15 augustus 2022. Hartje zomer met overdag 30 graden en zoals gisteravond om middernacht meer dan 20 graden buiten. En ik heb kou gevat.
Er is een interessant fenomeen gaande en dat noem ik: kentering in de zienswijze. Vroeger zei iemand dat je kou had gevat en dan was dat zo, bij gemis aan kennis. Inmiddels weet men beter.
Indien voor een incubatietijd 2 tot 7 dagen staat - da's het officiële narratief - terwijl je na een emotionele confrontatie je DIRECT slecht, zwak en zelfs ziek voelt, dan is er iets aan de hand dat ons lichaam ons dicteert. Of doceert. Ons lichaam leert ons iets, dus.
Zijsprong: met "emotionele confrontatie" bedoel ik datgene dat ons emotioneel belast en verwart, en zit in de hoek van dwang, chantage en manipulatie. Velen zien het als "het werken met energie" of simpelweg "zuigen". Dit hoort er allemaal bij en ervaar ik als niet erg zuiver handelen. Verre van, zelfs. Het is in ieder geval niet erg positief.
Afgelopen week dook ik met een goede vriendin de Zaan in om af te koelen en moest na een dik half uur uit het niets hoesten, proesten en ging bijna over mijn nek. Dat gebeurde niet echt; het was een schijnbeweging van mijn lichaam. Ik merkte alleen de kramp die precies zo aanvoelde. Het kwam plotseling en verdween net zo snel, en was een teken.
Halverwege zei ik al tegen mij metgezel: "Let op..."
Oftewel: "Hier zit een les in."
Mijn lichaam demonstreerde haar, wat de invloed is van De Verwensing. Ik kon haar gelijk vertellen wie er aan mij dacht. En hoe. Ik had het boze oog gekregen van iemand. Een vervloeking, dus.
Spirituele blokkade |
Het opmerkelijke is, dat sinds een jaar nu de spirituele blokkade verdwenen is maar mensen die zelf in stand houden. Die zin mag je nog een keer lezen. Vastzittend in hun verleden levert de gemiddelde NEEderlander dagelijks een verse uitbrander en deelt die uit aan willekeurige passanten. Bij hen die samenleven is die frequentie veel hoger. Onvrijwillig wordt zo'n emotionele uitbrander opgedrongen, zo van: "Hier, pak aan!"
Verdeel en Heers |
Even terug. Waar heb ik het over?
Afgelopen eeuwen hebben we te maken gekregen met een geducht staaltje Verdeel en Heers in de vorm van de banvloek oftewel spirituele blokkade. In hechte gemeenschappen had de kerk het voor het zeggen dus wie niet trouwde met iemand van dezelfde kerk maar van een ander geloof werd - niet schrikken - letterlijk vervloekt. Door de eigen leefomgeving. Door de eigen familie, feitelijk. Met zo'n afvallige ging men niet om. Die werd geïsoleerd.
Het gevolg was dat men voor eeuwig verbannen werd oftewel niet gelukkig mocht worden en nooit de warmte van de familieband zou kennen. De nazaten werden een "verboden vrucht uit een verboden samenleving" en dus vervloekt, via deze ban-vloek. Het "waar twee geloven liggen op een kussen, daar ligt de duivel tussen"-syndroom, want men besefte wel degelijk waar dit vandaan kwam. Het zat al in de taal verstopt.
Alleen zijn wij die kennis kwijt. Sinds de heksenjachten is er geen kennis meer over hoe mens te worden, laat staan volwassen. Dit verzin ik niet. Dit is verdwenen kennis - sinds de heksenjachten - en is terug te lezen op vaderaarde.nl. Men leze het boek erover, Vader Aarde en de aardse taal. En wie daar te lui voor is, leze nog even verder. Want het gaat om het heden, maar zonder kennis van het verleden tast men in het duister.
Vervloeking door de leefomgeving kan men zien als niets minder dan hoogverraad. De oorsprong van dit hoogverraad is nu in enkele zinnen duidelijk gemaakt. De historie is bekend. Maar de oplossing nog niet, want heden ten dage gebeurt dit nog volop, dat mensen elkaar verstoten, veroordelen en verbannen. In een oogwenk, zelfs. Die verwensing is niets anders dan een regelrechte vervloeking met als motto: "Wie afwijkt, wordt gestraft." Da's KERK. Die heeft dat uitgevonden en indirect, dus achter de ruggen van de mensen om, hen opgedrongen. Het zijn de regels, over Hoe Het Hoort; "regels, die niemand heeft bedacht, niemand onderschrijft en ieder opgedrongen krijgt." En die men blindelings volgt. Uit angst. Voor straf. Uit angst voor... de emotionele uitbrander.
Echter, sinds medio 2021 is die spirituele blokkade, die ontstond als gevolg van eeuwenlange vervloekingen via de kerk, verdwenen. Daarover schreef ik eerder al. Die beperking op ons levensgeluk is collectief opgeheven.
Zie: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2021/11/de-wereld-is-vrij-van-spirituele-lasten.html
Die blokkade is er wereldwijd nu niet meer (!) zodat de schellen van de ogen vallen, mensen in rap tempo bewust worden en hun talenten kunnen gebruiken zonder angst te hebben terug te vallen, omdat die spirituele blokkade is weggevallen en daarmee het belangrijkste kenmerk van die spirituele blokkade, namelijk: "Niet gelukkig mogen worden." Hoe uit zich dit opvallendste kenmerk van "niet gelukkig mogen worden"? Men saboteert zichzelf en anderen.
Ook daarover schreef ik veelvuldig (zo'n 400 artikelen op dit dagboek, waaronder: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2022/01/de-oorlog-tussen-mensen-is-een-spirituele.html
Daar mogen we dus nog overheen groeien want tot op heden saboteert iedereen zichzelf nog steeds. Hartstochtelijk. Omdat dat zo is geleerd en mensen dat onbewust maar doelbewust met zich meedragen; bij iedere gelegenheid, te pas en te onpas, laat men elkaar voelen een "verboden vrucht van een verboden samenleving" te zijn en zet elkaar zo in de...
KOU.......
Waar dit om gaat is in drie letters te vatten. Kou. "k-o-u". Een klein woord van drie letters. Zo simpel en zo lastig te doorgronden tegelijk. Omdat niemand beseft waar dit werkelijk om gaat, tenzij je je er in verdiept en er jarenlang intensief mee werkt, om zo alle bijzonderheden ervan te leren kennen. Dàn pas WEET je wat kou is. Dan pas heeft men dat zich eigen gemaakt.
Op het moment dat iemand een ander een koude douche geeft, dan krijgt deze een uitbrander dus, oftewel een ijskoude behandeling. Dan komt men van een kouwe kermis thuis. Dan heeft men in de kou gestaan. Dat gaat je niet in de kouwe kleren zitten. We noemen dit niet voor niets een koud kikkerlandje. Dat is wat er mis is met de wereld. KOU. Het overdonderende gemis aan WARMTE, dus, die niet te meten is met een thermometer maar die de sfeer bepaalt waarin wij leven.
Men kan terugzien in de ogen van de mensen om ons heen, wat kou zoal aanricht. Verschrikte ogen. Chagrijnige gezichten. Slechte humeuren. Vreselijk gedrag. Men ziet dat bij kinderen al en op scholen (zie: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/03/de-wonderlijke-energie-van-kinderen.html) gaat het precies zo toe: k-o-u-d. Ieder mensenkind wordt duidelijk gemaakt dat het niets voorstelt maar dat het een Kind is van het Systeem, waar NIETS MAG, VAN ALLES MOET en waar GEVOEL VERBODEN is. Als dat geen protest teweeg brengt, wat dan wel? Hier vindt men de oorsprong van slecht-menselijke gedrag. Mensen worden er negatief van en wanneer je hen erop aanspreekt worden ze briljant negatief. Men draait het dan zo dat alles aan jou ligt en zij gaan vrijuit. Met drogredenen oftewel onzin.
Zo verdedigen zij in wezen het Systeem en dat noemt men dan weer Stockholm-syndroom; het verdedigen van de gijzelnemer door de gijzelaar.
Van onderdrukt worden naar Stockholmsyndroom in een notedop |
In feite hebben we het over volkomen bezopen gedrag. Krankzinnig, zelfs. Dus: proost. Neem er nog één.
Maar wel iets waar we mee te doen hebben want dat het zo geworden is, is niet te veranderen. Maar... moet het dan zo blíjven...?!?
Hier ligt een schone taak voor elk van ons, want: "Wees de verandering die je wilt zien in de wereld," aldus Gandhi.
Ik geef het je te doen, zolang werkelijk niets bespreekbaar is, in een wereld vol bias, waar mensen tjokvol Stockholmsyndroom zitten en niet in staat zijn om op een volwassen manier ergens over te kunnen praten. De wil ertoe ontbreekt volledig.
Of dat ooit verandert hoop ik van harte om nog mee te maken maar ik betwijfel het. Mensen laten de teloorgang van de gehele samenleving zelf toe. Al jaren is een uitholling oftewel sloop aan de gang van onze samenleving, die niet samen leeft. Vroeger had je geen dikke mensen, zeiden mijn ouders vaak. In de jaren '70 zag de wereld er (nog) anders uit (maar was het niet beter!). In de jaren '60 kwam er een kentering op gang die niet aanhield maar nu wel. Nu opnieuw en deze nieuwe ontwaking is er om te blijven. Dus het is een genot om nu te leven, om zelf te kunnen aanschouwen of we er iets mee doen, met deze verschuiving in beleving.
Het is aan ons, aan hen die nu leven, om de wereld een betere plek te maken. Of we daarin slagen, zal moeten blijken.
rj
bron: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2022/08/kou-gevat.html
-
Meerleeslinks
dagelijksestandaard.nl/opinie/sid-lukkassen-de-waarheid-achter-de-personeelstekorten
De eerste helft is goed leesbaar en sluit aan bij mijn ideeën. De rest kun je uitzitten of overslaan.++
Geen opmerkingen:
Een reactie posten