Verkrachting. Waarom het een groot drama is maar we er geen groter drama van hoeven te maken dan het is. |

VerKRACHTen wil zeggen dat de één zich sterker toont dan de ander. Het is het toppunt van geweld te noemen en dient om een ander te onderwerpen en te overheersen.

Zulk gedrag getuigt van bezitsdrang en de oorsprong daarvan is interessant, om te begrijpen waar het vandaan komt, maar nog belangrijker lijkt het me om te zien wat het is en hoe we er onderuit komen en elkaar weer als gelijke en dus gelijkwaardig tegemoet treden. En niet meer als hogergeplaatste en ondergeschikte, zoals van ouder naar kind of ongelijkheid in relaties.

We leven in een maatschappij die beschaving genoemd wordt terwijl we nog nooit zover ervan af lijken te zijn als nu; we pretenderen beschaving en ontwikkeling te kennen en doen tegelijkertijd ongelooflijk dom. Onvoorstelbaar als je nagaat waartoe onze voorouders reeds in staat waren, qua technologie die wij nu niet meer doorgronden of kennis over het genezende. In oude culturen heerst vaak een hogere beschaving dan in de onze als je kijkt naar omgangsvormen of sociale etiquette. Wat dacht je van indianen die de verkrachter van hun dochter opnemen in hun eigen gezin? Zo'n knul heeft dus nog wat te leren en wordt niet verstoten. Integendeel.

Leden van de stam stuur je niet weg. Ze moeten leren.
Dat is wat stamhoofden zeggen en ze hebben gelijk. Zo krijg je sociale cohesie. Samenhang en samen-leven, dus.

"Leden van de stam stuur je niet weg. Ze moeten leren."

Geweld gaat voorbij alle grenzen. We dienen echter telkens te doorgronden wat er nu eigenlijk gebeurt en waarom. Stamhoofden of natuurlijke leiders met vergelijkbare eigenschappen, gaan altijd eerst naar binnen voor de boodschap, om daarop de beslissing te funderen over 'wat te doen' en 'hoe verder'.

Geweld is niet alleen fysiek. Verkrachting en daarmee gemoeide vernedering is vreselijk. Of deze nu fysiek van aard is, er ligt altijd een emotionele reden aan ten grondslag.

Ik las het relaas van een getrouwde vrouw die stiekem (!) de verkrachtingsdruk GHB toegediend had gekregen, zich had afgezonderd en op bed was gaan liggen omdat ze naar werd, en toen ze wakker werd door meerdere mannen betast en genomen werd. En knap gewelddadig ook. Ze was na afloop uitgescheurd.
Nog erger, ze werkte in het juridische maar ze werd niet eens in staat gesteld om aangifte te doen. Politie liet haar in de kou staan en "geloofde" de ex die zo gewelddadig was geweest om dit spelletje te ensceneren. De omgekeerde wereld. Raar maar waar.

Zoiets is afschuwelijk en draag je heel jouw leven met jou mee. Ten minste, als het goed is leert iemand zoiets te dragen, in plaats van zich te laten achtervolgen erdoor en continu een zondebok te zoeken om die lasten voor zich te laten dragen.

Alles wat wij meemaken leert ons iets. Wat dat is, is aan jou. Zoiets dienen we niet groter of erger te maken dan het is. Dan stellen we ons aan en laten onze ego regeren uit eigenbelang om gehoord of gezien te worden zonder iets op te lossen van de onderliggende oude pijn.

Levensles |

Daarom is het belangrijk om het probleem het probleem te laten en je er niet mee te bemoeien. De les of boodschap eruit halen is voldoende. Wie van een probleem nog een groter probleem erbij maakt, is niet verstandig bezig. Het getuigt van aandacht trekken en niet van oplossingsgericht bezig zijn. Integendeel. Sommigen zijn erbij gebaat om zelf problemen te verzinnen waar ze er niet zijn en er zelfs een ding van te maken om zoiets op dagelijks basis. Zoiets heet bijvoorbeeld het "help ik ben ok-syndroom" waarbij mensen uit solidariteit met anderen, die problemen hebben en dat uitbuiten, zelf óók problemen creëren om daarin erkend te worden.

Is gewoon aanstellerij en geen eervol noch passend gedrag. Slecht menselijk gedrag, heet dat, van hen die liever lui dan moe zijn. Immers, we buiten de situatie uit en maken het groter dan het is. Voor aandacht. Waarvoor? Om gezien te worden. En niemand weet waarvoor. Dus duidt het per definitie op oude pijn uit een ver verleden dat onbewust gedrag in de hand werkt en wat alleen is op te lossen door naar binnen te gaan en de dialoog met ons zelf aan te gaan. Hoevelen doen dat al? Bijna niemand. In plaats daarvan saboteren we alles waar we maar kunnen. Om maar op te vallen. Echter, zodra die aandacht er is, spreken we ons niet uit dus is dat nog steeds geen oplossing want we gaan maar door met zulk destructief gedrag tot we oud en versleten zijn, en het ligt altijd aan een ander en nog steeds spreken we ons nooit uit. Rare, hoe zit dat?

Hoewel wij verstand hebben, laten volwassenen verdomd onvolwassen, dom en ronduit kinderachtig gedrag zien.

Oude pijn |

Wie (problemen, verdriet of pijn uit) het verleden als argument gebruikt om afleiding of aandacht te zoeken, of wie problemen van morgen nu al beleeft terwijl we met morgen niets te maken hebben omdat het onze zaak niet is wat er morgen gebeurt, went zich aan om niet te "leven in het nu" en dus niet te leven. Dan is er sprake van over-leven. Dat gebeurt veel meer dan we denken.
De meeste mensen zitten met blokkades waar ze nauwelijks weet van hebben en dienen te zoeken tot ze daar voorbij komen.
Stap één is Vader Aarde lezen. Stap twee is "je eigen partner worden" en zo voorbij de oude pijn groeien die wij allemaal kennen. Dan hebben we namelijk wat te doen. Anders zouden we ons maar vervelen.

Overdrijven |

Wie het niet zo ziet maakt zich feitelijk druk om niets en overdrijft dus... of draagt (nog) de lasten van de familie die daar niet horen en doen nopen tot zoeken - vandaar de tip om eerst Vader Aarde te lezen. Dan moet dat éérst. Een vervelende gebeurtenis is pas vervelend als je dat er zelf van maakt. Vergeet niet dat er een les in zit en dat de rest zelf verzonnen is, uit eigenbelang, vanuit oude pijn-en-verdriet oftewel vanuit ego - en dus eigenlijk "niet waar". 
Wie dat omdraait gaat en er waarheid van maakt om er steun aan te ontlenen, gaat er aan voorbij dat alles wat ons overkomt gewoon "te doen" is en dus dienen we dat te dragen. Eervol.

Overdrijven is liegen. Aanstellen is jokken. Je hebt er recht op dat je ook nare dingen overkomt want je bent hier om te leren, dus geniet ervan; dus overdrijf niets maar trek er lering uit. Meer niet. Boosheid, furie, wraak en hebzucht heeft nog niemand rijk, blij of gelukkig gemaakt.

Vragen, visie, ervaringen of aanvullingen welkom. Boosheid, furie, wraak, haat of bezitsdrang niet. ;) ++

[bron: facebook.com/HetLichaamLiegtNooit/posts/1329585107151153]

als blog: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/verkrachting-groot-drama-maar-hoeven-geen-groter-drama-van-te-maken.html