Wanneer in de voorgaande maanden of zelfs jaren gebeurtenissen zich herhalen en zich zo een patroon ontvouwt, dat niet te missen is, toont de ziel ons een les of boodschap. Het is belangrijk om die lessen niet te missen en dat is van levensbelang. Bij gemiste lessen immers trekt de ziel de stekker eruit, net zo lang tot de boodschap wel overkomt. Ziekte of ongeval wil nog wel eens helpen in zo'n geval. Dat noemt men vastlopen en is de elementaire voorwaarde voor verandering.
Wie domineert, wie intimideert wie, de man of de vrouw? |
In mijn geval werd ik ziek en dat toonde mij inzichten, dat de vrouwen in mijn leven met mij vechten. Allemaal. En niet zo'n beetje ook, maar op leven en dood, tegen beter weten in en tot bloedens toe, zelfs.
Dat is nog maar één facet. Een ander facet eraan is, dat zij willen domineren. In het westen is dit laatste 'gemeengoed' geworden inmiddels, met de nadruk op 'gemeen'. Want er is wel iets over te zeggen. Heel veel eigenlijk, want de oorzaak dient men ook te achterhalen, maar het kan ook heel kort; zie de conclusie, onderaan.
Zij wil domineren... |
Een vrouw die een man domineert staat niet op zichzelf maar koeieneert, vernedert, schoffeert, en ondermijnt hem op meerdere vlakken, zo niet alle, en doet dit openlijk, publiekelijk zelfs, alsof het normaal is. In relaties en huwelijken gebeurt dit wereldwijd zelfs, in dit beschaafde wilde Westen, alsof het de normaalste zaak van de wereld is; zij trekt haar grote scheur te pas en te onpas open als zij iets 'vindt', of dat nu waar is of niet. Zij maakt bijvoorbeeld bewust onduidelijk waar hij iets vinden kan en haalt het vervolgens demonstratief tevoorschijn, ten koste van hem. Zij zet hem publiekelijk te kakken en praat laatdunkend over haar man, die eigenlijk maar tot niets in staat is. Alles is even negatief en destructief; Mannen... wat heb je daar nu aan. Da's het nieuwe maar bittere adagium. Motto, dus.
Een vrouw die zo doet, "grijpt de macht, speelt de baas, sloopt alles, en dat ligt aan hem." Dan had hij maar niet zo dom moeten zijn.
NB: dat zij ervoor zorgde (door negatief gebruik van haar talenten!) dat hij niet slaagde in de eenvoudige missie, wordt volledig buiten beschouwing gelaten; hij was gewoon fout, blijkt een nietsnut te zijn dus hij is nergens goed voor. Punt.
Dat krijg ik keer op keer te zien en dat is een meer dan zorgwekkende ontwikkeling, ten koste van de positie van de Man in het algemeen, vooral omdat vrouwen niet met macht om kunnen gaan. Maar dan ook echt totaal niet. Macht gaat gepaard met verantwoordelijkheid en daarin blinken vrouwen bepaald niet uit. Integendeel. Dat mag bekend zijn.
(NB: het gaat niet om dat enkele voorbeeld waarin een vrouw dat wèl kan maar om de vrouwelijke natuur; zij hoort dienend te zijn aan haar gezin en man, om daarin haar geluk te vinden en dàt wordt haar nu ontnomen door een maatschappij in verval. Aha!)
Mannen kunnen dat wel. Het zijn logische denkers die leren hun emotie te dragen en zijn dus emotioneel intelligent, in tegenstelling tot vrouwen, die louter emotioneel zijn - aldus vrouwen zelf (!). Van nature zijn mannen de geboren leiders (in ieder geval van het gezin) dus ga maar na wat er gebeurt als de natuurlijke macht bij hen wordt weggehaald, weggenomen of weggevaagd: dan ondermijnt dat het hele gezin. Het zet de hele dynamiek van het hele gezin op zijn kop.
Nieuwe Waarheid als religie en als SDG-doel |
En laat dat nou net één van de SDG-doelen (Sustainable Development Goals) van Agenda2030 zijn; het gezin als hoeksteen van de samenleving moet finaal kapot. Hoe doe je dat beter en effectiever, dan mannen collectief in hun hemd te zetten en tot nietsnut te bombarderen, vrouwen het idee te geven, dat vrouwen alles kunnen wat een man kan, en vrouwen aan te praten, dat zij "sterk en onafhankelijk" zijn?
Natuurlijk is dit volstrekte kolder*) en dat beseft iedereen... maar niet, als het gebracht wordt als de Nieuwe Waarheid. Als religie, dus. Het blijkt pas, als mensen opletten, analyseren en patronen herkennen. Vrouwen gedragen zich mannelijk en nog veel erger: zij dwingen mannen in vrouwelijke positie of rol èn zij vergeten wat het was om vrouwelijk te zijn.
Ging dat te snel? Mannen mogen geen man zijn - want dat is toxisch - en worden in een vrouwelijke rol gedrongen: die van onderdanigheid en dienen.
Vrouwen van nu willen steun voor hun Vrouw-zijn Een Vrouw in haar kracht is een mannelijke vrouw die mannelijke dingen doet en mannelijk opereert.
Dat is het nieuwe normaal. Dus wie in het Westen een relatie oploopt of trouwt, loopt in de kortste keren de kans, om voor zijn eigen ogen te zien gebeuren, dat 'zij' de broek aan heeft en 'hij' als een lulletje moet doen wat zij wil, zonder eigen wil, zonder eigen denkvermogen, dus alles moet beslist worden door de vrouw. Komt hij met een plan, dan zal zij dat uiteen trekken en een compromis voorstellen dat van het oorspronkelijke plan niets overlaat en volledig vermorzelt. Anders gezegd... er is niets meer aan.
*) Ter illustratie... Uit onderzoek blijkt al snel dat vrouwen floreren wanneer zij zich gesteund weten door hun man maar er weinig van bakken als zij er alleen voor staan. Vrouwen hebben steun nodig om te kunnen functioneren en zijn dus lang niet zo sterk en zeker niet onafhankelijk.
Kijk maar wat er gebeurt als er louter vrouwen op een eiland gezet worden, bij wijze van experiment. Zij organiseren zich niet maar gaan bakkeleien, harentrekken en naar elkaar wijzen.
Onderzoekster Pearl Davis beschrijft het: youtu.be/R1-yGHfl9UI
Mannen daarentegen kunnen enerzijds uitstekend solitair functioneren, kunnen anderzijds samenwerken, kunnen zich organiseren, kennen hiërarchie, en trekken hele complexe samenlevingen uit de grond. Ruim 90% van alle zware en/of smerige beroepen wordt nog steeds door mannen gedaan na 100 jaar emancipatie.
Diepzielduiken in de intenties, beweegredenen en drijfveren van gedrag |
Om dat te doorbreken is heel veel nodig en dat begint met het besef, dat er iets gruwelijk mis is dat bespreekbaar gemaakt dient te worden. En nu komt het. Dat gaat meestal helemaal niet! Daar staat niemand voor open, in dit moderne, agressieve, progressieve, woke, wilde westen, waar achterlijk gedrag wordt verheerlijkt en verdedigd, tegen beter weten in en tot bloedens toe...
Maar we zijn er nog niet. Het gaat nog dieper...
Wat nu, als het domineren van de Man door de Vrouw een extra laag kent die aan het oog onttrokken wordt door slinkse maniertjes, misleiding en manipulatie? Wat gebeurt er en hoe herkennen we dat? Da's een studie waard.
Het begint met onze bias oftewel cognitieve dissonantie te herkennen en te elimineren, door objectief gade te slaan wat er nu gebeurt in de man-vrouw dynamiek. Da's al een hele toer want daar is niet bepaald iedereen toe in staat, die een westerse Opvoeding heeft genoten en geïndoctrineerd is met een bombardement aan propaganda. Want via alle kanalen van de media is dit al tientallen jaren aan de gang en lijkt na de tweede wereldoorlog, dus grofweg in de jaren vijftig, te zijn begonnen: de vrouw wordt vervreemd van de man. Een wereldwijde beweging, tot leven gebracht en vormgegeven met (neo-)feminisme.
Zijsprong. Ter vergelijking. "Huisvrouwen" is een relatief kortstondig begrip geweest als voorheen de vrouwen keihard mee moesten werken op het land, 6 uur op moesten en meehelpen door poep te scheppen. Aldus Amerikaanse onderzoekster Pearl Davis, die de levenswijze van de Amish tevoorschijn haalt en vergelijkt met onze levenswijze van 150 jaar geleden.
Zij noemde de generatie van 70- tot 90-jarigen de laatste generatie van semi-traditionele huisvrouwen.
Zij noemde de generatie daaronder, van 40 tot 70 jarigen, twistziek, rebels en discutabel/omstreden. Zij logen tegen hun dochters, over hun rol in het leven, gingen werken, namen de pil, scheidden wellicht niet maarrr zorgden voor een backup-plan. Zij zeiden tegen hun dochters: "Jij moet nooit een man vertrouwen. Jij hebt nooit een man nodig."
Onderzoekster Pearl Davis noemde de generatie van 35-55-jarigen ronduit "the first generation of truly shitty wives"; de helft van de huwelijken eindigen voortijdig in scheiding; zelfzuchtig en egocentrisch. Alles gaat om hen. Zij scheiden wanneer het hen niet meer zint, breken het gezin op en plukken hun man kaal die berooid opnieuw kan beginnen. En zijn kinderen niet meer te zien krijgt die vaak tegen hem opgezet worden. De generatie erna trouwde al niet meer. De vaardigheden om vrouw en moeder te zijn raakten verdwenen.
Zie: Just Pearly Things (link volgt)
Daarover heb ik de kranten aangeschreven:
Tot zover de zijsprong.
-
Waarom dit zo belangrijk is en elementair voor onze samenleving |
Het vinden van een levenspartner is één van de allerbelangrijkste dingen ter wereld te noemen - en dat is tegenwoordig een grote dating pool geworden, met alle rariteiten van dien. Via sociale media hebben vrouwen bijvoorbeeld opeens toegang tot mannen die voorheen onbereikbaar waren. Dit is een belangrijk voorbeeld want wat nu, als het merendeel der wulpse vrouwen het aanlegt met een heel klein deel van de mannen, die juist slecht met vrouwen omgaan maar daardoor juist heel erg in trek zijn?
Dat is dus niet zonder risico want mannen met geld zijn vaak niet zo serieus of netjes als oprechte, goede mannen, want zij "nemen verkering" met een meisje, zei men vroeger, en nemen net zo makkelijk weer afscheid. Dumpen, dus. Dat zei men over een zangeres van Luv, in mijn jeugd (ik ben uit 1968). Maar wel lekker komen zingen bij alle openingen van nieuwe bedrijven van die kerel.
(Profiteren gaat twee kanten uit.)
Maakt dat alle mannen slecht, als vrouwen aangetrokken worden door mannen met geld, spullen en status? Of degradeert dat vrouwen tot hypergamy, wat wil zeggen dat velen van hen altijd rondkijken, op zoek naar iets beters...? Zeg het maar. Ik verzin het niet. Dit blijkt uit onderzoek. En nu zeg ik het nog netjes; een andere conclusie is ook mogelijk.
Waarom vrouwen steevast met mannen vechten |
Maarrr er is nog iets anders. Uit eigen onderzoek trok ik gisteravond mijn conclusie, over waarom vrouwen steevast met mannen vechten - en met mij in het bijzonder; of het nu de buurvrouw is of een willekeurige wulpse dame op mannenjacht.
Zit je? Komt ie.
"Vrouwen roepen dat Mannen geïntimideerd worden door (mannelijke) vrouwen maar dat zit precies andersom.
Lees dat nog eens...
Vrouwen vechten met mannen die hun waarde kennen, eigenwaarde en zelfvertrouwen hebben; dus die vrouwen zijn geïndoctrineerd door het systeem en willen de rollen omdraaien...
... zonder te weten wat zij doen
... zonder te weten wat zij met die macht moeten
... zonder te weten wie zij zijn...
... want zij zijn de weg kwijt...
En wie wijst vrouwen de weg...???
Mannen.
Wie anders?"
-
Een stap verder:
Een vrouw die geïntimideerd wordt door jouw mannelijkheid, eigenwaarde en zelfvertrouwen (self righteousness), vecht met hem, om de macht
Zij wil dus de autoriteit van die man afpakken.
Dikke vette concurrentie dus, tussen man en (weinig vrouwelijke) vrouw!
-
"Een vrouw anno nu wil de autoriteit van een man, de verantwoordelijkheid van een kind, en de voordelen van het vrouw-zijn." |
"Drie stappen om die strijd aan te pakken of in ieder geval kenbaar te maken, dat deze gebeurt:
Stap 1. Zeg: "Kijk even wat jij nu doet..."
2. Benoem: "Is dat vrouwelijk gedrag..??"
3. Geef geen ruimte voor denigrerend/gedegenereerd gedrag: "Neem afscheid van die onzin of ik neem afscheid van jou."
Doek."
-
Het kan ook anders. Aan iemand anders schreef ik deze week, die ''iets' storend vond aan mij (maar zich eigenlijk stoorde aan mij):
"jij zit vol duisternis
dat ergert zich aan licht
jij zit vol kou
dat ergert zich aan warmte
omarm de warmte in jezelf
of blijf de rest van jouw leven achter de feiten aanlopen"
-
Conclusie |
Een vrouw die een man als intimiderend ervaart, wil dus feitelijk zijn plek innemen en gaat de strijd met hem aan.
De drijfveer? Bezit.
Bezitsdrang, dus.
Hoe tegenstrijdig. Een vrouw wil immers een Man die groter oftewel langer is dan zij, sterker is dan zij, slimmer, handiger en competenter dan zij, dus in alle opzichten haar meerdere; zij zoekt een leider.
Maar roept vervolgens net zo hard dat zij een gelijkwaardige partner wil.
Dan lijkt het mij handig om alles wat een vrouw roept voortaan naast mij neer te leggen en raad ieder aan dat ook te doen. Dat voorkomt veel leed in de wereld.
Communiceren gaat dus niet |
"Als een vrouw serieus genomen wil worden, moet ze maar serieus genomen worden." Schiet mij te binnen.
Sorry, maar da's het enige dat overblijft, want praten gaat duidelijk niet;
☆Vrouwen communiceren meer. Niet beter. Wel luider. Ze overschreeuwen, bij voorkeur.
☆Vrouwen communiceren niet beter maar gedragen zich bezitteriger en agressiever dan mannen.
☆Vrouwen communiceren niet logisch; zij vermoorden logica. Als deel van de strategie.
☆Vrouwen grijpen de macht, slopen alles en geven hem daarvan de schuld.
☆Vrouwen draaien dus eigenlijk alles om en projecteren dat op hun prooi. Met communicatie als het middel voor een hoger doel dat Mannen verlaagt tot iets onbeduidends en in de afgrond stort.
Zie wat er gebeurt |
Mooier kan ik het niet maken.
Duidelijker ook niet.
Want de mensen zijn collectief van het hart weg. De machtsstrijd en spelletjes tussen Man en en Vrouw vieren hoogtij. Verdeel en Heers, voor wie het durft te zien. Stockholm-syndroom, voor wie het verdedigt...
Dus dit is wat ik zie gebeuren in de wereld en wat iedereen maar toelaat.
Ik niet. Nooit gedaan. Ik heb heel mijn leven gezegd waar het op stond, zonder ooit agressief te worden; die agressie liet ik bij de hyperventilerende hysterie-minnende furieuze vlammenwerpers. Furie, Manie en Hysterie zijn niet mijn ding. Maar ik onderscheid ze wèl.
rj
PS: updates kunnen mogelijk volgen om filmpjes, foto's of hyperlinks naderhand nog toe te voegen; dat maakt dit artikel op zichzelf staand, immers.
Bonus |
vrouwen ondermijnen structureel de man, zichzelf en de hele wereld | het lichaam liegt nooit | https://youtube.com/watch?v=DTUtJYAwtmE
stel vragen: https://youtube.com/watch?v=W0WCwcN5LZo
Honderden korte filmpjes ter illustratie op t.me/toxischfeminisme
