Koudwatervrees, angst voor het onbekende, gevolgd door verdedigen van eigen gedrag

Koudwatervrees. 

Koudwatervrees. Angst voor het onbekende. Het weerhoudt ons ervan de logische en noodzakelijke stappen te nemen. Waarom? Wat gebeurt er onder de oppervlakte?

Ego. We hebben onszelf een overlevingsmechanisme aangeleerd dat ervoor zorgt dat we alles tegenwerken wat ons uit de Status Quo zou kunnen halen. Een status quo is niets anders dan de comfort zone die aan alle kanten mankeert maar die vertrouwd is en daarom het verdedigen waard is. We houden dus eigenlijk ÀLLE verandering tegen.

Daar zit geen logica in. Alleen oude pijn. Onverwerkte emoties dus. En dat brengt ons sabotagemechanisme op gang dus werken we alles tegen. Alles. Alles.
Wie dat niet herkent is gezegend met bijziendheid, in het grieks myopia. Blind voor zichzelf mag het ook heten. Je herkent je eigen spiegelbeeld niet.
Iedereen heeft dit. Dat doet die conditionering met ons van twaalf tot veertien jaar school. Geen pretje en daarom de moeite waard om van los te breken. Duurt even maar dan heb je ook wat.
Jezelf.

[bron: facebook.com/HetLichaamLiegtNooit/posts/1321213291321668, gepubliceerd 17 oktober 2017, 8:47]
-

Verdedigen van het eigen gedrag

Wie een ander aanvalt wil daar niet op aangesproken worden.
Wie een ander vernedert wil daar geen commentaar op.
Wie een zondebok uitkiest om zijn of haar lasten te laten dragen, wil niet dat zo'n zondebok of lastezel er tussenuit knijpt.

Gebeurt dat wel, dan heeft men ongenadig de pest in; alle boosheid komt dan tevoorschijn. En wordt geprojecteerd op de ander.

Wie kleinerend, onderwerpend en dus overheersend doet naar een ander en vervolgens geconfronteerd wordt met wat hij of zij doet, verdedigt zijn houding tot in het oneindige om het zelfverzonnen fundament van zijn bestaan niet te laten wegslaan door degene die hij net heeft aangevallen.

Drijfzand

Dat dat gedrag zijn fundering kent in drijfzand doet daar niets aan af. Men volhardt in de ingeslagen weg want dat fundament is het enige houvast dat men heeft, ook al biedt het houvast aan schijn-zekerheid en schijn-veiligheid; zelfverzonnen denkfouten, die zo scheef zijn als maar kan en zijn opgestapeld tot een toren van Pisa.

Het missen van hou-vast geeft hou-ding en is het gevolg van opgroeien zonder eigenwaarde en zelfvertrouwen.
Een ander aanvallen is dan het enige dat resteert; om maar wat te hebben. Bovendien geldt: "hoe kun je een ander gunnen wat jou nooit gegund was?"

It's all in the game...

[bron: facebook.com/HetLichaamLiegtNooit/posts/1321244017985262, gepubliceerd 17 oktober 2017, 9:56]