-
Echt wel. Schuld, Boete, Straf en Zonde (ludiek afgekort tot SBS-Z) blijft een bron van onderdrukking en het omgekeerde van inspiratie; de vernietiging ervan eigenlijk. Wie opgroeit in het westen leert wat die níet mag. Of je nu links gaat of rechts, voor of achter; je doet altijd alles verkeerd en krijgt steevast commentaar, correcties, suggesties, regelrechte scheldkanonnades en/of gevolgd door straf. De vicieuze cirkel lijkt geboren.
Mijn zoontje gooide afval weg in een willekeurige rolcontainer en werd aangesproken door een gepensioneerde vrouw dat hij dat voortaan wel even moest vragen. Het was immers haar rolemmer. Bezit dus. Hij was toen 12. Omgekeerde wereld. Wellicht dat daarom de straten vol liggen met zwerfafval in het oh zo vrije nee-derland.
Wie afwijkt wordt gestraft
Het credo luidt: "Gij zult gehoorzamen" en we controleren anderen op hun gedrag. Wie afwijkt wordt gestraft. Een waterdicht sociaal controlesysteem dat hersenloze, kneedbare, willoze, gehoorzame drones oplevert met verschrikte ogen en angstige reacties. "Uw wens is mijn bevel".
Precies zoals kerk ons dicteerde, eeuwen geleden al, en wat kennelijk van generatie op generatie kritiekloos wordt doorgegeven. "Zoals de ouden zongen piepen de jongen" in een ander daglicht.
Welbeschouwd luistert niemand meer naar het eigen gevoel omdat dat verdrongen is door de mantra van de samenleving (die niet samen-leeft): CONFORMEER. We volgen de autoriteit. Geen discussie.
Protest
Dat dat protest oplevert laat zich raden. Stil protest, met name, want niemand durft zich uitspreken. Het gevaar van straf en de projectie van boosheid ligt immers op de loer.
Het uit zich naar binnen toe in afwijkend gedrag, aandoeningen of ziektes oftewel 'boetedoening' - men is overtuigd dat men het fout gedaan heeft - en naar buiten toe in wraak en dus 'genoegdoening'; afreageren, dus.
Wraak en haat zijn af te lezen aan gezichten en gedrag van hen die langdurig zich hebben laten onderdrukken zonder in opstand te komen tegen de eigenlijke onderdrukker, de leefomgeving en vaak het eigen gezin als eerste.
Extreem gedrag is altijd te herleiden. We zijn structureel emotioneel verkracht. En dat collectief.
Tegen ons zelf opgezet - met zelfhaat tot gevolg
In feite kun je stellen dat we tegen onszelf zijn opgezet. Zeker als je bedenkt dat het woord ziel taboe is. Zelf is een ander woord ervoor.
Het resultaat is, dat mensen die (collectief) structureel emotioneel verkracht zijn, zichzelf tekort doen - door hun gevoel geen enkele ruimte meer te geven - en letterlijk of figuurlijk hun eigen ruiten ingooien. Zelf-haat, zelf-sabotage of zelf-vernietiging is dan gemakkelijk vast te stellen, voor wie de ogen niet in zijn zak, en zijn hoofd niet in het zand heeft.
Zelfhaat is geen klein ding. Wie richt nu zichzelf te gronde? Toch gebeurt dat doorlopend voor wie het durft zien. Van zoiets 'onschuldigs' als een tattoeage tot het opzettelijk stuk maken van spullen of mensen. Geweld is terug te vinden in zoiets kleins als een opmerking. "We zijn vandaag gesloten" of "we zijn nog niet open" heb ik talloze malen uit giftige kelen horen klinken wat mij de lust ontnam om er ooit nog te willen vertoeven. Nu ben ik iemand die dat uitspreekt omdat anders de lasten van die ander bij mij terecht komen maar de meeste mensen doen dat niet, of reageren zelf kwaad zonder zich te beseffen dat ze de boosheid en daarmee de lasten van de ander overnemen.
Waarheid, regels en gezond verstand
Terug naar waarheid. Het 'bespreekbaar' maken van een voorval is het moeilijkste dat er is als één van de partijen daar geen enkele trek in heeft en de dialoog doelbewust saboteert. In feite gaat men door met de reeds ingeslagen weg, verdedigt impliciet het eigen gedrag en valt opnieuw aan.
Men valt de ander lastig; die moet de lasten maar voor ons dragen.
Het dumpen van lasten bij een ander zonder vraag, overleg of toestemming kan men kwaadaardig en gewelddadig noemen. Per definitie is het een daad van agressie en door er niet over te willen praten op volwassen manier toont men niet alleen nóg meer agressie maar vooral kinderlijk gedrag. Geen volwassen gedrag maar kinderlijk gedrag van een heel volk dat al eeuwenlang onder de duim gehouden wordt en net doet alsof het dat zelf niet weet.
Wie louter kinderachtig gedrag kan vertonen in crisissituaties toont zich emotioneel onvolwassen en is dus nooit volwassen geworden. Wel fysiek maar niet emotioneel. Een kind in een volwassen lichaam, dus. Een tiener die het land regeert en zich met drogredenen verweert. Dat rijmt. Maar rijmt niet met gezond verstand.
In feite zijn wij dan volgelingen van een guru. Een guru die we niet per sé kennen en die zich onzichtbaar en ongrijpbaar manifesteert via media, politiek, onderwijs, justitie en instanties. We volgen Regels over hoe het hoort, die niemand heeft bedacht maar er gewoon zijn, die niemand onderschrijft en die ieder opgedrongen worden. Met alle vormen van geweld desnoods; wie niet conformeert krijgt te maken met het geweldsmonopolie van de staat en komt in de gevangenis.
Roep mij even na: "ik ben vrij..."++
bron: facebook.com/HetLichaamLiegtNooit/posts/1560248700751458
Geen opmerkingen:
Een reactie posten