Dagboek van een vreemdeling: Alles goed?

Hoe gaat het met je? Alles goed? |

Alles goed? Nou... zeg het maar... De wereld is knettergek. Al jaren. Ik kom continu mensen tegen die zich verloren voelen en geen raad weten; allen zijn depri (depressief) en klauwen radeloos om zich heen voor steun en houvast, als verlaten kinderen, want dat is ons ontnomen. Tijdens onze opvoeding.

Als men mij vraagt hoe het gaat, antwoord ik ten eerste dat ik mij daar niet meer mee bezighoud; en bovendien is het met míj wel lekker - nu de rest van de wereld nog, want die gedraagt zich kanker-ziek.

Niet overdreven. Want kanker is een mysterieus, verhullend en misleidend woord dat a ons niets zegt maar waar wel een ander woord voor is, dat we wel snappen: kou. En dat zit al in onze taal verweven. Zoals we zien bij "van een koude kermis thuiskomen", "een koude douche krijgen", "dit koude kikkerlandje", "psychologie van de koude grond". Ergo: kou is volksvijand nummer één.

Volksvijand nummer één en ons Stockholmsyndroom |

Hoe dan?

Wel... wij vervloeken elkaar.

Waarom?

Omdat dat ons zo voorgedaan werd, doorgegeven van generatie op generatie, en wij gevangen zitten in de greep van onze leefomgeving. Dat heet samengevat: Stockholmsyndroom.

Wat gebeurt er dan?

Dan worden we op onze plaats gezet oftewel overmeesterd, onderworpen en overheerst. Kenmerken van hysterie. Vernedering uit bezitsdrang, is de essentie in wezen.

Reden?

Macht. Daar is men op uit.

Bezitsdrang: onze onbewuste ambitie naar macht |

Dus we vervloeken elkaar, continu, omdat niemand gelukkig mag zijn en we elkaar dus het licht in de ogen niet gunnen. Misgunnen oftewel afgunst, dus. Want... hoe kun jij een ander gunnen wat jou nooit gegund was? Daar zit dit. Da's de essentie van het krachtenveld onder ons Stockholmsyndroom.

Dus krijg je enerzijds genoegdoening oftewel de ander straffen, en anderzijds boetedoening oftewel jezelf straffen, ander woord voor zelfhaat of oikofobie; dus dat maakt dat xenofobie "de ander haten" wordt.

Discriminatie en racisme zijn eigenlijk eufemismen ter afleiding van waar het werkelijk om gaat: verraad. En ieder werkt eraan mee. Verleiding, en misleiding, ter afleiding.

Verdeel en Heers |

Kortom, ons wordt geleerd om alles en iedereen te verraden. Yep, verraad wordt ons met de paplepel ingegoten, is de gewoonste zaak van de wereld en dat noemen we opvoeding. Dat heet normen en waarden bijbrengen, onder een valse noemer. Sterker... dat noemen we "beschaving", in dit moderne westen. En ieder kent dat als onrechtvaardigheid.

Liegen en elkaar verwijten wat ons allen geleerd is, is hypocriet (en huichelend en schijnheilig gedrag) en een sterk en onmiskenbaar teken van Verdeel en Heers, of zoals ik dat noem: Verwar en Plunder. Oftewel SBS-Z; Schuld, Boete, Straf en Zonde. Kerk, dus. Qua oorsprong. Zo werden en worden we tegen elkaar opgezet en vrij effectief; we verdedigen dat Systeem, waar je niks mag, van alles moet, en waar gevoel verboden is, hartstochtelijk. Tegen beter weten in en tot bloedens toe. Stockholmsyndroom, dus.

Doorbreken, door het hart te leren volgen, samen te komen en samen te werken |

Onthoud echter, dat we allemaal aan dezelfde kant staan en het dus samen op te lossen hebben. Samen. Schouder aan schouder. Zij aan zij. Dáár moeten we naartoe. Dat is wat mensen diep van binnen willen althans.

Daartoe hebben we nog een lange weg te gaan.

Want dan hebben we individueel tot dat besef te komen en dat vraagt dat we - individueel - weer naar ons gevoel gaan luisteren. Naar ons wezen. De ziel. Oftewel ons hart gaan volgen. Dat mag dus eerst uit de taboesfeer gehaald worden.

Als iedereen dat wil en doet, krijg je een menselijk collectief op aarde. Iets, dat de natuurlijke leiders van deze planeet - zij met gezond verstand - allemaal nastreven en nooit versagen in hun streven. Ongeacht, of we dat bereiken in dit mensenleven of niet.

En in de tussentijd? Hebben we een plek nodig waar we elkaar weer kunnen vinden wanneer we verdwaald zijn - en zie om je heen hoezeer we aan het verdwalen zijn (geweest).

Ik ben hier.

Dan kom je weer bij elkaar, om samen te herstellen wat daarom vraagt. Zo zit de mens in elkaar; die streeft van nature naar verbetering van levenskwaliteit. "Immer besser" is de slogan van Miele in Duitsland en zo hoort het te gaan; de aarde oftewel jouw leefomgeving oftewel jouw wereld mooier achterlaten dan je die aantrof.

Vader Aarde |

En, lukt dat? Of maken we er een zooitje van?

Wie om zich heenkijkt, schrikt, en ziet hoe wij Moeder Aarde en haar bewoners behandelen, kan niet anders dan constateren, dan dat we de Vader Aarde-gedachte finaal kwijt zijn. Vader Aarde leert ons namelijk de lessen, hoe respectvol om te gaan met Moeder Aarde. Je ziet wat er gebeurt als de Vader Aarde-gedachte verdwijnt; dan zijn we verloren en wie oplet ziet het ook, we zijn letterlijk van God los, doelloos en richtingloos en weten ons geen raad. We hebben geen houvast en voelen ons verlaten en verraden. Het gevolg: alles kan en moet kapot.

Dus de Vader Aarde-gedachte behoeft herintroductie. Daarom is er sinds 2012 een boek verschenen met die titel; zie vaderaarde.nl.

Dit bericht komt spontaan op en is geschreven uit het hart als reactie op de vraag "alles goed" oftewel hoe het (met mij) gaat. Nou... zo dus. En nee. Niet alles is goed. Verre van. Dus hebben we wat te doen. Da's... tegen het vervelen...

Care?Dare?Share:

https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2021/12/alles-goed.html

Zie ook voorgaande blogs oftewel onderaan zijn de meerleeslinks.

En oh ja, de groeten van Einstein: