Geweldloze communicatie: hoe gaan we om met verborgen agressie, drang om te laten gehoorzamen en bezitsdrang in onze samenleving die niet samenleeft, of met zuiver parasitair gedrag?
Iemand schreef mij:
"Overmeesteren? onder uit schoffelen? Jouw vernederen? Jeetje wat een heftige emoties allemaal voor je....De enigste die dat jou aan doet ben jij zelf. Jij laat het zo binnen, maar dat zijn mijn bedoelingen totaal niet.
Begrijp je echt totaal niet.
Ik leg je uit waarom ik niet meteen reageer.
Ik geef mijn mening algemeen over het ego
En vervolgens hoor ik dat ik jou overmeester en verneder....
Maar ik wil het hier graag bij laten.
Wens je oprecht veel geluk verder."
-
Volop invullen voor een ander, zie ik hierin. Het is niet leuk, prettig noch ontspannen om daarmee de dag te beginnen. Je voelt het prikken. Woorden zijn niet zonder lading in dit beschaafde wilde westen.
Waar het altijd om gaat, is intentie en die is altijd voelbaar. Laten we eens kijken wat hier gebeurt. Een analyse. Wat eraan vooraf ging is meestal niet zo interessant. Het gaat nooit om wat er gebeurt maar hoe.
Analyse
Ik reageerde als volgt:
"Dat... is wat er meestal gebeurt
Een klap uitdelen, niet bespreken maar bagatelliseren en het er dan niet meer over willen hebben
Is dat...
- positief?
- terecht?
- rechtvaardig?
- hoe jij behandeld wilt worden?
Of.... laat jij zien hoe jij vroeger altijd behandeld werd...?
-
Ik zeur niet en ben niet pietluttig
Ik vraag zelfs niet om serieus genomen te worden
Ik vraag aandacht voor wat jij zelf doet
Dan niet weglopen...!
Dat doet iedereen al
-
Tip: probeer liefdevol te reageren en laat agressie achterwege
Als je dit kunt, kun je met iedereen praten. Het heet geweldloze communicatie en gaat uit van de observatie, van wat men voelt, wat men wil, en hoe de ander het ziet."
-
Beschouwing
Mensen die zo doen mogen nooit vergeten, dat ze op het terrein van de ander zich begeven en dáár vechten, en dáár lange tenen hebben oftewel zich aanstellen over alles wat de ander zegt, vindt of wil...
Is dát
- positief?
- welwillend?
- constructief?
- probleemoplossend?
- of... louter agressief, ondermijnend, onderwerpend en vernederend van aard?
Noem het valse vlag; men verwijt de ander wat men zelf doet. Daar heb ik een heel artikel aan gewijd met dezelfde titel. Zie: https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2021/06/valse-vlag.html
Dit wordt ongelooflijk veel toegepast, is zeer wijdverbreid en zit stiekem verborgen onder de meeste handelwijze van zich dominerend opstellenden, die zich als opponent opstellen. Touwtrekken dus.
Essentie
De noemer voor dit gedrag is: bezitsdrang.
Men wil bezit van die ander.
Zo laat men aan elkaar zien waar mezelf heel het leven aan blootgestaan heeft. Dit is heel ernstig en geen klein ding. Wij zijn allemaal onderworpen en feitelijk tot slaaf gemaakt.
Dit toont het Verdeel en Heers-systeem ten voeten uit. Wij zijn tegen elkaar én onszelf opgezet zonder dat te herkennen in ons dagelijkse gedrag.
Want dit komt heel snel als passieve agressie tevoorschijn. Maar verdekt. Want het wordt direct ontkend en ligt altijd aan de ander. Nog meer agressie, dus.
Want men heeft de ziekte (de pest, pleuris, tyfus en kolere) in zodra de ander laat merken zich niet te willen laten onderwerpen door domweg te gehoorzamen.
 |
| Soms open ik mijn mond en komt mijn moeder eruit |
Bespreken is er niet bij. Er volwassen mee omgaan lukt niet. De schakelaar is om en de ander moet bloeden. Buigen of barsten. Iets anders is er niet.
Zó agressief werd en wordt er met ons omgegaan...!
Da's niet normaal maar kleinzielig en kinderachtig.
Wanneer gaan we daarover praten? Wie durft?
rj
Naschrift
Na een halve dag erop laten kauwen heb ik opnieuw contact opgenomen en schreef, liefdevol en uitnodigend:
"Ik heb het tegen het licht gehouden voor je. Dit is geen onschuldig gedrag maar herbergt heel veel onvrede.
Durf jij daarnaar te kijken?
Of ben jij nog altijd bang... voor straf?"
Hier is nog niet alles mee gezegd. De vraag dient te rijzen, hoe je er samen uitkomt, als één van beiden niet wil.
Dat is het probleem precies. Dat gaat niet. Dan moet je rennen voor jouw leven omdat die ander dan vermoedelijk of meestal parasitair oftewel bloedzuigend ingesteld is.
Meest simpele reactie zou zijn, te zeggen wat jíj wilt van de ander, dus zeg dan bijvoorbeeld:
"zeg dat eens vriendelijk..."
Dit is geen typische strijd tussen man en vrouw. Het zit dieper.
Ook dat is teken van verdeel en heers en kan pas veranderen, als een volk vastloopt, als mensen elkaar consequent en continu blijven wijzen op degelijk slecht-menselijk gedrag, als mensen aan zelfreflectie gaan doen - en dan niet voor de vorm maar oprecht - en men niet langer "liever lui dan moe" is dus niet langer álles aan de ander wijt maar zélf wil oplossen.
Kan zijn dat we daar lang op moeten wachten.
Tot die tijd kan ieder individu er alles aan doen om daar te komen door zich neutraal en liefdevol te blijven uitspreken.
Verander de wereld, begin bij jezelf...toch?
-
Care? Dare? Share: https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2021/09/geweldloze-communicatie-bij-bezitsdrang.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten