Ik zeg altijd: ik heb geen vrienden; we zijn lotgenoten. We zijn hier om te leren. Vriendschap bestaat niet. We verraden elkaar bij het leven, als gevolg van de indoctrinatie door kerk en staat.
Ik checkte bij mezelf: dit was niet mijn verdriet; het was van hem. Hij had het bij mij neergelegd. Ongevraagd, zonder overleg, zonder toestemming. Hij wilde dus mij zijn lasten laten dragen.
Stiekem, achterbaks, verraderlijk gedrag dat mensen zo bij overlevering van oudere generaties geleerd hebben en anno 2017 nu volledig aan het licht komt.
Lees met mij mee. Dit is een schoolvoorbeeld van denkwijzen die nu hun langste tijd gehad hebben. De nieuwe tijd is onderweg en staat zulk karikaturaal gedoe niet langer toe. Dat wil zeggen: het nodigt ons uit naar onszelf te kijken, te evalueren en onszelf te verbeteren. Uiteindelijk.
Erg verdrietig | Mijn beste vriend heeft mij verraden. En nu ik hem erop aanspreek is hij gewelddadig en valt hij nog erger aan. Nog meer verraad.
Mijn buurman komt aanfietsen. Hij ziet mij en ik VOEL opeens zijn geprojecteerde boosheid door mijn hele lijf gaan; ik groet hem in het voorbijgaan maar hij wendt zich af terwijl ik mijn groet wat luider herhaal... Alsof ik wat mankeer. Alsof ik van de verkeerde kerk ben of fout was in de oorlog.Wie afwijkt wordt gestraft. Het voorbeeld moet gesteld.
Ik zit op mijn bankje voor mijn woning en aan mij voorbij trekken kinderen van elf, twaalf, en hooguit dertien jaar oud, in de gedaanten van oude mensen. Niemand is ooit volwassen geworden. Iedereen behandelt elkaar VOL KOU. Da's wat ík zie, althans. En daar heb ik tien jaar over gedaan om me dat eigen te maken; nu zie ik het in volle glorie. Overal. Continu. Achter alles.
Kou. We zitten vol kou en het is VOLKSVIJAND NUMMER ÉÉN.
[NB: meer over kou: Smit geneest volksvijand nummer 1: kou - renvogel.com/2011/03/31/olof_smit_geneest_volksvijand_nummer_1_kou ]
Da's vreselijk... Maar in ieder geval zie ik hoe het zit.
In deze blog vermeld ik onze correspondentie, tussen die maat en mij.
Ik duid hem aan als maatje omdat zijn voorletter overeenkomt met de m van dat woord, maatje.
Ik heb sommige teksten vet gemaakt voor het overzicht.
Zie of je er iets van herkent. Wat maakt het in je los? Zie je dat wij allemaal hetzelfde doen?
Het begin.
6 september 2017 om 23:12 schreef mijn maat aan mij een mail met de titel "Boze vrouwen":Heb jij gelezen over Freud en zijn Freudiaanse gedachte over “penisnijd”?
[NB: het is voelbaar dat hij mij indirect iets wil laten voelen. Een impliciet verwijt of zo. Dat is geen zuivere manier van communiceren want het is indirect, sturend en dus manipulerend en eigenlijk wordt zoiets gestuurd vanuit oude pijn oftewel vanuit het ego]
ik, om 23:32: Ja, ooit. Zeg het eens. Wat wil jij er over kwijt?
maatje, om 23:34: Ik wil er niet veel over kwijt. Ik zie veel raakvlakken met jouw ideeën en die van Freud.
ik, wakker geworden om 02:26:Doe dat eens precies andersom...spreek je liever uit. Dan ben je duidelijk, volledig en eenduidig. Of heb je flink op je kloten gehad vroeger? Da's dan net als ik trouwens...
Probeer het toch maar. Ik veroordeel er niemand om. Ik spreek mij altijd graag uit. Kan zijn dat je daarvoor terugschrikt.
Ik was de schuur aan het opruimen tot zojuist en kwam daarbij een poef van jou tegen. In plastic vanwege de geur van jouw studio. Echt wat een lijkenlucht hing daar.
Die kan ik brengen maar ik merk dat ik in jouw winkel niet echt welkom ben.
Nu kun jij dat aan jouw compagnon ophangen en dan mag allemaal maar ik merk wel wat anders nu en dat heeft niets met hem te maken. Alleen met jou.
Penisnijd is iets tussen mannen, komt geen vrouw aan te pas, en mijn verklaring daarbij is, inmiddels, dat mannen als kind nooit hun eigen plek mochten innemen omdat hun vader dat belette en de plek van hun kind zelf innam, als oorsprong van latere onnatuurlijke concurrentie tussen mannen onderling, die typisch westers is en dus niet des mens maar het gevolg van eeuwenlang indoctrinatie en misleiding. Zit niets natuurlijks aan. zo gaan mannen normaliter niet met elkaar om. alleen
in het westen.
Dat merk je tussen jou en jouw zoon en nu ook tussen jou en mij.
Spijtig maar is niet anders. Je geeft mij er overigens wel de gelegenheid bij om er wat van te zeggen en dat is dus bij deze. Je hebt je wel vaker onverwacht nijdig naar mij uitgelaten en als je bekijkt hoe dat zit kun je niet anders dan het verleden induiken dus ik ben benieuwd waar je op uit komt. Wel checken want anders ga je niet diep genoeg. De ego misleidt ons wel al te makkelijk en dan krijg
je ideeën die verstandelijk zijn en van denkfouten aan elkaar hangen en opstapelen als een scheve toren van Pisa.
Trusten. rj
ps vrouwen kennen krabbengedrag; elkaar naar beneden halen. Doen ze ook - en juist - bij mannen. Waarschijnlijk meer bij mannen dan bij vrouwen.
Geen reactie
Hierop volgde geen antwoord. Niet mondeling, niet schriftelijk. Niet inhoudelijk. Niets. De man spreekt zich niet uit.
Zaterdag de 17de was ik met mijn zoon in zijn winkel. Zoon vroeg plompverloren naar de wifi-code.
Die kreeg hij. En ook de van boosheid doordrongen opmerking dat hij dat voortaan beter even kon vragen.
Een standje, dus.
De volgende ochtend schreef ik hem openhartig het volgende:
Ontkennen
ik, zondag 17 september 2017 om 11:19, in "Ontkennen." (met CC aan mijn kinderen):
Je kunt je niet langer verschuilen achter autisme. Achter autisme verschuilt zich boosheid en die heb je te adresseren.
Mijn zoon liet jou gister in zijn spiegel kijken. Jouw opmerking over toegang tot wifi vragen zat er vol mee. Boosheid.
Paar jaar geleden moest mijn zoon van een oude vrouw ook maar beter vragen of hij iets weg mocht gooien in haar rolemmer. Daarop vertelde hij dit tegen mij zodat ik haar even liet zien wat ze nu eigenlijk deed, door een nieuw stuk vuil te pakken en voor haar voeten te gooien, en vroeg of ze dat liever had, met dezelfde energie als zij het mijn zoon gepresenteerd had.
Wij mensen zijn spiegels voor elkaar. Ik ben het ook. Jij spiegelde mij onlangs jouw verbetenheid over jouw moeder; ik ging van het ene onderwerp naar het andere en opeens beviel dat niet. Ik kreeg alle boosheid gepresenteerd en je zei er niets over, zelfs niet toen ik je recht in je gezicht zei: Nou èn.
Zeg wat vaker nou èn tegen jezelf maatje, en zie wat er in je leeft. Ego is overlevingsmechanisme gefundeerd in oude pijn. Er zit geen logica noch verstand in. Alleen onlogica. Emotionele zaken dus. Oude shit, dus eigenlijk. Dàt maakt ego.
Laat mijn zoon jou een cadeau gegeven hebben. Dit zijn de grootste geschenken ter wereld namelijk. Zorg, waardering, liefde, affectie; groter bestaat niet.
Zoon kreeg van mij de gelegenheid in het moment terug te komen door het benoemen van de rolemmer waarvoor hij toestemming had moeten vragen aan een zeurpiet. Hij was geschrokken van die felheid en durfde niets meer. Hij is eeuwig gewend op z'n kneiter te krijgen van anderen, z'n moeder voorop.
Dat...moet jij herkennen...
rj
[nb: hij had zich wel eens (licht-)autistisch genoemd en dat lijkt hij te misbruiken om ongegeneerd op het terrein van een ander te kunnen rotzooien, verwarren en plunderen.]
-
-
maatje antwoordde het volgende briljante antwoord, om 12:18, in "Ontkennen.":
Als je in een groep leeft dan gelden er omgangsvormen. Wie daar goed mee is, komt een stuk verder in het leven wat bijdraagt aan het persoonlijk geluk.
Ik gaf hem op vriendelijke wijze een belangrijke les mee. Iets dat eigenlijk de taak van de ouder is. Krijgt een kind dit niet mee van zijn ouders dan zal hij falen later in het leven. Als de groep het je kind moet leren, zal dat zeer pijnlijk zijn.
Als jij staat achter wat jij schrijft, dan faal jij als ouder. Het kind is hier de dupe van want die groeit op om te gaan falen. Zowel mensen als dieren voeden hun kinderen op zodat zij kunnen groeien in de groep.
Neem jouw verantwoordelijkheid!
Vriendelijke groet,
m.
[nb: zie je hier hoe hij op briljante wijze en bijna ongemerkt de boel omdraait? Voel de intentie tussen de zinnen. Ik faalde en hij corrigeerde mijn zoon van 14 wel eventjes. Alsof mijn zoon daarom gevraagd had. Of toestemming toe had gegeven. Niets daarvan. De arrogantie is dus enorm. De ivoren toren ook. En zijn boosheid net zo.]
-
ik, 12:44: Vraag: zit er boosheid in dit bericht van jou?
Vraag: is boosheid positief of negatief?
Als het negatief is...is het dan waar?
[nb: zie in dat ik hem de ruimte geef om zichzelf aan te vullen en waar nodig zichzelf te corrigeren]
-
ik, 12:46: Vraag je ook eens af...voor wie dit geldt...? Gaat het over jou of over mij?
Schreef zojuist iets moois, hierover:
Hoe absurd dat mensen zich klein en onbeduidend voelen, ongeacht hun afkomst? Waarom moeten mensen zich klein, nietig en onbeduidend voelen, en is werk, positie, status of auto de enige manier om zich meer te voelen dan (of over) een ander?
Hoe gestoord is de samenleving waarin we dit dagelijks terugzien en waar niemand zich hardop afvraagt hoe dit kan?
Hoe verdacht is dit?
-
antwoord van mijn maatje, 17 september 2017 om 12:54, in "Ontkennen.":
Ik geloof niet in boos/negatief/positief. Ik geloof in wat "werkt". De les die ik jouw zoon vriendelijk leerde, dat is iets dat kan "werken" voor hem als hij het oppikt.
Ik geloof niet in boos/negatief/positief. Ik geloof in wat "werkt". De les die ik jouw zoon vriendelijk leerde, dat is iets dat kan "werken" voor hem als hij het oppikt.
[Zo glad als een aai schiet hij er tussen uit en laat niet zien hoe hij zich voelt maar verschuilt zich achter een briljant negatief antwoord. Bovendien was het niet vriendelijk maar vol agressie die hij bij hem neerlegde. NIEMAND heeft dit als vriendelijk ervaren. Niemand!]
-
antwoord van mijn maatje, om 12:57: Nope, ik bedoelde duidelijk jou daarmee.
Wat je verder schrijft zie ik geen verband met wat ik eerder schreef.
[nb: hiermee maakt hij zichzelf tot allesoverziend en alles bepalend overheerser... Hij positioneert zichzelf als autoriteit, dus. Wie zo doet, handelt volledig van gevoel verstoken. Dan zit er dus ook geen warmte meer in wat hij zegt of beweert. En geen waarheid.]
-
ik, 13:06, in "Ontkennen.":
Zie je in wat er nu gebeurt? Zie je in dat je ontkent? Zie jij in dat jij nu jouw gevoel ontloopt door jouw boosheid bij een ander te leggen, als voertuig voor de lasten die je zelf niet wenst te dragen?
Zie je in wat er nu gebeurt? Zie je in dat je ontkent? Zie jij in dat jij nu jouw gevoel ontloopt door jouw boosheid bij een ander te leggen, als voertuig voor de lasten die je zelf niet wenst te dragen?
Zie je in, dat je nu anderen napraat die jou iets leerden over regels?
Regels die NIEMAND heeft bedacht, niemand onderschrijft en ieder opgedrongen krijgt? Wat voor waarheid zit daar in? Zie je in, dat je spiegelt, waaraan je zelf hebt blootgestaan??
[nb: ironisch genoeg refereert dit aan de titel van deze email-slinger; "Ontkennen."]
-
mijn maatje, 17 september 2017 om 13:23, in "Ontkennen.":
Als een kudde chimpansees een buit te pakken hebben, dan eet de leider als eerste. Wil een jongere aap aanschuiven bij de leider zal de jonge aap een fiks pak rammel krijgen. Wie faalt hier? De jonge aap? De leider?
Neen de moeder van de jonge aap faalt. Zij had haar zoon moeten leren hoe het "werkt".
Over welke boosheid heb jij het?
[nb: nu verzandt hij in spel... hier zit geen waarheid meer in, en ook geen vermaak, alleen nog maar leedvermaak. Sadisme, dus.]
-
ik, 14:49, in "Ontkennen.":
Je lult mijn geest.
Je weet dat het klopt wat ik schrijf maar holt om de hete brei heen.
Dat mag. Inzien en je eigen maken kost tijd. Dan heb je wat te doen.
Je zou je anders vervelen. Daar heb je uiteindelijk een heel leven voor.
-
mijn maatje, 17 september 2017 om 18:17, in "Ontkennen.":
"je lult mijn geest", lijkt mij geen correct Nederlands.
Weet je, we praten best veel, jij zegt veel. Ik heb er nooit een mening over. Ik geef je geen feedback en jij vraagt niet om feedback.
Jij hebt voor jezelf uitgevonden wat "werkt" voor jou en daar probeer je mensen in te overtuigen. En ik neem waar dat je daar niet in slaagt. Je wordt niet gehoord. En dat probeer je jouw kinderen bij te brengen.
Dan komt mijn aap verhaal weer naar voren.
Geboorte van de ego
Hier kwamen we dus niet uit, want hij toont zich zo glad als een aal. Dus ik liet het even een paar dagen gaan zonder op zijn onzin te reageren, dus zonder in zijn drama mee te gaan. Want iedere keer dook hij van het onderwerp weg en creëerde iets nieuws; hij bracht een nieuw onderwerp in zonder inhoudelijk in te gaan op het door mij gestelde, maar gaf toch een antwoord, dat echter geen antwoord was maar ontwijkend gedrag; "evasive maneuvers". We kwamen niet tot elkaar. Hij nam geen enkele verantwoordelijkheid voor wat hij deed en zat dik in de slachtofferrol, want in feite laat hij weten dat de ander het maar moet oplossen ook al had hij dit probleem gecreëerd, tussen hem en mij.
Hij refereerde echter onbewust naar de situatie van vroeger, met zijn ouders, waarin hij nooit gehoord werd en waar hij kinderachtig gedrag heeft geleerd en dat als "overlevingsmechanisme" tot ding heeft verfijnd en daar nu nog steeds mee zit. Hij doet niet anders dan zo. Het is een ding geworden dat hem steun geef bij gebrek aan houvast. Een heus gemis waar het EGO uit ontstaan is; ik noem ego het gedrag dat ontstaan is bij gebrek aan houvast in de jeugd en tot overlevingsmechanisme is gesmeed de oude pijn van verdriet en onmacht, waar boosheid weer het product van is.
Hoe dan ook. Ik vervolgde met de volgende teksten:
ik, 19 september 2017 om 19:52 in "Puntjes op de i":
Maatje. Je hebt me afgelopen periode regelmatig aangevallen. Laat me uitleggen wat ik daarmee bedoel, want dit is hoe ik het ervaren heb en dat is geen ding van mij maar van jou want ik beschrijf heel precies wat jij doet; jij laat het zien, immers.
Je bent wat makkelijker geworden; de schaamte voorbij. Je hebt de etiquette losgelaten, zogezegd, en leeft je ongehinderd en zonder schaamte uit op mij. Dat kan, omdat ik het herken en voor je kan benoemen, maar je mag er niet ongewijzigd mee door gaan. Het siert de mens die erop terugkomt en een dag, een week of een maand later tot inzicht komt en zichzelf corrigeert. anders is het meer dan aanvallen. Dan is het lastigvallen; je ziet de ander als lastezel waar je jouw shit kunt dumpen zo van: 'ziezo, heb jij het ook' - oftewel: 'draag jij mijn lasten maar'.
Dat - alle! - mensen zo doen heeft een reden. We tonen zo elkaar waaronder wij gebukt gaan. Dat is nuttig. Nog nuttiger is het, om niet te ontkennen wat je doet zodra je daarop aangesproken wordt. Dat is kinderachtig. Zo voorkomen we gezichtsverlies. DENKEN we. Terwijl dat niet bestaat. Je doet ook niets fout. Je doet iets. Punt. neem er verantwoording voor. Door naar binnen te gaan en de les of boodschap erachter te leren kennen. Dàt is integer gedrag want dat is wat de ziel van ons verlangd.
Door de jaren heen heb ik je regelmatig rake dingen verteld op dergelijk persoonlijk vlak. Je schiet ervan weg; je holt als het ware weg voor jouw gevoel. Ik zie, merk, hoor en voel dat en zodra jij mij aanvalt, maak je mij deelgenoot van jouw shit en VRAAG JE om feedback.
Dus die krijg je. Hier is het. Aanleiding, oorzaak en gevolg op een presenteerblaadje.
Wil je meer weten, stel vragen. Wil je de oorsprong erachter onderzoeken, lees mijn blog Verboden Vrucht.
Zie in dat jouw dochter met een reden terug gekomen is voor je. Ze dient jou primair te krijgen dus terug bij het hart en daar ben je overduidelijk doodsbenauwd voor.
Mijn dochter is voor mij gekomen, om die reden. Jouw dochter is er voor jou, om diezelfde reden. Ik was er voor mijn vader, om die reden, maar kreeg hem niet te pakken. Hij was een wegloper van zijn gevoel, een clown van zijn eigen bestaan en zijn gedrag was het clownspak wat die clown aan had. Vraag. Wil jij clown blijven? Of wil je jouw pad gaan lopen nu jouw oudere zus de weg daartoe heeft vrijgemaakt door Vader Aarde te lezen èn de workshop van Olof te volgen? Olof. Niet Olaf. OLOF.
Zie in dat alles wat jij nu doet gestuurd wordt door boosheid die een weg moet vinden. En om je een hint te geven: die hoor je niet bij familie of vrienden te dumpen. Dat is ongevraagd en zonder toestemming dus gewelddadig oftewel regelrechte verkrachting.
Hier ga ik je op controleren. De volgende misstap in die richting zal beloond worden door een 'Nu doe je het wéér, maatje!' van mijn kant.
Beloofd. Dit staat voor mij.
Vergeet niet. Jij kiest mij uit. Niet andersom. Ik kom alléén naar jou en jouw winkel om die reden: jouw ziel trekt me erheen. Neem dus de verantwoording die erbij hoort en die leergierigheid heet. Dat is de overtreffende trap van nieuwsgierigheid.
Iets positievers dan kan ken ik niet. Zonder dat is er geen levenslust en ben je zo goed als dood.
Geniet van deze woorden. Print ze gerust uit om ze bij herhaling tot je te nemen. Het is geen poep. In tegenstelling tot de shit die we via briljante verzinconstructies elkaar voor houden om elkaars geest te lullen en van oude pijn getuigt.
rj
ps ik zit in amsterdam, fiets langs de grachten, en stop om je dit te schrijven. Doe er je voordeel mee.
-
Mijn kinderen bracht ik op de hoogte van dit opmerkelijke gedrag en liet ik weten:
"Aan hem heb ik geen vriend zolang hij zo verraderlijk blijft doen.
Dan maar duidelijk zijn."
Dan maar duidelijk zijn."
nb: Ik hoef niet bang te zijn dat hij boos reageert; hij ís al boos. Dus kan ik maar beter duidelijk zijn.
-
mijn maatje reageerde, 19 september 2017 om 21:48, op "Puntjes op de i":
Kun jij je voorstellen dat wat jij zegt, enorm vaag klinkt, onbegrijpelijk? Daar bovenop hoor ik jou alleen spreken over wat andere mensen niet goed doen. Ik hoor jou spreken over pijntjes en lichamelijke dingetjes. Dingen waar jij niets aan kunt doen. Neen, dat komt door anderen.
"Iemand leunt op mij", "iemand dropt zijn/haar shit op mij en nu gaat het mis met mij door die ander". Ik zie jou geen verantwoordelijkheid nemen, ik zie het jou afschuiven op anderen. Dat is niet goed of slecht, ik veroordeel het niet. Dat is jouw manier van doen en denken of voelen.
Dat je zegt dat ik je aangevallen hebt, voelt voor mij als onwaar. Ik heb het beste met jou voor. Ik vraag me dus af hoe ik jou heb aangevallen.
Veel fietsplezier!
Intussen had ik zijn eerdere antwoorden bekeken en beantwoordde ook die e-mails:
mijn maatje reageerde, 19 september 2017 om 21:50, in "Ontkennen.", met:
Hij draait alles om en legt alles bij mij neer. Puur slachtoffergedrag. De arme-ik die wil dat een ander alles voor hem oplost. Zulk gedrag kan ik niet zo laten. Dus schreef ik hem het volgende.
ik, 20 september 2017 om 00:30, in "Verboden, verbannen, vermoord.":
Ik hoop dat ik je goed pissig heb gemaakt. Dat zet wat in beweging namelijk.
Kijk eens, beste jongen. Als jij ooit man wilt worden, zul je door dat kleinzielige, kleingeestige en kinderachtige gedrag heen moeten om er afstand van te nemen. Dat heet afleren.
Heel eerlijk, ik lees jouw teksten niet meer. Ik ken dat gedoe na 49 jaar nu wel. Je bent niet de eerste en niet de enige die zo doet.
Iedereen doet precies hetzelfde en altijd ligt het aan de ander.
Je bent boos. Nou èn. Deal with it. Het is jouw boosheid, niet de mijne. Het bij een ander neerleggen op een sadistische wijze getuigt in mijn optiek van terreur, en daar doe ik niet aan mee. Dat dien ik netjes te benoemen en al ga je op je kop staan, het blijft jouw zaak en niet de mijne, dus haal die twee niet door elkaar.
Ga maar na. WAAR voel jij die boosheid?? In jezelf, als het goed is.
Zelf is ziel, dus jouw ziel laat jou merken wat er nog aan onopgeloste zaken in je rondzwerven. Daar heb je uiteindelijk een heel leven voor.
Dan hebbi wat te doen. Je zou je anders vervelen.
Je kunt DENKEN dat je hier bent voor jouw PASSIE voor houten meubelen maar dat is grote larie. Je hebt zelf gezegd dat het idee van jouw ex-vriendin kwam en voor tijdelijk is het leuk, maar niet jouw roeping. Je hebt zelf gezegd dat je de hele boel in één keer wilt verkopen. Dat klopt helemaal. Je bent een mensenhelper. Je dient anderen te helpen en die winkel geeft jou die mogelijkheid niet.
Edith heeft een jaar geleden gezorgd dat jij en de hele familie beschermd bent en na een incubatietijd van een half tot driekwart jaar ga je in energie stijgen en onrustig worden om je EIGENLIJKE VAK uit te willen oefenen. Wat dat is kan Olof je vertellen. Van mij neem je momenteel niets aan.
Er zijn drie categorieën. Een op één, groepies als coach en volle zalen als artiest. Je bent een geboren genezer van beroep.
Daar heb je iets mee te doen. Dat is niet te ontlopen namelijk. Je wordt er gelukkig van dus dien je te beseffen wat het is. Het ontlopen maakt je ongelukkig.
Lees de site van Olof er maar op na; www.earthfather.eu
Ik kom niet meer. Je hebt mij verboden, verbannen en vermoord, precies zoals dat gebeurd is met GEVOEL. Da's ook verboden. En mij mensen zijn verbannen. En ons levensplezier en -geluk vermoord.
Ik ben iemands spiegel net zolang tot het genoeg is. Dan neemt de ziel afscheid en dat is nu.
Het ga je goed. Graag gedaan.
Erg-o... Maak er geen probleem van waar dat niet is. Dat is eigenbelang, niet om de show maar om de aandacht te stelen en daarmee de levensenergie van anderen.
Dat hoort niet.
Jouw hart volgen wel.
-
Geen reactie. Ik vervolgde hiermee:
ik, 21 september 2017 om 11:12 uur, in "Van oversprong naar slachtoffer":
Hey. Slachtoffer.
Je zit nu met vraagtekens boven jouw hoofd en doet alsof jij het slachtoffer bent. Je spreekt jouw verbazing uit over mijn rare gedrag en jij blijft zelf buiten schot.
Niet doen. Wees liever eerlijk.
Je liegt tegen jezelf, rookt en drinkt om dat te illustreren, en je 'vraagt' impliciet om jou te geloven en te vertrouwen boven mijn eigen gezonde verstand.
Du-uh. Neem er nog één.
Nog wat. Deel twee.
Het onderstaande schreef ik gister voor je op maar diende ik te combineren, met het voorgaande, omdat je in slachtoffergedrag blijft hangen.
Dus bij deze alsnog. Het is een aanvulling op het geschrevene van afgelopen dagen.
Ten eerste: autoriteit; jij stelt je nu op als autoriteit. Alles wat jij zegt is waar. Jij staat erboven. Boven àlles. Aan jou ligt het niet, en het gevecht speelt zich continu af op mijn terrein/in mijn persoonlijke levenssfeer. Jij blijft op afstand en staat erbuiten. Er boven eigenlijk. Je kijkt toe vanaf jouw ivoren toren, gefundeerd op furieuze boosheid.
Nummer 2: oversprong; je werd kwaad toen ik in jouw winkel een oversprong maakte
van jouw dochter naar iets anders en legde op dat moment jouw boosheid bij mij neer. Mijn lichaam reageerde er ogenblikkelijk op. Dit was een regelrechte aanval.
Toen ik de tijd nam het je uit te leggen, en eindigde met "Nou èn??" en je daarbij recht en lang aankeek, maakte JIJ vervolgens de oversprong naar een heel ander onderwerp en was het weer van de baan.
Kortom... niet ik maar jij doet zo. Jij projecteert en draait alles
om. De ander krijgt "de schuld" van wat jij doet. Zie dat in.
Tekenend ziektebeeld van een verziekte maatschappij.
Niets ligt aan jou. Jij gaat vrijuit volgens jouw regeltjes. Teken van autoritair en vooral kinderachtig gedrag van iemand die zich misdeeld voelt; miskend dus. Niet gehoord, niet gezien, niet gewaardeerd.
Dit leg jij tussen jou en jouw gesprekspartner in. En die moet dan maar volwassen gedrag vertonen terwijl jij het bont maakt en alle regels en fatsoensnormen tart... zie dat in. Omdraaien, dus.
Wat je mij en vervolgens mijn zoon aan deed - ik zie dat als regelrechte aanval - verdient een ruimhartig SORRY van jouw kant. Dat gelul over netjes de wifi-code vragen. Wat een onzin. Jouw boosheid is wakker geworden! Deal with it.
In plaats daarvan verklaar jij mij voor gek. Du-uh.
Leg dit jouw dochter maar eens voor. Die kan jou uit de droom helpen. Al duurt het even hoor.
Zie overigens ook in dat je zo doet naar jouw kinderen.
Zie in dat ze daartegen protesteren.
Zie in, dat jouw huidige gedrag zwaar voor verbetering vatbaar is.
Zie in, dat er NIETS positiefs aan is; het is dus negatief/destructief gebruik/inzet van talenten
Sta hieruit op... slachtoffer.
rj
-
M antwoordde op 21 september 2017 om 16:42 in "Van oversprong naar slachtoffer":
Geen vraagtekens, geen boosheid, geen slachtofferrol. Wat ik zie zijn jouw gedachtegang en mijn gedachtegang. En die liggen heel ver uiteen. Niets meer, niets minder.
Heb je al iets gehoord over... [iets wat niet relevant is, oversprong en afleiding dus, en eigenlijk niet zijn zaak]?
-
ik, 22 september 2017 om 14:21, in "omdraaien":
maatje, zie in hoe het zit. Je draait alles om en daar is niet voor niets. Daar is een reden voor.
Ik schreef er in maart al over:
Hoe wij alles leerden omdraaien | Stel dat Weishaupt in 1776 de grondlegger is van het vereren van de dood, dan is dat misschien wel het duidelijkste voorbeeld van het grootste probleem van ons hedendaags leven:
alles omdraaien.
Ieder ziet in, dat omdraaien de kern blijkt te zijn van de praktijken van deze illuminati - het tegenovergestelde waarderen van leven en levenslust, immers, is het vereren van de dood om zichzelf te conditioneren. Lees het artikel maar.
We zien dit letterlijk terug in ons hedendaags leven. Bij iedereen, en bij àlles, eigenlijk. Alles is omgekeerd! *)
De haat die spreekt uit de daden van ons besturende machthebbers verklaart het destructieve karakter van al hun plannen. Van Fukushima tot CERN, van Haarp tot chemtrails, van glyfosaat tot schaliegas, van vaccinaties tot mammografie; alles is even destructief van aard.
We betalen om te mogen leven en wonen, en onze kinderen krijgen een standaard brainwash-conditionering op school waarna ze zichzelf helemaal kwijt zijn, het gevoel verloren en afgeleerd hebben en niets meer leuk vinden; we kregen er onverschilligheid voor terug.
Over omdraaien gesproken.
Wat is een mens zonder gevoel, anders dan een lege huls zonder enige levenslust?
Dat verklaart in één klap de populariteit van films over vampiers en zombies; de eersten zijn de bloedzuigende machthebbers - die we overigens allemaal nadoen - en de laatsten zijn wij allemaal zelf; lege mensen met lege ogen en lege harten. Leeg van binnen. Zonder eigen visie, zonder wat te zeggen, dus vermoord en bestolen van onze authenticiteit. Ons wezen.
Ons ziel en daarmee ons gevoelsverstand.
-
lees zelf maar:
"Illuminaat Weishaupt, architect van de hedendaagse machtsstructuur", in: cooperatiedevrijemedia.nl/2017/03/illuminaat-weishaupt-architect-van-de-hedendaagse-machtsstructuur
nb: eerder gepubliceerd op ninefornews
*) Chris Hedges noemde dit: "Doctors destroy health, lawyers destroy justice, universities destroy knowledge, governments destroy freedom, the press destroys information, religion destroys morals and our banks destroy the economy"; we veroordelen er op los en niemand blijft gespaard. Dat maakt het behoorlijk onleefbaar en de stemming is dan ook grimmig. Juist in biologische-geitenwollensokken-aluhoedjes-groepen verraadt men elkaar bij het leven. dus men reageert zich af op elkaar, zonder ooit zelf te leven of geleefd te hebben.
Leeftijd versus volwassen gedrag, facebook.com/1296068597169471
--
Hierop vul ik aan:
"De functie van boosheid"**) - in een dialoog - is: anderen lastig vallen. Daarmee wordt boosheid het voertuig om de lasten van de één bij de ander te leggen.
Auwders en leerraar maken effectief gebruik van deze door kerk en staat geïntroduceerde methode van onderdrukking door bezitsdrang.
Wie of wat bezit is, geeft jou impliciet toestemming om ermee te doen wat je wilt, immers. Er is geen overleg, er wordt geen toestemming gevraagd, het gebeurt onvrijwillig. Men verwart en plundert.
Daarmee weerspiegelt men zijn leefomgeving èn verraadt men tegelijkertijd de opzet van de machtswellustelingen achter de schermen, die sinds Adam Weishaupt in 1776 onzichtbaar voor het volk de machthebbers verborgen houdt, door ijdelheid en ethiek te weren om zichzelf zo te conditioneren en zich louter op de macht en de uitbreiding ervan te concentreren.
Een nietsontziend tafereel dat na eeuwen nu zijn hoogtepunt bereikt in die zin, dat het volk in rap tempo bewust wordt en men dus versneld de plannen moet introduceren om de opgebouwde macht niet te zien afbrokkelen. Onbegonnen werk maarr zie dat maar eens uit te leggen aan macht- en bezitslustigen; die overtuig je pas vijf minuten voor hun dood. Dus dienen we daarop aan te sturen, en ons in de tussentijd met onze eigen ontwikkeling bezig te houden en dus rustig af te wachten tot dergelijke figuren vanzelf het loodje leggen.
Wees eerlijk. Zo'n david rockefeller toont na 101 jaar toch beter met een tuintje op z'n buik? Wie is de volgende? Kiss-inger?
Begrijp mij goed. Zieke geesten zijn we liever kwijt dan rijk. We hebben echter te leren. Zij èn wij. Allebei. Moord of geweld is geen oplossing. Dat zie je terug in elke vechtfilm: love will conquer all.
**) boosheid is in essentie het product te noemen van verdriet en onmacht. Bron: fb.com/vaderaarde
--
rj
ps: ik lees jouw antwoorden niet meer als aangekondigd, dus wat ik schrijf komt in mij op als ingeving en deel ik omdat jouw eigen ziel daarom vraagt. Discussieer niet over vorm of randverschijnselen met mij, maar ga voor de inhoud. Anders lul je uit jouw nek en dat is "oude pijn die spreekt", geen gezond verstand.
-
m antwoordt op 22 september 2017 om 20:24 in "omdraaien":
rj,
Ik gaf jouw zoon een vriendelijk, opvoedkundig advies. Iets dat jouw taak of zijn moeders taak is.
Als ik de woorden zou gaan tellen die jij aan de hand daarvan getikt heb, kom ik in de duizenden. Vermoeiend voor jou om te tikken, vermoeiend voor mij om te lezen. Dus lees ik het ook niet. Ik heb namelijk mijn ding te doen.
Mijn advies aan jou: Probeer ook een ding te doen hebben. Als dat lukt zullen ook jouw zoon en dochter trots op je zijn.
Vriendelijke groet,
Maatje
[nb: zie ook hier de oversprong naar iets wat zijn zaak niet is. Hij gaat nergens op in, ontloopt, ontwijkt, negeert, en speelt de autoriteit die alles weet en goedbedoelde adviezen geeft. Zogenaamd. Houding, boven houvast.]
-
ik, 23 september 2017 om 04:25, in "Sorry volstaat... maar jij gaat door; dit is volharding vanuit leedvermaak":
'Sorry' volstaat... maar jij gaat door. Normaliter is het benoemen van wat jij doet genoeg, maar jij verschanst je helemaal in dit gedrag.
Het is mij duidelijk dat jij jouw les voorlopig nog lang niet geleerd hebt.
Jij bent fout geweest; jij toont hierin "slecht menselijk gedrag".
Niet zo'n beetje ook. En je weigert tot inzicht noch tot inkeer te komen. Dan moet je dat weten ook en gaan we door en laat ik je zien waar dit zit.
Jouw ego regeert over jouw daden en daarmee laat je jouw oude pijn spreken. Continu. Zodra iemand er wat van zegt krijgt die de volle laag dus val je iemand opnieuw aan en lastig. Je dumpt jouw lasten dus bij de ander en belast die ander daar dus mee. Dat doe je onzichtbaar maar voelbaar. Alleen ontken je dat.
Ik had even erover gedacht om jouw zus, degene die de verantwoording wèl nam om haar kwaliteit van leven te verbeteren door het boek wel te lezen en naar olof's workshop te gaan, hierin te betrekken door haar op de hoogte te brengen hiervan, van wat jij doet en waar jij (mee) zit, maar tot dusverre is dat niet nodig. Ik heb haar niet nodig om mij achter te verschuilen en de kans bestaat dat jij dat wel doet; bovendien het kan altijd nog; en tenslotte kun jij haar zelf wel een keer op de hoogte brengen en elkaar hierop spiegelen als dat nodig is.
Mogelijk is dat in deze fase niet handig maar werkt het averechts omdat jij en zij dan beiden kinderachtig gaan doen.
Dit is essentieel. Wat jij doet, het verdedigen van wangedrag en het erger maken, getuigt van kinderachtigheid voorbij alle geloofwaardigheid.
Dit is extreem, maatje. Je laat zien dat je van binnen nooit ouder bent geworden dan elf jaar oud. ELF JAAR, maatje. Je bent elf.
Emotioneel gezien.
Wat je doet staat bol van boosheid want zulk volhardend kinderachtig gedrag getuigt altijd van boosheid. Je laat zo zien met welke shit je zit. Dan heb je alle hulp nodig die je kunt krijgen om door dit stukje houvast heen te breken. Want gek genoeg geeft het houvast om de ander, jouw gesprekspartner, aan te vallen en vervolgens GELIJK in de slachtofferrol te duiken; aan jou ligt het niet immers. Sterker nog.
Aan jou ligt helemaal niks. Het ligt allemaal aan een ander. Je verstopt je dus.
Zie in hoe alles veranderd en omgedraaid wordt door jou en wordt gebruikt om de aandacht op jou te richten voor jouw zaak om gehoord te worden??
Alleen heb jij er een ding van gemaakt dat je niet meer los wilt laten. Kinderachtigheid en aanvallen is jouw ding geworden om de aandacht op je te vestigen omdat je die structureel tekort kwam. Als ik met lekker eten aankom wil jij niet en stuur je mij weg. Is nu een aantal keer gebeurd. De dominantie hierin - jij wilt erin gekend worden - gaat voorbij aan de groteske belediging die het is; het is boosheid en pure agressie, dus geen fatsoen of normaal gedrag, maar agressie.
In de loop der jaren heb je mij met regelmaat aangevallen. Ja, aangevallen. Dit laat mijn droom nu zien omdat het relevant is, omdat je er niet mee wenst te stoppen èn omdat voor jou nu de rem eraf is en je mij als zondebok en kop van jut wilt gebruiken.
Jij wel. Ik niet.
Dit gebeurt zonder vraag, zonder overleg, zonder toestemming dus NEE, ik doe niet mee. Niet op die manier. Niet gezellig langskomen en dan van jou een verbaal en geestelijk pak rammel cadeau krijgen, want daar heb ik niet om gevraagd en zal dat nooit doen. Maar zo behandel jij mij wel en dat is niet OK. Het toont enorm veel agressie en daarvan is de grens nu bereikt.
Waarom? Omdat jouw ziel dat zegt. Omdat je nu mag leren daar overheen te groeien. Naar je zelf toe.
Je doet achterlijk maar bent het niet.
Dan moet je jezelf opgraven uit dat ego van je en zorgen dat je een stap maakt.
Je kunt je niet langer achter jouw kinderachtige gedrag verstoppen.
Als vader van jouw dochter kun je haar - met name haar - het leven zuur maken en jij kunt je als vader de autoriteit aanmeten om dit gedoe van jou vol te houden en te legitimeren. Maar zo hoort dat niet. Helemaal niet zelfs.
Je dient jouw gevoel te volgen en dat kun je niet omdat je tjokvol boosheid zit die normaal menselijk gedrag tegenhoudt. Jouw oude pijn zit dat in de weg. Dat weerhoudt je van natuurlijk handelen. Je doet niet natuurlijk, niet authentiek dus.
Erger. Je saboteert in feite jouw eigen leven zo.
Besef de noodzaak van verbetering en van groei naar jezelf voorbij die oude pijn; je saboteert jouw eigen leven. Je werkt jezelf tegen. Hoe dat eruit ziet mag je zelf invullen, maar het laat zich raden. Waarom denk je dat jouw compagnon zo stuurs doet èn wat heeft dat met mij te maken? Je houdt mij weg uit jouw winkel door het op hem te gooien maar dat is een truc. Die kent iedereen. De ander de zondebok maken en je zelf schuldig maken aan het gedrag dat je die ander toekent. Dat heet projectie en dat is een vorm van agressie om zelf buiten schot te blijven en intussen de ander te overladen met jouw boosheid en... jouw verdriet. Jouw lasten, dus. Trucje, dus weer.
Leer hiervan.
Je zit op een dood spoor.
Verander dat
nb: Aan mijn kinderen schreef ik:
Maatje gaat maar door dus nu de fik er in en doorzetten. Ik ben en blijf netjes maar steeds duidelijker.
Dit...is liefdevol iemand de spiegel voorhouden om hem zo te attenderen op karikaturaal gedrag.
Geldt ook voor mamma. Die heb ik jaren lang de spiegel voorgehouden.
Ze wilde echter niet. Dan niet.
Bedenk dat haar overheersende en manipulerende gedrag niet uniek is want iedereen doet zo. Vraag maar rond bij leeftijdgenoten. Serieus.
Doe eens een enquête op school en kijk hoeveel mensen het gedrag van hun ouders zelfs verdedigen. Zo ziek is dat. Letterlijk zijn die mensen ziek. Jullie zijn niet ziek maar gaan naar reguliere scholen om alles nuchter mee te maken. Wow. Dat is niet makkelijk. Ik zal je steunen waar ik kan. En soms is dat door afstand te nemen als jij/jullie onder de plak zitten van je moeder en niet normaal meer kunnen doen.
M antwoordde 23 september 2017 om 09:15:
Teveel tekst . . . .
[nb: hij heeft het vast gelezen maar geeft hiermee duidelijk aan dat dialoog niet gaat en poging tot gesprek zinloos is; hij wil zijn kwaliteit van leven niet verbeteren.
Iets niet willen lezen terwijl elke zin, elk woord en elke letter uit het hart komt en er dus zo ingaat, getuigt bovendien van furieuze boosheid, grenzeloos zelfs, alle fatsoensnormen voorbij. En zo heeft hij zich dan ook gedragen naar mij toe, zonder daarin aanspreekbaar te zijn. Hij ontkent en ontloopt liever.]
-
ik, 23 september 2017 om 09:39, in "Leer het dragen":
Er komt zo'n lading boosheid van jouw mail af dat ik die nu niet wenst te openen.
Zie in dat je vol boosheid zit. Zie in dat je die onderhuids meestuurt. Zie in dat dat zo echt niet kan. IK heb jou niets gedaan.
En toch val je aan. Ziedaar de definitie van extreem gedrag.
De oorsprong: heb ik je geschetst. Jouw ouders. Jouw vader was onbereikbaar en stond jou in de weg en op jouw plaats. En jouw moeder kleineerde jou, bezat en manipuleerde jou.
We hebben allemaal verdriet. Jij. Ik. Iedereen. Nou èn. Leer het dragen, en leg het niet langer bij een ander neer
m, 23 september 2017 om 10:04:
Geen boosheid hier . . .
[nb: Hij wil mij nu op de kast hebben met zo'n über slim, briljant negatief antwoord. Nog meer boosheid, dus. En sadisme om niet tot dialoog te komen maar de ander te willen laten lijden. Wat hem niet lukt want hij krijgt mij never nooit op de kast. Ik hou hem de spiegel voor en meer niet. Toch merk je dat hij die boosheid bij de ander wil dumpen, ongevraagd, als een projectiel. Zie daar het werkwoord "projecteren": aanvallen en de ander jouw lasten willen laten dragen. Boven alles is dit niet volwassen, maar heel kinderachtig. Dat kan iedereen wel inzien.]
-
Waar is de hartelijkheid? Waar is de vriendschap? Waar is de waarheid?
Zie in dat je me, met dit gedrag, wilt overheersen. Dat heet bezitsdrang. Je hebt geen bezit van jezelf maar probeert een ander er onder te krijgen.
Kwaadaardig gedoe hoor.
De vraag is: ben je gelukkig?
Word je hier gelukkig van?
Nee. Dit is leedvermaak. Sadisme dus. Herken dat in jezelf.
Je weet dat ik gelijk heb want ieder herkent dit. Erkennen is nog een heikel punt. Dus moet de ander stoppen met wat jij doet... Zoek de logica daarin.
-
M, 23 september 2017 om 13:29, in "Hartelijkheid":
Nu bereik je wel het punt dat je mij aan het irriteren bent.
Je lijkt wel een stampvoetend kwaad kind dat zijn gelijk wilt krijgen en niet krijgt. En dat op een "Scientology" manier.
Schrap mij a.j.b. uit jouw contactenlijst. Ter volledigheid voeg ik jouw mailadres aan toe aan de spammail.
[nb: meneer is venijnig en doet geraakt. Hij valt mij aan en ik mag er niets van zeggen. Zelfs niet als ik alleszins keurig en redelijk ben en blijf, draait hij dat om en "dreigt" omdat hij vindt dat het ik hem aan het irriteren ben, zonder een ogenblik te kijken naar zijn eigen aandeel daarin. Moge.]
-
ik, 23 september 2017 om 14:45, in "Hartelijkheid", vanaf een alternatief mailadres:
Geen heer. Geen vriend. Je valt aan, zegt geen sorry en valt opnieuw aan. Een aanvalller dus; zo presenteer jij je.
Kep nog even teruggekeken naar wat jij nu eigenlijk geschreven hebt, om te zien of ik ernaast zit. Zit ik niet. Mijn gevoel bedriegt mij niet. Je valt aan en erger nog, je dumpt ongevraagd, zonder overleg èn zonder toestemming jouw verdriet bij mij.
Het niet erkennen ervan is spreekwoordelijk en typerend oftewel illustreert exact wat jij doet. Je legt, zogenaamd, alles naast je neer en zweeft er riant boven, in jouw ivoren toren.
Schandelijk gedrag. Want jij bent nu degene die vriendschap onmogelijk maakt, problemen onbespreekbaar maakt, jezelf onuitstaanbaar maakt, en vijandschap introduceert.
Jouw leven. Jouw keuze.
Omdraaien mag. Dan moet je niet bij mij zijn.
Maar ik ben er wel als je jouw VERANTWOORDELIJKHEID NEEMT en aanspreekbaar wordt. Het zou je sieren. Maar dat is aan jou.
rj
-
ik, 23 september 2017 om 18:09, in "Ondanks Landmarktraining opvallend veel geweld in je communicatie"
Tot slot. Het is niet bepaald geweldloos wat je doet. Ik ervaar wat jij doet als gewelddadig.
En jij maakt het nog erger door opnieuw aan te vallen en mij te wijzen op mijn vermeende verantwoordelijkheid terwijl jij de jouwe geenszins neemt. :-q
Hoe kan iemand jou dan nog vertrouwen?
[ik hou het kort want hij had gedreigd mij in de spammap te zetten en mail dit vanaf een alternatief mailadres zodat het toch binnenkomt]
-
ik, 23 september 2017 om 19:29 in "Je bent TERECHT BOOS... Alleen niet op mij":
Maatje. "TERECHT ben je boos...alleen niet op mij. Ben jouw beste vriend geweest, vol onvoorwaardelijke liefde, waar jij je nu op uitleeft, zo het je uitkomt.
JIJ valt MIJ aan. Niet omgekeerd. Ik benoem slechts wat ik zie. Als dat jou irritatie geeft is dat JOUW irritatie en dat is wat jij nu ontloopt.
Zodra ik jou aanspreek, maak je het nog erger; je rent weg van jezelf, je verstopt je achter woorden en liegt - jazeker - alles bij elkaar...
ROKER..."
schreef deze notitie voor mezelf, getiteld:
"Erg verdrietig | Mijn beste vriend heeft mij verraden. En nu ik hem erop aanspreek is hij gewelddadig en valt hij nog erger aan. Nog meer verraad. [zie de rest bovenaan, het intro-blogje]
-
ik, 25 september 2017 om 13:37, in "Oordelen zonder vragen stellen" (vanaf weer een ander alternatief mailadres):
Wie oordeelt zonder - oprechte ! - vragen te stellen, doet precies na wat KERK ons eeuwenlang voorschotelde. Op het sektarische af, zonder enig onderzoek, blind ver(m)oordelen van een ander en daarmee conformeren aan de groepsmentaliteit is zóóó 19e eeuw... gepasseerd station dus.
't Is tijd voor gezond verstand. 't Is tijd voor warme hartelijkheid.
Laat warmte en liefde de nieuwe religie zijn; laat GEVOEL weer terugkeren in de SAMEN-LEVING, waar kerk dat zo kundig uitgemoord, verboden en verbannen heeft...
-
ik, 25 september 2017 om 14:16, in "the further a society drifts from the truth, the more it will hate those who speak it":
The further a society drifts from the truth, the more it will hate those who speak it.
Plato zei iets soortgelijks, 400 bc; dat we hen bevechten die de waarheid spreken.
Ik had al duidelijk gemaakt dat ik geen blad voor de mond neem. En.. dat mag niet.
Waarheid spreken mag niemand...
-
Aanvulling, van 3 oktober 2017, 9:34 | Mail aan mijn maatje, getiteld: "Overheersen." |
Maatje. Ik heb niet het idee dat ik er goed aan doe de mails van jou te lezen dus dat doe ik ook niet. Je wilt mij overheersen en daar doe ik niet aan mee.
Dat is wat ze uitstralen, oftewel: slecht menselijk gedrag, dus ze gaan ongelezen uit mijn inbox.
Die laatste mail van jou over S ook.
Ingeving: zou het kunnen dat S jou tegen mij opzet? Zou mij niet verbazen namelijk. Veel vrouwen doen dat. Op het sadistische af. Klagen en vol leedvermaak jou de hete kastanjes uit het vuur laten halen. Ik zie haar ervoor aan.
Niet doen. Leen je daar niet voor. Zij heeft haar eigen les te leren en die ontloopt zij nu. Ik heb haar erop gewezen hoe vernederend zij met mannen omgaat (fb.com/1308118419297822) - dat is niet uniek trouwens; veel vrouwen m/v doen dat zo. Jouw ongelezen mail komt daarom op mij over als een correctie. Alsof S van jou is. Eigendom dus. Dat laat jij voelen!
Foutje, gozer...
Heb ik je al eens op gewezen.
Jij bent niet mijn leraar want niet in staat mij op een neutrale, positieve manier te corrigeren dus ik zie daarin opnieuw geen noodzaak om jouw tekst te lezen.
Daartoe vraagt het van je dat je alles opbouwend benadert en tot nu toe voel ik verdacht veel oude pijn in jouw woorden. Dan zit er geen waarheid in maar louter oude pijn die jij laat spreken. Ander woord voor ego. Dan kun jij niemands leraar zijn.
Dat hoort niet zo. Ga liever naar binnen om te leren door de dialoog met jezelf aan te gaan. Dat mist nog. De ander is fout en jij staat (zweeft:) erboven. Dan ben je nog vol boosheid en niet aanspreekbaar. Je saboteert jouw eigen leven zo. Kijk maar. Mij jaag je weg.
En reken maar dat we niet op de oude voet verder kunnen.
Dus nogmaals. Laat geen enkele vrouw je ooit nog tegen een ander opzetten. Zie wat S doet en geef dat aan haar terug. In plaats van haar bode te zijn. Je bent geen hoer. Er zit haat in wat zij doet. Mannen-haat. Leer dat herkennen.
Normaal gesproken heb ik niets aan een excuus maar jij dient er nodig één te maken. Niet eens aan mij zozeer maar aan mijn zoon. Je sloeg de plank gigantisch mis bij hem en dat zal hij nooit vergeten.
Als jij met mensen verder wilt dan siert het je om te laten zien dat je er naast zat. Jij krijgt 'sorry' niet over jouw lippen naar mij toe maar dat zou wel eens een keer nuttig zijn om de lucht te klaren want je deed het goed verkeerd. Al jaren eigenlijk zit je mij dwars en lul je over alles heen zodra ik er iets over zeg, zonder ooit verantwoording te nemen voor wat jij zelf doet. Komt erg kinderachtig over. En... overheersend.
--
rj
blog over Overheersen: fb.com/1308175089292155
blog: hoe hou je het vol - over enkele winkeliers die eerst hun shit bij mij neerleggen en vervolgens stellen dat ik er niet meer welkom ben: fb.com/1307589292684068
[gepubliceerd: facebook.com/HetLichaamLiegtNooit/posts/1309636125812718]
-
uit: http://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/06/waarzeggen-wordt-niet-geaccepteerd.html
Kun jij je voorstellen dat wat jij zegt, enorm vaag klinkt, onbegrijpelijk? Daar bovenop hoor ik jou alleen spreken over wat andere mensen niet goed doen. Ik hoor jou spreken over pijntjes en lichamelijke dingetjes. Dingen waar jij niets aan kunt doen. Neen, dat komt door anderen.
"Iemand leunt op mij", "iemand dropt zijn/haar shit op mij en nu gaat het mis met mij door die ander". Ik zie jou geen verantwoordelijkheid nemen, ik zie het jou afschuiven op anderen. Dat is niet goed of slecht, ik veroordeel het niet. Dat is jouw manier van doen en denken of voelen.
Dat je zegt dat ik je aangevallen hebt, voelt voor mij als onwaar. Ik heb het beste met jou voor. Ik vraag me dus af hoe ik jou heb aangevallen.
Veel fietsplezier!
[nb: deze reactie is klassiek afstandelijk; hij kruipt hoog in zijn ivoren toren en "beziet" de situatie van afstand, waarbij hij verheerlijkt wat hij zelf doet en de geschiedenis herschrijft en er dus geen aandeel aan heeft. Kennelijk. Er zit geen waarheid in; hij ontloopt de boodschap en laat het ego spreken. Oude pijn, dus. Hij schrijft het beste met mij voor te hebben en die is dubbel. Hij heeft mij nodig om zijn pijn, verdriet, boosheid en andere lasten bij te dumpen, maar tegelijkertijd zorgt hij bar slecht voor één van zijn beste maten, door zich zo te gedragen èn afstand te nemen van wat hij zelf doet. Ontkennen dus. Is als negeren. Passieve agressie is dat eigenlijk.]
-
Intussen had ik zijn eerdere antwoorden bekeken en beantwoordde ook die e-mails:
ik, 19 september 2017 om 19:59, in "Ontkennen.":
Ik zie dit nu pas, want ik kon jou niet bereiken en de reden beschreef ik zojuist.
Ik zie dit nu pas, want ik kon jou niet bereiken en de reden beschreef ik zojuist.
De enige relevante apen in dit verhaal is het vijf of zes-apen-verhaal. Gaat over hoe geconditioneerd we zijn. [zie hiervan twee filmpjes: youtu.be/y-PvBo75PDo / youtu.be/WkT0BtfOB-M.]
Jij verdedigt nu doorlopend jouw misstap en maakt er al doende nieuwe bij.
Jij valt mij doorlopend aan en stelt geen vragen maar houdt mij netjes voor wat jij niet doet.
Ik heb je vragen genoeg gesteld. De belangrijkste is: als jij je uitleeft op een ander en zo jouw shit en ellende daar dumpt, voel je dan het sadistische leedvermaak? Evalueer je zulk gedrag nou echt nooit? Heb je geen behoefte om zulke onzin te verlaten en jouw kwaliteit van leven te gaan verbeteren?
Zeg niet dat dat niet mijn zaak is als je al jouw shit eerst mijn zaak maakt door dat bij mij neer te kwakken.
Ik neem mijn verantwoording door mij uit te spreken, netjes en onberispelijk, over wat ik merk. Zit geen aanval in. alleen constatering.
Neem nu ook jouw verantwoording door het ter harte te nemen. Dit is mijn expertise. Want ik hoor dit van jouw bloedeigen ziel. Jouw ziel zegt dit. Dus als je iets anders beweert, lul je mijn geest oftewel breng je mij doelbewust in verwarring. En dat...is niet langer aanvaardbaar. Je bent geen wijf. Gedraag je dan ook als een man.
Misschien word je er ooit één.
Ik ga je daarin voor.
-
mijn maatje reageerde, 19 september 2017 om 21:50, in "Ontkennen.", met:
???
Naar de kern
Hij draait alles om en legt alles bij mij neer. Puur slachtoffergedrag. De arme-ik die wil dat een ander alles voor hem oplost. Zulk gedrag kan ik niet zo laten. Dus schreef ik hem het volgende.
ik, 20 september 2017 om 00:30, in "Verboden, verbannen, vermoord.":
Ik hoop dat ik je goed pissig heb gemaakt. Dat zet wat in beweging namelijk.
Kijk eens, beste jongen. Als jij ooit man wilt worden, zul je door dat kleinzielige, kleingeestige en kinderachtige gedrag heen moeten om er afstand van te nemen. Dat heet afleren.
Heel eerlijk, ik lees jouw teksten niet meer. Ik ken dat gedoe na 49 jaar nu wel. Je bent niet de eerste en niet de enige die zo doet.
Iedereen doet precies hetzelfde en altijd ligt het aan de ander.
Je bent boos. Nou èn. Deal with it. Het is jouw boosheid, niet de mijne. Het bij een ander neerleggen op een sadistische wijze getuigt in mijn optiek van terreur, en daar doe ik niet aan mee. Dat dien ik netjes te benoemen en al ga je op je kop staan, het blijft jouw zaak en niet de mijne, dus haal die twee niet door elkaar.
Ga maar na. WAAR voel jij die boosheid?? In jezelf, als het goed is.
Zelf is ziel, dus jouw ziel laat jou merken wat er nog aan onopgeloste zaken in je rondzwerven. Daar heb je uiteindelijk een heel leven voor.
Dan hebbi wat te doen. Je zou je anders vervelen.
Je kunt DENKEN dat je hier bent voor jouw PASSIE voor houten meubelen maar dat is grote larie. Je hebt zelf gezegd dat het idee van jouw ex-vriendin kwam en voor tijdelijk is het leuk, maar niet jouw roeping. Je hebt zelf gezegd dat je de hele boel in één keer wilt verkopen. Dat klopt helemaal. Je bent een mensenhelper. Je dient anderen te helpen en die winkel geeft jou die mogelijkheid niet.
Edith heeft een jaar geleden gezorgd dat jij en de hele familie beschermd bent en na een incubatietijd van een half tot driekwart jaar ga je in energie stijgen en onrustig worden om je EIGENLIJKE VAK uit te willen oefenen. Wat dat is kan Olof je vertellen. Van mij neem je momenteel niets aan.
Er zijn drie categorieën. Een op één, groepies als coach en volle zalen als artiest. Je bent een geboren genezer van beroep.
Daar heb je iets mee te doen. Dat is niet te ontlopen namelijk. Je wordt er gelukkig van dus dien je te beseffen wat het is. Het ontlopen maakt je ongelukkig.
Lees de site van Olof er maar op na; www.earthfather.eu
Ik kom niet meer. Je hebt mij verboden, verbannen en vermoord, precies zoals dat gebeurd is met GEVOEL. Da's ook verboden. En mij mensen zijn verbannen. En ons levensplezier en -geluk vermoord.
Ik ben iemands spiegel net zolang tot het genoeg is. Dan neemt de ziel afscheid en dat is nu.
Het ga je goed. Graag gedaan.
Erg-o... Maak er geen probleem van waar dat niet is. Dat is eigenbelang, niet om de show maar om de aandacht te stelen en daarmee de levensenergie van anderen.
Dat hoort niet.
Jouw hart volgen wel.
-
Geen reactie. Ik vervolgde hiermee:
ik, 21 september 2017 om 11:12 uur, in "Van oversprong naar slachtoffer":
Je zit nu met vraagtekens boven jouw hoofd en doet alsof jij het slachtoffer bent. Je spreekt jouw verbazing uit over mijn rare gedrag en jij blijft zelf buiten schot.
Niet doen. Wees liever eerlijk.
Je liegt tegen jezelf, rookt en drinkt om dat te illustreren, en je 'vraagt' impliciet om jou te geloven en te vertrouwen boven mijn eigen gezonde verstand.
Du-uh. Neem er nog één.
Nog wat. Deel twee.
Het onderstaande schreef ik gister voor je op maar diende ik te combineren, met het voorgaande, omdat je in slachtoffergedrag blijft hangen.
Dus bij deze alsnog. Het is een aanvulling op het geschrevene van afgelopen dagen.
Ten eerste: autoriteit; jij stelt je nu op als autoriteit. Alles wat jij zegt is waar. Jij staat erboven. Boven àlles. Aan jou ligt het niet, en het gevecht speelt zich continu af op mijn terrein/in mijn persoonlijke levenssfeer. Jij blijft op afstand en staat erbuiten. Er boven eigenlijk. Je kijkt toe vanaf jouw ivoren toren, gefundeerd op furieuze boosheid.
Nummer 2: oversprong; je werd kwaad toen ik in jouw winkel een oversprong maakte
van jouw dochter naar iets anders en legde op dat moment jouw boosheid bij mij neer. Mijn lichaam reageerde er ogenblikkelijk op. Dit was een regelrechte aanval.
Toen ik de tijd nam het je uit te leggen, en eindigde met "Nou èn??" en je daarbij recht en lang aankeek, maakte JIJ vervolgens de oversprong naar een heel ander onderwerp en was het weer van de baan.
Kortom... niet ik maar jij doet zo. Jij projecteert en draait alles
om. De ander krijgt "de schuld" van wat jij doet. Zie dat in.
Tekenend ziektebeeld van een verziekte maatschappij.
Niets ligt aan jou. Jij gaat vrijuit volgens jouw regeltjes. Teken van autoritair en vooral kinderachtig gedrag van iemand die zich misdeeld voelt; miskend dus. Niet gehoord, niet gezien, niet gewaardeerd.
Dit leg jij tussen jou en jouw gesprekspartner in. En die moet dan maar volwassen gedrag vertonen terwijl jij het bont maakt en alle regels en fatsoensnormen tart... zie dat in. Omdraaien, dus.
Wat je mij en vervolgens mijn zoon aan deed - ik zie dat als regelrechte aanval - verdient een ruimhartig SORRY van jouw kant. Dat gelul over netjes de wifi-code vragen. Wat een onzin. Jouw boosheid is wakker geworden! Deal with it.
In plaats daarvan verklaar jij mij voor gek. Du-uh.
Leg dit jouw dochter maar eens voor. Die kan jou uit de droom helpen. Al duurt het even hoor.
Zie overigens ook in dat je zo doet naar jouw kinderen.
Zie in dat ze daartegen protesteren.
Zie in, dat jouw huidige gedrag zwaar voor verbetering vatbaar is.
Zie in, dat er NIETS positiefs aan is; het is dus negatief/destructief gebruik/inzet van talenten
Sta hieruit op... slachtoffer.
rj
-
M antwoordde op 21 september 2017 om 16:42 in "Van oversprong naar slachtoffer":
Geen vraagtekens, geen boosheid, geen slachtofferrol. Wat ik zie zijn jouw gedachtegang en mijn gedachtegang. En die liggen heel ver uiteen. Niets meer, niets minder.
Heb je al iets gehoord over... [iets wat niet relevant is, oversprong en afleiding dus, en eigenlijk niet zijn zaak]?
-
ik, 22 september 2017 om 14:21, in "omdraaien":
maatje, zie in hoe het zit. Je draait alles om en daar is niet voor niets. Daar is een reden voor.
Ik schreef er in maart al over:
Hoe wij alles leerden omdraaien | Stel dat Weishaupt in 1776 de grondlegger is van het vereren van de dood, dan is dat misschien wel het duidelijkste voorbeeld van het grootste probleem van ons hedendaags leven:
alles omdraaien.
Ieder ziet in, dat omdraaien de kern blijkt te zijn van de praktijken van deze illuminati - het tegenovergestelde waarderen van leven en levenslust, immers, is het vereren van de dood om zichzelf te conditioneren. Lees het artikel maar.
We zien dit letterlijk terug in ons hedendaags leven. Bij iedereen, en bij àlles, eigenlijk. Alles is omgekeerd! *)
De haat die spreekt uit de daden van ons besturende machthebbers verklaart het destructieve karakter van al hun plannen. Van Fukushima tot CERN, van Haarp tot chemtrails, van glyfosaat tot schaliegas, van vaccinaties tot mammografie; alles is even destructief van aard.
We betalen om te mogen leven en wonen, en onze kinderen krijgen een standaard brainwash-conditionering op school waarna ze zichzelf helemaal kwijt zijn, het gevoel verloren en afgeleerd hebben en niets meer leuk vinden; we kregen er onverschilligheid voor terug.
Over omdraaien gesproken.
Wat is een mens zonder gevoel, anders dan een lege huls zonder enige levenslust?
Dat verklaart in één klap de populariteit van films over vampiers en zombies; de eersten zijn de bloedzuigende machthebbers - die we overigens allemaal nadoen - en de laatsten zijn wij allemaal zelf; lege mensen met lege ogen en lege harten. Leeg van binnen. Zonder eigen visie, zonder wat te zeggen, dus vermoord en bestolen van onze authenticiteit. Ons wezen.
Ons ziel en daarmee ons gevoelsverstand.
-
lees zelf maar:
"Illuminaat Weishaupt, architect van de hedendaagse machtsstructuur", in: cooperatiedevrijemedia.nl/2017/03/illuminaat-weishaupt-architect-van-de-hedendaagse-machtsstructuur
nb: eerder gepubliceerd op ninefornews
*) Chris Hedges noemde dit: "Doctors destroy health, lawyers destroy justice, universities destroy knowledge, governments destroy freedom, the press destroys information, religion destroys morals and our banks destroy the economy"; we veroordelen er op los en niemand blijft gespaard. Dat maakt het behoorlijk onleefbaar en de stemming is dan ook grimmig. Juist in biologische-geitenwollensokken-aluhoedjes-groepen verraadt men elkaar bij het leven. dus men reageert zich af op elkaar, zonder ooit zelf te leven of geleefd te hebben.
Leeftijd versus volwassen gedrag, facebook.com/1296068597169471
--
Hierop vul ik aan:
"De functie van boosheid"**) - in een dialoog - is: anderen lastig vallen. Daarmee wordt boosheid het voertuig om de lasten van de één bij de ander te leggen.
Auwders en leerraar maken effectief gebruik van deze door kerk en staat geïntroduceerde methode van onderdrukking door bezitsdrang.
Wie of wat bezit is, geeft jou impliciet toestemming om ermee te doen wat je wilt, immers. Er is geen overleg, er wordt geen toestemming gevraagd, het gebeurt onvrijwillig. Men verwart en plundert.
Daarmee weerspiegelt men zijn leefomgeving èn verraadt men tegelijkertijd de opzet van de machtswellustelingen achter de schermen, die sinds Adam Weishaupt in 1776 onzichtbaar voor het volk de machthebbers verborgen houdt, door ijdelheid en ethiek te weren om zichzelf zo te conditioneren en zich louter op de macht en de uitbreiding ervan te concentreren.
Een nietsontziend tafereel dat na eeuwen nu zijn hoogtepunt bereikt in die zin, dat het volk in rap tempo bewust wordt en men dus versneld de plannen moet introduceren om de opgebouwde macht niet te zien afbrokkelen. Onbegonnen werk maarr zie dat maar eens uit te leggen aan macht- en bezitslustigen; die overtuig je pas vijf minuten voor hun dood. Dus dienen we daarop aan te sturen, en ons in de tussentijd met onze eigen ontwikkeling bezig te houden en dus rustig af te wachten tot dergelijke figuren vanzelf het loodje leggen.
Wees eerlijk. Zo'n david rockefeller toont na 101 jaar toch beter met een tuintje op z'n buik? Wie is de volgende? Kiss-inger?
Begrijp mij goed. Zieke geesten zijn we liever kwijt dan rijk. We hebben echter te leren. Zij èn wij. Allebei. Moord of geweld is geen oplossing. Dat zie je terug in elke vechtfilm: love will conquer all.
**) boosheid is in essentie het product te noemen van verdriet en onmacht. Bron: fb.com/vaderaarde
--
rj
ps: ik lees jouw antwoorden niet meer als aangekondigd, dus wat ik schrijf komt in mij op als ingeving en deel ik omdat jouw eigen ziel daarom vraagt. Discussieer niet over vorm of randverschijnselen met mij, maar ga voor de inhoud. Anders lul je uit jouw nek en dat is "oude pijn die spreekt", geen gezond verstand.
-
m antwoordt op 22 september 2017 om 20:24 in "omdraaien":
rj,
Ik gaf jouw zoon een vriendelijk, opvoedkundig advies. Iets dat jouw taak of zijn moeders taak is.
Als ik de woorden zou gaan tellen die jij aan de hand daarvan getikt heb, kom ik in de duizenden. Vermoeiend voor jou om te tikken, vermoeiend voor mij om te lezen. Dus lees ik het ook niet. Ik heb namelijk mijn ding te doen.
Mijn advies aan jou: Probeer ook een ding te doen hebben. Als dat lukt zullen ook jouw zoon en dochter trots op je zijn.
Vriendelijke groet,
Maatje
[nb: zie ook hier de oversprong naar iets wat zijn zaak niet is. Hij gaat nergens op in, ontloopt, ontwijkt, negeert, en speelt de autoriteit die alles weet en goedbedoelde adviezen geeft. Zogenaamd. Houding, boven houvast.]
-
ik, 23 september 2017 om 04:25, in "Sorry volstaat... maar jij gaat door; dit is volharding vanuit leedvermaak":
'Sorry' volstaat... maar jij gaat door. Normaliter is het benoemen van wat jij doet genoeg, maar jij verschanst je helemaal in dit gedrag.
Het is mij duidelijk dat jij jouw les voorlopig nog lang niet geleerd hebt.
Jij bent fout geweest; jij toont hierin "slecht menselijk gedrag".
Niet zo'n beetje ook. En je weigert tot inzicht noch tot inkeer te komen. Dan moet je dat weten ook en gaan we door en laat ik je zien waar dit zit.
Jouw ego regeert over jouw daden en daarmee laat je jouw oude pijn spreken. Continu. Zodra iemand er wat van zegt krijgt die de volle laag dus val je iemand opnieuw aan en lastig. Je dumpt jouw lasten dus bij de ander en belast die ander daar dus mee. Dat doe je onzichtbaar maar voelbaar. Alleen ontken je dat.
Ik had even erover gedacht om jouw zus, degene die de verantwoording wèl nam om haar kwaliteit van leven te verbeteren door het boek wel te lezen en naar olof's workshop te gaan, hierin te betrekken door haar op de hoogte te brengen hiervan, van wat jij doet en waar jij (mee) zit, maar tot dusverre is dat niet nodig. Ik heb haar niet nodig om mij achter te verschuilen en de kans bestaat dat jij dat wel doet; bovendien het kan altijd nog; en tenslotte kun jij haar zelf wel een keer op de hoogte brengen en elkaar hierop spiegelen als dat nodig is.
Mogelijk is dat in deze fase niet handig maar werkt het averechts omdat jij en zij dan beiden kinderachtig gaan doen.
Dit is essentieel. Wat jij doet, het verdedigen van wangedrag en het erger maken, getuigt van kinderachtigheid voorbij alle geloofwaardigheid.
Dit is extreem, maatje. Je laat zien dat je van binnen nooit ouder bent geworden dan elf jaar oud. ELF JAAR, maatje. Je bent elf.
Emotioneel gezien.
Wat je doet staat bol van boosheid want zulk volhardend kinderachtig gedrag getuigt altijd van boosheid. Je laat zo zien met welke shit je zit. Dan heb je alle hulp nodig die je kunt krijgen om door dit stukje houvast heen te breken. Want gek genoeg geeft het houvast om de ander, jouw gesprekspartner, aan te vallen en vervolgens GELIJK in de slachtofferrol te duiken; aan jou ligt het niet immers. Sterker nog.
Aan jou ligt helemaal niks. Het ligt allemaal aan een ander. Je verstopt je dus.
Zie in hoe alles veranderd en omgedraaid wordt door jou en wordt gebruikt om de aandacht op jou te richten voor jouw zaak om gehoord te worden??
Alleen heb jij er een ding van gemaakt dat je niet meer los wilt laten. Kinderachtigheid en aanvallen is jouw ding geworden om de aandacht op je te vestigen omdat je die structureel tekort kwam. Als ik met lekker eten aankom wil jij niet en stuur je mij weg. Is nu een aantal keer gebeurd. De dominantie hierin - jij wilt erin gekend worden - gaat voorbij aan de groteske belediging die het is; het is boosheid en pure agressie, dus geen fatsoen of normaal gedrag, maar agressie.
In de loop der jaren heb je mij met regelmaat aangevallen. Ja, aangevallen. Dit laat mijn droom nu zien omdat het relevant is, omdat je er niet mee wenst te stoppen èn omdat voor jou nu de rem eraf is en je mij als zondebok en kop van jut wilt gebruiken.
Jij wel. Ik niet.
Dit gebeurt zonder vraag, zonder overleg, zonder toestemming dus NEE, ik doe niet mee. Niet op die manier. Niet gezellig langskomen en dan van jou een verbaal en geestelijk pak rammel cadeau krijgen, want daar heb ik niet om gevraagd en zal dat nooit doen. Maar zo behandel jij mij wel en dat is niet OK. Het toont enorm veel agressie en daarvan is de grens nu bereikt.
Waarom? Omdat jouw ziel dat zegt. Omdat je nu mag leren daar overheen te groeien. Naar je zelf toe.
Je doet achterlijk maar bent het niet.
Dan moet je jezelf opgraven uit dat ego van je en zorgen dat je een stap maakt.
Je kunt je niet langer achter jouw kinderachtige gedrag verstoppen.
Als vader van jouw dochter kun je haar - met name haar - het leven zuur maken en jij kunt je als vader de autoriteit aanmeten om dit gedoe van jou vol te houden en te legitimeren. Maar zo hoort dat niet. Helemaal niet zelfs.
Je dient jouw gevoel te volgen en dat kun je niet omdat je tjokvol boosheid zit die normaal menselijk gedrag tegenhoudt. Jouw oude pijn zit dat in de weg. Dat weerhoudt je van natuurlijk handelen. Je doet niet natuurlijk, niet authentiek dus.
Erger. Je saboteert in feite jouw eigen leven zo.
Besef de noodzaak van verbetering en van groei naar jezelf voorbij die oude pijn; je saboteert jouw eigen leven. Je werkt jezelf tegen. Hoe dat eruit ziet mag je zelf invullen, maar het laat zich raden. Waarom denk je dat jouw compagnon zo stuurs doet èn wat heeft dat met mij te maken? Je houdt mij weg uit jouw winkel door het op hem te gooien maar dat is een truc. Die kent iedereen. De ander de zondebok maken en je zelf schuldig maken aan het gedrag dat je die ander toekent. Dat heet projectie en dat is een vorm van agressie om zelf buiten schot te blijven en intussen de ander te overladen met jouw boosheid en... jouw verdriet. Jouw lasten, dus. Trucje, dus weer.
Leer hiervan.
Je zit op een dood spoor.
Verander dat
nb: Aan mijn kinderen schreef ik:
Maatje gaat maar door dus nu de fik er in en doorzetten. Ik ben en blijf netjes maar steeds duidelijker.
Dit...is liefdevol iemand de spiegel voorhouden om hem zo te attenderen op karikaturaal gedrag.
Geldt ook voor mamma. Die heb ik jaren lang de spiegel voorgehouden.
Ze wilde echter niet. Dan niet.
Bedenk dat haar overheersende en manipulerende gedrag niet uniek is want iedereen doet zo. Vraag maar rond bij leeftijdgenoten. Serieus.
Doe eens een enquête op school en kijk hoeveel mensen het gedrag van hun ouders zelfs verdedigen. Zo ziek is dat. Letterlijk zijn die mensen ziek. Jullie zijn niet ziek maar gaan naar reguliere scholen om alles nuchter mee te maken. Wow. Dat is niet makkelijk. Ik zal je steunen waar ik kan. En soms is dat door afstand te nemen als jij/jullie onder de plak zitten van je moeder en niet normaal meer kunnen doen.
M antwoordde 23 september 2017 om 09:15:
Teveel tekst . . . .
[nb: hij heeft het vast gelezen maar geeft hiermee duidelijk aan dat dialoog niet gaat en poging tot gesprek zinloos is; hij wil zijn kwaliteit van leven niet verbeteren.
Iets niet willen lezen terwijl elke zin, elk woord en elke letter uit het hart komt en er dus zo ingaat, getuigt bovendien van furieuze boosheid, grenzeloos zelfs, alle fatsoensnormen voorbij. En zo heeft hij zich dan ook gedragen naar mij toe, zonder daarin aanspreekbaar te zijn. Hij ontkent en ontloopt liever.]
-
ik, 23 september 2017 om 09:39, in "Leer het dragen":
Er komt zo'n lading boosheid van jouw mail af dat ik die nu niet wenst te openen.
Zie in dat je vol boosheid zit. Zie in dat je die onderhuids meestuurt. Zie in dat dat zo echt niet kan. IK heb jou niets gedaan.
En toch val je aan. Ziedaar de definitie van extreem gedrag.
De oorsprong: heb ik je geschetst. Jouw ouders. Jouw vader was onbereikbaar en stond jou in de weg en op jouw plaats. En jouw moeder kleineerde jou, bezat en manipuleerde jou.
We hebben allemaal verdriet. Jij. Ik. Iedereen. Nou èn. Leer het dragen, en leg het niet langer bij een ander neer
m, 23 september 2017 om 10:04:
Geen boosheid hier . . .
[nb: Hij wil mij nu op de kast hebben met zo'n über slim, briljant negatief antwoord. Nog meer boosheid, dus. En sadisme om niet tot dialoog te komen maar de ander te willen laten lijden. Wat hem niet lukt want hij krijgt mij never nooit op de kast. Ik hou hem de spiegel voor en meer niet. Toch merk je dat hij die boosheid bij de ander wil dumpen, ongevraagd, als een projectiel. Zie daar het werkwoord "projecteren": aanvallen en de ander jouw lasten willen laten dragen. Boven alles is dit niet volwassen, maar heel kinderachtig. Dat kan iedereen wel inzien.]
-
Hartelijkheid
ik, 23 september 2017 om 13:26, in "Hartelijkheid":Waar is de hartelijkheid? Waar is de vriendschap? Waar is de waarheid?
Zie in dat je me, met dit gedrag, wilt overheersen. Dat heet bezitsdrang. Je hebt geen bezit van jezelf maar probeert een ander er onder te krijgen.
Kwaadaardig gedoe hoor.
De vraag is: ben je gelukkig?
Word je hier gelukkig van?
Nee. Dit is leedvermaak. Sadisme dus. Herken dat in jezelf.
Je weet dat ik gelijk heb want ieder herkent dit. Erkennen is nog een heikel punt. Dus moet de ander stoppen met wat jij doet... Zoek de logica daarin.
-
M, 23 september 2017 om 13:29, in "Hartelijkheid":
Nu bereik je wel het punt dat je mij aan het irriteren bent.
Je lijkt wel een stampvoetend kwaad kind dat zijn gelijk wilt krijgen en niet krijgt. En dat op een "Scientology" manier.
Schrap mij a.j.b. uit jouw contactenlijst. Ter volledigheid voeg ik jouw mailadres aan toe aan de spammail.
[nb: meneer is venijnig en doet geraakt. Hij valt mij aan en ik mag er niets van zeggen. Zelfs niet als ik alleszins keurig en redelijk ben en blijf, draait hij dat om en "dreigt" omdat hij vindt dat het ik hem aan het irriteren ben, zonder een ogenblik te kijken naar zijn eigen aandeel daarin. Moge.]
-
ik, 23 september 2017 om 14:45, in "Hartelijkheid", vanaf een alternatief mailadres:
Geen heer. Geen vriend. Je valt aan, zegt geen sorry en valt opnieuw aan. Een aanvalller dus; zo presenteer jij je.
Kep nog even teruggekeken naar wat jij nu eigenlijk geschreven hebt, om te zien of ik ernaast zit. Zit ik niet. Mijn gevoel bedriegt mij niet. Je valt aan en erger nog, je dumpt ongevraagd, zonder overleg èn zonder toestemming jouw verdriet bij mij.
Het niet erkennen ervan is spreekwoordelijk en typerend oftewel illustreert exact wat jij doet. Je legt, zogenaamd, alles naast je neer en zweeft er riant boven, in jouw ivoren toren.
Schandelijk gedrag. Want jij bent nu degene die vriendschap onmogelijk maakt, problemen onbespreekbaar maakt, jezelf onuitstaanbaar maakt, en vijandschap introduceert.
Jouw leven. Jouw keuze.
Omdraaien mag. Dan moet je niet bij mij zijn.
Maar ik ben er wel als je jouw VERANTWOORDELIJKHEID NEEMT en aanspreekbaar wordt. Het zou je sieren. Maar dat is aan jou.
rj
-
Geweld
Aangezien meneer zich hooghartig en alleswetend en als een aristocratische heer opstelt die bepaalt en beschikt, spreek ik hem daarop aan.ik, 23 september 2017 om 18:09, in "Ondanks Landmarktraining opvallend veel geweld in je communicatie"
Tot slot. Het is niet bepaald geweldloos wat je doet. Ik ervaar wat jij doet als gewelddadig.
En jij maakt het nog erger door opnieuw aan te vallen en mij te wijzen op mijn vermeende verantwoordelijkheid terwijl jij de jouwe geenszins neemt. :-q
Hoe kan iemand jou dan nog vertrouwen?
[ik hou het kort want hij had gedreigd mij in de spammap te zetten en mail dit vanaf een alternatief mailadres zodat het toch binnenkomt]
-
ik, 23 september 2017 om 19:29 in "Je bent TERECHT BOOS... Alleen niet op mij":
Maatje. "TERECHT ben je boos...alleen niet op mij. Ben jouw beste vriend geweest, vol onvoorwaardelijke liefde, waar jij je nu op uitleeft, zo het je uitkomt.
JIJ valt MIJ aan. Niet omgekeerd. Ik benoem slechts wat ik zie. Als dat jou irritatie geeft is dat JOUW irritatie en dat is wat jij nu ontloopt.
Zodra ik jou aanspreek, maak je het nog erger; je rent weg van jezelf, je verstopt je achter woorden en liegt - jazeker - alles bij elkaar...
ROKER..."
schreef deze notitie voor mezelf, getiteld:
"Erg verdrietig | Mijn beste vriend heeft mij verraden. En nu ik hem erop aanspreek is hij gewelddadig en valt hij nog erger aan. Nog meer verraad. [zie de rest bovenaan, het intro-blogje]
-
ik, 25 september 2017 om 13:37, in "Oordelen zonder vragen stellen" (vanaf weer een ander alternatief mailadres):
Wie oordeelt zonder - oprechte ! - vragen te stellen, doet precies na wat KERK ons eeuwenlang voorschotelde. Op het sektarische af, zonder enig onderzoek, blind ver(m)oordelen van een ander en daarmee conformeren aan de groepsmentaliteit is zóóó 19e eeuw... gepasseerd station dus.
't Is tijd voor gezond verstand. 't Is tijd voor warme hartelijkheid.
Laat warmte en liefde de nieuwe religie zijn; laat GEVOEL weer terugkeren in de SAMEN-LEVING, waar kerk dat zo kundig uitgemoord, verboden en verbannen heeft...
-
ik, 25 september 2017 om 14:16, in "the further a society drifts from the truth, the more it will hate those who speak it":
The further a society drifts from the truth, the more it will hate those who speak it.
Plato zei iets soortgelijks, 400 bc; dat we hen bevechten die de waarheid spreken.
Ik had al duidelijk gemaakt dat ik geen blad voor de mond neem. En.. dat mag niet.
Waarheid spreken mag niemand...
-
Overheersen
Aanvulling, van 3 oktober 2017, 9:34 | Mail aan mijn maatje, getiteld: "Overheersen." |
Maatje. Ik heb niet het idee dat ik er goed aan doe de mails van jou te lezen dus dat doe ik ook niet. Je wilt mij overheersen en daar doe ik niet aan mee.
Dat is wat ze uitstralen, oftewel: slecht menselijk gedrag, dus ze gaan ongelezen uit mijn inbox.
Die laatste mail van jou over S ook.
Ingeving: zou het kunnen dat S jou tegen mij opzet? Zou mij niet verbazen namelijk. Veel vrouwen doen dat. Op het sadistische af. Klagen en vol leedvermaak jou de hete kastanjes uit het vuur laten halen. Ik zie haar ervoor aan.
Niet doen. Leen je daar niet voor. Zij heeft haar eigen les te leren en die ontloopt zij nu. Ik heb haar erop gewezen hoe vernederend zij met mannen omgaat (fb.com/1308118419297822) - dat is niet uniek trouwens; veel vrouwen m/v doen dat zo. Jouw ongelezen mail komt daarom op mij over als een correctie. Alsof S van jou is. Eigendom dus. Dat laat jij voelen!
Foutje, gozer...
Heb ik je al eens op gewezen.
Jij bent niet mijn leraar want niet in staat mij op een neutrale, positieve manier te corrigeren dus ik zie daarin opnieuw geen noodzaak om jouw tekst te lezen.
Daartoe vraagt het van je dat je alles opbouwend benadert en tot nu toe voel ik verdacht veel oude pijn in jouw woorden. Dan zit er geen waarheid in maar louter oude pijn die jij laat spreken. Ander woord voor ego. Dan kun jij niemands leraar zijn.
Dat hoort niet zo. Ga liever naar binnen om te leren door de dialoog met jezelf aan te gaan. Dat mist nog. De ander is fout en jij staat (zweeft:) erboven. Dan ben je nog vol boosheid en niet aanspreekbaar. Je saboteert jouw eigen leven zo. Kijk maar. Mij jaag je weg.
En reken maar dat we niet op de oude voet verder kunnen.
Dus nogmaals. Laat geen enkele vrouw je ooit nog tegen een ander opzetten. Zie wat S doet en geef dat aan haar terug. In plaats van haar bode te zijn. Je bent geen hoer. Er zit haat in wat zij doet. Mannen-haat. Leer dat herkennen.
Normaal gesproken heb ik niets aan een excuus maar jij dient er nodig één te maken. Niet eens aan mij zozeer maar aan mijn zoon. Je sloeg de plank gigantisch mis bij hem en dat zal hij nooit vergeten.
Als jij met mensen verder wilt dan siert het je om te laten zien dat je er naast zat. Jij krijgt 'sorry' niet over jouw lippen naar mij toe maar dat zou wel eens een keer nuttig zijn om de lucht te klaren want je deed het goed verkeerd. Al jaren eigenlijk zit je mij dwars en lul je over alles heen zodra ik er iets over zeg, zonder ooit verantwoording te nemen voor wat jij zelf doet. Komt erg kinderachtig over. En... overheersend.
--
rj
blog over Overheersen: fb.com/1308175089292155
blog: hoe hou je het vol - over enkele winkeliers die eerst hun shit bij mij neerleggen en vervolgens stellen dat ik er niet meer welkom ben: fb.com/1307589292684068
[gepubliceerd: facebook.com/HetLichaamLiegtNooit/posts/1309636125812718]
-
uit: http://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/06/waarzeggen-wordt-niet-geaccepteerd.html
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderen