Dagboek van een vreemdeling: Speech als antwoord voor onwetenden die zich afvragen waar we ons nu zo druk over (moeten) maken

Speech als antwoord voor onwetenden die zich afvragen waar we ons nu zo druk over maken |

(voorgedragen in 12 minuten, als vlog te vinden op: https://fb.watch/5aR7fn251g/)
Ook te beluisteren als podcast in 10 minuten: https://soundcloud.com/watkanerbeter/speech-voor-onwetenden

Hoe kun je conformisten bereiken hun fundament op te geven van schijnveiligheid en schijnzekerheid? Hoe spreek je gezond verstand aan?

Volgens mij kan dat niet. Ieder loopt een eigen weg in een eigen tempo. Vastlopen is voorwaarde om te kunnen veranderen en dat staat wereldwijd te gebeuren.

Het zijn de pioniers die alles nu al doorhebben en daarmee ver voor de muziek uitlopen.

Dus... dan heb je het als mens te doen met wat jou gegeven is. Je bent niet God zelf maar bent altijd op het juiste moment op de juiste plek om jouw bijdrage te leveren aan een betere wereld.

Ieder volgt het hart. Sommigen ten positieve. De meesten ten negatieve door juist het tegenovergestelde te doen vanuit een ander belang dat niet altijd gelijk duidelijk is.
-

"Wat gaat er goed, wat kan er beter?" Da's de gouden regel voor feedback.

Wat er goed gaat of beter kan mag ieder zelf constateren en heeft onder andere met perceptie te maken. Met beleving, achtergrond, ervaringen of herkenning.

Ik heb geleerd toeschouwer te zijn. Het is mijn constatering, dat er gif zit in lucht, water en voedsel. Dat lijkt mij heel ernstig, vooral omdat slechts weinigen dat lijken te beseffen en er nog minder "lui" er iets mee doen. Alsof die lui liever lui dan moe zijn.

Gif. Puur gif. Van landbouwgif (pesticides, fungicides, herbicides), pcb's, dioxines, tot zware metalen. Met vliegtuigen gespoten in de lucht, als uitstoot en afval gedumpt in ons water - en niet gefilterd zodat ons eigen lichaam het filter wordt; [aanvulling] in kwikvullingen, in tandpasta, in deodorant, in wc-papier, in tampons, in babyvoeding en in van alle voedingswaarde, smaak en nutriënten ontdane groenten, granen en smaakloos fruit, tot nagemaakte en gepatenteerde medicijnen - zonder info over preventieve gezondheid - met de bedoeling ons blijvend patiënt te maken. Combineer dat met hoge niveaus van dagelijkse stress waardoor de weerstand keldert en de mensheid valt massaal om. Zo keren we kunstmatig maar doelbewust terug naar de middeleeuwen en krijgen ziektes voedingsbodem en zelfs podium.

Gif zit in alles (zie mijn blog er over *) en dus ook in vloerbedekking, meubels, verf. In hout. In plastic met o.a. bisphenol A als weekmaker. Hennep is verboden maar zou daarin prima kunnen voorzien. Je kunt er bijna alles van maken, huizen, auto's, tot aan medicijnen toe. Auto's rijden inmiddels helemaal zelf maar volgen ons op de voet sinds 2005 via e-call, men luistert alles af... die auto's zijn te hacken en nemen de boel over als jij te kritisch bent of te veel weet en in de weg staat (van de zo opgehemelde democratie, waarin slechts enkelen bepalen wat jij voelt, wilt en weet). Een mensenleven is kennelijk niets waard.
-

Het ergste komt nog want dat zijn wij mensen zelf. We zijn tegen elkaar en onszelf opgezet en kennen zelfdestructie, zelfsabotage en zelfhaat.

De mens is zijn eigen grootste vijand. Kijk maar om je heen. Noem je dit beschaving?

We zijn godverlaten en slopen alles. Onze regering voorop maar wij doen net zo hard mee. Rechtszaken (in ieder geval in mijn leven, en kijk naar die van Viruswaarheid) pakken nagenoeg altijd verkeerd uit en bij hoge uitzondering krijgt de goedbedoelende gelijk over iets wat niet ter zake doende is, dus heb je je te schikken aan de terreur van anderen die zich uit het niets organiseren, vanuit hun collectieve, verbindende gevoel van sadisme, superioriteit, grootheidswaan, zelf aangemeten autoriteit en arrogantie...

en dat alles vanuit een elementair tekort aan eigenwaarde en zelfvertrouwen, en een overschot aan oud zeer.

Waarheid doet geen pijn. Oude wonden wel.

Iedereen oordeelt of leert dat en niemand (bijna niemand) stelt wezenlijke vragen, terwijl bij volwassen gedrag toch het omgekeerde te verwachten zou zijn, lijkt mij. Dus luidt de pijnlijke conclusie in (welhaast retorische) vraagvorm:

"Zijn wij wel ooit volwassen geworden?"

En zo nee, "wat is daar dan voor nodig?", want daar zouden we ons mee bezig mogen houden, lijkt mij.

En zo ja, "hoe dan", in een schizofreen makende leefomgeving, school voorop, als angst inboezemend instituut vol zwakbegaafden die hun frustratie dagelijks kunnen uitleven op de meest pure zieltjes in onze samenleving en zo bedoeld of onbedoeld, bewust of onbewust maar doelgericht van ieder van hen protesterende rebellen maakt die nergens om geven en hedonistisch ingesteld zijn;

met een "opvoeding" waarin je niets mag, van alles moet en waar gevoel verboden is en er dus van iedere welwillende individu niets maar dan ook niets overblijft, tenzij die na zijn of haar dertigste maar eens gaat zoeken vanwege wat er zoal mis is aan scheefgroei in zijn of haar leven...

Onze opvoeding is een regelrechte vernietiging van de individu die we oorspronkelijk bedoeld waren te zijn. Vrouwelijkheid is verboden, verbannen en vermoord en macho is de norm. Ieder spreekt of leert maar één taal en dat is: macho.

Krishnamurti stelde: "Het is geen toonbeeld van gezondheid om goed aangepast te zijn aan een diep verziekte maatschappij."

Einstein stelde: "We kunnen onze problemen niet oplossen met dezelfde manier van denken als deze ontstaan zijn."

Mijn mentor stelde, dat hier een "jarenlange structurele emotionele verkrachting" aan vooraf ging, dat het verstand ontwikkelt tussen 6 en 8, en dat de eerste acht jaren heilig zijn in een mensenleven. Het duurde jaren voor ik kon overzien wat hij bedoelde. Jaren. Moet je nagaan hoe diep wij zitten in het conformisme vanuit diep gewortelde indoctrinatie; "Er is maar één leer en één waarheid". De Staat. Haar religie (re-lieg-ie) heet Statisme en het gaat er sektarisch aan toe oftewel: "wie afwijkt wordt gestraft". Wie niet luistert en gehoorzaamt krijgt er van langs op alle mogelijke manieren en zulke psychische oorlogsvoering begint al op school. En wie eerlijk is en toeschouwer durft te zijn ziet in, dat het al eerder begint. Thuis. In de eigen leefomgeving. Waar je van alles moet, niets mag en waar gevoel verboden is. "Doe nu maar wat ik zeg." Er zijn namelijk regels, die niemand heeft bedacht, niemand onderschrijft en ieder opgedrongen krijgt. En we volgen die regels. Blindelings. Tegen beter weten in en tot bloedens toe. Uit angst. Voor straf.

Schuld, Boete, Straf en Zonde van de heersende macht vol Verdeel en Heers, als smakeloze televisiezender, afgekort: SBS-Z oftewel Verwar en Plunder. Het is dagelijks overal te zien, vlak voor onze neus. In ieder geval voor mijn neus althans. Zo diepgeworteld lijkt dat te zitten in onze wereld, in onze maatschappij, in onze samen-leving die niet samen-leeft.

Hoe daaruit te komen?

Gandhi vond: "Wil je de wereld veranderen, begin dan bij jezelf." Eindelijk snap ik hem. Nu pas! Alleen ik kan mijn wereld veranderen. Maar daar heb ik wel hulp bij nodig want dit kan ik niet alleen. Jij waarschijnlijk ook niet. Het wachten is dus tot er een "samen" is of in ieder geval de bereidwilligheid daartoe. Tot die tijd hebben pioniers als jij en ik ons voor te bereiden in kalmte en rust op wat er komen gaat, zodat wij klaar zijn en staan voor hen die onze hulp heel hard nodig zullen hebben... en nu nog met ons vechten, vol haat, destructie en sabotage.

Wat blijft er dan over?

Volg jouw hart.
Doe wat je leuk vindt.
Geef het goede voorbeeld in plaats van te vechten tégen want vechten helpt niet tegen een overmacht en is ook niet jouw zaak. Wie het goede voorbeeld geeft, demonstreert pas echt...