Prestatiegericht. Alles op Tijd. Alles extreem. Forceren. Wat doet dat met onze passie?

193 woorden | 

Prestatiegericht

Sporten, zoals wij dat doen, is niet gezond. Het is extreem. Er is niets mis met hardlopen maar neem nu de Dam-tot-Damloop - letterlijk in mijn Zaanse straatje: alles moet Op Tijd. Oftewel: alles is Prestatiegericht. Daar schieten wij het doel grondig voorbij. Alles moet extreem. Dat heet Forceren. Zo zit onze hele westerse opzij-opzij-opzij-wereld in elkaar.
 

Professionele voetballers mogen niets zelf bepalen maar zijn tot ding verworden. Topsport is business en passie is ondergewaardeerd tot irrelevant. Moge.

“Onze prestatiegerichte maatschappij jaagt ons in het Denken en zorgt dat we ons-zelf voorbij lopen, van het pad raken, gestoord doen, en ze niet op een rijtje hebben. Getuigt van extreem gedrag. Forceren heet dat. Da's allemaal het zelfde namelijk: “We zijn dan niet goed bij ons hart”. Zelf... is ziel namelijk. Weg van ons gevoel dus.

Wees eens eerlijk... Zeg jij nooit: “Fiets eens even door”? 

Passie

En nu komt het... dit gaat ten koste van de passie. Levenslust dus. Wat doen wij onszelf aan??

Kan er nog veel méér over zeggen maar dit is de kern.
Vragen?

Inzicht bij het ochtendgloren. 
Mooi uitzicht hè. Op de vroege morgen.
 
Fijne dag