Remember the 5th of september

Een mars door Amsterdam met meer dan 100.000 mensen

Eerst de cijfers

De uiteindelijke telling zou tussen de 235-250.000 mensen bedragen, volgens bronnen zoals politie, las ik. Zie hier internationaal verslag erover: odysee.com/@hugotalks:8/Amsterdam-Netherlands-BORN-TO-BE-FREE-Sept-05-2021-Hugo-Talks--lockdown2:5

Iemand schreef: "Wat ik heb begrepen is dat er gisteren een kop-staart botsing is geweest tussen de eerste en de laatste lopers van de mars, over een afstand van bijna 8 km. Ze zijn begonnen met lopen om 12 uur, de laatsten konden om 2 uur pas vertrekken van de Dam. Hoe laat de eersten weer terug waren, dat weet ik niet. De laatsten kwamen rond 5 uur aan."

Tegen mensen die het exacte aantal deelnemers willen weten zeg ik: "Ik ben juist NIET benieuwd. Dit is prachtig geweest en tegelijkertijd slechts een begin. De rest, de massa, dient nog te ontwaken. Dit zijn (nog steeds) slechts de pioniers geweest; meer niet. Helaas."

Vooraf

Leestip: sla het middenstuk over als je haast hebt maar lees sowieso het eind, vanaf trans-formatie, of vanaf fascisme. |

De avond tevoren zijn mijn banden opgepompt en mijn fietstassen voorbereid. Uit het niets neem ik pakken frisdrank en zakken toastjes mee, om uit te delen.

De powerbank gaat mee. Dat doe ik niet voor mezelf maar voor een ander, dus dat schreef ik op mijn tijdlijn.

Sinds half mei heb ik niets meer bijgewoond, ook niet als verslaggever, live vlogger, of als toeschouwer; ik trok mij terug en wijdde mij aan een nieuw hoofdstuk; de achtergronden en oorsprong van alle ellende waardoor dit, de in 2010 door de Rockefeller Foundation beschreven Lockstep, heeft kunnen ontstaan, beschreef ik in een nieuwe website met de naam verdwenenkennis.nl. Ook wel verloren kennis en zelfs verboden kennis te noemen, sinds de heksenjachten. Over wat het is om mens te zijn, te leven, volwassen te worden en gelukkig te (mogen) worden, zelfs. Da's weg. Weggevaagd. Vermoord en verbannen. Hoe verdacht is dat?

Deze dag is anders. Men verwacht honderdduizend mensen. Dit moet ik zien. Ik spring op mijn fiets en trap ruim 30 km/h, ik heb er zin in.

Voor de pont naar het centraal station is het opvallend druk met mensen maar ik, en de aldaar spontaan ontmoette metgezellen Geert, te voet, en Aaron, te fiets, konden ruimschoots mee. Een oppasser bij de poort attendeerde mij gebiedend op een mondkapje. Mag ik niet, heb een medische verklaring. Dan mag het wel, gebaarde hij. Alsof die duizenden Formule 1 kijkers door de smalle straten door Zandvoort, en bier halend om de zon te weerstaan, om zo een ouderwets feestje te kunnen vieren, dit weekend alle regels niet allang voor ons gebroken hebben. Ik begrijp niet dat iedereen niet zo'n verklaring allang geregeld heeft. Ik sommeer Geert die prutst met zijn nano-plastic om zijn mondvod af te laten. Ik kijk om me heen en het merendeel der mensen draagt z'n blote gezicht. Lekker.

Iemand spreekt mij aan. Leeza ken ik uit Zaanstad, we hebben elkaar jaren geleden heel vaak gesproken en na wat uitwisselingen via Facebook verstomde dat. Ik ging te ver in mijn stelligheid. Zij zag de dingen anders. Uit het niets stelt zij nu, dat het meeste wat ik haar verteld heb destijds, wel degelijk bleek te kloppen. Mooi, dat dat inzicht is doorgezet. Lekker. Ik schud haar robuuste beer van een vriend naast haar de hand en heb er nieuwe vrienden bij, op weg naar de Dam.

"ik bejubel de aanwezigen die hier zijn om hun leven en alles wat hen dierbaar is te verdedigen"

Aanblik van de Dam om 10:52 uur

Het tromgeroffel aan de voorkant van het CS lokt aanstekelijk maar ik ga door, ik heb een missie. Vlak voor elf uur kom ik aan op de Dam en mijn hart gaat open. Het Nationaal Monument op de Dam uit 1952, ter herdenking van de gruwelen van de Tweede Wereldoorlog, staat vol met mensen, een veelkleurig tafereel met ballonnenhartjes streelt mijn ogen. In your face! Ik schreeuw het uit van puur plezier, opwinding en rechtvaardigheid, ik bejubel de aanwezigen die hier zijn om hun leven en alles wat hen dierbaar is te verdedigen.

Ik zie aanvankelijk weinig bekenden, cirkel om de Dam heen en begroet Jeroen en Astrid van OPN (Onafhankelijke Pers Nederland). Ik krijg verrzetskrantjes mee om uit te delen en doe dat gelijk. Met fiets en al werk ik mij over de Dam tot ik mijn maat uit Zaanstad tegen kom met wie ik optochten heb gelopen. Reusachtige Ralf grijpt mij vast en plet mij aan alle kanten uit vreugde. Het was al even geleden en dan zie je elkaar hier weer op deze gedenkwaardige dag, op deze illustere plek, bij het vredesmonument op de Dam.

Ik laat mijn fiets bij hem achter om krantjes uit te kunnen delen. "Krantje erbij?", zeg ik tegen ieder en kijk de mensen op de Dam recht aan. Iedereen is beleefd en vriendelijk, opvallend gewoon. Wat heerlijk om de mensheid zó mee te maken. Mooie meisjes achter mysterieuze zonnebrillen nodig ik onderweg uit om die even af te zetten voor echt contact, geef een enthousiaste brul bij de onthulling en geniet van de spontane interactie onderweg. Ik kom Willem Engel tegen die ik een half jaar geleden voor het eerst gezien had, schud hem opnieuw de hand en leg uit waar mijn huiswerk uit had bestaan. Ieder brengt een eigen bijdrage vond hij en ik vind het leuk om te merken hoe rustig en weloverwogen hij praat. Ik ga door, ontmoet Mordechai, nooit eerder gezien, en vertel hetzelfde. Hij luistert aandachtig. Top. Die website mag de wereld in. Anna Zeven staat om de hoek, zelfde verhaal.

Ik haal meer krantjes op, twee pakken dit keer, maak contact met iedereen en de eerste rij van het terras naast de Bijenkorf is opvallend geïnteresseerd in de krantjes; allemaal wappies! Doorgestoken kaart! Vooropgezette plan! Prachtig. En af en toe hoorde ik mijzelf een onzinnige kreet roepen die ik geleerd had van bijgaand plaatje: "Tongen voor toegang." Die houden we erin. Goeie openingszin, zeg maar.

Mijn fiets staat er nog, iemand uit het oosten vroeg ik of hij mijn fiets zag, hij keek mee en vond 'm gelijk voor mij, en zei spontaan dat ze er wel op pasten. Heerlijk. Vervolgens stond ik muurvast. Het was rond 12 uur en ik kon geen kant meer op. Ik zag toeristen ploeteren om erdoor te komen en volgde, door iedereen vriendelijk te vragen, wat werkte, en riep tussendoor luidkeels "Krantje!" en maakte duidelijk dat ik dus de krantenbezorger was, dus iedereen wilde wel een krantje en opeens ging het hard. Wat een gretigheid. En wat een fantastische stemming. Het contact met omringenden was helemaal te gek. Dit was nog veel leuker dan op Koninginnedag, vroeger.

Ik wilde uiteindelijk het Damrak oversteken dus verliet mijn nieuwe vrienden en kwam tussen een flinke ploeg uit Noordwijk te staan.

Ik stond nu midden op het Damrak op de tramrails en rondom mij was een zee van mensen.

Een Noordwijkste moeder introduceerde haar twee prachtige dochters, iemand werd gebeld en vroeg een ander om de vlag goed hoog te houden zodat men elkaar kon vinden, en het verschoof wat zodat ik achter die moeder kwam te staan dus maakte ik een stomme grap, "blijf even zo staan dan kan ik mijn fiets parkeren", waarop die dochters helemaal gevouwen gingen. Moet je nagaan hoe ontspannen de sfeer was, daar. Heerlijk.

Burgerlijke ongehoorzaamheid

Bijna 13 uur. Ik vond het mooi geweest en brak uit de menigte. Ik had die fiets niet voor niets mee en ging opzij uit de menigte, rechts langs het paleis, richting Rozengracht.

Althans, ik reed parallel eraan want overal was een zee van mensen en ik werd steeds blijer en enthousiaster. Ik maakte bij iedere brug een foto en gooide er een oorlogskreet uit, zó mooi was dit.

Op de kruising met de Marnixstraat sprak ik mijn bewondering en waardering uit aan de ordedienst, veteranen in legertenue, die mij desgevraagd uitlegde er te zijn om escalaties met politie te voorkomen.

Ik speerde door, over de Lijnbaansgracht naar het Leidseplein en riep onderweg de menigte toe dat het nog vast staat op de Dam, wat met gejuich werd ontvangen.

Eenmaal bij de voorhoede, een half uur later op de Weteringschans, vernam ik van een veteraan met oortje dat het zelfs nog op het station vaststond, volgens het laatste bericht van 10 minuten geleden. Zó lang was deze rij mensen. Mijn mond viel open.

Dit is mooier dan ik had durven dromen. Het gaat erom dat een land in opstand komt, vreedzaam verzet toont, voor zichzelf gaat staan, haar eigen weg gaat, dus burgerlijke ongehoorzaamheid tentoonspreidt en uiteindelijk een menselijk collectief vormt.

NB: Daarover staat onderaan een link naar een filmpje van CrisisCompilatie waarin Charlie Chaplin geciteerd wordt over hoe we ons te verenigen hebben, en professor Karel van Wolferen die stelt, dat burgerlijke ongehoorzaamheid het enige is dat helpt.

"Het gaat erom dat een land in opstand komt, vreedzaam verzet toont, voor zichzelf gaat staan, haar eigen weg gaat, dus burgerlijke ongehoorzaamheid tentoonspreidt en uiteindelijk een menselijk collectief vormt."

Leerzame ontmoetingen op het Muntplein

14 uur, zicht vanaf het Muntplein

Op het Muntplein hield ik een dik uur stil om de stoet voorbij te zien komen vanaf het Rembrandtplein. Indrukwekkend. Eerst sprak ik een lange man die vlak voor de C-crisis in Friesland was gaan wonen. We hadden een mooie uitwisseling. Ook kwam een vrouw met een enorme moeder-fiets en stickers van Vrouwen voor vrijheid met mij in gesprek. Uit de menigte vloog uit het niets ene Kitty ineens om mijn nek die ik nooit eerder ontmoet had maar die mij herkende van facebook en mij met pretoogjes begroette. Ze kwam over als vriendin voor het leven. Zomaar, pardoes.

Een vader met twee volwassen kinderen uit Amersfoort maar woonachtig in de buurt van Enschede vond het kennelijk wel zo interessant om, voor ze terug naar het station zouden gaan, nog uitgebreid met mij te praten over de situatie in de wereld en deze enorme optocht in het bijzonder.

Michel R op de praalwagen

Vervolgens kwam er iemand voor mij staan die mij het gevoel gaf mij het zicht te benemen. Een aandachtvrager dus. Het viel zo op dat ik ernaast ging staan, maakte contact en stelde wat vragen. Mij werd op voorhand een predikaat opgedrongen namelijk dat ik er waarschijnlijk ook zou bij horen, dat ik haar in een hokje zou duwen en dat ik nergens voor openstond. Interessante benadering om iemand te dwingen al zijn muren te laten zakken en zo de ander gelegenheid te geven om ongegeneerd te komen plunderen. Niet creatief, wel effectief. Ik voelde het gelijk, aan mijn water, maar bleef in gesprek. Nu pas begon het en was benieuwd wat zij te bieden had.

"Verleiding en misleiding ter afleiding"

[update] Een dik half uur lang was ik in gesprek met deze trans-persoon, zoals zij zichzelf kenschetste. Zij was "geschokt" en "geschrokken" bij de aanblik van deze horde mensen, wat ik naderhand (bij het eind van het gesprek) recht in haar gezicht "aanstel-gedrag" heb genoemd - wat uiteraard toch wel als heel schokkend voor haar werd ervaren en zelfs haar klauwen uit mij deed halen en het gesprek, respectvol liefdevol en vredevol weliswaar, te beëindigen.

Vrouwen zijn minder kwetsbaar oftewel passief-agressiever vanuit de slachtofferrol dus ik begrijp die keuze wel van deze "transitie", het is een extreme roep om aandacht in mijn beleving en ik heb met deze trans heel wat uitgewisseld om uiteindelijk tot de conclusie te komen, dat aanstellen werkt, in deze zieke maatschappij, en dat mij stellingen en suggesties om de oren gegooid werden die ik dan maar te verdedigen had, dus de verborgen agressie greep mij herhaaldelijk bij de keel. Ik concludeerde voor mijzelf dat de beschrijving in het DSM-handboek voor psychiatrie over homofilie en transgender/transseksualiteit klopt, namelijk dat het een onmiskenbaar teken van ziekte is en dat dergelijke mensen ons exact laten zien hoe zij zijn behandeld, bvb hoe zij in een hoek zijn gedreven, door jou vervolgens continu in een hoek te proberen te drijven. Leerzaam moment. En teken van deze tijd. Die van complete verwarring. Mensen hebben nergens meer steun of houvast aan - dus zoeken ze dat bij elkaar. Via verleiding naar misleiding, oplichting en regelrechte diefstal van levenskracht en levenslust. Totaan parasitair gedrag, dus, oftewel vampirisme (ik schreef daar eerder over). Ik kort het af als: "verleiding en misleiding ter afleiding."

"Verleiding en misleiding ter afleiding": vrouwen doorzien doorgeschoten feminisme dat doel mist en ondermijnend werkt

klik op een foto om deze (tijdelijk) te vergroten

Dit schrijf ik niet zomaar. Het is geen pijnpunt van mij persoonlijk maar een nauwkeurig uitgewerkte observatie na het jarenlang bestuderen van menselijk gedrag en met name slecht-menselijk gedrag. Na jaren van onderzoek - tegen wil en dank - begrijp ik dit inmiddels steeds een beetje meer.

Mannen, vooral "blanke (witte!), christelijke, heteroseksuele mannen" worden openlijk gediscrimineerd, benadeeld, vernederd, geschoffeerd en verraden.

Wat is daar positief aan? Wie profiteert ervan? Qui bono?

Vrouwen spreken er (godzijdank!) steeds meer zelf over in TED-talks, zoals deze kanjers, met passie, vuur en zicht op de zaak:

* Meeting the enemy; a feminist comes to terms with the men's rights movement - Cassie Jaye | youtu.be/3WMuzhQXJoY

* What representing men in divorce taught me about fatherhood | Marilyn York - youtu.be/RlSwsE22nX0 - merk trouwens gerust op hoe mannelijk zij spreekt

* What a sex worker can teach us about human connection | Nicole Emma - youtu.be/r7xLfeTytns - deze vrouw spreekt zo prachtig dat ik er iedere keer weer gelijk tranen van krijgt omdat ze de essentie beetpakt van wat er met onze wereld mis is

* Is Modern Feminism starting to undermine Itself? | Jess Butcher - youtu.be/lgIgytWyo_A

Bill Mayer stelt (in "Are feminine values, now America's values?" youtu.be/N4iHCfuRWIQ) dat "the feminin values are now the values of America", met waarden als:
- sensitivity is more important than truth;
- feelings are more important than facts;

- commitment is more important than individuality;

- children are more important than people;

- safety is more important than fun (behalve voor de rijken en hun uitstapjes in de Zandvoortse duinen)

Hij heeft het overigens niet over verVROUWelijking maar over verTRUTting van de samenleving, lijkt mij.

Jordan Peterson is ook duidelijk hierover, aan de hand van de statistieken over menselijk gedrag. Zie zijn video's maar over "(Men can't control) crazy/out of control women" or "female insanity" - youtu.be/dL3Hrwg3A3w en youtu.be/8QlTaUnGYes, omdat slechtwillende vrouwen niet te houden zijn - en zich bedienen van suggestie, reputatieschade/smaad en laster (innuendo, reputation destruction and gossip) - zodat hij vrouwen die wel bij hun gezonde verstand zijn oproept om hun gestoord handelende zusters tot de orde te roepen om niet langer hun sexe-genoten en hun gender te schande te maken.

In 2004 schreef voormalig hoofdredactrice van Ladys Home Journal, Myrna Blyth, het boek Spin Sisters over hoe vrouwen 5 basisregels zijn geleerd via de media, om deze hele samenleving blijvend te ontwrichten (zie: savethemales.ca/001904.html), waaronder:

1. mannen zijn niet langer te vertrouwen - ze zijn dus gewoon fout

2. vrouwen zijn slachtoffer

3. vrouwen moeten egoïstisch zijn

Dat alleen al is een eersteklas nekkebreker maar het gaat nog verder:

4. seks is losgekoppeld van liefde en huwelijk

5. niet de man of het huwelijk maar de carrière van de vrouw komt voor haar op de eerste plaats...

Kortom: dit IS nogal wat!

En dat wereldwijd!

Dus dat wijst er onmiskenbaar op dat wij iets kwijt zijn - vandaar de site "verdwenen kennis".

Fascisme staat om de hoek voor ons klaar

Er is meer te zeggen dan uit de mond van een enkeling (zoals deze trans) kon komen, die niet verder keek dan haar eigen misère. We hebben in te zien dat we met een wereldwijd probleem zitten en dat we dit alleen samen (samen!) op kunnen lossen. Hoe dan, zolang we met elkaar vechten en er dus geen samen is??

"We hebben in te zien dat we met een wereldwijd probleem zitten en dat we dit alleen samen (samen!) op kunnen lossen. Hoe dan, zolang we met elkaar vechten en er dus helemaal geen samen is??"

Het gaat om de vraag. Ik kan het niet in mijn eentje oplossen. Daar heb ik hulp bij nodig. Van jou, wellicht.

De Serviër in het filmpje hieronder waarschuwt ons voor wat er gaande is, mondiaal; hij spreekt zich uit over 20 jaar onderdrukking, propaganda, fake news en opstand tegen socialisme oftewel... tegen communisme. Noem het gerust wat het is: fascisme. Terug van nooit weggeweest. Zijn relaas: "Ruim 1 miljoen mensen stond op in Servië en ging lopen in Belgrado. Van een bevolking van 8 miljoen, dus dat was grofweg iedereen die lopen kon." Zo hebben zij Milošević verjaagd, schetste hij. De staatstelevisie is met een bulldozer platgegooid. Ik moest het filmpje opzoeken, was van internet weg-gecensureerd, en plaatste het hierbij met enige vertraging:

Onderschift: deze video van CSTV stond op YouTube maar is verwijderd (censuur, logischerwijs). De oorspronkelijke titel van dit stukje was dacht ik: "A Serbian warning", met als boodschap: "als socialisme komt, gaat het nooit meer weg"

...ander woord voor werelddominantie...

Niet alleen deze Serviër heeft iets belangwekkends te zeggen uit eigen ervaring. Zo ook (oud-)journalist Ernst Wolff, in onderstaande filmpje van 36 minuten, over wereld-dominantie:

Onderschrift: 71-year-old German journalist, author and expert in matters of the global financial economy Ernst Wolff gave this speech on 24th August 2021: bitchute.com/video/xBwVQFV6KNnt/ (36 minuten; na 29'30" (29,5 minuten) vertelt hij de positieve kanten en wordt het interessant)

Formule 1 in Zandvoort: arrogante & catastrofale fout van elite

opzichtig meten met twee maten
ontgaat niemand meer
Daarom was ik erbij. Om met eigen ogen te zien hoeveel mensen het nu doorhebben. En ja, dat belachelijke en doorzichtige Formule 1-debacle, met prins Bernhard als eigenaar van circuit Zandvoort, toont iedereen dat de voor rijken buigbare regels niets met een pandemie te maken hebben. Dat had minister Grapperhaus al laten zien op zijn bruiloft door zelf alle regels te breken, zoals afstand houden. Die regels gelden voor anderen, niet voor de upperclass, niet voor de High Society; niet voor de Elite. Het is één groot gedragsexperiment immers, zoals minister De Jonge zelf bevestigde, meer niet. Kortom: één grote schertsvertoning oftewel poppenkast.

"...toont iedereen dat de voor rijken buigbare regels niets met een pandemie te maken hebben"

Trans-formatie

Dus waar gaat dit om? Dat zal ik je zeggen. In mijn beleving gaat het om de transformatie die wij als individuen te maken hebben. Leeza liet het zien. Haar gezicht toonde dat zij een paar jassen uitgedaan had (en dat zei ik haar ook gelijk, in haar gezicht, waarna het aardig stil was ter overweging of ter bevestiging).

We hebben te groeien als mens. We kunnen niet verder te groeien dan naar ons zelf. We hebben één te worden met onszelf.

Wij hebben ons los te breken van de verslavende gewoonte om te rennen in een rat race, om zo in ons levensonderhoud te voorzien. Het systeem is failliet en werkt niet. Geld bestaat niet en is slechts een fictieve uitvinding die alleen in onze hoofden bestaat. Contant geld moet verdwijnen terwijl dat het enige wettige geld is.

De film La belle verte (the green beautiful) uit 1996 toont ons hoe mensen behoren te leven. Telepathisch en intuïtief. Als collectief, verbonden met de natuur. Op internet is die film te vinden. Zie facebook.com/HetLichaamLiegtNooit/videos/1369644623145201 en ook te vinden op: https://odysee.com/@QuantumRhino:9/La-Belle-Verte-1996-The-Green-Beautiful-English:a. Ik heb 'm ook hier thuis, voor wie een filmavond wil. Download 'm gelijk, bvb via clipconverter.cc.
NB: Tegen het kwijtraken van links op internet, hier herplaatst: https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2021/09/la-belle-verte.html

Dat is de samenvatting. Maarr... hoe dan?

Samenvatting... van wat?

"Wij mensen rennen maar door op weg naar hedonistisch tijdverdrijf en vergeten dat we nu leven, niet morgen en ook niet gisteren (maar zijn daar wel met onze gedachten) en gaan voorbij aan het moment, geven andere mensen uit leedvermaak het nakijken en doen daarmee onszelf te kort. Grondig tekort."

Hoe bereik je dat? Dat weet niemand. Daarom neem ik je mee in een dialoog van gisteravond, nadat ik een meisje van 50 lentes naar haar auto had gebracht bij het Amstelpark, achterop mijn fiets, vanaf de Dam, omdat dat zo ontstond, en wij contact hielden via Whatsapp.

Ik schreef haar als laatste dit:

"Ik sprak mijn oude buurman Martijn vanmorgen, op de Dam, bij het monument. Hij zag mij en sprak mij aan. Martijn had vorige week zijn zoontje begraven. 't Kind was nog maar een paar jaar oud.

Ik ging door de grond. Ik stond stil en tuurde hem slechts aan, in alle rust, om het bericht alle ruimte te geven. Ik was er helemaal, op die plek en dat moment, en hield zijn hart vast.

Op weg naar huis heb ik de tranen zien vloeien over dit droevige bericht. In het donker op de fiets schreeuwde mijn hart het uit. Maar niet zonder de boodschap te pakken en die luidt (voor die ouders): "ga eens wat minder agressief met jouw kinderen om".

Waarom? Nou... dat overleven ze niet. Zie hier het bewijs. Niemand overleeft dat. En deze kinderen lieten dat zien.

Hoe wel: liefdevol.

Zie mijn artikel: de wondere energie van kinderen - en wat school (en de rest van de leefomgeving) met ze doet.

Wij mensen rennen maar door op weg naar hedonistisch tijdverdrijf en vergeten dat we nu leven, niet morgen en ook niet gisteren (maar zijn daar wel met onze gedachten) en gaan voorbij aan het moment, geven andere mensen uit leedvermaak het nakijken en doen daarmee onszelf te kort. Grondig tekort.

De boodschap van dit bericht is deze.

Ik wil jou op het hart drukken jezelf niet langer te onderdrukken en jezelf alle ruimte te geven.

(Zij kan niet omgaan met complimenten, zoals anderen niet met verwijten.) Ik geef jou geen complimenten maar aandacht. Ik benoem wat ik zie dus dat zijn constateringen, geen meningen, geen verwijten en geen complimenten. Maak er niet iets anders van, dan stel jij jezelf in het middelpunt en ben jij opeens de belangrijkste terwijl dat niet nodig is.

Ik laat zien wat liefde is en dat komt in de vorm die jij zelf uitdraagt.

Nog wat.

Leef.

Geef toe aan jouw verlangens en impulsen en je zult merken dat daar sabotage op zit. Het mag niet. Van wie niet, anders dan jouw opvoeders?

Wat jij deed was mij (en daarmee alles in het leven) op afstand houden en jezelf tekort doen in één beweging én jij "laat dat bij mij" oftewel het geldt niet voor jou. Jij legt het dus naast je neer. Uit angst voor straf, lijkt mij. Omdat we dat zo leren.

Dan kun jij je dus nooit met iemand verbinden.

Jij noemt dat "onafhankelijk willen zijn" maar dat is het niet als jij ieder wegjaagt. Dan is "alleen zijn" het gevolg en is het een eufemistisch "onafhankelijk zijn" geworden maar eigenlijk is dat het gevolg van jouw handelen; dus niet jouw vooropgezette bedoeling maar het gevolg.

Anders gezegd, jij spreekt jezelf regelmatig tegen en niet zonder de waarheid geweld aan te doen. Leer consequent te zijn en vooral congruent, dus hart en hoofd moeten hetzelfde zeggen anders is voor ieder voelbaar dat het niet klopt wat jij zegt.

Dat werkt misschien voor jou bij de kille omgeving waar jij werkt maar niet in de echte wereld, met echte mensen, die echt zijn. En jou dat ook gunnen maar niet als een kindermeisje achter je aan blijven lopen.

Onze tijd hier op aarde is kort, onze gezondheid relatief en vergankelijk, en onze lasten onnodig zwaar zolang wij vanuit onze opvoeding SBS-Z mee krijgen oftewel Schuld, Boete, Straf en Zonde, als uitvloeisel van verdeel en heers met krokant commercieel tintje maar net zo verwerpelijk, waarmee we van ons gevoel worden weggejaagd. Iedereen kent wel het bijtende "doe nu maar wat ik zeg" in dit moderne beschaafde westen. Dodelijk voor eigenwaarde en zelfvertrouwen maar gemeengoed met nadruk op gemeen en... basis van onze beschaving.

Totaal verknipt, inderdaad.

Wij zijn hier (niet alleen om te leren maar vooral) om lol te maken. Dat vergeten we.

We maken ons drama prioriteit en schuiven dat bij alles naar voren alsof die ander het maar voor ons moet oplossen.

Larie. Ieder heeft dat zelf te doen. Dan hebben wij wat te doen. Da's maar goed ook, Anders zouden we ons maar vervelen. Het zijn fictieve lasten bovendien. Verzonnen en ieder opgedrongen.

We zijn niet eenzaam maar worden dat gemaakt, en ieder laat dat toe, door mensen tegen elkaar en zichzelf op te zetten.

Ten slotte.

De vergankelijkheid van dit leven zie je ook terug in onderstaande filmpje, getiteld This life: https://youtube.com/watch?v=FEHQEw2edw4.

De tekst is soms wat waus maar de beelden spreken voor zichzelf.

Liefs

www.verdwenenkennis.nl "

This Life, van Edward Sharpe & the magnetic zeros - met Nederlandse videoclip als fatalistische roep om aandacht

Conclusie

Ter afronding. De titel van dit stuk verwijst naar "Remember, remember, the fifth of November", een zin uit de briljante film V for Vendetta uit 2005. Dit is een belangwekkende film waarin een lab met een virus (jawel!) en experimenten op mensen leiden tot 100.000 doden en uiteindelijk tot fascistisch bewind. Zoek de 10 verschillen met Lockstep, of Agenda 2030, de situatie waarin we nu (komen te) zitten.

Zie de trailer hier: youtu.be/tPG6V5WNlZQ of hier: youtu.be/k_13fFIrhPk

De centrale speech hier: youtu.be/dKnjxT5HRJQ.

V For Vendetta Explained: youtu.be/HgPbaCW3mzU

Als jij wilt weten wat jij kunt doen om de wereld een mooiere plek te maken, kijk dan in de spiegel. Artikelen op Dagboek van een vreemdeling helpen daarbij. Deze bijvoorbeeld:

"Geweldloze communicatie: hoe gaan we om met verborgen agressie, drang om te laten gehoorzamen en bezitsdrang in onze samenleving die niet samenleeft, en zuiver parasitair gedrag?" - dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2021/09/geweldloze-communicatie-bij-bezitsdrang.html

Naschrift

De uiteindelijke telling wees uit dat er tussen de 235.000 en 250.000 mensen op de been waren, die dag. Zo is mij verteld. Zie hier internationaal verslag erover: odysee.com/@hugotalks:8/Amsterdam-Netherlands-BORN-TO-BE-FREE-Sept-05-2021-Hugo-Talks--lockdown2:5

"Wat ik heb begrepen is dat er gisteren een kop-staart botsing is geweest tussen de eerste en de laatste lopers van de mars, over een afstand van bijna 8 km. Ze zijn begonnen met lopen om 12 uur, de laatsten konden om 2 uur pas vertrekken van de Dam. Hoe laat de eersten weer terug waren, dat weet ik niet. De laatsten kwamen rond 5 uur aan."

Care? Dare? Share: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2021/09/5th-of-september.html

Tot slot: filmpje van Crisis Compilatie waarin Charlie Chaplin geciteerd wordt over hoe we ons te verenigen hebben, en prof. Karel van Wolferen die stelt, dat burgerlijke ongehoorzaamheid het enige is dat helpt - kortom ieder dient blind zijn eigen gang te gaan: facebook.com/CrisisCompilatie/videos/519975085723119