de wereld heeft liefde nodig - mijn e-mail aan schrijver Geert Kimpen |
Eens in de zoveel tijd krijg ik van schrijver Geert een mail met een uitnodiging voor een workshop om te leren schrijven en wees eerlijk... da's hard nodig. Ditmaal reageerde ik als volgt op zijn bericht.
"ik droomde in 2002 dat Willem-Alexander en Máxima bij mij op bezoek zouden komen maar op dat moment begreep ik totaal niet wat ik hen dan te bieden heb"
Geert. Onze eerste ontmoeting was op een plat dak voor het boek van Christine in de aanwezigheid van Rob de Nijs die toen vlamde met "banger hart" en op mij onaanspreekbaar over kwam terwijl ik wel de neiging had om zijn populaire lied keihard voor zijn neus te gaan zingen. Over spiegelen wat mensen uitstralen gesproken. Er volgden tal van uitnodigingen voor theater zoals de kleine Faust en graag had ik ze allemaal afgegaan maar... ik kon niet, Ik stak nog in de greep van mijn moeder die mij grotendeels verbood om plezier te hebben, mij klein hield en mijn directeur was dus mij ook financieel klein hield. Soms moet je decennia van gruwel doorstaan voor je zover bent om grote veranderingen te kunnen omarmen.
Het voordeel was dat ik geleerd heb met weinig geld toe te kunnen en heb zelfs jaren zonder geleefd, wat feitelijk helemaal niet kan in een westerse maatschappij maar wat wel gebeurd is. Het bracht mij bij mijzelf. Niet geld maar de periode om af te leren wat men hier zoal voor de voeten krijgt geworpen in het systeem van opvoeding. "We zijn allen kind van het systeem waar van alles moet, niets mag en gevoel verboden is", luidde mijn pitch op bevrijdingsdag 2018; "je kunt een kind wel uit de oorlog halen, maar hoe haal je de oorlog uit het kind?"
Jaren later bedacht ik dat wij allen spiegels voor elkaar zijn; weer later bedacht ik dat ik hier liefde kom brengen, in een wereld die dat niet kent en ervan verstoken is - juist wanneer mensen die verdedigen en om het hardst roepen "dat ze het er niet mee eens zijn" (dat hier liefde mist en kou regeert).
Het vraagt jaren van afleren, afzien, discipline en voorbereiding om te komen tot een punt van totale productiviteit-loosheid.
Hier zit ik dan. Klaar voor het schrijven van een boek, niet om de wereld te redden maar wel om hen die dat willen te helpen om hun wereld te verbeteren, met een titel als: "Van virus naar liefde; het hart terug in een kille wereld" of "Uit de kou – op weg naar beschaving".
Maar de wereld is nog niet zover en dus ik ook niet. De wereld, althans mijn wereld, althans mijn directe omgeving vol taalgenoten - Nederland dus - is bevrijd van spirituele lasten zoals beschreven op de website earthfather.eu van Olof Smit en ik mocht daar op 15 juni 2021 getuige van zijn. Een geheim, want je kunt dit niemand vertellen; men begrijpt dit niet, verdedigt het oude en wil er niet aan.
 |
| Nes a/d Amstel |
Mijn website staat, sinds een maand, en heet Verdwenen Kennis: www.verdwenenkennis.nl. Daarop heb ik artikelen geplaatst die het begin van een boek mochten inluiden, om de wereld te helpen vorm te geven. Mijn bijdrage aan een betere wereld, vereeuwigd in een website, die mogelijk geruisloos verdwijnt na mijn dood.
Maar ik sta. En breng mijn boodschap. Mijn levenslust. Naar hen die dat het hardste nodig hebben en hart schrijf je met een T.
Liefs uit de Zaanstreek
- da's voorbij het bordje "einde beschaving" -
rj
PS: ik droomde in 2002 dat Willem-Alexander en Máxima bij mij op bezoek zouden komen en op dat moment begreep ik totaal niet wat ik hen dan te bieden heb maar nu wel: pure levenslust. Puur levensplezier. Kijk zelf maar: https://verdwenenkennis.webnode.nl/l/de-vlieger-en-de-zwever/
(ook hier op dagboek van een vreemdeling te vinden, uiteraard: https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/03/de-vlieger-en-de-zwever.html )
-
Care? Dare? Share...
http://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2021/07/de-wereld-heeft-liefde-nodig.html
Reacties (nu al):
"We kunnen alleen maar wachten en ZIJN. En onszelf ten voeten uit tot uitdrukking brengen. Zelden was ‘niets doen’ zo onvoorstelbaar belangrijk.
Erg mooi om te lezen, ook ‘de vlieger en de zwever’ heb ik in alle rust weer eens gelezen en het is echt wel hoog niveau schrijfwerk, sommige frases geven me Paulo Coelho-achtig kippenvel. Dat wil wat zeggen, want sommige van zijn strofen trekken de realiteit als een onbelangrijk gordijn dat mij het zicht op de werkelijkheid ontneemt, in één ruk weg en plaatst me in een landschap van woestenij en leegte. De coulissen achter de Schepping, de personeelsingang, opslagruimte en catacomben. De kale, kille werkelijkheid, waar houvast niet voorkomt in de vorm van handgrepen, touwen, enig materie of geld, maar alleen in de onzichtbare vorm van liefde. En dan niet de liefde voor een persoon, maar voor het leven, voor het opnieuw aanbrengen van dat ‘realiteitsgordijn’ vóór die woestenij, die chaos. Maar dan een nieuw, zacht gordijn, eentje gecreëerd uit liefde, een anker vanuit het hart naar de buitenwereld.
Zou Christus dat bedoeld hebben toen hij zei: “Zie Moeder, ik maak alles nieuw” (dat deed hij althans in ‘The Passion of the Christ’ van Mel Gibson 😂 Maar alle gekheid op een stokje, het resoneert wel. En dit virusgeneuzel speelt daar op een of andere manier een rol in). In ieder geval maak jij ook alles nieuw, jij bent dat steentje in mijn schoen waardoor ik niet door kan blijven lopen, maar wel moet stoppen en luisteren.
Ik ga nu even wat gezonde tranen plengen en daarna een stukje wandelen.
Zónder steentje in mijn schoen, maar vooral zonder stenen in mijn hoofd 😆
Tom
-
Prettig lezen👌🏻, en ook het verhaal van de vlieger en zwever gelezen. Iets meer eenvoud en een stuk of elf soortgelijks en je hebt een modern sprookjesboek á la Paulo Coelho
Miranda
-
Hoe komt het dat jij zo goed schrijven kan? Mooie woorden gebruikt...
Margaretha
-
Ik denk dat ik het meerdere keren moet gaan lezen, voor ik het allemaal goed begrijp.
Wel lees ik dat je veel ellende, verdriet en tegenslag hebt (meegemaakt), en9ok dat dat je sterker en weerbaarder heeft gemaakt.
De wereld kan mooi zijn, maar is dat vaak ook niet.
Mede door onze opvoeding en de wereld om ons heen, , hebben we vanaf ons kinderen door ervaring de mooiste menselijke eigenschappen afgeleerd, en veel lelijke aangeleerd.
Zo eerst maar even,
Lieve groet, Marja
Geen opmerkingen:
Een reactie posten