zondag 4 juni 2023

Wil jij dood? Mag jouw levenslust er niet zijn?

Ik wilde dood. Ik had er geen zin meer in. Ik kon niet meer. Mijn leven was een hel.

Dit lijkt al lang geleden maar vergeet ik nooit meer. Dit was kennelijk heel belangrijk voor mij. Ik weet het nog als de dag van gisteren.

Wil jij dood? Ben jij het zat? Da's niet zo raar...

Levenslust wordt jou kwalijk genomen |


Wie opgroeit in het Beschaafde Westen kan het zomaar overkomen dat die er geen zin meer in heeft. De levenslust wordt jou kwalijk genomen. Die wordt tegen jou gebruikt en de zin om te leven wordt bevochten met het doel het je te ontnemen. 

Dat idee wordt je opgedrongen. Jij wordt kleingehouden. Jij mag Overleven maar niet gelukkig zijn. Dat wordt bevochten...

Want: "dat is de afspraak niet". 
Wie afwijkt wordt gestraft
Contouren van de Kerk, dus. 

Dus...

Ons werk is nu geestdodend.
Onze werkomgeving is geestdodend
Da's het logische gevolg ervan. 

Trouwens; de weg ernaartoe ook. Onze opleidingen dus; daar gaat het al mis. Onze leefomgeving creëert een Opvoeding die voorziet in jarenlange emotionele vermorzeling van de menselijke geest (ander woord voor geestelijke verkrachting) en staat garant voor levenslange terreur.

We werken en leven in omgevingen die in-en-in verrot en toxisch zijn. We gaan eraan kapot. Het stopt ons wezen en doet ons naar het einde verlangen.

Niemand heeft moeite met werken. Maar wel met de manier waarop; men heeft moeite met het aansturen ervan als dat de intentie kent om het je tegen te maken; om jou dat tegen te laten staan.

Kijk maar naar kinderen. Die willen spelen, gaan zingen de hele tijd en willen louter plezier maken. Mogen ze dat??

Ze krijgen vóór hun zestiende 300.000x NEE te horen. 
Nee, dus. 
Zij mogen niet gelukkig zijn. Dus mogen zij niet doen wat zij willen. Net als wij, vroeger...

Want hoe kun jij een ander gunnen wat jou nooit gegund is? Dat levert sadisme op. Durf het maar te zien!

"We zijn allen Kind van een Systeem, waarin men niks mag, van alles moet en waar gevoel verboden is."

Weet je nog?

Sabotage en zelfsabotage - bron van haat en zelfhaat; oikofobie |


Dus krijg je sabotage. Uit protest zie je kinderen (van alle leeftijden!) dingen doen die we zogenaamd niet begrijpen. Ze leren saboteren. Dat leren zij... van ons. Uit protest. 
Wij leren hen dat en dat hebben we niet eens door want wij houden halsstarrig vast aan de dogma's die wij van de generaties vóór ons meekregen, of preciezer gezegd: dat drongen zij ons op.
Tegen beter weten in en tot bloedens toe.
Met geweld. De ergste vorm van geweld, zelfs: psychisch geweld, wat we verbloemend "passief geweld" noemen maar dat natuurlijk helemaal niet is.

Geen wonder dat we extreme of extravagante feesten nodig hebben om het leuk te hebben. Da's om te kunnen overleven.
Geen wonder dat we afleiding nodig hebben. Om het nog enigszins leuk te hebben.
Geen wonder dat we grijpen naar iets - of iemand - om maar wat te hebben.
We hebben iets nodig, om maar wat te hebben. 
Om ons leven dragelijk te houden. 

Dat is extreem gedrag. 
Maar wel verklaarbaar. 

Dit holt ons uit. Onze leefomgeving is toxisch. Niemand mag gelukkig zijn dus iedereen controleert elkaar - "doe jij wel hoe het hoort?" - èn vecht met elkaar...!

Toxische omgeving, spirituele oorlog |


Regelmatig heb ik daardoor geen enkele energie. Dan ga ik liggen en val ik zo in slaap. 
Ik bedenk dan, dat narcolepsie zo ontstaat; slaapziekte. 

Als ik tegenwoordig wakker word, na een dag vol ontmoetingen, heb ik geen enkele energie om op te staan.
Dat doet de medemens...! Die zuigt er op los.

Als ik geen enkele energie heb om zelfs ook maar iets leuks te ondernemen, dan duidt dat ergens op. Want stel je voor dat ik het naar mijn zin zou kunnen hebben. Dat mag natuurlijk niet. Dus dat wordt bevochten. Onzichtbaar en onderhuids. 

Noem dat gerust wat het is: een spirituele oorlog van de mensen onderling die elkaar het licht in de ogen niet gunnen. Dat betekent dat zij hun talenten niet positief gebruiken. 

Geloof mij maar niet. Doe jouw eigen onderzoek. Dat heb ik ook gedaan. En zocht tot ik vond. 
En sta iedere dag op met een schone lei, bereid om alles opnieuw te ervaren en zo open te staan voor alles wat het leven mij wil leren. 

Voorbeeld. Vanmorgen werd ik wakker met een verstopte neus. Kennelijk mag ik niet ademen of zo, dus kennelijk nam iemand mij mijn bestaan kwalijk; dat werd bevochten. 
Plassen ging opeens heel slecht, alsof de pijpleiding verstopt zit - ook al verstopt dus; vol kou en verkrampte spieren. Men wijt dat aan de prostaat. Onzin. Het gaat om de oorzaak en die is emotioneel van aard. Wij mensen doen dat elkaar aan.

Geen energie om op te staan, iets te eten of iets leuks te doen? Dan weet ik genoeg. Ik ga na met wie ik contact gehad heb en weet weer hoe het zit. De boodschap is geland. De les geleerd. Daar gaat het om! En daar schrijf ik over, om die kennis en inzichten door te geven. Omdat dit geen onzin is maar blootlegt welke onzin mensen zich in hun hoofd halen omdat ze een ander niet gunnen wat hen nooit gegund was. En dat draaien zij graag om. Briljant negatief. 

Geen luchtige afsluiting, wel een boodschap ter relativering: Wees toeschouwer |


Nog iets leuks, voor een luchtige afsluiting?
Je leeft. Geniet ervan. Wees toeschouwer en trek het je niet aan wat er gebeurt maar ga jouw eigen gang. 

Nog wel iets waar je wat aan hebt, naar aanleiding van een boodschap in de Tweede Kamer, uitgesproken door een europarlementariër;

"
Mooi gezegd. Mooie woorden. Mooie ideeën. Maar daar gebeurt NIETS mee. 
De partijen zijn gekocht.
Gezond Verstand is verbannen.

De afd(w)aling is begonnen, de ineenstorting en totale ontwrichting is onderweg en onafwendbaar. Het wordt één grote klerezooi en niemand kan daar iets aan doen, of preciezer gezegd; "iedereen" laat het toe, d.w.z "de massa" roept dit over zichzelf af en heeft niet geleerd om zelf enige verantwoordelijkheid te nemen.

Alles moet door een ander opgelost worden.

Omdat we klein zijn gehouden en nog kinderen zijn, eigenlijk, diep van binnen.

Om dat te herstellen is bereidheid nodig. 
En die is nog nergens te vinden...

Niet op zielsniveau.
Want ieder zit nog vast... in zijn eigen Stockholm-syndroom.

rj" 
-

De zon schijnt. Elke dag |


De zon schijnt. Altijd. Ook nu. 
Ga naar buiten. Praat met elkaar. Maak het samen gezellig. Dàt is jouw taak. 

Niets anders. 

Alle goeds.

rj


'n plaatje erbij...

In het klein en in het groot:




Geen opmerkingen:

Een reactie posten