Intimiteit is strijd: waarom samenzijn en intimiteit zo'n strijd is tussen de seksen en elk samenzijn onder vuur ligt. Voortschrijdende inzichten aan de hand van ontmoetingen en gesprekken.
Zie ook het voorgaande artikel, vooral de inleiding, link onderaan. Update 16 maart 2022.
Vrouwen voor vrijheid? |
Een vrouw op oorlogspad roemt mij en zegt van alles wat mijn ego of trots moet st(r)elen, het is zo doorzichtig als wat en ik geloof er niets van, steeds minder zelfs, omdat het niet klopt met wat zij doet of wil. Intentie is altijd voelbaar, immers.
Een knuffel is al niet echt en niet voelbaar. Zij is er zelf niet bij. Zij zit in de regiekamer op alle knoppen te drukken zonder ook maar íets te voelen. Laat staan ervan te kunnen genieten. Dat is wat zij laat zien. En overal kom ik haar tegen. In elke stad, in elk land, in elke cultuur, in elke familie; overal waar verdeel en heers heeft toegeslagen.
Heb ik jouw interesse?
Daar gaan we. Dit is uit het leven gegrepen.
Mijn wens, gericht aan iedere vrouw: ik zie in hoe graag zij samen wil zijn. Creëer dan ook een SAMEN, dat is er nu niet.
Het mag vanzelf gaan |
Ik zag het bij mij eerste echte grote liefde en mijn huidige stalker. Yep. Dat staat er echt. Ik zie in hoe graag zij samen wil zijn. Het is niet te missen. Als een man zo zou doen zou direct oom agent ingeschakeld worden en bij hem aankloppen met de boodschap: "niet meer doen, hè" (wat mij letterlijk is overkomen na het afgeven van mijn visitekaartje, overigens uit impuls, zonder enige avances mijnerzijds; ik reageerde op de hare...) maar een vrouw heeft dat privilege, kennelijk. Zij mag klagen en wordt blindelings geloofd en haar eer verdedigd, ook als het pure laster oftewel gelogen is. Juist dan.
Even dit. Stalken heeft geen zin. Da's forceren. Iets gaat moeiteloos of het gaat niet. Overigens... in het moderne beschaafde westen gaat er niets meer, alles moet kapot. Iemand die natuurlijk handelt wordt aangegeven vanwege lastigvallen. Lekker woke.
Ik dacht altijd dat vrijen het summum was, zo werd dat gepresenteerd, door meisjes met machtsambitie; zij lieten dat zo voelen en merken, van jongs af aan kreeg ik dat gevoel opgedrongen.
Dat lees jij goed. Zo gaat dat. Daar flirten en verleiden meiden mee. Doelbewust.
Maar vrijen gaat niet - niet met haar als middelpunt van het heelal en de man als knecht, als lul aan een touwtje, als afstandsbediening van de regisseuse. Gatver. Hij is geen prooi en zeker geen trofee. Maak hem dat dus ook niet. Het is mensonterend gedrag.
Mannen zijn geen speelgoed, ook al ziet zij dat graag zo. Het is niet gelijkwaardig en al helemaal niet respectvol.
Kom op, feministen; feminisme hoort wel twee kanten op te werken richting gelijkheid en gelijkwaardigheid anders is het geen ideologie maar tirannie - en daar staat neo-feminisme om bekend, overigens; waardigheid sneuvelt als eerste en gelijkheid maakt geen enkele kans. Lekker woke.
Serieus...dit is wat er mis is in onze wereld in het algemeen en het samen-spel tussen man en vrouw in het bijzonder:
- Zij overheerst alles en pakt je in
- Hij wordt overmeesterd, onderworpen, overheerst; het heeft meer weg van een smerig toneelstukje sm dan iets gezonds en leuks
- Zijn hersens worden gesaboteerd en werken niet meer, hij stoot zich, laat dingen vallen, herinnert zich niets meer en weet zijn weg niet meer in zijn eigen huis (en dat wordt hij om uitgelachen)
- Hoofd en lijf zijn niet meer van hem
- Energie loopt weg, da's eruit gezogen, uit vraatzucht en parasitair gedrag
- Hij wordt gevangen in haar web
- Hij krijgt een standje voor alles wat hij doet, denkt of zegt want zij is de baas, hoe stupide of tegenstrijdig haar gedachten ook zijn
- Als man heb jij je het vege lijf te redden en weg te rennen uit lijfsbehoud.
Heb ik het zo goed samengevat?
Wat is daar nou leuk aan?
Wat is er positief aan?
Moet dat dan zo blijven?
Dus: wat kan er beter?
Wees toeschouwer en zie in hoe het toegaat in deze beschaving |
Hoe kom je daar achter? Door onderzoek. Door als toeschouwer alles gade te slaan.
Dat doe ik nu 50 jaar, waarvan de laatste 15 jaar met een andere, nog scherpere, bril. En ik verbijster mij over tegenstrijdig, onlogisch en destructief gedrag.
Waarom? Omdat ik streef naar verbetering van levenskwaliteit. Als één van de weinigen, helaas.
Denk aan het lied "Woman in love" van Barbara Streisand en Barry Gibb. En "I 've never been to me", van Charlene. Hoe raak! Zij beschrijven respectievelijk hoe het zit en hoe het wel moet.
De enige reden om een opdringerige vrouw toe te staan de nacht met mij samen door te brengen, is om het samen gezellig te maken. Het mag plezierig zijn. We dienen lol te maken samen. Daar steef ik althans naar. Ik zie samenzijn als een feestje.
Maar hoe dan?! Dat lijkt niet te kunnen; er is geen samen en geen gezamenlijk doel, want zij wil duidelijk wat anders.
Dat weet zij niet. Heeft zij verdrongen. Er is wel iets anders voor in de plaats gekomen:
- Alles moet om haar gaan
- Zij bepaalt wanneer er wat gebeurt en in welk tempo. Hij moet eerst leren te gehoorzamen. Eenmaal getemd, gaan we een stapje verder...
- Zij wil alle MACHT.
Word jij daar gelukkig van, vrouw?? Zij gooit haar eigen ruiten in, zo! Want zij staat erbuiten en doet zelf niet mee. Ze leeft dus niet maar overleeft. En trekt het goedbedoelde samenzijn de diepte in. Wat een tranentrekkende onzin!
Duidelijker teken dat zij niet openlijk gelukkig mag zijn, ken ik niet. Zij mag niet gelukkig zijn dus omzeilt zij dat via spel en tirannie. Pure sm, ontstaat zo. Er is geen lol aan en het gaat nergens over. Elk samenzijn is dan alleen maar destructief.
Hoe wel? Ook zit vol romantiek en ben creatief in 1001 manieren vinden om jaar het hof te maken... maar daar is geen plek voor in dit geval en dat voel je. Dus alles begint bij het begin. Als er geen liefde is, houdt alles op...
Wij mogen niet gelukkig zijn en verdedigen dat vanwege Stockholm-syndroom |
Dat niet inzien of willen zien, dàt is pas goed ziek. Geen verwijt maar observatie van een wereld vol Stockholm-syndroom waar men niks mag, van alles moet en waar gevoel verboden is, waar men uit angst voor straf domweg maar regeltjes volgt die niemand heeft bedacht, niemand onderschrijft en ieder opgedrongen krijgt.
Pas dat dus aan. Verander wat niet werkt. Sta toe dat jij gelukkig mag worden. Dat geldt voor iedereen. En dat kan pas als je stevig vastloopt. Dan zijn mensen pas in staat tot verandering. En laat nu juist het tijdperk der grote veranderingen te zijn aangebroken.
Seks is helemaal leeg en niets zonder gevoel. Wanneer bezitsdrang en triomf over die ander, die gezien wordt als prooi en trofee, als dat het enige is dat iemand drijft, dient die persoon hulp te zoeken, om erover heen te kunnen groeien. Omdat het niet klopt en je hebt te zoeken om dat te verbeteren, dat is jouw taak in dit leven.
Ook gedaan. Langdurig uitgezocht hoe dat nu zit. Psycho-analyse noemt men dat. Of transformatie, om van ego naar gevoel te gaan. En da's gelukt, gelukkig. Ben nu mijn eigen partner en daardoor van niemand afhankelijk om gelukkig te zijn. Ben dus rijker dan wie ook, want ik heb mezelf.
Wil niet zeggen dat ik ongevoelig ben geworden voor avances. Die merk ik en reageer erop. Sterker nog, iedereen flirt er op los, dus ik confronteer meiden (dagelijks!) met zulk karikaturaal gedrag waarmee zij zichzelf tekort doen. Want zo hoort dat niet. Het is verleiding en misleiding, ter afleiding. Tijdverdrijf dus, tegen verveling. Meer niet.
Niets is bespreekbaar in een sekte
Dus ik zie steeds preciezer in wat er om mij heen gebeurt en merk tegelijkertijd helaas dat er niets besproken kan worden, dus kennelijk leven wij in een sekte, het blind volgen van de staat heet statisme en dat lijkt op een religie, waar alles wat afwijkt bestraft wordt.
Pas je aan. De wereld kweekt onze vrouwen op tot nymphomaan. Niemand hoeft nog in de stemming te komen, de lust is er al. Continu. En alles wordt omgedraaid dus mannen hebben de naam, vrouwen doen het. Mannen wordt dus verweten wat vrouwen constant uitstralen.
Wie mij zegt dat ze constant nat is in mijn buurt - dat hoor ik dan achteraf, als breinkraker of mindfuck, nadat we een intiem moment samen hebben doorgebracht, of wat ervoor moet doorgaan - komt iig obsessief over en is niet bij zichzelf maar is kennelijk alleen maar met de ander bezig. Bespelen kun je het noemen. Beïnvloeden. Manipuleren. Onderwerpen en overheersen dus eigenlijk. In feite doet zo iemand zichzelf tekort.
Zelf is ziel. Wie zichzelf tekort doet luistert niet naar het gevoel maar sluit zichzelf buiten. Die leeft niet maar overleeft.
Er zit geen liefde in verleiding wanneer het bedoeld is als afleiding tegen verveling, om maar het gevoel niet te voelen.
Dit is een heel belangrijke zin.
In het westen kent men furie, manie en hysterie als drijfveren; woede, obsessie en bezitsdrang zijn onderliggende beweegredenen.
Meisje toch. Wat een onzin. En wat kinderachtig. Oftewel onvolwassen.
Wie zo doet, doet zichzelf tekort en komt niet uit voor wat zij wil. Integendeel, dat sloopt zij zo.
Samenzijn gaat maar om één ding en dat is samen lol maken. Eer dat en doe daar alles voor. Het mag. Jij mag gelukkig zijn.
Ik voel geen samen en al helemaal geen lol. Hooguit lol om mijn löl; uitlachen dus. Sadisme in haar eentje, als substituut voor werkelijk plezier, vanwege dat tergende en diepe besef, dat niemand gelukkig mag zijn.
Elke vrouw toont: het gaat om haar en haar wereldje. Zij staat er zelf buiten en houdt de regie. Hij staat er sowieso buiten, want niets is bespreekbaar. Want stel je voor... dat er iets naar buiten zou komen van zulk gedrag dat een publiek geheim is, dat iedereen kent of doet, en dat alles weg heeft van verdeel en heers oftewel SBS-Z (Schuld, Boete, Straf en Zonde). Dat mag men niet riskeren vanwege angst, voor straf. Want wie afwijkt wordt gestraft. Da's kerk.
Zij doet en blijft daarom mysterieus doen. Da's niet echt. Da's een houding. Bij gebrek aan houvast.
En trekt mij in haar web, haar catacomben, haar slangenkuil, in de hoop dat ik erin trap en meedoe en dat spel, dat gedoe, ben ik zat, want het gaat om MACHT en niets anders.
Groei op, doe volwassen, probeer het tenminste
Dit spel kent een meisje van 9.
Jouw eigen kind van 9 wellicht.
Groei daar overheen, in godsnaam, anders is het net of ik met een kind in gesprek ben in plaats van met een volwassen vrouw.
Nog iets.
Stop met spel om de belangrijkste reden die er is: jij.
Jij doet nu niet mee
Jij staat erbuiten
Keer op keer moet iemand jou erop wijzen
Doe mee in plaats van de regie te willen houden
Er is geen regie, dat is ego
Er is alleen samen-zijn en samen-spel en dat ontstaat vanzelf, in het moment, als je loslaat
Word jezelf, laat dat ego los en leer af wat jou is opgedrongen tegen beter weten in en tot bloedens toe.
rj.
-
Meerleeslink:
Taboe doorbreken: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2022/02/taboe-doorbreken.html
Wat hieraan vooraf ging: massa's misselijkmakende missers - dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2022/03/massas-misselijkmakende-misser-dichtsel-vrouwendag.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten