet samen leeft en onderdeel van onze 'cultuur' van normen en waarden waar geen plek is voor gezond verstand. Wie zich daar aan waagt is een hippie en wordt uitgelachen. We tonen leedvermaak omdat we de ander niet kunnen gunnen wat ons nooit gegund was. We zijn collectief tegen elkaar opgezet en vechten onderling met woorden en intenties tot bloedens toe. De prestatiemaatschappij laat iedereen rennen om torenhoge lasten te kunnen opbrengen; de overproductie wordt door belastingen en oorlog bij ons weggenomen. En ieder vindt dat 'normaal'. De norm, dus.
Wie ontsnapt uit de rat-race wordt teruggefloten door de rest; een waterdicht concept. Iedereen is onderworpen en de mensen overheersen elkaar. Via betutteling tonen wij elkaar waaraan ieder zelf blootgestaan heeft. Pure vernedering om de ander klein te houden en niemand het licht in de ogen te gunnen. Het is niet persoonlijk maar desnoods maken we dat er wel van.

Voor velen is het niet te doen en die nemen de trein frontaal in plaats van opzij in te stappen en netjes te wachten tot die eerst stil staat. Geen wonder. Ze offeren zich met liefde op om de rest te laten zien hoe ieder van ons zelf een niet-volhoudbaar systeem in ere houdt.

Het overlevingsmechanisme 

Er is hoop. Er is verlangen. Er zijn wensen. Kleine en grote behoeften gevoed door ego, het overlevingsmechanisme dat ons graag in onze comfort zone houdt. Maar uiteindelijk gaat het niet om hoop maar om geduld. Dit kan niet zo blijven alleen kun je in je eentje niet zo gek veel veranderen als de grote massa niet mee wil doen. Dan verklaren ze je voor gek om niet op te vallen en jou op jouw plaats te zetten.
Een lachwekkend spektakel waar geen waarheid in zit maar pijn. Oude pijn.
Waarheid doet geen pijn. Oude wonden uit het verleden wel.

Speelbal van wellusten van geconformeerden die niet bij hun gevoel zijn

Zolang niemand zijn of haar gevoel serieus neemt ben je speelbal van de wellusten van geconformeerden die na minstens twaalf jaar school geïndoctrineerd zijn om het systeem te verdedigen want hoe kunnen ze jou gunnen wat hen nooit toegestaan was?

Een levensgevaarlijke situatie waarin iedereen samen lijkt te spannen om jou voor gek te (doen) verklaren, terwijl het precies andersom is.

Het is zoals Gandhi zei. Al ziet of zegt één man de waarheid. De waarheid blijft nog steeds de waarheid.++

[bron: fb.com/1321989377910726, gepubliceerd op 18 oktober 2017, 7:57]

Aanvulling | competitie om te bezitten wat een ander heeft - èn zelfs om die ander te bezitten

Als alles draait om bezit in deze wereld en competitie ook - het bezitten (own) van de ander - dan is jaloezie ook snel verklaard; competitie dus om te bezitten wat een ander heeft - èn zelfs om die ander te bezitten


[bron: fb.com/1322314897878174, gepubliceerd op 18 oktober 2017, 17:00]