"Het is weekend. Wat dacht je van: koffiedrinken?
Wanneer ik de posts zo zie van iedereen valt mij op dat alle mensen behoefte hebben aan iets... bvb verbindend samenzijn. Dus daarom nodig ik ieder uit die trek heeft in een hap gezelligheid, een brok warmte en een berg verbinding met een toefje oprechte warm menselijke belangstelling.
In plaats van ijs of taart bij de koffie, heb ik de volgende oplossing in huis gehaald: chocolade-vanille-ijstaart...uit de biowinkel nog wel. Vol smaak dus.
Dus: ieder die wil is welkom voor een warm hartelijk samenzijn in het plantsoen voor de deur van mijn monumentale woning
Opstellen in rijen van drie dan maar?"
-
Later voegde ik er aan toe:
Voor de laatkomers is het vanmiddag borreltijd
En anders morgen opnieuw; kom maar spontaan langs (zeg ik nu tegen iedereen)"
-
Uren zat ik prinsheerlijk, te zitten en te genieten. In m'n t-shirt. Het is zomer. Mooi weer. Stralende zon. Blije voorbijgangers.
Uiteindelijk kwamen er een paar vrienden op de fiets. We hebben uren zitten kwekken, in de zon. Heerlijk. Precies zoals dat moet. Oftewel: zoals de dokter voorschreef.
De dag was niet zonder les, zoals zo vaak. Ik kreeg te zien hoeveel agressie er in de wereld rondgaat, en hoe mensen verk(n)etterd worden, in hun opvoeding, of wat daarvoor moet doorgaan. Sommigen achten zich belangrijker dan anderen. Sommige achten zich de baas over anderen. Iets wat ik heb moeten doorwerken en afleren in 2012 toen mijn mentor mij daarop attendeerde; zoiets heb je nog niet door als je nietsvermoedend elke dag maar doordendert.
Er kwam een wrede verstoring van onze rust toen één van de meest kille, jaloerse en autoritair ingestelden van mijn buren zich meldde bij mijn gasten en zich hardhandig, oftewel agressief, opdrong. Zij waarschuwde hen. Voor mij. Een intrusie en vernietiging van de wereldvrede, in een klap.
Wat dit toont?
"Jij mag niet gelukkig zijn."
Preciezer: "IK mag niet gelukkig zijn, dus jij ook niet."
Dit zit in de categorie: "Hoe kan ik een ander gunnen wat mij nooit gegund is???"
Snap je hem? Zij is niet goed bij haar HART.
We hebben allemaal zo'n OPVOEDING gehad die ervoor zorgt dat je niets mag, van alles moet en gevoel verboden is. Niets mag, van alles moet en gevoel is verboden. Hier zie je wat dat oplevert. Innerlijke strijd. Zelfhaat. Sabotage van levensgeluk.
Dit zie ik continu in deze verziekte, vermoorde, verlepte wereld waar levenslust is vermoord, verboden en verbannen.
Je hoeft mensen niet te beoordelen op hun uiterlijk maar het kan Iets accentueren. In dit geval het volledige gemis aan levenslust. Deze buuv vertoont zich met kort haar, brilletje, en bovenal een figuur, waar je van goed fatsoen niet naar kijkt - vooral uit zelfbehoud - kortom iemand die niets wil, niets kan, niets doet en niets weet. Da's geen volwassene maar een kind, in de verpakking van een mens maar die het niet is. Dit zijn geen mensen. Dit zijn mensen-in-wording. Ze doen maar wat en EGO regeert; gevoel is verbannen.
Ik zat daar met een missie, in dat plantsoen; om te laten zien hoe je dat aanpakt. Hoe je het gezellig maakt. Hoe je verbindt en een feestje maakt. Oprecht en ingetogen. Puur en gemeend. Uit het hart. Uit overvloed.
Ik deed dat eerder, op 16 juli, met een troep motorrijders die hun fraaie glimmende plastic paarden op rij zetten in de zon terwijl ik uitpakte met goed eten en drinken.
Het gaat nooit om wat je doet maar hoe. Ik zette daar sfeer neer en zie de reactie die niet uit kon blijven in de categorie "Dit hoort niet!!" dus "Dit mag niet!!" en "Dat is niet afgesproken!!" oftewel: "Doe nu maar wat ik zeg!!"
Vraag je eens af wat er positief aan is als mensen alles slopen. Toch zie ik dat dagelijks om mij heen overal gebeuren. Overal. Altijd. Continu. Is dat positief gebruik van talenten? Zo nee, hoort dat zo?? En, moeten we dat dan zo laten???
De boodschap hier is: leer jouw talenten positief te gebruiken.
Dat is een hele weg en gaat verder dan een dun laagje chroom. Oftewel buitenkant. Het gaat om de binnenkant.
De wereld staat in brand. Over enkele jaren kennen we ons leven niet meer terug en zitten we hopeloos vast in een stramien dat we niet kiezen maar niet hebben tegengehouden. Dan is dit het moment om in te zien, waar we staan en wat we te doen hebben en dat heet transformatie. De overgang van het autoritaire Vissen-tijdperk naar het vrijheidslievende Waterman-tijdperk gaat niet zonder kleerscheuren want het is lastig loslaten van iets dat schijn-veiligheid en schijn-zekerheid biedt, een zompig moeras als fundament kent met dito geuren, waaruit ontsnapping niet wordt getolereerd door hen die deze wereld als zombies bevolken en verbetering van kwaliteit van leven hartstochtelijk tegenhouden.
Soit. Dat alles is niet mijn zaak. Ik zie het slechts en ga mijn eigen gang. En adviseer ieder dat te doen. Omdat het opnieuw een mooie dag is. De zon schijnt en het is mijn taak daarop te wijzen. Hoezeer mensen ook vastzitten en niet willen zien met hun ogen open. Die gaan vanzelf een keer dood. En ik ook.
Maar ik heb in ieder geval iets nagelaten. Voor het nageslacht. Een boekje. "Voel jij het ook? Gedachtenregen; leven duurt maar even". Da's voor het nageslacht. Die hebben er wat aan. De huidige generatie nog niet, die zitten vast, nog; waarvan akte - gister nog zelfs.
Mijn gasten stuurden de opdringerige dissonant overigens gedecideerd weg en waren geschokt over dit voorval. Ik sloot af met:
"Nou... iemand nog een lekker toastje?"
Dit was niet overdreven. Zo voelde het. Zo laat je iemands zelfverzonnen probleem waar dat hoort; bij de ander.
Ik ga wat leuks doen.
Ik schreef onder mijn uitnodiging van gister de aanvulling:
"Wat er vandaag gebeurt zie ik dan wel, ik laat het open. Tot 11 uur à half twaalf ben ik sowieso thuis, daarna afhankelijk van de ontwikkelingen; koffiedrinken voor mn deur of... er op uit."
Ik zie het wel. Ik heb in ieder geval een blijdrage geleverd aan een mooiere wereld.
rj
Ik ga wat leuks doen.
Ik schreef onder mijn uitnodiging van gister de aanvulling:
"Wat er vandaag gebeurt zie ik dan wel, ik laat het open. Tot 11 uur à half twaalf ben ik sowieso thuis, daarna afhankelijk van de ontwikkelingen; koffiedrinken voor mn deur of... er op uit."
Ik zie het wel. Ik heb in ieder geval een blijdrage geleverd aan een mooiere wereld.
rj
Geen opmerkingen:
Een reactie posten