Wist jij wel, dat we allemaal spiegels zijn voor elkaar, en hoe dat werkt?

524 woorden | 

Heel vaak valt mij op dat ik spreek over datgene, wat de ander bezighoudt. Het viel mij in, dat ik oppak wat anderen uitzenden. Zo ben ik dus heel mijn leven spiegel voor anderen geweest. Eerst onbewust, nu bewust. Fluisterkinderen doen dat. Dit artikel volgt op: iedereen krijgt spiegels te zien; zielen werken samen

Ik zie dat om me heen gebeuren. Anderen doen dat ook. Continu. Een vriend pakte de energie van een buur op en veroordeelde die (“Hem vind ik zo'n eikel”); ik wees die vriend erop dat hij het lage zelfbeeld oppikte van die ander (“zou het kunnen, dat hij dat van zichzelf vindt, en dat jij dat oppakt??”) Een ander vertelde mij over het vreemde gedrag van haar zoon. “Dat doet hij z'n hele leven al.” Kortom; zij heeft een zoon van 22 die al 22 jaar “iets laat zien aan z'n moeder” zonder dat zij doorheeft wat de boodschap is. 

Zo worden wij spiegels van elkaar 

 

Snap je? Zo worden wij mensen “spiegels” voor elkaar en dat verklaart mijn plaatje van onlangs (“Wat je van een ander vindt, is hoe die ander zichzelf ziet”; zie fb.com/photo.php?fbid=579573502152321).  

Daarom schreef ik ooit: “Wist je dat - “ik zit niet op ongevraagd advies te wachten” een denkfout is? Wist je dat... het precies andersom is? Wist je dat wij anderen ongevraagd lastigvallen met ons gedrag en wij daaraan vaak voorbij gaan? Waarom denk je dat “spiegel” vroeger al geschreven werd met een “h” ertussen? Spieg-Hel - Doet je spiegelbeeld zó'n pijn?  | Zie fb.com/photo.php?fbid=566902926752712 

De enige correcte manier om op zo'n spiegel te reageren, “is het consequent bij jezelf zoeken”. 

Naar binnen gaan dus, en niet de ander veroordelen voor het spiegelen. Dat hoort niet. Never shoot the messenger, immers. Zo horen we te reageren. Dat is de enige correcte manier om op zo'n spiegel te reageren: “het consequent bij jezelf zoeken”.

Zo ga je naar je hart.
Zo voorkom je, dat emotionele triggers de dienst blijven uitmaken. 

De schuld buiten onszelf leggen

Meeste mensen leggen de “schuld” nog buiten zichzelf. Dat mag, maar wat schiet je ermee op? Zo wijzen we naar elkaar, en roepen we: "Jij! Jij!"
Leg je het buiten jezelf neer, en wijs je de nare punten van een ander aan, maak dan eens een lijstje. Wat valt je op? Wat irriteert je aan de ander? En draai alles dan eens om, dus verwissel die "jij" door "ik".

Draai het (weer) om!

Zie daar “The Work” van Byron Katie: draai het om. Schrijf op wat je opvalt of irriteert aan een ander en vervang de ander door je zelf. En schrik je de pleuris ;)
Zijstapje: zie daar de dooddoener: “De mensen die het moeilijkste zijn om van te houden, zijn ook degene die de liefde het meest nodig hebben.” Hum. Dat zie ik anders. Mensen “stralen uit” waar ze mee zitten - ze houden dus niet van zichzelf. Onze intentie snelt ons vooruit. “We zijn onze intentie”, immers.

Eén met je zelf 

Als je één bent met jezelf, ben je voorbij zulke emotionele triggers. Dan heb je dat gecorrigeerd en loopt het je niet meer voor de voeten, en krijg je een neutraler beeld van de wereld om je heen en het handelen van mensen. Projectie van eigen onvrede is dan uitgesloten.

Zo leven is nog steeds ongemakkelijk hoor, omdat mensen voelen dat je lekker in je vel steekt en dan hun shit (=onvermogen en onvrede) maar wàt graag bij jou dumpen. Dat is relevant, want da's wat je zo fijntjes ziet gebeuren. Dan zie je pas goed, hoe mensen in hun perceptie alles omdraaien. Dat hoort zo niet en is frustrerend om te zien, omdat we dan niet gelijkgestemd zijn (niet afgestemd op ons zelf en dus niet op de ander) en het menselijke collectief missen.



Het voordeel van één met jezelf zijn is, dat het je niet meer raakt. 
Maar frustrerend blijft het. Het doet zeer aan je ogen. Zo hoort dat niet.

Mijn schrijfsels zijn daarom zo confronterend, omdat het haarfijn de snaren raakt van mensen en bij mijn terechte (!) artikel van vrijdag zie je dat zo knetterhard terug in de reacties op facebook. Het was mijn “rant” dus jij “rant” terug (rant = delen vanuit je tenen).

Besef dan: 

iedereen reageert vanuit z'n eigen stuk.

Fijne dag.

Meerleeslinks:

“Fluisterkind in de praktijk: wispelturig humeur... not”
dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/05/fluisterkind.html

“De Aap. De Nar. De Joker | mijn beschrijving in drie steekwoorden”
dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/05/de-aap-de-nar-de-joker.html

voorbeelden: “Eigen-Waarde”:
dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/03/eigenwaarde.html

het vervolg heet: “Parasieten herkennen”
dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/06/parasieten-herkennen.html

“Wat wij mensen doen en waarom | verband tussen Tekort. Behoefte. Intentie. Zucht naar Geluk. Levenslust. En werkelijke rijkdom”
dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/07/wat-wij-mensen-doen.html

“Zorgvuldigheid. Spiegels en verantwoordelijkheid nemen - Woede doet overkoken. Iemand vol boosheid is gemakkelijk te provoceren”
dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/05/zorgvuldigheid.html

“Menselijk Perspectief | We zoeken het buiten ons zelf”
dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/08/menselijk-perspectief.html

“Waarzeggen wordt niet geaccepteerd”; waarheid spreken is niet moeilijk, dat komt via de ziel. Die biedt ons “relevante informatie aan”, geldig op dat moment. Wat wij mensen er van maken, tja,... da's een ander hoofdstuk |
dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/06/waarzeggen-wordt-niet-geaccepteerd.html

“Warm menselijk communiceren in een land vol kou”
dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/03/warm-menselijk-communiceren.html

“Corrigeerbaar gedrag | de verwoestende werking van emotionele kou | aanleiding, oorzaak en gevolg op ‘n rij”
dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/03/corrigeerbaar-gedrag.html

...kortom: lees m'n hele blog even van voor tot achter ;) (troost je; een boek duurt langer...)

- - - 

Gebruiksaanwijzing voor (de basis van) integer communiceren in het kort: