Waarom ieder gesprek stiekem een heel gevecht is | pikken- en krabbensyndroom verklaard

Mannen kijken elkaar niet aan als ze spreken, want daar zit het risico in dat één van beiden de ander aanvalt. Ze vertonen het pikken-syndroom en vinden onderling uit wie de sterkste is.
Vrouwen tasten elkaar ook af en halen elkaar dolgraag naar beneden.
Dat noemt men krabbengedrag omdat je krabben rustig in een open krat kunt zetten en er nooit eentje uit klimt, die wordt door anderen teruggetrokken.

Hoe zit dat? En waarom? Wat gebeurt er werkelijk in het krachtenveld tussen mensen?
Ben je klaar voor onderwater? Voor het antwoord moeten we wel even diepziel-duiken. Kun je het aan?

Iemand z'n eigen plek gunnen

Het gedrag van beide seksen wordt gevoed door boosheid, en bij mannen gaat de aard van het gevecht om een eigen plek in te nemen wat hun vader hen nooit toestond, en bij vrouwen gaat het om eveneens het gemis van die vaderlijke omarming, maar dan om het kleine meisje van pappa te kunnen zijn en zo wezenlijk contact met hem te maken.

Dit zag ik ook niet aankomen; het vloeit zo uit m'n pen. Ik wist dit ook niet. Het verrast me. Zoals zoveel :)

Bezitsdrang

Er is meer over te zeggen. Bij beiden, m/v, gaat het om uiting van "bezitsdrang" en dat vindt z'n "basis van boosheid" in de eerste acht jaar die heilig zijn in een mensenleven. Niemand groeide op in geborgenheid en miste zo het gezien, gehoord en gewaardeerd worden met als gevolg dat we eigenwaarde en zelfvertrouwen ontberen.
Dat loop je niet zomaar in. Daar heb je uiteindelijk dan ook een heel leven voor.

Steun aan jezelf hebben geeft houvast in een mensenleven en daar gaat het mis. Dat kennen we niet. Als gevolg daarvan creëren we houding; ego dus. Dat hebben we dus te overwinnen om terug bij ons zelf te kunnen komen. Bij ons spontane, authentieke gedrag dus.

Niemand groeide op in geborgenheid en miste zo het gezien, gehoord en gewaardeerd worden met als gevolg dat we eigenwaarde en zelfvertrouwen ontberen.

Geen bezit van jezelf hebben heeft tot gevolg dat mensen het niet in zichzelf maar buiten zichzelf zoeken en zo anderen lastig vallen met hun lasten, of er verderfelijke gewoontes bij ontwikkelen, die consequent allemaal destructief van aard zijn.

Tot zover de inleiding tot de rest van jouw leven, om van overleven naar Leven te kunnen groeien.
Vragen?

naschrift | 

Deze ingeving kwam naar aanleiding van confrontatie met iemand die mij bewonderde om te blijven staan in het 'duel' dat hij bij mij neerlegde, en mij daarna een 'aanstormende ereplaats' toekende, voor het blijven.

Mijn zoontje toonde mij in 2011 dat hij zijn eigen gereedschap wilde toen hij bij Karwei voor tweehonderd euro aan spullen had uitgezocht. Een opmerkelijk tafereel dat mij leerde dat hij zijn eigen spullen en dus zijn eigen plek nodig had, net zoals mijn vader dat mij had verteld maar nooit had laten zien. Hij stond mij mijn eigen plek in de weg en gunde mij mijn eigen gereedschap niet.
Voor zoon heb ik inmiddels een eigen bakje met gereedschap klaarstaan, ten teken dat hij zijn eigen plek mag innemen.
Hij taant er niet naar. Logisch; hij weet het al.

bron: facebook.com/1150165528426446