woensdag 31 december 2014

De boodschap van 2014

Terwijl de vrolijke oorlogsgeluiden van vuurwerk onze woonkamers binnendenderen, is dit een bericht aan iedereen en vooral aan alle ouders; zij die een verantwoordelijke rol hebben. 

Kijk eens hoe we ons druk maken over helemaal niets. 

Zie jij het ook? Elke dag rennen. Elke dag “moeten-dingen.” Overal moet je “op tijd” zijn en “hard werken”. In deze prestatiemaatschappij hebben we geleerd te presteren vanwege schaarste en ons verstand te gebruiken en ons uiterste best te doen en dus geef je alles wat je hebt alsof de wereld er vanaf hangt.

Intussen is ruimschoots bewezen dat zo'n systeem niet werkt en behalve antiek ook failliet is. 

“Maar hoe dan wèl?”


Het ontbreken van een alternatief oftewel kennis mag NOOIT een reden zijn om bij het oude te blijven. Dan dien je op onderzoek uit te gaan. Zelf Zoeken dus. 

En toch... de eerste stap is beseffen dat het mis is. De tweede is willen zoeken. Je moet zoeken en daar is de WIL voor nodig immers. 

Schaarste bestaat niet. Het is een verzonnen principe om ons bezig te houden en heet eigenlijk “Verdeel en Heers”. Dus jij moet conformeren anders pakken we je aan. Dus jij wordt op school 12 jaar lang gedrild tot je een wezenloos stuk vreten bent en je verraadt iedereen die afwijkt van de geconditioneerde norm.

Conditionering van de mens hoort niet. 
Conformeren van de mens hoort niet; hooguit aan jezelf. 

Protest om gehoord te willen worden


Luister maar naar al die geluiden, buiten op straat. Mensen willen letterlijk gehoord worden. Al die voortijdige knallen (nog zes uur voor middernacht immers) hebben een betekenis. Vandalisme ook. Schreeuwen op straat ook. Het is allemaal een vorm van protest

Hou duidelijk wil je het hebben? ++


Meerleeslinks zat, ik schreef er genoeg over: 



Corrigeerbaar gedrag | de verwoestende werking van emotionele kou | aanleiding, oorzaak en gevolg op ‘n rij - dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/03/corrigeerbaar-gedrag.html

Voornemen: niet meer ALLES OMDRAAIEN

“Alsof jij de wijsheid in pacht hebt”


Soms klagen mensen over mijn werk oftewel mijn uitspraken. Dat mag. Maar kijk waarom. Jij kunt jezelf hooghartig neerzetten en mijn werk arrogant noemen. 


Dat is niet waar dit om gaat; dan herken je Liefde niet wanneer het voor je staat èn gebruik je jouw talenten niet positief.

Een ingeving komt recht uit het hart, recht uit ons Wezen, recht uit de ziel - en komt van de Schepper zelf - waar anders? Wat kan daar ooit hooghartig aan zijn? 

Hooghartig of arro is juist degene die zoveel moois moedwillig wil vernietigen. Tegen beter weten in!

Dat is exact het grootste probleem van ons mensen anno NU en hebben we achter ons, in 2014, achter te laten. 

Wat mij mensen doen is alles omdraaien en ons Verstand boven ons Gevoel plaatsen. Maar zo IS het niet. Dat maken wij mensen ervan. 

Je ziet nu zelf hoe schadelijk zulk gedrag is. 
Alles omdraaien
Pas op voor die valkuil. Het siert geen mens.

Ga voor waarheid. Durf de spieghel aan... Je  snapt nu gelijk waarom zo'n ding vroeger Spieg-HEL heette.


Meerleeslink: 

The day after: EHBH op Nieuwjaarsdag

Let's party; let's crash. What goes up, must come down.”

Zet jij en ieder ander de boel op stelten met Oud en Nieuw? Of ga je dat juist “gezellig ingetogen” met vrienden vieren? En crash je onherroepelijk de dag erna, op je vrije Nieuwjaarsdag? 

Dan is dit EHBH-pakket iets voor jou. Kost je niks méér dan je anders zou uitgeven aan nutteloze rommel, snaai of alcohol, dus gaat er even voor zitten. 

DHL: de Digi-Hot Line


Het EHBH-pakket bestaat uit een pak tissues, een goeie reep rauwe chocola (zelf aan te schaffen, liefst bio), een pak “do-it-yourself brownie bakmix” als back-up, een pak reserve zakdoeken voor ongenodigd bezoek of voor jezelf èn... deze Digi Hot-Line om al je bagger en frustratie in één zwaai te kunnen dumpen bij een ander - die er ook niets mee doet verder. Onder het mom van: opgeruimd staat netjes; verwerken en doorspoelen die hap. 

EHBH


De behoefte aan Eerste Hulp Bij Hartzeer is ontstaan in mijn - en ieders - eigen jeug'. Immers, ik had iemand nodig die mij kon bevestigen dat ik niet gek als een blaffende kanarie was maar de wereld zich wel zo gedroeg: los en totaal bij zichzelf vandaan en dus per definitie gestoord gedrag vertonend van hier tot Tokyo. Letterlijk, van hier tot Tokyo. Kijk naar Fuck-O-Shima. Beetje bummer. Doe daar het licht uit en de zee neemt het over; je kunt er een boek bij lezen.

Digi Kots Bakje


Omdat een hele planeet weg is bij zichzelf en dus geen enkel referentiekader meer heeft om te weten wat recht is en wat krom, besloot de redactie achter Het Lichaam Liegt Nooit om een Digi Hot Line als Digi Kots Bakje te introduceren voor De Volgende Dag/The Day After. Een soort Morning After Pil voor wanneer ieder zich realiseert: “Waar ben ik aan begonnen; wéér een heel nieuw jaar...”

Staande Bij


Onze redactie is en blijft stand by (staande bij). Misschien gaan we om beurten even bij de buren loeren, in het riante bedrijfspand hiernaast wordt een feestje gebouwd door de nieuwe eigenaar, zo vernamen we net. Iedere buur welkom. Da's goed genoeg voor ons. 

Dus kan dit EHBH-event van start, met Troost en Cake. Voor de Crash en Ontgoocheling nà Oud&Nieuw, wanneer iedereen zich bewust wordt van z'n eigen ellende, misère en ander hartzeer. Want EHBH staat voor Eerste Hulp Bij Hartzeer, die heb je inmiddels. 
Een digi uithuil-, troost- en steun-plek op uitge-feest-boek. Geen gat in de markt, wel in de begroting.

Het verdrietige Waarom achter dit initiatief


Anekdote van onze redacteur: Ik liep ooit (honderd jaar geleden) door Alkmaar na een feest en voelde me alleen en nieuwsgierig naar de rosse buurt in hartje Alkmaar. Ik liep er doorheen in mijn pak en warme mantel en wat mij opviel was dat er een vrouw via haar lichamelijke reactie dwars door de vijftig gulden-ruit leek te spreken van ongeloof: “Hùùùùùh?! Zó'n knappe man? Wat doet-ie híer??!”

Ik had nooit die eigendunk van mijzelf. En mijn spirit - oftewel de blokkade daarop - zorgde steevast voor een flink portie ongeluk en tegenwerking. Ik had vaak de mooiste gesprekken maar kon nooit iemand zover krijgen met mij de lakens te delen. Wat dat met een mens doet gaat verder dan frustratie; het geeft het idee “Ik ben nergens goed voor.” Dóórzoeken dus. 

Mijn moeder - zij die zich nog altijd hult in een Toren van Ivoor - heeft mij nooit gecomplimenteerd; ze wilde geen “over het paard getild kind” opkweken en dat resulteerde in precies het omgekeerde. Een angstige angsthaas zonder eigen-waarde, zelf-liefde of zelfs een spoortje zelf-vertrouwen die altijd “zijn best” moest doen. Waarvoor weet niemand. Nog steeds niet trouwens. Hoe harder je werkt, des te minder tevredenheid namelijk. Rare grafiek. Nooit begrepen. 

Alléén: niemand is alleen


Hoe dan ook; Kerst of Oud en Nieuw in mijn eentje vieren was destijds ondenkbaar. Dat ging niet. Werd je doodongelukkig van. Van het idee alléén al. Door de confrontatie met jezelf. 

Nu weet ik niet beter en wil ik niet anders. Ik heb genoeg aan mezelf en vermaak me toch wel. Ik heb weinig behoefte aan iets exotisch maar altijd lekker eten in huis; kijk geen TV als afleiding of middel om me niet ongelukkig te voelen want dat (ongelukkig) ben ik niet en die niks-programma's kunnen me gestolen worden; kortom ik heb niets nodig van buiten mezelf om mezelf te plezieren en in opperste tevredenheid in mijn eigen biotoop rond te scharrelen. 
Hooguit interactie met anderen om mijn nieuwe speeltje, de zieldialoog, tot in perfectie te leren beheersen en dagelijks te oefenen en har-t en grondig bij te leren. Dat is de kers op de taart en de prik in de limonade en zulk moois komt in vele vormen. 

Dat waren mijn mijmeringen zojuist. Want niemand is alleen. Je hebt altijd je-zelf nog. Het zou een blog kunnen zijn. Misschien is dit al een blog. Nu is het iig een Event geworden. Een echte EHBH met Digi Hot-Line!

Care? Share! (kost niks) [facebook.com/events/371713349620690]

zondag 28 december 2014

De grootste Zonde die we elkaar kunnen aandoen

De grootste Zonde die we elkaar kunnen aandoen is elkaar met gods woord - en andere “goede bedoelingen” - regelrecht de hersens inslaan onder het mom van liefde of waarheid.

Dat is (niets anders dan) “verdeel en heers” in de praktijk.

Zó hou je een wel-opgevoed volk lam. Vleugellam. En anders wel lam van de drank want dat gaat er ook wel in.

We hebben dus met gelijkgeTEMden te maken en niet alleen met gelijkgestemden.

Dit is de staat van Zijn, Anno Nu, van het vooruitstrevende Nederlandse volk.

We houden liever elkaar klein dan iets constructiefs te doen met onze onvrede. En wij zijn zó getraind (of geconformeerd of gedrild) dat we daar steeds opnieuw intrappen. Dag in, dag uit. Elke keer weer.



Vraag je jezelf niets af?


Waarom vraagt niemand zich openlijk af: “Hoe ontsnap ik uit deze klerezooi?” Waarom leggen we het allemaal bij een ander neer en liefst de dichtstbijzijnde die er niets mee te maken heeft? Dat is dan toch kleinzieligheid?



De grootste Zonde


Dus... wat we nodig hebben, is dan toch Groot-Zieligheid? Oftewel: Volwassen Gedrag. Daar lijkt een schrijnend tekort aan te zijn.
Dát... is de Zonde.
Niets anders.

Maai dus geen hoofden-boven-het-maaiveld meer af. Dat is “Verdeel en Heers”. Basta ermee. Zorg dat je zelf jouw koppie uitsteekt en dat je jouw verantwoordelijkheid neemt door te gaan stáán voor wie en wat je bent. Een mens. Geen hond.



Toelichting


Zolang we elkaar nog te lijf gaan over meningsverschillen, gebaseerd op het credo “Voldoe aan de regels!!”, ons via overlevering bijgebracht door de kerk over Zonde en He(me)l
(ja echt, het leeft in ALLE mensen, kijk maar om je heen; één misstap en je wordt gegrepen en zowat gelyncht)
...kunnen we niet of nauwelijks tot elkaar komen in echte, wezenlijke, verbinding.

Pak jouw demonen aan en doe dat zelf. Dat is jóuw verantwoording. Val er geen anderen mee lastig. Dat getuigt van onkunde en passiviteit om constructief in het leven te staan. Conformeren oftewel africhten doe je met een hond. Niet met een mens. Laat dat dus een les zijn voor jou en voor ons allemaal. 


Dit... is Aquarius. Tijdperk van Grote Veranderingen. De Waterdrager. Water staat symbool voor vrijheid. Wat je laat zien zijn de laatste stuiptrekkingen voor de overgang naar een ander tijdperk. Eentje van Harmonie en Samen-Leven. Wat sommigen nu nog laten zien heeft meer weg van Middeleeuws wapengekletter en oergebrul. Stoer maar heeft niets om het lijf. Geen body. Geen fundament. Helemaal niets dus.

Ga naar binnen. Daar zit je innerlijke kracht. Te wachten op contact.

Wie daar bang voor is heeft daar goed recht toe. Het is eng om los te laten wat je altijd vertrouwd hebt tegen beter weten in. Schijn-zekerheid en schijn-veiligheid dus eigenlijk. Dat wat we geleerd hebben verkiezen we boven Waarheid van binnenuit en slaan elkaar ermee de hersens in.
Is dat bevredigend? Vervullend? Bemoedigend?

Nooit. Je haalt geen plezier uit een ander kleineren. Dat is ego en die heeft nooit genoeg. Stop met voeden dus en voed je-zelf. Zelf is ziel. Ander woord voor intuïtie. Ander woord voor hart.

Da's moeilijk want dat gaat niet met spierkracht of gespierd taalgebruik. Maar is wel nodig. Want het is het enige werkelijk krachtige en bovendien onsterfelijke: je raakt het nooit kwijt. Spierkracht wel. Dat neemt altijd af zodra je uitgeput bent.

Wees geen naprater van anderen; van kerk of ouders of school of andere opvoeders. Wees origineel. Wees... je-zelf.
[bron "toelichting": facebook.com/HetLichaamLiegtNooit/posts/648671958575808]



Meerleeslinks


“Mensen infecteren anderen met hun energie en dus met hun behoefte en intentie en tekorten en rekenen vervolgens genadeloos met ze af zodra ze daarin geconfronteerd worden” | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/12/blindheid-en-hoe-wij-anderen-infecteren.html
en
dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/07/wees-origineel.html


[582 woorden]

zaterdag 27 december 2014

Bagage | open gesprek tussen vader en dochter

“Jongens, thee?”
-Jaaa!
“OK... pauze! Komen jullie erbij?”
Kids leggen de Wii neer en komen erbij. Ik zit al aan tafel kaarsjes te voeren met restanten van andere kaarsjes zodat ze langer branden en leg ze uit wat ik aan het doen ben.

Dochter schuift aan tuinzijde aan tafel. Haar schaduw valt over mij heen aan terwijl ik met de kaarsjes bezig ben en naar beneden gericht. Haar schaduw ontneemt mijn zicht en voelt hinderlijk aan. Ik wil er wat van zeggen en iets belet mij. Een ingeving. Een boodschap dus.

Zonder op te kijken zeg ik haar: “Ben je ontevreden?”



Protest


Na een korte aarzeling volgt er een gerekte “ja” - bang om op dr kop te krijgen. Ik benoem wat ik merk: ze is bang om op dr kop te krijgen en dat is bij haar tot strategie verworden. De “arme ik” die de aandacht voor misstanden vraagt op indirecte wijze. Ze laat mij voelen immers wat er schort of beter dát er iets schort maar niet wát. Ik nodig haar uit om zich uit te spreken en dat gaat niet gelijk, de inweektijd is enorm.

Ik blijf haar voeren door rustig te vertellen dat wij mensen onze lasten vaak bij een ander neerleggen. Ik vertel haar hoe mensen elkaar dingen laten voelen. Ik vertel haar hoe dat vroeger toe ging, in hechte gemeenschappen, in dorpen dus, waar de mensen onder de plak van de kerk zaten en elkaar danig lieten voelen wanneer iemand bij een ander gedrag bespeurde “dat niet hoorde”. Ik had zulke buren vroeger. Ze waren niet slecht of on-aardig maar zwaar kerkelijk en hielden alles in de gaten en spraken schande van alles wat je deed. Hun heg leek ogen te hebben. Ik vertelde dat dat eigenlijk terreur is en niet positief omdat het onduidelijk is en we ons eigenlijk horen uit te spreken en elkaar duidelijk maken wat we willen en bedoelen - het woord DOEL zit erin immers.

Ik suggereer dat ze opstaat en naar elders verplaatst en hoor mezelf gelijk daarbij zeggen: “Ga maar heen en weer lopen”; eens kijken of er iets in beweging komt. Dat is een praktisch en positief idee, want ze kwam (er) niet vooruit en nu letterlijk wel, en bovendien zit ze mij nu niet langer in de weg met haar vastzittende energie. Ik draai mij naar de computer om ergens op te klikken en ze zet zich uiteindelijk neer op de vensterbank naast mij en spreekt haar ontevredenheid nu preciezer uit: ze heeft honger.
Bij haar moet je altijd doorvragen dus dat doe ik.
“Wat zou je dan willen?”


Ze antwoordt en ik voelde 'm aankomen: “Chocoladenootjes en brownietaart.” Ik was al van plan om die bij te kopen. De vorige zelfbakbrownietaart met eivervanger, speltmelk en olijfolie was een succes en in twee dagen verslonden, precies tijdens de kerstdagen en inmiddels zijn de winkels weer open.

Ik was nog niet tevreden met haar antwoord. Dit is nog geen uit-spreken. Er zat méér onder. Dus ik stelde:
“Waarom ga je die niet halen, op je fiets, het is droog, dan geef ik je 3 euro en ga je die zelf kopen.” Mispoes
, dat wilde ze natuurlijk niet. 
Dus nodigde ik haar opnieuw uit om precies te zeggen wat ze wilde. Dat kon ze niet zei ze.
Ik stond op en liep de keuken in en ging mijn eigen ding doen oftewel nu kwam ik in beweging. Ik rommelde wat en de woorden kwamen vrijwel onmiddellijk. Het besef dat zich openbaarde luidde: “
Ze wil dat ik het voor haar doe omdat ik dan voor haar zorg.” Dat was boodschap dus.

Boodschap


“Jij wilt dat er voor je wordt gezorgd omdat (jij vindt dat) er te weinig voor je gezorgd is.” Ik check bij haar. Ze beaamt. In de keuken lijkt de afstand groter maar de verbinding sterker. Ze verstaat mij woordelijk en de boodschap ook.

“Nu komt het. Dat is jouw last. Een last is bagage, iets dat je je hele verdere leven te dragen hebt en bij jou hoort. Ik heb ook last. Bagage dus. Je broer ook. En je moeder ook - dat weet je; ze laat dat vaak merken en dat hoort niet. Dan voel je dat dat zo niet hoort. Daaraan kun je zien hoe we dat zelf te dragen hebben omdat dat onze eigen bagage is en niet die van een ander. En je ziet ook wat er gebeurt wanneer iemand dat een ander laat merken. Dat voelt raar en niet terecht want jij kunt er niets aan doen dat die ander bagage heeft en je kunt het ook niet oplossen voor die ander.”
Nu zij.
“Hoe is dit voor je?”
-Het klopt.
“Wat doet het met je?”
-Voelt fijn
“Waarom?” Ik besef dat ik preciezer moet zijn;
 Doet het je lichter maken?”
-Ja.

Ik wacht op de volgende ingeving. “Je had pijn en liep ervoor weg. Dat doet ieder mens omdat we niet geleerd hebben wat pijn betekent. Pijn is geen pijn, het bestaat niet. Je bent er bang voor maar pijn is de manier waarop de ziel onze aandacht vraagt en pijn bestaat niet zolang je er maar induikt zodat er een boodschap vrij komt.
Nu je IN de pijn duikt kan de boodschap zich ontvouwen en is de pijn weg.
En die boodschap heb je nu want die heb ik je net verteld.”

Zie je hoe dat werkt? Ik herhaal het voor haar. De pijn is een signaal om de boodschap te pakken. Zodra je die hebt is de pijn niet meer belangrijk en gaat weg.


De les


“Dit had je te leren. Je hebt jouw last zelf te dragen. Dat is 'op eigen benen' staan. Dat zeggen we meestal tegen iemand van 18 die van school gaat en op kamers en zo maar dan ben je te laat, je moet veel eerder beginnen anders red je dat niet op je achttiende. Jij bent nu 9 en een half en leert dit nu al. Ik probeer dit uit te leggen aan mensen die 30x zo oud zijn als jij. Als jij dit nu leert... loop je dus op anderen voor. Zie je?”

Naschrift en Clausule


Nu de “do try this at home. Het ziet er zo makkelijk uit maar in de praktijk zo onbereikbaar voor hen die zelf nog vol emotionele en/of andere blokkade zitten. Die hebben we te transformeren. Als wij daar niet aan beginnen, geven we al onze (aangeleerde) shit door aan kinderen die via luid of stil protest laten merken dat er niets van klopt van wat wij doen. Luister dus naar alle signalen. Via ons gevoel, via kinderen, via anderen. 

“Wanneer je God niet ontmoet in de eerstvolgende persoon die je ontmoet, stop dan maar met zoeken” stelde Gandhi. Onze ziel geeft ons alle input om ons gelukkig te voelen en gezond en vitaal door het leven te gaan. We doen nu collectief het omgekeerde ervan door ons Verstand de baas te laten zijn over het Gevoel oftewel onze intuïtie. Zie wat het brengt. Word je bewust van wat er gebeurt. Dát is stap één. 

Nog iets. Door te luisteren naar wat kinderen werkelijk zeggen krijg je verbinding en gelijkwaardigheid. En brengt onverwachte geneugten. Als ik hulp vraag bij een splinter rennen er twee kindjes naar mij toe om me bij te staan. Hoe hartverwarmend is dat...?++


Meerleeslinks: 


“Wat wij mensen doen en waarom | verband tussen Tekort. Behoefte. Intentie. Zucht naar Geluk. Levenslust. En werkelijke rijkdom” 

Update 7 december 2017 | 

Dit is nog maar het topje geweest van de ijsberg - met de nadruk op ijs. Kou, dus.
Dit meiske laat zien met het ongenoegen van haar moeder te lopen en vroeg er, terecht, de aandacht voor. In feite had ik de spijker al op z'n kop geslagen [met: "En je moeder ook - dat weet je; ze laat dat vaak merken en dat hoort niet. Dan voel je dat dat zo niet hoort. Daaraan kun je zien hoe we dat zelf te dragen hebben omdat dat onze eigen bagage is en niet die van een ander. En je ziet ook wat er gebeurt wanneer iemand dat een ander laat merken. Dat voelt raar en niet terecht want jij kunt er niets aan doen dat die ander bagage heeft en je kunt het ook niet oplossen voor die ander."].
Echter, inmiddels zijn we drie jaar verder en zie ik steeds duidelijker in, dat het kind...
1. de lasten van haar moeder te dragen heeft gekregen
2. tegen haar vader wordt opgezet
en nu dus "last" heeft van de lasten die niet van haar zijn. Het is dus niet haar eigen bagage - maar dat wordt er wel van gemaakt, als we niet uitkijken.
De boodschap was voor haar echter duidelijk genoeg en inmiddels is ze drie jaar ouder en hebben we uitvoeriger gesproken over dit fenomeen wat ieder lastig valt. Een vervolg is in de maak;
zie : 

donderdag 25 december 2014

Kerst wens

toch nog 920 woorden |
Fijn hè. Kerstmis. Eindelijk een paar vrije dagen, midden in de winterse zonnewende. Geniet ervan. 

Het belang hiervan wordt je gelijk duidelijk als je naar buiten stapt -tussen de buien door- en de vrolijke wolken ziet dansen; zoiets moois laadt ons op.

Er is veel over dit moment te zeggen en dat doe ik nu ook.

Winter is traditioneel een periode die uitnodigt tot introspectie; “naar binnen gaan” dus. Letterlijk en figuurlijk. Naar jezelf en ook gezamenlijk, wanneer je daaraan toe bent.  



Functionele boosheid over frustratie


Kreeg een vroege mail over “hoe om te gaan met kinderen” en hoe kinderen stil of luid protest laten zien tegen onnodig verbaal geweld en denk aan mijn eigen kinderen en hoe fijn ze het hebben. We vielen gister samen in slaap na een leuke tekenfilm. Ik althans. Temidden van twee warme kinderlijfjes. Dr zijn hier geen regels anders dan wat van binnen komt. Dus daar wachten we op en tot die tijd zeuren we niet over dingen die er niet toe doen. Hier luisteren we naar elkaar en stellen vragen, vanuit belangstelling. Ruimte dus. En we geven elkaar op de kop als we bij onszelf wegschieten en zeggen dan: “Maak even een wandeling  om bij jezelf terug te komen. Tot straks.” Zo leven is een uitnodiging om te verbinden met het zelf en anderen.

Het is nog vroeg, ik open de voordeur. Wát een mooie lucht, ik speur zon. De eerste verdwaasd langslopende passanten melden zich. Mensen die zich al in hun auto hebben gehesen passeren mij, onwillig. Twee joggers strompelen voorbij, een echtpaar met weinig techniek -ze lijken vooruit te vallen- maar wisselen rustig wat woorden uit en dat komt goed over. We groeten.

Terug binnen overvalt mij hoe heel Nederland inmiddels denkt aan z'n partner of het gemis eraan en wil graag van bil, of is net geweest, of moet nog. Of wil opnieuw. Maja, de kinderen hè. Maja, uitslapen hè. Maja, of welke andere redenen van “nu even niet” dan ook. Hoe dan ook kan het opvallend tegenvallen. Het gaat niet om bil, zeker niet van een ander. Het gaat om introspectie; het “bij jezelf zijn” - dus om wezenlijk contact met je-zelf te maken. Met jouw eigen wezen dus. Dat we daar een ander voor nodig hebben geeft aan dat we “het” -levensgeluk- consequent buiten onszelf zoeken. Kan nogal een teleurstelling opleveren, dat weet je. Dan helpt wellicht een wandeling om op je zelf te zijn en jezelf te hervinden.

Zit duidelijk nog met de naweeën van die email. De frustratie van dat gezin speelt mij parten; de behoeften worden niet gezien. Ik voel boosheid over die frustratie. Functionele boosheid want het wijst mij ergens op:


“We hebben vaak iets in ons hoofd waaraan een ánder moet voldoen”

“We hebben vaak iets in ons hoofd waaraan een ánder moet voldoen”, valt mij in. Dan is er geen ruimte voor wat de ander wil; de be-leving van de ander, de behoefte van een ander wordt niet begrepen en zelfs volledig gemist. Zie je hoe erg dat is? Eigenlijk een vorm van geweld aandoen.

Mooi inzicht toch? Laat dat gerust tijdens kerstmis te voorschijn komen. Een beter moment voor introspectie kan toch niet?



Kerst-missss


Kerstmis heet de mis van Christ' oftewel God's zoon's geboorte maar blijkt ook stomtoevallig een perfecte verwoording van de astrologie te zijn geweest van dat ene moment, tweeduizend jaar geleden. Geen wonder, dat Wijzen Uit het Oosten-verhaal moet ergens op gebaseerd zijn. Mensen verzinnen niet zo heel veel zelf maar vervormen graag een boodschap uit eigen belang. (Las dit ooit, weet niet meer waar; misschien vind jij er de link wel bij)

Het wachten is op het gelui van kerkklokken om dat verneukte concept kracht bij te zetten. En ja hoor. Half tien de eerste. Ik zucht.

Wanneer de eerste kerkklokken hardnekkig worden afgetrokken bespeurde ik melancholie; boosheid; ongedurigheid. Ik moest naar buiten en liep richting rivier om mezelf uit te laten en daarmee ruimte te geven aan deze ingevingen. Op een steiger word ik direct omringd door talloze vliegbeesten. Ze maken allemaal contact. Twee zwanen komen tot vlakbij en sissen me wat toe. Alles roept: “Hebbi eten bij je?”

Introspectie doe je niet in een kerk. Introspectie is een persoonlijke aangelegenheid en die doe je zelf. Een kerk brengt geen hoop; kerk brengt niets anders dan verwarring. Verdeel en heers en geef-me-je-geld. En hun volgelingen willen je overtuigen met hun eigen onvermogen om niet op eigen benen te staan en slaan je met hun onzinnige gedachtenkronkels tot bloedens toe om de oren.

Ben er goed kwaad over. Over wat ik zie en voel van het collectief. Is het de domheid of manipuleerbaarheid van mensen of de slechtheid van kerken? Ik besluit dat het het tijdperk is geweest en dat we er nu weer van terug te komen hebben.
De rivier met de blauwe lucht doet wonderen. De dialoog ook. Ik kom tot bedaren. Mijn kouwe vingers herinneren mij aan mijn nog lege lichaam, ik loop terug en maak croissantjes klaar met olijfolie en ander lekkers voor mijn kinderen en ze reageren verheugd in blijde afwachting.

Met die kerk en z'n eeuwenlange wurggreep ben ik nog niet klaar. Immers, jij ook niet. Iedereen zit onder de plak ervan omdat sindsdien niemand meer stabiel bij zichzelf is en als een kip-zonder-kop in de rondte rent en z'n wensen en ongenoegen bij anderen legt. Werk genoeg nog, de komende honderd jaar nog wel wellicht. Maar misschien kan het ook in tien. Maak ik het allemaal ook nog mee. De ommekeer. Kan niet wachten.++

maandag 22 december 2014

Wat maakt geniaal

“Hoe kan de ene mens genialer zijn dan de andere, wanneer beiden hun ideeën krijgen via influistering?

Er is geen strijd. Er is alleen samenwerking en de innerlijke drang daartoe.

Ieder krijgt z'n specialiteit zodat mensen verschillende stukken van de puzzel kunnen oplossen. 

Dát inzien, is pas geniaal.”

-

“The intuitive mind is a sacred gift and the rational mind is a faithful servant. We have created a society that honors the servant and has forgotton the gift.” ~Einstein

Waarom democratie niet werkt & hoe dat constructiever kan

Waarom democratie niet werkt


Ten eerste is democratie als een uitgeholde boomstam vol mensen in een snel stromende rivier. Allen zitten te peddelen en wat ze ook doen, ze gaan in de richting van de stroom. Ze kunnen een tikje naar links of naar rechts uitwijken maar hebben de algemene richting niet voor het zeggen; ze missen de 'motor' om tegen de stroom in te gaan.


Wanneer iemand met een verdomd goede ingeving komt en dit moet door de ambtelijke molen die democratie heet... treedt er een eigen en besloten krachtenveld in werking met een achterban die partijbestuur heet en gaat dit ten koste van het plan en gaat bovendien de ondernemerslust en levenslust eraan van degene die het plan indiende.


Daarom gaan steeds meer mensen hun eigen weg en zelf tot uitvoering over van hun eigen plan.*)


Bestuurlijk gezien is zoiets een draak. Er zit veel achterkamertjespolitiek en geheimhouding in de weg van transparante besluitvorming vol gezond verstand.


Daar was Pim Fortuyn wars van. Daarom moest hij dood. JP Balken-zonder-ende zei het zelf: “De democratie kwam in gevaar.”*)


Schrik je? Hij zei het anders maar bedoelde dit wel. Zoveel jaar na dato (6 mei 2002) valt me de werkelijke betekenis in van zijn woorden “de democratie mag niet in gevaar komen.”

Het was andersom wat hij bedoelde, deze slang. JP deed voorkomen alsof (hij vreesde en dat) de moord op Pim de democratie niet in gevaar mocht brengen.


Oftewel het konkelefoezen en zoethouden en het verdelen van de taart tot een smakeloze mix. Daar wilde Pim mee afrekenen. Er werd echter met hèm afgerekend.



Hetzelfde bij JFK. Deze president wilde openheid en sprak de beroemde woorden: “Het woord geheim in een vrije samenleving is 'repugnant'; weerzinwekkend” - zo begon hij zijn veel geciteerde speach *).


Hoe dan wel...?


Stel; je kiest een koning of president die als een Wijze Salomon of als een Gandhi zich bezighoudt met het wel en wee van het volk en zich bij iedere beslissing afvraagt: 
1. Klopt het idee?
2. Klopt het moment?
3. Klopt de uitvoering?
Dat zou helpen...
Vroeger liet een koning zich door wijzen omringen die een droom moesten krijgen. Kregen allen dezelfde droom dan kon het plan doorgaan.


Maar we hebben toch een koning?


We hebben een koning maar die fungeert niet. Hij regeert niet, heeft geen raadslieden die hij kan raadplegen alvorens beslissingen ten bate van het volk te nemen en gebruikt de “Kamer” of het lagerhuis niet om goede suggesties te filteren en te laten uitvoeren. In plaats ervan is het tot een complexe molen gesmeed waarin besluitvorming onzichtbaar is gemaakt en niemand invloed lijkt te kunnen uitoefenen; tenzij je lobby'ist bent van een groot internationaal opererend bedrijf. Geheime afspraken van multi's met onze belastingdienst voor legale belastingontduiking getuigen hiervan.


Foute boel dus, want het werkt niet. Het is niet op constructieve en integere fundamenten gebouwd. De mensen zijn alleen bezig met zelfverrijking en laten het volk vallen. Tijd voor het volk om dat in te zien, te beseffen waar de macht nu eigenlijk ligt en z'n regering te laten vallen en het zelf uit te maken. De Staat der Nederlanden is tot één van onze grootste vijanden geworden.



De grootste vijand is KOU


Wie zonder gevoel regeert, regeert harteloos en dus koud. Kou komt uit het verstand, warmte uit het hart of eigenlijk uit onze ziel. Zo iemand gaat voor geld macht en ego en dient terug naar school te gaan voor grondige mentale revalidatie. Ophoepelen. Weg ermee. Tis niet constructief. 

De enige die een land zou mogen besturen is iemand die zijn hart laat spreken oftewel de ziel oftewel de Schepper zelf - want zo werkt dat. Alleen dan vertoont iemand authentiek gedrag en wordt dat gelijk door een volk begrepen en gedragen. Hoe dat werkt is onbegrijpelijk voor ons mensen en niet onze zaak. Wel is het zaak de ziel te laten spreken. Zoals zojuist gebeurd is. Om half vijf in de morgen++

Bronnen-*)



* Pim Fortuyn Moordcomplot - Volledige Documentaire BNN: youtu.be/65kAUGWM6cw

* Secrecy is Repugnant (1961 Speech): youtu.be/Gpmi7dBet0c


* Eigen plan uitvoeren en een eigen lemen woning bouwen: vimeo.com/112833731

* Workers of the world... Relax! youtu.be/Ie5zO-mF31M

* Wikipedia vermeldt deze Trivia: “Een onderzoek van Interview-NSS uit 2007 wees uit dat 5 jaar na de dood van Pim Fortuyn een kwart van de bevolking nog op hem zou stemmen als hij nog in leven zou zijn, meer dan 40% vond dat de politiek 'een nieuwe Fortuyn' nodig had. Uit het onderzoek bleek verder dat hij gezien werd als een goed redenaar (57%), iemand met het vermogen om onlustgevoelens stem te geven (37%), relnicht (15%), vreemdelingenhater (10%) en ruziemaker (10%)

zondag 21 december 2014

Open brief aan de koning | oprecht verzoek uit het hart

1141 woorden
Majesteit

Ik wil het met u hebben over uw uitkering.

Uitkering
Gelijk ter zake: zullen we delen? Ik heb géén uitkering en WEIGER die ook aan te vragen, pertinent. Ik weiger me in die afhankelijke situatie te begeven, want “dat voelt niet goed”, beperkend dus; het zou gaan ten koste van mijn (ahum, komt-ie): soevereiniteit. 

Voor we verder gaan, even dit:

We zijn allen gelijk maar u niet, u bent soeverein. Dat merk ik al aan de aanhef, want als ik u niet correct aanspreek, pleeg ik Majesteitsschennis en krijg ik strafpunten. 
Soeverein, wat een te gek woord eigenlijk. U bent soeverein Koning en kunt doen en laten wat u wilt. U bent onaantastbaar zelfs. Ik niet. Als ik mijn rekeningen weiger te betalen krijg ik strafpunten en kom ik in het gevang. Ondanks mijn goeie gedrag van de afgelopen vier decennia.

Wij zijn allen rijk -van nature- maar u niet, u bent het van ons geworden. Dat leg ik uit. 
Ten eerste, doordat wij allemaal belasting betalen - en u niet trouwens. En van die belasting ontvangt u een uitkering van zo ongeveer een miljoen euro per maand - iets meer zelfs, als je de representatie, reis- en verblijfkosten en andere “emolumenten” erbij telt, zo begreep ik.
Ten tweede: in het belangwekkende artikel over 200 jaar bezetting ("Wij vieren 200 jaar bezetting in 2013")  las ik dat Nederland een constitutionele monarchie werd toegestaan door de Engelsen en dat de monarchie eigenlijk een handelsgebeuren is. Het gaat dus om geld. Koningin Juliana was de rijkste vrouw ter wereld, las ik pas nog. Uw koningshuis bulkt er van. En da's knap ongelijk, iig met mij. Dus daar wilde ik het even met u over hebben.


Sabbatical
Ziet u, ik voer een Sabbatical en zie erg weinig klanten. Zó weinig, dat ik mijn bedrijfsactiviteiten heb moeten stoppen na welgeteld vijf jaar en mij heb dienen uit te schrijven bij de KvK. Ik voer nu geen bedrijf meer dus, vanwege gebrek aan inkomsten. Da's op zich niet erg, want ik heb de afgelopen jaren in mezelf geïnvesteerd, dus weinig klanten geeft mij de gelegenheid om sabbatical te houden - tijd voor mezelf dus. 


Kan ik trouwens iedereen aanraden. Zoals mijn decaan vroeger ieder adviseerde éérst een jaar filosofie te gaan studeren, zo raad ik ieder aan, om tijd voor zichzelf te nemen in de vorm van een Sabbatical. In mijn geval is dat méér dan een hobby, een zware zelf-studie namelijk waar ik nu dik zeven jaar mee bezig ben en waarmee ik heb rechtgetrokken wat scheef zat. Het begon namelijk met afleren. Master Yoda zei al; om te kunnen leren, moet je eerst afleren. Wist u dat, Majesteit? Wacht, een plaatje erbij, dan is het gelijk “waar”

Nog iets anders. Meineed door u en uw voorgangster
Iedere monarch, zoals Koningin Beatrix vóór u, zweert een eed, een ambtseed. Ik begreep dat die aan alle kanten gebroken is en dat dat dus een behoorlijk strafbaar feit is. Als ik dat nu stil hou, en waarom niet, het is toch al een publiek geheim... kunnen we dan konkelefoezen, in een onderonsje, over een paar ton mijn kant opLullen we nergens meer over. 

Van een ton kan ik heel veel goeds doen

Ik meen het. Van een ton kan ik heel veel goeds doen. Ik heb al een lijstje gemaakt van mensen die ik ermee kan helpen! 
Mijn buurman zit verlegen om een busje om zijn bedrijf te starten en bestellingen te kunnen bezorgen. 
Ikzelf wil gaan voor ombouw van mijn auto van fossiele energie naar vrije energie zoals die vogel in dit filmpje. 
Ik steun al jaren een vriendin die in moeilijkheden zit, ze heeft een kind en kan niet anti-kraak gaan wonen voor 100 à 200 euri per maand, dus woont ze voor bedragen van 1000+, en da's niet te doen.
Dus wil ik een pandje voor d'r kopen, hier in deze streek kan dat al voor 125.000 euro. Beetje afdingen, dan is dat inclusief kosten koper. 
Ik ken een dierbaar iemand die zich inspant voor het behoud van een Amazone regenwoud dat met houtkap bedreigd wordt, hij kan wel een paar duizendjes gebruiken voor zijn projecten. 
Ik wil een boekhandel sponsoren die goeie dingen uitgeeft in hartje Amsterdam; een maat van mij heeft een soort van raw-food-resto aan de Overtoom dat wel een injectie kan gebruiken en het vermaarde Jordaanse resto Vliegende Schotel is na 23 jaar de huur opgezegd en moest naar ergens anders.. zo'n goeie vent, zo'n goeie zaak, biologisch vegetarisch eten - net als op het NSS-feestje, die nucleaire sub top van maart van 250 miljoen waar ze bio serveerden - dus die kan ook wel wat centjes gebruiken. 
Mijn moeder is door de B'dienst aangeslagen voor een fors bedrag dat ze niet kan betalen, omdat diezelfde B'dienst zich het jaar eerder vergist had. Mijn vader is zo stom geweest om een job als wethouder af te slaan in zijn eigen gemeente en sabbelt nu aan een lullig uitkerinkje (aow) voor al zijn inspanningen voor diezelfde gemeente en zijn gemeentepartij. Mijn zus en zwager werken zich een slag in de rondte om rond te komen van het hongersalaris dat ze krijgen voor hun harde werken en daarvan hun kids te voeden en te kleden. Daar heeft u uw mensen voor, ja dat snap ik. Ik heb geen personeel; ik schrijf deze brief zelf - dat even tussendoor. 

Mijn vraag is simpel
Mijn vraag is dus heel simpel. Bent u genegen om voor dat riante "salaris", dat u maandelijks ontvangt, een kleinigheid ervan naar mij door te sluizen? Wees eerlijk, dat zou toch niemand in uw plaats missen? Elke maand een miljoen op je bank en geen enkele onkosten hoeven te betalen omdat de rest ook nog 's voor u wordt betaald... Moet kunnen, toch? José Mujica, president van Uruguay, doet niet anders. Man van het volk. Rijdt dan ook in een Volks-wagen - een Kever uit 1978 - en geeft het meeste van zijn salaris weg; namelijk circa 90% volgens wikipedia. Hoe is dat? Dom? Naïef? Idealistisch? Of een wonderschoon voorbeeld? Helaas eindigt zijn ambtstermijn in maart 2015.
Mujica is a former guerrilla who led the armed Tupamaro movement before Uruguay's 1973-1985 dictatorship. He was jailed throughout the junta years, mostly in solitary confinement. Now he not only leads his country, he's an international celebrity after making passionate speeches against the consumerism and greed. Those speeches — and the marijuana plan — have earned Mujica a Nobel Peace Prize nomination this year. | bron | meer: BBC-special)

Dus? Is dat bespreekbaar? Komt u gerust een keer op de koffie, dan praten we erover in alle rust. 

In 2002 heb ik al eens gedroomd van u en uw Koningin bij mij op bezoek - toen had ik nog niets te bieden maar nu wel - dus tijd om de daad bij het woord te voegen. En vergeet uw koffertje niet, ik heb het graag cash. Dat deelt ook lekkerder uit. ++

rj

Care?Dare?Share: https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/12/open-brief-aan-de-koning.html


Artikel d.d. 7 mei 2014, 19:44 uur | wordt automatisch gepubliceerd 21.12.2014 om 7:00 uur

maandag 15 december 2014

Blindheid en hoe wij anderen infecteren

“Mensen infecteren anderen 
met hun energie en dus met hun behoefte en intentie en tekorten
en rekenen vervolgens genadeloos met ze af zodra ze daarin geconfronteerd worden”


Het vraagt moed en bewust gedrag om in het hier en nu te leven en te durven aangaan wat er in ons leeft.

Dat kan pas als mensen vastlopen; dan pas is er bereidheid om te kijken wat er in hun leeft. Eerder niet. Tot die tijd gooien ze liever met modder en schreeuwen moord en brand tegen de ander - terwijl ze die zelf veroorzaken



Blindheid 


Dat is de blindheid van velen die nog onderdeel zijn van het systeem waarin ze grootgebracht werden - maar niet volwassen en ook niet ontwikkeld.

Dat laatste moet nog gebeuren
om van kleinzielig naar grootzielig gedrag te gaan
en van zoeken naar vinden
en van denken naar weten
en van onzekerheid naar zekerheid

Je bent pas iemand als je jezelf bent. Continu.
Het is de moeite waard om “je eigen partner” te worden
Dus... gebruik je talenten positief.


Tot die tijd is er strijd. En wie vecht, vecht feitelijk met zichzelf...


Meerleeslinks





vrijdag 12 december 2014

Wie weet wat gevoel is? Wie heeft zelf gevoel? Wat IS gevoel? Hoe werkt gevoel?

Presentatie van 15 minuten op basisschool, in groep 8; 11 en 12 jarigen laten kennismaken met dat wat stelselmatig uitgeroeid lijkt te worden. Onder andere op school.


GEVOEL

Wie weet wat gevoel is? Wie heeft zelf gevoel? Wat IS gevoel? Hoe werkt gevoel?


REACTIE 

Als ik iemand aanraak, wat gebeurt er dan? Kijk goed. Let op de reactie als ik iets doe bij twee mensen op twee manieren. Terwijl ik dat doe, spreek ik Jibberish; de taal die niemand snapt maar iedereen begrijpt, want je voelt de bedoeling namelijk. Degene die ik aanraak: ga geen gekke bekken trekken, maar blijf bij je gevoel. En jullie allemaal: Doe mee! Leef je in. Ga “invoelen”. Wat is de boodschap?


VERLEGEN | LEEG | PESTEN 

Wie is er verlegen? Hoe komt dat? Ben je zo geboren? Wie is er nog meer verlegen en durft niet hier vooraan te staan, naast mij? Hoe komt dat?
Is dat omdat… ben je bang voor commentaar, kritiek, op- en aanmerkingen?
We controleren toch continu of iemand wel voldoet aan “wat er van ons verwacht wordt”?
Dat komt toch door onze “doe nu maar wat ik zeg”-opvoeding?
En wat doen we als iemand afwijkt en niet voldoet aan de norm/hetzelfde is als de rest?
Dan klikken we toch bij de juf? Of… soms pesten we zo iemand. Wij zijn dus allemaal pestkoppen, zolang we opkomen voor de regels die we geleerd hebben. De regels die niet van ons zijn, waar we niet achter staan maar die ons door de neus geboord zijn. DIE regels. Toch?

Is dat jullie fout? Dat komt door het systeem waarin je bent opgegroeid.



WAT HEB JE NODIG? 

Waarom komt niemand om het idee om naast iemand te gaan staan en te vragen: “Wat heb je nodig?” Heb jij ooit die vraag gehad? Wat doet het met je als je die vraag hoort??

Wat zou jij kunnen doen voor iemand die het moeilijk heeft?



WARMTE en KOU

Warmte en kou - de “hand op de schouder”: Kijk eens waar mijn hand nu zit? Wat zegt die hand? “Alles is goed. Er is niets aan de hand. Jij bent goed zoals je bent.”

Kan ik mijn kind nu een kus geven waar iedereen bij is? Nee hè? Niemand wil dat want iedereen kijkt.
Is het soms raar om iemand aan te raken of zelfs een kus te geven? Waarom schamen we ons daarvoor?

Het is zacht. En warm. En dat mag niet. Waarom moet alles hard en kou zijn?

Waarom krijgen we van onze opvoeding het idee, dat “lief zijn” niet mag? Waarom mag het gevoel er niet zijn?



HET VERSCHIL TUSSEN GOED EN FOUT 

Wat ik heb ontdekt is: er is geen verschil tussen goed of fout want goed of fout bestaan helemaal niet. Die zijn uitgevonden door de mens om ons te kunnen onderwerpen en ons kunstjes te laten doen zoals vrijwillig belasting betalen zonder verzet.

Wat dan wel? We zijn hier om te léren. Het gaat niet om continu corrigeren. Het gaat om de ruimte krijgen om zelf te ontdekken wat je allemaal kunt in deze wereld. Toch?
“Wie niet in staat is om fouten te maken, is tot niets in staat” zag ik op een muurtegeltje staan. Klopt dat?



LUISTER NAAR JE GEVOEL

Gevoel heeft een functie. Het wil, dat het gevoeld wordt. Het wil, dat er naar geluisterd wordt. Gevoel wil dus, dat we de tijd en de ruimte nemen om het gevoel er te laten zijn.


PROTEST - “de enige manier om gevoel te uiten”

Wat doen we als we geen ruimte krijgen om onszelf te zijn? Idee?
Wie maakt er wel eens wat stuk? Wie kent iemand met een tattoo? Wie heeft wel eens jongelui gezien op straat die herrie maken? Wie weet wat hangjongeren zijn?
“Waarom moest dat stuk?” –‘Gewoon…’

Dat… is protest. We kunnen niet zeggen wat we denken maar laten het wel weten.
Toen ik 10 was liep ik stampend met leeftijdgenoten naar huis en scandeerde: “Wij protesteren, tegen ouwe heren!” Wat zègt dat eigenlijk? Dat zegt: “Er klopt iets niet: “jullie” doen iets wat ingaat tegen mijn gevoel.” Klopt dat? Wie kan dit volgen? Wie niet? Wat voel jij dan?



ENERGIE

Alles wat we willen, of nodig hebben, is voelbaar voor een ander.
Bij alle mensen (ook kinderen) voel je wat die wil of wat die nodig heeft. Toch?


HPV VACCIN

Meisjes van 12 krijgen een injectie. Die laat je vrijwillig in je lichaam spuiten. Voelt dat goed?
Het gaat àlle natuurlijke barrières van je lichaam voorbij en komt zo in je bloed. Is dat wel goed?
Voel. Iedereen snapt dat je er méér van moet weten voordat je zoiets belangrijks zomaar doet.
Doe je eigen onderzoek. Je zult merken dat er geen goeie reden is om zo’n vaccin te gebruiken en dat het nooit goed getest is – dat kan namelijk helemaal niet – dus dat jij nu het proefkonijn bent.
Èn je zult merken: het is gif want er zitten schadelijke chemische giftige stoffen in en zware metalen zoals kwik – dat tast je hersenen aan. Dat zit in alle vaccins tegenwoordig en kwik hoort niet in het menselijk lichaam. En je zult merken dat vaccins meer ziektes verspreiden dan bestrijden. Dus…?



CONCLUSIE

GEVOEL brengt je de boodschap van jouw ziel. Die leeft bij jouw hart. Die zegt ons dingen. Die waarschuwt ons voor gevaar. Daarom gaan wilde dieren rennen bij een bosbrand, zo overleven ze dat. Wij mensen zijn weg van ons gevoel. Toen een tsunami kwam in 2005, spoelden allemaal mensen weg. Ze gingen dood omdat ze niet naar hun gevoel konden luisteren. Niemand weet meer wat dat is en hoe dat moet.

Hou jouw gevoel heel. Dan blijf je jezelf. Want zelf… is ziel. En ziel… is gevoels-verstand. Nog één ding: gebruik je talent positief. Help elkaar. We zijn hier om te spelen en lol te maken en elkaar te helpen.++

Meerleeslinks



[bron op facebook]

link naar het “praatje” van 15 minuten op de basisschool: - soundcloud.com/dagboekvaneenvreemdeling/hoe-werkt-gevoel

Update 7 december 2017 |

Deze link kreeg ik via via: regenboogtraining.nl en werd als volgt begeleid:
"Deze training hebben ze bij mijn dochter op school gegeven. 

Ik was er van onder de indruk. Misschien is t iets voor jou om te geven of inspireert het."

Op de site lees ik deze tekst:

We zijn te vertrouwen.
We helpen elkaar.
We lachen elkaar niet uit
We doen niet zielig
Niemand speelt de baas

Ze continueert: "Ik was onder de indruk dat er dit soort externe bedrijven/ initiatieven worden ingezet op school om zowel kinderen, leraren en ouders deze training te geven."

Inderdaad... dit mag de wereld in.

Meerleeslink: 

vrijdag 5 december 2014

Hoe eenvoudig zelf-leren is en hoe "School" onze nieuwsgierigheid vermoordt

toch nog 2097 woorden - 2571 incl. toegift |

Onze Evolutie Hoax: “In den beginne was er niets... en toen ontplofte dat ook nog”  

 

Op school krijg je onzin gepresenteerd waar de honden geen brood van lusten. Het vermoordt de nieuwsgierigheid; kinderen krijgen antwoorden op vragen die ze nooit gesteld hebben en wat ze wèl willen weten wordt nooit verteld. Duuh. 
Neem de evolutietheorie en het hele, zelf-bedachte, ge-zwindel en gezwets van Darwin. Er klopt niets van; alles is gebaseerd op aannames en op cirkel-redeneringen.

Echter, op (de middelbare) school krijg je die shit door je neus geduwd. Hoe controversieel die materie ook is, je dient er zelfs een repetitie/proefwerk/tentamen van te maken, dus je wordt geacht die onzin uit je kop leren.

In de vakkundige presentatie (volgt zo) van Kent Hovind, een voormalig biologieleraar met een passie voor wetenschap, zie je exact wat het Verstand vermag; “We hebben een theorie en nu zoeken we er bewijsmateriaal bij.” Je ziet hoe lobbyisten dit ooit door onze neus geboord hebben. Dit hoort ons te doen nadenken. Is dít wétenschap? Of is dat dom-denken? 

Immers, niemand heeft het antwoord op de vraag: “Wat is het beste voorbeeld van evolutie?” Alle deskundigen wijzen naar elkaar - zie plaatje. Er is dus géén voorbeeld. Het resterende alternatief is, dat het universum gecreëerd is. “En dat is zo ondenkbaar dat het niet mogelijk is,” vinden onze wetenschappers. 

Zie daar een prachtig voorbeeld van cirkel-redeneren en van hoe Verstand het overneemt van Werkelijkheid. En aangezien werkelijkheid wáár is, plaatsen we Verstand boven Waarheid.

Dus ga zelf maar na: Wat weten we van evolutie? “Eh... nou... wat we ervan op school leren.” Meer niet. En? Wat klopt ervan? Niets. Tis zelf-verzonnen onzin. 
In bijgaande presentatie (filmpje) zie je de uitkomst van een debat met een bioloog die gespecialiseerd is in de evolutie van planten en zijn antwoord op de vraag wat het beste voorbeeld van evolutie is: de walvis. Je krijgt te horen dat je dan naar de walvis moet kijken. Daar ligt het antwoord - niet bij de planten. Zo wijzen biologen naar geologen en die weer naar antropologen en zo is het kringetje rond. Kijk zelf maar: youtu.be/Wtx8__yX3uk?t=1h38m17s



Verstand boven Waarheid. 


Genoeg hierover. De vraag rijst: “Wat is het doel van deze grootscheepse misleiding?”
Mogen we soms niet weten van God? 
Mogen we niet weten dat er een Maker van Alles is die de wereld gemaakt heeft? Is dat te spiritueel? Past dat niet in de consensus om het volk te misleiden en te onderwerpen?
Het deed mij dit artikeltje schrijven dat ik begon met de kreet: 
Onze Evolutie Hoax: “In den beginne was er niets... en toen ontplofte dat ook nog” 
Een gepaste titel zou ook kunnen zijn: “Wat is er mis met school, wat is er mis met wetenschap?”

Ik geloof niet in geloof. Punt.


Kent Hovind is religieus en gelooft de bijbel. Daar begint hij zijn (overigens verder uitstekende) betoog zelfs mee dus daar moet ik wat mee. Ik geloof niet in geloof, omdat religie en geloof staan voor interpretatie van de werkelijkheid en vooral voor “niet zeker weten”. Misleiding, dus, in mijn beleving. Onderwerping zelfs; iedereen die stevig “in de Heere” is, wil jou óók zover krijgen, toch? De sociale druk is voelbaar om je, tegen beter weten in overigens, óók te onderwerpen. Moge! Religieuze figuren zijn daarmee per definitie equivalent aan de guru die volgelingen wil; ze willen zieltjes winnen immers.
Daarbovenop staat religie garant voor misverstand en oorlog, leerde ik. Terechte constatering, lijkt me. Immers... Kijk om je heen! Staat de wereld anno 2014 niet in vuur en vlam? Ukraïne, Gaza, Lybië, Irak, Afghanistan.. WTF?! Het vertalen van Gods intentie door de mens die zijn Verstand Verheerlijkt boven het Gevoel gebeurt al eeuwen op grote schaal en het desastreuze resultaat ervan zien we om ons heen. Het is ingeburgerd - maar is het ook normáál??

Door de eeuwen heen zijn mensen altijd geïnspireerd geweest met denkers als Nietzsche, Goethe, Plato en Jezus en dat kan in mijn beleving niets anders zijn dan het woord van God - ander woord voor de maker van alles. Inspiratie, immers.

Als geloven geen optie is, wat dan wel?
Weten. Zeker weten. Weten van God is geen geloof; dat is vertrouwen.


Ik ben er van overtuigd dat er een Maker van Alles is. Ga maar eens op een mooie dag in een grasveld naar boven liggen kijken. Dan zal van binnenuit het besef zich melden, dat de hemel - ons dak - zó groot en immens is, dat dat niet door mensenhanden kan zijn gemaakt èn we ons daar dus niet mee te bemoeien hebben. Per definitie. Wel... dan ben je er. “Het is onze zaak niet.” Wat niet? God, en Gods's creatie. We hebben er de vruchten van te plukken en meer is onze taak en onze zaak niet. We bemoeien ons alleen met ons zelf, met ons hart, ons gevoel, onze ingevingen. Meer niet.
 

Dus als mensen ons gaan uitleggen wat God bedoelt en daarbij wauwelen dat Jezus toch echt voor ons gestorven is, dan dient een nuchtere medeburger op te staan en te roepen: 
“Neem er nog één. Die gast is al 2000 jaar dood. Ik leef nú.
Of is mijn woord mínder waar dan dat van Jezus?
Is mijn ingeving minder waard dan die van hem?
Denkbeelden bovendien, waar heel veel mensen zich mee bemoeid hebben en waarop heel veel invloeden zich hebben laten gelden - door al de eeuwen heen - denk je niet?”

School: geef creativiteit de ruimte ipv onderdrukken


Sir Ken Robinson laat zien, wat er mis is met ons educational system en spreekt briljant over school: “Changing Paradigms” in youtu.be/mCbdS4hSa0s (55 minuten); zie de RSA animatie in slechts 10 minuten: youtu.be/zDZFcDGpL4U.
In plaats van onderdrukken, dienen we die briljante geesten die in 98% van ons zit -al op de kleuterschool- de ruimte te geven.

Ik las ergens op een WC: “Wie niet in staat is om fouten te maken, is tot niets in staat.” Toch?
Waarom dan al die straf en angst voor straf, zodat goed gedrag al die kids gegijzeld houdt?

 

Wat is er mis met school, wat is er mis met wetenschap?



We zijn easily duped, makkelijk misleid. Apollo Robbins toont ons dit aan. Maar, zul je zeggen, wat wil je - hij is een magiër; een magician. Welnee. Hij is een gewoon ademend mens net als jij en ik, iemand met een specialisatie, iemand, die zich erop toegelegd heeft om iets uit te zoeken door er studie van te maken:
Apollo Robbins - The art of misdirection: youtu.be/GZGY0wPAnus 
Zijn uitleg vindt je hier: Apollo Robbins, The Master Pickpocket: Tricks of the Trade: youtu.be/LoUSO_Mj1TQ
'n  Prachtige, frisse, vlotte demonstratie. Geniet ervan.
Door studie en onderzoek word je expert in je vak. Zoals wij allemaal onderzoek doen in wat we interessant vinden. Althans, zo werkt het als er nog een vonkje passie in ons zit. Dan kun je anderen met het grootste gemak tonen wat je ontdekt hebt. Passie is wat je in alle filmpjes in deze blog; het resultaat van studie. Durf ik te stellen. Volg je me?

Ik geloof in leren.


Ik geloof dat we hier zijn om te leren. Sterker, daar ben ik van overtuigd.
Ik geloof ook in leven. Dat doen we nu niet. Dat hebben we weer te leren.
Ik geloof, dat wij de afgelopen miljoenen of zelfs miljarden jaren hier keer op keer opnieuw zijn geweest om te leren wat het is om te leven. Zo is het wiel rond. 

Dit “idee” is geen klein ding. Ik meen het, dat we volgens mij hier zijn om te leren. Ik meen het, dat niets “vanzelf” gebeurt onder invloed van miljoenen jaren afwachten sinds de oerknal of “Big Bang”. Ik meen het, dat “leren” de essentie van “leven” is - anders heeft het leven geen enkele zin. Het evalueren van het leven dat je leidt op zielsniveau is essentieel geweest voor het ontstaan van microscopisch leven, gevolgd door planten en vervolgens dieren, om uiteindelijk plaats te maken voor de mens.

Zijstapje, terug naar de video van Kent Hovind. Zijn presentatie is wat lang maar snijdt het evolutie-onderwerp prachtig aan. Ik moest echter wel flink fronsen bij het begin en aan het eind van zijn video. Wat mij betreft slaat de bioloog en “preacher” de plank totaal mis wanneer hij begint over de bijbel die hij gelooft van “cover to cover”. Ik stond er bij stil en mij viel in:
'Welnee - hij wil dat jíj 'm gelooft van “cover to cover”...!'
En aan het eind krijgen we een riante portie onderwerping over ons heen: 
“Jezus died for you” en “so give your sins to The Lord and you will be saved” en “You will be longer dead than you are alive so better take care of it.” Pardon? Neem er nog één, knul. Zie je de denkfout hier? Moeten wij nú voor onze ziel zorgen voor ná dit leven? Om in de hemel te komen i.p.v. in de hel? Dat is ego wat daar lult. 'n Verstandelijke boobietrap. Trap er niet in; “de guru wil volgelingen.”  Meer niet. We hebben ons met het NU te bemoeien en niet met morgen. En al helemaal niet met “na dit leven”; da's onze zaak niet. Punt NL.

Overigens, als je Jezus niet moet geloven, wie of wat wèl? 
Jezelf. Je hart. Kom ik zo op.  

Dat... is mijn idee. Mijn visie. Mijn overtuiging zelfs omdat het dieper zit dan “ik geloof” - en het komt van ingeving en dus niet van mij. Wie niet gelooft in reïncarnatie kan dit zelf heel eenvoudig controleren. Welk kind geeft er niet om madeliefjes in een groen grasveld? Hoe vaak zegt een klein kind “vogel!” of “poes!” als er een levend dier voorbij komt? Het is de herkenning van de ziel in de ander. Niet het dode object, dat is niet interessant. Elk kind doet dit. Waarom leren wij dat af? Is dat, wat “scholing” en “opleiding” met ons doet? Dooft ons vlammetje langzamerhand? Daarover gaat de blog “de wonderlijke energie van kinderen”. Tegelijkertijd met het doven van ons vlammetje, onze passie, vergeten we wat we zijn. Een ziel in een omhulsel dat kan relateren aan andere zielen.

Sugata Mitra laat zien hoe het anders kan: “the future of learning”


Sugata Mitra spreekt over “the future of learning” - youtu.be/zpcEpmNbHds. Hij concludeert dat kinderen in groepen elkaar leren. Moeiteloos komen ze uit complexe problematiek en leren zichzelf zelfs “en passant” een andere taal. Laat je verrassen door de eenvoud van zijn experimenten en levenshouding - en de pracht van de uitkomsten ervan.
Nogmaals, iets uitgebreider: “Sugata Mitra's new experiments in self-teaching”: youtu.be/dk60sYrU2RU
Dichterbij huis spreekt Jef  Staes over
- diplomavrij onderwijs
- functievrij werk
- een pensioenvrij leven

Voor wie denkt: “Nou en? Wat moet ìk hiermee?”


“Waarom is dit alles nuttig om te vermelden?” Omdat velen - de meeste mensen zelfs - er ontevreden en angstig bijlopen èn het landelijk en internationaal steeds minder goed gaat met ons. We glijden als volk bergafwaarts. We plunderen de aarde en ontdoen haar van haar bodemschatten - we zijn levensbedreigend bezig met fracking om aan gas te komen; alles is afhankelijk van geld en schuld, we moeten van alles en hebben geen volhoudbaar systeem maar rennen onszelf voorbij.

Nu komt het. Rutger Bregman stelt, dat we de utopie al léven. In Tegenlicht vertelt hij hoe mooi onze samenleving feitelijk al in elkaar zit. 
Punt is, dat we leven in angst en niet werkelijk vrij zijn. Wat moet er veranderen?
Dat weet jij best. Ik heb alleen een paar dingen op een rij gezet. De rest hoor je zelf te kunnen.

Conclusie 


Wat dit alles ons laat zien, is 
*dat we misleid worden met theorieën die niet onderbouwd zijn, zoals de evolutietheorie
*dat we de utopie leven; we zijn er, allang
*dat we niet tevreden zijn over ons leven
*dat we onder angst gebukt gaan en niet uit de verf komen als mens
*dat we van nature (in staat zijn) onszelf (te) leren
*dat we niet weten hoe we ons leven of onze houding kunnen veranderen, en als gevolg van angst ook niet die stappen zetten
Hoe kom ik hieraan? Dit viel mij in. 

Wat blijft er dan nog over? De enige mogelijkheid die overblijft, is: ga naar het hart. Al die grote denkers hebben één ding gemeen. Ze hebben het niet zelf bedacht; het was inspiratie. Ze kregen een idee, een ingeving, en werkten dat uit. Dat brengt passie en levenslust en toont je de weg. Jóuw weg.
Ga jouw weg. Die van jezelf.

Vraag... “Wat houdt je tegen?”

Behulpzame Meerleeslinks:

* TED staat voor: Technology, Entertainment, Design; TEDTalks gaat daarnaast over “science, business, development and the arts.” 
Zie ook: 
*Pamela Meyer - How to spot a liar: youtu.be/P_6vDLq64gE
*Prof Franz Hörmann most brilliant 15 minutes banned ted talk: youtu.be/NZBRJU6YLtY
* Rutger Bregman in Tegenlicht.vpro.nl/afleveringen/2013-2014/de-noodzaak-van-een-utopie.html
* net ingezonden: “leren vanuit bewegen” - youtu.be/PA7RiLsmwE4 - zie filmpje rechts
==

Toegift: “Visie op leren.”


Hoogleraar Didactiek*) P. Robert-Jan Simons heeft een website; “visie op leren”. Ik schreef hem een mailtje met dezelfde titel - visie op leren - en dat ging zo:

“Wat doet deze presentatie met u?
Sugata Mitra TED 2013 winning talk, "the future of learning" - youtu.be/zpcEpmNbHds
(meer: ted.com/talks/sugata_mitra_build_a_school_in_the_cloud.html)
en ook deze:
Sir Ken Robinson over Changing Paradigms - youtu.be/mCbdS4hSa0s (duur: 55 minuten); korte versie ervan ondersteund met animatie van 10 minuten: youtu.be/zDZFcDGpL4U.

Wat mij opvalt in uw cognitieve benadering van het leren (uw eigen woorden als ik het wel heb) is de opvallende afwezigheid van gevoel en de overheersende aanwezigheid van verstandelijkheid oftewel cognitie. Ik mis hart. Wanneer ik uw stukken lees overvalt mij het besef: “U bent niet goed bij je hart”. Dat vind ik een gemis en ik ben zo vrij om u op mijn schrijfsels te wijzen. Gewoon, voor de lol. Omdat we hier zijn om te leren. En niet, om willens en wetens ons gelijk door te drammen.

Dichterbij huis spreekt Jef  Staes over
- diplomavrij onderwijs
- functievrij werk
- een pensioenvrij leven;
zie dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/05/simpel-leven.html

Wat ik zie is, dat onderwijs (en dan met name de inspectie) de plank volledig misslaat zoals ik “aantoon” oftewel herleid in mijn blog “de wonderlijke energie van kinderen

Ik ga er niet vanuit dat ik u kan overtuigen en dat is mijn doel ook niet.
Wel is het mijn doel om in dialoog te komen met u.
Omdat we nu in een andere tijd zijn komen te leven en dat vraagt om een update van ons denken.
Hart-elijke groet,

RJ (zonder "P").”

Waarom ik hem dit schrijf? Geen idee, 't was een ingeving, ik had het te doen. Wat verwacht ik? Niks. Hoewel... Vermoedelijk komt er een hooghartig antwoord, over dat dat zijn werk nou eenmaal “hoogstaand academisch materiaal” is oftewel “wetenschap” en dat het “logisch” is dat dit te hoog gegrepen is voor mij en ik dat daarom niet kan begrijpen. Betutteling dus. Of negeren. Da's net zo erg.
 
Mijn reactie zou dan mogelijk kunnen zijn:
“Als het voortraject je niet bezighoudt, waarin kinderen reeds gekneed, gemanipuleerd en geïndoctrineerd worden tot zombies, die niet zelf meer kunnen nadenken en waarbij de nieuwsgierigheid en creativiteit reeds aantoonbaar gereduceerd zijn tot een lachwekkend hoopje ellende;
èn (mij) geen vragen stelt;
èn geen enthousiaste belangstelling voor mijn stellingen toont;
dan hou je je niet bezig met aanleiding, oorzaak en gevolg en dan... ben je niet met wetenschap bezig en al helemaal niet met nieuwsgierigheid en illustreer je naadloos mijn stelling dat nieuwsgierigheid door het school-systeem effectief vermoord wordt.
Je doet bovendien aan productbescherming want je beschermt liever je eigen tokootje.
Dus... we dronken een glas, we doen een plas, en alles blijft zoals het was. Proost!”
Deze PRJS*) staat bekend als “Hoogleraar interdisciplinaire onderwijskunde, in het bijzonder de onderwijs- en opleidingspsychologie” en “Emeritus hoogleraar digitale didactiek, universiteit Utrecht”. Hoger kan dus niet. Dit is het neusje van de zalm. Beter hebben we niet in huis.

Echter, deze professor houdt zich academisch bezig met “leren” en is verwijderd van de werkelijkheid, want hij plaatst Verstand boven Gevoel en dus boven Waarheid; boven Realiteit. Zo isoleren en verwijderen zulke individuen zichzelf uit een maatschappij en verdwijnen in eigen gedachtespinsels die voor de gewone mens onbegrijpelijk zijn.
Dat maakt “wetenschap” tot irreële bezigheid. Lollig tijdverdrijf wellicht, maar meer niet. Het hoort niet zo hoog gewaardeerd te zijn als het nu is; dan volgen we de guru. 
Laat dat nu exact zijn waar dergelijke figuren op uit zijn... guru-en-volgelingen-gedrag tonen ze.