Droom over onverzettelijke moeder die alles en iedereen in de greep had, heeft en houdt

Iets over de oorsprong van ons onbegrijpelijke, ondoorgrondelijke, tegenstrijdige gedrag

[herplaatsing van de blog omdat ik de opmaak niet goed kreeg - die versprong steeds naar klein/kleiner letterformaat... over sabotage gesproken; het boze oog, dus...]

"yesterday we obeyed kings;
today we kneel only to truth,
follow only beauty
and obey only love"

Mijn ex gaat niet volmondig akkoord met de omgangsregeling maar geeft haar dochter en mij net genoeg tijd samen, net genoeg brokjes, om stil te blijven en net te weinig om het prettig te vinden, kortom: zij stelt de omgang van en met onze dochter op rantsoen zonder enige verklaring of overleg. Een vorm van kidnapping eigenlijk en haar gedrag er omheen noemt men harassment, dus intimidatie, pesterij, sabotage. Vernederend gedrag ten einde de ander te overheersen. Bezitsdrang, eigenlijk.

Dit gedrag kent bijna iedereen, uit eigen ervaring of van horen zeggen. Het is algemeen of in ieder geval wijd verspreid gedrag dat niemand begrijpt noch doorgrondt en wat beslist zo niet hoort tussen mensen maar wat wel een oorsprong kent.

Ik heb haar te confronteren met haar gedrag en stel vragen. Dat heet verantwoordelijkheid nemen. Je dient uit te leggen wat je ziet en dat heb ik netjes voor haar gedaan. Wat zij ermee doet is haar zaak verder.

Hier is mijn bericht van vanmorgen. Zie, hoe onberispelijk dit gesteld is; alsof ik naast haar sta en samen met haar wil kijken naar wat er nu eigenlijk gebeurt. De toon is uitnodigend, natuurlijk, rustig en kalm en verlokt tot dialoog. In feite zegt dit: "Kijk even wat je nu doet" en dat mag altijd. Het is beschrijvend van aard zonder enig verwijt of oordeel in de trant van "wat gaat er goed, wat kan er beter" en het toont het goeie voorbeeld oftewel hoe het wel hoort, vanuit... gezond verstand.

--

​Moge. Ik heb 'm. Ik heb de boodschap! Kreeg een droom met herinnering aan mijn rokende moeder. Die zat gewoon op het werk [ons familiebedrijf, in de jaren '90] te roken. Mijn zus en ik, die niet rookten, zaten daar gewoon bij. Vreselijk. Als je na de pauze de trap op kwam, kwam de dikke walm je tegemoet hetgeen ieder deed kotsen.

Je kon ervan zeggen wat je wilde; zij zei niets terug en ze rookte gewoon. Punt. Dit was duidelijk niet bespreekbaar.

En zo was het met ÀLLES. Wat wij kinderen er ook van vonden... zij besliste en deed het gewoon.

En jij hebt dat gedrag ook.

Mijn zus en zwager zijn na zoveel jaar eindelijk helemaal klaar met haar en ze hebben onze moeder de wacht aangezet, nadat zus door haar verraden was en voor een tribunaal tantes terecht was gekomen die haar mentaal vierendeelden. Zus was er ziek van naar huis gegaan.

Zus heeft geen zin om naar oma's pijpen te dansen en haar huis voor haar leeg te halen dus te bewaren wat er bewaard moet worden, terwijl zus zelf zo druk is. Dat vond oma niet leuk! Dus lulde oma kwaadaardig achter zus' rug om met de zussen van tachtig die furieus aanvielen.

De boodschap: "Waag het eens te tornen aan mijn wil." Anders gezegd: wie afwijkt, wordt gestraft. De wet van de kerk met haar tegenstrijdige regels die niemand heeft bedacht, niemand onderschrijft maar ieder opgedrongen krijgt - SBZ-Z dus Schuld, Boete, Straf en Zonde. Ten voeten uit!

Zus en zwager hebben nu voorlopig afstand genomen van oma.

Ik heb daarop een mail gestuurd, vragen gesteld en vanuit gezond verstand suggesties gedaan. Zoals dat hoort als mensen zich als klein kind gedragen en de confrontatie met gezond verstand over zich afroepen. Zie bijgaand mijn mail waarmee ik de familie tot de orde roep, zoals een familie-oudste dat hoort te doen. Zie hoe onze dochter dat ook al over zich heeft. Da's gezond verstand en dat hoort te prevaleren.

Oma heeft altijd een vreselijke houding naar haar man en kinderen gehad. Zij ging gewoon haar eigen gang en jij moest maar zien. Zij ging pontificaal dwarsliggen in protesthouding zo van "zoek jij het zelf maar uit". Precies het gedrag dat ik nu bij jou zie; je stelt je onverzettelijk op nadat je eerst een onhoudbare situatie gecreëerd hebt. Herken je het van jezelf? Dit doe jij al-tijd.

Leg nog even uit hoe je geweldloze communicatie toepast op zoiets, zodat je iemand ongemerkt kunt (blijven) naaien; wil je?

Dat is wat het is. Jouw interesse en neurotische gekte voor geweldloze communicatie is ontstaan doordat jij zelf jarenlang emotioneel en mentaal verkracht bent door al die krengen bij jou thuis, jouw drie moeders dus, en sindsdien dus een weg zocht om anderen om je heen te treffen met jouw furie maar wel zo dat het niet aan de taal te merken zou zijn.

Een misselijke en knap doorzichtige zet met jou zelf als slachtoffer dus doe jij nu of je volledig in je recht staat. Maar dat sta jij niet. Jij pakt de verkeerde. Jij reageert je af op anderen die jij niet moet hebben en die niets met jouw emotioneel-mentale verkrachtingszaak te maken hebben. Mensen die jij zonder enige voorgeschiedenis of aankondiging zomaar opeens te lijf gaat uit het niets schrikken zich wild en lopen voor je weg. Heb ik ook moeten doen, om onze dochter de kans te geven geestelijk zo gezond mogelijk op te laten groeien door nooit aan haar te gaan trekken (het zou haar geest verscheuren als ik daarin mee zou zijn gegaan).

Trekken aan haar doe ik nu ook niet maar jij wel. En hoe. Je kent niets anders en doet dit op het ziekelijke af.

Jij reageert je af op anderen voor pijn die tijdens jouw opgroeien uit jouw leefomgeving bij jou gedumpt is.

Is dat werkelijk de manier? Welke rechtvaardiging zit daar in?

Hoe haal je het in je zieke hoofd om dit normaal te vinden - en er gewoon mee door te gaan, ook nadat anderen STOP geroepen hebben?

Mijn moeder rookte gewoon door. Ze was en is niet te stoppen met haar ziekelijke, dwangmatige gedrag. Geen gesprek haalt haar in het hier en nu. Ze zit gevangen in het verleden.

Zus heeft daar nu afstand van genomen. Na 48 jaar was het eindelijk genoeg. Misschien heb jij nog tien jaar nodig maar ik vermoed dat jij nooit zult veranderen en je altijd net zo klein van geest zult blijven doen in deze kleingehouden wereld, in plaats van afstand te nemen van jouw drie moeders.

Jouw probleem. Moet jij weten. Jij zoekt hen nog steeds op en gaat GRETIG terug met kerst naar die dis-functionele rotfamilie vol zure gezichten en vreselijk gedrag. Niet om er kerst te vieren maar om ze te kunnen terugpakken voor wat jou aangedaan is. Zo ging je ook met mij om. Je joeg mij de tent uit. Ik ben in jouw geboorteland uiteindelijk maar in een hotel gaan zitten, dagenlang, voor ik de terugweg aanvaardde, alleen, omdat jij geen normaal warm-menselijk gedrag kon produceren; wat jij deed was hatelijk, vijandig en was verstoken van gezond verstand. Nog steeds laat jij dit zien.

Jouw moeder hebben jullie er uiteindelijk onder gekregen. Da's niet lullig bedoeld maar een feit [zij is gestorven]. Zussen en jij waren er klaar mee en vochten het uit met haar. Ze heeft opgegeven. Check maar; is zo.

Mijn zus en ik deden dat niet zo. Zus nam haar zelfs drie vakanties mee op reis en zorgde voor moeder, liet haar gezond mee-eten. Maar nu dus niet meer. De koek is op. Moeder heeft het verbruid bij zus en daar heeft ze behoorlijk lang over gedaan.

Waarom? Hoe kan dat?

Omdat iedereen altijd in de betovering zit van Moeder De Vrouw. Die heeft een enorme greep op alles en iedereen en die is thuis de baas. En daar gaat iedereen in mee. Je zit gewoon in de ban en doet wat moeder zegt, wil en vindt.

Kijk maar om je heen. Mannen die "trouw en loyaal" achter hun wijf aan sjokken om haar te plezieren en alles te doen wat zij wil. Is dat mannelijk gedrag van hem? Is dat vrouwelijk gedrag van haar? Nee, natuurlijk niet. Geen van beiden zijn ze zichzelf. Het is kinderachtig gedrag van onvolwassenen die onderdrukt werden en worden en nooit volwassen mochten worden. Daarom zie je louter onvolwassen, kleinzielig gedrag om je heen in plaats van grootzielig, volwassen gedrag. Gezond verstand wordt bestreden, gevoel is verboden en gelukkig mag niemand zijn.

Nog eens?

"Gezond verstand wordt bestreden, gevoel is verboden en gelukkig mag niemand zijn." 

"It is no measure of health to be well
adjusted to a profoundly sick society"

Daarom heeft deze Man zich losgemaakt van dat eenzijdige contract dat er niet is maar wel aanvaard en toegestaan werd door anderen. Alleen dan kun je volwassen worden, wanneer jij je onder de greep van de moeder uitwringt. Reken maar dat dat een rel gegeven heeft. Een moeder geeft haar steunpilaar nooit op. Dus ging dat met verbaal geweld (zie: "HarT boven harD: liefdevolle woorden van zoon haalt moeder uit isolement" http://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2017/10/hart-boven-hard-liefdevolle-woorden-van.html). Maar het was nodig en je hebt dat door te zetten anders word je nooit volwassen; dan blijf je altijd mamma's kindje... gruwelijk...

Vergeet niet dat kinderen van nu veel sneller zijn, alles zien, alles doorhebben en jou, ouder (auw-der), in de spiegel laten kijken, net zolang tot je het durft te zien. Zie www.hetnieuwekind.nl Geschreven door een VROUW en dus WAAR; ook voor vrouwen. Daar zie je dit óók staan. Het is zo. En dat weet iedereen. Dus niet lullen.

Bedenk vervolgens dat ik het kind van mijn moeder ben en haar netjes heb te spiegelen - en dat ik dat al-tijd gedaan heb, als van-zelf.

En nu ben jij aan de beurt.

Dank je wel voor de gelegenheid; voor mij een les vanuit een droom en dus vanuit de ziel; voor jou een duchtige confrontatie met jezelf.

rj.

E-mail aan de familie.​​

---------- Forwarded message ---------

Van: rj

Date: wo 31 jul. 2019 om 18:29

Subject: Verraad

To: familie

Lieve mensen. Zus is voor het tribunaal gezet van de tantes, in de positie van aanklager, rechter en beul in één, kennelijk voor het feit dat ze NEE zei tegen oma.

Hoe zit dat? Sinds wanneer heeft een kind in deze familie niet langer het RECHT om nee te zeggen tegen haar ouder?

Zus en zwager hebben jaren klaargestaan voor oma - en ik ook. Nooit was iets te gek. Ook voor mij niet.

Maar niets is ooit goed genoeg en da's een familiekwaal waar jullie zelf mee om mogen leren gaan ZONDER dat bij een ander te dumpen, op agressieve manier.

Oma hoort haar eigen broek op te kunnen halen door alles zelf te regelen. Dus ze mag iedereen iets vragen maar niet zeuren noch dwingen noch chanteren noch doordrammen als iemand dat niet wil. Zus is 48 jaar oud en mag zeggen wat ze wil. Da's juist heel belangrijk, "zeggen wat je wilt", en dat doet bijna niemand.Ik stel voor dat je eens achter je oren gaat krabbelen over de misstappen en denkfouten die nu in deze ego-gevoede familie regeren.

Weet je wat je krijgt als je denkfout op denkfout stapelt en misvatting op misvatting? Een scheve toren van pisa.

Jullie waren uitgenodigd bij iets heel erg leuks, de koperen bruiloft van zus in september. Dan zeg je niet af omdat oma het niet bevalt hoe zus tegen haar sprak; dan ga je ervoor om de boel bij elkaar te brengen en een leuke avond te hebben, SAMEN.

Maar nee, zo werkt het niet in deze familie waar de diepgewortelde regels van de kerk alles nog altijd bepalen; regels over HOE HET HOORT; regels, die niemand heeft bedacht, niemand onderschrijft maarr ieder opgedrongen krijgt.Smelt dat ijs. Ga terug naar de warmte van het hart.

Tip: wees niet langer lui maar kijk in de spiegel en doe je eigen onderzoek.

Dus hoe zit dat?

Ik ben de vijftig gepasseerd en word nog steeds als een kleine jongen behandeld. Hoe halen jullie het in godsnaam in je hoofd  om zoiets normaal te vinden? Hoe gestoord is dat? Zie even in dat zulk achterbaks gedrag NIET PAST tussen mensen en bij familie al helemaal niet. Jullie gedrag hoort zo echt niet maar getuigt van een indoctrinatie, dat haat en strijd past maar liefde en goedmaken niet, iets, waarvan jij afstand hebt te nemen.

Moge.

Neem er nog één.

Besef gerust, dat jij je schuldig maakt aan het opstellen van regels waar anderen ALTIJD van afwijzen zolang jij die regels maakt, breekt en tussentijds wijzigt naar hoe het je uitkomt, uit EIGENBELANG en BEZITSDRANG.

Besef gerust, dat de kerk van oudsher mensen tegen elkaar en zichzelf opzet door het spel van Verdeel en Heers met als grote klapper: je mag niet gelukkig zijn, dus iedereen is "verboden vrucht van een verboden samenleving/huwelijk" dus iedereen wordt verketterd.

Vergis je niet; JIJ OOK.

Ik noem dat "Verwar en Plunder" of SBS-Z; Schuld, Boete, Straf en Zonde. Elkaar de self fulfilling prophecy aanlullen, slachtoffers creëren en ze dat nog verwijten ook. Dus verwijt je in wezen anderen wat je zelf doet - en daar straf jij die ander dan ook nog voor. In dit geval zijn zus en ik geëxcommuniceerd oftewel "geïsoleerd" en horen niet meer bij de familie.

Dat is ziek. Dit is exact het teken van de KOU die rondwaart in een ego-gevoede samenleving-die-niet-samenleeft.

Dit lijkt nergens op.

Maak het goed, herstel wat je verkeerd deed, komt tot inzicht en volg je hart.

Al het andere getuigt van haat​, wraak​ en terreur en dat past niemand.

rj.

Epiloog | nabeschouwing

Gisteravond stuurde ik overigens dit nog even na aan ex-je; it says it all:

--

Punt is dat jij ab-so-luut geen enkele reden hebt om zo hatelijk, vijandig, kleinerend wreed en gemeen te doen. Maar jij doet het wel en je weet niet eens waarom.

Je gunt een ander niet wat jou nooit gegund was.

Bovendien levert dit gedrag jou wat op: afleiding. Nu heb je iets om-maar-wat-te-hebben. Anderen roken, drinken, flirten. Jij doet dit. Saboteren en je voeden op de ander. Zuigen dus.

Is slecht-menselijk gedrag volgens olof. Ik noem het slechtst-menselijk gedrag en mens-onterend oftewel mens-onwaardig. Jij degradeert jezelf zo.

Vergeet niet dat ik de allerleukste kerel in jouw leven was, voor even. Tot jouw BOOSHEID omhoog kwam waardoor je alles en iedereen wegjoeg en in feite alles kort en klein wenste te slaan. Dat is iets voor jou om aan te werken. Het is jouw zaak. Maar jij maakt er de mijne van door al die ellende bij mij neer te leggen. En dat doe je keer op keer. Dus je bent onverzadigbaar oftewel hardleers want je vervalt in herhalingen. Zie daar de reeds geschetste vicieuze cirkel...

Intussen hou jij jouw dochter met alle GEWELD bij mij weg. Dus je kunt lullen wat je wilt maar dit is niet zakelijk [ex dringt altijd aan op "zakelijke communicatie"] en niet in dochter's voordeel maar zuiver emotioneel van aard want je houdt haar klein en verstoot de andere ouder.

Kijk even in de spiegel. Herken jij jezelf hierin? Zo niet, zie dan dat je wegvlucht voor wat je zelf doet en vervolgens de ander daarvan beschuldigt - van wat jij deed.

Dat MAG, zeggen we in dit tolerante land. Maar... is het ethisch? En moet dat maar zo doorgaan, ook als is het onaanvaardbaar?

Je weet wat ik wil. De omgangsregeling ligt er en er zijn geen ontzeggingsgronden.

Vragen?

rj.++