“Het is lastig voor een vrouw van midden dertig om niet regelmatig te vrijen...”
Zo. Heb ik jouw aandacht? Mooi. Ik werd zojuist wakker van een droom over vrouwen die hun libido willen sussen en letterlijk niet te houden zijn. Club Lite zit er vol mee en op Valentijnsdag kun je naar Utrecht voor “PLAY! with love” om volledig los te gaan en je over te geven aan de primaire krachten in jezelf; dus die Wilde Wijven zijn ook daar te vinden (facebook.com/events/951170221561673)
Wat heb je daar aan? Wat denk je daar te vinden? Wat zoek je buiten jezelf?
Dus je kunt niet continu neuken. Nou èn? Moet dat dan?
Dat onze biologie rond 35 jaar een “verhoogde levenslust” dicteert -bij voor mannen zelfs tweemaal rond twintig en vijftig jaar- is niet ter zake doende. Het gaat om het gegeven dat die bevrediging van buiten dient te “komen” - grapje.
Wat daar mis mee is snapt ieder mens instinctief... maar hoe ga je daarmee om?
Harrie Jekkers beschrijft in zijn lied “Ik hou van mij” (youtu.be/I-4bq4tuTfA) precies hoe het anders kan maarrr ten eerste willen wij dat niet weten en ten tweede lijkt het niet te doen te zijn, omdat iedereen bang is voor de te trotseren PIJN.
Wacht even hoor. Da's een misvatting. Niemand is zo bang voor de pijn als voor de ANGST voor die pijn. Zie je de cirkelredenering hier??
Voor pijn hoef je niet bang te zijn. Dat weet ieder mens die zich stoot of een prik krijgt. Het duurt maar even. Vooral als je dat even alle aandacht geeft en wrijft.
Dat is precies de sleutel. Gevoel wil gevoeld worden en wel hierom: er zit een boodschap achter elk voorval.
Elk voorval? Elk voorval. Niemand neemt echter de moeite om z'n cadeautje open te maken maar het is echt zo en is de bron van alle lijden: niemand gaat het aan dus die pijn blijft en stapelt zich op en dus blijven al die wonden pijn doen. Hallo zeg. Zijn we verzamelaars of zo?? Hebben we niet geleerd afscheid te nemen van ouwe troep??
Dus die pijn is slechts een middel tot groei: “Er zit iets en dat wil eruit zodat jij verder kunt ontwikkelen tot wasdom.”
Tot... volwassenheid dus. Daar ben jij nu nog niet dus. Schrikbarend genoeg NIEMAND eigenlijk; we hebben een land vol kleine kinderen en dat geldt voor ieder land in het westen, gek genoeg. De historie en oorzaak lees je in Vader Aarde en kort gezegd wel hierom: sinds de eeuwenlange heksenjachten (lees: moorden) hebben we hier geen volwassen gedrag meer...
Kijk maar om je heen en zie hoe mensen doen. Wat is daar volwassen aan?
-
Wat heeft dit met vrouwelijke geiligheid te maken?
Wie z'n eigen partner is en dus emotioneel stabiel oftewel continu bij zichzelf is, heeft niet die hunkering om “iets” buiten zichzelf te zoeken. Wat precies? Draagvlak. Waarvoor? Om jouw lasten te dragen die je zelf niet wenst te dragen omdat je dat niet geleerd hebt zodat een heel volk z'n lasten door een ander wil laten dragen en daarvoor het libido misbruikt om het indirect bij een ander te kunnen leggen.
Zit dat echt zo? Nou kijk maar. Je ziet het of je ziet het niet. Het kostte mij zeven jaar afleren om alles in perspectief te kunnen zien en dit alles zelf te ondervinden.
Dus dat houdt in, dat ieder mens dit bereiken kan in zeven jaar afleren en daardoor overzicht krijgt oftewel volwassenheid bereikt.
Die tijd verstrijkt vanzelf dus wat houdt je tegen om gewoon te beginnen? Mannen en vrouwen horen hét niet buiten zichzelf te zoeken. Wat? Levensgeluk. Op 101 manieren zoeken we afleiding om via roken, alcohol, chocola en andere drugs, veel eten, veel werken, veel neuken, veel shoppen, veel weet-ik-veel “het buiten onszelf te zoeken” en feitelijk zoeken we niets anders dan steun; een slachtoffer om onze lasten te kunnen dragen omdat we dat zelf niet kunnen omdat wij, arme nitwits, dat nooit geleerd hebben...in onze incomplete educatie die alleen maar ons verstand wil laten gebruiken...
Hoe verdacht IS dat eigenlijk???
Wanneer durf jij sabbatical te nemen om daar eens in te duiken? Je bent niet de eerste dus je kunt altijd terecht bij iemand die jou voorgegaan is op dit heroïsche traject van jaren om jezelf te worden.
En hoe moet dat dan met werken?
Ten eerste is dat “beren op de weg zien”; je wilt of wilt niet. Niet zeuren. Just do it. Dat merk je wel, toch? Wiens zaak is het? Zolang jij je hart volgt, zorgt je hart voor jou. Dat hart is geen dom ding of zo. Wij mensen zijn dom. De ziel niet. Draai dat dus niet om.
Ten tweede is geld verdienen secundair, maar gaan voor kennis primair van belang. To get your priorities right.
Dus het ontvouwt zich van-zelf zolang jij jouw hart maar volgt en niet als een hond achter je eigen staart aan blijft rennen in je eigen kringetje; dat eigen wereldje zonder ontsnapping.
Waar een wil is, is een weg – en dat is echt zo. Stop met die vicieuze onzin. Ga naar je gevoel luisteren. Niemand weet wat dat is of hoe dat werkt, terwijl je ermee geboren bent dus moet je nagaan. Tijd voor herstelwerkzaamheden! Of wou je zo doormodderen en achter anderen aan jagen?
-
Ter afluiting een mooi lied van een mooi duo: youtu.be/6MjHA3cLKn0. Simpel en puur. En een rake tekst: “I don’t want to be your hero” oftewel: draag zelf jouw lasten maar. Hoe simpel wil je het hebben? Zo simpel dus.
Naschrift
Niets mis met een feestje, maak kijk even naar beweegredenen. Daarover had ik het reeds in mijn vorige blog, “Wat we zoeken en vinden in “Feestjes” | hoe we met Seks onder de duim gehouden worden” | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2015/01/wat-we-zoeken-en-vinden-in-feestjes.html
In feite saboteren we onszelf. Zie “Zelf-sabotage voor dummies: hoe gaat dat in de praktijk?” | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/01/zelf-sabotage-voor-dummies.html. Wat overblijft is: hoe dan wel? Lees: “Hoe het werkt: "Hoe word ik een zonnetje in huis."” | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/01/hoe-het-werkt-hoe-word-ik-een-zonnetje.html
NB: geloof mij maar niet. Kom er liever zelf achter. Dan blijft het hangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten